장음표시 사용
591쪽
3 6 8 Tract. II. De Visione beata. i i
concursus essectivus in cognitionem concedatur, sicut nec conceditur approximationi agentis ad passum : ergo nequc ulla erit necessitas unionis obiecti cum intellcctu , ut
Ciam eo Concurrat per modum obiecti,
Responsio I 3. Dices secundo ex Theologo Discalceato g. r. & D sh, α, ε nam in cognitione interuenit quidam partus : ergo opore de mare, M tet ut adsit quaedam tamina , scilicet potentia intelle- εος νη-- ctiva, M simul aliquod habens se instar Maris tacundan iis, nimirum obiectum: ergo sicut intellectus habet specialem concursem pcr modum taminae,ita obiectum per modum Maris. Me tamen Theologus sine dubio concedere tenetur CX suo argumento, Deum, respectu intcllectus
creati,se habere instar Maris, qui modus loquendi aliquantulum horridus est. Et sane quilibet essectus est quidam partus; nec tamen indiget Mare , & foemina. Respondeo igitur, neque obiectum se habere instar Maris, neque intellectum instar taminae, sicut nec voluntas respectu sui partus, ita se habet, scd esse potentiam vitalem solis india
gentem principiis ex parte potentiae ad suos actus. I 6. Denique displicet ea unis cum intellectu,quia etiamsi necessaria esset aliqua viaio Dei, sum cerct proxima, ocim mediata cum solo lumine, & remota tantum siue mediata cum intellectu. Nam in sententia sere omnium , tam necessaria est visionis unio cum intellectu , ad videndum Deum, quam necessaria sit in sententia Discalceati unio Dei cum intellectu, ut iste adhuc turin esse potentiae proxime intelligibilis; per te autem ad videndum Deum suf- ficit unio visioniς proxima, dc immediata cum solo lumine: ergo ad constituendum in actu proxime intelligibili, sufficiet unio proxima, & immediata cum selo lumine, re
remota tantum siue mediata cum intellectu.i . Ex dictis collige, lumen non esse dispositionem, ut essentia diuina uniatur intellectui in esse speciei, vel for-vis , hii K. mα intelligibiliS, quia impossibilis est, saltem de factosta
st 4 .M. I Assero secundo, talem unionem intrinsecam non s. Thoma. C sic de mente S.Thomae, sed tantum coniunctionem, Mapplicatio
592쪽
Disp. XX. De Lumine glom. Sect.I. 169
applicationem extrinsecam per intimam praesentiam , &indistantiam obiecti a nostris Doctoribus requisitam. Tum quia nulli bi asseritur S. Thoma unio intrinseca Dei cum intellectu creato; dc omnia testimonia, quae in contrarium proferuntur, de unione per coniunctionem extrinsecam, plane, dc plene intelliguntur, ut constabit ex argumentorum solutione, nec est aliud urgens fundamentum quod nos aliquantulum urgeat . quoties Sanctus Doctor asserit obiectum uniri intellectui, semper loquitur cum addito , scilicet quodammodo, aliquo modo. Ita I. pari. qU. I 2. art. h. Expressius quodlib. T. quaest. r. arti c. i. cum sibi obiecisset, non posse intellectum creatum videre immediate Deum , sed per aliquam similitudinem, ex eo quod essentia diuma non possit per se ipsam informare intellectum, ut faciat ipsum in actu. Respondet , dicendum quod intellectinereatin sit actu ad videndam diuinam essentiam per lumen glaria se hoe suscit: ergo ex mente S.Thomae non requiruntur unio intrinseca Dei informantis intellectum,alioqui solum lumen non sussiceret.
ma conclusione ait. Dicendum, quoad visionem tam sensibilem, quam intellectualem , duo requiruntur, βιlicet virtus υ19stiua, drmnio rei visa eam vis . Et ibidem ad teritum , Deum vniri intellectui, sicut alia obiecta creata uniuntur eidem intellectui mediis speciebus intolligibilibus: Idem habet quodlibet. illo septimo, articulo pro nobis adducto. Et 3. Conta Gentes cap. 3 I. Obiecta autem creata uniuntur intrinsece
intellectui mediis speciebus: ergo Deus immediate per selasti m. Denique 3. pari. quaest.9. art. 3. ad 3. ait. Essentia diuina unitur menti beati , sicut intelligibile intelligenti
xo. Respondeo Sanctum Doctorem in priori testimonio, immediate post illud, suam mentem explicare, addendo quodammodo, o ab quo modo, quae unionem denotant impropriam. Ad secundum testimonium concessa maiori, quae est Sancti Thomae, falsa est minor Caietanorum, ut supra
593쪽
i asque . Lumen non est disposilio. ut essen. tia diuinavniatur inistellectui per modum i pe. ciet, aut Arismae intelli-tibilis.
1 o Trach. II. De Visione beata.
ctorem tantum contendere,iacum eo modo unire seipsum intellectui, quo necessarium est uniri obiecta creata mediis speciebus intelligibilibus ad causendam visionem; ad id autem species non exigunt intrinsecam unionem, sed sum ciens est extrinseca, si diuinitus crearentur. Vltimum testimonium nihil meminit de unione intrinseca, sicut nec alia, quae refert Discalceatus..
si permissa ea unione lumen disponeret ad illam, vel ad usionem beatam recipiendam r
ar. Irca primam partem Caietanus, BaiicZ, Nararius, a Ferrara. GonZales Capreolus. &alij, quos refert,& sequitur Theologus Discalceatus disp. . dub. 2. g. r. amrmat lumen esse dispositionem, ut essentia diuina uniatur intellectui per modum speciei seu formae intelligibilis. N gant tamen Communiter nostri cum P. Va illo disput. 3. capite J-22. Afferendum tamen est, lumen gloriae non esse dispositionem, ut essentia diuina. vniatur intellectui per modum speciei , seu sermae intelligibilis. Probatur primo, quia proximum, dc immediatum subiectum alicuius se mae, 8c unionis non est dispositio ad illam, ut trita tenet Philosophia, sic materia prima non est dispositio ad sormam substartialem, & unionem istius cum ista, nec intellectus est dispositio ad lumen, aut gratiam in ipso receptam i lumen autem est proximum , 8c immediatum subiectum , saltem partiale, eius unionis, & formae intelligibilis, imo in sententὶa Discalceati est totale subiectum proximum , nam, ut saepius inculcat, ea unio terminatur ad intellectum, ut eleuatum, sicut productio visionis; unde sicut ista in sententia Aduersarij terminatur ad solum lumen, tanquam ad totam rationem proximam agendi, ita unio
594쪽
Disp. XX. De Lumine gloria. Sect. II. ITI
Vnio illa consequenter terminanda erit ad solum lumen tanquam rationem proximam recipiendi: ergo lumen non
poterit esse dispositio, ut Deus instar formae intelligibilis
uniatiar intellectui. 23. Secundo, quia in sententia Caietanorum, sicut materia non potest recipere accidentia, quae subiectantur in toto sine forma, ita neque intellectus recipere potest formam intelligibilem diuinam sine lumine ; hoc tamen non obstante forma non est dispositio materiar ad recipienda accidentia, sed concausa materialis corum : ergo pariter lumen, cum saltem sit concausa materialis respectu formae
intelligibilis diuinae, dispositio non crit, ut intellectus recipiat illam. 24. Dices , Armam non esse dispositions m, quia haec
debet supponere subiectum existens , materia autem, cum existat perexistentiam formae, non supponitur existens ante formam , intellectus vero supponitur existens ante lumen,
ideoque istud valet esse dispositio.
2S. Contra tamen, quia licet totum sit subiectum quod supponere accidentium , tamen sola quantitas est subiectum quo, & cis : , , virtus proxime, & immediate receptiua; quantitas autem set est dic licet supponat existentiam totius,dc necessaria sit, ut totum irecipiat accidentia; tamen quia est subiectum proximum eorum non est conditio, nec dispositio ad receptionem,sed causa illius: ergo etiamsi lumen necessarium sit, ut intellectus recipiat formam intelligibilem diuinam, cum tamen
sit proximum illius subicctum, dispositio non erit; saltem
rigorosa, ne de voce contendatur , sicut talis non est quantitas. Confirmatur , tam necessaria est forma intelligibilis ad unionem ipsius cum intellechu , quam lumen ι forma autem intelligibilis, etiamsi supponat intellectum exi stentem, in sententia Aduersariorum , dispositio non est, quia est causa formalis intelligibilis: ergo cum lumen sit causa materialis, dispositio non erit, Insuper sicut necessarium est lumen , ut intellectus remoth recipiat, ita necessarius est intcllectus , ut lumen proxime recipiat; intellectus autem non est dispositio, ut lumen proxime recipiat: C C c c et ergo
595쪽
ergo neque lumen erit dispositio, vae intellectus remote recipiat Nee sat esse 26. Tertio, sicut lumen est potentia supernaturalis neces vid nςςς sario requisita, ut forma intelligibilis uniatur intellectui, tum ἡ .m, ita intellectu S est potentia naturalis necessario requisita,venem istinae. species intelligibiles creatae uniantur. in sententia Caiet ni , 5c Discalceati inauditum est intellectum esse dispositionem , ut species intelligibiles creatae uniantur: ergo neque lumen erit dispositio, ut forma intelligibilis increatavniatur intellectui , eo quod lumen ad eam unionem n cessario sit praerequisitum. Euarto. Sicut essentia diuina in ratione formae intelligibilis non potest uniri intellectui creato, nisi ut eleuato lumine gloriae , ita neque vi sio beata uniri potest intellectui, nisi quatenus prae unito e sientiae diuinae in ratione sormae intelligibilis ; hoc tamen non obstante essentia diuina non est dispositio ad visionem beatam recipiendam : ergo neque lumen ad essentiam diuinam in esse formae intelligibilis recipiendam. . filiae formae 27. Quinto, aliae formae supernaturales nullam praerequi-i., hori runt dispositionem , V.g. lumen, habitus infusi, character, gunt disposi. &C. Ergo neque unio essentiae diuinae in esse formae intel- ς gQ ligibilis. Confirmatur. Si ob aliquam rationem essentia diuina exigeret aliquam dispossitionem, ut uniretur intellectui creato, maxime, ut ait Theologus Discalceatus, quia esset forma ultima in ordine intelligibili : id falsum est Crgo. Minor probatur, quia tam essentia diuina in esse formae intelligibilis, quam lumen ordinantur ad visionem Dei, ad quam praeparant creatum intellectum : ergo non est forma ultima in genere intellectivo, haec enim ad aliam
ciusdem generis non ordinatur. Responso 28. Dices essentiam diuinam non esse formam ultimami U κ vixi in genere intellecti uo , esse tamen ultimam in genere se
mae intelligibilis. Contra, quia hac ratione, videlicet in suo genere quaelibet forma sit pernaturalis est ultima, unde quaelibet contra Aduersarium suam haberet dispositionem in infinitum: ergo,&c. Sequela probatur. Nam ideo essentia in esse formae intelligibilis est ultima, quia non ordinaturnesiue umoeilentia. momenti contineat.
596쪽
Disp. XX. De Lumine gloria. Sech. II. 17 3
matur ad aliam formam intelligibilem , sed neque habitus fidei ordinatur ad alium habitum fidei, dc idem est de reliquis, neque lumen ordinatur ad aliud lumen ,neque cha- racter sacramenti baptismi ordinatur ad alterum eiusdem baptismi: ergo erunt formae ultimae. Imo reddenda semper est ratio , cur forma ultima in ordine superno exigere debeat dispositionem 1 cum tamen aliae non vltimae nulla
29. Confirmatur, nam fatente Discalceato,gratia sinistificans, & vnio hypostatica , sunt formae ultimae in ordine superno ; nec tamen ullam habent dispositionem physicam , imo nec moralem habet unio hypoZatica, nec gratia sanctificans in paruulis baptizatis: ergo de ratione sor- , mae ultimae in ordine superno non est habere disposita
3 o. Respondet primo, gratiam unionis esse formam vitimam , sed non habere dispositionem , co quod ista supponere debeat naturam humanam existentem, cumque ista existat per existentiam Verbi, ante unionem hypostaticam non supponitur existens. Haec tamen Doctrina praeterquam falsa; satis a nobis expuncta est supra tota secunda probatione. Et praeterea ex ea responsione clare concluditur de ratione formae ultimae in orstine supernaturali,non esse habere dispositionem. 31. Respondet secundo,gratiam habitualem esse formam Habitus eo vltimam, & habere dispositionem,uidelicet habitus ipsam ' comitantes, qui licet posteriores sint in genCre causae effi- iii, ,4 gra cientis, sunt tamen priores in genere causae marcrialis, dc xi- hoc sufficit ad dispositione.Caeterumhςc Doctrina dicitur,& nullo probatur fundamento: ergo reiicienda. Confirmatur, ut una res sit prior alia in genere causae materialis, vel debet recipere illam,vel esse requisitum, ut recipiatur in alio; neutrum praestant habitus: ergo. Minor quoad primam partem certa est in sententia Aduersari j, nam gratia recipitur in anima; non vero in habitibus illam comitantibus. Quoad secundam probatur, nam gratia cum se habeat instar essentiae, non existit in anima ratione habituum, qui
597쪽
ue Tract. II. De Visione beata.
se haben instar proprietatis, imo e contra ideo habitus exi- .ctunt in potentiis, quia gratia existit in anima, sicut ideo existit proprietas, quia existit essentiar ergo prior est unio gratiae cum anima, qu m existentia habituum : ergo isti disponere non possunt ad gratiam in anima recipiendam, sicut nulla proprietas disponere potest ad essentiam cuius, est proprietas: ergo habitus gratia posteriores nullatenus poterunt ad illam disponere. Firmo, nam in sententia Caietani gratia recipitur in anima; habitus vero in potentiis:
ergo non possunt disponere animam in genere causae mat rialis, Cui non uniuntur; neque potentias, quia ipsis non unitur gratia: ergo, S C. 3 a. Dices, habitus uniri mediate animae, & hoc sufficere. Con3ra , quia accidentia media quantitate uniuntur composito, nec tamen ta sufficit, ut unum accidens si dispositio ad alterum, nec ut omnia ad quantitatem disponant, etiam in genere causae materialis: ergo neque uniomediata habituum sufficit, ut ad gratiam recipiendam dis
Dispositio 33. Probatur vltimo. Quia dispositio non concurrit in . . n.63.m eodem genere causae cum Virtute quam disponit, aut prae- genere cau. parat ad effectum,ut patet in omni genere cause ; nam dis. aut .a j a positioneS naturales praeparantes materiam ad recipiendam disponit.' formam, illam non recipiunt, nec dispositiones praeparantes causam efficientem ad effectum, inde concausa non dicitur dispositio, aliter omnipotentia praecincta ad cooperandum creaturae, esset eius dispositio, & e contra : ergo Cum lumen sit causa, vel saltem concausa materialis evntiae diuinat, in esse formae intelligibilis, non poterit esse dispositio.
Ea dispositio 34. Assero secundo, lumen esse dispositionem propeiam, :azH.es. &strictam, ut essentia diuina Vniatur intellectui per mo- Thomae. dum formae intelligibilis, non esse de mente Sancti Thomae. Patet ex dictis, quia ea unio non est de illius menter ergo neque dispositio luminis. .s; A.' , 3 S. Dices Sanctus Doctor hic arti c. s. ait. Cum aliquis in-deelatatus. ιellectus creatus videt Deum per essentiam, ipsa essentia Dei sis
598쪽
Disp. XX. De Luminegloriae. Sech. II. Π7ς
forma sntelligibilis intellecti , unde oportet, quod aliqua dispositis supernaturalis ei super addatur, ad hoc, quod eleuetur in tan tam sublimitatem : ergo dispositio ad essentiam diuinam inesse sermae intelligibilis , cst de mente Sancti Thomae ;eam autem dispositioncm docet ibidem esse lumen. Respondeo, Sanctum Doctorum illis verbis non sumpsisse dispositionem rigorosam , dc propriam, sed latam. Titulus enim
articuli est , virum intellectus creatus ad videndam Dei essentiam aliquo creato lumine indigeat. Sola igitur necessitas luminis libranda exponitur,quam non negamus i esse autem
dispositionem strictam nulli bi exprimit.
36. Instabis. Sanctus Doctori bidem initio conclusioniS ait, distines, eae
Omne quod eleuatur ad aliquId quod excedit suam naturam, opor- s.7 8' inter quod disponatur aliqua dispositione, qua essupra suam na-ttiram. Sicut si aer debeat accipere formam quis, oportet quod disponatur aliqua dispositione ad talem formam. Et statim subiungit verba numero praecedenti relata: ergo loquitur de propria dispositione; aliter non satis apte adderet exemplum ignis propriam dispositionem exigentis. 37 Respondeo, instantiam , & cxemplum Sancti Thomae solum contendere necessitatem luminis, sicut necessa tia est dispositio ad formam ignis, an autem lumen sit propria dispositio , non curasse 1, haec enim cura fuit Caietani, dc discipulorum , quorum obiectioncs omitto , quia cx dictis parata est abundans solutio. Imo instantia urget Aduersarios; ctenim sicut forma ignis propriam praere quirit dispositionem: quae neque efiiciat, neque causet sormam ignis:ergo sicut apte appositum non esset exemplum ignis, si de propria dispositione scrmo non estici, ita apte appositum non esici, nisi de pura dispositione , nec agCnte, nec recipiente sermo, fieret: id autem per vos falsum est: ergo& instantia contra noS.
38. Collige inde, neque lumen esse dispositionem ad vi-Lumen nonsionem beaIam recipiendam , quia neque est dispositio Ri in genere causae formalis , ut concedunt Aduersarij , ne- reeipienda. que in genere causae efficientis, cum in eorum sententia lumen sit tota ratio agendi , nec in genere causae materialis,
599쪽
s 6 , Trach. II. De Visione beata.
cum sic etiam ratio recipiendi: ergo in nullo genere cauta potest esse propria dispositio.
. An lumen sit Dbiectum siue causa materialis ,aut formalis v soaus beatae
sentetiae Do. 39. 'Irca primum, Prima sententia asserit solum lumei,ctorum. Iesse subi ectum proximum, dc immediatum visionis; intellectum vero tantum esse subiectum remotum, dc mediatumq, uatenus videlicet recipit lumen, in quo vi-o s. Eh. sio subiectatur. Ita Caietanus, quem reseri, & sequi tutius. Discalceatus disput. 3. dub. 3. g. r. Secunda sententia docet die. i. ' nec solum lumen , nec intellectum solum, sed vini queseolui. simul esse subiectam proximum, dc immediatum visionis. AR Vψὶμ Ita Lorca, . disput. 3I. membro. I. Cabrera 3. pari. qu. 9. p. Latius. art. 2. disp. 8. Concl. 3. Tertia sententia tuetur solum intelle-ν Molin chum quatenus a lumine distinctum, esse subiectum imme- p Α-Ρ diatum , proximum , & adaequatum visionis. Ita Scotus P.Granadus, in 3. dist I . quaest. t. Aurcolus, Durandus, Argentinas,8 R f l Soarius, Molina, Vasqucet, Hertze , Granadus, dc multi alij , quos refert, & sequitur Ripalda tom. I. de Ente superno fiis p. 26.sEch. I. Lumen non ψO. Affero primo, lumen non esse subiectum adaequa est subiectu tum visionis. Probatur primo. Si esset, maxime , quia visio,. hi, '' Usset sepernat Uralis, Vel quia vitalis ι alius enim titulus non est: neutrum conuincit: crgo. Minor probatur, nam plures formae supernaturales recipiuntur in subiecto naturali,
videlicet gratia , habitus infusi, lumen gloriae, unio hypo statica , & caetera : ergo visio titu O supernaturalitatis non exigit adaequatum supernaturale subicctum , pcque titulo vitalitatis, quia isti conformius est subiectum vivens, qua tis est intellectus , quam non vivens, quale est lumen , da quamuis lumen esset vivens, non tamen est capax intelligendi ,,
600쪽
Disp. XX. De Lumine gloria. Sect.III. 1 77
gendi, & vidcndi ; si ergo visio quia supcrnaturalis exigit
si ibieehum immediatum supernaturale, ic quia vitalis, vitale : ergo quia intellectio est, & visio, exiget pariter subiectum intelligens, dc videns: talis autem est solus intcl-lechus t ergo iste erit subiectum saltem in adaequatum.
i. Confirmatur. Ideo habitus infit si in sententia oppo- Firmatur ex sita subiectantur saltem inadaequa te in potentiis, quia illis h lv h-- μ' communicare debent stium essectum eleuationis; visio autem communicare debet suum effectum videndi Deum,&intelligendi potentiae naturali: ergo saltem inadaequa te in illa recipietur. 1. Probatur secundo. Intellcchus immediat c redditur in- Et ex denο- telligens , dc 'videns per visionem beatam , dc non medio '. 'iiiz'i,
lumine, quod intelligens non est, aut videns: ergo Nisio quam hosti.
immediate unitur inici lectui. Probatur consequentia, quia ΠΤ ' k ς' essectus intelligentis , & videntis, moralis non est, scd physiciis; effectus autem formalis phy sicus, & immediatus, nullus est nisi unione physica, dc immediata cum sui tecto ; sicuti essectus immediatus causis ossicienti, nullus est, nisi peractionem immediatam : crgo ad ossi clum immediatum intolligendi, & videndi, ne cessaria est unio
immediata visionis cum intellectu. 3. Tertio , Amor beatificus , saltem in adaequale o rcci- Ex aimorepitur immediate in potentia naturali: ergo Visio. Con- m.ai, E ' risequentia constat. Tum quia eadem est improportio po- voluntat me. rentiae naturalis respectu utriusque. Tum etiam,quia sub ς P lectum quod amat, moueri clebet, & cxcitari cognitionc illi obiectum proponente ue aliter enim potentia amans , non cognoscens, tenderet in incognitum : ergo cum potentia nasyralis immediate amans per amorem beatificum ipsi immediate unitum , saltem in adaequate, similiter debet esse intelligens per visionem beatam , immodi a te similiter unitam , quae omnia amplius ex dicendis firma
M: Arro secundo contra secundam sententiam lom CD p, ita l. non esse subiectum adhuc partiale visionis beatae , sed so sionis. ωlum intellacium, dc naturam rationalem cum ipso. Prob, . D Ddd . tur.