장음표시 사용
631쪽
Disp. XXII. Species impressi Dei. Sest. III. 613
attributa, dc concedere speciem impressam attributorum; non vero essentix, quia ista denominari potcst producens ab Omnipotentia; non vero alia attributa; cum virtus activa sit attributum ortum ab essentia ; non vero ab aliis attributis , quo fundamento docti aliqui Recentiores ab solutE docuerunt, existere de facto speciem impressam
23. Assero primo. Si munus speciei sit applicare obiectum Nesia est de potentiae intellectivae, nullius obiecti increati existere de iis, ' facto speciem impressam. Ratio est clara, quia nulla est peris Dei, si mu-fectio diuina, quae ratione immensitatis non sit intime ap- 'μ plicata intellectui creato,& ita applicata, ut non possis esse obiectum distans, vel absens: ergo ad illud munus praestandum su-p ςm M. perfluae sunt omnino species, maxime, quando contingens non est, nec possibilis distantia obiecti: ergo de facto nullius obiecti diuini existit species. L . Maior tamen dissicultas est, si munus speciei sit concurrere ad visionem eiu cienter ex parte obiecti. Pro cuius intelligentia supponendum est, posse Deum,cum sit agens liberum, de facto concurrere ad visionem per modum obiecti , vel immediate tantum per se ipsum , nolens existentiam specieis vel mediate per speciem , nolens agere imis mediate per se ipsum. Controuersia ergo est, an de facto velit Deus concurrere per se ipsum , & non per speciem, vel E contra. 11. Assero secundo de facto nullam existere speciem im-Idem dieen- pressam Dei,sed Deum immediate concurrere per se ipsum ad visionem per modum obiecti. Probatur, quia de facto pii e obi ct producit Deus effectus modo ipsis connaturaliori; conna-τFUςme turalius autem est visioni oriri immediath ab obiecto quam 'μ μ 'a specie illius: ergo Deus non per speciem, sed per se ipsum concurrit ad visionem. Maior in consesso est apud omnes. Ideo enim actus supernaturales oriuntur ab habitibus in . fusis,& visio alumine intrinseco, quia connaturalius est illis a principiis intrinsecis eleuantibus potentiam naturalem, quam extrinsecis pro manare , quo vn ico fundamentcitiscessitas principij intrinseci stabilitur a Doctoribus.Minor
632쪽
Coneur en te Deo ex parte obleiacti superfluunon esset Iumena
6 i Tract. II. De Visione beata.
ergo probatur ; quia visito , & quaelibet alia cognitio ex pria maria intentione cxigit concursum potentiae intellectivat,d obiecti s secundario autem exigit concursum speciei, inde sectu in scilicet obiecti , quod autem primario exigitur abefiectu,con naturalius illi est: ergo & visioni connaturalio erit concursus immediatus est parte obiecti. Confirmatum i-sio oritur a potentia, de obiecto: ergo sicut virtus latrinseca potentiae est illi magis connaturalis ι ita virtus intrinseca obiccto erit magis connaturalis illi , talis autem est sola virtus immediata activa: ergo ista erit visioni connatura tior. α 6. Obijcies primo. Effectus connaturalius oritur a cauosis secundis, quam a prima specialiter supplente concursum secundae: ergo visio con naturalius orietur a specie imprcssa,
quam a Deo supplente illius de Tecta Resipondeo distinguens
antecedens,connaturalius oritur a causis secundis primario intentis, concedo; secundario, nego. Et nego consequentiam. Nam quaelibet cognitio primario exigit oriri ab o lecto , si praesens sit , 5c proportionatum , iuxta commUno proloquium , ab obiecto, dc potentia paritur notitia, species autem exigitur secundario, casti videlicet, quo obiectum non sit, vel sit distans, vel absens ἱ quorum neutrum respectu Dei contingit, nec contingere potest.27. Obij cies secundo. Visio con naturalius oritur a lumine intrinseco, quam extrinseco : ergo & connaturalius orietur a specie intrinseca , quam ob obiecto extrinseco Resandeo ἔ.concesso antecedenti, negan S conseqUentiam. Disparitas sumenda est ex natura potentiae M obiecti; hoc enim est discrimen inter utrumque , quod potentia est intrinsicca actui vitali ue non vero obiectum , unde quo magis intrinsecum est, quod complet potentiam, eamque reddit proportionatam, eo con naturalius est , e contra vero concursus ex parte obiecti, magis proportionatus erit extrinsecus, quia plus accedit ad naturam obiecti. 18. Obij cies tertio. Si Deus concurreret immediate ex
parte obiecti ad visionem , superfluum essct lumen ; susti- ciens enim esset concursus ille ad eleuandum intellectum
633쪽
Disp. XXII. Species impressa Dei. Sect IV. 6 1 ue
cum sit concursus causae principalis; id falsum cst: ergo.R stondeo, gans sequelam, nam Deus solum praestarct cocti sum illum,quem tribueret species,si e si uti sicut ergo concurissus speciei, concursum luminis non supplaret, nec super fluum argueret; ita ncc concursus immcdlatus Dei ex par te obiecti. Et ratio cst , nam quilibet concursus ex parte obiecti tam mediatus, quam immediatus suppon it pol cntiam cum tali virtute , cui connattirali, sit concursus obiecti , id autem sine lumine impossibile est potentiae naturali
ad effectum supernum. 29. Obij cies quarto, virtus ex parte obiecti concurrens Qualites determinat in actu primo intellectum ad visonem huius obiecti prae alio; id autem praestare non potest Deus per sc minare pos ipsum , cum omnia , quae sunt in Deo, sint aeque visibilia: si si visio-crgo per speciem creatam. Relpondeo Concelia maiori, ne obiecti piis gans minorem; Dcus enim per se ipsum determinare po- δ' 'test intellectum in actu primo ad visionem unius perlachionis diuinae, prae alia, applicans tantum omnipotentiam ad Visionem unius, &. non alterius, sicut applicare potest ad producendam speciem impressam uniuS,& non alterius.
Sua virtute conccirrat Dein per modum obiecti ad tisitonem.
3 o. sentensia asserit Deum ex parte obiecti con- Placita Do- 1 currere ad virtutem propriam esscntiae distinctam ab omnipotentia. Ita Soarius libro χ. cap.r 1. Molina disp. a. P. Molina Ribas disputat. s. cap. . numer. 19. Aia autem similis virrus P Rhi δε- sit diuinis relationibus concedenda, negat citatus R ibas numero 36. Cum Soario contra aliquos Recentiores affirmantes; quia opera Trinitatis ad extra sint indiuisa; unde nulla operatio potest esse ita propria unius Personae, ut non sit omnibus communis. Posterior sententia docet,Deum con- HHhh a currere Diuiti eo by GOrale
634쪽
.HeIiM. Deus e n gurrit ad visionem per
m misso eo cursu effiei eti ex pine obiecti,quaelibet pei .ctio diuina ad sui vi sio
6 i 6 Tract. II. De Visione beata.
currere ex parte obiecti ad visionem per omnipotentiam tantum. Ita P. Heri Ze trach. disp. a. cap. . & communiter Recentiore S.
31. Assero primo, in nostra sententia, in qua concursus ex parte obiccti , consistit in applicatione illius ad potentiam , Dcum concurrere ex parte obiecti por Attributum immensitatis, Ec idem est de essentia diuina , 8c omnibus Attributis, etiam relativis. Probatur: Nam quaelibet diuina perfectio , ratione immensitatis, est intime praesens omni creaturae , coniuncta autem immensitati intelligibilitate diuinae persectionis, ista est specialiter praesens intellectui creato per modum obiecti : ergo quaelibet diuina perfectio concurrit ad visionem per immensitatem applicantem intelligibilitatem illius intellectui. 31. Affero secundo , admi 1so concursu efficiente ex parte obiecti, essentiam diuinam,& quamlibet aliam perfectionem tam absolutam, quam rclativam , concurrere ex parte
obiecti per virtutem omnipotentiae. Probatur, quia omnipotentia est simpliciter infinita in genere virtutis producti-uae ad extra: ergo debet continere omnem virtutem productivam ad extra,vt integra sit, & completa: ergo &. virtutem productivam visionis ex parte obiecti. Antecedens cortum est, nam quodlibet attributum diuinum est simpliciter infinitum in suo genere. Consequentia probatur.
Nam quod est simpliciter infinitum in aliquo genere, continere debet omnem persectionem illius generis;
sic attributum scientiae continet omnem formalitatem scientiae , Sc attributum volitionis , omnem formalitatem volitionis : ergo similiter attributum omnipotentiae continere debet omnem sormalitatem virtutis productivae.
33. Probant alij, quia si essintia diuina haberet in se
propriam cminentiam activam visionis ex parte obiecti, . haberet illam antecedenter ad voluntatem n actu primor: sed eminentia activa visionis ex parte Obiccii anteccdere: non potest voluntatem in actu primo, Ctiam virtualiter, M per rationem: ergo essentia.diuina non habet ex se. pro-- priam Diuitiaco by Gorale
635쪽
Disp. XXII. Species impressa Dei. S ect. IV. 6 1
priam eminentiam activam visionis ex parte obiecti. Minor probatur, quia actualis concursus in visionem ex parte ob .iecti supponit actuale decretum liberum de visone producenda,ab coque dependet: ergo eminentia activa talis concursus supponit virtualiter,dc per rationem voluntate diuinam potentem libere decernere. Consequentia patet,quia prioritas, dc posterioritas virtualis, & per rationem inter principia colligitur ex prioritate , dc posterioritate reali actuum. Inde omnipotentia dicitur posterior virtualiter, aut per rationem voluntate diuina, quia effectus omnipo.tcntiae supponit aehuale decretum voluntatis, estque rea liter posterior illo a quo: ergo si actualis concursus ex parte obiecti ad visionem est posterior decreto actuali libero de producenda visione , eminentia activa talis concursus ex parte obiecti erit posterior virtualiter, & per rationem voluntate diuina. 3 . Haec ratio mihi firma non est, nisi virtus activa visionis ex parte obiecti indistincta sit virtualiter ab essentia; si enim distincta sit & proprietas, sicut voluntas, non video, cur posterior esse non posset, nam voluntas diuina potest decernere visionem absque ullo concursu immcdiato ex parte obiecti, cum solo mediato speciei, ut in superioribus ostensum est ue virtus vero propria essentiae non posset agere visionem absque diuina voluntate libere decernente ergo virtus propria essentiae posterior esset diuina voluntate cum e gentia diuina independenter a voluntate concurrente intelligi non possit a creatura, eo quod omnis intellectio creata ineuitabiliter sit Deo liberE , cum tamen intelligi possit indc pendenter a virtute ex parte obiecti concur
31. Probant tertio. Vel attributa absoluta habent in se Aliorume iaspecialeseminentias activas visionis ex parte obiecti, vel in x ς
Concurrunt tantum ad 1ui visionem per omnipotentiam 3
Si secundum: ergo idem erit de cilentia. Si primum : ergo quaelibet personalitas diuina habcbit etiam specialem vir- lcm sibi propriam , qua ex parte obiecti ad visionem sui. concurrat ud autem falsum est, nam visio Paternitatis non. HHhh 3 procede L.
636쪽
6, 1 8 Trach. II. De Visione beata.
procederet ab uno principio communi toti Trinitati, sed proprio solius Paternitatis; idemque esset de visione Filiationis & cuiusuis alterius relationis: crgo. Neque urget haec ratio. Nam admittentes speciales eminentias pro e Lssentia , 8c attributis absolutis, illas negant relationibus propter speciale inconueniens, scilicet quia, opera ad extra non euent indiuisa , id est ab uno principio toti Trinitati
communi , ut expresse tenent Soarius, & Ribas, quod in Conueniens non contingit in essentia, dc attributis. Recentiores Vero, qui eas eminentias relationibus appingunt, cflugere possent, afforentes, sufficere , ut Opera ad extra
sint indivisa, quod principium per modum causae physicae,
scilicet omnipotentia, sit commune, quamuis principium per modum obiecti tale non sit, quod effugium inferius
p cludetur. Oppostae me. 36. Probatur ergo secundo concluso. Si aliqua effet ne-tetiae funda. ccssitas virtutis specialis in essentia ad sui visionem produstitiisti . cendam , maxime, qUla per Virtutem Omnipotentiae communem etiam non obicciis , intelligi non possiet, quo pacto essentia concurrat per modum obiecti potius, quam voluntas, vel omnipotentia quae obiectum non essent: id falsum est : ergo. Minor probatur,quia id optime intelligitur per vos in relationibus sola omnipotentiae virtute concurrentibus : ergo simili modo intelligi poterit in essentia, vel quolibet attributo absoluto; etenim ut aliqua perfectio diuina prae alia intelligatur concurrens per modum obiecti satis est, quod virtute secum realiter identificata producat visionem ad ipsam prae alia terminatam tanquam obiectum, totum autem id praestare potest diuina quaelibet perfectio absoluta ,sicut potest relativa per omnipotentiam sibi realiter identificatam: ergo, &C. 37. Tertio. Si virtus omnipotentiae non sussiceret, maxi-mE, quia non possiet denominare essentiam ex parte obiecti ad sui visionem concurrentem: id falsum est: ergo. Mi nor probatur, quia virtus propria essentiae ideo illam denominaret ex parte obiecti concurrentem , quia produceret visionem ad solam cssentiam, tanquam ad obiectum
terminatam, Disitigod by Cooste
637쪽
Disp. XXII. Species impressa DeiSect. IV. 6 19
terminatam ue idem praestat omnipotentia, cum visio ad silam cssentiam terminata , ab ea producatur: ergo. 38. Specialiter probatur quarto conclusio contra eminen- Relationitias proprias uniuscuiusque relationis. Nam concurrenia ἰς bi Possi te filiatione v. g. per virtutem sibi propriam ad sui visionem, vi ν ducti. operatio ad extra non est et indivisa, etiamsi omnes perso- unionis nae diuinae per omnipotentiam concurrercnt: ergo , &c. h'ν 'Antecedens probatur. Nam si verbum diuinum concuria pila ipsius. rerct per virtutem sibi propriam ex parte termini ad unionem siti cum humanitate, virio non elici operatio indiuidia, qtiam uis omnes Personae ad illam per omnipotentiam con
currerent , undC negant omnes tract. de Incarnat. virtutem
effectivam visionis propriam Verbi possibilem esse; pariter ergo, si Verbum ex parte obiecti concurreret ad sui visionem virtute propria,talis operatio non esset indiuisa Trinitati, etiamsi omnes Personae per omnipotentiam concur-rcrent , ad id cnim opus est, ut eodem principio, & virtu
Confirmatur. Virtus propria filiationis diuinae , vel osset ab ea virtualiter distincta, vel indistincta, eius actio communis esse non posset,&. indiuisa Trinitati. Si distincta, vel ergo esset quid absolutum, vel rc latiuum 3 Si primum: ergo esset communis omnibus relationibus. Si secundum : ergs constitueret relationem virtualiter a filiatione
distinctam; idem esset de virtute productiva propria Pate nitatis, Spirationis passiuae, dc activae; unde in diuinis octo relationes essent admittendae , quod abs irdum esse constat ex tractatu de Trinitate; ubi quatuor tantum esse relationes in Deo stabiliririn. est , nec plures , nec pau
o. Obij cies primo. Si essentia diuinas 3c idem dic de Ouo picto
quacumque persectione absoluta, dc relativa non concur- . μ' 'V reret ad visionem virtute libi propria , Intelligi n.n pol - persectioset, quomodo essentia diuina praestaret concursum ex par- ς te obiecti ad visionem sui solius, quam aliae diuinae perse- ,isionem. ctiones, quae obicctum non essent: ergo, dcc. Respondeo negans antecedens , essentia enim diuina praestaret concur- Dissiligod by Gorale
638쪽
6 L o Tract. II. De Visione beata.
sum ex parte obicchi potius , quam aliae perseetiones,quia per omnipotentiam agerct vilionem ad ipsam potius,quam alias diuinas perfectiones terminatam. Dispirita, AI. Obijcies secundo, omnipotentia formaliter ic per se in Q Ri- ipsam concurrit ad sui vi sionem ex parte obiecti: ergo etiam .h, ziuini, essentia. Antecedens probatur in visione totam omnipo- perscisti tentiam exprimente, nam si ad eam concurreret ex parte obiecti per virtutem distinctam, cum integra omnipotenetia sit obiectum, extra adaequatam omnipotentiam dare-1ur virtus productiva quod per nos impossibile est:ergo,&c. Restondeo concesso antecedente , negans consequentiam. Ratio est, quia Omnipotentia ratione virtutis productivae simpliciter infinitae,duo praestat, dc continere omnem con cursum , & consequenter etiam concursum ex parte obiecti , 8c non pati extra se concursum aliquem I unde essentia diuina, &. quaelibet alia perfectio, omni virtute spolia
r. Obijcies quarto. Integrum attributum omnipotentiae denominat immediate essentiam omnipotentem,Cmine tia autem, qua voluntaS diuina v. g. concurrit ex parte Obiecti ad visionem sui solius, non denominat adhuc inadae quate e gentiam diuinam : ergo non integrat Omnipotemtiam. Minor probatur, quia haec eminentia solum denominat immediate illud, quod potest visionem voluntatis per modum obiecti producere ι essentia autem diuina non potest eam visionem per modum subiecti producere, cum peream essentia diuina minime videatur,1ed sola voluntas : ergo eminentia illa non denominat immediate essentiam diuinam. 43. Respondeo concessa maiori, de qua dubitant aliqui,' negans minorem. Ad probationem, nego maiorem I Cminentia enim illa, non solum denominat immediath,quod potest visionem voluntatis per modum obiecti producere , sed etiam quod potens est producere , quamuis non per modum obiecti, qualis est essentia diuina respectia visionis solius voluntatis, quia concurrere per modum obiecti,duci dicit, & concurrere ad visionem ,& e sse illius obiectum;
639쪽
cum autem posset diuina voluntas Concurrere ad eam vi sionem , & simul esse illius obiectu mi essentia ver bdiuina non possit esse obiectum , quamuis concurrere possit. In de poterit ea eminentia denominare voluntatem diui nam per modum obiecti concurrentem , quin ita denominet essentiam , dummodo illam immediate denominet producentem. 4. Obijcies quinto. Eminentia, qua intellectus, & vo- Disitimis luntas creata ex parte obiecti concurrunt ad visionem sui, ' ἔ p qn- non integrat formaliter eaS potentiaS: ergo neque eminen- & diuinam. tia , qua omnipotentia ex se, seu ex parte obiecti concurrit ad visionem sui , integrabit formaliter omnipotentiam. Antecedens probatur, nam intellectus, & voluntas creata, solum integrantur formaliter ex eminentia, seu eminentiis vitalibus ue eminentia autem, qua intellectiis,& volunaas creata concurrant a parte obiecti ad visionem sui vitalis formaliter non est : ergo nec potens integrare intellectum , aut voluntatem creatam , eam vC Constituere. R stondeo, perm i sso antecedenti, negans Consequentiam. Ratio est , quia potentiae illae creatae, cum finitae sint, solis eminentiis vitaliter producti uis Hrmaliter integrantur; omnipotentia autem cum simpliciter infinita sit ex genere productivo, omni virtute productiva Deo possibili formaliter integratur.
De obiecto visionis beata. i. O s I Τ i s iam principiis visionis, eius Objat ri tectum inuestigantu; , prius increatum, in quo potissima stat visionis se licitas, deinde
creatum ; haec enim erit materia totius disputationis.
640쪽
De obiecto iscreato necessirio visionis beata.
cto .ident o sectiones necessarias diuinas , unitatem scilicet Mnς 4 essentiae cum Trinitate Pcrsonarum , processiones Filij, dcctione, ne. Spiritus Sancti , earumque discrimen, Mysterium liberta-z'ta, tis, attributa , insuper omnia, tam absoluta, qu m relativa.
i liiivii 'Probatur. Et in primis deessentia diuina definitum est a Benedicto tr. in extrauaganti. Benedictus his verbis. Pos risii passionem , anima Iu Oram , qua nihil iam habent pu gandum , vident , se videbunt diuinam essentiam immedia-υ. Pariter de attributis relativis definitum est ab Euginio A. in Concilio Florentino post sessionem ultimam in litteris unionis , ubi statuitur Iustorum animas in coelum recipi , & intueri clare Deum T rinum, & unum, ut est in se.
De attributis autem absolutis certum etiam Videtur, quia nomine essentiae comprehenduntur, ut Patrcs communiter interpretantur, nec ulla est ratio, unde attributa excludi possint. Omnia comprehendit Paulus I. Corint. i 3. Videmus nunc per Deculum m enigmate, tunc autem facie ad sacrem, nane cognosco ex parte, tunc auIem cognoscant , sicut o cognitus sum.
Similia habentur Ioan. 3. videbimus eam sicuti est. Et ratio omnium est, quia visio in Patria rcspondet fidei habitae in
via ; Fide autem credimus omnia necessaria quae sunt in Deo : crgo & videntur in Patria, aliter non faciaretur Iustorum appetitus videndi ea , in quorum fidei obsequium proprium intellectum captiuarunt. 3. Astero secundo, Beatos videre distinctionem attribu torum abessentia,& inter se; illam scilicet, quae reuera fuerit inter illa extrema, Tum quia vident e sientia in ,&attributa secundum ultimas eorum disserentias, ut statim constabit. Tum etiam, quia bcati vident, dce nunciant
praedicata contradictoria adiuinis persectionibus fundata. . Difficultas