장음표시 사용
371쪽
3 4 8 Tract. I. De Essentia s Attributis Dei.
cum creatura, iuxta modum , quo potentia conncctitur illi .Si conditio nata,connexa erit conditio nate cum potentia productiva, dc consequenter cum creatura, modo quo illi connectitur potentia : ergo Deus liberari non potest, a connc xione cram creatura, saltem conditionata. Id ei
confirmari potest in virtute intellectiva Deo essentiali, cui negari non potcst capacitaς intelligendi, non solum poς sibilia creata , sed futura etiam, & existentia, ut constat ex diciti de constitutivo Dei : nulla ergo aperitur Via, qua Dcus a connexione conditionata liberari possit.
67. Bjicies primo i Dcus cssentialiter est virtus in- Deo, quoid tellectiva , dc productitia creaturarum : ergo essenii ita e sic nil aliter dicit creaturam producibilem : ergo dc possi-
tu,' εgitiis bilem i cum producibilc non sit, quod imposs: bile est , sed
nate cieatu- quod possibile. Confirmatur,vis cognoscit tua essentialiter di- 4ti . . t ' cit obiectum cognoscibile: ergo & vis productiva terminu producibilcm.I Ondra, Deu quoad cs ctialia esse quidemivirtutem producti Uam,non tamen absolutam, sed tantum conditionatam; virtus autem conditio nate productiva non connectitur cu creatura re ipsa possibili,scd tantum s ub eon ditione possibili. Vnde patet ad confirmationem nam terminus correspondes virtuti conditionate productivae, non est creatura absolute produci bilis, sed tantum conditionato producibilis, & consequenter conditionate possibilis. 68. Instabis, Deus, quoad essentialia, est virtus conditionate productiva creaturae, si non repugnci: ergo, si repugnaret non csset virtus productiva, quam Deus essentia' liter habet, a possibilitate creaturae essentialitcr pendet. Rsο-eo concessbantecedente distinguendo consequens. Si creatura repugnaret, non essct virtus absolute productiva illius co cedo: coditionate; si non repugnaret nego. Vnd falsa est ultima cosequentia de possibilitate creaturae in re, - θα Diuiliaco by Corale
372쪽
DUp. VIII. De Attributo omnip. Sect. VI. 349
& solum vera de possibilitate per modum conditionis. 69. Instabis iterum , fieri ex nostra doctrina, non repugnare Deo virtutem productivam chymerae, nam si crea Insta; ia, quia tura fieret impossibilis chymera esset, & manerct tunc in k' ἡ 'DE' Deo virtus productitia illius, quam nunc habet. Imo si Virius prochymera citet possibilis, haberet Deus quoad essentialia virtutcm condit lonate productivam illius: ergo de fricto illam habet, aliter facta possibili chymera contingeret in Deo variatio quoad essentialia. Haec in statia,quam magni aestimat iuniores aliqui,soluenda est ab illis in potetia obedientiali cieaturae ad indcbitos, & supernaturales effectus pr duccndos quae in eorum sentctia coditionata est, quaeq; maneret, etiamsi effectus illi re ipsa foret impossibiles,cum nullat nus conexa sit cum illis re ipsa possibilibus, sed rantium conditionate , si possibilis sint, sub qua conditione creatura etiam obedientialiter post t producere chvmeram, v delicet si possibilis esset: ergo creaturae non repugnat virtus productitia chynacrae, dc de fiasto illam ean
dcm habet, quam haberct, si possibilis fierct. Ex qua
etiam doctrina , solutio argumenti nobis exhibita, non leuiter ad homi ncm firmari potest. o. R espondeo, in Deo nullam dari virtutem absolute Qu' pacto productitiam chJmerae, ut est ccrtum : nec conditionale ,' ζ' productitiam cum circunstantia, Sc silb conditione impos- ductit .a eso sibilitatis, nam ad impossibile, qua tale, nullum datur posse. Id tamen non obstat quominus detur in Deo virtus conditionate productitia illius rei, quae reipsa chymera est, cum circunstantia, & sub conditione adjecta, quod transiret in enSrcale, nihil implicaret, quam suppositionem facit potentia conditionate productiva i unde nunquam
est virtus p oductiva chvmerae, qua talis, sed qua non chymera, sed ons reale effet, de nihil implicaret. i. Objicies secundo, si in Deo quoad c si cntialia non
esici virtus absolute productiva creaturarum, sed tantum conditio nata, si creatura non rc pugnci, nulla staret in Deo virtus absolute creaturarum productiva ipsi intrinseca, Midentificata , sed eam denominationem habcret a politio ne
373쪽
3 3 o Tracti. I. Det E sentia U Attributis Dei.
ne conditionis possibilitatis creaturae , aqua virtus Conditionata denominaretur absolute productiva : id autem implicat, nam possibilitas creaturarum ab aeterno nihil fuit, atque adeo nec potens constituere virtutem absolute productivam, adhuc in adaequate, achuin Deo existentem
ab aeterno.Qsso consti Respondeo, supposita possibilitate creaturarum re-z. ''' sultare ex intellectu diuino scientiam absolutam possibi-εις mx lium , sicut supposita futuritione resultat scientia visionis,
pyψ μμ μ' per eamque scientiam aeternam, quodammodo contin gentem,& Deo adaequale intrinsecam,virtutem conditio natam denominari absolute prod institiam. Quod si minus placuerit, dicito, una cum ea scientia resultare etiam virtutem absolute productivam, quodammodo Deo contingentem , aeternam , ipsitque realiter adaequale identifi
73. Objicies tertio, possibilitas creaturarum est a Deo, tanquam a radice inferente illam,nihil enim a Deo distinctum potest esse a se: non autem potest esse a Deo secun dum virtutem absolute productivam , & quodammodo Contingentem , cum possibilitas creaturae supponatur ad illam; nec esse potest a Deo secundum virtutem conditionaee productivam, cum haec non inserat possibilitatem in re, sod tantum conditionata, quae stare potest cum impossibilitate in re,ut vidimus; nec est virtus media in rer absolutam,& conditio natam a qua esse possit: ergo erit a virtute absoluta Deo essentiali,& possibilitato creaturae priori. Com irmatur,possibilitas creaturae non potest esse a Deo,taquam
a principio libero,cum Deus facere non possit,ut quod pocsibile est, possibile non sit, aut impossibile fiat: ergo est a Deo, tanquam a principio necessario ipsa possibilitate
priori: omne autem principium necessarium connectitur cum suo effectu, illumque praecedit: ergo de virtus inductiva, seu illativa possibilitatis creaturae erit illi connexa, Qua ratione fc Consequenter non conditionata, sed absoluta. pvstibili φ. Respondeo negans maiorem, possibilitas enim crea PDeo. turae non est a Deo, nisi dum producitur existentia ue cum
374쪽
ista enim producitur totum quod est in creatura, & consequenter possibilitas, &. hoc dum non existit creatura, nihil est, sicut ipsa creatura, atque adeo neque est a se, neque a Deo. Si enim possibilitas creaturae causalitate aliqua esset a Deo, qua existentia non esset ab ipso possibilitas,&existentia creaturae componerent sine dubio praedicata contradictoria,&distinctionem saltem virtualem. Nec nobis contrarius est Augustinus tona. i.lib.de vera religione cap. I 8 . aienS. Itaque omne quod est, in quantam est, o omne quod nondum es, in quantum esse potes, ex Deo habet. Mens enim Augustini est, creaturam dum prodricitur a Deo, non selum habere ab ipso existentiam, sed etiam possibi litatem , quam obiective tantum habet nondum existens. Quo non probatur physica ulla causalitas in possibilitatem
ante existentiam. nostra sententiatrimo, Deum μ' xta ob-
ei mendaCium non repugna- Deus menti
ret; atque adeo non minus, nec aliter, esse in Deo po- ritestatem mentiendi, quam producendi creaturam. Securado, sermica messie omnipotentem, quia inest illi potestas con- nipotens.
ditionata producendi omnia, videlicet, si sibi non repugnet; in quo stat denominatio omnipotentis. Sicut ergo sermica non est omnipotens, quia conditionem , sub qua omnia potest, purificari non postulat; ita neque creaturis
impossibilibus, Deus esset omnipoten S, quia non repugnantiam creaturarum , sub cuius conditione eas potest, purificari nequaquam CXigit. 6. Respondeo negando Vtramque sequClam. Primam, Neu fumeae quia cum mentiri sit malum, & peccatum , Deus essentia- praes lenti.
terreddit illud impossibile sibi, cum eiusque impossibilita- ροῦ aiau
te connectitur, ut de aliis impossibilibus diximus sect. in M. praecedenti, ex quorum possibilitate imperfectio Deo redundaret. Ex eo autem quod creaturae possibiles fierenti impossibiles, vel E contra, nulla in Deum redundaret imperfectio , atque adeo ab illis independere summa est pcr-fectio. Ad secundum sequelam dicimus, ncc formicam, nec ullam aliam creaturam posse esse omnipotentem,tum quia 71. Objicies quarto,fieri ex posse mentiri conditionale, si
375쪽
creatura GDeiperet Deus praedicata contradicto
3 1 α Tract I. De Essentiam Attributu Dei.
quia cum omnis finita sit, dc limitata, nullius virtus ex tendi potest , adhuc conditionale, ad omnia , cum nulla sit, quae non connectatur aliquibus , dc impossibilitati se ipsam producendi. Tum etiam quia csse omnipotentem , non est, ese instrumenta iter productivum omnium, si sibi non repugnent, sed principaliter eo ipso , quod ab soluid, & sccundum sic, non repugnznt , nulla autem creatura, ex hac suppositione potest omnia nec seipsam principaliter producere, atque adeo nec esse omnipotens. 7. ObiJcies quinto,ex P. Antonio Pere Z disp. s. de scientia Dei art. s. cap. 1. num. I 6. si deficeret creaturae alicuius
possibilitas, ipso per locum intrinsecum deficeret Deus: ergo Deus connectitur possibilitati creaturae. Aniccedens probatur, quia si deficeret possibilitas creaturae , quae de fa-cho est possibilis, pcr locum intrinsecurae, sicqueretur existere a parte rei duo contradictoria, casu quo talis creatura exisserct; nam aliquod impossibile existere, idem est, ac existere, dc non existcre , existere quidem ex suppositione , non existere , nam de ratione impossibilis est non existere , cum qua suppositione immunis ab omni implicantia portistere deberet Deus, si possibilitati creaturae foret inconnexus: non autem ita persisteret Deus, sed potius implicarct: ergo. Minor probatur nam cum suppositione existentiae, dction existentiae illius creaturae, Deus sulci perci praedicata contradictoria, quod est implicare; vide- licci, coexistere, dc non coexistere illi. Coexistere quidem , quia Deus, dc creatura existerent non coexisse , quia creatura impostibilis esset, atque adeo non existens cum de ratione impossibilis sit non Oxistere : ergo. 78. Confirmat primo suppositione 3. num. 9. Nam deessentia impossibili, , dc conjunchionis duarum contradi choriarum, est, non existere : ergo etiam est de illorum essentia non cocxistere alicui, scilicet Deo, aut enti creato, cum cocxistere includat existere. Quis autem non videat , si existcrct id , de cuius essentia est, non cocxistere Deo, neque alicui enti ; co ipso sequi, tunc non extiturum Deum, neque ullum aliud cns.
376쪽
Disp.VIII. De Attributo omnip. SectNI. 3 3 3
79. Confirmat secundo, quia si existerent duo contradi- Idem scopus ctoria simul, S: tunc existeret Deus , illa tribuerent Deo sistat. ' denominationes contradictori E oppositas , existente enim V. g. luce , dc negatione lucis, Deus haberct denominationem coexistentis luci , dc denominationem cocxistentis negationi lucis,ac proinde non cocxistentis luci: coauic mipso, quod, non cocxistat luci aliquid , dum existit lux, jam illud non existit in se. Nec ad eas denominationes componendas fieri potest recursus ad distinctionem virtualem. Nam Deitas est essentialiter idem omnino secum, non solum identitate reali, sed etiam virtuali intrinseca, quae formatissime consistit in repugnantia recipiendi praedicata contradictoria , siue intrinseca, siue extrinseca; Deitatem autem esse eocxistentem, & non coexistentem luci, dicit formatissime talis identitatis carentiam, cum dicat capacitatem suscipiendi praedicata contradictoria : ergo si Deitas suscipere posset ea praedicata contradictoria, destruenda foret illa identitas virtualis, ac proinde existentia Deitatis. Quod argumentum de quolibet ente formari
potest. I8o. Confirmat tertio, nam haec consequentia est cui-Itim νεον, dens. Deus habet existentiam actualem veram : ergo non si una Nio habet duo praedicata contradictoria contradictorie denominantia existentiam Dei: Igitur haec etiam conssequentῖa est euidens. Deus habet duo praedicata contradictoria contradictorie denominantia ipsius e istentiam : ergo non habet actualem existentiam veram. 81. Confirmat quarto. Nam si existerent duo contradi- Quarta eluc Aoria, simul existeret Deus; aut illorum coniunctio- 4ςm argu
nem , Deus ignoraret, aut falsum aliquid diceret quod z- '
virumque euertit diuinam essentiam, & existentiam.)Sequela probatur, nam eo ipso quod Deus assirmaret cxistentiam simul lucis, eandemque negaret, existenre smul luce , dc negatione illius, assirmat o in primis esset falsa, eo quod non existeret lux , ut supponitur; & negatio etiam esset falsa, quia existeret lux, ut supponitiir: Deu ergo non esset. Similiter eo ipso quod Deus, aut aliud ens,ha-
377쪽
beret dua praedicata contradictoria,utroque careret simul. Quia habere quodlibet eorum,est carere altero i eo M tem ipso, quod careat utraque parte contradictionis, non effetens, nam de quolibet ente, eo ipso quod est ens, recta, dc vera est negatio, aut assirmatio cuius ibet praedicati.
bb;ἡai. I 82. Haec objectio soluenda in primis est a plerisque Ad-
plerisque Ad. Uersariorum, in potentia obedientiali creaturae ad indebi- ..... ,. μ' tos & supernaturales effectus agendos, quibus in eorum
tentia obe. sententia creatura non connectitur. Nam facto impossibi-4 φm Rii, ii, quolibet effectu supernaturali, nunc possibili, cum suppositione quod cxisteret, Sc non existeret Creatura, v. g. homo coexisteret illi, & non coexisteret ue atque adeo omnia argumenti, & confirmationum absurda sequerentur. Dcinde eadem forma conuinci,quamlibet entitatem Creatam, Sc creabilem connecti cum quavis alia, quantumuis disparata, non renuit argumenti Author, immo id expres
Se concedit, & intendit, siquidem relatio illa cocxistentiae, & non cocxistentiae locum habet in quibuscunque rebus quantumuis disparatis. Quam tamen doctrinam absurdam existimat P. Lynceus, dc Ripalda apud ipsum ridiculam. Quidquid tamen de his sit, Ad ...2' 83- Respondeo ad argumentum, praedicata illa contrariaedi eis, dictoria, scilicet existere , & non existere esse extrinse-
ο', indicto ca, & non intrinseca respectu Dei, quae suserpere non reo, nee Deci, pugnat Deo, imo nec creaturae r spective ad terminos,n ςWaturae quibus minime connectuntur, imo inconnexio est ipsa
8'ε mei capacitas suscipiendi praedicata extrinseca contradia istoria, cum sit capacitas permanendi cum suppositione . quod terminus existat, &non existat, quod est posse lincoexistere, &. non coexistere, Et ratio est, quia denominatio coexistentis, dc non cocxistentis, quam praedicata contradictoria creaturae possibilis, factae impossibilis , Deo tribuerent, non praestarent, Deum existere, &. non existere , sed creaturam , existere, & non existere, quod cum extrinsecum, & per accidens se habeat respectu Dei, ti- trito independentiae a creatura, inde nec destrui, nec immutari potest essentia, aut existentia Dei, sed solius cre
378쪽
turae, respectu cuius sunt praedicata contradictoria intrinseca, cum praestent , creaturam existere , Sc non exi
8 . Ad primam confirmationem dicimus, de essentia
rei impossibilis, dc praedicatorum contradicentium , esse quidem non existere, dc nulli alteri coexistere absolute; cum suppositione tamen, quod poneretur a parte rei, est, existere simul, dc non existere, cocxistere alteri, dc non Cocxistere; non coexistere inquam ex defectu existentiae non alterius, sed propriae ipsius , inde tamen non sequitur, alterum, scilicet, Deum, non existere, sed rem impossibilem existere simul, dc non existere, dc ratione existentiaeco existere Deo, dc ratione non existentiae non Cocxistere, quae denominationes cum extrinsecae sint respectu Dei, ipsius essentiam , aut existentiam immutare non valent,
titulo independentiae Dei a creaturis, quae major est perfectio, quam dependentia.
8s. Ad secundam confirmationem concedimus, existente duplici contradictorio, tribuendas fore Deo denomina- tia eo itis' tiones extrinsecas Contradictorias, sumptas ab existentia, inctio.
ἐκ non existentia rei impossibilis, quae distinctioni virtuali tibistis 'intra Deum non sufficiunt, nec intra creaturam respecti- ficiunt. ue ad terminum, cui minime connectantur. Nec sat est,
ut Deus non existat, quod non coexistat alteri, dum hoc existit, si hoc simul etiam non existat. Nam Deum tunc non Cocxistere , non sumitur a negatione existentiae Dei, sed a negatione existentiae creaturae, cum enim haec simul cxistat, & non existat, simul etiam Deus existens, denominaretur coexistens, de non coexistens, quin existentia vera Dei jacturam ullam pateretur. Vnde constat ad tertiam confirmationem praedicata enim contradictoria cxtrinseca nullam refundunt implicantiam in existentiam cum illis minime connexam; atque adeo licet Deus ea praedicata susciperet, cius existentia vera esset. 86. Ad quartam confirmationem neganda est sequela.
Nam impossibile communi omnium consensu est tale, de quo, si poneretur a parte rei, verificarentur propositiones V y et contra
379쪽
3 1 6 Tract. I. De Essentia Attributis Dei.
contradictoricae, a firmatio scilicet, dc negatio, quia cum res simul emet, & non esset, affirmatio vera, emet ab existentia, quae esset, dc similiter negatio, a negatione existentiae, quae pariter effet i, ut enim amrmatio falsa sit opus est, dc una tantum pars contradictionis existeret, scilicet negatio cxistentiae ; dc similiter ut negatio falsa esset, opus erat, ut sola ex ithentia esset. Tunc ergo, cum simul emet utraque contradictionis p rs , utraque diuina propositio, t assirmans, & neganS, rem esse, & non csse, vera foret. Sexta obiς 8- . Obijcit sexto , idem Antonius PercΣ n. II. Si Deus
, i. y'' quoad ess ntiam haberct virtutem Conditionate produ
seientia cog chivam hominis, v. g. si non repugnet, cognitione essen- . tiali , eam virtutem, &. respectum cognoscc L, cogniti O-
ductivam. nc quid in non conisa, ut est cortum, sea euidentissime penetrativa vltimae diffcrentiae talis virtutis: ergo huiusmodi diuina scientia in ea virtute, & respectu, hominem cognosceret, non autem cognoscerct includi in homine duo praedicata contradictoria, cui non includantur in homine : dicendum crgo cst , Deum non cognoscere ea scientia includi in homine duo predicata contradi ctoria: ergo Deo quoad essentialia repugnat assirmare, includi in homine duo praedicata contradictoria : ergo D cu, quoad clientialia assirmat, hominem non inuoluere duo praedicata contradictoria, atquc adeo possibilem esse. a .: hi ἡ RQ spondeo, concessio toto argumento , negans viti-ta seleluiae. mam ConseqUentiam. Deus enim quoad cffcntialia cla-
circa pollit . rissime cognoscens potentiam quantum est ex se produ- iam piisti elluam homini, , si non rCpUgnet, cognoscit quidem p suus est. dicata hominiis, sed non a firmans, ncque negans per Camscientiam, hominem repugnare, aue non repugnare , sed ab utroque praescindens, quia artinetit possibilitatem ho-' minis per modum conditionis , assercns, in me stat virtus productitia hominis, si ipse non repugnet. Qita modus attingendi nec affirmat hominem esse possibilcm, nec negat. Sicuti scicntia condition ara. qua novit Deu - conuertendo T3 rios, si virtutes Belsaiditarum factae fuissent in illis, necalfirmat, nec negat, eas virtutes factas cta, aut non Esse,
380쪽
sed ab utroque praescindit, quia eas virtutes attingit tantum per modum conditionis, qui modus cognoscendi nihil de- 1 init de existentia, aut non existentia conditionis, scd indi gerenter se habct ad utrumque. Idem dicimus de scientia illa respectu postibilitatis hominis, quam tantum attingit per modum conditionis. 89. Objicit serimo Deo,quoad essentialia ,repugnat fa- Quomodocere, quod imp. icat: ergo potentia diuina,quam essentiata ι' ' quo di iter habet D cu , connech tur cum negatione implicantiae re pupes fiarci factibilis pcr ipsam, & consequenter cum possibilitate. ςςre luod Ru pondeudo Oeo Pac ad essentiali repugnare, facere,quod 'ξ' - 'impi icat, adjecta conditione quod implicet, non vero sub conditione, quod non implicaret. Vnde potentia diui - , na, quam essentialiter Deu habet, licui selum connec iatur cum possibilitate , non rc ipsa tali, sed tantum pcr modum conditionis; simili aer ctiam connecti tUr cum negatione rCp Ugnantiae, atque adco, c um neutra rc ipsa postibili consacchi tui . Vt in potentia obedientiali creaturae respectu cffeduum supernorum fateri tenentur quotquot aduertant tam illi negant conncNionem.
yo. Obijcit oetaub P. Ribad encura disp. 7. de scientia Octava obita
Dci cap. l. num. 6. Eo ipso quod Deus, sit v crus Deus sum- semc nec isarius, inscrt per bonam conssequentiam, Petrum u elle possib: lcm : ergo habet connexionem cum possibilita- S impincnte Petri. Antecedens probatur, nam vertas Deus suin me
neccsarius includit haec duo praedicata , videlicet, posteco existere Petro , si non implicet: de non posse, si implicet: haec autem duo praedicata inferunt per bonam consequentiam , Petrum csse possibilem : ergo. Minor probatur.
Naim possibilitas ad at i quid sub una conditione, A. Dpossibilitas ad idem sub alia conditione, sunt praedicata de se
inserentia distinosionem earum conditionum: Cr o possibilitas Uci ad coe .cistendum Petro , si non implicet et de
impossibilitas ad coexistundum si implicet, sunt praedicata de se inferentia distinctionem Peti i pollibilis ab impossibit.: e rotabo praedio ra d mina de se inferunt pol bilitatem Petri. Hoc argumendum etiam . probat potentiam