R.P. Matthiae Borrull Valentini e Societ. Iesu, ... Tractatus duo de essentia, & attributis, & visione Dei, cum proemialibus theologiae

발행: 1664년

분량: 702페이지

출처: archive.org

분류: 철학

651쪽

Disp. XXIII. Obiectum visionis Iecti. IV. 6 3 3 SECTIO IV. n , s qua creatura in se ipsis possint, ta de

33. Reaturae tam possibiles, qu im existentes, praei Quid sit via ritae , aut futurae, duobus modis videri dicuntur a Beatis. Primo formaliter, quando per ipsam visionem ex- salitet. primuntur. Secundo causaliter, quando non per ipsam

visionem, sed per cognitionem ab ipsa distinctam repre

sentantur. '

3 . Assero primo, posse Beatos videre formaliter aliquas Possum Reaereaturas possibiles in se ipsis. Conclusio est communis,& ' : . . probatur. Quia creaturae possibiles habent propriam veri- possibiles in ratem , quia in se ipsis cognosci possimi, dc de facto a Deo, mr-& Christo, & a nobis cognoscuntur : ergo poterit Visio dete. beata ad illas in se ipsis terminaris An autem de facto cre rurae possibiles ad proprium statum pertinentes videantur formaliter a beatis in se ipsis, res est mihi dubia, nam ad persectam beatitudinem , fatis est, si formaliter tu Verbo videantur ; aliunde nulla urget ratio, vel authoritas Pa

trum: ergo, MC.

31. Assero secundo, Beatos posse videre formaliter om- Imox om nia possibilia in se ipsis. Dixi posse, quia necessarium non 'δ pQit,d esse ea omnia videre in se ipsis, certum est ι nam unum, vel plura possibilia non cogunt ad cognitionem caeterorum in se ipsis. Probatur concluso quia ex nullo capite implicat talis vi sio: ergo est possibil is. Antecedens constabit obiectiois num solutione qua nostra firmabitur conclusio. Confirmatur. Nam animae Christi Domini de facto conceditur visio omnium possibilium , vel saltem scientia insesa eorum; quae libet autem implicantia, quae ab Aduersariis assignari potest contra visionem omnium possibilium, militat contra scientiam corundem: ergo cum ista possibilis sit, etiam orit visio.

652쪽

Nee infle

viso esset eomprehen. fio Dei. Nee simpli citer infini.

Cognitio potest esse respectus realis ad seipiam a

6 3 Tract. II. De Visione beata.

36. Obij cies primo. Si possibilis esset visio clare, & distincte attingens omnia possibilia , etiam csset possibilis

clare, ec distincte attingens omnes eminentias omnipo-tiae: id autem implicat: ergo, dcc. Minor probatur, quia huiusinodi cognitio esset comprehensiva omnipotentiae. Huius argumenti solutio constat ex dichis de comprehensione, ubi ostendimus ad comprehensionem alicuius ob tecti, satis non esse cognosci clare, & distincte omnia quae sunt in obiecto, sed ulterius opus esse tanta persectione attingi , quantum obiectum cognoscibile est.

37. Obij cies secundo. Ea visio foret infinita' id implicat,

ergo. Maior probatur, quia cognoscere duo obiecta maior est perfectio quam Vnum tantum cognos re, dc tria, quam duo; ergo cognoscere infinita obiecta, erit infinita persectio ; visio autem exprimens omnia possibilia cognoscceret infinita obiecta : ergo esset infinita. Respondeo negans maiorem. Ad probationem concesso antecedente, nego consequentiam. Nam cognitio licet crescat, caeteris paribus, ex multitudine, aut maiori persectione obiecti, non tamen crescit arithmetice,& ad aequalitatem cum obiecto, sed geometrice, &. intra limitcs entis creati, finiti, alio ter visio Dei infinita esset. & consequenter impossibilis, quia omne creatum finitum est.

38. Obij cies tertio. Si viso posset omnia possibilia e gnoscere , posset cognoscere se ipsam : id implicat: ergo. Minor probatur, quia cognitio est respectus realis ad obiectum : ergo si visio posset se ipsam repraesentare, posset esse respectus realis ad se ipsam 1 id autem impossibile est: ergo,&c. Hoc argumentum non probat visionem attingere non

posse possibilia ab ipsa distincta. Respondeo igitur concessa

maiori, negans minorem. Ad probationem Concesso primo Entymemate, & secunda consequentia , nego mi- Morem , nam cognitio attingens qualitatem, aut actum

vitalem ut sic , est respectus realis ad se ipsam. 39. Obijcies quarto. Cognitio causatur ab obiecto : ergo si visio posset esse obiectum sui ipsius , quoque posset esse causa sui ipsius. Inprimis falsum est anteceden , deinde

illud

653쪽

Disp.XXIII. Obiectum visionis. Se et . IV. 6 3 3

illud distinguimus, cognitio causatur ab obiecto distincto, concedo: indistincto, nego ι illius enim concursus stippleri possit ab omnipotentia.

o. Obij cies quinto. Visio non potest repraesentare aere visio repte. nam sui durationem , ut posuimus disputatione praece- siqn l denti di ergo neque possibilia omnia. Respondeo , distin- ω dutatio. guens antecedens , non potest representare aeternam sui MN pQisibi- durationem, ut futuram, Concedo , Ut possibilem , nego: nam in conueniens , quod nos inserebamus, eo quod visio aeternam sui durationem videret , non sequitur, eo

quod videret illam ut possibilem , nam cum possibilitate aeternae durationis stat visionem semel productam, posise destrui , non vero cum faturitione illius per visionem

expressa. i. Obij cies ultimo. Visio non potest representare cΟ- Εtiameogniagnitionem sui: ergo neque omnia possibilia. Antece-tione sui re-dcns probatur, quia cognitio visionis est posterior ipsa ' η' visione : ergo non potest ab illa representari. Respondeo negans antecedens. Ad probationem distinguo antecedens , cognitio visionis existens , est posterior visione, transeat , cognitio possibilis, nego et & nego consequen-riam, quia sicut cognitio visionis esset dependens a visione , ita visio esset dependens a cognitione sui reflexa

possibili.

i. Affero tertio Beatos posse Videre formaliter aliqMa Paliter ouis. futura in se ipsis 3 non tamen omnia. Secunda pars conia questat ex dictis disputatione praecedenti , sect. 1. ubi ostendimus visionem representare non posse aeternam sui durationem. Prima ostenditur, quia nulla apparet implicantia in eo quod visio beata exprimat aliqua futura, praeterita , &existentia, quae videlicet talia sunt, quan

do ipsa producitur : ergo id possibile erit.

SECTIO

654쪽

6 3 6 Tract. I I. De Visione beata. SECTIO V.

De Uisione creaturarum in Verbo.

Aliquantu. 43. Λ Ssero primo, possibile esse Beatos videre in Verra videri in rubo aliqua futura, non tamen omnia. Secunda v. bis' istin pars constat ex dictis, quia Visio representare non potest omnia. aeternam sui durationem futuram. Prima, quia scientia visionis,& decretum sussiciens sunt medium cognoscendi futura; nam eo modo connectuntur cum illis, quo scientiae ficax simplicis intelligentiae cum possibilibus:ergo modo quo ista est medium sussiciens ad videnda in verbo possibilia, erit illa ad videnda futura.

Neeesse non M. Assero secundo necesse non esse, ut in Verbo omnia. is ' b- possibilia videantur, dc idem est de futuris,praeteritis,ic exi-nia possibi. stentibus , quamuis omnia videri possint. Probatur, quia ira , ω - licet scienti ivina cum omnibus possibilibus connecta

ut praeteri - . - . o . . .

invideamur. tur quoad cfficaciam, potest videri lcientia, quin in illa

cuncta possibilia videantur : ergo necesse non est, ut in verbo omnia possibilia videantur. Antecedens probatum est disputatione praecedenti , sectione prima, ubi ostendimus rem cum pluribus terminis connexam, posse videri, quin omnes termini clare, & distincte videantur, de id de facto contingere Beatis in visione clara omnipotentiae ea dem autem est ratio pro scientia: ergo, &c. Beati .ident 4S. Assero tertio. Beatos videre in Verbo aliqua possibito Verbo ali- lia clare,& distincte. Probatur, quia Beati vident de factor' ' in Verbo ea, quae ad proprium statum pertinent; aliquλautem possibilia pertinent ad proprium statum uniuscuiusque Beati: ergo, &c. Maior est communis inter Doctores, & unicum fundamentum ad concedendam Beatis visionem aliquorum futurorum, vel existentium. Minor proba tur , quia ad uniuscuiusque Beati statum pertinet videre peccata imminentia , a quibus diuina praeueniente gratia liberati sunt ό ea autem peccata videri non possunt, Vt Ω-

ν rura,

655쪽

Disp. XXlII. Obiectum missionis. Sect. V. 6 3 7

tura, aut existentia, cum talia nec sint, nec fuerint: ergo ut postibilia. Maior videtur ccrea, nam ad eum statum 1 pectat gratiarum actio pro beneficio propriae praedestinationis , ad quam valde congrua est vilio imminentium pec catorum , a quibus diuina misericordia liberati sunt: crgo, dcc. 46. Alicro quarto, Beatos de facto videre aliqua futura in Et etiam ali- Verbo. Conesulio est certa. Primo, quia expresse habetur ebis Italis' in Concilio Senonensi in Decretis Fidei Decreto I 3. his senonense verbis. Beatis perυium est uniforme illud diuinitatis fleculum, , in quo quidquid eorum intersit, illucescat. Sccundo, quia PatrCS eandem conspirant veritatem. Ita Isidorus libro i. de

summo bono cap. I O. Augeli in Verbo cognouerunt omnia antequam re ferent. Bernardus lib. i. de considcratione post initium , de Beato ait. Vides Verbum, dr tu Verbosacta per Verbum: Crgo ex mente Parrum Beati vident in Verbo creaturas futuras , dc existentes. 47. Sed rogabis quaenam sint creaturae, quae videntur a Videntur λBeatis in Verbo 3 Res est ex parte diuinationi exposita,' a

tradam quae communia sunt intcr Patres. Respondco igi- omnia riui xur primo , videre Beatos in Verbo fere omnia Fidei My- mystς steria. Et ratio est, quia 'isio succcdit loco fidei ; conlonum ergo est,ut in Patria viaeat Beatus Mysteria, quae credidit in via, ni si specialis obstet ratio, ut in die Iudici j, cuius notitia etiam Anaelis negatur a Patribus ex illo Matth. De die autem ilia , σ hora , nemo scit, neque Angeis Caelorum, nisi

solus Pater. Vide Soarium 3. pari. quaest. IO. art. I. rem erU-ditc prosequentem I Haec tamen non ita intelligenda sunt, ut omnia indiuidua Fidei videantur a Beatis, v. g. singulae hostiae consecratae, dc singula baptismi sacramenta, sed satis est , quod unum individuum uniuscuiusque speciei

videatur.

48. Respondeo secundo, Beatos videre in Verbo totum vident i uniuersum secundum singulas illius species. Ita S. Thomas hic, dc probatur. Quia Beatus id rationabiliter appetit,Cst- singula, it que ipsius univcrs pars: ergo congrue illi conceditur talis lini *ςςiς3. visio. Vnde Beatus videt utriusque orbis terrestris, dcc -

656쪽

6 38 Tract. II. De V ne beata.

testis structuram, Planetarum influxus, Eclipses, pluuias, omnes mundi plagas, & nationes 3 earumque praecipuae stadia , dc facultates, longitudinem, latitudinem, &profunditatem maris , dc recondita naturae Mysteria. Et in illo, Ati. Respondeo tertio, in uniuerso Beatos videre in Ver-v'Utabo,ca omnia, quae ad proprium statum pertinent, Rex,qua pertinenti ad ipsius regnum, Episcopus, quae ad sui Episcopatum,Fundatores Religionum, quae ad suas pertincnt Religiones.&c. dc quemlibet Beatum videre seriem suae praedestinationis auxilia scilicet, quibus saluus factus cst,& prcccs,quibus pro implorando simili auxilio a viatoribus rogantur. JO. Q uaeres, An ea omnia videantur formaliter in Verbo, an causalitur. Dixi iam videri formaliter in Verbo, esse videri per ipsum mel actum visionis beatae. Videri autem causaliter esse videri per actum sciciuiae ii visione distinctum , immensum esset, singula in indiuiduo recen sc re. Idcirco ad tria capita referri possunt. Primum sit, corUm, quae sunt natura posteriora ipsa visione, quia ab illa dependent, non vero e contra ι huiusmodi est cognitio reflexa ipsius

visionis. Secundum eorum, quae vi siGnem comitantUr, Ut

dotes gloriosae, lumen gloriae , incrita mort c , & satisfactione consummata. Tertium corrim,quae sunt visione priora, Mab illa independentia , qualis Est maior pars colum, quae sectione praecedenti percurrimuS.

piaeita Do. JI. 'Ima sententia negat aliquam creaturarum cognos.

Oxum ci in Verbo formaliter, sed tantum causaliter, ita P. Vast

p.Helire. queZ hic disputat. O. P. Hertze disput. J2. capite et . & alife Caietanu . Secunda, & communis sententia affirmat. TerIta vero do-- pubii ui. cet videri formali inr in Verbo a Beato, Castantum creaturas , quae initio suae beatitudinis existunt, alias vero causaliter. Ita Caietanus χ. quaestion 93. articul. .ad 2.3c J. . pari. quaestione IO. articul. 2.P. Meratius disputat. 1 I. sectH.

8c alii. uaria sententia distinguit inter res initio beati tudinis existentes, dc asserit videri focinaliter eaS, qua rum existentia independens est ii visione, causaliter vero illas, quarum existentia dependens est. Ita P. Moncaeus,& alij, & sorte haec est mens authorum tertiae sententiae-

657쪽

Disp. XXIII. Obiectum visionis. Sect.V. 63 9

3 α, Assero primo, possibilia quae videntur a Beatis vide- Possibilia ubri formaliter in Verbo. Probatur, quia in Deo stat medium tiru. uisusticiens ad ea formaliter cognoscenda, ut constat ex di- Verbo.ctis; aliund c conformius est Patribus ea ita videri, vix aliam cognitionem creaturarum , quam in Verbo Beatis concedentibus: proprius autem videntur in Verbo creaturae , t si formaliter, quam si tantum causaliter videantur: ergo,&c. Minor ostenditur, quia videri creaturam causaliter, non

est videri in Verbo tanquam in medio, sed videri actu scientiae infusae in se ipsa tergo non est ita proprie videri

in Vcrbo , ac videri formaliter. 33. Assero secundo videri formaliter a Beatis in Verbo similitet 'Cas creaturas eXistentes, praeteritas, futuras, quae stando communi rerum cursui ita videri possitnt. HuiUS conclu- non tametasonis probatio est eadem cum praecedenti, nam familia- 'MR ris Patrum locutio, quantum rerum ordo patiatur in propriori sensu accipienda est. 34. Hinc collige spmno, creaturas visione posteriores non Qtiaeaam ii.

Videri formaliter in Verbo, quia istae supponunt visionem k-- Existentem,lc consequenter obiectum illius adaequatum. Idem dicendum est de scientia visionis diuina ipsam visionem exprimente , quia de facto est posterior visione huiusmodi scientia, dc consequens ad visionem iam existentem. Collige secundo, creaturas priores, & ipsam visionem' comitantes videri formaliter in Verbo, quia stando Communi rerum cursui possibile est. Collige, solas illas creaturas videri formaliter in Verbo, ut existentes, praeteritas, dc futuras, quae tales sunt initio existentiae beatitudinis , non Vero quae de nouo existunt; quia cum istae initio exprimi non potuerint , neque imposterum representari poterunt, cum impossibile prorsus sit, cognitionem cre tam tempore sequenti representare obiectum, quod ab initio non Exprimit.

658쪽

DISPUTATIO , XXIV

De in aqualitate visionum. ER TvM ex fide est , de facto dari sita

quas visiones inaequales, tum ex Scriptu ra Lucae 6. . ua mensura mensiferitis, V- mensietur vobis. Et i. ad Corinth. IS. Alia

est claritas solis , alia lunae , alia stestarum ,'sicut

stella a stella differt in claritate , sic erit resurrectιo mortuorum. Tum ex Florentino sub Eugenio 4 in litteris unionis , ubi damnatur Iovinianus constituens omnes visiones aequales. Et ratio est , quia praemiuim visionis respondet meritis ; illa autem non sunt in

omnibus aequalia : ergo neqtie vitiones illas meri tis respondentes aequales erunt i, cum praemium merito respondeat. Cettum mihi est etiam , non omnes visiones esse inaequales, quod manifeste conuin cunt infantes post susceptum baptismum decedentes& adulti aequalibus omnino meritis morientes ; in- adaequalitas ergo visionum ex multiplici capite contingere posset. Primo, ex parte principij. Secundo, ex parte obiecti. Tertio , ex maiori intensione. quarto, ex persectiori modo tendendi in idem obiectum, quae omnia in sequentibus ea pendo. SECTIO

659쪽

Disp. XXIV. inaequalitas visionum S edi I 6 1

SECTIO I. An sint postibiles, S desecto existentes, visiones

inaequales ex parte obiecti.

1. 'Riina sententia asserit impossibiles csse visiones c Doctoium I parte obiecti inaequales. ita Salas tradi. a. disput.7. ΤΠςn .sect. . Secunda docet possibiles esse , de facto tamen iam ne S p Clina tu,

cste aequales. Ita Graia adus tract. . disput. 8. Grim ait, non P. Her ῆς.

sol tim esse possibilos, sed de facto existere. Ita communiter Recentiores cum Heri Te disput. . capit. 3. Inaequalitas visionum ex parte obiecti duplex esse potest. Prima cx parte obiecti materialis, si una visio plura , vel distincta obiccta materialia attingat, quam alia. Secunda ex parte obiecti formalis, si plura, vel distincta obiecta formalia repressentet, siue ea obiecta tam materialia , quam formalia creata sint,

vel increata.

3. Asiero primo possibiles esse visioneste obiecti materialis, tam increati, quaCquia possibilis est visio Dei simul, & creaturae I alia solius paue obiecit Dei quoad essentialia, ut potu inconnexi cum omni libcro, . . dc creato ue aha Dei simul, & actus liberi diuini , alia unius hie iii Creaturae; alia plurium, & aliarum , nec ulla in hisce visio nibus assignabilis videtur contradictio, Cum inter obiecta creata stet realis distinctio,& inconnexi O,saltum plurium, de inter obiecta increata necessaria , Ec libcra, ultra distinctionem virtualem intrinsecam, stet simul etiam obiectiva, ut ostendimus disput T. sech.7. fine: ergo,&c. bi autem inae qualitas obiectorum materialium specifica sit, visiones quoque erunt specie distinctae. Nam ut ostendi in libris de Anima, actus discriminantur specie ab obiectis materialibus specie diuersis, si vero inaequalitas obiectorum materialium sit intra eandem speciem, quoque visiones ex parte obiecti inaequales erunt intra eandem speci Cm. . Assero secundo,possibiles quoque esse visiones ex parte

L Lli 3 obiecti

inaequales ex par- possibiles a crCati. Probatur, fu iones Diuiligod by Corale

660쪽

6 L Trach. II. De Visione beata.

vita ex par- obiecti formalisaam creati, quam increati inaequales. Pro-ioimili, i,m batur, quia nulla apparet implicantia in eo quod unaquae

ςwati, qua v que praedictari in vilionum attingat situm obiectum mate-

μ - ' i tale,propter propriam illius verit enitimo id conformius est vilionis intuititiae i ut sic enim immediatius attingitur obiectum materiale , quam si attingatur Propter aliud ; obiecta autem materialia , eorumque propriae veritates diuersae sunt ergo & formalia. Nec video quid implicet visio

attingens attributa propter se ipsa, N. alia attingens eadem attributa propter Citcntiam. Expane ob. I. A si ero terti b, de ficto existere aliquas visiones ex parte obiecti creati, tam formalis, qu m materialis inaequales. ita , quam Probatur. Nam de facto , licet unus Beatus plura possibiliam3xς k-h non videret in Verbo, quam alter, videt tamen plura CX visione, in. diuersitate meritorum , dc proprii status; hui ut modi autem aequalς . visionis inaequatvi sunt, non solum ex parte obiecti materialis crcati, sed etiam formalis, nam ea omnia obiecta licet de facto attingantur in Verbo, in scientia scilieet libe-bera,& decreto, id tamen non obstat, quominus attingantur propter propriam veritatem ι cognitio enim in alio, v. g. causae in cssectu, nec arguit causam attingi propter effectum tanquam moti uiam ; nec impedit attingi causam propter plopriam veritatem in alto,sed attingi propter propriam veritatem in se. Etia ex put 6. Assero quarto de facto etiam existere plures visiones . . et .is ex parte obiccti increati, tam materialis, quam formalititias kisioni, inaequales si inter scientias stet distinctio obiectiva. Con- 'stet distin. stat haec conclusio ex praecedenti, nam visiones Inaequaesiui.'' lia attingentes futura , attingunt illa in Verbo: ergo attingunt diuersas scientias diuinas: ergo ecdiuersa obiecta materialia increata. Aliunde attingunt eas scientias propter propriam unitascuiusque veritatem : ergo attingunt prOpter Aiuersa motitia increata An autem rc spectu creaturarum possibili lim existant de facto visiones inaequa. les ex parte obiecti 3 Assirmativa pars mihi verior est, quia in omnipotentia quoad eficaciam necesse non est attingi omnia possibilia i atque adeo non ost unde negetur Diuiligod by Cooss

SEARCH

MENU NAVIGATION