장음표시 사용
221쪽
19 8 Tract. I. De Essentia I Attributis Dei.
bus integratur, & adaequatur , sicut in sententia Martini
Perez, gradus viventis sola vita: volitio autem necessaria non est virtualiter intellectio : ergo neque erit virtualiter de integritate gradus intelligentis: ergo iste seorsim a volitione erit integer , & adaequatus. Confrmatur ad hominem contra Perez, ideo enim ait sect. I. existentiam necessariam non intrare formale Dei constitutivum, quia non integrat formaliter gradum viventis , & ideo non integrat sermaliter , quia licet intrinsece , N. ex parte obie cti sit vita, non tamen formaliter, seu nostro modo Concipiendi : volῖtio autem non est virtualiter intellectior ergo neque gradum intelligendi virtualiter integrabit ι
atque adeo isto seorsim a volitione adaequatus erit,dc completus. 44. Respondet Perez citatus sect. s. num. II. gradus intelligentis,& volentis esse quidem inter se integros , dccompletos non tamen respectu gradus viventis perfectissimi, quo Deus metaphysice constituitur. Addit ibidem nostram argumentationem conuincere , nec physice posse Deum gradu volcntis constitui, cum sit adaequale distinctus a gradu intelligentis. Vnde autem id inferat non video ; etenim gradus metaphysice virtualiter adaequati sunt physice unum, Midem: ergo licet metaphysice virtualiter Deum constituere non possint , physich tamen constituere poterunt, quia physice non se excludunt, ben EVero metaphysice.
61. Contra, nam in sententia aduersarij disp. 8. de ΤKnitate sect. 6. processiones diuinae sunt perfectissime immanentes vitales , & consequenter generis viventis perfectissimi, non tamen Deum ulla ratione constituunt: ergo gradus viventis persectissimi, non constituit meta-
physice Deum. Nec sat est dicere, Deum non constitui gradu viventis communissimo praedicatis absolutis , &relativis, sed solo gradu viventis absoluto. Tum quia in opposita sententia omnipotentia est vita absoluta ι nec tamen Deum metaphysich constituit, eo quod supponat vitam intentionalem nobiliorem : vita autem affectiva,
222쪽
Disp.V. vi constitutivo Dei Sect. III. 19 9
χu volitiva supponit intellectionem nobiliorem : ergo Deum metaphysichnon constituet. Tum etiam quia si se mel coarctandus sit gradus Viventis, ad id praestandum, omnium aptissimus est gradus intelligendi, cum sit in suo
genere completus, dc de se nobilior, ergo solo illo meta physice Deus constituendus erit. 6. Quoad tertiam verb partem, scilicet, gradum illi- Gi,dui illi. mitatum intelligendi esse proprium solius Dei, ostendiis Ili tur primum illud idem Antecedens. Tum quia omne in- ρi optiuitelligens creatum finitum est, dc limitatum. Tum etiam solius Dei. quia volitio apud aduersarios non ponitur in adaequata Dei essentia virtualis, eo quod intellectio illimitata non sit propria Dei, unde enim erit propria volitio, si talis non esset intellectio, sed ut gradus essentiae adaequatus sit,& completus: ergo intellectio illimitata , scii gradus intelligendi illimitatus, erit perfectio Dei propria , non minus quam volitio. 7. Probatur secundo concluso , unico Martini funda-Fund. m mamento concusso. Ideo enim tuetur , Deum volitione ne-Σ2 fcessaria metaphysice constitui , quia Deus constituitur dita a
vita intellectuali persectissima , quam ait integrari volitione , eo quod extra Vitam Vegetantem, Zc sentientem intellectualis sola consistat: vita autem volitionis non est vegetans,nec sentiens: ergo intellectualis. Hic autem dis cursus firmus non est: ergo. Minor probatur,tum quia apud Martinum supra, processiones diuinae sunt vita perfecti sim aue non vegetans, nec sentiens, Ut est certum : ergo intellectualis. Hic autem discursus non conuincit, Deum processionibus constitui: ergo neque tuus ille simillimus conuincit, Deum volitione constitui. Tum etiam, quia scut volitio non est vegetatio, nec sensatio, ita neque apud te est virtualiter intellectio : ergo neque erit virtua
liter vita intellectualis, sed affectiva. Tum denique quia
apud aduersarium omnipotentia est persectissima vita: non vegetativa nec sensitiva, vel ergo est vita intellectualis , vel non 3 Si primum constituet Deum contra te. Si secundum : ergo ex eo quod volitio sit persectissima vita, & non st
223쪽
Loo Tract. I. rat Essentias Attributis Dei.
sit vegetativa, nec sensitiua , non sequitur essa intellectualem.
am voluntas diuina sit de constitutivo metaphysico virtuali essentia Dei.
8. Ton idem sentiendum de voluntate, quod de 1 i actuali volitione in ordine ad constitutivum metaphysicum virtuale druinae essentiae, censet P. Arriaga I. pari. disp. 24. sect. a. docens, voluntatem esse de constitutivo metaphysico virtuali essentiae, non vero volitio nem, eo quod volitio, dc non voluntas, sit virtuaIiter distincta ab actuali intellectione, quam supponit metaphysicam Dei essentiam. AIij vero voluntatem, & volitionem necessariam virtualiter identificantes , utramque ab actuali intellectione, quam supponunt metaphysicam Dei essentiam , distinguentes, idem de voluntate , quod de volitione iudicant sentiendum. Quibus adscribendi sunt illi, qui voluntatem diuinam tam a gradu intelligendi , quam a volitione necessaria virtualiter distingunt, Messentiam metaphysicam Dei in solo gradu intelligendi, constituunt, quam distinctionem voluntatis stabilivimusinos ex profesto tract. de voluntate disp. I. eo quod intrinsece, re ex parte obiecti proprietas sit naturae diuinae. 49. Asserendum est, voluntatem diuinam non esse de constitutivo metaphvsico virtuali essentiae Dei. Probatur quia supponit gradupa intelligendi virtualiter priorem, metaphysiς' adaequatum , 8c proprium Dei e ergo &adaequatam essen-
tiam metaphysicam; atque adeo voluntas no' aliquid crit de constitutivo essentiae sed extra totam essentiam adaequatam , & consequenter proprietas ad essentiam. consecuta. Consequentia bona est apud omnes. Antect- .dcns solum indiget probatione quoad distinctionem vir- . tualem
Voluntas diuina non est de constitutivo
224쪽
Disp.V. De constitutivo Dei. Sect. IV. ΣΟΙ
tualem voluntatis a gradu intelligendi , quod iam a nObis tract. de voluntate disputatum est, a sect. 3. Nunc assumptum ad hominem contra P. Arriagam ostendere CX-
1 o. Ostenditur ergo primo. Ideo apud P. ArriagamVO- voluntas di litio distinguitur virtualiter ab intellectione , quia intellectio communicatur Verbo ex vi formalis processionis, is Me i. non vero volitio ι dc e contra, volitio ex vi formaliS pro--i cessionis communicatur Spiritui sancto , non autem intel-- 7- lect1o. Et ideo communicatur intellectio verbo, dc non Volitio, dc e contra , Spiritui sancto volitio , dc non intellectio, quia verbum cum sit de linea tantum intelligendi,&Spiritus de linea tantum volendi, inde verbum solum exigit-intellectionem, quae de linea intelligendi est, dc Spiritus sanctus volitionem, quae de linea volcndi cst: voluntas autem est de linea volendi, ut est certum : ergo verbum non illam exigit, sicut nec volitionem : exigit autem intellectionem: ergo intellecti O, dc VoluntaS Vir- . '. tualiter distinguntur, non minus quam intellectio, δέ volitio. i. Ostenditur secundo, nam sententia illa P. Arriagae I 'ςm e X processionis verbi per solam intellectionem, dc Spiritus per solam volitionem , colligitur ex Patribus , eo quod litus s. aiasserant processionem verbi esse per intellcctionem, spi- '
ritus vero per amorem: iidem autem PatreS similiter,& Amagam. frequentius docent, verbum producere per intellectum, dia spiritum per voluntatem : ergo verbum ad sui proccssionem exiget intellectum , 8c non voluntatem , δέ spiritus voluntatem, & non intellectum. Confirmarur . nam si Verbum procederet per voluntatem non solum e sici delinea intelligendi, sed etiam volendi , quod est falsunt: cr-go non ita procedit. Antecedens probatur, tum quia deo' verbum est generis intellcctiui, quia procedit per intellectionem , quae cst de linea intelligendi: proccderct autem etiam per voluntatem , quae est de linea volcndi: cr-go etiam cisci generis volitivi. Tum etiam quia si ver bum procederet per intellectioncm simul dc amorem, esset
225쪽
iox Tract. I. De Essentia Attributis Dei.
de utroque genere intelligendi, & volendi: ergo idem esset fi per intellectionem simul & voluntatem procede- ret. Tum denique quia si Spiritus sanctus procederet pervolitionem, ec intellcinim, essct de utraque linea intelligendi, & volendi: ergo etiam Verbum si per intelleetionem, & voluntatem prodiret. Qua x-xio- O. Obiicies primo, natura diuina a volitione necessa
n. .ssui, Na denominatur volenS, per eamque vere.Vult: ergo na- esseni iam tura diuina est voluntas. Probatur consequentia , nam
tibi h. .6 clxuγd per Volitionem V Ult, dc denominatur volens, volentem. luntas est , cum haec aliud formaliter non sit, quam capacitas volendi. Resyondeo,naturam diuinam per volitionem necessariam non e se, nec denominari proxime volentem, quod necessarium est ad rationem voluntatis; sed tantum remote , quatenuS videlicet cst radix voluntatis proxime volentis, ut dictum est disp. praecedenti sec1. s.
ubi alia , quae hic obiici possent soluta sunt.
Licet voli. Obiicies secundo , intellectivum , voliti utina in kElum. Angelo, & homine constituunt virtualitcr unam csscn-minem lue tiam: ergo Ctiam in Deo. Respondeo , antecedens falsum m sty 0- . si detur in creatis distinctio virtualis inter intellecti
Deum. Uum, dc volitiuum; si vero ea diti inctio non stet in cre tiS, ncc valet consequelava cum in diuinis detur distinctio virtualis inter intellectivum, dc volitiuum, ratione diuinarum processionum,quarum prior, scilicet Verbi,est per intellceium , dc non per voluntatem , posterior vero, videlicet Spiritus sancti, e contra per voluntatem,& non per intellectum , iuxta dicta tractatu de Trinitate, tum disp. 7.
'. si ., obiicies tertio, Deus non est volens perparticipales per ρ, γ rionem : ergo per essentiam : ergo voluntas est deessenticipatio. tia. Antecedens est certum. Consequentia probatur,quia quod est aliquid per formam cxtra essentiam , habet tale esse perparticipationem: ergo si Deus esset volens per voluntatem extra clientiam , volens quoque esset per participationem. Respondeo, concesso antecedente, & priori consequentia negans posteriorem. Nam quod habcturper Dissiligod by Corale
226쪽
per participationem habetur ab alio per formam crea tam , dc limitatam. Quod habetur, a se per formam increatam dicitur haberi per cssentiam, etiam si virtualiter ab essentia d i sti nguatur, Sc hoc pacto dicitur Deus volens per essentiam, Sc non per participationcm. 3s. Obiicies quarto. Essentia diuina etiam metaphysice Quomodo est simpliciter infinita : ergo continet de conceptu CiIen- tiali omnem persechionem simpliciter simpliccm : Volun- plicitet in-tas autem est prefectio simpliciter simplex : ereo contine- si 'u in M'
tur in essentia de constitutivo illius. Idem argumentum 'fieri potest de volitione. Respondeo , metaphysicam Dei essentiam esse quidem simpliciter infinitam, formaliter quidem in solo genere intelligendi, complectens omnCm persectionem generis intellectivi, in omni alio genere, non formaliter, sed eminenter, cum sit generalis radix
omnium aliarum perfectionum proximc,vel remote. Ad do hoc argumentum probare contra suos authorcs, rClationes diuinas esse de constitutivo Dei metaphysico cum sint periectiones simpliciter simplices , ut ostendimu, de
Trinitate disp. I 2.sCct. I 2.36. Instabis, Essentia diuina ita est in summo gradu per- sectionis,ut nihil illa perfectius esse aut excogitari possit:
natura autem,quae metaphysice contineret de constitutivo,non solum eminete raed etiam formaliter omnem pe
fectionem esset in summo gradu perfectionis, & nihil illa perfectius esse, aut excogitari posset: ergo talis crit Cllen tia metaphysica Dei. 37. Respondeo,concessa maiori, negan S minorem. Nam Essem iam de perfectione essentiae metaphysicae , quatenus a physica distinctae est,quod sit gradu, prior, adaequatus, & propri Ubi masti et .is si autem voluntas, aut volitio essent de quid ditate citer uum ni ntiae metaphysicae, haec iam non esset gradus prior adae- 'lu'si δε quatus, dc proprius , sed permixtio gradus prioris cum po- steriori, quod est contra perfectionem essentiae metaphysicae. Quod si inter gradum intclligendi, dc volendi priori tas , & posterioritas negaretur hoc ipso e medio telleretur distinctio virtualis, ec consequenter fecunditas diui-C c 1 Πλ
227쪽
sui ta ab Mutilitatere ii volim. isti eum essentia. Instantiae, qua, Patitur praecei cnso luctio
et o Tract. I. De Essentia U Attributis Dei.
na ad duplicem processionem di stinctam, unam Fili j per solum gradum intelligendi procedentis, SI aliam Spiritus pcr gradum solum volendi, quod grandis quidem esset
impersectio naturae, utpote ad duplicem illam processionem infecundae. 8. Obiicies ultimo, voluntati, & volitioni necessariae realiter ὐrmaliter conuenit, non solum cise physicum constitutivum Dei, sed citam metaphysicum virtuale : ergo realiter formaliter non solum erunt de constitutivo physico, sed etiam metaphysico virtuali. Antecedens probatur priuis, quia voluntas,dc volItio necessaria,sunt realiter formaliter gradus intelligendi: gradus autem intelligendi est formaliter de metaphysico virtuali constitutivo Dei : ergo voluntas, de volitio realiter formaliter idemerunt. , quia iduo voluntas, & volitio sunt realiter formaliter gradu, intelligendi , quia non distinguntur realiter formaliter ab illo: sed neque distinguuntur realiter formaliter a constitutivo metaphysico virtuali Dei: ergo erunt realiter formaliter metaphylicum Dei
J9. Haec obiectio quantumuis dissicilis, falax est, ne dicam periculosa. Eadem enim forma probaretur, frimo, elientiam diuinam realiter formaliter contingentem C sic, quia realiter Qrmaliter identificatur cum decreto libero, quod est formaliter contingcias. Seeundo , esse relativam, quia realiter formaliter identificatur personalitatibus,quae formaliter relativae sunt. Tereio, esse productam, qUia rea
liter rmaliter identificatur Filiationi, quae Drmaliter est realiter producta: Imo essentia diuina realiter serinaliter indistincta est ab ipsam ct contingentia actus liberi, ab ipso met relativo personalitatum, & ab ipso mct esse producto Filiationis, nec tamen haec de essentia diuina reali ter serinaliter dici possunt; eo quod sint praedicata . propter quas cficiaria distinguitur virtualiter ab actu libero, i orsonalitat tibus,S: Filiatione producta , quod fit sitis prosecuti sumus circa volitioncm liberam tract.de voluntate
Dei disp. 8. sect . . ex ibi crgo dictis.
228쪽
Di sp. V. De constitutivo Dei. Sect. IV. Los
co. Respondeo, negans antecedens. Ad primam probationem , concessa maiori lc minori , neganda est consequentia, quia ea forma argumenti non valet in Diuinis ratione distinctionis virtualis,ut ostensum est. Ad secundam probationem distinguenda est maior , ideo voluntas, de volitio sunt realiter formaliter gradus intelligendi, quia praecise non distinguuntur realiter ab illo , nego: quia non distinguuntur, nec sub illis conceptibus sunt ratio virtualis distinctionis inter illos Concedo. Et concessa minori nego consequentiam, quia con Cptu S constitutivi metapli ysiici virtualis, ut talis, est ratio distinctionis virtualis inter gradum intelligendi , Sc volendi, inde talis conceptus dici non potest realiter formaliter de voluntate, aut volitione, sed de solo intellectivo, sicut Contingens, relatiuum, & productum dici non possitiatde eitcntia, ob eandem rationem. 61. Ex hactenus dictis colligo, idem , quod de volunta Omnipoten te , dicendum e se de omnipotentia, in ordine ad consti- γ' ' .es tutiuum metaphysicum virtuale diuinae essentiae. Nam,Vt riuo meta- . ostendam infra, omnipotentia diuina cst virtual iter in- b. distincta a voluntate: ergo cum volun fas non fit de constituestio virtuali essentiae; neque omnipotentia erit.
Mn actualis intellectio necessariasit de constitu-tituo metaphsico Sirtuati est entia Dei.
61. CEntentia a firmans bipartita est. Negantes enim Plistra Do- omnem actum primum intelligendi, tum vir- qu. E.
malem, tum logicum , seu nostro modo tantum con- P.Murradus..cipiendi distinctum actuali inici lectione , asserunt in sola ista positum esse integrum, & adaequatum constitu- Caietanus tiuum metaphysicum virtualc essentiae Dei. Hi sunt P. Herire disp. 3. cap. 3. P. Hurtadus disp. 2O. MCLaphy. secl. 2. Pu M. . C c a Et
229쪽
ios Tract. I. De Essentia I Attributis Dei.
P.Toties. Et multi Recentiores cum ipsis. Admittentes vero actum
F usii primum intelligendi Κibdiuisi sunt; nam qui identificant
P.Gianadus. virtualiter illum cum actuali intellectione, utroque aiunt
constitui metaphysice Deum. Ita P. Soarius disput. 3O. metaphy. sect. I J.nobit l, dc numeroso Recentiorum agmine stipatus , Qui vero actum primum intelligendi virtualiter ab actuali intellectione necessaria distingunt,ex maiori parte afferunt , intellectionem necessariam nec in- adaequatam esse Dei essentiam metaphysicam , sed omnino extra illam,non minus quam sit volitio. Ita ex Tho- mistis Capreolus I. dist. 8.quaest. .art. I.& dist.2J. quaest. I. art. 2. Caicianus pari. I. art.T. Et in hac quaest. art. F. dc χχ. quaest. I. art. l. Ferrariensis I. contra gentes cap. S. Malij. Ex nostris vero P. Molina I. pari. quaest.2.art. 3. P. Vasqueet
P.Turrianus disp. 1. de obiecto formali dub. I.P. Gillius libro 2. tract. I. cap. I 2. P. Ar Ibal tom. I. in I. pari. disp. 28. Cap. 3. PGranadus ibidem controu. 2. tract. I.disp. 3. scct. 2.& plures alij.
Iurellectio 63. Assero primo,intellectione necessariam non esse vir-.2 2 ., tu aliter adaequatam Dei essentia metaphysicam. Probatur, qu , io .i' quia vividimus disp. precedenti,admittendus est in Deo essen.ia me- actusprimus intelligendi virtualiter prior,& distinctus ab phi 'μ' actuali intellectione necessaria, vel salte nostro modo co-cipiendi: hic autem excludi non potesta metaphysica Dei essentia si actualis intellectio ad illam pertineat: ergo. Maior probatur pramo, quia actus primus intelligendi prior estachia ali intellectione , dc non minoris perfectionis quam illa, eiusdemque generis intelligentis. Secundo , quia actias primus intelligendi est de constitutivo metaphysico omnis .intelligentis, ut patet in homine , & Angelo : ergo cum Deus sit perfectissimus intelligens, actus primus intelligendi erit de metaphysico constitutivo illius ; atque adeo actualis intellectio modo, quo ab intellectivo distinguitur,non erit adaequata Dei ementia. Nee est in- 6 . Asiero secundo, actualem intellectionem necessx- .a isti, ia riλm non esse metaphy sicam Dei essentiam adhuc inadae
230쪽
quatam, sed omnino extra illam , non minus quam si VO- metaphysie litio necessaria. Probatur primo,quia intellectio necessa - sed olla illaria supponit virtualiter conceptum priorem, adaequatum, istud.& proprium Dei: ergo neque in adaequale erit de essentia metaphysica virtuali Dei. Consequentia optima est apud aduersarios,eo fundamento volitionem necessariam expungentes ab essentia metaphysica viri ali Dhi. Antecedens probatur, nam actualis intellectio iacccssaria supponit actum primum, seu potentiam intelligendi, aut intellectivum radicate ab actucli intellectione virtualiter
distinctum , ic priorem illa titulo principij , Ut disp. praecedenti ostensum est. Esse autem gradum adaequatum seorsim ab sctuali intellectione necessaria, mihi clarum est, tum quia intellectio non est actus primus, sed secundus , tum etiam quia in creatis actus primus intelligcndi stat completus seorsim ab actuali intellectione , ctiam necessario producta. Esse denique proprium Dei, iactari non potest ab aduersariis propugnantibus, intellectionem necessariam infinite perspicacem, dc a se, propriam esse Dei: ergo etiam potentia intellectiva infinita perspicacitate perceptiua obiecti,& a se, propria Dei crit. 61. Probatur secundo ab aliquibus, nam intellectio necessaria nihil habet, quo distinguatur a libera, nisi ratio- nus emeaxinem entis necessarij, utraque enim est intellectio , utraque enim est intellcctio, utraque infinite perspicax : ratio autem entis necessari j est communis volitioni neccssariam orgo non potest esse differcntia metaphysica c sientiae Dei, quae non essentiae communis esse non potest. Confirmatur, id eb conceptus cognitionis non est differentia metaphysica essentiae , quia ψommunis est non e sientiae : conceptus autem perspicacitatis infinitae communis est
non essentiae , scilicet intellectioni liberae, dc smiliter
conceptus entis n. cessari j communis est non cssentiae, vi delicet , volitioni necessariae : ergo neuter erit disserentia
66. Respondetur, differentiam Dei metaphysicam non Aliorum tes constitui infinita perspicacitate communi intellectioni li p i