장음표시 사용
641쪽
Disp. XXIII. Obiectum visionis. Sect.I. 623
4. Dissicuitas tamen est, an Beati videant perfectiones di-Vident etiauinas secundum proprias, dc ultimas earum disserentias, dii nolo 'e
v. g. OmnipotUnciam, VoluntatCm, relatione S, dcc. Prior sectionum.
sententia negare videtur, &. tribuitur Ohamo in A. qu. 13. art. I. Richardoin 3. dist. I . arti c. I. quaest. . Bonauciaturae ibidem art. I. quaest. 2. Gabrieli qua sξ. Vnica, art. 3. dub.... Posterior, & communis sentcntia assirmat. s. Affero tertio. Beatos videre omnia attributa sectin- Easque indum proprias eorum disterentias, quibus inter se distin--,
guuntur. Probatur , quia ita credita sunt in Via : ergo dc prias& vlti- videntur in Patria. Consequentia constat ex dictis. Antecedens probatur, quia dc facto non solum credimus Deum esse trinum , dc unum, sed etiam omnipotentem, scientem , volentem, immensum, aeternum, dcc. ergo sicut fidcicredenti, in via, Deum esse trinum, & unum,corrcspondet in Patria visio Dei trini, dc unus, ita & fidei attributorum similis eorum visio correspondere debet. 6. Hinc maior alia suboritur dissicultas, an scilicci beati non solum videant formaliter disserentias attributorum, quibus inter se distinguuntur , sed etiam videant in unoquoque attributo , cunctas formalitatES, seu virtualitates, aut rc spectus ad terminos extrinsecos. Prior, & communis sententia negat, videri a beatis cunctas formalitates, aut virtualitates , seu respectus ad terminoS extrinsecos, quia inde fieret, omnes Beatos visa omnipotentia penetraturos indirecte cuncta possibilia, quod falsum csic constabit infra. Posterior sententia assirmat. Ita Durandus in J. di st. I . Gostedus, dc alij. I. Affero quarto, videri a Beatis omnia attributa secunia Et secundu
dum omnes eorum formalitates, aut virtualitateS, leti re- Mimal ita
spectus ad terminos extrinsecos , secundum intrinsecum quod dicunt huiusmodi respectus. Probatur, quia integra 'attributa, dc non tantum aliquid eorum credita sunt in via: ergo integra videntur in Patria. Consimatur. Nam ut ostendi de offentia,& attributis, unumquodque attributUm ita
cst indivisibile, ut nullam intra se virtualem distinctionem patiatur,scd sit unicus, & indivisibilis respectus, adhuc vir-II i i 1 tu aliter,
642쪽
obiecti , fieti ex nomstia semen. tia cunctos
624 Tract. II. De Visione beata.
tu aliter, ad omnes terminos extrinsecos: ergo si beati cla re vident aliquid omnipotentiae v. g. clare ctiam videre debent totam omnipotentiam: ergo etiam omnes illius respectus ad creaturas secundum intrinsecum, quod dicunt. Prima consequentia probatur, quia eadem virtualitas indivisibilis non potest cognosti clare . dc non cognosci clare ab eodem actu, cum sint praedicata contradictoria : ergo si aliquid cognoscitur clare, tota Omnipotentia clare cognosci debet. 8. Obij cies ex nostra sententia fieri omnes beatos visa omnipotentia clare, ec distincte penetraturos omnes illius terminos in particulari , id autem solido fundamento admitti non potest: ergo beati non vident cunctas sermalitates, aut virtualitates,& respectus omnipotentiam constituentes. Sequela probatur, quia non potest videri virtus productiva Petri, ut talis, quin Petrus clare, dc distincto cognoscatur, licet in directe, & idem est de virtute pro ductiva Pauli, & reliquis: ergo si pari claritate omnes sommalitates, dc respectus omnipotentiae viderentur a beatis; omnes etiam termini clare , & distincte cognoscendi
9. Dixi, omnes termini, & non omnia possibilia, ut praesicinderem ab ea quaestione , an sit omnipotcntia cum possibilibus connexa , quia etiam si quoad eficaciam non
connecteretur, videtur cognoscendos esse terminos ex
trinsecos, quia non potest clare, N. distincte videri virtus, quantum est ex se productiva Petri, si non repugnet, quin clare Petrus cognoscatur; idemque est de virtute productiva Pauli ,&c. pari claritate,& distinctione , visis omnibus sussicientiis omnipotentiae, omnes quoque termini simili claritate, & distinctione essent indirecte penetrandi. Quod si omnipotentia cum possibilibus Connectatur, sitque unica indivisibilis virtualitas, plus urgere videtur obiectio, quia non possunt clare, dc distincte omnes illius sermalitates,& respectus coqnosci, quin indirecte omnia possibilia cognoscantumergo a beatis clare, & distincte omnia possibilia penetrantur. Antecedens probatur, quia Omnipotentia
643쪽
Disp. XXIII. Obiectum visionis. Sect. I. 62 s
nipotentia aliud non est, quam unicus, & indiuisib. lis respectus , isque aequalis ad omnia possibil ia: ergo non potest clare videri, quin omnia possibilia clare videantur,seu c gnoicantur indirecte. io. Respondeo, negans sequelam. Ad probationem con- solutio prae- .ce sto antecedente, neganda est consequentia. Nam indi- 2ta hii ' uisibilis respectus ad Mures terminos cognosci a nobis p test in ordine ad unum , quin cognoscatur in ordine ad alterum , quotidiana id experientia comprobante. Idcirco omnipotentia, etiamsi sit indivisibilis respectus ad omnia possibilia , videri potest in ordine ad at qua, quin in ordine ad omnia videatur , unde necessarium non cst. quod visa integra omnipotentia,cuncta possibilia cognoscantur. ii. Sed instabis. Omnipotentia est respectus aequalis ad omnia possibilia: ergo cognoscenda a nobis est necessario in ordine ad omnia possibilia; nulla cnim scintillat ratio, unde intellectus, cognita omnipotentia, inclinet in haec potius possibilia, quam in alia,vel in aliqua potius,quam in
a 1. Respondeo,c5cesso antecedente negans consequentia. Vnde respe
Ratio autem , unde intellectus,cognito aequali respectu ad id 'άἴ, plures terminos,inclinet in hos pol .us, quam in illos, sumitur pluta em- ab excitatione specierum , seu determinatione intellectus, ''n ' quidquid illa sit, siue qualitas intrinseca, siue modus, aut huz ζ Λεextrinseca Dci voluntas efficax. Intellectus enim ad co- ad altrium. gnoscendum indivisibilem respectum plurium terminorum, excitari potest , vel determinatione tantum cum vno termino connexa, & tunc crumpit cognitio exprimens to tum respectum in ordine ad unum tutum terminum, quod si determinatio duobus terminis connectatur , concipitur cognitio penetrans totum respectum in ordine ad duos terminos, &. sic de aliis , si vero determinatio cum omnibus terminis connectatur, pariter cognitio erit totius respectus, M simul omnium terminorum.
644쪽
626 Tract. II. De Visione beata SECTIO II.
De obiecto increato tibero visionis beata.
Pei sectione, M. Ertum mihi est primo, posse videri persectiones itecessariae L necessarias absque liberis. Tum quia posi intexi- qu. Ib is, stere persectiones necessariae,non existentibus liberis. Tum vvieri. etiam quia virtualiter inter se distingauntur absque ulla connexione necessariorum cum liberis: Ergo poterunt videri necessaria, non cognitis liberis , maxime cum neces.saria indifferenter se habeant ad quaecunque libera. Certum est mihi secundo, possie videri persectiones salic in aliquas liberas, siue consistant in intrinseco tantum, siue in intrinseco, & extrinseco simul, quia in hoc nec implicantiae vcstigium apparCt. I . Dissicultas tamen est,an visio intueri possit decretum, quo Deus ipsam decernit, aut scicntiam visionis, qua cognoscit illam cxistentiam. Negat communis Recentiorum sententia. Pro clariori tamen itelligentia ; suppono, decretum producendi visionem, provide facto, cise simul decretum conseruandi illam in aeternum; unde. scientia diuina visionis, repraesentans existentiam visionis beatae, mul etiam representat aeternam illius durationem , sicut ergo in decreto duplex conccptus distingui potest, productionis scilicet, dc conseruationis, ita in scientia distingui potest similiter duplex conceptus repraesentatiuub, existentiae scilicet visionis, & durationis eiusdem. Visio intueri II. Affero primo , visionem beatam non posse intueri de-αώὶ z. . cr tun desse ipsa, quatenus decernit aeternam illius duratum, quate. tionem. Probatur, quia talis visio ex intrinseca natura suanv dςςςr- esset esscntialiter aeterna , de durationis indefectibilis ue id
tu, duratio autem implicat creaturae, derogatque pleno Dei domi nio potcntis libere producere creaturam, δc productam destruere, vel consertiare : crgo, dcc. Maior probatur, quia visio illa, utpote supernaturalis, dc intrinseca natura
645쪽
Disp. XXIII. Obiectum visionis. Sect. II. 61
sua esset essentialiter vera, dc nullo pacto potens subessent sitati , si autem destrueretur a Deo esset falsa ue assereret enim se nunquam fore destruendam,sed in aeternum dur turam : ergo cum nec diuinitus posset esse falsa ex intrinseca natura sua exigeret indesectibiliter durare, atque adeo nullatenus posset a Deo destrui. I 6. Dices, de ratione creaturae solum esse, quod possit Quili,
Deus eam producere, dc non producere , non vero quod ψNς secti bi
semel producta possit a Deo destrui , nec id derogare pleno P 'e μ' Dci dominio, quia etiamsi Deus visionem semel productam destrucre non posset, absolute tamen potui siet cius existentiam impedire, cum absolute antecCd cnter potuerit eam non producere. Contra, quia attributum indefectibilitatis, proprium Dei, non dicit formaliter existentiam necessariam, aliter decretum, dc scientia libera diuina indefectibilitatem Dei propriam non induerent; sed tantum dicit, rem deficere non posse ab existentia semel habita vi traditum est de cilentia, dc attributis: ergo visio illa participaret indefectibilitatem propriam Dei. I . Astero secundo,uisionem beatam posse videre decre- potest . si, tum de se ipsa , quatenus docernit primam illius productionem tantum , praesci siue se habendo circa aeternam dura- ein letida btionem. Probatur, nam in tali visione nulla apparet con- π ςrna
tradictio , etenim cum tantum videret decretum de se ipsa '' in ordine ad primam productionem pro instanti determinato, non repugnaret illi in sequentibus destrui, nec alia repugnantia a Recentioribus aperitur : ergo, dcc. Dixi prasci siue se habendo circa aternam durarIonem ι quia eam nec possitiue excludere deberet, aliter non posset a Deo conseruari; sicut non possct destrui , si aeternam durationem
i 8. Dices visionem non posse intueri decretum de se Indivisibili ipsa, quatenus causans primam sui productionem , quin simul intucatur, quatenus causans durationcm sine termino, quia indivisibiliter decernit eam produccre, id in aeternum Conseruare, quin inter eos respectus, aut formalitatcs vlla intercedat distinctio virtualis. Contra. Quia etiamsi unico
646쪽
sterioritatis scientiae , Nprior raris visionis.
6 1. 8 Trach. II. De Visione beata.
indivisibili decreto visio, eiusque duratio decernantur 1 Deo, id nihil obstat, quominus tale decretu m posset vide. ri in ordine ad primam productionem, quin in ordine ad durationem videatur, nam indivisibilis respectus essentialis ad plures terminos, maxime independentes, potest cla-rEcognosci in ordine ad unum: quin in ordine ad alterum Cognoscatur , ut communissimum est in Philosophia, de Theologia, prima autem visionis existentia independens est ab ipsius duratione : ergo licet idem indivisibile decretum ad utrumque terminetur, poterit tamen in ordine ad primam existentiam videri, quin in ordine ad durationem videatur.
I9. Confirmatur. Nam in communi sententia, non distinguente ex parte obiecti ens,& perseitatem, Utraque est unicus, & indivisibilis respectus ad negationem repugnantiae, M subsistentiam, idemque est de animali, & rationali in sententia praecisiones obiectivas respuente ; &de virtute diuina productiva Petri, &. Pauli ; & tamen respectus ille entis cognosci potest clare in ordine ad negati nem repugnantiae, quin in ordine ad subsistentiam cognosicatur ι Respectus insuper animalis in ordine adsensatio nem, quin in ordine ad discursum cognoscatur, & denique respectus diuinae virtutis productitiae in ordine ad Petrum, quin in ordine ad Paulum exprimatur : ergo dc decretum diuinum poterit in ordine ad primam existentiam visio. nis cognosci, quin in ordine ad aeternam durationem cognoscatur.
1 o. Assero tertio , visionem beatam non posse intueri scientiam visionis de ipsa , quatenus exprimit aeternam ipsius durationem , pone tamen, quatenus exprimit primam illius existentiam, patet ex dictis pro decreto, nam 'eadem est utriusque ratio. Haec tamen dicta sine de potentia absoluta, dc respectu alicuius visionis , de facto enim conformius est, tale decretum, aut scientiam non videri, sicut in aliis effectibus contingit.
a I. Obijcies primo, scientia ista est posterior a qua suo obiecto,scilicet visione: ergo non potest etiam de absoluta
647쪽
Potentia videri ab ipsa visione. Antecedens commune est in materia de scientia Dei. Consequentia probatur. Nam quod est posterius a quo visione, lupponit illam existentem una cum suo obiecto cui connectitur: ergo non potest esse obiectum illius. 22. Aduerte prioritatem, dc posterioritatem quo , duplicem esse originis unam , dc naturae alteram. Prima consistit in origine non mutua, scilicet, quod unum oriatur ab alio, non vero e contra, dc res quae oritur dicitur posteriori quae vero est principium, prior. Secunda stat in conne-Xione non mutua, icilicet, quod unum dependeat ab alio independente, & res independens dicitur priori dependens vero posterior. 23. Rcspondeo igitur scientia visionis non esse posterio' soluitur pro Lem a quo Origine, neque priorem suo obiecto, quia ne- 'h 'rque scientia oritur ab illo,cum obiectum motivum non sit, sed purc terminatiuum , neque obicctum oritur a scientia
visionis de seipso, sed a decreto ipsum decernente , Ma scientia simplicis intelligentiae tale decrctum dirigente. Licet autem de facto scientia visionis sit posterior natura suo obiecto, quia istud non pendet ab illa dependente, tamen non video implicantiam in eo quod aliqua scientia,
posset esse simul natura cum suo obiecto, casu quo scientia terminaretur ad visionem beatam existentem , A vilio ad scientiam , tunc enim essent mutuo dependentes, non tanquam a causa, sed tanquam ab obiecto; hoc tamen discrimine, quod scientia titulo obiecti concurreret ad visionem beatam cx parte obiecti per omnipotentiam, sicut reliquae diuinae persectiones; non vero e contra. 24. An autem de facto Beati videant aliquas persectio- Dbnes liberas λ Placet mihi pars affirmans Tum quia comm Inx s yinis est Patrum sententia afferentium Bratis patere diuina aliqua consilia ,-rationes aliquas diuinae prouidentiae, ut exprimunt Dionysius de diuinis nominibus cap. 4. 8c Ber- nardus in illud Psal. 16. unam petiuia Domino, diuidni, inquit , videatur eor Dei ρ Euidni ibi probetur, qua sit voluntas
Dei. Et statim subdit. Patem viscera Misericordia , patent Κ Κ k k egitationes
648쪽
6 3 o Trach. II. De Visitone beata
eogitationes pacis, diuitrasaiatu. Tum etiam quia ut cons a. bit ex dicendis plura videntur a Beatis in Verbo, quod fieri non potest, nisi aliqua libera videantur, ut ibidem constabit : ergo, &c. Easque viὀet 2 F. An autem ea libera videantur in se ipsis. Respondeo Ri r Τε. affirmative, quia in persectionibus necessariis videri non possunt, cum istae nullam habeant cum liberis connexionem, & in se ipsis videri nihil obstet.
Mn diuinitus positi videri essentia non visis
senteii D, Ontrouersia est, An possit videri essentia non vi ctorum. sis relationibus, aut attributis, vel unum attribu p Misi is,. riim altero non Viio , aut Vna relatio altera non visa. Prior P. vasqueΣ. sententia negat. Ita communitCr Thom istae, & cum no P HςΠης- stris Pater Soarius lib. 2. cap. χχ. P. Molina hac art. 8. diis. scotus. P. V atqueZ disp.43. cap. 2. P. Heri Te disput. o. cap. I. dc a. o , . . ., cum alii S. Posterior assirmat. Ita S. Antoninus 3. pari. ti- P Alateon. tulo 3. cap.q. Scotus, & Discipuli apud Patrem Salas i. 1. quaest. 3. tradi. 2. disp. . stet. 2.2Egidius lib. I. quaest. I I. art. .
P. Granadus tradi. s. disp. .ec multi alij. Pater vero Alarcontradi. I.disp. .c. 1.Distinguit inter visionem apprehensium, .& quidditativam i primam asserit , posse viderectantiam, non visis attributis, non vero secundam; quia visio quid ditativa exprimere debet omnia, quae spectant ad rei quid-ditatem, dc entitatem. a T. Hoc tamen discrimen magna ex parte vocum est,potius quam rerum s quid videlicet sibi velit ut voces. ergo praecidantur, in quas tota inutiliter etianescere posset controuersia. Suppono bifariam dici posse, obiectum aliquod videri. Primo , quia intuitiue, dc in se cognoscitur, quod est,proprie videri. Secundo, quia abstractiuE, & indirecte
649쪽
Disp.XXIII. Obiectum visionis. Sect. IlI. 6 3 rrecth cognoscitur, siue in alio; quod non est proprie videri , licet lit proprie cognosci.
α8. Affero primo, non posse videri essentiam, attributis, N. relationibus non visis. Ratio est, quia licet essentia distinguatur virtualiter ab attributis, & relationibus, non tamen obiective, ut statutum est disp.7. sect. . quod necessie erat, ut posset essentia directe, 6c in se cognosci, non ita cognitis relationibus, Sc attributis, sed indirecte tantum in essentiar ergo essentia videri non poterit, non visis attributis, dc relationibus. Quae autem hic obijci possent s luta sunt loco citato , videas ibi. Similiter dicendum , non posse videri unum attributum, alio non viso ; nam eadem est omnium ratio,videlicet carentia distinctionis obiectivae inter illa. Pariter quoque dicendum , non posse videri unam relationem, aliis hon visis. Ratio est, quia nulla relatio videri potest, quin videatur essentia , cum nulla stet distinctio obiectiva inter relationes, & essentiam : visa autem essentia omnes relationes intuitiue, Sc in se videri debent, si enim indirecth tantum re in alio cognoscerentur, hoc ipso staret distinctio obiectiva inter relationes, Messentiam: Crgo.
19. Quid vero dicendum, dato quod inter esentiam attributa, dc relationes, ultra distinctionem virtualem,staret simul etiam obiectiva. Affero secundo, posse intuitiue videri unum attributum , altero intuitiue non viso, dc essentiam non visis attributis, dc unam relationem, altera similiter non visa. Constat haec conclusio ex dictis pro praece denti. Eiconfirmatur, quia connexio unius relationis cum altera,& attributorum inter se, & cum relationibus ad summum tantum infert, cognito intuitiue, dc in se aliquo eo rum, caetera fore indirecth, dc in alio cognoscenda, sicut cognita directE, & in se creatura, tantum insertur indirecte, &abstractive cognoscendam esse omnipotentiam,cui
creatura Connectitur: ergo, dcc.
3o. Obiicies. Visio intuitiua terminatur ad obicctum sicuti est ; essentia autem diuina est idem realiter cum attributis, dc relationibus: ergo terminatur ad attributa, dc rela-ΚΚkk 1 tiones.
Essentia viis deti non vi. sis attributis,
ctione p intest unum a tributum viis
deti altero distincto noviso, & una
650쪽
6 3i Tract. II. De Visione beata.
tiones. Retorque. Productio terminatur ad Filiathonem Dcuti est ue Filiatio autem est idem realiter cum essentia: ergo, terminatur ad essentiam igitur distinguens maiorem, terminatur ad obiectum sicuti est adaequate,nego: in- adaequate,concedo; & conccisa minori, nego conseqUentiam. Ouia licet essentia sit idem realiter cum relationibus,& attributis , cst tamen ab illis virtualiter distineta : sicut ergo virtualis distinctio inter essentiam , & filiationem, sussiciens est, ut productio ad filiationem terminata terminetur ad essentiam , similiter distinctio virtualis essentiae ab attributis, & relationibus , sussiciens est , ut visio intuitiue ad essentiam terminata, non ita ad relationes, Mattributa terminetur. Quae omnia dicta sint, stante distinctione virtuali inter esicntiam , Sc attributa , dc attributorum inter se , nam si huiusmodi distinctio non steterit; omnia forent in tu illuc videnda , quolibet eorum intuiti ue viso. 3 i. Maior tamen dissicultas est, An intuitiue visa essentia, abstractive saltem , & indirecte, videri debeant attributa, & relationes; idemque est de una relatione ,&attributo respectu essentiae , vel alterius attributi, & rclationis. uti, i,iione 3 2. Assero tertio, si attributum , aut relatio videanctar, voia .ia. conne Xa Cum alio attributo , aut relatione , necessarioietitione. aliud attributum. aut relationem esse indirecte cognoscen- alvid cog dam ue secus vero, si non ita videantur. Prima pars proba-
tur, quia res Connexa cum alla, nequit Vt talis Cognoici,
quin altera indirecte cognoscatur; cognoscenda enim est,uc respectus essentialis ad illam : ergo si unum attributum,aut relatio videatur, ut connexa cum alia i ista etiam erit indi recte cognoscenda. Secunda pars probatur, quia res connexa cum altera potest clare videri, quin ut connexa videatur,ut abunde prosequuti sumus in superioribus; ita autem cognita medium. non est, ut terminus cui connectitur adhuc indirecte videatur: Crgo.