Tractatus de diuino, et ecclesiastico officio, seu de horis canonicis, in quo omnia, quae ad publicam chori, et priuatam diuini officij recitationem pertinent, explicantur. ... Auctore R.P. Petro Anello Persico Neapolitano Societatis Iesu ..

발행: 1643년

분량: 588페이지

출처: archive.org

분류: 축제 & 제례

231쪽

dicere reuera tamen hanc sententiam sequitur, nam dicit. praedictos teneri, quando in ordinatione id promitterent sed tunc tenebuntur, non virtute praecepti Episcopi, sed virtuto promissionis, nam cap.7. de oratione num It corollari, aians forte Episcopus,lqui eos ordinauit, eas determivassetis eiusmodi ordinationi consensissent,&ca. a I .num.8.ver quinto, dicitiem Episcopus auctoritate sua sola nequeat huiusmodi minoribus ordinatis Muntes ad aliquid eνtum recitandum obligare , posse tamen de eorum conse A Ufacere is in Manuali

cap. 23.num. IOS. ait,iure commulii ad nihil determinatum reeitandum teneηtur nisi eum promittant, vel ordinatori praecipieti consentiant dicere aliquid P.Filliticius tom. I.tract'23.ca. . quaestia dicto .num. I s.fin.

Secunda sententia docet, posse Episcopos id praecipere, quia

est consorine ipsorum statui, Mobligationi iuris naturalis, ita Palladanus in dist. 3.quaest. 3.art. I. conciuta ubi ait. Vnde, benediceret usscopum aliquid eis Dirituale iniungere: fonde nec infantem debet tonsurare, sed maiorem, qui iam post aliquid deuote dicere. Martinus Bonacina tom. I.trare de officio disp. I.quaest.2.punc2 3. num. . putat, posse Episcopum praecipere clericis minoribus aliquid quotidie recitandum,quia potest in sua dioecesi, quod Papa potest in toto orbe,tum etiam, quia Episcopus est legitimus superior, Melerici sunt subditi, materia honesta s Tertia fetetia distingnit,na vel Episcopus praecipit ordinatis,ut bis,ter , aut quater praedictas preces recitent, &tunc eius praeceptum vim obligandi habebit, quia est de re bona, honesta, Mnon dissicili,nec aliena ab illa actione, si vero vellet hoc perpetuum onus illis imponere in obligare eos sub poena peecati mortalis, ut illas quotidie recitent, tunc nec ipse id posset,cum sit graue onus,& praeceptu dissicile, quod solus summus Pontifex potest imponere, nec clerici illud

seruare cogentur, Lic docent P. Emanuel Sa verbo horarium. 3. P. Aχorius parte prima lib. Io.cap. 3.quaest. . P. Suarinito. a.de relistione lib. 4.de horis canon cap. I 6 num. 3.fin. P. Lessius lib. a.de iustitia cap. 37.dubii.9. 6.sin. P. Laymanaο.

solutione ao. haee sententia est probabilior, quia omnes

232쪽

ordines descendunt a summo Pontifice in totam ecclesiam, ideo ad illum solum pertinet disponere de functionibus,&obligationibus,qua ratione ordinis imponuntur; quare faI- sum est,quod dicit Bonacina, Episcopum posse in sua Dice-cesi,quod Papa potest in toto orbe, quamuis sit superior clericorum , ipsius tamen potestas est limitata, quae ad hoc non se extendit. Denique linon solum Pontifex, sed etiam singuli Episcopi possent onera perpetua clericis subditis imponere, nimium grauarentur. Quaeres, an quando Episcopus in ordinatione praecipitaliquas preces ordinatis,ut ter vel quater recitent eas,censendus sit ipsos oligare, sub peccato Respo deo partem assirmativam, saltem, quoad peccatum veniale expresse docere Nauarrum cap. 7. de oratione num. I .corollario 8 ubi ait. In numera committi peccata ab ordinatis prima tonsura, ct quatuor minoribus,de infra hanc affert causam, quod omnes pane Episcopi ordinantes iniungunt clericis prima tonsiri, virecbtent Miserere mei,singulari diebus, ct clericis quatuor miηornmeanticum graduum, pauci imi funi, qui huiusmodi praeceptis

satisfaciant, de addit Corollarium horis intelligatur de mortali videtur durum, ideo ad illud molliendum dici posset,quod praecepta Episcoporum , O consensus ordinatorum ad nullum mortale peccatum obliget sed ad summum ad ueviale tantum, quia consuetudo generalis,qua optima legum interpres est, ita uidetur interpretari. Hanc sententiam,quoad peccatum saltem veniale,putat probabilem P. Lessius lib. a.de iustitia cap. 37. dubit .Q. num .47.qura uideta esse eo uetudo generalis, Pralati ubique impo uin monacina tom. I trin.de officio disp. I. quaest.2.puncto. num. 2.dicit praedictos teneri preces iniunctas ab Episcopo ordinante recitare quia praeceptum est co- forme statui clericali,nec excedit potestatem Episcopi. Contraria sententia,quam puto probabiliorem, veriore, docet, huiusmodi Episcoporum praecepta ad nullum peccatum Oh ligare nec moriale, nec veniale , ideo quando Epi-piscopi inter ordinandum , aliquid recitandum huiusmodi initiatis iniunguntinon sunt censendi,velle obligare sub peccato, sed tantum sunt preces iniunctae recitandae, ex quadam congruitate 4 decentia, ratio est, quia plerique in hoc casu non agnoscunt strictam obligationem, nec doctores, doc Cn. redarii illam urgere solent,uanc sententiam innuit Sotus lib.

233쪽

IO. de iustilia quaest. 3.art. 3.conclus. I. fin.sed expresse eam a docet P. Gregorius de valentia Om.3. dii p. 6.quaest a punct. Io.s. Quinam teneantur vers. de illis, P.Lessius lib. 2.de tuis stitia cap. 37.dubitio.num. 7.putat veriorem P. Suarius tota . a.de religione lib. 4. de horis cap. I 6.num II fin P. Sanchen

6.Diana parte 2.tractor rude horis canonicis resolutione ro.

An omnes Clariet beneficium ecclesiasticum habentes eueau. tu diuiuum osseium recitare

spondeo, dico primo omnes cIericos heneficium t ecclesiasticum habentes, etiam si non sint sacris initi ei ordinibus, nec religiosi,ratione solius beneficij ad diuinuo metum recitandum obligari,Ratio est, quia cuicunque beneficio ecclefiastic etiam si habeat obligationem ad alia munera exercenda,puta ad spiritale regimen animarum, vel administranda sacramenta, aut Dei verbum praedicandum,&smili ex institutione ecclesiae, semper annexa est obligatio reeitandi diuinum ossici uis, hanc conclusionem probant comuniter Doetores ex cap.finalis a.dist.ubi dicitur,.D quis pres ter,aut diaeonus at quilibet elarieukeeelasia deputatus, Ἀη- ra ciuitatem fuerit, aut in quolibet loco , in qu ecclesia in ad quotidianum psallendi .eium, matutinis, o vespertinis horis ad ecclesiam non conuenerit,deponatu Pelero . In quibus veris his tria notanda sunsiprimum illa verba,isIquilibe elericus ecclesia dsputatus,omnes doctores intelligere per titulum alitu Ius beneficii, ut distinguantur a prioribus membris,scilicet, presbyter, diaconus,qui obligantur, ratione ordinis sacri, secundum, quia licet in praedicto canone sit sermo do obligatione assistendi, vel canendi in choro, ex illa tamen hanc inferri;nam, si in choro non impletur, saltem priuatim idem ossicium recitandum est tertium ex poena depositi O-nis,quae grauissima est, colligi hoc praeceptum obligare,sub Cccato mortali: nam grauissima poena non solet, neque det inflisi,nisi pro grauissima culpa Confirmatur ex ca fim de rescriptis in fi bi dicitur,quod beneficium ecclesiasticumdatur,propter osacium, denique hoc expresse decreuit Comcilium

234쪽

eitium Lateranense sub Leone X. sess. s. in bulla reformatio. nis Curiae Romanae eap.9.ubi sic dicitisatuimus quoque, o diaamus,ut quilibet habens beneficium cum curat, uel sine eura,spostsex me ps ab obteηt beneficio diuinum ficiam non dixerit, timo impρῶ-Mo e Fauto, beneficiorum suorum fractussuos non faciat,pro rata omissonis pocitationis Q ij, t poris .sed eos, amanam iniustepereepos infabruar huiusmodi

Maeficiorum,uel pauperum elaemosinas e Sara teneatur. Praeo

dictum decretum innouauit, declarauit Pius; in consti. tutione sua,quae incipit , exprO.ximo Lateranensi Concilio. Roniaci αΚaLOctobris rue 7 i. habetur in Bullario fol. II 34.

S refertur a Nauarro cap.7 de oratione num 3 I. c in Manuali cap. 23.num. Iaa., a Stephano Quaranta in summa Aullarii verbo horae,& nos intra dubio Ι7.explicabimus,haec est communis sententia,quam expresse docent omnes Canonici iuris interprettis, praesertim Innocentius in cap. i. decelebratione Missarum. Ioannesandreas de Panormitanus ibi num. Paludanusii .dist. I, quaest. . art. I. conclusione s.

Armillanum. I.Caietanus 3. Solus lib.so de iustitia quaest. 5.art. 3.conclusa.Nauarrus cap. 7 de oratione num 3.dicto 4.& in Manuali cap. 23.num. 97. Petrus de Aragonia L. 2.qu. 3.art. 4.d ubi O .conclusa. Iacobus a Grai ijs parte prima

lis Praelat. Regul.quaesL 37.art.7.conclusion. a.Cardinalis Toletus in summa lib. a.cap. ia. num.αP.Emanuel Si verbo ho--.num. I.PrGregorius de Valentia tom. I. disp. 6. quaest. a. Puncto Io. .quinam teneantur conclus. 2. P. Azorius parto Prima lib. Io.cap. 3.quaest. I.&4.P.Suarius tom. a.de religione lib. .de horis cap. I 8.num. I P.Leonardus Lellius lib. . alieiustititia cap. 3 dubita Io.num. I 66.& cap. 37 dubii.9.num.. 9. P. Reginaldus in Praxi lib. 3o.cap. lecti I .num. 3 3. P. San

Quae res an praedicta obligatio, it non solum de iure positiuo ecclesii stico,sed etiam de iure naturali Respondeo,circa

235쪽

hoc dubium duas esse sententias. Prima docet non esse dolii re naturali, sed eccletiastico,quo decretum est, ut primariuolficium, propter quod beneficium quodcunque datur, ite recitare diuinum officium; Ius autem naturale ad summum obligat ad aliquid indeterminatum, ita videtur sentire, a. verbo hora quaeli. 8.num.9.tin. ubi dicit, quod potest Papa dispensare,ut praedicti,non recitenti ras; licet non possit facere quin elericus te veatur ad recompensandum benefactoribas,

si est beneficiatus,per aliquid indeterminatum, o voluntarium, quia hoc est de iure vaturali, expresse hanc sententiam docet P.Suarius Om. r. de religione lib. 4. de horis cauonicis cap .ig. nuni. s. ubi ait deo censeta dari beneficium , propter hoc officium,quia ecclesia voluit,vi hoc esset quasi ρνimum ' nudum Etale ollicia, propter quod beneficiu quodlιbet datur, idem docet P. Filii ucius tom. a. tracta .cap. 3. quaest. 3. dicio primo

bili i. Bonacina tom. I.trac'. de Osticio disp. I. quatit. a. puncto

n Secunda sententia docet, praedictam obligationem esse, non talum de iure ecclesiastico,sed etiam de iurematurali. Ratio est,quia quicumque accipit stipendium, iure naturae tenetur opus implere, pro quo datum est stipendium, sed omne bene fidium,etiam fidetur propter alia munera exercenda, tamen principaliter datur, propter officium cap. finali de rescriptis in o. ergo eodem re naturali obligatur quilibet ςlericus habens beneficium ecclesiasticum ad diuinum tricium recitandum; cum haec duo sine corellativa, ita , ut non possiepossideri beneficium , sine recitatione diuini ostici j.vndeis Glossa in dicto cap. finali, verbo datur, ait priuatus officjo,&beneticio priuatus intelligitur, cum sit eius sequela, & Papa

Alexander I l. in cap. eos 3 l .diit.iudic: uit, eos, qui diuinum officium derelinquunt,etiam beneficio ecclesiastico esse priauatos; hanc sententiam docuit viricus, dicens clericos teneri recitare horas, pro communi pleb non solo praecepto ecclesiae, sed etiam iustitia naturali;ipsum referunt, sequiitur, Turrecremata dist.91.in principio, quaest. ..,Vlu. verbo hora quaest. a. num. 3. diet 2. ubi ait, beneficiatos ad recitandum osticium ex iustitia teneri,&ex statuto eccletiae Tabiena qu. prima num. 2. ubi ait, secundum Pisa verbo horae canonicae

in principio, post Guil Bencsiciati te .ntur, non solum ex saluto

236쪽

natum e eelesiae, sed etiam ex obligatione iustitiae, Nauarrus

cap.7.de oratione num. 3. dicto 4.fin. Hanc sententiam videtur sequi Caietanus in summa verbo horae canon.cap. I. vhi ait, te ηρ in beneficia scitot ieium diuinum,quia stipendium habet ecclesiastieum Sotus lib. Io, de iustitia quaest.I.art. 3. coninclusion. 2ait, eum merces propter onus debeatur,' proprium

onus clerici sit dicere officium , fit, ut eae quacunque praebenda nascatur hae obligatio,expresse P. Leonardus Lessius lib. a.de iustitia cap. 3 .dubit o.num. I 66.ubi ait, Iure naturali quisque tenetκ ad officium,propter quod beneficium datur. Pro solutione praesentis dubii,dico, secundam sententiam a esse probabiliorem, ratio edi quia supposita institutione,&praecepto ecclenta, ut beneficium detur propter ossicium, sequitur, ut qui recipit beneficium, iure naturae teneatur recitare diuinum osticium , ac proinde non solum ex statuto,&praecepto ecclesi ed etiam ex iustitia, nam inter beneficia. tum, conserentem beneficium interuenit contractus inn minatus, do, ut facias,idest do tibi beneficium, ut recites osti-eium,ergo ratione pacti,ex iustitia tenetur beneficiatus olficium recitare; Mideo Concilium Lateranense supra num. I. eitain obligat beneficiatos,qui non dixerint, ad restituen-

dum fructus beneficis,tamquam iniuste perceptos, in hac

conclusione consentit,etiam P.Sirarius lib. i. de horis cap. I 8.

um S in principio, ubi ait Supposita ergo bae institutione θνecte infertur esse hane obligationem ex iustitia naturali 3 Dices,ad obligationem iustitiae neeessario requiritur, ut intercedat sorinale,vel virtuale pactum quo ille, qui stipendia recipit ad certam actionem exercendam obligetur,sed quando alicui consertur beneficium , nullum pactum intercedit, ergo neque ex iustitia naturali, oritur obligatio recitandi diuinum ossicium, & quamuis iure natura nascatur obligatio gratitudinis, erga sundatorem beneficis, tamquam benefactorem, huic tamen obligationi posset beneficiatus satisfacere alijs orationibus. Respondeo, non solum ex consuetudine uniueriali, sed etiam ex statuto ecclesia decretum esse , ve hoc sit primum, principale ouidium, propter quod be-nc ficium quodcumque datur ideo semper in collatione cuiuscumque beneficii, saltem intercedit pactum virtuale ivtqui illud recipit , teneatur diuinum recitare ossicium, Axinumero praecedenti diximus intercedit contractus inno ini- Cc a natus a

237쪽

natus, do, ut recites,is ideo non satisfaceret obligationi, e r. ga benefactorem alijs orationibus, aut operibus Religionis, cum eius obligatio sit ad hanc determinatam actionem,hoc autem totum declarauit , statuit Concilium Lateranenso in decreto supra num. I citato, ubi, cum statuisset beneficia-aos,qui diuinum officium non dixerinta beneficiorum suora ructus suos non facere, Mitissimili negligentia contumaciter permanserint, legitima monitione praxedente, heneficio ipso priuandos esse; rationem se te, Cam propter officiudetu beneficium , quibus verbis declarat, statui propter hoe officium , quod recitatur a clericis,dari quodcumquiheneficium, nam de omnibus loquitur , ut aperte constat ex principio dicti decreti,ubi dicitur Stat vim ordinamus,ut qώuibet habens beneficium,eum eura, et sine eura , quibus verbis significat,4 flatuit.etiam fi bene sicio annexa sit cura animarum,.g. Episcopatu spirituale regimen animarum,&praedicatio verbi Dei; neficio Paruchiali,administratio sacramentorum,& sic de alijs, tamen primam,& fundamentalerationem , propter quam datur, esse recitationem diuini

officiD. Quaeres,quid proprie nomine beneficti ecclesiastici intelligaturZRespondeo,beneficium proprie esse, e appellari queuciamque reditum certum,exionis ecclesiasticis, qui habetur titulo clericali, nimirum,qui non potest, nisi clericis dari in alitulum,& datur in perpetuum,ita, ut per mortem clerici, noextinguatur,sed vacat, alteri confertur; nam communiter

fic definiri solet. Beneficium,est ius perpetuum percipiendi fructus ex bonis ecclesiasticis clerico eompetentes , propter aliquod ossicium spirituale aut noritate ecolesiae constituit Hate definitio colligitur ex Inaoceivio, Mostienti in cap. elatum.de praebend.ex Sylvestro, alijs summistis, verbo beneficium. in principio, Ioanne de Syli de beneficiis quaist.

Prma Cardinali Toleto in summa lib.2.cap. I annm. 2.P.JhΟ-ma Sanche rom. I. consiliorum morat .lib. 2.cap. 2. dubio I. mam. I. P. Leonardo Lessio lil. a.de iustitia cap. 34.dubitat. 'num. I. 8 alijs.

Ex dictis infero non esse benefici Leeclesiastica, reditus illi, qui dantur propter actionem tempcralem ut sunt illi, qui in

ecclesia dantur Matricularijs,ideli, ut pullent campanas, vel organa,claricos doceant Grammaticam, Musicam, Theol

238쪽

giam,si non sit Canonicus, huiusmodi; peraecidens vero est,quod praedicti aliquando sint clerici; nam possunt praedietae actiones per laicos fieri, it plurimum per ipsos fiunt.&nullus ex praedictis tenetur officium diuinum recitare, cum .svere beneficiati non sint haec est communis sententia,quam docent Turrecremata ui dis .in principio quaest. 3. Paludanus in Φ.diit. II.quaest. .art. . conclus. s. Sy su verbo hora qu. a.num. 3.dicto 2.Tabiena ibi quaest.2.num 3.sin. Armillanum. a.Sotns lib. Io.de iustitia quaest. s. aret. conclus. 2.fin. Nauarta cap. .de oratione num. 23. d 26. Petrus de Aragonia a. a. quaest. 33.art. I a.dub. . conclus. 2.Cardinalis Toletus in summa libro 2.cap. I 2.num. 2. P. Gregorius de Valentia tomes. disp. 6. quaest.2.puncto Io. g. quinam tenentur conclus. 2.fin. P.Suarius tom. a.de religione lib. 4. de horis eanonicis cap. 22.num. 2. P.Lessius lib. 2.de iustitia cap. 34. dubii. o. num.

stione ς.dicto .nunia Ty. Quaeres,an ille qui ante rationis usum Beneficium ecclesiasticum adeptus est, teneatur diuinum osticium recitaret Respondeo nunc hunc calum non posse occurrere, quia Concilium Tridentinum sess. 3.cap.&de refbrmatione ,statuit, ut Nullus,ante decimumquartum annum beneficium possi obtinere. Dubium tamen est, an si puero, ante decimumquartum annum,ex Romani Pontificis dispensatione aetatem supplentis beneficium aliquod ecclesiasticum conseratur, teneatur ante decimum quartum annum diuinum olfcium recitare, an vero censeatur, etiam in recitatione ollicij dispensatus. Respondeo , circa hoc dubium duas esse sententias. Prima docet praedietum puerum, non teneri ad recitandum o Pricium, usque ad decimum quamim annum,uel saltem, usq; ad decimum tertium, vel duodecimum annum, fundamentu huius sententiae esse potest doctrina Dominici Soti in .dist. a. quaest. I art. II ad finem corporis, ubi ait, praecepta ecclesia non ligate pueros , usque ad duodecimum annum . Secundo, quia non est aptus ad illud deuote recitandum hanc sententiam ducuerunt aliqui ex neotericis Magistris admo dum docti,quos, sine nomine refert P. Sanchectum. I. cons.

o Secunda sententia distinguit; si enim summus Pontifex

239쪽

scienter conferat beneficium puero,ante septem nium, velan. te usum rationis, vel si tonterat puero, quem scisinescire legere latine eo ipso censeri Pontificem, cum eo dispensare in reeitatione diuini ollici j, ut non teneatur ad ilIud recitandum, donec ad legitimam aetatem perueneriti Ratio est, quia non praesupponitur summus Pontifex voluisse illius animam suo heneficio illaqueare , obligas do illum ad impossibile, sed solum pro tempore, quo recitare sciuerit, iotuerintvero summus Pontifex conserat beneficium puero rationis compoti, septem nium egresib, quem putat scire legere,& posse

officium re eitare dispensans , cum eo in aetate , non eo ipso censetur, cum eo in recitatione ostici; dispensare Ratio est, tum quia diuersa sunt dii pensationes, cum dispensatio sit. odiosa,& exorbitans a iure communi, non est ex tendenda , ,

sed stricte explicanda;ac proinde dispensatus in uno, non ce-setur in altero dispensatus,quoniam haec sunt duo priuiligia distincta, circa duas leges distinctas, sed plus est solui a duabus legibus, quam ab una, tum etiam,quia summo Pontifici, ut suppleat aetatem ad beneficium requisitam, solet proponi habilitas pueri, ingenium supplens aetatis defectum. Quare sic dispensatus debet dare operam ut quam primum discat modum recitandi officium; nisi a summo Pontilice obtineat etiam,circa hoc dispensationem mane sententiam expresse docet P. Ioannes Azorius parte prima lib. o. cap. II. quaestit a vers. sed dubia adhuc . . Reginaaldus lib. I 8.cap.

num.16. versidem dic.pro hac sententia P.Sancheicitat nonnullos valde doctos recentiores Magistros, haec sententiet . est probabilior. Pro maiori tamen praedicta sententiae explicatione, Dico primo probabilius esse , non esse tempus aetatis determinatu, quo puer recipiens heneficiuna teneatur diuinum D frictu tria,

recitare,sed statim ac recipit beneficium, si est rationis compos,& commode potest, quia legere latine nouit, teneri osticium recitare . Ratio est, quia ius obligat omnes beneficia. tos,& certissima sententia est ecclesia praecepta obligare omnes doli capaces,dempto praecepto ieiunij,4 Eucharistiat, ut

240쪽

de praecepto confessionis docet ipsemet Sotus,sibi contrarius

in . dist. a. quaeli l .art. 3 ad finem corporis, Nauarr. in Manuali cap. 2I.num. 3. P. HenriqueZ lib. de poenit cap. 3.nu. a. P. AZ riua tom. .lib.7.cap.6O.quaest.6., cap. I.quaest. IO. P. Valentia 4.parte disp.7.quaest...puncto 4.sin. P.Suarius to. 4.in 3.partem disp. 36.stct. 2. num. 3.& de omnibus praeceptis ecclesiae,praeter duo praedicta docet P.Thomas Sanchea tom. primo in praecepta lib. primo cap. ia conclusione o num. 6.

Pueri autem communiter septemnio completo ad usum rationis peruenire solent,ut bene probat idem P. Sancheclib. primo de matrimonio disputat. 16.num. a. ex dictis sequitur primam sententiam non esse probabilem. I Dico secundo,ii praedicti pueri.ignorent latine legere,excusari a recitatione ossicij, modo dent operam, ut id discant. Ratio est, quia pro tunc sunt impotentes ad recitandum,sic

doctores secunda sententiae

Dico tertio Quando facta relatione summo Pontificii, quod puer est ignarus linguae latinati& nescit legere,& tamen Pontifex dispensaticum eo,ut ante aetatem Obtineat beneficium, tunc censeri summum Ponti fidem,etiam dispensare cum eo, ut non recitet diuinum officium, donec intelligentiam consequatur.Ratio est, quia Pontifex iam cognostit puerum esse impotentem ad recitandum, sic praedicti doctores secu

dae sententiae.

An Cleritas habens Beneficium euius sunt tenues reditus,teneata diuinum Vbcrum recιtare,

o spolideo,circa hoc dubium duas esse sententias. Pri. I ma attirmat Clericum,qui habet Beneficium tenues reditus habens, si non sit sacris ordinibus initiatus, non teneri diuinum otricium recitare Ratio est,qui obligatio recitanis di diuinum ollicium in beneficio consurgit ex accepto stipedio, S mercede cuius signum, quod beneficiatus , qui nullos fructus capitinec capere potest ex beneficio, non tenetur OLficium recitare ut infra dicemus, sed beneficium adeo tenue, ut pro nihilo reputetur, non suppetit possidenti illud sust,cκas stipendium moderatae sustentationis, ergo non inducit obli-

SEARCH

MENU NAVIGATION