장음표시 사용
301쪽
peculiariter sit tacta ad deel arandam restitutionem, pro rata temporis, ossicij,ita P.Sanchehiom. I. confitiorum morat. lib. 2.cap. a.duhio 82.conclus 3. num ci .ubi ait etiamsi ben sciarius no die tantum omittat obfeium diuinum,immό, o nicam tantum horam canonicam,dummodo integr omittatur,tenetur restituere pro rata eam partem fructuum, qua test recitationi respondet P. Filllucius tom. 2.tradi.23.cap. O. quaest.I.
dicto I. ubi ait ex vilegis ecclesiasticae probabile esse promissione minorii quam unins horae integrae, nihil esse restitue- dum m in finium.3I .ait, poterit quis peccare mortaliter,ut stomittat dimidiam boram, O tamen non obligari ad restitari strem . eum sequitur Diana par. 2.tract. I a.demotis canonicis
a Secunda sententia docet , nasci obligationem restitutionis, ex omissione partis alicuius horae, quando est aequalis, aut maior aliqua ex praedictis sex horis:nam non est minor ratio restituendi aliquam partem proportionalem, fructuum,pro laudibus omissis,quam pro prima,vel vesperis, tamen laudes,iuxta communem sententiam , non sunt hora integra ,
sed pars horae, idem etiam videtur dicendum de omission unius nocturni, vel proportionalis rartis matutini, ut de omissione plurium psalmorum, vel omnium lectionum Ra . tio est, quia regula asios assignata, non est materialiter sumenda, sed formaliter, idest, ut pro sexta parte medietatis mcij, quae est duodecima totius ostici integri ,restituatur
pars proportionalis fructuum, ita docet. P. Suarius tom. Z.de religione lib. .de horis canonicis cap. 3 num. Ia idem do-eeLPI illiueius tom. xtra 23.cap. IO.quaeli. 7. dicto I. num.
3Is ubi ait In matutina autem dici posset proportionaliter i. omittatur serta pars etiam esse obligationem, tamquam nius hora, quia totum adaquatur omnibus ali sioris, si vero sit minor sexta parte, nullam esse obligatioηem. 17 Pio solutione dubii dico,primam sententiam esse probabiliorem, si loquamur de sex horis minoribus, scilicet pro Omissione dii nidiae partis singularum liorarum, imo etiar smaioris partis, nullam contrahi obligationem restitutionis.
Ratio est,quia Pius V. noluit beneficiarios obligare ad restitutionem,nisi pro omistione unius h ohae integr sicut noluit eos obligare primis sex mensibus, pro omittione totius ossi-cij,& hoc etiam conceditiP. Suarius loco citato num i a. ubi ait
302쪽
est , lueet hae regula pro singulis sex minoribus verisimilis,
deatur,pro matutino admitti non potest. Secundam vero sente-tiam,quoad partes matutini omissas aequales,vel maiores singulis sex horas elle in optima ratione fundatam,non tamen,
Ita certam,ut possit obligare, nam cum Pius V. potuisset id declarare, non fecerit,signum est noluisse ad id obligaro, quare non facile damnarem illum beneficiarium, qui ob omissionem unius nocturni nihil vellet restituere 13 Quaeres,an quando ornimo recitationis,est leuis,puta unius psalmi, vel paucorum versuum , sed fruetus beneficij sunt copiosi,ira, ut singulis partihus minimis offici respondeat magna pars fructuum, oriatur obligatio restituendi Respondeo negative Ratio est,quia iundamentit m est leue, ac proinde simpliciter non est transgressio praecepti. 2.quia in restitutione non habetur ratio fluctuum, sed omisi ionis Otricij,
ita Cardinalis Toletus lib. 2.cap. I 2. num. 6. Ua auom. I. de beneficijs par. 3.cap. I. num. 27. Bona cina tom. I.ttact. deolricio disp. I.quaest. I .puncto a. num. Io.vers. dixi, qui dicunt ex
omissione leui, puta unius psalmi, aut paucorum versiculorum, non nasci obligationem restituendi, expresse P.Suarius tom. a. de Religione libro . de horis canonicis capite 3 o.
I Quaeres,an quando omissio patiis officii est peccatum mortale sed pars fructuum illi omissioni correspondens propter
tenuitatem beneficij est tam parua,ut in materia furti, nor . susticiat ad peccatum mortale oriatur obligatio restituendi. Respondeo circa hoc duas esse sententias.Prima docet hancomtilionem excusari a rectitutione ex leuitate materiae, nam licet culpa omissionis, ratione materia spiritualis, sit grauis, tamen respectu poenae, restitutionis materia illa temporalis est leuis ita docet P. Suarius tom. a.delteligione lib. q. de
I Secunda sententia docet, ex praedicta omissione, oriri obligationem restitutionis, sicut ex Davidione horae integrae Ratio est 'quia non censetur dicere horam, qui eam non dicit integram,sed omittit partem notabilem sufficientem ad peccatum mortale, sicut est in hoc casu sieut non censetur audi
i re sacrum , qui illud non audit integrum, ita expresse docet,
303쪽
GarEicto I .de beneficijs par. cap. I. m. 27. Bonaci natalom. I.tra 2.de officio disp. I.quaest. 3 puncto . num les Miahi haec a. sententia videtur proba alli Or,in conformior decla
rationi ij V. qui obligat ad restitutionem pro omissione cuiukunque horat,nec distinguit, an materia restituenda sit grauis , vel leuis quare mihi potius videtur in hoc casua
spondendum,illum, qui sic omittit horam, aut rartem nota bilem, teneri ad restituendum partem proportionalem stimetu um, si vero non restitueret excusari a peccato mortali propter leuitatem materiae, non vero a peccato veniali. 16 Quatres,an si quis tam frequenter omittat horam, vel parte: eius notabilem, ut licet pars fructuum illi correspondens leuis it tamen moraliter,&paulatim , cum aliis omistionibus coniuncta fiat materia grauis, teneatur sub peccato mortali restituere Respondeo artirmative ita docent communiter doctores de surtis minimis,quando pertinglint ad constitue dam materiam grauem, ita in hoc c si esset grauis materia, ita expresse docentP.Suarius,& P. Filii ucius locis citatis Bonacina tom. I. traca.deosticio disputat. I. quaest. 3.puncto a.
An Beneficiarius reeitans diuinum ofeium sim debita attentione, teneatαν fructus redituere 3a et spondeo,circa hoc dubium, duas esse sententias . Priis I ma docet beneficiarium recitantem otii clurn, line attentione,etiam data opera,non teneri fructus restituere . Ratio est, quia licet distractio voluntaria in recitatione diuini Omeij, sit peccatum mortale, contra praeceptum ecclesiasticum, ac proinde videatur omissio praecepti, tamen quoad hanc poenam restitutionis aliter iudicandum est,quia lex poenalis est restringenda sed Concilium Lateranense,& Pius .
iubens restitutionem fructuum , statuit illam in poenam delictionalitionis officii, solum dicit, qui diuisum, cium non
dixerit, ergo non debet extendi, ad non recitantem attente . Hanc sententiam docuit Ioannes Medina quaest io de oratione versu secundo, Antonius Corduba lib. .quaest.Theo- .logicarum qiixst. 3.fin Castro lib. a. de lege poenali cap. 3
304쪽
Cardinalis Toletus lib. 2.cap. I tanum. 6.dicto 4 P. Hel in molib. 0.cap. f. num. S. P. Gabriel asque I rari de legi, sdisp. lcio. ap. .num. 32. dicit Beneficiarium qui non recitat, cum attentiones, non facere fructus suos, non iure ecclesia ilico Concilii Lateranensis , sit . sed iure iuuino, P. Sancti.
t m. I. consiliorum morat. lib. 2. cap. 2 dub PS. num . dic Ithanc sententiam eisse probabiliore in eam putant probabilem P. Atorius par. I. lib. o. cap. I . quaest. 8. R. Leiliti lib. 2. de iustitia .cap. 7. dubit. LI. num.63. Filii ucius tom .crata. Σφ. ca Io. tiaest. S. num .. 32I P. Paulus Laynia Theolog. Moral. lib. arac cap. s. num Io eamdem sequitur Dianais Par. a. trata I 2. de horis canonicis re loliatione I. Sotu libr. 14. de iustitia quaest , art. 5. conci ius. .
a. Secunda sententia docet, praedictum beneficiarium, teneri ad restitutionem fruetuum,sicut tenetur ille, qui ossicium non dixit. Ratio est, quia attentio est modus substantialis ab ecclevia praeceptus,ac proinde, qui, sine illa o licium recitat, non satisfacit praecepto ecclesiis, quia illa non est oratio, nec recitatio, quae ab ecclesia praecipitur , ac proinde veremo dicitur recitare, qui sic recitat, S: ideo est vera omissio praecepti, propterea in eo habet locum cena restitutionis imposita,contra non recitantes , quia verba Concili forma liter sunt intelligenda, nam dicere officium , iuxta sensumta. Pontificium, idem est, quod orando illud recitares ex his patet responsio ad rationem primae sententiae, non enim lex poenalis extenditur, sed sumitur, iuxta proprium sensum forinale . Hanc sententiam expresse docet Nauarrus cap. 2O.d
Oracione num. 32. Petrus Nauarra lib. 2. de restitutione cap. a. num. 2qo. Gratatis par. I. decicon. lib. 2. cap. I. num . . RO driqueZPar. I. sumta cap. I 4. num. 2.conclus. I. Vega par. I.
sum m. cap. 28. casu Io Garaia tom. I. de benefici j par. 3. cap. I. num. I 86. P. suarius traca.de legibus lib.4. cap. l 3. nu. Id. . 3.&expressius tom. a. de religione lib. . de horisca
trata. de legibus disp. o. sect. i. num. I 6 3 nu. 24. dicio . hanc sententiam probabiliorem putant P. AZorius par. I lib. IO. cap. I . quaeit. 6. 2ers si quaeras P. Lellius lib.a de iustitia cap. 37.dubuat. I .num. 67. P.Laymant Om. .lib. . traca cap
305쪽
17. ωqssaest. I. puncto 2. f. I. num. o. Haec sententia mihi videtur probabiliori tutior, sequenda in praxi. Quaeres,an heneticiarius, qili recitat diuinum o tricium,cum debita attentione. sed sine intentione, Manimo satisfaciendi obligationi,d praecepto, sed cum proposito iterum illud reeitandi ad satisfaciendum, si deinde illud iterum non recitet, satisfaciat praeccpto,an vero teneatur, sub peccato mortali.& obligatione fructus restituendi, illud uerum recitates Respondeo, circa hoc dubium tres esse sententias. Prima docet, praedictum teneri iterum recitare, nec posse alio modo pratisceptum implere, etiam si postea voluntatem mutet, dicati se velle satisfacere praecepto per priorem recitationem , ratio est,quia ille de facto non impleuit praeceptum per primam recitationem, ergo nec postea per illam eamdem potest illud implet quamuis id velit, aut desidea et ergo necesse est , ut iterum recitet; antecedens probatur, tum quia impletio praecepti,ut talis,dehet esse voluntaria, sed illa non sui talis, tum etiam, quia acius agentium non operantur vltra intentione eorum l. non omnis is si certum petatur a in astris s. de acquirendo rerum dominio , prima consequentia probatur, quia illa actio, cum fuit facta, non habuit omnes conditiones requisitas ad praeceptum implendum per eas: led postea no potest illas induere, nisi de nouo fiat, quia circa praeteritam actionem iam non est potentia, nec circa iliam potest ne rimulatio,ergo confirmatur ex eplo. nam si debeo Petro centum,& do illi centum animo donandimon debitum soluendi, non libero a priori debito, ita,& in hoc casu . Hanc sententiam docuit Ioannes Medina Codice de oratione quaest. 6.
6. oli lib. Io.cap. s. quaest. 7. ex prellius cap. ixquaest. s. ως. Hanc sententiam putat valde probabilem,& securam Petrus de Aragonia Σ. xquaest.23 art. is columna s. dicto . vers. sed dubiis
306쪽
dubitabit, hane sententiam sequitur Carolus Macigni tracti
de horis canon. cap. 3. num. 8a
Secunda sententia docet praediorum beneficiarium teneri iterum eodem die ossicium recitare,vel intra eandem dieri mutare animum in habere animum satisfaciendi praecepto per priorem recitationem, nam tota illa die urget praeceptu ecclesiae,cui tenetur velle obedire, ad id sufficiens est animi mutatio,supposito, quod iam ossicium debite dixeritiliae sententiam , ut probabiliorem sequitur Petrus de Aragonia
loco citato, idem docet P.Suarius tom. . in 3 par. disp.SS. sec2.3.vers.circ posteriorem, ubi ait, quando, cum voluntate audiendi Missam, seu recitandi ossicium coniungitur voluntas sormalis,contraria praecepto, ut si quis , cum deuotione missam audit in die festo, vel ossicium recitat, hunc actu formalem habeat, nolo hac milia, vel hac recitatione implere praeceptum,& in illa voluntate persistat per illum actum reuera praeceptum non implet, quia nullo modo obeditur Praecepto,nam implere praeceptum,est actus obedientiae, qui sine voluntate non fit: tunc latis est, ut voluntatem mutetim-tra tempus praecepti,& velit auditione praecedenti missat, vel priori ossici j recitatione, satisfacere praecepto , nam solum prius defuit obedientia voluntatis, quae adiungitur persu seinientem voluntatem, si vero non adsit voluntas contraria praecepto, sussicit ad illud implendum voluntas audiendi missam seu recitandi ossicium, etiam si sormaliter non sit subintentione implendi praeceptum, quia omnis,qui non ex cludit, censetur virtualiter ineludere intentionem implendi praeceptum mea voluntate, qua vult emcere actum praece
Tertia sententia docet ossicium diuinum recitantem, seu Missam audientem,cum debita attentione, sine intentione , di animo satisfaciendi obligationi S implendi praeceptum. nihilominus per illum actu ni satisfacere obligationi, Mimplere praeceptum . Ratio est, quia praeceptum recitandi os, ncium seu audiendi missam, non requirit, ut quis peculiari actu voluntatis in actu signato velit satisfacere obligationi, Mimplere praeceptum, sed tantum in actu exercito, nam solum obligat ad recitandum osticium, seu ad audiendam missam, sed qui attente recitat officium, seu audit missam, quam tum uis nolens tunc satisfacere, vere illud recitat Maudit illam, . in ergo
307쪽
ergo vere eo ipso satisfacit obligationi, Mimplet preeepis. neque est in potestate eius praeceptum non implere , posito, quod velit ossicium recitare, missam audire. Haec lentenistia colligitur ex Sahoma 2.2.quaeli. Io . art.3. ad 3 ubi ait. Licet actas virtutis cadatina pracepto sotest tamen a ιι quis imuplere actam virtutis,non attendem ad rationem praceptim ancle nientiam sequitur Marcellus Francolinus tract. de tempore horarum canonicarum cap. 27. num II fin quando intentio
reiterandi aduenit,post recitationem factam, non vero,quando ipsam comitatur ab initio;expresse tamen: ε ex prosella hanc sententiam docet P.Gregorius de Valentiato m. 3.disp.
d. quaest.2 puncto Io. f. vltimo fin P. Suarius tom. a. de religione lib. .de horis canonicis cap 26.num. g. P. Vasque t . a. in I. Σ. trara. de legibus quaest. Ioo.are... dub L.& opusc. deheneficijs cap.4.s. I .art.3.dub.7. num II . P. Lessius lib. 2.de iustitiacap. 37.dubitat. Io. num. 1 9. vers. sed verius .in cap.46. dubii.6.num. a. P.Sanchectom. I. in praecepta lib. I. cap. 3. num.9. I 6.RIoannes de Salas in tractat de legibus disp.s.
de Lugo disp. 22. de sacramento eucharistia sect.2.dubio a. illatione a. num. 24. Naidus in summa verbo ossicium diuina
P.HenriqueZ lib. o cap. r.num.o.sequitur hanc sententiam, solum pro scrupulosis, de non scrupulosis vero dicit, totius esse,ut repetant,mihi haae sententia simpliciteri, absoluto videtur probabilior,& tuta in praxi. Ad rationes igitus psimae sententiae,relpondeo,ad primam dico,falsum esse impletionem pr ecepti, praedictam non fui Gse voluntariam', nam ille voluntarie officium recitauit, Cproinde voluntarie impleuit actuin praeceptum, quod vero actus agentium, non operantur, ultra eorum intentionen procederet,si in proposito requireretur intentio satissaciendi praecepto,sed cum ea non requiratur , sed solum intentio faciendi opus,& actum praeceptum,nihil probat, contra nOS. Λd confirmationem dico, exemplum non esie simile, an
308쪽
iIle te tur ex iustitia reddere emtum Petro . v eonstituae aequalitatem,quod non facitisi det ei centum, solum ex liberalitate sed in casu nostro ille qui recitat osticium, quamuis nolit tune satisfacere praecepto, tamen facit tune ex religione totum,quod praecipitur, hoc ipso, quod recitat officium.
An Beneficiarius,qui post sex menses ab obtent beησei me
multos annos bona fide, o absque pereato diuinum ofimium praetermisit, tenea tu ad fractuum restio tutionem
et D spondeo,hie casus ex pluribus causis potest continge-λα re primol, si quis per ignorantiam inuincibilem putaret,se nullo iure teneri ad illud recitandum;secundo si a proprio consessario,vel viro prudenti, docto dictum fuissetet. se ab eo praecepto esse liberum . Tertio si ob naturalem obliuionem illud ex toto,vel ex parte,omisisset;Circa hoc autem dubium sunt duae sententiae. Prima doceti praedictum beneficiarium teneri fructus extantes restituere, quos vero bona fide consumpsit, ex quibus non est factus ditior,non teneri restituere, unde si nulli Ductus extentiqui omnes ab eo fiunt bona fide consumpti,qua- uis ampli illi fuerintiae uberes, illum nihil restituere debere. Ratio est, quia haec regula seruatur in possessis re bonae fidei, ratio a priori est, quia restitutici fructuum non est puerti constituta in eos, qui diuinum ollicium praetermittunt, sed conditio,sub qua datur tale stipendium, ita , ut legis sensus non sit puniam te priuatione fruetuum, si diuiuum osticium non dixeris,sed hic:do tibi benefici,fructus, si diuinum officium recitaueris,sicut, quando maritus relinquit aliqua bo . na uxori, si easte vixerit hanc sententiam se uuntur aliqui
doctores iqtios sine nomine resert P. Ioannes AZorius para. lib. Io.cap. I .quaest. . quam ipse putat probabilem, P.San
hac sententia recentiores , quos ipse ibi conclusione a sequi
Secunda sententia docet, praedictum, non teneri ad restitutionem,non solu fructuum bonasside consumptoru, sed nec M mi etiam Disiligo by Orale
309쪽
etiam alioru etiam si extent. Ratio est,quia lex illa ,est poenalis,& ideo restringenda, ut non imponat poenam,nisi , hi fuerit culpa,unde non oportet intelligi,illam est e conditionem, quali amrmativam,se dixerit, sed negativam , si non intermi-Drit,ut dixit Pius V.utique culpabiliter,seu voluntarie, hoc enim est proprie omittere in hoc non obscure colligitur ex verbis Concilij Lateranensis, sic enim est inciam diuinum non dixerit, legitimo impedimento cessante, sed naturalis obliuio , vel ignorantia inuincibilis legitimum impedimentum censeri potest. insta ait eos tamquam iniuste perceptos ergo ad restitutionem requirit titulum iniustae acceptionis, denique addit se ultra dictum tempus in simili negligentia contumacite permanserit, ubi particula simili supponitioporterra omimonem esse ex negligentia culpabili,ergo ubi non inter
uenit culpa, non incurritur haec poena,quare ille, qui non dixit ossicium,quia nesciebat legere, vel carebat Breuiario, ni .hil tenetur restituere , quia licet peccauerit, acceptando beneficium, vel pro ijciendo in mare Breuiarium , non tame . peccat omittendo ossicium, durante impotentia recitandi, ita Nauarrus cap. aa.de oratione num.. S. vers. quibus prae
Da est opinio hae valde probabιlis, o viris piys,ae docti non eaneis placet, de in fine addit hanc sententiam fibi placertaea
sequitur P. ytiarius tom. a. de religione lib. 4. de horis can Niciccap. 3o num 7. P. Lessius lib. 2.de iustitia L p. 34. dubit. 32.num. 8 .ver quinto,&num. Isti vers. secundo P. Sancti.
4. Mihi prima sententia videtur probabilis,cum sit pars huius secunda sententiae, nam de fructibus bona fide consumptis, ex quibus non est factus ditio , dubium non est,quod nihil
tenetur restituere, ut conceditetum P. Suarius loco,citato
sed etiam de non consumptis, mihi secunda videtur probabilior,&tuta in praxi.
310쪽
DUBIUM XXII. Cui resilutis si faetenda r
o spondeo, hoe aperte in ipsa lege statutu ess illis ver. H. bis , Infabricas bui modi beneficiorum, e pauperum eleemosynas erogare teneantur,quae verba, cum disiunctiva sint,relinquitur beneficiario libera electio, ut quam maluerit partem eligat matres, an haec restitutio eroganda sit necessario in tabricas ecelesiarum, in quibus sunt beneficia Respondeo, circa hoc dubium duas elle sententias. Prima affirma ratio est,quia illa verba , in fabrieas huiusmodi beneficiorem, perinde accipienda sunt, ac si dictum esset infabricas ecclesiarum talium beneficiorum; ita Rodrique et par. I. sum.
cap. 41. conclus. I. Grasti j par. L. decisionum lib. 2. cap. I. num. 4. Cardinalis Toletus lib. cap. num M vers tertium dictum. P.Sancheziom. I .consiliorum moralium lib. a. cap. a.dub.87.concluc I.Aragoni 2,2.quaest. 33.art. I i. in medio
vers. solet a quibusdam dubitari. Secunda sententia negat, rario est, quia neque in decreto Concili L. a teranentis, neque in constitutione Pi V. habetur illa particula eelesiarum, de ideo non est addenda, quia sine illa est latior concessio,ergo non est a nobis restringenda, naposset aedificari domus, pro beneficiari, vel pro fructibus benencii colligendis, similia,juae sub fabricis beneficiorum
comprehenduntur, etiam si proprie non sint fabricae ecclesiarum,ita Nauarrus cap. I. de oratione num. 3 3.& in manua ii cap. 23.num Iaa.vers. nota secnndo, ubi ait, quod radicta restitutio non est necessario facienda fabricise e lesiarum,ubifunι beneficia. P, Azorius par. I,lib.Io. cap.I .quaest. Io P. Suariusto m. a.de religione lib. . de horis canonicis eap.8 . num. m.
ubi addit ex praedicta restitutione non posse alia templa, vel ecclesias aedificari,aut restaurari,qu a restricta est ad ipsa be
resolutione 27. haec sententia mihi videtur probab Ilior, i ver cum sit conformior verbis decreti. Quaeres,an id, quod dicitur de eleemosynis pauperum , re sirin