장음표시 사용
181쪽
nunc quidem ' sumus credo idem vos, nec in dolore, nec in voluptate esse : ut in Voluptate sit, qui epuletur in dolore, qui torqueatur.' autem inter haec tantam multitudinem hominum ' interjectam non vides, nec laetantium, nec dolentium Noti pror i sus Α, inquit; omnesque β, qui sine dolore sint, in volu-
P Μanutio aeripti nonnulli quidam , in quibus eat Gad. x, sed id haud m-ro post nune solent. G. ra. Sumtis eredo idem utos, nec, eis MerenE dat, sumus es credo idem vos ... eras Sie, inquit, loeum, in
eo piis habitum, dubitationi iustae
exemptum putamus. Primo enim, quod videre facile erat, non Maequus init.
sunt, Verba, credo. . . esse, ex Paren
thesi poni: quia enim, qtium accurati attenderit, non, ut proximam Po-doseos esse viderit praeinde of ud runt a levi anacolutho, licet ipsumne animadverterent quidem Nam aio proprie auctori, ad praecedd. convenienter, scribendum erat: Tertium, quum nee in dolore, nee in voluptate sumus, ut nunc quidem ego, redo idem vocessen. At, declinans orationis Aovoτοvi , consulto ut saepius eum sacere docuimus directum a-eturae quasi iter reliquisse videtur. At tertium genus, aio expremum, ipsorum colloquentium exemplum P P suerat reatabant exempla ad bina r
liqua genera : addit igitur in apodosi
illud epulantis et tormentorum crucimeres Perferentis Exempla orationis adparent aes similiter immutatae of runtur Paene innumera. Hoc autem loe id tantum monemus, eum, qui ad Cieeronia dicendi rationem ceu ratius attenderit, aliama. I. vix praeoptare assi posse. Ceterum prave m- via nos dederat: nam sumus ad solum II Cis parauertia. Oeeronem refertur. Atque alcare nomates aliorumque plures.-Idem denique Pro ego quidam, vel, ut vulgo dieunt, pro item ponitur, cf. supra I s: in nunc idem . . . velim definias is simili modo
ex tertia pereona , in atructum ρεει...
idem, o pro is idem dieitve. Nihil igitur h. l. Emesti dicit, quum item
auadet. G. - Daviatu legit credo
enim no nec in , etc. - , et vituperet
Graterum qui primus idem, ex Pall. aex, admisit. Nonnullae edd. post Vietor dant credo quidem; sed τοquidem repeti sine odio non potest. r3. Inter hine tantam multitudinem hominum interjectam Abeat interfe-eeram ab Eri et Spir transponiturque a Gud a, interjectam hominum. At
equidem voce aegre camerim, non tam sensus ausa, quam soni, et aurium etiam Tum enim verba non vides post
dolentium Hielenda forent quod vo-e retenta nihil opus eat. idetur olim excidisse, et in Gud a alieno loco esse repositum. Interfici inter autem -- erum Ciceronis propria est. G. x 4. Non roraus Emeat naturam particulae Prorsus, qua, at Vim sententiae non habet, negationi postponitur, noli vidit, alias enim eam non avaratim interpunxisset. L. N. D. III,
tioris sed pravius facit etiam Lamh. qui morsus Post inquis ponit. G.
sic, inquit, Eri et Spir atque inde etiam est, quod in proximia Gud.
182쪽
ptate, et ea quidem summa esse dico. Ergo in eadem
voluptate si eum, qui alteri misceat mulsum, ipse non SitienS, et eum, qui illud sitiens hibat λVΙ. um ille, Finem, inquit, interrogandi si videtur quod quidem ego a principio ita me malis dixeram, hoc ipsum providens, dialecticas captiones.
Rhetorice igitur, inquam, nos mavis, quam dialectice disputare Quasi vero, inquit, perpetua oratio, rhetorum solum, non etiam philosophorum 4 sit Zenonis
eum Bas sit pro sint reseret, quippe
quorum auribae priscam somuun non viderent. Quo autem est sed , T immo potias, ut post negationem saepe Cato Mai. 6, 6 Divin. H, 8, 1. Eadem ratio eat, qua Pari hae a-Hieiter adversatur. Nihil igitur est, one Lamh. qua omittit, et Gulielmitia ψει suadet. x6 Esse dico. Ergo in eadem -- ismara offendere in his et aeribae et 6. D. M a ante die interpungunt, ut ex noatria Gud. I et Baa a que ita sere veteres editi. Davia de suo dodit ossas ineo. Dicis mos quum ivi Eliena asso. Dicis rem legatur. Em in eiusmodi instantiis, quae ἀ-go die atur, emper ab initio poni tur et ubique, at in oratione assem aliquis regnati Nos quidem post εα--v- imaeram ea comp. exeiduae putamus, ut Post m olet. s. Leg. Alaniua , O Meh. - at enim, inquit, nihil novi sat eo in exempla atque itiatituta Horum . Ibi reetes in ivati ex aeriptis nuper addidit. G. I. r. Finem ... intorrogandi, si videtur supple inre.-Eamdem habeaellipata a Graeeis repetendam, N. D. II, o, C: Quoemaeum vixi at, Cotia finem . . . a. Da. Iure remi ita defendit, a Daristo male tentatam. Att. IX, P. et 4 γα quod ille nuper ita se mane di
3. Di,aeticas aptiones. Hae vis eum Oee et gestu pronuntianda sunt,
sola explicandi musa in elausula addita Notari autem de Coogitandum
easte, ne γε dico, puera, etc. Divin. I a 3 usuumque magna via videretur eoae et in im erandia eo utendisque rebus, et In monstris interpe
tandis et procurandia tempe hin ha--pieum disciplina in Tuae. IV Is, 34 : equam appetitionem tum eu-ditatum, tum libidinum die n. --
pH,impotentiam quamdam animi et .m
elausulam faeit Plato at Meherrimae, ne minua enoph. Is rates, et D moath. Repetierunt hunc positum ab Homori simili, et isequantissimo more. Imitari autem istam ratiomem apte vivi sermonia eo uetudinem, et Maia laxistatem, nemo non ridet Ceterum Me, quod praecedit, ad ea tonas ex eadem
regula Merendum, qua neutra Pe nominum ad rei notionem, non advocem, quam memant, aptais, s ehane aequuntur, rarius, ut hoe locto, Praeced-t G.
183쪽
est, inquam, hoc stoici : omnem vim loquendi, ut jam ante Aristoteles', in duas tributam esse partes: rhetoricam, palmae dialecticam, pugni similem esse dicebat, quod latius loquerentur rhetores, dialectici autem compressius ' obsequar igitur voluntati tuae dicamque, si potero, rhetorice; sed hac rhetorica phis Zenonis est, ing. hoc Stoici. Idem Gnd. x hoe meliore loeo ante est ponit Ferri tamen vulgata Potest, quum auctor inquam mediae orationi interponat praedi tum autem Stoici quod additum est, ne Epicureus intelligeretur separatim, ut serimus, interpungendum ait G.-In sqq. ser. dat partia pro partes e binis suis, notat e post h. v. in quibusdam addidisere. Et pro tributam, at distribu-
6. Ut Iam ante Aristotetis Goer. interpungit Zanonis ... Stoici, omnem . l. -jam a Arist. 4. d. t. e. a- Het .... dicis tu quod. . . .
compressitis. Si hanc, inquit, parenthesim dudum . D. dedissent,
neque Walherus ea necessario Post Smintransponenda, nec Bremi eademate exonsanda putaret, ut Ciceronem
nemigentis crimino cumularet Ciceronem scilicet, qui sibi ex castitate orationis et elegantia plurimum tribuebat; quem tolle anxie de Hugesis vel verbis, vel dicendi formis ex Atti- eo suo quaeritantem videmus; qui denique hos ipsos libros rem diu expoliebat de hoc, inquam, omnium' manoriri linguae Patriae peritissimo, quo demum modo nobis tam severinnjudiciam eonveniet, qui tot vel ab Em inde, reete dicis eas intellexemmus, quae hic vel primus aperuit, vel ip- ut vitia eorrexit et quihus n- om operae in erroribus dediseendis consumitur, ut paucissimis adripa linguae interioris adyis penetrare liceat lSed redimus in orbem hoc .ddituri,
imitatam hic esse vivi sermonis consuetudinem, qui haud raro parentheses tum interponit, quum animo ob ieiuntur, id est, sic ut aptiore loco ad amussim talia exigentibus, poni potuisse videantur. At ne licet quidem alieno loco Pareuth insertam diei, quum ea non ad verbum aliquod simplex, sed ad verborum omplexnmpertineat, eui media interponitur. Nos
de parenthesium auctoris natura --gitasse, haud paucis priorum voluminum Ioeis ostendisse nobis videmur, v. e. Acadd. II, 6, 16, cu Lem. I, x8, 48. Ceterum secis cogitandum esse,
. Pugni similem. Ita Davisti iussu, pro vulg. pugno , dedit Bremi atque ita plane Erl. Reliqui nostri, compluresque alio m pugnis, ex sequentia voeis prima liter cadhaerente Re elissim : nam licet res comparanda sit sensuum , men comParata rationis est. Ceteram apte conseri ad rem ipsam
Davis. Sext. Emp. ath. II, 3 et sed
ex Cicerone ipso locus lasaictis praetereundus non erat; id orat. 3a,
xx 4. Eodem exemplo idem Zeno usus est ad φαvτασιας et καταλἡ Φεως diversitatem docendam; of Aeadd. II, 4 , ras. G.
184쪽
losophorum, ion nostra illa serens : quam necesse est, quum populariter loquatur, esse interdum paullo is hebetiorem s. Sed dum dialecticam, orquate, Cori- temnit Epicurus, quae una continet omnem et perapiciendi quid in quaque re sit, scientiam, et judicandi quale quidque sit, et ratione ac via disputandi '; ruit in dicendo, ut mihi quidem videtur, nec ea, quae docere vult, ulla arte distinguit ' ut haec ipsa, quae modo
Summum a vobis bonum voluptas dicitur. Aperiendum est igitur, quid sit voluptas : aliter enim expli
s Hebetiorem. I. e. non ad visum, ut aiunt, rem resecat vel ia malis,
simili a telo desumpto, es de Resp. Har P. I, 2, tu i tela Ieriora et hebetiora jungimtur: utrumque ad idem sere redit. G. Io. Scientiam, etjudicandi , quale quidque sit, et ratione ac via disputandi. rem difficultatem loci seniat; sed rationem, qua eam Oiseret, iniit haud probandam. Auctoritate enim viri docti in Aetis ruditi corrigit,
. et rationem a viam M. Iudicat autem
hos ablati vos soloecismum inferre omnigrammaticae adversum. Sed se ipseram cepit, quum Verba cratione ac via is non proxime, sed per subat. scientilam ad continet reserantur. Est enim comatructio, in dialectica continet seientiam disputandi quo modo p ratione et via m. i. e. ut vulgua loquitur, methodice Tenendum autem est, V eem primariam scient quum initium sententiae verb. continet occupasset,
proprie post disputandi poni debuisse;
sed quum sic nexus cohaerentia altius snspenderetur, eonsulto auctor eam
In media sententia posuit, ut ad seqq. enuntiata simul applicaretur. Huc fere omnia illa loca pertinent, ad quae idem inhat denuo a audiendum est. CL Aeadd. I, et, si is ex iis autem
orta animantium formae, emamque
rerum sorinae quae gignuntur e terra . Legg. II, 5, 3 - Neque medicorum praecepta dici vere praecepta maiantis. Vide ad Aeadd. II, 8, 3o.
Eodem plane modo verba quoque finita ponuntur Acadd. II, 32, 1 I.
Ceterum Pari ratione haec ipsa dialaetica orat. II, 38, 157:-Ars enodisserendi, et vera et salsa diiudieandio, dieitur: quod enim eo loe .ar hene disserendiis, id o noatrociviaeientia ratione et via disputandi , , variatur. G. II. Quin docere vult, iam artae
distinguis. Sic e Pal et receptum esti, cum quo etiam nostri illi bini saetunt, nisi quod Eri illa praebet: quod, o
protas Praecedente, nee ipsum absonum videtur. Sed in oe arte anet e per ae dialeeticam cogitasse putandus est, et ulla arte, ut Mepe olet, Prom ex ulla parte ad dialectica praeceptae uvenienteris, accepisse. Reliquommeodd. omnium lectio, quae docet, vult ulla arte distingui in aeritarem Palatum sapit, et rem a . D. abieeta est. G. Djsj1jgod by
185쪽
cari, quod quaeritur, non potest. Quam si explicavisset, non tam haesitaret. Ut enim eam voluptatem tueretur, quam Aristippus, id est, qua sensus dulciter ac jucunde movetur quam etiam pecudes, si loqui possent, appellarent Voluptatem aut, si magis placeret suo more loqui, quam ut
omnes Danai ycenenses, Attica pubes' ,
reliquique Graeci, qui hoc anapaestos citantur hoc non dolere si solum voluptati nomine appellaret, illud Aristippeum contemneret aut, si utrumque
I 2. Magis pl. suo more loqui, quam tit omnes, etc. Se loquuntur, quod ex praecedente loqui intelligendum est, ut Mepissime. L. Att. III, P. 1, quae incipitis A. d. V kalend. mari. Formiis accepi tuas literas et ex quibus
ea, quae in agro Piceno gesta erant, cognovi commodiora ease multo, quam ut erat nobis nuntiatumis. Haec duo loca nobis Persuadent, Parum recte praecapi, post comparativos ad quam addi quidem ut eo auctionem , non autem adverbium P ase, ex quo Praecepto ab Emest inde Turnebo et Μathlando auctoribus, ut Contra codd. omnes h. I. exterminata est. Eodem modo iubetur alibi post comPP. quam quod soli coniuncti construi, qnum tamen aeque plura exempla aecus -- deant. Id tamen verissimum eat, nemper fere auctorem sic, ut omisso. Inde Rathium non capimus, si Em. Cont commamem sensum secisse dicit, quum ne deleret G. x3. Omnes Danai, cenenses
Auiora pubes. Sic dedi I. V. L. unde probabile est et sic dedisse mest. qnem . . . sere aequitur. Sic et olivet. nia quod addit atqua ante
Myeenenses. Haec olim uno versu scripta vulgabantur Goer. v. Attica Pubes alterius versu principiam sa-cit. Sic, inquit, aeripsimus eum vulgata, versu remi ad exemplum distincto, licet incerti haereremus, an recte . nam omnes nostri Pro atque , aut, et ante Attis Eri et Spir ut addunt.Vulgo atque deest. Possis etiam Aetica pubes conjicere, quum Erl. artica, Gud a attita, et Bas arctica reserant. Sed vide ad Legg. II, , s. - omnes Dianai Versus est ana- Paesticus, qui speciem habet proverbii ad significandum universum genus Putdicimus, coelo , terra , murigue, quum ubique designare volumus. ΜOR L. I 4. Anapinsto. Nos anapaestum intelligimus totam eam quam appellant Graeci vωται mκτὶ βασt, quae est μ,έτρω συvWωr, ἡτοι δύο ἡ πλειο-vωv, τ ινιοι ou RHYομοι ou, quae etiam alio nomine συστηυ. appellatur. Ita anapaesti, vel ut alii Iegunt, anapa stici nomine, multos inter se conjunctos versus intelligimus sic nuncupat Cicero, Tuscul. III, versus quosdam
qui in Iphigenia Aulidens expositi
sunt, anapaestum: . Nec alietur . in .
quit, illud potentissimi regis anapae
186쪽
probaret, ut probat, conjungeret doloris vacuit a tem cum Voluptate, et duobus ultimis uteretur. ultienim et magni philosophi haec ultima 7 bonorum
juncta fecerunt, ut Aristoteles qui Virtutis usum cum vitae persectae prosperitate conjunxit Callipho adjunxit ad honestatem, voluptatem: Diodorus h ad eamdem honestatem addidit 9 vacuitatem doloris Idem
fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, conjunxisset cum Aristippi vetere sententia. Illi enim inter se dissentiunt; propterea singuliS
finibus utuntur et, quum uterque graece egregie loquatur, nec Aristippus, qui Voluptatem summum botium dicit, in voluptate ponit non dolere, neque Hieronymus,
nitur, quum auctor vocem a se um
setam indolantiam non nimissequemtare vellet G. x6. Conjungeret. Reete Dav. aequu- tua est remius, quum nescio quod fatum Emeatium ad vulgatum conssungere retraxi et quod ad hae eontexta sere plane nequit. Receptum
servant nostri omne vetereaque im
x7. Rine Dima bonorum. Quaerit Memina, quonam Me tendat: nam adetineuitatam doloris, et volvtatem, auiae trahi, quum ad Aristotelem respiciatur. Ne posse, haec de quia bus Imuimur is, praeter alia, ambigvltatis maxime causa, intelligi. Nihil inde ipsi dubium, quin hine imperiti sit librarii At sine ulla dubitatione
ipsin auctoris est; et ad sequentia relatum, ut toties solet, haec quae deinceps addam . notat. Si Post ph
losophi virgula, quam addidimus, ' alis suisset, ipse sorte Brem nihil os.senderet nimia enim saepe pro . hic et is ab enuntiati initio sic Ponuntur, ut ad sequentia pertineant.-Ut, quae sequitur, est sic με li causa. G. 18. Dio rus Carius erat, et magnus dialectiens Quum una cum Sul- Pone e et apud Ptolemaeum Soterem, atque a Stilpone interrogatus statim respondere non potuisset; inde Κρουος
ac cunctator nominatus est Reserunt
ho et tanto dolori fuisse, ut moerore consumptus obierit, quamquam Stilponis quaestionem postea longo opere explicuisset. Is Addidit. Deleri hoc verbum Ursin et Gnyet ut abundans, iubent: sed Bremias tum orationem duriorem evadere monet, haud admodum curiosum in his similibusque Ciceronem arguens. Quasi acriptori non recte liceat exempla, quae aneri, singula suo verbo distincta proponere Si auspieiosus mae vella rectiva de praecedem te adstinxit dubitaria Praeo aerat enim non a tum comunxit, ed verbum in
fungere ponit Cicero in philosophia
de iis, quae ad rem primariam taminquam a undaria a edunt, quum hoc loco de paribus dicatur. Sed idem verbum supra quoque Di vagius m situm vidimus G. In dubiis citissimum est liub auctoritatem equi. Djsj1jgod by
187쪽
qui summum bonum statuit non dolere voluptatis Dinmine umquam utitur, pro illa indolentia; quippe' quilae in expetendis quidem rebus numeret Voluptatem. VII. Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum opules . Unum est, sine dolore esse alterum, cum
voluptate. Vos ex his tam dissimilibus rebus non modo uomen unum nam id facilius paterer), sed etiam rem unam ex duabus facere conamini : quod fieri nullo modo potest'. Hic, qui utramque probat, ambobus debuit uti, sicut iacit re neque tamen dividit verbis Quum enim eam ipsam Voluptatem , quamao. Qui equi ... voluptatem Vox hae ultima solius explicationis causa adiecta est, sic ut ne E Puto, etc. intelligendum sit cons supra sci7. Quod nisi tenueris, in horum verbo-mm positu recte haerebis. Addita autem est vox ista, ne sorte hae ad indolentiam traherentur. G. VII. . Duae sunt enim res , . tu vero solum putes. Rathios, ne duoetaerba solum ροι. sed quid inde Iu-eremur, dispicere non est. Tu est em-cacius, et omnino loco aptius Sensus est, tu sorte dixeris, indolentiam et voluptatem non re disseris, sed ver- hic sed utique re disserunt Potius enuntiatum praemissum vides cinde hoe quum non emeret, Bathii er
o. Rebus Abest a Gud. x et Bas. sed acribae vitio placet enim sibi araetor in voce res prae celeris repetita, vide ad Acadd. II, 4, 1o, idemque amant Corn. Nep. Liv. alii. - Paullomat, Mo me unum is voluptatem intelliges, qua ex Epicuri mente, indolentia simul comprehenditur. Denique
rem unam et ex duab/ι consulto explieatius dictum est, ut recte rem. contra Em qui ex duabus a gloss.
tore adjectum suspicatur. Intelliges,tie dixi. G. 3. Quod seri tilio modo mirat, sine omni iusta causa sollicitant Davia. et Em quum ferri scriptum malint. Int ambobus nominibus debuit uti, quoniam res duas distinguit.-Statim
Post utramque Gier scrib. utrum
que. Recte , inquit, probat remius Lambini coniecturam utramque, C. finem; quam tres optimi nostri assensu suo extra omnem dubitationem po
4. Sicut facie re neque . H. et Spir re ignorant, licet vulgata ex Pal. x, Per mi fluxerit : nam scripti reliqui nostri, ut ceteri aliorum, remque Hoc testatum voluimus, quum neque simplex sit etiam in mari Cra-tandriae, et . anui sic e cod. vetere dederit irave enim et mendose narrat avis hunc re quoque vulgasse); neque v. re nobis necessaria videatur. Sed Gruteri απλοτης in dubium vocanda non eat, inprimis quum in hoc Lambitio assentiendum esset qui sic ex alterius alicuius cori tura ediderat. G.
5. Eam ipsam ol. Iidem bini illi
188쪽
eodem nomine omnes appellamus, laudat locis plurimis, audet dicere, ne suspicari quidem se ullum bonum seiunctum ab illo Aristippeo genere voluptatis; atque ibi hoc dicit, ubi omnis ejus est oratio de summo bono. In alio vero libro, in quo breviter comprehensis gravissimis sententiis, quasi oracula edidisse tipientiae dicitur, scribit his verbis, quae nota tibi profecto, rquate, sunt. Quis enim vestrum non edidicit
Epicuri κυρια δόξας, id est, quasi maxime ratas' quia
edd. vere plerisque, imam eam servent. Sed nullam h l. vim tu ipsam videm , et in proximis tum mutato verborem ordine loris plurimis laudae aeribendum fuerit. G. 6 Rodem nomina omnes. Ita soli bini inici nam Gud. I et M. Mee
transponunt, omnes od. Om et Gud.
omnes plane ignomi quod idem P mea facit sed vulgata ea veris- alma, et vox tua extadisse olim videtur, loemne deinde pravo reposita. G. . Omnis eius est Oratio GoerenEdelet ast. ano v inquit, vaga in aeriptis aedes damnat Eri et Spir. . omnia oratio eiu est a. Baa eum di oratio ast Gud a se ignorat: cui paruimus, quum eo facillime carere possis nec locus, quem ex vulgata tenet, plaeere possit immo toti enuntiati numerus, at amplectaria elaudicet. 8. Id est, quasi maxime rata . . . sententiae. P. anntio, qui verba id an . . . ratas, damnat, et Daviaio qni totum loeum, id est . . . senisn-K- , uneis inclusum , in puriis judieat, alia oeeurrit Bremius, quum verba , quis enim . . . ententia , ad parenthesin revoearet. Si omnia in gyrum suum coeunt. Nam i mr, ut toties olet, Parentheata excipit; ef iud ad Acadit hoc pleno contextu, quum igitur luee nota tibi profecto alat, animad verte, reetene. . . interPreter . Nobis oum Rath res est, qui longe aliis induetum se argumentia dieit, qui a verba illa, quae P. Manut damnat, interpolata Putet. Nam praeter vocea, id est, puriorum locorum indices, miram videri vo bis κυριας emionem, mi mea ait
rius δόξας. Nec intelligi, cur illud
maxime ratas versum sit, quasi κυρι--
τατας Displicere etiam quasi additum. Dispici denique non licere, quid vox a jecta quia ibi velit ima retentia Atrae v. id est Ciceroni ad
interpretandos Graecos usitatissimia, Mepi , et satis accurate in volt prioribus egisse nobis videmur. Neque h. l. ut toties alibi, tam ad eo auctor, quos colloquentes facit , respieit, quam partim ad ipsius morem, graeca verba, quibus utitur, latine vertendi, Partim adueetores, quo ait habitumagraeearum literarem expertes.-Κύριος autem et ratus bene sibi respondere nemo dubitabit, nisi quem fugiat. graeca vcμος κυριος, et lex rata, in utraque lingua Pari prorsus Poteatate diei. Simul vero etiam Maequeris, et κυριας , et mus aceonianodate advola.ους , et leges, dictas eas , quippe quae sententiae Epicureis imum ratarum instar et essent, et esse deberent. Djsj1jgoo by
189쪽
gravissimae sint ad beate vivendum breviter enuntiatae sententiae Animadverte igitur, rectene hanc sententiam interpreter: a Si ea ', quae sunt luxuriosis efficientia voluptatum, liberarent eos deorum, et mortis, et
doloris metu, docerentque, qui essent fines cupiditatum nihil haberemus,quod reprehenderemus : quum undique complerentur voluptatibus, nec haberent
-Maaramavero circumvecte additum est, quod Epicuriis omnes philosophiae sententia auia ista vellet, breves autem illas quum te inscriberet, id ex praeserentia quadam, et , ut
dicunt, κατ' ἐξοχm , faceret. Quod ipsum adiret maxime indicatum statues, adhibita simul particula illa, qua ubiqtie insolentior dicendi ratio exemsari solet sed in hoc Cicero religio-
Sior, accurativa etiam hanc vertendi ratiouem exponit, addito pleno enuntiato, quia ... sententiae iam Rathii culpa est, non Ioci, probe se habentis, quod quia non concoquebat, quum ale hae plene capienda essent, quasi maxime rataa, ideoque maxime ratas, quia, etc. . Nihil vero minua ossendere debebat, quam quod non item δο- versum sit : quaa hoc auctor
non secerit, voce sententia , licet paullo ante Praecessisset, tamen eum
vi in Hanania denuo posita Quod si
tertia vice eamdem ad mura PPosui aet, tum Vere esset, quod in dubiam vocari posset. Ita Rathi dubitationes
s. Stat, pro quo salso Rath in veti. impreaaia omnibus sunt scribi dieit,
et quatuor nostri, et P. Mare cum Venet. 494 , Cratand et alii exhibent. G. xo. Si σα, quae sunt ... id est autem malum. Haec vera ad verbum sunt dε-
Davia codd. nostromm omnium est. xu. Eaberemus, quod rePrehenderi
Vulgatae loco quae item amavisio est),. haberemus, quod reprehenderemu1M,
In optimis tribus nostri haberemus legitur, quum in reliquis hinreremus
legatur verba utem, quod 'Prehenderemus, in nullo usquam scripto e mPareant, ex solis graecis Laertii addita Sed haec quum data per Verbum e verbo versa videas , quumque
eadem ista e Minit, recurrant; nihil dubitavimus vulgatam a Davisio inde repetere. Nam licet hinreremus optime pro his poni possit, tamen, ex quo semel sic per comPend. propter quod verba ista saepissime in scriptis permutantur scriptum esset, facile intelligi potest reliqua consulto omissa esse G. - ω est autem malum in fine. Quod remius et Rath scriptis auctoribus autem, ex Pal. I, Pro aut receptum et a binis illis nostris comprobatum , deleri jubent. abesse id quidem ab Oxonn. E. et ξ. ubique sere seorsim aentientibus, Concedimus sed si seripti illi vel optimi
190쪽
ulla ex pari aliquid aut dolens, aut aegrum, id ostautem natum .
Hoc loco tenere se 'Τriarius non potuit obsecro,
inquit, Torquate, haec dicit Epicurus quod mihi
quidem Visus est, quum sciret, velle tamen confitentem audire orquatum. At ille non pertimuit, saneque
fidenter Istis quidem ipsis verbis, inquit; sed quid
sentiat, non videtis. Si alia sentit, inquam, alia loquitur numquam intelligam, quid sentiat; sed plane dicit, quod intelligam idque si ita dicit, non esse
reprehendendos luxuriosos, si sapientes sint, dicit absurde similiter ' et si dicat, non reprehendendos
suerint, me nobis constabit, ignoratam partieulae tuus vim in auaa fixisse, ut ea omitteretur. Neque ino audies, ad graeca Pro Mantes,
compensandum avis addi Ideas. Huius enim particulae in Meveratione usu apud Ciceronem creberiimus, tum sere ubique emitur, si tertium locum occupat non tam in via haec ex ipsa Pendeat,quam quod verbum a
stantivum eum Pondere praemittitur.G. 13. Tener se Hoe, inquit Goe--nx, at Ciceronia, non se tenere. Sed quum ea res non exemplorum
multitudine dirimatur; hoe ex soni ratione adiicimus, quo vim enuntiati non ad se, sed ad tenere pertinere elarum eat. Ambabus igitur Gad. x, P.,aria, Crat aliarumque plurium
vera editi auctoritatem accipimus, qui sic praebent. I 4. Obs.... h. d. Dicurus 'Lamb. eveteri eod. addit o Post M. eumque sequutus eat Davia quum in uno Paria. idem reperisset. rem idem dedit, augeri admirationem pronomine adjecto assimana. Nostri omne te respuunt: neque Bremium aatis assequimur. Quantum quidem ridemus, inter additum pron et omissum Id h. I. diseriminia est, ut obseero tu admirationem proxime ad hominem applicet, eum quo colloquaris, hoe sere sensu, obsecro, dic mihi ... haee dicit EP . Neglecto contra honomine, verbum hoc vim particulae exclamantia induit. Ex nostri idiomate sic
assectum omnino auctum dices, non vero eum admirationis, quae ex natura sua rem ipsam eum stupore quo
dam intuetur. Sed nos, ne haec H-memur, at iudicam rectiva h. . Messi, e caeriba additum esse, vim verbi absolute positi non Maequente, quam ut lueertam fidem binorum codd. sequaris, tot contra nitentibus; Ileet pron additum assectum admirationem fingentia melicia pingat. Ceterum utraque ratio apud auctorem 5 equentissima est. G. et s. Sanequa denter Tres ex nostri que ignorant: sed saepius vidimus scribas turbantea, at que , immo posius valet. G. 16. Similiter, ete. Aut similiter ut legendum videtur, aut veterea similia Djsj1jgod by