장음표시 사용
411쪽
3 8 8 Tracti die Essentia U Attributis Dei.
habeat quidquid opus est, ut illi cocxistat, dia cum illa ordinem praetentis aci praesentem constituat, dia non praesen 'tis ad praeteritum , aut suturum. Sic ego hodie existens habeo formaliter completam susticientiam, ut coexistam alteri, si hodie existat. 3 3. Inseri secundo cap. . futura nobis, non e sse Deo fur Disti': tura sed praesentia, quia duratio Dei non constituit ordi-
P. Granadiu. nem prioris, dc posterioris cum duratione crastina hominis P G'ii R venturi, sed ordinem simultaneum. Pro hac sua senten-p.Ripildae tia fusius apud ipsum tradita refert cap. 2. num. 3. P.Moli nam de scientia Dei disp. 13. coniuncta cum I 4. P. Fonse Cam 6. Metaphvs cap. 1. quaest. 4. sect. 1. P. Granadum dciscientia Dei disp. 3. sect. I. dc 1. Patrem Gillium, de aeternitate Dei a cap. i .P. DeZa I part.quaest. I .art. I 3.Et P. Ripaldam in manuscriptis de scientia. ev3 no . A ssero primo Deu non coextitisse physice ab aeterno aeterno ere, creaturis in tempore extituris. Ratio est clara, & facilis extum intem- dictis. Nam coexistentia unius ad alterum dicit existetiam p xς se ψ utriusque: cxistentia autem creaturae in tempore extiturae non fuit ab aeterno : ergo neque coexistentia Dei ad illam. AE ternitas 33. Assero secundo, aeternitatem intrinsecam Dei non
l.. Lia: ' pose identi ficare, sibi formaliter indistantiam durationis
absoluta ad absolutam, per quam Deus actu physice, Sc absoluth, praeerς tutas in sens se creaturis in tempore existentibus. Dixi absiolutheria hi ,. Qita de indistantia conditionata dicam statim. Ratio est, quia aeternitas est Deo essentialis: nihil autem Deo essentiale, aut necessarium, potest absolute,identificare sibi formaliter connexionem cum creaturis existentibus, ut est Certum , sed ea connexio contingens Dco esse debet, dia consequenter ab omni necessario, saltem virtualiter distinctar differentia autem durationis, per quam Deus sit actu physicE, dc absolute indistans a creaturis nunc existentibus, est connexio cum illis, quoad existentiam pro tali tempore, seu coexistentia Dei ad illas; quarum neutra identificari potest formaliter cum praedicato necessario Dei: ergo, neque cum aeternitate illius. Idem dicendum
est de indistantia absoluta durationis Dei ad creaturas ab
412쪽
aeterno existentes, casu, quo ab aeterno fuissent a Deo productae, propter eandem ration m. 16. His tamen non intendimus,durationem diuinam non
esse absolutam respectu Dci, est enim absolutissima, & denominans Deum absolute durantem. Sed solum intendimus, cam durationem, qua Dcus intrinsece, &. absolute in se durat, non posse esse praesentiam, seu indistantialia actualem, physicam , &. absolutam respectu creaturarum quouis tempore existentium, sed ad summum conditionatam, seu de suo sussicientem de quo infra. 37. Assero tertio, aeternitatem intrinsecam Dei identificari sibi formaliter indistinctam durationis conditionatam ad creaturas quouis tempore existentes, si dentur. Ratio est, nam aeternitas intrinseca Dei est hodie fixum, permanens, indefectibile, &. sempitcrnum iuxta illud Psalm.1 . Dominus dixit ad me, Filius meus es tu, ego hodie genuite, Vbi loco aeternitatis ponitur hodie Dei sempiternum ratione cuius impossibile est, quidquam creatum existere, quin Deus ratione suae aeternitatis habeat, quidquid ex parte sua necessarium est, ut illi cocxistat: ergo aeternitas Dei est formaliter indistantia conditionata , qua Deusco existat creaturae,eo ipso,quod existat, quin ullo unquam tempore physico, vel imaginario existere valeat creatura, in quo Deus 'illi non coexistat ue siue in quo non sit Deus illi condurans , ratione durationis proprie , dc intrinsecacoexistentis durationi crcaturae , pro tempore quo stant creatura, eiusque duratio. 8. Dixi pro tempore, quo stant creatura , eiusque duratio. Quia licet duratio diuina sit hodie Dei fixum , &. sempiternum semper existens ,& de se sussiciens ad cocxistendia creaturae quocunque tempore,non tamen ad coexistendum pro tempore, quod creatura non existit. Scu cumseppositione, quod non existat; nam aeternitas diuina tantum est sufficientia ad condurandum creaturae quocumque tempore , sub conditione , quod in illo existat creatura, non vero faciendo suppositionem, quod non existat. Vnde si creatura existat tantum hodic, Deus hodie tantiun
413쪽
3 9 o Tract. I. De Essentia U Attribulis Dei.
illi absolute coexistet, & non ab aeterno ex defectu existe tiae aeternae creaturae, non vero ex defectu sussicientiae Dei. Vnde deie- Defectu autem existentiae aeternae in creatura metientiae' ki.λὰ dus est, non eX desectu sussicientiae durationis Dei, qui im- sit increaxu possibilis est, sed eo quod creatura non habeat omnem du- - 'ς 4R rationem in mensura sua, sibi,& Deo, extrinseca, videlicet
temporis imaginari j , si enim eam habui siet, Deus illi ab
aeterno absolute coexti ti siet, cum vero illam creatura non habuerit de facto, nec Deus creaturis ab aeterno cocxtitit, sed tantum in tempore, & pro tempore, quo illae existum. Vnde, ut creatura Deo ab aeterno cocxistat, non sat est, quod toti aeternitati Dei intrinsecae pro tempore aliquo coexistat, sed ulterius opus est, quod pro omni mensura scilicet, tempore imaginario, cocxistat Deo, ut supra attingimus, quod vocant aliqui coexistere totaliter, seu adaequale toti aeternitati intrinsecae diuinae. f. I. 6o. Ataro quarto futura nobis, esse ctiam futura Deo, Deo fututar pro Tempore, qrio sunt nobis futura, imo pro tota aeterni vitate extrinseca imaginaria. Ratio est, nam ut una res sit
futura respective ad alteram, sat est, quod existentia , seu duratio unius, sit prior tempore existentia, seu duratione alterius: duratio autem diuina sempiterna,&indiuisibilis prior fuit tempore, saltem extrinseco imaginario, exissentia , seu duratione creaturae extiturae mane , cum hodie, heri, dc tota aeternitate extrinseca, extiterit duratio diuina, i in qua nondum existebat Creatura: ergo toto eo tempore futura fuit respective ad Dcum creatura extitura mane.
Confirmatur nam duratio creaturae de Tacto non in totas mul nec semper, scue duratio Dei: ergo duratio Dei antecessit tempore durationem creaturae, atque Deo fuit prior illa. ' . 61. Dixi pro tempore, quo sunt nobis sutura, scilicet extrinseco imaginario. Nam si praecisio fiat ab omni aliorem pore extrinseco, antecedente, & subsequente existen tiam creaturae, Cum templi s Deo intrinsecum, seu aeternitas, non habeat intrinsech, prius, dc posteritis, ut sic creatura fistura Deo non erit. Iudico tamen eam praecisionem
414쪽
sieri non posse saltem ex parte creaturae, in qua, tum es efutaram heri, quam incipere hodie praescindi non potest a
tempore extrinseco antecedente, Zc consequentem, cumfbturitio sit respective ad tempus consequens, incoepti verb ad ante Cedens. Vnde futura nobis, tantum erunt futura Deo, considerata duratione Dei respective ad tempus extrinsecum saccessivum , in quo duratio sempiterna Dei praecedit existentiam creaturae in tCmpore. 61. Hinc exponendi sunt Patres aliqui absolutE negania Mens alites, creaturas esse Deo futuras , & asserentes, omnia esse 'μ' ' ζ'
Deo praetentia. Haec enim accipienda sunt de aeternitate ina. Dei intrinseca, facia praecisione a tempore extrinseco successuo, non verΛ respective ad illud, ut sic enim non ne gant futura nobis, esse etiam futura Deo , cum duratio di- , uina antecedat tempore extrinseco existentiam creatae durationi L63. Obij cies primo , si aeternitas Dei esset indivisibilis, opus
eiusque duratio rota simul creatura existens hodie. coexi- ζ' 'asteret toti aeternitata Dei, totique ipsius durationi aeternae: aeterno e ergo coexisteret Deo ab aeterno, cum tota duratio Dei sit ' u 'ab aeterno. Restondeo concesso ant cedente de durationerntrins a Dei, negans consequentiam. Nam ut CreatUraco Existat Deo ab aeterno, non sat est: coexi stere toti aeternitati intrinsecae Dei, similique durationi, scd ultra opus est, illi coexistere pro imia aeternitate extrinseca mensii rante creatam dorationem , CumqUC id non habeat croa
tura hodie exi stcns, nec habere potesst cocci stentiam Deo
6 . Obijuies secundo. si aeternitas Dei intrinseca esset Non nunc, seu hodie, aut instans indivisibile , sic queret tir in eo- 2 '' dem indivisibili instanti aetern i tatis esse duo contradicto- eodem in-ria, formam scilicet hodie existentem , dc carentiam illius 'μ' lmane resultantem destructione formae ι idcnaque Est de intiinsecae amore , dc odio diuersis temporibus concepto : id autem implicat : ergo. Restondeo, formam & carentiam, amor m,
dc odium, non implicare in eodem instanti infinito diuinae aeternitatis, sed tantum in eodem instanti nostri temporis
415쪽
3 9 r. Tra ct. I. De Essentia-Attributis Dei.
extrinseci finiti, de limitati; sicut ubicationes inter se in- coniungibiles quoad spatia finita, nihil implicant coniungi immensitati intrinlecae Dei, ciusque intrinsecae ubicationi indivisibili, licet extrinsecae nostrae ubicatiom implicent coniungi. Similiter dicendum est, extrema contradictoria implicare eodem instanti finito nostri temporis, non verb in eodem instanti infinito aeternitati diuinae Sternitas 63. Obijcios tertio, Deus semper habet suam aeternita tem , non autem semper habet durare cras, Cum hodiα non durct cras: ergo aeternitas Dei non est tota Dei duratio. Resondeo aeternitatem Dei non habere hodie, dc cras, intrinscca, intcrsedistincta, dc sibi succedentia, sed omnia sunt unum hodie sempiternum i atque adcis Deus in silo hodie, semper durat. RespectesCautem ad tempora nostra extrinseca dis inch- , dc sibi succedentia, Deus hodie nostro, non durat cras, similiter nostro, quia hodien strum nondum est cras nostrum , sed erit ; quo solo pact Deus hodie durans dici potest non durare cras. f. i idem, quod 66. Idem quod de aeternitate Dei, dicendum est cum iE. die ridi proporti 'ne de immenstate diuina. Nam sicut Hernitas eum pio 3iuina est intrinsece , dc per seipsam duratio, ratione cuius. iiiiii. . ..' Deus haber quidquid necessarium est, ex parte sua, vα coexistat creaturae cuilibet, & quocumque tempore ex trinseco producatur DCO. Ita immensitas diuina est i trinsece , dc per seipsam ubi catio, ratione cuius Detis habeo quidquid necessarium est ex parte sua , ut intime , --.tretur creaturae cuilibet, dc quocumque loco extrinsecta. ponatur a Deo. Sic enim dignius constituunttir sine dubio , huiusmodi attributa , ut attingimus sectionis initioia i
416쪽
Disp.X. Ens necessarium simplicit.seot.I. 3 9 3
De ente simpliciter necesserio, s ase.
N s a se prout opponitur enti creato, siue ab alio tanquam a causa, ab aliquibus cum ente necessario confundi solet, idcirco claritatis gratia constituto ente necessario , dc ente a se, utriusque discrimen expen
SECTIO L2uid sit enssimpliciter necessariumst
omine entis simpliciter necessarij intelligimus illud, quod cum possibile sit , ita existit, ut possibile non fuerit, non existere. Prior sententia docet, ens necessiarium consistere in negatione contingentiae in existendo, vel in cntitate positiva, Vt eXigente , vel inducente similem negationem, ita Auersaqtiaest. §. 1. Posterior sententia docet cum Soario, ic aliis, consistere in possitiuo , quod explicari solet per negationem. 3. Afferendum est prim b,ens si liciter nec sartu consi-En, simνli stere in possibilitate existedi reddente essentialiter impos ς xς Rςςes sibilem omnem sui meram pollib1lltate, praeteritionem dc eonsistair futuritione. Probatur quia eo ipso,quod ens sit possibile, Mnon possit esse futurum, nec mere possibile aut praeteritum necessario, & essentialiter debet existere: ergo ens simpliciter necessarium consistit in possibilitate existendi red- Ddd dent
417쪽
3 9 ι Tract. I. De E sentia & qtributis Dec
dente essentialiter impossibilem omnem sui ituritionem, dc meram possibilitatem, &c. Hoe enim pacito clare ρομcipitur , quomodo fundet negationem contingentiae in cxistendo, quia videlicet, nec potest esse taturum , nec mere possibile, aut praeteritum. 'u 4ςη 'e Inde colligo primo , existentiam necessariam esseri ..ili illam, quae scipsa reddit impossibilem omnem sui Qturitio nen praeteritionem S meram possibilitatem; etenim existentia aliquae eatenus potuit non esse , quatenus potuit manere aere possibilis,uci esse mtura,&c. ergo quae set psareddit impossibilem omnem sui isturitionem , dc meram, possibilitatem, &c. erit existentia necessaria, siue quae non potuit non esse. Colligo secundo ideo Deum esse en sim pirciter necessarisam, quia reddit essentialiter impossibilem omnem sui mitaritionem , praeteritionem & meram possibilitatem ue & ideo illius existentiam esse simpliciter necessariam , quia se ipsa reddit impossibilem omnem sui futuritioncm, meram possibilitatem , dcc. impossibili, J. A sserendum possibilem non esse creaturam positivam, ' quae participet rationem entis necessarij: Cones usio estekistenti certissima, dc ratio illius firmissima, quia existentia cuius itabet crcaturae pendet essentialiter' a libera Dei voluntate, cui subjacet titulo supremi domini j, quod Deus habet in illam: Si autem aliqua crcatura esset cns simpliciter necessarium , possibile non esset, eam non existere. Vnde liberum non esset Deo, velle eam existere, vel non existere: ergo similis creatura non subjaceret dominio Dei, quod essentialiter stat in potestate libera ponendi, &non ponendi creaturam.
6. Maior tamen dissicultas est, an, negatio aliqua participare possit completum cntis simpliciter necessari j3 Et rario dubitandi est, quia 'plures dantur negationes, quarum mera possibilitas , praetieritio & Qturitio est impossibilis: ergo erunt simpliciter caelia necessaria. Antecedens probatur, quia negationes icrminorum impossibilium, v. g. secundi Dei, icientitatis et calis inter Petrum , & Paulum , dc Dei cum creaturis, non possiant non existere, & conse--. 7 ' quenter
418쪽
Disp. X. Ens necessarium simplicitenSecti I. 391
quenter neque esse mere possibiles aut fiaturae: ergo , &c. Antecedcns probatur quia existentia negationis deficere non potest ni ii illius terminus existat: terminus autem impossibilis existere non potest: ergo nequc poterit deficere existentia negationis termini impossibilis. . Ad pleniorem huius difficultatis notitiam. Suppono primo , po istibiles e si e plures negationeS ciuidem termini,
etiam impossibilis , quia in hoc nulla statui po h impli
cantia , si semel negationes purae corum terminorum admittantur. Suppono secundo existentiam termini impediri cuiuslibet negationis suae existentiae, utpote opposita Contradictoriae suo termino'; atque adeo ad impediendam existentiam termini lassiciens est una illius negatio, dc ad existentiam termini opus est nullam illius negationem Exi stere ; quandiu enim fuerit aliqua, impedita manebit existentia termini. His positis, 8. Asserendum est tertio, possibilem non esse negationem, quae sit ens simpliciter necessarium. Probatur, quia si aliqua esset maxime negatio termini impossibilis : Haec non est : ergo. Minor probatur, quia nulla est negatio termini impossibilis, quam destruere non potuerit Deus, id aliam substituere: ergo nulla erit ens simpliciter iacccssarium. Antecedens patet ex dictis , quia ad impediendam existentiam termini impossibilis nulla negatio determinata necessaria est: ergo quaelibet poterit a Deo destrui, de impediri, quod autem aliqua disinctiuue necessaria sit, non probat ullam e sic ens necessarium , sicut licet necessario existere debeant forma, vel eius carentia, inde non probatur aliquam earum esse ens simpliciter nece flarium. Ad id cnim opus est, ut ens determinatum ita sit, ut non potuerit non esse, in quo stae perfectio diuinae ne cessitatis existendi.
419쪽
Triplex usurpatio emis a se. In quo stet
opponiturenti ab alio tanquam a causa
i. Τ On sumitur in praesenti ens a se , pro ente pro-d 'l ducto quidem, non tamen ab alio, sed a se ipso.
Tum quia hoc pacto Deus non esset ens a se,cum sit essentialiter improductus, tam a se ipse , quam ab alio. Tum etiam, quia huiusmodi ratio entis a se repugnat Deo ex principio illo per se noto , idem connaturaliter non posse te ipsum producere, id Deus praestare deberet con naturalissime cum a nullo alio aduersari, aut iuuari posset et ergo Deus connaturalissime deberet se ipsem producere. Tum denique, quia si idem connaturaliter posset seipsum producere, rueret fundamentum ad personas diuinas distinguendas, quod stat in ratione producentis , & producti. IO. Nomine ergo emis a se venit ensimproducibile, &im productum, tam se, quam ab alio, quod tripliciter sumi potest: primδ pro ente a se, quatenus opponitur enti ab alio tanquam a causa, qua ratione quaelibet diuina persectio est ens a se, quia esse ab alio tanquam a causa proprium est creaturae. Sec ndo , prout opponitur enti ab alio tanquam a principio reali formali ; qua ratione filiatio, dc spiracio passiua non sunt entia a se, cum habeant suum principium reale formale. Tereio, prout opponitur emi ab alio tanquam a principio virtuali, qua ratione sola essentia diuina est ens a se, reliquae vero diuinae persectiones ab alio, scilicet ab essentia, quae est uniuei salis earum radix & principium. II. Assero prinia , ens a se, prout opponitin enti ab alio tanquam a causa , consistcre in ente , se ipse, reddente impossibilem omnem sui causam productivam. Nomine causae intolligo principium producens totam realitatem essectus, siue quidquid cum illo realiter identificatum est, unde Patcr diuinus causa non est Fili j nec uterque Spiritus Sancti. Probatur, nam em a se, prout opponitur enti ab
420쪽
alio tanquam a causa, constituendum est illo, quo opponitur onti creato, siue ab alio, tanquam a causa : opponitur autem , ente, se ipso, reddente impossibilem omnem sui se causam : ergo simili exigentia constituetur em a se, prout opponitur enti ab alio tanquam a causa. Minor Probatur, quia cns creatum, siue ab alio tanquam a causa , est ens di eens essentialiter possibilem sui causam : ergo eras reddcias
impossibilem sui causam , hoc ipso oppolitum erit enti
creato, siue ab alio, tanquam a causa : ergo simili conceptu constituendum erit ens a se, prout opponiturenti creato, siue ab alio tanquam a causa.
I 1. Hinc colliges omnes diuinas perfectiones, tam ab solutas, quam resaliuas, esse simpliciter, & absolute entia se , quia nomine entis a se simpliciter, dc absolute sumpti, ne, simpliei. venit, quod opponiturenti creato, siue quod nullam habet sui causam: Omnis autem diuina perfectio ita est oppositaciati creato, & nullam habet, nec habere potest sui causam : ergo omnis erit ens a se simpliciter, dc absolute, ut unanimes fatentur Patres omnes, dia Doctores. Similiter cum simpliciter, dc absolute nomine entis ab alio veniatens creatum, siue habens causam sui productivam, nunquam absolute admittendum est diuinam aliquam persectionem, aut personam esse ens ab alio. 13. Affero secundo, ens a se, quatenus opponitur enti ab alio, tanquam a principio reali formali, constitui ento, se ipso reddente impossibile omne sui principium reale fom oppositu en. male. Probatur, quia cns a se prout opponitur enti ab alio, tanquam a principio reali sermali, constituendum pii reeipio est illo , quo opponicur enti ab alio , tanquam a principio - rcali formali: opponitur autem conceptu reddente impossibile omne sui principium reale formale:ergo, &c. Minor probatur, quia ens ab alio tanquam a principio reali formali, est ens dicens possibile sui principium reale formale:
ergo ens reddens impossibile sui principium reale formale , hoc praecise oppositum erit enti ab alio, tanquam principio reali formali. I . Si autem quaeras, quaenam diuinae perfectῖones sint