R.P. Matthiae Borrull Valentini e Societ. Iesu, ... Tractatus duo de essentia, & attributis, & visione Dei, cum proemialibus theologiae

발행: 1664년

분량: 702페이지

출처: archive.org

분류: 철학

361쪽

3 3 8 Tract. I. De Essentia & Attributis Dei.

tia, & voluntate colligi potest, idcirco obtinui ab illo in

nostri asserti probatione. P. aedicata q6. OKicieS secundb, omnipotetia nulla fiandat praedica- '' I . . ta real ter cotradictoria cum diuina scientia,aut intellectuttii potEtiam. ergo neque distinguitur realiter ab illis. Antecedens pro-M iciςni m. batur, quia nihil realiter potest omnipotentiae competere, quod non etiam scientiae, aut intellectui conuenire possit, dc de ipsis realiter praedicari. Restondeo, neganS antecedens, eiusque probationem. Omnipotentia enim cum intellerctu, & scientia, fundat eadem praedicara contradictoria, quae voluntas, eodemque titulo distinguitur virtualiter ab illis. Quisnam autem iste sit, traditum a nobis, & disputatum est ex prosesso disp. i. de voluntate, videas ibi. omnipoten T. Objicies tertio , Omnipotentia sundat praedicatata .. u. 1 realiter contradictoria cum voluntate diuina r ergo distin- ponunt p-- guitUr Virtualiter ab illa. Antecedens probatur, tum quiae is labi .' Omnipotentia non principium virtualiter operativum bene vero voluntas. Tum etiam , quia omnipotentia est principium, non ad intra, sed ad extra; voluntas vero est principium ad latra,cum sit principium communicati mrespectu Spiritus sancti, & non ad extra Tum denique quia omnipotentia est termincis per volitionem communicatus Spiritis sancto , non vero voluntas. Restondeo se negans antecedens, eiusque omnes probationes, nam omnipotentia realiter est principium virtualitcr operativum ad intra, sciit voluntas, & neutra est principium virtuali ter operativum ad extra. Vtraque est principium commu- . nicativum respectu Spiritus sancti, iuxta dicta disp. . de - Trinitate, & utraque est terminus communicatus, iuxta

ibidem dicta disp.9.

362쪽

Disp.VIII. De attrib. omnipot. Sect. V. 3 3 'SECTIO U.

Mn omnipotentia connexa sit cum creaturis

possibitibus Z

8. Ccasione omnipotentiae libranda exponitur a

Doctoribus Connexio Dei cum creaturis postibilibus. Dixi possibilibus, quia Deus non connecti cum creaturis existentibus, aut futuris certum supponitur, cum tota aeternitate extiterit nulla existente creatura, imo cum omni sua persectione permansisset, etiam si nulla unquam Creatura producta fuisset, aut producenda foret. Dissicultas ergo est, an ex hypothesi, quantumuis impossibili,quod scilicet, periret possibilitas alicuius, vel omnis Creaturae, periret etiam omnipotentia diuina, Zc consequenter Deus. Id intelligimus nomine connexionis , etenim negantes illam id praestant, ut Deus ita sit independ cnsa creaturis

etiam possibilibus, ut factis illis impossibilibus persisteret

Deus, quin ulla eius persectio necessaria periret. Et quidem ut praesenti controuersia in ieem , supponendum est, possibilitatem intrinsecam creaturae, vel obiectivam , ut aiunt alij,distinctam osse a Deo, si enim esset i pse Deus, nihil potest esse magis connexum, quam idem sibi. Possibilitas autem intrinseca, seu obiectiva creata explicari solet per talia praedicata, quae si ponerentur a Deo, nihil implicarent, aut disconuenirent inter se. 9. Prior sententia negat, connecti Deum cum creaturis possibilibus. Ita Pater Vasque Z I. pari. disp. IO .&. I 43. P.Torres in opusculis disp. 1. de Trinitate dub. 3. P. Gillius

Dei disp. 2.cap. . P.Gaspar Hurtadotom. I. in 3. pari.dissic. 6. dc Petrus etiam Hurtado disp. I s. Metaphys.sect.'. conclusione x. P. Rapaldalom. I. de ente superno disput. I.

status eo. trouersiae deis elatatur. Sententia neg ns. .vasqueE. P. Torres. P. Gillius. P. Bec anus. P. Alarcon.

363쪽

3 o Tract. I. De Essentia-Attributis Dei.

ρ punct. 6 num .i P. Raynaudus in Theologia naturalii'.Albei: in dist. S. quaest. . art. 6. num 738. P. Arrubal tom. I. in I. pari. p. L, 4..,'' disp. 3O.&9'. P. Albertinus tom. a. in praedicam. corol. a. & 3. P.Praepositus I. pari.quaest. 3J.dub. 2. anum. II. P.Lynceias lib. . Physic. tract. r. cap. 3. & apud ipsum num. 22. Scotus Hemicus, Richardus, DuranduS, Bona uentura, PEgidi US, . Romanus, Alexander, Gregorius, Gabriel, Basilius,Legionensi S,Gamachaeus,Albiet, Acherus 3c Pesantius. Sententia as FQ. Posterior sententia assirmat, Deum connecti cumhς- freaturis possibilibus ι ita ut deficiente possibilitate earum

P. Graiiadus. dcficeret quoque DCus. Ita magnus Doctor P. Soarius lib. y RR 3 de attributis cap.9. num. I 0. P. Granadu S tom. I. i II prima P. satas. part. lib. I. Controucri. I. tract. o. disp. I. scct. S. num. 2 . de hi si controuers. 2. tract. 2. disp. 3. P. Didaciis Rui 2 de Trinitatep gid. i. disp. 63. sect. r. conclus. . P. Hertze de scientia Dei disp. 1. P.M. P. ςz. cap. . P. Salas I. a. tract. 2. disp.4. scct. χ.num. 1 3. P.Fasolus δ' ' i'ς-μφ' i pari. quaest. i , .at.18. num .68. P. Ribas tract. 3.de Visione

Dei disp. 8. num. 17. dc disp. . de scientia cap. I. P. Ribade-neyradescientia Dei tota disp. 7. Vterque Perez, Martinus, AL Antonios ille de Trinitate disp. I . scct. i. num. 3.dc . iste de scientia Dei disp. s. Aliqui vero Docti Recentiores, quibus ansam dedit Ouicdus citatus, distinguentes inter ordinem transcendentalem , dc connexionem ι docent, Deum dicere quidem ordinem transcendentalem ad creaturas possibiles, non vero connexionem , de Quo nos infra. 11. Agitari solita est controuersia ista circa creaturas possibiles positi uas. Nos tamen in uniuersiim disputabimus de connexione Dei cum omnibus possibilibus, tam positi uis, quam negaturis, tum creatis tum increatis. Nam cum in Deo dentur actus liberi, quorum existentia est Deo contingens, id talis, quae potuerit in Deo non cite, ut ostensum est, tract. de Voluntate disp. 8. sect. 6. Locus est disputandi, an Dcus connectatur cum possibilitate eorum actuum. Denique in controuersiam vocabimus etiam

impossibilia,

364쪽

Disp. VIII. De Attributo omnip. Sect. V. 3 4 I

impossibilia, an scilicet Deus connectatur cum impossibilitate a Iicuius impossibilis, ita exigendo illud impossibile esse, ut, si per impossibile, fieret possibile, destruendus

esset Deus. 31. A sscro primo , Deum connecti cum impossibilitate Deu, eonne plurium, quae si fierent possibilia destrueretur Deus. Pri batur primis, quia Deus ita essentialiter est Unus, Ut eiuStaie plurium unitate destructa destrueretur Deus i aliquod autem impossibili facto possibili, scilicet alius Deus,destueretur uni 'tas Dei cum ea hypothesi facta, staret pluralitas Deorum: ergo destrueretur Deus, atque adeo connectitur cum impossibilitate alterius Dei. Secundo, Deus ita est necessario existens, ut sit deficeret illius existentia necessaria, periret quoque Deus: aliquo autem impossibili facto possibili deficeret existentia necessaria Dei : ergo & Deus. Minor probatur, nam si futuritio realis formalis Dei, quae impos sibilis est, fieret possibilis, possct Deus aliquando non existere, cum posset esse futurus, & res, dum futura est, non existat : tunc autem periret existentia necessaria, cum de ratione istius sit, nunquam posse deficere, seu non esse rergo. Tertio, quia si causa physice, & realiter productiva Dei, quae impossibilis est, fieret possibilis, destrueretur ens realiter a se, dc Consequenter Deris; cui repugnat esse ensab alio tanquam a causa. Similiter si identitas Dei cum Creatura, & Personarum diuinarum interse,quae impossibilis est, fieret possibilis, destrueretur Deus, dc Trinitas per sonarum: ergo Deus connectitur cum impossibilitate eorum Omnium , cum Deus non esset, quod creatura seret, nec trinus , quod tres personas distinctas non haberet. 3 3. Asero secundo, si negatio eorum impossibilium di Etiam cone. stincta sita vero Deo, etiam connecti DeUm saltem me- . '' h. ' diate, 6c disiunctive cum aliqua earum , si eiusdem te rione eorum mini, etiam impossibilis, plures negationes possibiles sint, quod mihi probabilius est , sic enim nulla est negatio rea . qua. lis, cuius Deus existentiam impcdire non potuerit. Probatur, quia deficiente omni negatione eorum impossibilium deficeret Deus saltem mediatu : ergo di sunmuc Connechi Diqitir u by Cooste

365쪽

3 r. Tracta. De E flentia s Attributis Dei.

connectitur saltem mediate cum aliqua Carum . Antecedens probatur, quia deficiente omni negatione eorum impossibilium, seu possibilitatis corum, fierent possibilia,cum omnis carentia rei impossibilis destrui non valeat,nisi quod impossibile cr t, fiat possibile: illis autem impossibilibus factis possibilibus, Deus immediate periret, ut constat ex asserto praecedenti: ergo pereunte omni negatione eorum impossibilium, Dcus ctiam salaem mediate periret. Dixi si negatio eorum impossibium, distincta sit a vero Deo,

quod probabilius mihi est, quia si sit ipse Deus, dubium

non est, ea pereunte , destritendum fore Deum. Deva non Assero tertio, Deum,quoad essentialia, non connecti connecti xv absolute cum creaturis re ipsa possibilibus. Dixi rei a pos fasibilibus, quia de illis possibilibus per modum conditionis, possibilibus. siue conditionate, ut quo , dicetur insta. Probari solet si es, ii . conclusio prim'. Quia si Deus connecteretur cum creatuiniussieleas. ris re ipsa possibilibus, non posset complacere in siti existentia, quin indirecte vellet ea omnia, quae ad ipsius existentiam simpliciter requisita sunt, peccatum autem possibile; ita requisitum esset: ergo in complacentia in seipso teneretur Deus velle peccatum: Haec tamen ratio firma non est, utpote conuincens, non posse Deum compIacere in . scientia visionis peccati, quin velit illud futurum, eo quod simpliciter requisitum sit ad existentiam talis scientiae connexae cum suturo : Deus ergo ex complacentia in . scipso solum tenetur complacere in bono, & displicere in malo, quantumuis requisito ad ipsius existentiam. Id exigente infinita Dei bonitate , ut tract. de voluntate disp. s. secl. 3. ostendimus. Meunda ta. J S. Probant alij secundo, creatura possibilis, dum nontio minime existit, nihil est : ergo neque poterit esse terminus diuinae φ connexionis. Nec solidum est fundamentum istud , tum quia licet repelatio praeterita nihil sit actu, potest esse te minus connexionis actus fidei cum illa. Tum etiam quia licet impossibilia nihil sint, possunt terminare diuinam Connexionem, ut conclusione a. ostensum est.Tum denique, ut Omittam alia, quia etiamsi creatura postibilis, dum

non Dissilia by Coost ,

366쪽

Disp. VIII. De Attributo omnip. Sect. V. 3 3

non existit, nihil sit, potest terminare diuinam connexionem tum scientiae, tum omnipotentiae quoad emcaciam, ut fatentur omnes: ergo creaturam possibilem nihil esse, obstare non potest connexioni cum illa. s6. Probatur tertio , Deus non connectitur creaturis T xxiδ. actualibus: ergo neque possibilibus. Patet consequentia, sciEhi '''s quia creaturae possibiles Zc actuales non realiter, nec virua- aliter distinguuntur : ergo cum actuales non stit termin diuinae connexionis, neque possibiles tales esse poterunt; aliter virtualiter salte distinguendae essent, cum c se rea Iiter terminum Connexionis, & non esse , sint praedicata realiter contradictoria. Nec probatio ista valida est utpote soluenda ab omnibus; cum scientia dc omnipotentia quoad essicaciam connectantur creaturis possibilibus , dc non actualibus: ergo inconnexio cum creaturis actualibus non infert inconnexionem cum eisdem possibilibus, undecunque id proueniat. Idem meditari licet in futuro con- ditionato,dc absoluso, quae licet sint omnino idem, tamen conditionatum est terminus connexionis scientiae condiationatae cum ipso, quin absolutum tale sit , cum scientia conditionata independens si a futuro absoluto. - 17. Melius ergo, & solidius communi fundamCnto pro- Commune. batur assertio. Nam Deus estieturiaeus est persectiori modo, quo possit: persectiori modo autem constitu retUr fundamen Deus inconnexus cum creaturis re ipsa possibiIibus, quam ' connexus, & id possibile est: ergo ita constituendus crit. Major conceditur ab omnibus. Minor quoad utramque

partem probanda est. Quoad primam ostenditur, nam Deum cum creaturis re ipsa possibilibus connecti ,est,Deum indigere illis ad suam existentiam , ab eisdemque pendere , tanquam a termino, Vel obiecto , sine quo Deus non esset, cuius oppositum lumine naturae, & ex ipsis terminis

apparet perfectio longe major , scilicet, nulla indigere

creatura adhuc possibili, nec ab ea dependere. Et confirmatur, nam major est Dei persectio, nullius creaturae absolutae Qturae, vel existentis indigere, ab eaque inde pendere, quam oppositum: ergo major quoque erit Dei per

367쪽

3 Tract. I. Te Essentia s Auributis Dei.

fectio nullius creaturae re ipsa possibilis indigere, ab eaque independere, quam oppositum, iuxta illud Psalm. I s.

Deus meias es tu quoniam bonorum meorum non eges,

possibile est 1 8. Prior illa major quoad secundam partem , videlicet,o.. ..ta possibile esic , construere Deum inconnexum cum creatu ereaturi, in ri S re ipsa possibilibus ostenditur. Nam si omnipotentiacon ς um, asseratur virtus de se productiva creaturae , si ipsa non repugnet, liberatur Deus ab omni connexione Cum creaturare ipsa possibili: ea autem virtus nihil implicat: ergo posisibile est constituere Deum inconnexum cum creaturare ipsa possibili. Utraque praemissa probanda est. Ostenditur maior. Nam virtus conditionate productiva effectus, si ipse non repugnet, non connectitur cum possibilitate illius in re nec ab ea dependet, cum possibilitas sit conditio, dc respectus conditionatus, nullam dicat connexionem, aut dependentiam a conditione, quae re ipsa sit; ut patet in scientia conditionata conii sonis Petri, si vocetur auxilio A ; quae nec connectitur, nec dependet a conuersione Petri in re, nec a positione auxilij 3 neutro enim existente staret scientia. Idem est dc promissione concsitionata, v.g. donandi centum si nauis appulerit, & quocunque contractu conditionato. Idemque est de sufficientia aiuina commeendi absoli te futura, sc exissentia, si dentur, dc de sussicientia complacendi in illis. 9. Confirmatur trita satis instantia communiter ab Ad

ni instantia vcrsariiS approbata, ec quae rem nostram mirifice decla-.ωὸ Εὐί, rat, & firmat. Nam potentia obedientialis creaturae adiit. supernaturales effectus producendos nulla ratione connectitur cum illis re ipsa possibilibus, nec ab eorum possibilitate dependet, ut multis tract. de visione declarabitur, eo quod sit virtus conditionate productiva eorum effectuum, si ipsi non repugnent: ergo si sublatis imperfectionibus causae instrumentalis, diuina virtus productiva creaturarum, ita constituatur, Videlicet conditio nate productiva Creaturarum, si ipsae non repugnent, libera erit ab omni Connexione, dependentia a creaturis re ipsa possibilibus; sicut de suffcieotia cognoscendi absolute futura nuper di-.cebamus Diuiligod by COOsi

368쪽

cebamus. Quae instantia prae oculis habenda semper est,

ad omnes Aduersariorum incursione S retundendas. 6o. Minor autem illa prioris syllogismi, scilicet, nihil im- vittam eon. plicare virtutem conditionate productivam creaturae, si si baualii, ipsa non repugnet, probatur e X dictis. Nam similis virtus eteaturae, nide facto admittitur in creatura ad effectus supcrnos pro Pμ ducendos. Similis etiam sufficientia conceditur Deo ad 'cognoscenda sutura, si dentur. Quid ergo implicare pote rit sufficientia ad producendum creaturam, si possibilis sit. Ea enim virtus non dicitur conditionata, eo quod possibilitas, stricta sit, dc distincta conditio respectu creaturae , sed

quia tam creatura , quam possibilitas eius attinguntur a virtute productiva modo conditionato; sicut haec scientia diuina, s Petrus existeret nihil implicaret, conditionata est ex modo tendendi, etiamsi existentia Petri distincta non sit a possibilitate ipsius. Et hoc decretum , volo concurrere ad amorem cum volu tate creatas ipsa se ad illum determinauerit. , Quod dccretum ex modo tendendi conditionatum est, etiamsi dc terminatio voluntatis creatae non sit stricta conditio, seu distincta a concursu Dei. Huiusmodi autem decretum possibile esse, & de facto existere traditum est cxprofesso tract. descientia Med i a disp.r .sect. i. Ali is probationibus assumpti, quas videas apud Lynceum . Physic.

ttach. r. cap. .ic S. 1 Ape sedeo, hac Vna contentus, quae inter omnes potissima cst, id efficacior. . 61. Affero quarto Deum,quoad cilcntialia,non connecti Deus non

absolute cum sitis actibus liberis re ipsa possibilibus. Ratio ... a s.

est quia actus liberi non sunt perfectio Dei, ut ostendi sim liberis disp. 8. de voluntate Dei sect 8. aliunde possibilitas eorum p*ss hi lib0 .

connexa est cum possibilitate creaturae, cui DCVS nec mediate connexus est: ergo sicut maior cst Dei persectio vi tus conditionate productiva creaturarum , si ipsae non repugnent, ita maior est persectio Dei,virtus volitiva earundem, si ipsae creaturae, carundemqtie volitio non repugnet. Nec identitas realis actuum liberorum cum Deo obstare, potest inde pendentiae ab illis absolute possibilibus ; sicut nec obstat independentiae ab illis actualibus, sine quibus

X x potui sto

369쪽

ctitur cum creaturis

possibilibus.

34 6 Tract. I. De Essentia s Attributis Dei.

potui sse Deum realiter existere ostensum est disp. citata sech. 6. Quae omnia ex dictis asserto praecedenti roboranda sunt, iterumque obiectionum solutione firmabuntur.

Deus eonne. 61. Assero ultimo,Deu connecti conditionale cum creaturis possibilibus,ab eisque conditionate possibilibus essentialiter pendere. Ad eum modum, quo scientia conditionata couersionis Petri sub auxilio A, pendet a conuersione Petri non absolute,sed conditionath. Sicut crgo ea scientia non pendet ab eo,quod Petrus couertatur reipsa nec ab eo quod reipsa detur auxilium A, sed existere potest, quin re- ipse neutrum detur ι & tantum pendet a conuersione, sub conditione,quod ponatur auxilium , quia conuersio respicitur modo conditionato,cui inditum est inde pendere tam ab absoluta positione effectus,quam coditionis;quod idem in promissionibus , dc contractibus conditionatis cernere licet. Sicut insuper scientia conditionata pendet ab auxi lio , non reipsa exhibito, sed per modum conditionis adjecto, quod est pendere ab illo conditionale ut quo, seu per modum conditionis. Pariter dicimus, potentiam conditionam diuinam cognoscendi, vel producendi Petrum, si ipse non repugnet; non pendere ab co quod reipsa detur Petrus possibilis, nec ab eo quod re ipsa stet possibilitas illius, quia utrumque respicitur modo conditionato; pendet tamen a Petro conditionate possibili, & i psa possibilitate per modum conditionis. 63. Probatur conclusio, nam Deus, quoad essentialia,est virtus productiva creaturae, si ipsa non repugnet, & noni est, nec esse potest virtus productiva illius, si repugnet: huiusmodi autem virtus connectitur cum creatura conditionate possibili: ergo & Deus. Maior constat ex dictis. Minor probatur, nam virtus conditionath productiva creatune si non repugnet, pendet essentialiter a terminω sub conditi ne adjecto per illam, & ab ipsa conditione, non quaere ipsast, sed quae a tali virtute adjecta sit; virtus enim conditionata penitus deficeret eo ipso , quod nulla esset per ipsam adjecta conditio; sicut scientia conditionata non esset quae suo objecto nullam ςonditionem adjiceret: ergo virtus conditionat E

370쪽

Disp.VIII. De attrib. omnipot. Sect. V. 3 47

conditionath productiva creaturae, si ipsa non ropugnet, connexa est cum creatura conditionate possibili. 64. Confirmatur, nam tendentia absoluta, dc conditionata in aliquem terminum, hoc differunt inter se, quod ita absoluta, absoluta nullam dicit conditionem ex parte termini per- ω ς*n tu 'ipsam adiectam, conditionata vero eam dicit, ut patet in '' ' scientia, promissione, & contractibus Conditionatis, Mabsolutis:ergo virtus conditionata, ut ab absoluta distincta, essentialiter dicit conditionem per ipsam adjectam, connexionemque cum illa. Deus autem, quoad esscntialia est virtus, non absoluth, sed conditionate productiva creaturae ; si ipsa non repugnet: ergo essentialiter dicit conditionem , non repugnantiae per ipsam adjectam, connexionemque cum illa, ut tali I dc consequenter etiam cum creatura sub ea conditione. Cum vero ea virtus conditionata ineuitabilis sit in Deo, ut fatentur, qui connExionem absolutam nobiscum Deo negant, ineuitabilis quoque erit simi lis connexio conditionata Dei, cum creaturis condicionale possibilibus. 61. Dicere potest aliquis, posse etiam liberari Deum ἀConnexione cum Creaturis conditionate possibilibus, si dicatur, Deum, quoad essentialia, nulla ratione, neque absolute, neque conditio te esse productivum creaturarum : sed hanc potentiam aduenire ipsi jam integre constituto quoad omnes persectioncs essentiales, & ipsi omnino necessarias, sicut nos dicimus de virtute absolum productiva. Sicut ergo liberatur Deus a nobiS a connexione absoluta cum creaturis possibilibus, pari etiam fundamento liberari poterit, & liberandus erit a connexione Conditionata, cum ipsis, & inconnexio maior erit persect io, oes, i Eb66. Contra, quia Deo secundum praedicata essentialia, nexione e5α omnino necessaria negari non potest capacita habendi potentiam productivam , qualiscumque illa sit, siue con- ν6ssibili oditionata, siue absoluta. Vel ergo capacitas habendi po- liberari non tentiam productitiam, est conditionata , si non repugnet, ξ' '' vel absoluta ; medium enim non est. Si absoluta, connexa crit absolute cum potentia productiua ,-consequenter X x χ cum

SEARCH

MENU NAVIGATION