Tractatus de diuino, et ecclesiastico officio, seu de horis canonicis, in quo omnia, quae ad publicam chori, et priuatam diuini officij recitationem pertinent, explicantur. ... Auctore R.P. Petro Anello Persico Neapolitano Societatis Iesu ..

발행: 1643년

분량: 588페이지

출처: archive.org

분류: 축제 & 제례

361쪽

Vega in se inmato m. i cap. os .num II. Nieua in summa 'tit. 63. Diana par. 3. trari. I 2. de hori S canon resolui. I. P. Emanuel Sa verbo horarium. 2. P. Ioannes AZO ius par. l. lib. o. cap. Io. quaest. a.dicit, esse communem sententiam , P. Lentus lib. a.deri ullitia cap. 37. dubit .i2. num. 77 P. Laymatio m. a. lib. .tract. I. cap. . num. . hanc sententiam putant probabilem P. Valentia tom. 3.disp. 6. qt est a puncto lo. s. quid sit recitandum. fin. P. Vasque opust .de beneficiis cap. g. arta

Secunda sententia doceti illum, qui se me Laut bis is raro mutat qualitatem ossici j, absque causa peccare tantum venialiter sed ex iusta causa nullum committere peccatum, ut si nec elle sit ita recitatione offici iuuare aliquem inlitanum, vel amicum de sessum , qui non posset recitare ollicium longum seriae s. vel sabbati,4 recitaret cum illo olficium detoianeto,quando charitas,vel prudentia dictaret, ita expedire, ratio est,quia haec mutatio, tam rara non videtur notabiliter contraire menti institutoris breuiaiij, ita,ut ad culpabina mortalem perueniati ita ex preste docet Nauarrus cap. Io de Or tione num. 2IT. dieto I. ω4.&cap. I.num. 23. Aragonia 2.2. Farition. 83.art. I a.dub. . Rodrique 2 par. i. summae cap. I ALCOnclus. 3.&cap. l46. verstertia causa.&4Om. I. quaest. regul. quaest. a. s. sin Ludovicus Miranda in Manuali Praelatorum tegular. to m. I.quaest. 37.art. II. conclus unica. fin P. Suariusto m. a. de religione lib. q. de horis canon. cap. 23.num. II. Din. P.Thom. Sanchecto m. a. consiliorum moralium lib. . cap. a. dubio a . num. 2.

Tertia sententia. doceti mutare ossicium diei esse de se malum, peccatum ex genere suo mortale ratio est,quia est co-tra praeceptum eccle. iasticum, in cap. de his .is cap placuita a.dist absolute praecipitur conformitas in modo recitandi, Min cap.conuenit de consecrata dist. . dicitur . Conuenit ecclesiat,ordinem ab omnibus custodiri, Pius V. in sua bulla, breuiario praefixa praecipit, osticium recitari iuxta formam ab ipso praescriptam, ad formani autem illam pertinet distributio os Fc ij per tempora, festiuitates,& dies, ergo tota illa forma de se sub praeceptum cadit ergo, qui illam voluntarie mutari transgreditur praeceptum in materia graui,ac proinde peccat Oitaliter. Concirmaturiqvia licet subitantia praece.

362쪽

pci in genere sit de septem horis in genere , tamen substantia praecepti in particulari,&in indiuiduo,prout tali tempori, & die applicatur est de septem horis talibus,& quo ad talem substantiam in indiuiduo, idest, quod constet ex his psalmis,

lectionibus, Orationei Sc. nam sicut constare ex his carnibus.

ossibus pertinet ad substantiam indiuiduam Petri, sic etiapertinet ad subsitantiam indiuiduam huius praecepti, modus ossici j de tali tempore,die,&c. Hanc sententiam expresse docet Angelus verbo hora num. I 4. . Antoninus 3 par. tit. II. cap. q. s. s. ubi ab non videtur euadere graue peccatum,qui ad libitum suum, sine causa rationabili mutat consuetum osti

fert haec eadem verba S. Antonini, non tamen explicati an sit mortale, vel veniale,Sylu.tamen verbo horae quae ibi a.dicto t. interpretatur S. Antoninum de peccato veniali Nauari. cap.

19.de oratione num. 2I7.dicto S. cap. 2 l. numa I. Philiarch. tom. I par. I. Lib. I cap. i.conclus6. Summa corona par. l. cap. I. num. I O .ROdrique E par. c. sum m. cap. 42 conclus. . QO.

nu de exam, eccles par. I traei. . cap. . quatit. 42. Ragusius

de officio Canonicorum in choro quaest tr. u. a. onuphrius opusc.de muta: Ostic ij, Squillans de obligatione clericorum par. I. dub. 26.num. So. Ludovicus Mirandalom. i. Manualis Praelatorum Regular.quae 37.arti M. Gauantus comment. in rubri c. Missal. tom. 2.se 2. I .cap. 3.tir. a. num .7. Molsesius in summa tom. I. tradi. s.cap. a. num. 3o.Naldus in summa verb. ossicium diuinum num. i6.Cardin. Toletus in summa Iib. a. cap. I 3.num. a. s. qualitas P. Suarius tom. a. de religione lib. . de horis can. cap. 23.num. 2.& sequentibus, P. Uasque Zopula.de beneficij cap. . s. I.art. a.dub. 2. num. 6O. P. Regi

naidus lib. II .cap. I 2. secl. 6. duh. . num. I 2. P. Sanche t m. a. consiliorum moralium lib.7.cap. 2.dub. 23.num. 2. P.Lay- manu m. Σ. lib. q. tracet, I cap. r. num 4 dicit, esse mortale, si

363쪽

disp. I.quaest.3.puncto . num. 17.prcedisti sententia confirma tu rex decreto sacrae Congregationis Rituum a S. D. N. Papa Vrbano VIII. approbato die g. Aprilis ibas . nam s. a. vetuit, prohibuit celebrari per totam Civitatem, vel dioecesin Lis,

etiam de cuiusque ordinarii auctoritate, fel tum, cum officio de sancto,eo, quod in loco adsit eccletia Parochialis , vel Regularis, aut aliqua Reliquia, sed tantum in ipsius sancti ecclesia titulari, seu ubi alseruatur insignis Reliquia in non alibi,&4.3.decreuit, statuit,& mandauit , sub poenis contentis in

bulla Pij .initio breuiari posita, quod scilicet non satisfaciant muneri recitandi diuini Otticis, quae omnia Urbanus Papa VHI.ab omnibus ubique sub pratilictis poenis seruari praecepit, ut habetur in fine praedicti decreti. Ex quibus patet non esse licitum recitare olficium pro ossicio. Pro solutione dubij, die primo , tertiam sententiam esse, probabiliorem tutiorem, ratio est, quia siue modus, vel tarma dicendi olficium in breuiario descripta pertineat ad subitantiam praecepti,siue ad circumstantias, negari non potest,quin obligatio praecepti ad hunc modum, &4Ormanata

extendatur, nam alioquin, si voluntarie omitteretur, nullum esset peccatum , quod nemo admittit, ergo si peccatum est, ideo eli,quia eli,contra praeceptum;ergo cum mutatio in tali formauit res gravis,grauis etiam erit transgressib. Confirmatur, nam si quis vellet toto anno dicere orticium paschale,qnia breuius est caeteris, vel qui omnibus feriis, diceret ollucium feriae tertiae, quia breuius est, procul dubio peccare emortaliter, quia omitteret recitare partem notabilem ollici j, nam si quis in ossicio dominicae omitteret in primo noctiirno nouem psalmos, ures tantum recitaret,peccare emortaliter, ut omnes fatemur, quomodo ergo est credibile

non peccare mortaliter, illum,inni iIdo Dinica, recitat osticium feriae tertiae solum, ut dicat officium breuius. Quar sputo primam sententiam parum tutam, nec eius fundamentum obstat, nam siue praeceptum pertineat ad substantiam , siue ad modum, satis est, quod modus ille praecipiatur, praeceptum , etiam ad modum extendatur. Dico secundo, quamuis secunda sententia sit probabilis, quando quis,ex rationabili causa, semel, aut bis mutaret est Iincium, tame,li absolute sumatur, idest si mutatio fieret, absque

ulla cama, num non esie probabilem, nam, ut bene notat

364쪽

Vegha in summa par. l. cap. I 28 casu si non potest quis mutare osticium frequenter, sine reatu peccati mortalis,ue coiicedunt doctores secundae sententiae,ergo, nec etiam eri elicitum hoc facere,vno, vel altero die,nam pro quolibet dira est praeceptu a dii tinctum, istacium cuiuslibet diei est onus illius, sicut praeceptum quotidie ieiunandi in quadragesima, qui uno die ieiunare omittit, peccat mortaliter, Mideo Ledes maloco citato num. 3. ait, peccare mortaliter eum, qui mutat ostiatum notabiliter minus eo, quod debebat recitare, secundum ordinarium , etiam se me I,& Garzia loco citato num. I o. dicit, non solum, qui frequenter id faceret, peccare mortaliter, sed etiam, qui uno, aut altero die 6 Quaeres, an praedicta mutatio fieri possit aliquando absque peccato mortali, vel etiam veniali 3 Respondeo,&dico primo, posse praedictam mutationem fieri,cum solo peccato veniali, primo ex leuitate materiae, ut si osticium, quod dicitur esse eaequale in quantitate Olticio,quod dici debeat, ime conte-ptu, Manimo id saepe faciendi pro libito, sed ex aliqua occasione leui, minusque rationabili secundo quoties, praedicta mutatio fieret ex ignorantia, vel inaduertentia,quamuis non sit inuincibilis, sed culpabilis, Min his duobus casibus est verissima prima,&secunda sententia, Lexpresse hoc docet P.

Suarius tona. a. de religione lib. . de horis cap. 23. num. I S. P. Reginaldus tib s.cap. a. se 2.5.dub. 3. num. Ira. S. verumta men,&4. excusatur. P. Filii ucius tona. a. tradi. 23. cap.7 quaestiq. num. 223. BOnacina tom. I. tradi. de horis canon. disp. I. q.

Dico secundo, praedictam mutationem, ex iusta causa, posse, absque ullo peccato ieri, ut onmes sere doctores alfirmanis Sylv. verb.hora quaest. 2. num. Is dicto .ait, si hoc fiat ex causa rationabili, iusto inpedimento, vel huiusmodi, non est peccatum iarr. cap. 9. de oratione iram. at 7 dicto I. ait, noti esse Iu cartim mortale, neque Oeniale no , vel alio die quandoque aliqua de causa, quae iro docto, iusto uideretur aqua, recitare de sancto loco friae, 'im iusta sibi uidetur cau sinecessitas repentina studendi, concis nandi,praelegendi, iuuandi

ad recitandum uno die, uel altero aliquem infirmum,ait Prata tum, uel amicum defessu tri,imo, di obliuio, dein aduerte uti incul pabilis, O alsae similes. P. AZOr par. l. lib. o. cap. o. quaest.2. di

cit,nullo modo piccare eum, qui per obliuionem, aut incoa- sideran

365쪽

fiderantiam bona fide ex toto, vel ex parte ossicium mutaret. P. Suarius tom. a. de religione lib. 4.dei cris canonicis cap. 23. num. s.fin. addit iustam causam etiam est αβ ηι ne non esseopia alterius breuiarij, O postea nimium graκabor recitaudo,

ne impediar ab studio necessaries, uel alio simili opere pietatis.

idem docet P. Regiualdus lib. 8. cap. I a. se 6.dub. I. num. I72.sin. P.Laymai tom. 2.Theolog morat. lib.q. tract. I. cap. . num fi dicit, esse causam uitam, si quis non habens ad manus lectiones de lancto, Mob instantes occupationes deberet

ossicium absoluere posset tunc, sine ulla culpa de seria illud recitare. ego adderem , si fieret causa deuotionis, ut si die, qua ossicium recitandum effet de series, semel in anno fieredde sancto, erga quem habet quis magnam deuotionem,uel de sancto sui nominis, si eo die occurreret, tunc posset sine ullo peccato recitare otricium de praedicio sancto, omissa feriaci, etiam si sit in Aduentu, vel Quadragesima. P. Filliu cius tom.

a. tracti 23.ca P. T.quaest . dicet 2. num. 229. P. Sanche tom . consilior. lib.7. cap. 2.dub. 2I. num. a. idem docent, quod dicit Nauarrus supra citatus.

Quaeres, an quando ex in aduertentia officium est mutatu. ut quod deberet fieri de seria fieret de sancto , sit necessario

repetendum Respondeo negative, sic enim docent communiter doctores cardinalis Toletus lib. 2. cap. I. g. qualitas. atticam ex inaduertentia vicium mutatum es ,υι qui celebraturus erat de sancto, celebrat de feria,vel e contra, tune non est opus omnia repetere, sedsolum, quod fuit particulate festo, vel feris,ut Hymnus, Antiphona, oratio, tertia lectio sisti it matutinum,uel oratio in alijs horis P. Suarius tona. a. de Religione

lib. .de horis cap. 23. num .. .ait, ne tenetur quis iterum matutinum repetere,ve quid simile, quamuisti oscium omissam esset notabiliter maius,necessarium ideatur aliquam compensationem facere,si potes intra eumdem diem, disi pro matutino domini ea dictum sit oscium sancti, deberent addi saltem ex nocturnis dominica nouem psalmi, ne tanta pars Uci cmitterethre

366쪽

Io.quaest.2.ait,consithim est repetere, non praeceptum. P.LeLsius lib.a. de iustitia cap. 37.dubit. I 2.num. 77.ait, qui etiam prudens,omistb proprio, aliud recitauit, non tenetur repetere;multo minus tenebitur, si per in aduertentiam mutauit, deinde addit valde tamen l.rudabile est, repetere, vel totum officiunis aliud per errorem,υet sponte recitatum est,υelsa tem ea, quae ad proprium dicium pertinebaut, etiam si folunt esset hym ius,Uel antipbona, et lectio aliqua. Quaeresian sit peccatum mortale recitare in choro offici utri festi,pro feria, vel contra, mutando formam breuiari j Respondeo in publica recitatione maxim attendenda esse ecisclesiae consuetudine vi,& necessariam uniformitatem , nam de hac praecipuae loquuntur iura Cod.de ijs is cap. vltimo I a.dist.&cap.conuenit de consecrat.dist. s. quare, qui scienter faceret praedictam mutationem in parte notabili ossicij, dum publice recitatur in choro, peccaret mortaliter, quiae fieri non posset sine aliqua nota, vel scandalo. Hanc sententiam nenessario tenentur sequi omnes doctores citati supra inum. 3.pro tertia sententia,nam si hoc affirmant de priuatata recitatione,mnito magis debent idem a stirmare de publica . nec puto contrarium sentire doctores, supra citati nu primo, pro prima sententia, nam videntur loqui de priuata recitatione,non de publica de qua diuersa est ratio, licet ipsi nihil

distinguant. Cardinalis Toletus lib. 2. sum m. cap. M.f.quali tas,cum dixisset peccare mortaliter,qui scienter faciunt praedictam mutationem in priuata recitatione, subdit, nam de eboro,non dubium,teneris gulos ad cantandum ossicium iuxta qualitatem suam. P.Suarius tom. 2. de religione lib. . de hor.

nem ea suo genere in hae publica oratione, ideo ix posse scrifcienter tu notabili parte inc me graui culpa eius, qui fuericeat fallius, e leuitate autem materis , vel ex inaduertentia

facile excusari altem aeulpa graui idem docet P. Filii ucius

tom. 2.traci . . cap.6 quaest.2. num. I 86. Bonacina tom. I. trac2.de horiScanon. disp. ι.quaest. 3.Puncto .num. 17. S. hinc patet.

Io Quaeres, an Praelatus ordinarius, ut Prouincialis possit ex rationabili causa dispensare, ut dicatur in choro unum orsi. elum,pro alio, scilicet de sancto, loco seriae secundum formulam eiusdem breuiarij Respondent aliqui stirmatiue,quia

367쪽

hoe non est mutare ossicium,circa substantiam, sed circa a

cidentalia scilicet, circa modum, & hoc non inperpetuum per modum constitutionis, aut consuetudinis generalis, ita I abiena verbo horae.quaest. I 6. num. I7.ubi affert Magistrus a Vincentium in constitutionibus fratrum Praedicatoruma dist. I .cap. I.dicentem, quod Praelati, sicut possunt ex causa rationabili fratres dispensare a choro, ita etiam a propriet

te ossicii, non tamen, quoad substantiam ossicij, ut puta possunt dispensare , quando debet fieri de feria, ut possit exalbqna causa rationa li fieri de aliquo sancto, idem docet, Armilla verbo, horae canon .num. M. P.Suarius tom. a. de religio-

nolib. .de horis cap. I.num. 6. ait, quod bot facile admitti potest quoad hane mutationem offiei diei in una, υe alia ocea-stone graui non tamen potest quasi permanenter dispensarciaut legemfacere,ut tali,uellati die aliter dicatur officium, quam in breuiario Roman sit praescriptum,ubi illud feruandum est,idem

idem mihi videtur dicendum, etiam de aliis breuiariis a sede Apostolica permillis, scilicet quae sunt ducentis annis antiquiora II Quaeres,an Regulares, Noniales possint recitare ossiciata sanctorum suorum ordinum Respondeo assi cmatiue, dummodo sint ab ecclesia approbata,& ordinata, iuxta formam breuiarii Romani. Ratio est,quia ita expresse habetur in prima rubrica breuiarij Romani a Clemente VIII recogniti, in haec verba,ossicium fit duplex , infestis sanctorum, qui apud

quassam ecclesias, Religiones, vel Congregationes consueueruηι

sollemniter celebrari, eum inei, propr3s i sede Apostulica approbatis ut ex eiusdem sedis auctoritate receρtis, et recipiendis seruata tamen forma huius breuiaris Ialioquin de eommuni etiam si praedicta festa in bo Kalendario non sint descripta,& ita doeet Rodrique tom. I. quaestionum regularium quaest. 42.art. 2I.ubi ex praedictis verbis colligit, quod non solun festa sanctorum ipsarum Religionum possunt recitari,sed erui ossicia aliarum sestiuitatum,quae in dictis Religionibus recitari consueuerunt,dummodo forma. modus dicti breuia- miseruetur,eamdem sententiam docet P. Layma lib. 6.tract.

Ia Quaeres,an possint licite recitari ossicia propria de sanctis; sinon sunt a sede Apostolica approbata 3 Respondet Rodri

368쪽

queZart. 2I. citato vers. primum est. Posse in Religionibus reeia

rari officia piopria de hi, sanctis,etiamsi haec offeta a sede Apo-

solica non sint approb ata, dummodo digna sint, v approbentAr, ne it qui eis utatur animo ei a sede Apostolica confirmandi.&hoc probat ex praedictis verbis Rubricae, in qua dicitur, ex eiusdem sedis auctoritate receptis, vel recipiendis, scd haec sententia defendi non potest, nam illa verba praedictae rubricae vel tendis,non intelliguntur, antequam recipiantur, sed pro tunc quando osticia fuerint recepta, non ante, ita docet P. Laymantom. 2.lib. 6.rrai'. i.cap. s. num.6 dicto 2.ubi addit, tunc sciat entia praedicta Rodrioue probari posset, si lectiones de sanctis proprijs omni suspicione falli carentes,ante. hac in ecclesia recitari consuetae fuerint , secus si sim nouae, eum sequitur Bonacina tona. I tract.de hor.can.disp. I.quaest. 3.puncto I .num. 22.13 Quaeres, an possit aliqua Religio recitare ossiciu de sancto, cuius habet notabilem reliquiam, sed ignoratur, quo die in cidat Videtur id licite fieri posse,quia principale est,recitare

de illo sancto,acce fibrium autem est,ut recitetur die, quo in

ciditiergo ignorantia huius accessis ri non debet impedir Principale. Respondeo , nequaquam id fieri posse ratio est, quia priuilegium est recitandi officium de illo sancto, cuius habetur insignis reliquia non quocunque die, sed illorum in

ciditiergo hoc ignorato, cessat, sicut nemo posset frui indulgentia concessa die, quo incidit, si dies ignoratur,nec dies est accessorius, sed pars principalis, nec haec esset modica peruersio,sed maxima, cum sit in perpetuum in illa Religione .

ita expresse docet P.Thomas Sanche tom. a. conuulorum moralium lib.7. cap. 2.du a . num. 3.1 Quaeres,quaenam sit, proprie dicatur insignis Reliquia tRespondeo, Sacram Rituum Congregationem, in decreto a S. D.N.Vrbano Papa VHI.approbato die X.Aprilist 628. g. 3. sc decreuisse. Insignes autem reliquias declarauit esse, Corpus; aptat,Brachium, Crus,aut illam partem corporis, in qua passus est Martyri modo sit integra,& non parua, aegit: me ab ordinarijs approbata Is uae res an si in aliqua ecclesia essent plurimae sanctorum reli litiae minimae,& nullius sancti notabilis, omnes tamen simul facerent notabilem, possent Religiosi,vel clerici illius ecclesiae licite recitare osticium illorum sanctorum' ratio pro

369쪽

parte affirmativa est ri quia supra num . . diximus , mixta olscium iusta de causa nullum esse peccatum sed iusta causa,

est polle uti priuilegio recitandi olliciu de illo sancto , cuius habetur reliquia Respondeo nullo modo id licite fieri posse, Ratio est, quia priuilegium est recitandi osticium illius san- et , cuius habetur in lignis reliquia, sed in hoc casu nullius

habetur insignis. secundo , cum ollicium non pristit recitaret de unanibus monesti maior ratio, cur de uno ex illis sanctis potius,quam de aliis recitetur, ita Sancti . loco citato I Quaeres, an illi, qui tenentur recitare diuinum ossicium, satisfaciant praecepto, si illud priuatim recitent litigua Hebraica, Graeca, vel Italica, seu vulgari Respondeo, circa hoc dubium duo quaeri posse, primum, an praedicti sati Siaciant prae cepto ecclesiae de recitando ossicio, iccundo,an peccent mortaliter,uel venialiter in ecclesia latina, o milia lingua latina illud recitare in alijs linguis. Circa primuin, omncs doctores conueniunt, praedictos satisfacere praecepto, quoad substantiam, quia est eadem verborum significatio, quoad ritum accidentalem, qui in verbis positus est, iuxta praescriptum ecclesiae morem,& rubricas breuiarij. Conticinatur, quia sicut communis doctorum sententia docetan materia sacraui entorum, confici sacramenta,in quacumque lingua eorum forma proseratur,dummodo non varietur sensus,& significatio,

ergo multo magis hoc alticinari potest de recitatione ollici j

diuini. I Circa secundum, sunt duae sententiae. Prima docet illos,qui in recitando osticio, etiam priuatim in ecclesia latina alio

idiomate, seu lingua, quam latina terentur, peccare, saltem

venialiter, nisi ex aliqua iusta,& rationabili causa, id faceret. Ratio est,quia facerent contra vittatum ecclesia morem. Secundo,quia sacra mysteria parvipendi viderentur, dum diuinum o tricium praetermisso consueto ecclesiae idiomatrisin causa, in alia lingua persolueretur, ita de praedictis tribus linguis,scilicet Hebraica, Graeca,& Italica,docet Bonacina torn. I. tract.de horis cano mcis dis p .quaest. 3. Puncto .num. IS. Carolus Macignus de horis canonici cap. 29. in. num.47. 18 Secunda sententia,docet, non e se lingua Italica seu vulgaris

diuinum olficium recitandum,tum qui mysteria sacra vilescere utatum etiam quia posset hoc esse occasio imperitae plebi errandi, haec sententia implicite duo docet primum peccare

370쪽

care illos, qui lingua Italica, seu vulgari ossicium diuinunta

recitarent, secundum, licitum esse lingua Hebraica, radica illud recitare hanc sententiam docet Sixtus Senensis lib. s. Bibliothecae sanctae annotatione i a. lib. 6. annotationi 263. ubi probat, psalmos,in preces diuinas non esse peculiari cuiusque nationis eloquio enuntiandos Cardinalis Bellar- minus tom. I. controuersiarum lib. 2. de verbo Dei cap. s. probat multis rationibus, ecclesiam Dei numquam viam fui sese lingua vulgari in diuinis ossicijs, Min sacris scripturis proponendis, idem docet P. Henrique lib. s. de Missa cap. L. nu. 3.& commento litteray.P. Azorius Par. I.lib. 8 .cap. 26. quae s. 6. P. Emanuel Si verbo horae canon num. Lo ubi ait Potest qui priuatim Diu dicere Iiisgua, qua velit,it Graeca, aut re Draea, s go,ut vulgari dicat non facile admiserim Nauarta cap, i 3 de oratione num. 7.&consiliorum lib. consili. ia. de

celebratione Missarum, ubi dicit dicite id fieri posse, imo posse aliquem partem ostici recitare in una lingua, & partim in

alia,idem docet P. Comitolus lib. I. Respons morali qua: st. IO. num: I. P. Suarius cona. 2. de religione lib. 4. de horis can. cap. . num .s ait. Non fuit expediens Dulgari lingua ti inpublico diuino officio. P. Filii ucius tom. a. tracit. 23. cap. quaest. 1 o. num. I p. idem de Sacramentis docet, Cardinalis Bellar- minus lib. a.de sacramentis cap. I i columna ultima vers. nota tertio. Et de missa lib. 2. de missa cap. i. P. Cregor.de Valentia tom. . disp. 6. quaest. I. puncto .columna 8. f. quoad

quintum P. AZOrius par. l. lib. lo. cap. 33. quaest L . P. Suarius tom. 3. in .par. disp.s . sest. I .columia. L .f. tertio principaliter,&nos lib. 3. de osticio sacerdotis dubio i num. I. Q.&alij. I Pro solutione dubi j, dico primo, illum, qui lingua Italicata,

seu vulgari diuinum officium recitaret, licet satisfaceret praecepto recitandi, quia quoad substantiam omnia verba recitaret,peccare tamen grauiter, quia sine dispensatio nomutaret antiquissimum, .cbmmuni Ilimum ecclesiae usum,&ob hanc causam Concilium Tridentinuin sess. 22. cap. 8.&can.9.decreuit,ut Missa, non vulgari lingua celebretur,4 iu

re optimo in Indice librorum prohibitorum usus Bibliorum vulsari lingua conscriptorum interdictus est. a Dico secundo, recitare diuinum osticium , ve psalmos Hebraica,vel Graeca lingua,etiam sine ulla causa , non solum satisfieri

SEARCH

MENU NAVIGATION