장음표시 사용
171쪽
idem voluptas est, quod, ut ita dicam , indolentia λΡlane idem, inquit=, et maxima quidem, qua fieri nulla major potest. Quid dubitas igitur, inquam,
summo bono a te ita constituto, ut id totum in non
dolendo sit, id tenere unum, id tueri, id defendere λQuid enim necesse est'. tamquam meretricem in a iatronarum coettim, sic voluptatem in virtutum concilium adducere Θ Invidiosum nomen est, infame, suSpectum'. Itaque hoc requenter dici solet a vobis Don
legitur Ex communi paene compendiopum G.
4 QιιOd, ut ita ineam, indolentia piambiti in eod. aliquo vetust m- doloriam se reperisse ait, eamque V
rem Ciceroni vindicat Sidonius Apoli. in Episti carmini XIV praefixa his edibis se ementiam , nec non et indoloriam nominavit Cicero , addens licet
enim novis rebus nova nomina imponere M. Et eadem sane voce, teste
Davisio, sedulus auctoris imitator Augustin. demoribus Eccles Cathol. I, E s utitur. Sed hoc verbum reiicit Μuretua V . I L. XV e. o et Pudipsum Sidon indolentiam reponi iubet. Causam , cur hie id fecerit, haud facile augurari posse Bremi putat. Nos quidem eam haud obscure videre nobis videmur aures enim elegantissimi viri vocem respuebant, quippe quam ne
nostrae quidem erant. Nihil tamen aecina hac in mira m ἡσε audiendus Lambin codex foret, nisi viri ingeniosi fides, ostis de causis, et multis locis, han parum labefactata nobis esset quod ad libb. de Legg. inviti non semel significavimus. Neque ista hoc loco testaremur, nisi illa labes latius
Pateret, et satis multa Cic. loca ex ola Lamhin codd. diversitate, eaque ab illa reliquorum mire discrepante, correcta legerentur. Id quidem hune ad locum aperte profiteri nostri meli
se duximus. Itaque non Proreus negatum volumus, Ciceronem loco aliquo voce in Bria sum fuisse, ut Epicuri απουιοι exprimeret: sed h. l. nullam necessitatem videmus, cur ita edatur, quum ne Sidonius quidem ad
haec eontexta respexisse videatur. Accedit, quod alias infra scis, in sentia
non sine omni excusatione introduceretur ama. v. a Cicerone novatam esse, remio monente, reser Nonius
h. v. Forte his binis vocibus Epicuri viarησια et ποviα distingui voluit, quibus hic atrisque utitur. Sed
in his conjecturam κε εμgατει nemo non videt. Inde vide, quantum Alle manno fidendum sit, qui, quum in- doloriam Lambini exemplo recepisset, indolentiam vocem Ciceronis aevo tritam dicit, sic ut nulla excasatione in ea ponenda opus fuerit G.
5. Plane idem, inquit. Ignorant Spir Eri et Bas idem, quod non de nihilo videtur Forte ob praecedd. syllabas Ita excidit, et tum a scribis idem additum. Ita certe auctor loqui solet. s. Tusc. I, 7. Paucis post,
iidem aeque codd. cum pluribus ante eonstitiιω, ita nesciunt. G. 6. Quid enim necesse est. Tre no- sui est ignorant Gudor transPonit. Sed iacile excidere potuit, et rarissime adn-esse subauditur. . . Iniadiosum . . . infame, IusPe-Djsj1jgod by
172쪽
intelligere nos, quam dicat Epicurus Voluptatem.
Quod quidem mihi si quando dictum est est autem
dictum nota parum saepe), etsi satis clemens sum in disputando, tamen interdum soleo subirasci. Egone
non intelligo, quid sit ἡδo, i graece, latine voluptas λutram tandem linguam nescio Deinde, qui fit, ut
ego neSciam, Sciant omnes, quicumque Epicurei esse
voluerunt quod vestri quidem vel optime disputant, nihil opus esse, eum, qui philosophus futurus sit,
scire literas. Itaque, ut majores nostri ab aratro abduxerunt φ Cincinnatum illum, ut dictator esset;
etiam Ante M voem ex nostr quoque Gud uterque et Baa tres Oxonn.
sed sorte dicitis . Praemittunt quae tamen reliqui duo ignorant. Ex his Lamian sed retinuit: at eum rutero, qui e Pia et vulgatam correxit, recte satanni init reliqui praeter unum Rathium, qui . sed fortiter dieitia is eo
ruit se nisu inani. IIdem illi bini
nostri quoque infama confirmant, referunt enim insarie Gud a , et Baa. λ -- sine et exhibent. Ante Grat. ει insanuin edebatur. De reliqua Ioel ratione recte indicavit remi modori sus etiam sollicita et Nam nihil mirum est, si ex quo infamis pecea
tum esset, subjectum quoque mutar tur se ut autem eat, nomen hoe
iis, qui ipso utuntur, invidiam reat, insemiam eontrahit, et opinionem hanc probabilem reddit, a re eo non alieno esse, qui in nomine usurpando nihil sibi caventis. Ita suspσctum recte Mahit. Potest enim quia invidia insa-miaque flagrare, et tamen non vere
suspectus --. Adde, quod hi aeripui suametum nihil peceant, qui reliquareet efferunt. G.
g. Misa vestri aeidam via optima
disputant. Quoa... qui m est, quoad hoc . . . Une, de qua relativi vi H. DD. Passim monent. Nihil igitur dicunt Davis et Em qui quod tentant, ut rem etiatthiae viderunt. De adv. Optime, ironica vi accipiendo, es Acadd. II, 36, Is Adi t. optimus sic diei hi supra vidimus G. 9 Qui philosophusfuturus sit Goer. quifuturus sit philosophus Hoe, inquit, ordine eum tribus optimis nostris edidimus e vulgatur, vi qui philos. futurus sit . Illa lectio, loci ratione
eonvenientius, vocem enuntiati ἀ- mariam in clausula ponit eamque etiam vel nudae aures Praeserunt. io Abduxerunt. Cogite μα--dendo, quum ipse sua sponte nollet: ita ac retina hoc verbum ad Epie
reomm nectam suam augendi, cona
tus aptatur atque ita colligitis, quod sequitur, erit, coonquiritis undique, vel ex infima sorte hominum, quibus vestram philosophiam probetis . Ut .sse in oppositione contrariorum diei, supra vidimus I, I, 3 optime autem hane comparationis rationem ironiae inservire, per se Patet G. et x. Cincimatum. De quo id Liv.
173쪽
si vos de Pelasgis ' omnibus colligitis Otios illos
quident viros, sed certe nota pereruditos 4. Ergo illi a
intelligunt, quid Epicurus dicat, ego non intelligo λUt scias me intelligere, primum idem esse voluptatem dico, quod ille ηδο-- 4. Et quidem saepe quaeri
is. De Pelasgis. Id est de maticis. ΜURET. Vide Vietorii Vae Leci. I, o Turnini Advers. IV, 8. - GCer. dat de pagis omn. Ita, inquit, Pro vulgato Pelasgis edidimus, quod Prinsectum a Victorio, per aeriam, hac in
eoruParatione, solaque conjectura nisum, Parum probabilitatis habet Debebat enim comparatum vel ad omnes omnino Epicureos, qui tum vivebant, vel certe ad eos, qui Romanorum bane philosophiae familiam Metabantur, referri ab utraque parte Pelasgi isti, qui Graecorum Italiam colentium fuisse dicuntur, male quadrabunt. Iam plus quam probabile est, hos Pelasgosipaos errori deberi, sive scribarum, sive scriptorum vetem ipsorum Rathius enim nuper, examinata Victorii aententia, satia elare docuit, loea
illa Stephani Byxant. p. 21, ined. at Evalathii ad Dionys. v. 535, quibus haec de Pelasgia, taliotarum
mancipiis, sententia nititur, parum auetoritatis habere; primo posteriorem ex priore haustum esse sevel certe
utrumque ex communi sonte ista reis
petisse D deinde in utroque πελατας, non Πελα Πους intelligendo quamquam nos equidem Eustathium ipsum ex prava lectione, graecia librariis Deillime admittenda deceptum, aievere aeripsisse judicamus, quippe quem in alii quoque Italiam pectam
tibias rebus vagum et Parum versatum
intellexerimus. Sed quo demum modo do istas statua , hoe sane certissimum Honoque exploratum videtor Cieeronem h. l. de Pelasgis istis ne eosita
ae, nec cogitare Potuisse , quorum etiam apud reliqnos auetores nulla
promus mentio injiciatur Seripti libri optimi quique lagis exhibent, ut ex nostris Eri Spir. Gudor, cum quiboaveit editi plerique faciunt alii eum Gud a et Bas variant pelagis, mon. X. hi s. Reliqna haec codd. discrepantia e communi olim lectione plagis orta, et haec ipsa a scribarum ingenio
repetenda videtur, ut ex Omnibus terrinregionibus exprimeretur. Ne vero hane ipsam esse aliquid putes, notabis, Probatum scriptorem nullum plagas impliciter ponere, ut terme, vel caeli.
Intelligatur neque sic quidem bene comparationis ut Rath. quoque vidit)ratio constabit; quum mos, Eliensis
auctoritate firmatum, cum reliquo contextu egregie conspiret. Iam respondent sibi ab aratro, et in de pagis omnibuarus Cincinnatum, et bonos illo vir , Dut vix dubitari lireat, Melectionem hanc unice veram. Desagis et Ern. Clav. voce Praganus. 13. Non pereruditos. Erasmua in
Adagio , More Romano, legit hic,
non se re eraditos inepte, ut solet.
x4. Idem esse volvt dico, quod ille ἡδοwD. Goer. - idem esse dico vo-lapi quod , etc. Is ordo, inquit, quem praetulimuM Primo nostrorum,
Praeter Gud. I, mitum est, Ierorumque eit editorum deinde amat anetor verba dicendi ace. etin ius.
174쪽
mus verbum latinum par graeco, et quod idem valeat
hic nihil fuit, quod quaereremus. Nullum inveniri potest, quod magis idem declaret latine, quod graece
qui ubique sunt, qui latine sciunt, duas res subjiciunt si laetitiam in animo commotionem suavem jucunditatis in corpore. Nam et ille apud 7 rabeam, voluptatem animi nimiam δ', laetitiam dicit eamdem, quam ille Caecilianus, qui omnibus laetitiis
laetum esse se, narrat. Sed hoc interest, quod voluptas dicitur etiam in animo vitiosa res, Ut stoici
tranaponunt, et V. D. qui tinetae morem ignorant, Plerumque deteriua aequuntur. Inde nobis explicam a quod ex nullo alio codice huius verborum ordinia diversita enotata legitur. as. Quodgrine ἡδοvri Eri et spis. hedone aestantur igitur hi, vere V sint cod. si exhibere, e quo Davisi
et reli texta supplevere. Hoe loco vel sine aeripti sic edendiam erat G. x6. Duas res subjiciunt, etc. I. e.
. dua notiones tribuunt, partim de animi laetitia voeem adhibentes, Partim de suavi iucundoque motu com
ris . Neque in V. α commotione suavi
iucunditatis is haerendum : similiter auctor Orat. III, 5 56 . rvter ipsius aesentiae suavitatem, qua nihil est hominibus iucundius m. Maνigas extem aensus quasi titillationem; --
eunditas eam intem notat: - I. l. suαν. ad solum animum tranase videtur, quod eat rarissimum. Ceterum non eat negligendum, tres optimo nostros meliori positu iueunditatis
vetus Poeta e micua, uiua Paucissima fragmenta vereunt.
Is Volvtalem ammi nimiam. Huc proxime loeua pertinet Dio II π 9: Repente vero incessi omnibus laetitiis laetus isto verissime art. Laguna . In quo quum obiurgarer, quod nimio gaudio paene desiperem iis me defendebam : Ego voluptatem animi nimiam . Citari his eumdem Trabeae locum rete viderunt ibi init. Nostro loco minus attenderunt alias enim hare ipsa verba , non titiam
diversia typis insignissent. Idem loe etiam proximum Caecilii illustrat Apparet enim . D. in hoc quoque
verba esse se prave ut Caeciliana distinxisse. Sed nos quidem, non sane probabili ratione, pro V. esse se, inerasissa legendum statuimus, i ut syllaba in per praeced. m abaomta putetur. Hoc autem facto, non potuit, quin ham ale pravarentur. Ceterum plenius ille Trabeae veracia laudatur Tusc. IV, 15, 3s, ad quem locum, hoc, Mem excitavimus, adiutus, hunc trochaicum complet magnus ille Bens. Ego voluptatem animi nIiniam sum
Volum animi nimiam , redit. Muretus interpungit: - voluptatena, animi nimiam laetitiam . . Djsj1jgoo by
175쪽
putant, qui eam sic definiunt, Sublationem animi sitieratione, opinantis se magno bono frui non dicitur
laetitia, nec gaudium ' in corpore. In eo autem - 4luptas, omnium latine loquentium more, ponitur, quum percipitur ea, quae en Sum aliquem OVeat,
jucunditas. Hanc quoque jucunditatem , Si vis, transfer in animum juvare enim in utroque dicitur, ex eoque jucundum' ; modo intelligas, inter illum, qui dicat,
19. Ut res. . . m. b.frui. Haec Goer.
parenthmi ineludit, quod V DD. non jamdiu secisse miratur.-Sublationem animi, etc. De hac ipsa definitione voluptatis apud Stoicos multa Veterum loca congessit Davis et ad h. l. et ad Tusc. IV, 6, quae vide. Verba ipsa
auctoria presse e graecis Zenonas versa
sunt M. Laert. VII, tW ἡδο- δέ ἐςi ἄλογος ἔπαρσις ἐ* αιρετωδοκουvτtu ταρχεis. Ceterum loquitur Cicer h. l. de . laetitia gestiente et nimia, qua inaniter et effuse animus exantistis; vide Tuae Dispp. l. l. 43.ao. titia, nec gaudium. Nec h. l. idem est, quod ne. . . quidem, Vel etiam non , quum gaudium minus valeat, quam laetitia quippe quae sit in exaestatio quaedam animi cum gaudio enerventiore rerum expetitarum , then Gellius N. Att. II o. CL Tusc. IV, 6, 1. Quem ad locum omnino illa tmetur auctori rarior notanda est, qua non Praegressam nec vel neque sequitur in Acadd. II, 17,s4 Divv. V, p. a. Ea in ipsa atructura frequentissimus est Seneca G. r. iamre enim in utroque dieitur, ex eoque iucundum. In his init omnibus invidemus, qni nihil offenderint, quippe quae nos haud parum exercuerint. Vult auctor verbum Dνare Pariter de iis dici, quae animum, quam quae orpus suaviter afficiant hoc enim ex graecae sormae vi ἐ ἐκατερωλε εται, toties in Platone obvia, dubitari nequit. At verba ex eoqueDeundum, quid aliud volunt, nam vocem jucundus verbi is re i. e. delectare' coniugatum esses nam ad Iucundiam denuo dicitur cogitandum esse, ea constanti auctoris scribendi more certissimum est. At vix negari licebit, Ciceronis aetate aeriptum esse Deundum disie lapides, at codd. acripti vetustissimi quique sic alia multa, ut statuas, iubent. Iam quis quaerat, quomodo auctori vel in animum venire potuerit, hoc ab illo derivatum velle pEt tamen sic potuisse, si vel Myis nomen memineris, facile sateberis. v ter enim haud dubie a jumns Pater,aie ut secundo casu, substantivo mi so, Iuνantis in oris, a Plebeculae, nomina crebro usu usurpanda Pontam-hentis, ore coerceretur, et sic deinde in communem usum abiret cf. Nat.
Deor. II, 5, 64. Ita ioitur vennatis a DMare descendisse putabis , ut facundias afari, eundus a priscosaeo,
ex quo effetus restat, etc. rave autem vigo Deundus a v. Dctis derivant nam praeterquam quod harum vocum prosodica quantitas, quam vocant, dissert, multa etiam non ioeo jucunda anni. G. Djsj1jgod by
176쪽
Tanta laetitia auctus sum, ut mihi non constena u
quorum alter laetitia gestiat, alter dolore crucietur :esse illum medium,
Quamquam haec inter nos nuper notitia admodum est' ,
qui nec laetetur, nec angatur itemque' inter eum, qui potiatur expetitis corporis voluptatibus, et eum,
ni v eonstet. Vulgata, inquit, videtura librario aliquo oonseta, qua, quae archetypo eius exhibebat, non campietati Quinque erte Davisti, omnea onn. item e nostri aio, ni edidimus, aereant nisi quod Eri se nihil conamur refert. Accedit, quod ad eumdem Ioeum Tuae. IV, 15, 3s, respicitur, ubi plerique eodd. Me niau
se constet. Quihus ex verbis ibi mutat eos in ei Davia sed horam ut inque reiicit . enuel in eorumenta. rio, et, ut no exhibuimus, probat,
interpretaturque consio Per in con-gmae, suppetat, tabile rinumque sit is idemque plene aequutus eat editiona posteriore Wolf Noa tantae et aeriptorum, et Viror Doctissim rum auctoritati hoc etiam nostro Ioeo
parere, nihil dubitavimus. Si his idem Plane opressum putabis, quod diei Clinias apud Terent. Heautont. II, 2 6 Prae gaudio, ita ine Dii
ament, ubi sim neaeio . rem mi ini mavvit.-Ceterum videturiae quoque vera a mae Trabeae, quum ejus verba oum illis upra positis in Tisaee. Dispp. l. l. rete iungantur. a 3. Nunc demum. Hoc velaus si agmentum ad eumdem illam ea amretulerim G. 24. -mquam M. ista nosnu nolitim modum est me aereus, quo indicatur homo qui dolore et gaudio vaeat, eat Chremetia P. rant. Heautont. I, 1, 1, in quo noatri omno nuper exhibent nisi quod G d. 1, x. et . voce carent sed eo criminii.
quem contulimus, tranavaraia voethua, .m Pera admodum not. eat .s quod probamus, quum vera etiam Terentiani eodd. plures reserant. Sed mireris, eur Cicero non ex eadem eiusdem poeta labula hos diversos animi motu exPremo maluerit; quum . . in
hac Terentii, ut pareona Chremetia. Me illa Cliniae, emenedem eosdemoum apti ad rem verbis ipsi augg reret. Sed home a nimia earios vid tur et in his auetori praeserinantia, quae eri quo libero arbitrio remo
permittuntur. G. - Vocabulum -- perum P recenti a Veteribus au patum mae testatur et eat , idque eonfirmat auctoritate Plauti, Captiv. Reoena aptum hominem IPerum, novitium . . iam .as. Itemque Eri et Gad a, eum
aliis que omittunt: sed alibi ale aeri a
177쪽
qui crucietur' summis doloribus, esse eum, qui
V. Satisne igitur videor Vim Verborum tener : an
sum etiam nunc vel graece loqui, vel latine docendus 3 Et tamen vide, ne, si ego non intelligam, quid Epicurus loqRatur, quum graece, ut videor, luculenter
sciam sit aliqua culpa ejus, qui ita loquatur , ut non intelligatur. Quod duobus modis sine reprehensione fit: si aut de industria facias, ut Heraclitus,
cognomento qui ' remetuo perhibetur, quia de natura
in hae voce peceare vidianus; es Legg. I, I, 5s G. 26. Crucietur Goer dat exerticis--r. Sic, inquit, ecqualcior nostris dedimus angetur enim verbo comP sit sententiae vis, idque eontextis plane convenienter Subtrahere scribas verbis praepositiones, notissimum. γ . Utroquo non ad verba ipsa, sed ad eorum notionem refertur cita nihil est, cur eum Lamb. utrisque malis.
Recte idem vidit Beemi. Eodem modo utrumWis a pra I, r , 56 poni vidi
V. I. Qui it loquatur. Potiores tres nostri loquitur, quod malo non tam ProPter κακεμ ατοv, ut Davia sed quod inter hos conjunctivos scribae plerumque de suo sic scribunt; quodque auctor hae ratione saepissime o- et Brut 46 , 85 D. Eniciatur autem ab oratore, nec ne ut ii qui audiunt, Ita amelantur, ut orator velitis. Em. de ano audiant, sed recte setiuixius vulgatum reposuit. Eadem ratio eat,a indIeativi aec cum inf3. interponuntur Cl. Heusing ad Ou. I, 7 6. Ceterum vidit Bremi, quia aio videre voluit, totam hanc enuntiationis sommam eoniunctivum flagitare : nos tale quidquam nihil videmus. mmo potius proprie sic auctor indieativ. in ircumlocutione ponitur. G. 2. Heraclitus, cognomento qui Puto legendum Heraclitus, is, cogn. qui os alias vix recte probabitur , cognomento esse praepositum. Huius pronominis naturam, qua eum dis notat.
docuit, praeter alios, Hotting. Divin. I, 9, neque hac structura Iceroni frequentior reperitur sed multis ea modis a scribis obliteratur. Ita v. c. sanandum loctam putamus Tusc. I. 8r, o P. Durior Diogenes et id quidem sentiens, sed, ut Cynicus asperius, projici se iussit inhumatum v. Wolf nuper . et is quidem idem α; nam omne scripti . et is quidem . . At equidem maluerim, et deleta, Diogenes, is, qui idem sentiens M. Copulam certe ante is, hac in forma, inculcari, patet ex Divin. I l. l. Μars qui eo- om transponit, quod necesse non est. G. - Lamb. haec poeta alicuius verba esse opinatur Goer qui hanc opinionem primo refutaverat In notis eam contra in Additamentis suae editionis ealci appositis confirmat, Relati auctoritatem asserens, ni in suo exemplari ad haec adscripsit : . Sunt duo versus, quo Ennii esse putat Μυ retus ad Aristot Eth. 2, 3, Pag-Djsj1jgod by
178쪽
Dimis obscure memoravit aut quum rerum Obscuri
tas, non Verborum, facit, ut non intelligatur Oratio; qualis est in Timaeo Platonis Epicurus autem, ut opinor, Dec non vult', si possit, plane et aperte loqui; nec de re obscura, ut physici, aut artificiosa, ut ma
thematici, sed de illustri et iacili, etiam in vulgus
pervagata . loquitur. Quamquam non negatis nos intelligere, quid sit voluptas, sed quid ille dicat E quoessicitur, non ut nos non intelligamus β, quae vis sit
Iar Ille σκοτεtvις cognomento qui perhibetur: Quia de natum nimia obseuro memoravit. - Heraelitu erat Ephesius, floruitque non multos matPythagoram annos Diogenea Laert. reser epistolam qua Darius eum invitavit, ut in Persidem veniret, Heraelitique responsum. I. V. L. - Quum rem obscuritas. . acit, ut non in .
oratio, qualis est in inise Platonis. Cf. simit iso de Timaeo,Acad. II, 3s,3 3 et id quae de Timaeo praefati
3. Ne non vult. Ne h. I de veris. sima Rohnhenii obaervatione ad Vellei. II, 9s ei nuperrimum umellini de Parit editorem p. 4sa' dubites,
Ciceronii quam nee non pro impliete diei: nam haec noatria verbis aequant, E cur mochto MIgem; et non ad verbum, haud ad nec cui altera nee respondet, applicanda est. Quamquamve aio raro Cicero G. 4. Etiam in vulg. ρεθα tu Gs renz dat si Iam in μου Pereas. Sic, inquit, distraximus primo et iam , quum Vulgo una voce etiam aeri tur Sensu te cogente, qui hie est: Epieuma de moribu quum diapuist, rem agit in elara lue pMitam, intel-Ieet faeilem, et quam jam ne vulgus quidem ignoret nempe per Amafinios Rabirios, Catios scriptores eo
quos nune utilia e voeam in ad vulgi captum dudum aptatam M. Vide nos ad Acadd. I a s. Deinde perri sata edendum fuit. Si enim Eri et spir ut vix dubitare ieeat, iis quoquo Pal. 1 exhibere Anteio aie iam Davia auctoritate P. Manutii et Eliensis sui, pro commuta mulsata dederat: nec aliter praebet in mam Crat. Notimimum autem mae,mque debet, voeem hanc ubique fere a scribi obliterari. Vide infra III, , 5. Cur autemh. l. Brem turbet, ut pervagata librario Meio cui docto tribuat, et voces in Mulaeus glomem . illuseris additum putet, eo magis admiramur, quo ieiunior caua est, quam amet: arilicet illustria eo tanti Ciceronia usu
de his robus dici, quae apud vulgum
in magno honoro et mulis celebritateaint . Quod a verum esset, ex eo more auctor acripsi e putandus soret, quem rem toties ipse docet: explicationi nempe eausa haec addita dixeris. At illψιν eat omne id, quod inelara tuo povitam emitur, iis quidem, ut a quocumque, non a vulgo solum, Virtus eius conspiciatur idque in utramque partem. Ceterum Gud aper Φαια, inde Metori promu-- eos quod nihil estis. E quo emimr, non ut nos non intacti mias Hie laeua variis modis
179쪽
istius verbi, sed ut ille Su more loquatur, nostrum
negligat. Si enim idem dicit, quod Hieronymus, qui
censet, Summum borium SSe, Sine ulla molestia vivere cur mavult dicere Voluptatem, quam vacuitatem doloris, ut ille facit, qui, quid dicat, intelligit βλSin autem voluptatem putat adjungendam eam, quaesit in motu sic enim appellat hanc dulcem, in motu;
tentatus stat nos eum intactum reliquimus plura enim unt, in quihus haeremus. Primo enim, hac in forma e nos offendit, quum alias ubique ex quo emitur Ciceroni dicatur: quod ipse ille sensisse videtur, qui in Gud. recentiori manu ex superscripsit; Prout etiam Davis de more suo tacite correxit. Deinde tres illi optimi nostri etatur. Quod non statim abjiciendum videtur. Denique turbatur in v. non ut nos non , pluribus codd. nos non, cum Gud. I, en 1494, aliis solam non, cum Bas. Omittentibus. Inde Davis quum in Paris. I et a Pro nos non reperisset ne, sic edidites . nos ut ne intelligamus, collato inserius loco 8, 4n sequutusque eum est remi. Sed vulgata nihil continere videtur, quo jure ossendas. G.
6. Qui , quid dicat, intelligis
Lamb. intelligitur quod est sane ad contexta aptius hoc sensu, qui no- tro, i. e. communi loquendi more acribit, non suum sequitur, a vulgari consuetudine recedentem. Proprie
debebat esse, intelligi vula G. - Et intelligi potest, ut vertit gallicus interpres: Qui du moina entend cenu'ilssit pis . Sin autem Olutatem putat. Additur in plerisque codd. Post putat, dieae; sed recte ignorant Eri et Spir. ut mirum ait, si Grut videas ex Pal. inviae laudantem. Ita nihil est cur Bremim audiamus/utat Hiei iube tem, ut pro ineat, ducat legatur. G. 8. Adiungendam eam, qua sit inmotia Reserunt Gud utem Baa. Vien. duo Oxonn eum aliis aliorum, non eam, sed tuam, ut Daria edidit. Sed rectius utramque delebis quum, v luptatem quae sit in motu, vacuitati doloris . oppositam videas , id est, α quam dicat Epicurua in motu esse n. Notum deinde atis est, scribas demonstrativum, ante relativum consulto omissum, supplere olere quod h. l. factum esse, hae lectionis diversitate perquam probabile redditur. CLTuae V, , o, ubi male Emest cum Davis ex uno cod. ei addidit, quod recte Wolf reiecit Bassi omnia turbat, quum verba Putat V. dicat, iam jungendam, simul eliminanda iubet. Non enim Epicurunt, licet et indolentiam Hieronymi, et voluptatem Aristippi probarit, tamen hane noluisse illi tilianerum paed utramque aio conflasse intime, ut non nomine solum, sed re unum essent, cap. 6 et . Sed etsi quidem fatemur, Ciceronem in v. --jungendam paullo obscurius scripsis. se et si Probum verbum esset, potius
adunandum seribendi- fuisset quimpe quum illud sic intelligi possit, ac si . in adjunctis ponendam dixisset;
non autem, ut Academici virtuti bona externa, si Epicurus indolentiae voluptatem adjunorum volebat, sed una summi boni notione utramque comprehendebath tamen nihil haerendum. Dj0jtjgoo by
180쪽
it O . . CICERONIS illam nihil dolentis in stabilitate), quid tendit,
quum emcere non possit, ut cuiquam, qui ipse notus sibi sit, hoc est, qui Suam naturam sensumque Perspexerit, acuitas doloris, et voluptas idem esse videatur Hoc est vim asserre, orquate, sensibus: extorquere ex animis cognitiones Verborum, qui, imbuti sumus. Quis enim est, qui non videat ' haec esse in natura rerum tria unum, quum in voluptate sumus alterum quum in dolore tertium hoc, in quo
Nam adjungandam non reserendum omnino ad aeuitatem doloris est, sed ad eam, quam Hieronymus statuebat; sic minua etiam illud offendet. Atque si vel Rathii amplecti rationem velis , quid aliud lucraberis, quam ut ic
vaga evadant omnino Tum enim ver-ha, sin autem Muptatem eam, etc..
opposita erunt Hieronymi fini honorem, quod eum seqq. male conveniet,
quae in Istis hunc sensum flagitant, ut Epicurus aeuitatem doloris ita
eum voluptate, quae sit in motu, iunxisse dicatur, ut utramque eamdem statueret Sic enim amellae A. d. in motu Davis censet in motu ashrariis temere esse repetitum. I. V. LECLERC. - Pellat Decurtate, ut
omnino verba dicendi, ponitur, Pro hanc, nam dialcem dicit, in motu se appellat . f. Legg. I, 8, 4. G.
s. sui tendit. I. e. καταο τει- ,ει similiter dicit muctor, quid nit
mr ad utrumque enim ratione, ansemo, etc. cogitandum est, cf. Acadd.
II ar, D, in verbi similitudine
ab arcu hmus, a quavis Varium ComtentIone, repetita. Frequentius quIdem est , quo tondit, vel, quid intendis sed inde nee aliis ius erat, ut aliter coniicerent in his enim aeriaptor, Mans Cicero eat, multis modis variare solet. Rath his v. ad illam
adsuta cupit m e nos eris auet rinon vindicarimus Totius loci sent-tia haec eat . Nam si eum Hieronymo sentiri finem honorem in secutae Ponensu cur potius voluptatem hane dieit, quam, ut Hieronymus, Vacu
tatem doloris, qui, w dicat, sibi
plene conscius est y Contra vero in
Hieronymi fini voluptatem, quam in motu dicit, addis quid inrendit pnum cuiquam, qui se ipse norit, pedia debit vacuitatem doloris eum v luptate num idemque esse, ut doemenitituro , G. - Sensibus. Qui seliis. Hamant quantum intersit inter non dolere et voluptate smi. Io. Quis enim est, qui non videat haec Goereng. dat quis est enim. Ita, inquit, ex trinis nostris optimis, omtextis ipsi poscentibus, seribi iussimus, vulgata enim est referente. Ost. Π, , Quia est enim, ni non perspieua sint illa, Si restituendam infra, in V, 3r 93, quia est enim,
qui ... audeatis. De hoe m Mamera
tione necessario positu alibi egimus: eius autem tum necessitas eontinuo i telligitur si interrogatione sublata, semendum Miseris, in nemo enim sane esto. Omittunt Gud a et Baa. hinc. Si initieetscrthae solent, si pronomen, ah nuntiati fronte mirimi, ad semen in referendom est. Djsj1jgod by