M.T. Ciceronis quae exstant omnia opera, cum deperditorum fragmentis in ...

241쪽

DE IN BON ET A L. II, 7. IalXVII. Non igitur de improbo, sed callide improbo

quaerimus, qualis Q. Pompeius in foedere diu mantino infitiando fuit, De vero omnia timente; sed primum' qui animi conscientiam non curet, quam scilicet comprimere nihil est negotii. Is enim, qui occultus et tectus dicitur, tantum abest, ut se indicet, perficiet etiam, ut dolere alterius improbe facto videatur quid est enim aliud esse versutiam 3 emini uem adesse P. Sextilio Rufo, quum is ad amicos remita deserret β, se esse heredem Q. Fadio Gallo cujus

bunt, sed idem optasse non sane Perii judicio videberis. Nam primo

Participiorum, roscιtis , et ausus , inde Oaitoriam, ratio inest in verbo substantivo Praemisso, quod sic deletur deinde Ciceronis in narrandomos teneri debet, quo orationem in brevia membra secare solet : denique ex hac mesti conjectura, sorti ratione jubente, is statim ubulus in

ex Pros. Sin, transponendum foret,

quum jam nidem bene enuntiati via

in clausula posita reperiatur. Ceterum ne in verborum positu , in consuli quaestio Cn. Caepioni, , offendas, notabis, adhaerere aio Viri nomen, ac si dictum esset . ni tum Cn. Caepio eratis Morem hunc Ciceronin nomina

propria explicative in clausula addendi, ad hos libros alibi tetigimus.

Eamdem prae ceteris amat Corn. Nep.

men. et summa rerum

tradita esset eidem, cui Alexander moriens annulum suum tradiderat, Perdiccae in. s. ibid. Epam. I, 3, 2, 1, etc. Nomen inpioni P. Manuti debetur nam nostri quoque omnes Se pioni peccant. G. XVII. r. Sed ealmde i robo... K- mente G aer dat sed de call. N. ri tatque iraepos des, quae iterata h. l. abesse nequit, nostri quoque omnes servant : item alliae tres ex iisdem potiores reliiquis callido , cum olim vulgata, peccantibus. At timente, rat

ia b. eorrexit, nullus nostrorum ,

sed hi, ut reliqui reliquorum scripti,

timentem. Nihilo tamen minuauimenta verum esse clarius etiam Patet, Parenthesia signia ad uv. valis ... hic uti par erat, a nobis additis.

a Q. Pompeias in foedere. De scedere isto cs init ad Osf. III, 3o, os . et ad Vellei. Pal. II, , . f. de

Pompeio Brut eaP. 5. G. 3. Sed mimum. Sed, quam Em. Red. r. addidisse se dicit, reperitur in omnibus editis scriptisque exriderat modo ex ruteri, et quae exanciluxit, Geonovi editione G. 4 . I robe facto. Dedit Davia ex uno suorum ιν =robo Iacto, parum latinum improbefacto iudicans. Sed errat. Utrumque recte dicitur a vulgatum melius Abiat ex misso Propter, ut eenties, explicandus est. G.

5. Rem ita deferret. oer deletrem Vulgo , inquit, rem ante is ad-jeetum legitur, tribus nostria optimis eum Mapso idem proxime Post is p tientibus; quod utique melius eat. Neque reliqui nostri cum vulgata; quippe qui rem proxime post quum Ponaut unde pronominis interpolati Djsj1jgoo by

242쪽

in testamento Scriptum esset, Se ab eo rogatum, ut

omnis hereditas ad filiam perveniret. Id Sextilius

iactum negabat'. Poterat autem impune inuis enim redargueret' Nemo nostrum credebat Τ; eratque verisimilius, hunc mentiri, cujus interesset, quam illum, qui id se rogasse scripsisset, quod debuisset rogare. Addebat etiam se in legem Voconiam ' juratum contra eam sacere non audere, Disi aliter amicis videretur. Aderamus nos quidem adolescentes, sed Metiam

suspicio nascitur e nam alias, . m mini Pisonem, quum diceret Equidem e Cn. Aufidio . . . audivi, quum . . di inretis. Sed seribit idem quoque Orat. II, 6, ac Saepe ex socero meo audivi, quum is diceret. At enim v. rem , in qua transponenda turbatur, ex glosa adhaesisse, dubitare vix Iieehit, si reputaris, quam saepe ista textis inculcetur, quamque Parum et is hae in forma opus ait Turbae igitur naam expulimu . 6. Se esse heredem . . . negabat.

Hae inprimis Perizonina in dissertationibus . de lege Voconia femῶ mmqne apud Veteres hereditatibus is,disa in , p. I. seqq. accurate XPosuit; ut h. l. id monuisse sufficiat. Ex lege ista quum prohibitum esset, ne quis,heredem virginem, mulieremve laceret neu mulieri ultra centum millia Η- Iegaret Fadius Sextilium ea conditione heredem scripserat, ut hie illo mortuo, illius filiae hereditatem plenam traderet. Adiecerat Fadios testamenti verbis, id ipsam ea Sextilio rogasse. At hic negabat, se quidquam a Fadio eiu rei eausa, garum Mae. Qua re Sextilius reliquam hereditatem suam feeit, si ut Fadia modo oo, - - ex legato eoiperet. Ita quidem iste homo, heres modo fiduciarius quum esset, heredem verum inhonesto mendata a seest. G.

. Nemo nostrorum credebat: θαι

que Sic Spir. H. et Crat in marg. ut in Pal. x et ex Seat cod. Primus deis dii inter. Ita reserunt etiam Ellens. 24 et Oxonn. E. et ξ. Reliqui seripuomnes non credebat, sed negabat. Brem negabm, al,surdum dicit ;eontra vero Rath credebat, ineptum perhibet. Utri credas, quaeritur se debat, i. e. dem Aaiebas, se verbis ejus, vel nemnii, cur inepte dicatur, nos certe parum intelligimus quomodo autem negabat ad contexta rite aptari possit, interpunctione vel penitus, ut Rathius vult, mutata, itan a an eaeeutimus, ut verhum hoc aeribis ex proximi male repetitum judicem . Hoc autem cernimu2, Pari. que immo potius notare, contextis ita eohaerentibus: Nemo ex advorat a nobis in hoc, quod Sextilius laetum esse negabat, fidem ei suam addicebat: idque magia, quum esset verosimilius .... Aucta est in enm auspicio, quod etiam addebat, se jurare non audere,

etc. . .

8. Legem meoniam. Quae lata est anno V. C. 84 a Voconio Saxa trib. Pl. de qua id not. anp. De hac legees Montesqnien avra das Lois, lib. XXVII. Des is uretes reccessions. s. Sed etiam. Ita tres nostri, tot-Djsj1jgod by

243쪽

multi amplissimi viri quorum nemo censuit plus Fadiae dandum ' quam posset ad eam lege Voconia pervenire. enuit permagnam Sextilius hereditatem :

unde, si sequutus eSSet eorum sententiam, qui honesta et recta emolumentis Omnibus et commodis antepotierent, ne nummum quidem unum 'attigisset. Num igitur eum postea cen Ses ' Iaxio animo aut

idem xonn. ara Crat aliaeque eit excusae multae. Vulgo sed et serabitur G.

ro. Plus Fadiae diaridum. Ita scripti nostri omnes, nisi quod ad a

editis iliae scripsit, tamquam hoc ad legem, et ad superiora sit aptius ;eique rem consentit. Nos id quidem parum videmus. Advocati enim illi erant, ut legis Voconiae verba ad

rem praesentem rite accommodarent,

et, quod lex de testatoris filia ivbebat, ad Fadiam applicarent, ut sic Sextilio de iure caverent. Quod nisi nobis ad codicum lectionem defendendam anssceret, Fabiam scripsissemus. In vulgus enim notum est, hane

vocem veteribus de omni liberali s mina, quam Proprio nomine appellare uolunt, proprie adhiberi, ut bis de maribus CL ToP. 3, 14. Atque iis vere arsus Sed plures seripti supra pro Fadio, Fabio exhibent, idemque hoc quoque loco peceantibus videtur. Paucia post UO-nia distinctius additum est quod cureum Em deletum malia justa causa

nulla eat. G. gr. Ne nummum graidem tintim attigisset. Sic vulgaia , inquit Goerena;

minimum qιά vn ait sed idem in margonumulum praebet Gud a solus cum vulgata iacit, nisi quod timerum peccat. Ex his quidem codd. v tigiis veram auctoris manum iudieamna... ne numuiram attigisset , reliqua ver a acribi addita videntur lve. Pro ne quidem, primum librarios ossendit deinde quum numulum in num. mum ullum corrupissent, et id denuo in num nullum mutassent, ne plane omissum est. Reliqui cum pari quiadem, unum simul addiderunt. Numerum autem ex linea ortum putabis, qua supra numram posita olim demia nativum indicatum erat quo Cicero

haud raro utitur. Ne autem Pro ne ...

quidem toties obliteratum eat , ut pauci adhuc auctoris Ioeis integrum manserit. Vide nos ad Acadd. Ii, 7,sa, etc. Quod ex reliquis codd. nulla varietas notatur, inde factum Puta, quod V DD. ista negligunt. Putavimus haec peritis plene probata ore

atque ita correximus. Iu Num igitur eum Oste censes. Gud. , . . et en 1494 , eum ignorant. Contra vero transponunt Gud. I, censes sum ostea, ars. stea censes eum. Ex his eum expellendum videbitur. At nos quidem Pronomine h. l. aegre caruerimus. Si auctor mimum voluisset, haud dubiem anxium animo an sollieitum is acripsisset. Unde antem hae turbae 8 Corrigendum videtur, iam igitur Postea, etc. Sic Eum pro Eumne , ut saepe, positum in m n pravatum putabi3.Djsj1jgoo by

244쪽

aa 4 . . CICERONIS

sollicito δ fuisse nihil ininus contraque illa her ditate dives ob eamque rem laetus. Μagni enim aestimabat pecuniam, non modo non contra leges, sed

etiam legibus partam quae quidem vel cum periculo

est quaerenda vobis : est enim effectrix multarum ei. s magnarum Voluptatum. Ut igitur illis, qui recta et honesta quae Urit, ea statuunt per se expetenda, adeunda sunt quae is pericula, decoris honestatisque causa sic vestris, qui omnia Voluptate metiuntur, pericula adeunda sunt, ut adipiscantur magna voluptates, si magna res, magna hereditas agetur, quum pecunia Oluptates pariantur plurimae idemque ferit Epicuro vestro faciendum, si suum finem bonorum sequi volet, quod Scipioni, magna gloria proposita, si Hannibalem in Africam retraxisset. Itaque quantum adiit periculum si ad honestatem enim ille om

nem 7 conatum suum reserebat, non ad voluptatem.

Idque magis, a reputaris, is toties,

amilia quum esset, talem quum a ge a Metin, notare G.

33. Anxio animo, ut sollitato. Non negligendum est, anxiam eas de proxime instantibus, sollitatum definiuria malis omnino intelligendum. Quare aut, aut certe, saltem , Valet: seorsim igitur . aut musciso, distimguendae fuerunt. G. I 4. Recta et honesta quin sunt, a Μαιω-ι. Scribae in ea offendunt, cum H addita, ut solet. Hinc omissum eat a Gudor, transmaitum in Gud a et Mara. Πρυ resert Vulgata verissima eat OsT. I, 35,3 in corpori nostri magnam natura ipa videbitur habuisse rationem; quae formam reliquumque sguram, in qua esset species honesta, etiam posuit in promptu,

35. Idemque. Que h. l. vi collectiva ponitur : nihil igitur est quod Bas.

hanc part ignorat. G. I 6. Quantum rediit perieultim Medit vis ex Elienaici, quantum Pericaelorum, eumque aequutus est BeemLVidetur an ea lectio esse aliquid sed ne Mariam partim ex eo non P ismus, quod auctor totam illam seipionia Asricanam expeditionem ape-etam videtur partem inde , quod in Proximia conatum auctor item in universum dixit. G. 17. Ille omnem Goer aeribit tuum omnem Sic, inquit, scripti plerique omnes. Unus e nostris Gud. x illa cum veli editis tantum non omnibus, unde vulgata idem tenet. Sed recte jam Grat ex auia omnibus serum dederat, quod melius multo est: si enim Cicero ille uolui et altius hoc Post qu-- tum posuimet. Inde Em. Prorsu nona equimur, si ille hoe in vulgatae loeo Djsj1jgod by

245쪽

Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus, animi causa δ' si opus fuerit, dimicabit occul 5ν tum facinus esse potuerit : gaudebit. Deprehensus omnem poenam contemnet. Erit enim ii structus ad mortem contemnendam, ad exsilium, ad ipsum etiam dolorem quem quidem os, quum improbis poenam

proponitis, impatibilem ' facitis quum sapientem semper boni plus' habere vultis, tolerabilem. XVIII. Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbes faciat', verum etiam Praepoterant rectius praedicat. Nos quidem sic auctori injuriam seri certi sumus. G. r8. Animi causa. Sic Gud. I et Bas reliqui scripti sere omnes cum

Caiasa, Gud a , cum tam Nolumus conatus Virorum Doctorum enume

rare, qui praeter unum atthiae onmes locum vitiosum indicant. Hic enim recte vidit, animi causa pro volvtatis ausa diei miramurque non dudum idem init. perspexisse, quum haec dieendi ratio haud sane raro occurrat. CL Pison. 26 65 in convivium Publicum non dignitatis causa inihil . . . sed plane animi sui eausa, Divv. VII, ep. a D. Hic simiolus animi causa me, ita quem inveheretur , elegit . Cli. Rose Amerin. 46, 36 Philipp. III, 6, 8 Senec. de Benefr. lib. IV, etc. Lectio cum autem ex compendio m p. animi). nata videtur, brachiis literae animium diductis Sensus autem hic est Ut Scipio dimicationem tam periculosam

honestatis, non voluptatia, causa sub

iit sic Epicurus animi oblectandi ,

non decoris, causa dimicabitis. Ad Pari sic, ex Opposito ungentem, recordaberia, nos eamdem ejus vim supra I ut Praecedente , notasse G. Lambinus maluit cum casu. Davisius sua iansa, sed omnes Odi-

ces scripti, cum causa, et recte mam

ctim causa dimicare, idem est quod rationem habere dimicandi. Sic Cicero de Orat. II 6. Quod nos eum causa dicimus o ut proficiamus aliquid illi

totum diem et in causa M. PRA CIUS.

- . . Crense in ed. libri Plotiniae Pulchrisudine, pag. 84 conj. . --gno aliquo emolumento commotus, immani cum ausa , si opus fuerit dimicahitis is quo I. V. L. germanos criticos obseerat ne adeo ridiculum Ciceronem faciant. is Impatibilem. Nihil mutamus quamquam tres nostri impetibilem, quod Gronou ex suo probat, et duo Oxonn importabilem exhibent Vulgatum probae auctoritatis est, ut viderunt Davis et Brem et amat sane

auctor verbalia in bilis, quomm plura apud ipsum semel modo leguntur, ut eomprehensibila cadd. I, r etc. G.-Ceteram valet intolerabilis et opponitur et toler siem, quod sequitur. ao Boni plus quam mali. XVIII. r. Qui aliquid improbesa elat Transponunt Gud ratem. M. Crat improba aliquiae : sed aliquid valde de glossa umectum est. Non agitur enim de eo, qui hoc illud improbe facit, sed carius animuit callida

246쪽

α26 Μ. T. CICERONIS

tem , iit Μ. Crassus suit, qui tamen solebat uti suo bono:

ut hodie est noster Pompeius , cui recte iacient, gratia est habenda; esse enim quamvis vellet justus iniquus poterat impune β. Quam muli vero injaste fieri pos-

improbitas enitus oecupavit. Inde

supra 44 ipse Noster: Non igitur de improbo, sed de auido impe o

. χ impotentem et sed hoc est ad hareaontexta inimis aptae ambiguitatis. G. 3. Qu tamen soleba rui suo bono. - in eo init bene arti bono suo

quo vel ontra storiam oceatur. Brem eontra hunc ad vulgatum revineam, iis Crassum suo Onσ, i. e. Potentia sua usum dicit, ut ea male facta sua obtinuerit, et Poenae ae subduxerit : idque particula tamen declarari. Raeto Modo addendum erat, tumen

h. l. aeidam valere. G. Euh- ad Rutil. I. 4, pag. o est oratissa,a 6 Cluent v, 33, ubi rem Beelia inman restituit, et orat. III, 8,

66.-Ceterum suo bono ex verbo meialoeationis ratione id bonm notat, quod Crassus summum judicabat,

quippe quo divitiis , quibus uniueinhiabat, laesi tutaque ali ae Poti-

4. in hodie est noster Po . tiue ligendum est tempus, quod euom in iis ante dehat, Caesare adhue in Gallia subigenda oeeupato Perierat

tem iam an 'o de libris his do in. seribendis, Patet ex Legg. I, 9o,sa G. s. Cui recte facianti. Consulto am- Nwe aeripis mae ne dubites. Erat eo ipso tempore vetor in Pompeium ob hane eius Praepotentiam, quam ipseae erat, exacer et a G.

o. Esse anim q. velDejustus, λψndis ot iis maer scribit . eas enim quamvis vellet iniquus, P. im me in . Sic, inquit, locum vexatissimum reati- tuentu putamus Exhibere dicitur Pal. 1, - eas enim quam vellet immata, justus p. i. Quod miramur nam vir. et Eri qui hunc tamquam umbrae a quuntur, quam quidem misistit, aedjustus penitus ignorant : imitatur ullam tamen Maliger o ex Gud. et in modo quo his quamois e viret. At Bas in quam iri tua vellet, iniq. . Eliens. . quam iniquus et inis

enim quamvis vellet iniustus poti mP. QVen. 494, iniquus iniustus. Ex his lectionum varietati a Videre haud dimoile est, imus, olim ex gloma superscriptum voci iniquas Misse, deinde textis in illatum, ut Partim ante, Partim Post glossatum

poneretur. Qui seribae illud ante hoe positum legebant, in justae eonsulto

inutarunt qui post, quum Iustus aer paee in tum et interie runt, tum, glossato abiecto glossam oum e vinnemnia suamAs autem in gaeam

mutari ex omp. quam saeue potuit, v sequente. Ignoramni etiam scribae,

id h. l. pro quianerampis dies. Praemi

tum vero esse eum vi putabis, ad utrumque enuntiatum aio referendum: nam quamvis an vellet esse iniquus, poterat id esse impune in Cet rum haec quoque ambiguitatem quamdam cogitatam Prodere videntur. Admittunt enim hune sensum, ut umplere liceat, etsi quidem non vive omni iniquitate eat, amen minime ea, qua impune masi . G. Djsj1jgod by

247쪽

sunt, quae nemo possit reprehendere 7 3 Si te amicus uestuus moriens rogaverit, ut hereditatem reddas suae

filiae, nec usquam id scripserit, ut scripsit Fadius nec cuiquam dixerit: quid facies Tu quidem reddes;

ipse Epicurus fortasse reddereis ut Sext. φ Peducaeus Sext. F. is, qui hunc nostrum reliquit, effigiem et humanitatis et probitatis suae, filium, tum doctus, tum omnium vir optimus et justissimus, quum sciret ne-

. Quo nemo possit e rehendere Davis coniicit prehendere, probantihus Ern et Bremio. Equidean quoque prehendere malim, quum melius Contextis conveniat. Reprehendere tarnenilesendi aliqua ratione sic posse Puto, ut hoc verbo, in rectius vertere, notetur. Cf. Acadd. III, 4s , 3ν - -- voeat mes virtus , vel potius reprehendit manu . : nam non de rebus

factis, sed quae feri possunt, sermo

t. Idem antem verbum pro visuρε--rs positum accipere, quum alia im- Pessiunt, tum hoc, quod auctori sic, . quae nemo ne reprehendere quidem

possit ori vel similiter, scribendum sui ententiae vi ad reprehendera referenda; quod vulgata verborum

serie minime patitur. Sema est ea retione, quam nos Suademus. G.

8. Nec usquam id ser*serit , ne seripsit Minus Vetus eode habet, in neo usquam id scripserit Redua, nee finiquam , etc. i. Iudicent eruditiores:

mihi sat est, quod reperi, bona side

s. Ruaνerit, ut hereditatem reddas ... quisfaciei Tu quidem reddessi se redderet. Ern in redderes

... sisere M . . . redderet in , priua

auo ipsius, posterius posita avissiparioulo, madet. Non enim viderunthe v. D. quod acile videtidum

erat, readeret, cuius causa corrigi

volunt, optativa vi Ἀποδιδο 0 ponio atque ita cuncta ex ordine diei. Sed infinitis paene Iocis init in his temporibus optative positis peccant;

neque Prius veram verborum conse

cutionem diacent, quam quum ad hunc modum accuratius attenderint. Ne exemplorum copia dis fluamus, unum Ponemus, quo in hoc ipso verbo ex opposita ratione peccatur Cluent. 38. ros QEodem modo quaesitum si esset de Scamandro, certe idem respondissent tametsi ille una sententia mi absolutus sed illam unam nemo tum istorum suam dici vellet Uter igitur facilius suae sententiae rationem redderet iisne, qui se et sibi, et rei iudicatae constitisse diciti an ille, qui

. . . respondet Zis Em et qui posterius ediderunt, reddet Porperam. Sedri tus ille de optativo apud Latino locus aliquando perpurgandus eat. In hoc nostro quidem loco , e magis Peccatur, quod ro Merit suturam exactum eat, cui rite sutura implicia respondent. In quo si corrigendum esset, redderet in reddiderit mutandum soret. G. IO. Sext. Peducaeus obtinuit Nopraetor Pro eo ut eodem hiennio

Siciliam , quo Cicero ibidem quaesturam gessit ; eiusque innocentia aediligentia, in provinciae gubernatione exhibita, ab hoc identidem in Verrinis laudatur. Filius huius, communis

248쪽

mo, eum rogatum a C. Plotio, equite romano splen

dido, Nursino, ultro ad mulierem venit, eique nihil opinanti viri mandatum exposuit, hereditatemque reddidit. Sed ego ex te quaero quoniam idem tu certe secisses), nonne intelligis , eo majorem vim esse naturae, quod ipsi Vos, qui omnia is vestrum commodum, et, ut ipsi dicitis, ad voluptatem reseratis, tamen ea faciatis, e quibus appareat, non voluptatem vos, sed officium sequi plusque rectams naturam, quam rationem pravam alere 3 Si scieris, inquit Carneades, aspidem occulte latere uspiam, et velle aliquem ' imprudentem Super eam assidere, clijus mors tibi emolumentum factura si improbe seceris, nisi monueris, ne assideat : sed impune tamen scisse enim te quis coarguere possit β Sed ni-

Cieeronis et Tomtisti familiaris, saepe simplieiter Sextus appellatur. r. Att. X, p. 1, qui locus simu doetimento est, quantum Cieero et patri et mio tribuerit. G. II. Quiem . . . nonne intelligis. Goerena aerib intelis . Ita, inqnit, a victorio ad Davasimn usque editumeat sed hie e tribus suis intelli a dedit, quod inscriptis et edd. vera aliis Pertum, sequuti sunt Em et rem. At defenditur intelligas a Spis Eri et Bas reliquisque Davitianis neque

raro auctor, qu ro, nonne eum anh-

iunetivo ponit. s. orat. 63 214:- Quaero , nonne id onmem effecerit in Aeadd. II, 24, 6 is ex me quaesieras, nonne putarem . , ubi Em. ipse nonne, pro an non OAit , haud improbat add. Tuae V, 3 2

34. Reduxi-us igitur, quod acriba

rum minus, quam auctoria manum

prodit. ra. Qui omnia ... ineratis. Qui, uum avs notat; atque inde conjunetivus. In Emeatiana a Mia editumeat; operarum haud duhle vitio G. I 3. Aliquam, quo G t. e hinis snia dedit, quatuor nostri e mPm-hant. G. et 4. Emolumentumfactura sis. Ita vulgata vetere redueta, meis odit

Em. nam Iutura, quod Gint in Pal. x Davis in Eliensi deprehenderunt. quodque dudum Victorius edidit, Iicet idem Spir et Eri reserant, nihil

sane est nisi aeribae eorrectio, verae vocis vim non assequentia Ne em dubites, reote diei amoliamentum a. cere , auctor enim saepius u lucrum, detrimentum , sacere in Ponit. G. as Sed impune tamen scisse ...

possit More dat i unus ita, inquit, nostri omnes. Recte igitur ate Daria. ex suis recepit, Bremi que sequutus eat, meatio ad vulgatam relapso nam hae vox ex aeribi inusitata est. Aio autem est in alii epist. Divv. XI, 28 . aliis ne dolere quidem impavite licere Post tamea scripti, Djsj1jgoo by

249쪽

mi multa perspicuum est eitim, iis aequitaS, fides, justitia' proficiscantur a natura, et si Omnia lia: ad utilitatem reserantur, virum bonum non posse reperiri:

deque his rebus 7 satis multa hi nostris de Republica

libris sunt dicta a Laelio. XIX. ransse idem ad modestiam, Vel temperan 6otiam' quae est moderati cupiditatum, rationi obediens Satisne ergo pudori consulat, si qui sine teste

fecisse constat, vel transverso ord ne, si exhibent, ut scisse ignorent:

taliaque mutant, unde facile intelligas, has turbas inde ortas esse, quod scribae pro scisse, fecisse legebant. Vulgatam, quae ex Pal. I eat, plene reddunt

Spir et A. Sic vel impunite in Pal.

1, scriptum esse , certo persuasi su

mus. Quod autem Ern. msset suadet, cum eo scriba Gad. I, Peccat uterque enim non videbat praesens optativa vi positum, auum prorsus locum

16. AEquitas fides , Iustitia Bas et

Gud. 1 qu. Iustitia, des. Quod forte mae aliquid putabis, quum fides

his virtutibus tamquam fundamento

auo nitatur. At auctor Vocem, quae ceteras complecteretur, Postremam

posuit, ut ubique solet aequitas enim et fides justitiae, si latius dieitur, notione eontinentur. Iidem Paullo post transponunt hinc omnia. Et sane ne-aei quid in his aures non prohant: neque utique bene numerus eoit. Μalim igitur hine deletum Solet etiam

auctor alias ubique universe scribere, . reserre omnia ad utilitatem , idque

solet saepissime. Quamquam quidem Per se neutrum hinc ad virtutes illas relatum, offendere minime debet G. 1 . Dequa his rebus. Plerique aeripti, Sed de his rebus, me aliter Vett impe M. Attamen vulgata, a Spir et Erl oomprobata, praeserenda

est, quum que Post negationem se notet ut Sino, omnisque 2 modo ne cum Emestio ante deque puncto maximo distinguatur offendunt ubique

sere librarii, si que ad voces morio- syllahas additur. Sed saepe sic aurior; cf. N. D. I, deque his summa philosophorum dissensione certaturis. Fin V, 6 deque eo est inter philosophos, etc. . Com. Datam II. I, deque ea re, ubi ante Hens de quare Peccabatur. G.-Ceterum dIsputata

hare latius erant in libro III de Rep. ubi auctor Laelio iustitiae partes defendendas dederat, Furio Philoni illi, Carneadia traditis, quibus institia impugnatur. Vide, quae supersunt, illius libri reliquias, et qnae ibi notabuntur.

XIX. I. Ad modestiam, et tem perantiam. Prope absuimus, ut Verba, vel te erantiam , ad uncos damnaremus. Agitur h. I. de σωφροσuum, quam licet auctor pluribus saepe ominibus esserat es Off. III, 33 , II 6 e. III, 8, 16 nullo tamen ea loe per vel jungit, semper Per copulam Particula vel autem glossas necti, alibi vidimus. Aecedit, quod verba, quas adduntur, Qquae est moderatio Eupiaditatumis, magia ad modestiam aptata videantur, quam ad tenuerantiam, quae iis vix egeat. His si adiunxeris in Spir et Eri in vel rapiditatum tem perantiam o legi, et a Gad et haec ipsa orba plane ignoraria nobiscum Djsj1jgoo by

250쪽

23o . . CICERONIS libidini pareat an est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiam si nulla comitetur infamia Quid sortes viri λ voluptatumne' calculis subductis, praelium

ineunt, sanguinem pro Patria profundunt an quodam animi ardore atque impetu concitati Utrum tandem censes, Torquate, Imperiosum illum , si nostra verba audiret, tuamne de se orationem libentius auditurum suisse, an meam, quum ego dicerem,

nihil euin secisse sua causas, omniaque reipublicae; tu contra nihil, nisi sua Si vero id etiam explanare velles, apertiusque diceres, nihil eum secisse, nisi vo

sorte, ea ex glossa a maiase, haud improbabile iudicabis. -- At haud laede alibi Cicero modestiam implieite aio diciti ammo idem pae,

hoe a ae fieri, expremis verbia testatur Tusc. III. , ω . σωφροσυφὶη, quam oleo equidem tum tempera tiam, tum moderantiam appellare, nonnumquam etiam modestiamin.Quod igitur si placueriti modestram, l. e. σω- Nom v, ideo auetorem definivisaeputabis, ne cum ἀταξια commiseeretur, quam eadem voce, sed cum excu-sione effert Os I, o 142. G.

a. An rat liquid. m. pro an ,nmmutat, quum an h. l. contra eon. texta negantis soret. Sed recte docuit

Bremiua,n. . . . an, Pro num ... - ,

dici: adque ane tam frequens auctori .st, ut exemploram numera iniri vix possit. Cf. iusta 3α Ioa D. Quod aidies notandua fuit, eumne Potina, o alua, an enm , quo apis faetna vilis est. 33, Io . Notandum

sutem omnino eat, Post in ne num numne utrum , at an quodammodo

ρι--aee. ala, inquit, vulgata rogationis signum post fortes viri Ponit, qui ob inni vim pemnitiuntur. S tuo Virorum Doetorum ineo tantiam et vagam rationem, in quid. aeq. Particulis ne num ete religimua; vid. iud ad Aeadd. II. Certisaimum ane

est, hanc, quam sequuti rationem -- , uniae mae veriMimam Daed ea ipsa tum plena Ioue se prodet, a totam istam rem uno conaret comprehendi licebit; quod ab hae adnotationis brevitate alienum eat. -- ρο- lupi calculis subd. Int. Num antequam aliquid praeclare facerent, Pedi pendebant uua ex parte maior Voluptas compararetur p4. Imperiosum illum T. Manlium quippe qui aeverum imperium auum vel in filium exercuerit. s. supra I, 7, 4, et o 35. vino idem Seneca Benes III, 37, 3, Marciaverios diei ne G. - eriosum. Cognomen T. Μanlii Torquati, eius, a quo Man- Eana imperia dicuntetu infra, P. 32.

Solo Imperiosi nomine ipsum desim Plinius, lib. III, P. s.

eansa sed iis librarii ubique pMeant; ido ad Aoadd. II, 37, 1ao G.