장음표시 사용
211쪽
le industria, aliud ita Datum sic serarum natura, non
est illa quidem depravata mala disciplina, sed natura
sua . Nec vero A, ut Oluptatem expetat, natura movet infantem; sed tantum ut se ipse diligat, ut inte
grum se Salvumque Velit omne enim animal, simul ut Ortum est, et Se ipsum, et Omne partes suas diligit duasque, quae maximae Sunt in primis amplectitur, animum, et corpusq; deinde utriusque partes. Nam uti et in animo praecipua quaedam, et in cora , 3o in Ineumit et leviter a summo inflexum hacillum . - Bacilium ... natum. Haec laudat Nonius in v. bacilium, ita tamen ut voem de industris meiat ae negligentia librariorum videntur excidia- illas enim Oatulat oratio. DAv. 3. Meferarum natura, non . . . sed utitur sua. Feras dicit natura stia praMatris. At Paullo ante docuerat inod sit inter dura Maia myatiaque diserimen in Quamvis enim, inquit, depravatae non sint, ravae tamen esse Possunt M. Leg serarum natura non est tua quidem depravata mala diseiplitia, sed nata P v. o. a. V. - ire quodammodo dictum se
rar m natura . . . natur Sua M. Aee
dit etiam quod natur dura tradicitae, licet paucis verbis ante auctor alias, non depravatas, sed myas Esse dixisset. Haec commovere Davis.
corii ret. Quod aures pam Probant: si tamen opus sit, sed nam ρων aeri- here licebit, auribus etiam aventibus. At nihil eorrectione locus egere id ine. Nam primo non nec se est, ut natura sua ad dura ta reseras sed
potest aut impliciter est cogitando repetici aut a vel hoc nolis, per Reugma loeus accipi, ut in de ramia, ρων lateat qualibus exemplis Cic. at eurtate scribit, abundat. Neque in duplici natura at offendimur, ut locum eo plum iudicemus. Vidit
enim iam rem duplici vi duplex natura dici ferarum nam Grae- comm frequentissimo more' pro feris
simpliciter, et na ura sua Pro muriali vi sua e nos multa etiam similia meminimus, in uno panuum commoraturi. Orat a 4 4 Dulce igitur orationis genus.. est in illo epidietico genere n. SchistE quum in his haereret, proprio ausu, est illud ἐπιδεατ ὀv, voce genere deleta, novavit. At nihil aliud Cic. voluit, quam mulcis oratio est . . . in ἐπ genere . Ibid. 7, 4.
Bestiae κατα τι natura sua Pravae dicantur, comparata nempe earum natura cum natura hominia. G.
4. Nec orem Turbant in his scripti veteresque impressi Eri et Spiri nec mere. Gud. I, 2 Bas eum alii necer . et Μars me vero, etc. Sed aeritiae particularum nec vero vim, qua I seMs nichi valent, non eperunt, atque inde consulto nutarunt. Docuimus hanc earum potestatem ad Aeadd. I, 11, o, eamque ubique tenent, si negatio praecesserit. Q a absente norunt sere, Auch in der ram nitat. s.
212쪽
pore quae quum miter agnovit, tunc discemere incipit, ut ea, quae prima data sunt natura', appea tat, aSperneturque contraria. In his primis naturalibus voluptas insit, necne, magna quaestio est. Nihil vero
putare esse', praeter voluptatem, non membra, non
sensus, non ingenii motum, non integritatem corporis, non valitudinem', summae mihi videtur insci
ae nostri omnes vocem, scribarum palatum sapientem, res uni. G. 6. Qine quum . . . discemere Gostr.
dat tum Sie, inquit, Eri et Spir etate, quum praecedente, ubique apud Cic. aerihendum Me indictam a Nam ut alia inoeamus, oriuna huc usque oeua nobis oecurrit, ubi eum vulgata editur, ad quem e d. non etiam ωm exhibere viderimus. Quid, quod ista auspicio nobis tam late patet, ut, nisi ad omne aureae aetatis scriptores, eorte ad optimos quosque pertinere
videatur Seatent hujusmodi vitiis inprimis Poetae , et omnium maxime
Tibullus sed quum nondum plene hane rem nobiscum diiudiearimus, nihil ponem . quod non ab omni
Parte verum intellexerimus T istum autem id h. I voluimus, ut etiam alios in hane inneturam attentos reddere-
natura. Onendimur in data Debui se enim a natura oribi, ut alibi sa , ω primis a natura datis, etc. . At si arari a sorinia additum putaria, tumina πρωτα με intelligenda anni, quae etiam τρωα ---, te dicuntur. Aio restituimus A M. I, 6, 22,
. quae ement Prima intum , quum
prave vulgo in adderetur ubi, quae adnotavim , oonseres Quod a dri aegre dimittes, marem , unde id pendeat, et quo exemplo aio Molute dieatur nam eoaete eooisbia W- η- te. Contra ero variant Eliena dista et Bas lata ut vel inde de glossa a Metum videatur. Sed alia etiam eo gendi ratio per Gud a Peritur, qui sunt ignorat. Nam hoc a deleris. isolis, euris exciderit, patebit. Sed priua tamen praetulerim, quum coaetina
s. Nihil vero putare asse Vult Br m. in s aeribi. Nobis quidem id nihil
opus videtur: plenam enim sententiamate eonstitu nihil vero putare ae quod in primis naturalibus Inali,
Pr Vol. te. - Esse saeverandi vi
additur atque lude elausulam e Pat, quum gravior vox enuntiati initiam oecupasset quo frequentissimo verbi subat positu saepe ad Aeadd.
egimus; quippe in quo V. DD. toties
haereant. In fatali autem eontextu Ciceronem paullo audaciores ellipaea amare, euilibet in laetioni vel pa-- adaueto erae debet haematum G. s. Non valitudinam. Haec ignorantum optimi noatri, et Gud. I, qui quidem eum Baa vulgatam Servat, superseriptum tamen ia ineolumisatam resert et addit eum aliis denuo comporis. Inde haud parva anapiet ena- aestur, hae in interpolatia esse Ponenda, et sorte glosaae ad inivritatem
adaeriptae deberi. Tamen invitiatinae his earuerim, quum initido et animi et eo oris' prae eteris ad prima
213쪽
tiae δ' atque ab isto capite fluere necesse est omnem rationem bonorum, et malorum Polemoni, etiam ante Aristoteli , ea prima Visa Sunt, quae paullo ante dixi. Ergo nata est sententia' ' Veterum academicorum et peripateticorum, ut finem bonorum dicerent, secun
dum naturam vivere ', id est, virtute adhibita frui primis a natura datis Callipho ad virtutem nihil ad-
debilitatem et mutilationem corporis exesudat eum quo illa ipsa alibi expreMa ab auctore his addatur. Vide infra in V, et, is , ubi etiam incolumitas ponitur. Quale igitur indicium seremus piso Milicet duplex hoe
comoris, quod vetustissimos codices occupaverat, in causa suisae, ut verba ista exciderent. Nam nihil saepius in codd. observari licet quam ut anbstantivum rectum inter duo regentia positum, ad posterius sic repetitum deprehendatur. G. Io Inscitire. Inscitia, cuius loco etiam Gad. a inscientia peccat, tinfeste Iudi cantis Parum eius vim a sequuntur Davis et remi, qui siti eisiam explieant. Satis egisse hac de voee supra videmur. Verissime autem in hia, quae continuo aequuntur, iudicatur, ab eo, quo loco haec πρῶτα υσε Ponaa, omne de sine bonorum judicium pendere ab hae enim parte et veteria, et recentioris temporia ethi. eorum familiae dignoscuntur. G. xx. Etiam ante Aris Goer serib. etjam ante Ar Recte, inquit, remivooem diremit, quae nimis Mem, si ante aequitur, vel coaluit, vel alia via eor in eat vide nos ad Acadd. I, 12, 44, - et, iam ante Socratem , et supra , 5. inus bene avis ex uno auo et Metoriana jam eiecit. Ceterum hine horum auctor ipse ceu tins exponit ins V, 7.12. Erro nata est sententia Lamb. II. Cic. Pars tertis. corr. in emo alii Inde m M. Bremi, ut jam ante Lambinum neaeloquia conjecerat, Ex quo in texta recepit Gruter emo interdum extari, Postea notare quum dicit, altera voce tollit, quod altera non male Posuerat. Recte Erso se habet, et valet Indefactum est ut, qua vi haud raro ponitur. CL Tusc. I, Summam eruditiovem Graeci sitam cenaebant in nervorum oeumque cantibus igitur et Epa nondas ... Themistoclesque. . . habitus est indoetior. Ergo in Graeelamusici stomerunt, etc. - . -- DE re ipsa vid passim libb. A demi-
x3. Meundum naturum visere. . .
eis. Exinti Cic. hune bonorum finem ita, ut ad Polemonia maxime
verborum rationem haec accommoda ret. id Aeadd. II, 24 3 ΗΟ-neat antem vivere, fruentem rehua
his , qua primas homini natum eonis eluet, et vetus Academia enauit itindieant scripta Polemonia, quem Antiochus probat maxime', et Aristoteles, usque amiel nunc maxime videntur a edere . u. infra Tv, 6, x : suum enim suPeri ea, e quihus planissime Polemo, secundum naturam vivere summum bonum esse dixissentis. Id quidem eo accuratius tenendum est, quo frequentius haec Aeademicorum Peripatetleorumque eommunis summi honi deseriptio apud auctorem legitur G.
214쪽
junxit, nisi voluptatem Diodorus, nisi acuitatem doloris. His omnibuS, quos dixi, consequentes sunt fines honorum Aristippo simplex voluptas; stoisis, consentire naturae; quod esse volunt e virtute, id est, honeste vivere quod ita interpretantur, viverer . Diodorus, nisi vae Goer delet nisi miramur, inquot, quomodo . DD. vulg. atructuram serre potuerint. Debebant certe ante In , nil addere, quod facile excidere poterat, et quo, quamquam raro, tamen Cic. utitur. At nullus ossicum nostrorum nisi agnoscit, abest idem etiam in tribus Oxonmet veti editisplerisque. Et recte abest. Nam in praegressis, in nihil adiunxit nisi voluptatem , aueto Epicurum respieiens, o dicere voluit, . iam plicem volnptatem addidisse Calliph. hon isti, vacuitatem doloris, quam Epicurus, eum voluptate uno bonorum fine complexus sit, nihil curans . Iam pergit ad Diodorum, quem nude actuitatem doloris eidem honestati addidisse narrat. Non enim nec se erat, ut nihil
nisi adderet, quum Epicurum non ideo vituperasset, quod vacuitatem doloris voluptati assiunxerit; sed contra Ex praecedd. igitur ad hae simplex Gjunxit eootabis A turpi igitur emblemate texta liberavim . x s. His omnibus, quos dixi, con--ρω-ωs sunt es bonorum Aristino. Rala quin scribit, ut editi quidam servant Ernestio in his quoque --rente. Sed a vel scripti in quos non eonaontirent, a vera impremi omnea quo amplecterentur, Plerisque eorum quos tuentibus tamen vulgata nihilso t. Nam Cic. ad auctores horum finium, non ad eorum argumenta respexisse, docent quum anteeedd. tum maxime sequentia quae audis te aliter pergerent, si ad rea, et non ad philosophos ipsos hae relata vellet. At proxima non coeunt praua quidem de re aente disputat Matthiae I. i. p.ra , te ut haec ipsa verba deleta velit. Nobia, repetita eum h-e laena traetantibus, nihil mutandum videtur, ae conse Montae , - - -- , accipiendum, sic ut praevectimis in eo inter se consentiant, ni miratiualiquid iungant, quod ad memora vitae selieitatem reseratur. At Ariat pus, et Stoici, sibi rem aritus, quum Hier in sola voluptate, Iteri in sola virtute, summum bonum pomini. D.-hni et igitur proprie anator, at istam sententiam evolvere voluisset, aio orbbere, M repugnantes sunt fines hon rum', Aristippo implex via rus, etc. i. Sed idem axpressi re ipsa: unde ne At quidem o ua est, quaeinante Aristippo Missime, statuere sa-
ium habeamus, o ua solam tuetur δZeno, quaa eo oris simus experies, animum avium omplemitur . Sio autem consaeuans amplasime dicitur, ut repugnein vel diserte opponatur, vel ex oppositione intellisatur G. r6. Evirtute, Mase, Aon to misere. Daviaius ex binis Parisinis hon ιαμ Elienat, iam honestaω, reserenis. Sed praeterquam quod nosti vulgatam unice tuentur, loquitur similiter etiam alibi Cisero, in III 8 .as, --n te, id est cum virtute vivere in Saepe
215쪽
cii intelligentia earum rerum, quae natura evenirent, eligentem ea, quae essent secundum naturam, rejicientemque ' contrarias. Ita tres sunt fines exper as
tes honestatis, unus Aristippi, vel Epicuri alter Hieronymi Carneadis tertius 'res, in quibus honestas cum aliqua accessione, Polemonis, Calliphontis . Diodori. Una 9 simplex, cujus Zeno auctor, posita indecore tota '', id est, in honestate. Nam Pyrrho,
nae, Zenoni, Cleanthi, et Diogeni Babylonio debetur Zeno enim oμολυ- Τουμμως ζ'. . . Κλεοειλος προσέει τ φυσει. . . Λιιτέψης δὲ τ εὐλογις v sic recte avis. . vii τω κατάφυσι ἐκλογῆ κα ἀπεκλοri. Vide Stob. Eelog. Eth. II, p. 132 seq. eli. Clem. Alex. 8leom. II, p. 49', et Laert. VII, 88. Quae loea adimi a Lapsio aliis eollata, Mne emerida Davis ad h. I.
φασὶ Στωικοὶ ευαι τὸ εὐδαιμοvatu . . .
κα το v. His si denique infra III, 6, 2, adiunxeris, Praeter reliqua, voce intelligentia illam stoieorum
sinu expressam esse videbἱa G. Coteriun vide triplicem hujus perceleberrimi praeceptici a Naturae consentire, secnndum naturam vivere is, interpretationem infra, lib. IV, eap. 6.1 . Eligentem . . . reficientem. Ita recte, Pro ligente . . . viciente, eseriptis editum est, eonfirmantihus etiam Apir et Eri tribusque Oxonn. hahet idem etiam a prima manu Gud. r. serthae eo vito sextum easum eorrexerunt, quum quo quartus -- ferretur, non dispicerent. G. is Calliphontis. Ita consensu eodd.
haud dubie omnium correximus Vulgata Calliphonis refert sed hujus aeripturae, infra V, 8, et o LIII, 33,
I 6, obviae, h. l. ne vestigium quidem in aeriptis comparet. Illa contra uinetori aeque frequens est, ef Aeadd. lI,
4s, 39; use v, 31 sq. Duplex igitu hae nominis huius in Maibas
obliqnis forma apud octorem aeelopienda est, ut recte statuitae Hemi
sing. ad OK. III, 33, 6, qui idem
Terenti Antiphonem et Ctesiphonem laudat, quae nomina semper aereo Antiphomem Ctesiphontem scribit. Clem Alex. Strom. 1I, p. 4rs, nant, φω-αmemorat, ori Pythagorae apud Graecos rarissime mentio Inlieitur. n.
1 9. Una... posita. Reete vidit Bromitu verbis una. . ρ si aDesin inmae, quum proprie ad Inem reserantur.
Itaque eum Lamb. Ox Ententia, C.
de ne bonorum, quae in ipsa voce is latet, intelligenda est. Davis autem misere miscet, quum hae H Putet . is semineo sexu dici posse G. ao P sta in sese tota praveris decoro quippe quae multum di serant sed vulgo vix dispici posse putamus, cur hoc loco, et alia saepe, doctis Ciceroni pro virtute dieatur. Clarius eius rei rationem vides ex L g. I ar, sci suo decus antiqui summum honum esse vixerunt, hic solum bonum Ieat is Antiqui autem sunt steteris Academiae philosophi et ista Ipsa eurtate dicuntur,
216쪽
396 . . CICERONIS Aristo, erilius' jam diu abjecti. Reliqui sibi constiterunt, ut extrema cum initiis convenirent' , ut
Aristippo voluptas; Hieronymo, doloris vacuitas: Nneadi ' seu principiis naturalibus, esset extremum. XII. Epicurus autem quum in prima commenda
tione voluptatem dixisset, si eam, quam Aristippus, idem tenere debuit ultimum bonorum, quod ille; sin eam, quam Hieronymus, fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi Din prima commendatione poneret.
pro in virtutem, quae dema, te m premit anetor graecum τὸ καλὸΜ, quod enti vel Plato pro virtute
B. ete. Eadem denique ratione infra I 56, - Meoria hon taliaque ea a iunguntur i. e. ou κοιλο x . . . a x PFrra', Aristo, eritius rarino quom omnia in eis Me contenderet, nihil per se bonum aut malum easte profitebatur Aristo, Zenonis Stolei discipulua, omnia indisserentia Medi bat, praeter vitium et virtutem ;quae etiam erat Herilli aententia, qui Inmterea summum honum in aetentia ponebat, ad quam reserebat omnia. I.V. L. aa in extrema eum inrtiis con-n rent. λε ἐσχγάτοις πρῶτα σπιάειπε- Mai. Alibi in cohaerere extrema tam primis . Ima summis eo tam is , auetori dicuntur. Gud 2 conirent; unde eoirent ori eris. Per se qui dem bene aed sine ulla nec aitate :eompendii enim lineam aeriha -- glexit. Proxima in aperte pro ita ut ponitur; cui convenienter interpunxL
a3. Camaadi. Ille Cameadis hon evis finis non tam serio, quam disputandi contra stoleo ea a oonstitutua est vid. Madd. II, 43II 3r, cli. Tumr. V, 3o 84, quo vincloe paullo aliter hi diversi diversorum fines e mP.-zantur. G. XII. r. In prima commanda oriae. I. . . Primo loe commendandam ,
atque inde etiam omprobandam, idque ex ea vi substantivorum in is quam Mepe doeiam . Prima autem tua eommendatio a natum alve primis naturalibus, petita erat quippe qu- voluptatis ea a ab animantinua omnia hua peterentur. Si reeis Emeat aedeo ieativa. Idem autem haste valent, ae si aeriptum Moet: - quum leuma volupistem summum honum, hae i.
aet, eamdem etiam ultimum honorum, non in illa, quae λ - ait, dioere deberet. Si eontra meronymum sequi voluisset, Ba quoque mi, ut
summum bonum a natura commanda- datum, Ponenda esset . Ceterum a seel et id, ut. . . Pone to , ---
amo Cioeroni admodum frequentissimantur, es OK. I, 1, 1,me a G. a. f Aristippi J. Goer non Aristimi. Addidimus, inquit, mina avia et BeemIo ex uenai, non probant. etiam Cratandria Quae ratio Itori Praeserenda est, qua v. Aristippi in Umini eod. itemque apud P. Maraum magis vage omittitur. Vulgata serenda
217쪽
DE IN BON. ΕΤ ΜΑL. II, a. 97 Nam, quod ait sensibus ipsis judicari voluptatem 36bonum esse dolorem, malum plus tribuit sensibus, quam nobis leges permittunt. Privatarum litium judices sumus. Nihil enim possumus judicare, nisi quod est nostri judicii. In quo frustra judices solent, quum Sententiam pronuntiant, addere, si quid me judicii est si enim non fuit eorum judicii, nihilo magis,
hoc non addito' illud est judicatum. Quid judicant
tenori ex Me advereetur. Noatri curuvulgata iaciunt. Quin mirum videri non debet, quum nihil Mapina oeeurrat, quam ut non in eodd. omias ait. Unum dubitam , an ema hic ver-
horam ordo die possit nisi enim penitus saltimo , ieero hac a contexta, re ut illam non Aristippi
volupistem , acripsimet. Purum igitur, votamiatam ex glossa adhaerere: si loena egregie eoibit. Serthae sanea semel turbant, in uno mecato non sere aequi Cunt.
3. Pri tartim litium judiera. Ex compendio natu error est Palatini et, Prisarum, quem duo illi nostri non
communicant. Ceterum pravum judicium est, quo Davia Pria rum, vel Paucarum suadet. Senaua est: cinei modi rebus nullum nobis iudicium Permissum eat, via quale eat privatarum litium iudicibus, quomm quisque Pro suo captu judicat, non sic, ut pro communi norma valeat ita quod nos ex aenassius iudicamus, non pro veri norma omnibus, sensuum vi praeditis, valere Poteat , Quae si recte tenueris, omnes dissicultates oncidunt, quas ad hune loeum movet Rath quadruplieis coniecturi optionem offerens. Nam frustra in proximis iudices addere sormulam illam dicuntur, quum 3Psa per se intelligatur. De ipsa autem hae iudicum sormula meatium errasse, quum modes e catas additam diceret, reet viderunt remi et Rathinc nam quod muneria eo ait diei eoot, id non recte modestias senses tribuitur. G. 4. Hoc non addito. Beem non ad nneo damnavit, ut hic aenaua Metriniam a eorum iudieii rea non flair, nihilo magis, etiamsi ho addiderunt, ea eat iudieata . Sed ut eum Lamb. ita ipse ae decepit. Hae enim sententia est . Nam si vel indiem rei iudicandae rationem non teneant, nihilo
tamen magia χυδε τι μαλλο hillud, quod iudicarunt, valebit formula haenon addita, quam quum addiderant,
s. Quid uine ne sensui sequuti
Bremium inmus, a dente idem Ern. quum vulgo haeo ad praeeedentia applicata aio aerahantur, in illud est judicatum, quod iudieat aenaua: dulce, etc.
sed hae mente eam esse nemo non
videt. Quid refert arma, ubique cum quod scribi confusum. Davia dedit, Quid judicatur sensibua is, quum seu sistis in Hiensi deprehendisset Fabersuadet sui iudicat . . atque ita Lamhinus P sit aliquo modo simplexnumema, quem scripti omnes reserunt, ut collective positus, exemplis haud sta raria defendi: aed aperte haec acriba ad praecedentia traxisse videntur, quum nescirent, quo illudi quod saepe aio simpliciter ponitur' referretur. Tum autem eonsulto judica mutav Djsj1jgod by
218쪽
selisus di lae, amarum lene, asperum' prope, a longe; stare, movere'; quadratum, rotundum. Quam
igitur pronuntiabit sententiam ratio', adhibita primum dismarum humanarumque rerum scientia, quae pote t appellari rite sapientia deinde adjunctis virtutibus, quas ratio rerum omnium dominas, tu Vo--
luptatum intellites et ministras esse voluisti quarum adeo omnium sententia pronuntiabit', primum de
-u. Praeter orthographiam, invo
eaera n . ait, an e auctor haec ad
s. Quam i tu pruinanti it sanientiam ratio. ala suadat avis ex Paris 3 oonsantiemis C t. quamisistir, et Ratio quaia iudicii praeaea, an quo plentia vir tesque sententiam laturae, Mane, eleganter singl-tur. Ei autem, qui iussiel praesidebat,
indisum antentiae pronuntiatio oonveniebat. D. s. Quorum adeo omnium sentantia'
mina malebat, Em et Bee o Pr bantibus Lave est anaeoluthon, in quo haerere 6. D. non debebant. Talia sum C eroni ita isequentia, ut, oius laetioni a uintius adaueveria, in his nihil insolamiua deprehenderis. Adas adjicitur, ut plene oonaentiens horum ladiatam antentia noraretur, quaein alias iussi a saepe diae paretata a solarent, si ut se ex plurium numer aententiae pronuntiatio pandaret G. - Nobis adeo ridetura nisi affirmantis esse, quae vis -
219쪽
voluptate, lihil esse ei loci, non modo ut Sol POnatur in summi boni sede, quam quaerimus, sed ne illo quidem modo, ut ad honestatem applicetur. De vacuitate doloris eadem sententia erit ' Rejicietur etiam 38 Carneades *; nec ulla de summo bono ratio aut voluptatis, non dolendive particeps, aut honestatis expers, probabitur. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Aut enim statuet, nihil esse bonum, nisi hon tum nihil malum, nisi turpe cetera aut omnino nihil δ' habere momenti, aut tantum, ut nec
I . Da vacuitate doloris adam senuntia eris mer scrib. σεt. In ast,
inquit, quod omnes aeripti edit naveti servo , Daris et Em ita ossam derunt, ut sua sponta eriti erigerent.
Bram ad ea provocat, quae supra ad I, 8 , p. 43, de misenti inter alia tempora posito disputarat quae uetanis nihil faciunt. Aut erit corrige dum est, licet nusquam haec verbiterum confusa meminerimus aut quum haec inter tot futura audacior ratio sit, alia probatior expedienda. Atque si ad contexta aeeuratius attenderis, facile intelliges, totum hunc
loeum actius ab ae. Non enim avium interiorem, ut sua Ponte Patet, disputationis nexum turbat; sed superflue haec etiam adduntur quum atatim εο- quatur u ne ulla de summo bonoratio, voluptati non dol-dive particeps . Neque debuit Cloee h. l. vaealtatem doloris addere, quum Epicurua istam velut partem voluptatia, ne ab hae varatam, Pissuisset. Vox auis ae ola quae supra est, init huj. pag. non excludit vacuitaram Moris, sed hon tutem idemque voluit auctor, o si di*isset, non modo te para honestatis ponat r, eto. . CLDas scriba potiua, qui id ignoraret, quom mi a tne, me ius ad ,- --etor non explicati a mamim et ita se in margina onsolatus eat, ut sie, eadem sententia utramque ---h-di, notaret Adde, quo ex vera ver--- eouocatione haec aerio requiratur . eadem erit de ac d aentantia M.
Aut certo, a da Pro Mod auinet a acceperis, ad da m. a. s. aris. Et tamen languebit erit, et apoommodatius ad rem ipsam vertitan Maidorabis. et r. Reseriatur vitam Carneades. Primum ogita, - eadem saritentiae rationis pronuntiatione n cui convenienter etiam relin M, quod Ooquitur,a ipiendum est. Deinde ratam reaP-det praecedenti primum , Idq ε - - plo auctori satia frequenti es PraI, 6 17. Denique leotur in Eeneatiana entia pro Miam, quod oporam vitio da tur Caterum Grusadam ea modo de ea a nominatim P a quod i o auctor in aliquis hincta antentiam sequebatur: nam hie suam inuasi, quo prima natur ra amplootitur, di putationis modo ea a posuit; vide
220쪽
2Οo . . ClCERONIS expetenda, nec fugienda , sed eligenda modo aut rejicienda sint aut anteponet eam 'quam quum honestate ornatissimam, tum etiam ipsis initiis naturae, et totius persectione vitae locupletatam si videbit. Quod eo liquidius faciet, si perspexerit, rerum inter
eas, Verborumne sit controversia 7.
3s XIII. Hujus ego nunc auctoritatem sequens, idem faciam. Quantum enim potero, minuam contentiones; omnesque simplices sententias eorum, in quibus nulla inest virtutis adjunctio, omnino a philosophia se-
ignorant. Utrua uelisve. Blud inde, quod se a compendium putabat; hoe, quod ad celara refellebat, quum ad nihil pertineat G. 14. πινει- . . . figianda sunt A de eorum, qui etiam axis a na numerabant: Misenda autem, et reficienda, Stoleorum,quilamo in i ια--ροις relinquebant, προη μεια atque --ρτη Ma Zenoni appellata. G.
1s Anis ne viam, a se rati nom, quae vox est avisu me ulla de summo bono ratio m. 16. Quam quum. . . . locvti trammidabit. 3 ara ignorat gaeam et videbis: refert idem etiam Moia istam, non Io-- σωιam. Quod si vel e eo ectum natum fuerit, vehementer tamen arridebit; sed nusquama araum audaei aua inserentem deprehendes nee inerua ommentaris ullum oneriue eon- ieeturae, in texis temere illatae, eatigium Vulgata insuper non nihil languet quum enim de altera a de--eorum sententia aermo ait, age ne quam videbis additur; uiua eerte iseo auctor, Pro more suo, stidarita palmet Melius etiam est Deu ktam l. e. instructam, qua vi saepiunhae vox emini CL at Deor. I, 4o, a 3 eupletio igἔtur hominum natum ad beate vivendum eat, quam Momm, etc. . Sed quum eas toties veritatem imitetur, fieri potuit, ut ex omisso quaim, ante gaeum, quod etiam Baa ignorat, et e demetato per autiterationem Mevietem haec lectio e--minaretur. Nihil igitur novamus. G. t . Quod eo liqvidias a M. . . contro rata Rarie vicarium a Prae dentia vecti videbit, i. e. iudieabit,ve rectius aliam, si hoc ex glossa additum fiserit, ad consideret resere dum. Ad Dio x ep. o liquidius ... Iudiσαν Ceterum iis horam sententiam ouatitum ae de quo eo e clus iudieahit, si intellexerit, ea non tam re a quam verbis differre a. premit autem hae modestis ea a te, tamquam incerta adhue essent, quae Ipse apud sese in exploratis ponebat et
quippe qui Stoleorum diseiplinam ahea Mademicorum, verborem modo
diversitate dignosci, multis Ioela is- tuat. s. ipsis m, a IV, 2-Io; oll. Aeadd. II, 6, 16, etc. G. XIII. I. Erejus, nempe Rationi. vid. sup s 3 , init. Nulla inest Hestie loes editique est, quod . . se possit, pro Deum hissat positum. sed
vulgata a nostris quatuor oonfirmata. et per se praeserenda eat, et se quenter atraeturam in re inesse aeribae ieeorium ut Vide infra V, 14, 39. .