장음표시 사용
171쪽
iso C. J. CasARIS COMMENT. Ecbatur, libenter auditus, reliquis ad coruloquium non admittitur; castigato Scipione a Favonio, ut postea consecto bello reperiebamus; insectaque re , sese ad Caesarem recepit.
LV ΙΙΙ. Caesar, quo facilius equitatum Pompeianum ad Dyrrhachium contineret, et pabulatione prohiberet , aditus duos ,
quos esse angustos demonstravimus, magnis Operibus praemunivit: castellaque his locis posuit. Pompeius, ubi nihil profici
equitatu cognovit; paucis intermissis die. bus , rursum eum navibus ad se intra munitiones recipit. Erat summa inopia pabuli ; adeo ut soliis ex arboribus strictis, et
teneris arundinum radicibus contusis equos alerent: frumenta enim , quae fuerant intra munitiones Sata , consumpserant; et
cogebantur Corcyra atque Acarnania , longo interjecto navigationis. spatio, pa bulum supportare οῦ quoque erat ejus rei minor copia, hordeo adaugere , atque his rationibus equitatum tolerare. Sed post' quam non modo hordeum pabulumque omnibus in locis, herbaeque desectae, sed etiam frondes ex arboribus deficiebant; cor' ruptis equis macie , conandum sibi aliquid Pompeius de eruptione existimavit. LI X. Erant apud Caesarem , eX equi
tum numero, Allobroges duo fratres, Rorcillus
172쪽
D p BELio CIVILI LIB. III. 16 Icilius et AEgus, Adbucilli filii, qui prin-
eipatum in civitate multis annis obtinue rat , singulari virtute homines ; quorum opera Caesar, omnibus Gallicis bellis, optima fortissimaque erat usus. His domi ob
has causas amplissimos magistratus mandaVerat ἔ atque eos extra ordinem in senatum legendos curaverat e agrosque in Gallia ex hostibus captos, praemiaque rei pecuniariae magna tribuerat; locupletesque ex egentibus effecerat. Hi propter vir tutem non solum apud Caesarem in honore erant, sed etiam apud exercitum cari habebantur : sed, freti amicitia Caesaris, et stulta ac barbara arrogantia elati, deinpiciebant suos ; stipendiumque equitum fraudabant, et praedam omnem domum avertebant. Quibus illi rebus permoti, uni versi Caesarem adierunt, palamque de eorum injuriis sunt questi ; et ad cetera a diderunt , falsum ab his equitum numerum deserri, quorum stipendium averte
L X. Caesar neque tempus illud animadversionis esse eXistimans , et multa vir tuti eorum concedens, rem distulit totam tillos secreto castigavit, quod quaestui equi tes haberent; monuitque ut ex sua amici tia omnia eXspectarent , et eX praeteritis suis officiis reliqua sperarent. Magnam i
173쪽
36 a C. I. CasARIs COMMENT.anen haec res illis offensionem et co temptionem ad omnes attulit et idque ita esse , Cum e X aliorum objectationibus , tum etiam ex domestico judicio atque animi conscientia intelligebant. Quo pud
re adducti, et sortasse se non liberari, sed in aliud tempus reservari arbitrati ; disecedere a nobis, et noVam tentare foriu-nam , novasque eXperiri amicitias constituerunt : et, Cum paucis collocuti clientibus suis, quibus tantum facinus commi aere audebant, primum conati sunt Praefectum equitum, C. Volusenum, interficere , ut postea, bello consecto, cognitum est; ut cum munere aliquo perfugisse ad Pompeium viderentur. Postquam id difficilius Visum est, neque facultas perficiendi dabatur ; quam maXimas Potuerunt Pecunias mutuati, perinde ac suis satisfacere et fraudata restituere Vellent, multis coemptis equis, ad Pompeium transierunt cum
-ias quos sui consilii participes habebant. LXI. Quos Pompeius, quod erant ho-
nesto loco nati, et instructi liberaliter , m Agnoque comitatu , et multis jumentis venerant, virique fortes habebantur , et in honore apud Caesarem fuerant; quodque
noVum , et prauer consuetudinem acciderat, omnia sua praesidia CircumduXit, at- . que ostentavit: nam ante id tempus nemo
174쪽
aut miles, aut eques, a Caesare ad Pompeium transierat ἔ cum pene quotidie a Pompeio ad Caesarem perfugerent, vulgo vero in Epiro atque AEtolia conscripti milites , earumque regionum omnium , quae a Caesare tenebantur. Sed hi, cognitis omnibus rebus, seu quid in munitio nibus persectum non erat, seu quid a peritioribus rei militatis desiderari videbatur, teInporibusque rerum, et spatiis lo- Eorum , et custodiarum viribus ac diligentia animadversa, prout cujusque eorum, qui negotiis praeerant, aut natura aut studium ferebat , haec ad Pompeium omnia det
LXII. Quibus ille cognitis, eruptio
nisque jam ante capto consilio , ut demonstratum est; tegmenta galeis milites ex viminibus facere M atque aggerem commportare jubet. His paratis rebus, magnum numerum levis armaturae et sagittariorum, aggeremque omnem noctu in scaphas et naves actuarias imponit; et de m dia nocte cohortes L X em ma iamiv Cas tris praesidiisque deductas, adi eam partem munitionum ducit , quae pertinebant achmare longissimeque i a mahimis castris Caesaris aberam. Eodem .,nδVes quas se rmonstravimus aggere et levis armaturae
militibus completas, quasque ad Dyrrhae
175쪽
is C. I. CAEsARIs COMΜENT.chium naves longas habebat, mittit; et quid a quodue fieri velit, praecipit. Ad eas
munitiones Caesar Lentulum Marcellinum quaestorem, Cum legione I X, positum habebat. Huic, quod valetudine minus commoda utebatur, Fulvium Postumum ad jutorem summiserat. L XIII. Erat eo loco fossa pedum X v, et vallus contra hostem in altitudinem pedum X e tantumdemque ejus valli agger in latitudinem patebat. Ab eo, intermisso spatio pedum D C, alter converesus in contrariam partem erat vallus, humiliore paulo munitione r hoc enim superioribus diebus timens Caesar, ne navibus nostri circumvenirentur , duplicem eo loco secerat vallum ; ut, si ancipiti proelio dimicaretur , posset resisti. Sed operum magnitudo , et continem Omnium dierum labor , quod millia passuum in circuitu XIIx munitione erat complexus ; persciendi spatium non dabat. It que contra mare transversum Vallum , qui has duas munitiones contingeret, nondum Perse erat: quae res nota erat Pompeio delata per Allobroges perfugas ἔ magnum que nostris attulit incommodum te nam , ut ad mare nostiae cohortes xx legionis eXcubuerant, accessere subito prima luce Pompeiani exercitus: novusque eorum a
176쪽
DE BELLO CIVILI LIB. III. rventus exstitit e simulque navibus circum vecti milites, in anteriorem vallum tela jaciebant: fossaeque aggere et legionarii , interiorissensores , scalis admotis , tormentis cujusque generis telisque terrebant ἔ m gnaque multitudo sagittariorum ab utramque Parte circumfundebatur. Multum autem ab ictu lapidum , quod unum nostris erat telum, Viminea tegmenta galeis imposita defendebant. Itaque , cum omnibus
rebus nostri premerentur, atque aegre re sisterent ἔ animadversum est vitium munitionis, quod supra demonstratum est ἔatque inter duos vallos , qua persectum opus non erat, per mare navibus expositi , in aversos nostros impetum fecerunt; atque eX utraque munitione dejectos te ga Vertere coegerunt.
L XIV. Hoc tumultu nunciato , Ma cellinus cohortes subsidio nostris laborantibus summisit; quae ex castris iugientes conspicatae, neque illos suo adventu eonfirmare potuerunt, neque ipsae hostium impetum tulerunt. Itaque quodcum que addebatur subsidio, id , corruptum timore fugientium, terrorem et periculumairgebat et hominum enim multitudine receptus impediebatur. In eo proelio , cum gravi vulnere: esset affectus Aquiliser, et complebantur: munitionis de-
177쪽
166 C. I. CAESAR Is COMMENT. viribus deficeretur ; conspicatus equite nostros, Hanc ego , inquit, et vivus murutos per annos magna diligentia defendi, et nunc moriens eadem fde Caesari restituo. Mitte , obsecro , committere , quod ante in exercitu Caesaris non accidit, ut rei militaris dedecus admittatur ; incolumemque ad eum referte. Hoc casu Aquila
Conservatur, omnibus primae cohortis cen
turionibus intersectis , praeter principem priorem. L X V. Jamque Pompeiani, magna Car de nostrorum , castris Marcellini appropinquabant, non mediocri terrore illato reliquis cohortibus; et M. Antonius, qui proκimum locum tenebat praesidiorum , eam nunciata , Cum cohortibus XII descendens ex loco superiore Cernebatur r cujus adventus Pompeianos Compressit; nostrosque firmavit, ut se eX maximo timore Colligerent. Neque multo post Caesar, Signi ficatione per castella fumo facta, ut erat superioris temporis consuetudo , deductis quibusdam cohortibus eκ praesidiis, eodem venit: qui, cognito detrimento, Cum animadvertisset Pompeium extra munitio
nes egressum, castra secundum mare, ut
libere pabulari posset , nec minus aditum navibus habere, commutata ratione belli , quoniam propositum non tenuerat, juxta
178쪽
DE BELLO CIVILI LIB. III. I 67L XVI. Qua persecta munitione, ani
madversum est a speculatoribus Caesaris,
Cohortes quasdam , quod instar legionis Videretur , esse post silvam , et in vetera castra duci. Castrorum hic situs erat. Superioribus diebus, cum se I X legio Caesaris objecisset Pompeianis copiis , atque
opera , ut demonstravimus, circummuniret ς castra eo loco posuit. Haec silvam quamdam contingebant; neque longius amari passibus C D aberant. Post mutato consilio quibusdam de causis, Caesar paulo ultra eum locum castra transtulit: paucisque intermissis diebiri, haec eadem ΡΟ- peius occupaVerat; et, quod eo loco plures erat legiones habiturus, relicto int riore vallo, majorem adjecerat muniti nem. Ita, minora Castra, inclusa majori bus , castelli atque arcis locum obtinebant. Item ab angulo castrorum sinistro munitionem ad flumen perduxerat, circiter pas sus CD ; quo liberius, ac sine periculo, milites aquarentur e sed is quoque, mutato consilio quibusdam de causis, quas commemorari necesse non est, eo loco eX- cesserat. Ita complures dies manserant Castra. Munitiones quidem integrae omnes erant.
LXUII. Eo, signo legionis illato, speculatores Caesari renunciarunt. Hoc idem
179쪽
Visum eκ superioribus quibusdam castellis confirmaverant. Is locus aberat a n vis Pompeii castris circiter passus D. Hanc Iegionem sperans Caesar se opprimere posse , et cupiens ejus diei detrimentum sarcire ; reliquit in opere cohortes II, quae speciem munitionis praeberent: ipse dive so itinere, quam potuit occultissime, reliquas cohortes , numero XXXm, in quibus erat legio I X , multis amissis centurionibus, deminutoque militum num
ro, ad legionem Pompeii castraque mi nora duplici acie duxit. Neque eum prima opinio sesellite nam et pervenit prius, quam Pompeius sentire potset; et, tametsi
erant munitiones castrorum magnae, in
men sinistro cornu, ubi erat ipse, celeriter aggressus Pompeianos ex vallo deturbavit. Erat obiectus portis ericius: hic paulisper est pugnatum ; cum irrumpere nostri conarentur , illi castra defenderent, fortissime T. Pulcione , cujus opera pro ditum exercitum C. Antonii demonstra- imus , e loco propugnante. Sed tamen nostri virtute vicerunt: excisoque ericio, primo in majora castra , post etiam in castellum, quod erat inclusum majoribus castris, irruperunt; et, quod eo pulsa legio sese receperat, nonnullos ibi repugnantes intersecerunt.
180쪽
DE BEx Lo Cru ILI LIB. III. r L X V III. Sed fortuna , quae pluri
mum potest, cum in relicuis rebus , tum praecipue in bello , parvis momentis magnas rerum commutationes emcit; ut tum accidit. Munitionem enim , quam pertinerea castris ad flumen supra demonstraVimus , dextri Caesaris cornu cohortes, ignorantiae loci, sunt secutae; Cum portam quaererent , eastrorumque eam munitionem esse arbitrarentur. Quod cum esset animadversum, eonjunctam esse flumini; protinus his munitionibus , defendente nullo , transcenderunt: omnisque noster equitatus eas cohortes est secutus.
LXIX. Interim Pompeius, hac Ionga satis interjecta mora , et re nunciata, v legionem ab opere deductam subsidio suis duxit: eodemque tempore equitatus ejus nostris equitibus appropinquabat ; et acies instruCta, a nostris, qui casetra occupaverant, cernebatur: omniaque sunt subito mutata. Pompeiana enim legio, celeris spe subsidii confirmata, ab D cumana porta resistere conabatur ἔ atque ultro in nostros impetum faciebat. Equitatus Caesaris , quod angusto itinere per aggeres adscendebat, receptui suo timens, initium fugae faciebat. Dextrum Cornu , quod erat a sinistro seclusum , terrore equitum animadverso, ne intra munitio-