장음표시 사용
451쪽
niant, . c. alterum cum valitudine, alterim cum morbo, ulmini natura duce sequaris Honestatem autem tantum rebus omnibus praevalere, ut nullo nec terrore, nee spe ab eo, quod rectum esse decreverit, dimoVeatur dura autem adversaque omnia
virtutibus his, quibus a natura instoicti simus, elevari. Has quidem esse nec adeptu aciles, nec non magni faciendas alias enim non tantum in virtute pretium oreth sed hoc esse indicandum, non in his ad beate vivendum inesse pleraque omnia. omnino, quae Zeno in aestimandis, sumendis, naturae aptis, numerarit, haec illis bona appellari vitam autem beatam constaro in horam honorum plurimis et maximis Zenonem contra id solum bonum dicere, quod ex sese ipso appetendum sit vitamque beatam in sola virtute consistere, s 5 ino. De re inter utrimque nullam in his esse dissensionem : idom sentire, commutatis modo verbis. Neque id Zenonem non vidisse; sed magnificis verbis esse delectatum. Si enim ita plane, ut dicat, sentiret, nullum inter ipsum, Pyrrhonem et Aristonem foret discrimen sino, T. Admonet deinde Catonem Cicero, ut se ad veteres Academicos accingat, prout ille hunc ad amplectendam Stoicam rationem cohortatus erat III, 3, io), 6o-63. Carpit deinde similitudines istorum, ut ad pm millime aptas; ut de ex alto emergentibus, et de catulis jamjam dispecturis, ad progressionem in virtute prave accommodatis simul etiam eorum sententiam exagitat, qua progressionem ad virit
tem fieri dicant, levationem vitiorum negent, S 64-68. Causam istarum, quibus se Stoici impedierint, angustiarum,
in eo quaerendam esse, quod summum bonum ex gloriosamqtentatione aliter constituissent. Inde ista enata esse, quae, quoad
verba illis Aristonis vel deteriora judicanda sint quae tractantur uberius S 68- a. Sed Zenonem eum Aristone orbis, non
re consentire ut contra cum Aristotele et Academicis re, non
verbis, conspiret Aut igitur usitate loquendum huic fuisse, aut docendum, paratiores homines fieri v. c. ad divitias conto mnendas, si hae in Praepositis, quam si in bonis putentur, Ad finem de καραδοξοιο, quae dici Vult admirabitia, addit.
radmirandi controversiqtie qu4d habeant, continuo cadere, quum ad ea propius accesseris, et quae cuique 'i notio su iciatur,
452쪽
intellexeris. Ita peccata paria dici, quia honesto nihil honestius. tu mi nihil turpius sed de hoe ipso magnata esse dimissionem Praeterea eos per simile illud fidium plurium, quarum nulla comcinat, ex ambiguo ludere idemque fieri in illo gubernatoris, in evertenda palearum navi aeque emantis atque in auro onusta neque quidquam inde profici, quod peccata ex eo paria velint, quod imbecillitatis et inconstantiae vitia, quae peccatis omnibus adsint, in omnibus stultis aeque magna dicanti Non enim concedi, in stultis omnibus vitia aeque magna esse. Interesse inter res quoque ipsas, in quibus peccetur,4 4-77. Iam sic concluditur oratio, ut Stoicos hoc uno vitio maxime impediri dicat, quod duas contrarias sententias simul Ohtinerenitantur. Nihil enim magis pugnare, quam honestum summum
bonum ponere, et tamen appetitionem rerum ad vitam aptarum a natura ortam di re. Ita in ere eos, quum Prius tueantur, in vitia Aristoneas et haec quum vitent, eosdem eme cum Per
pateticis quumque disciplinae verba mordicus defendant, oratione pariter ac moribus evadere horridiores Solum ex iis Panaetium hanc tristitiam lectione diligenti principum Academicorum, Peripateticorumque effugisse : idemque ut Cato iaciat,
Cicero vehementer hortatur. Sic quum GPeraseente Caelo me
surus ad villam suam Cicero concluderet, Cato hanc ab eo op ram exigit, ut alio tempore haec eum refellentem audiat. Interim vero hoc meminerit, illum Stoicorum omnia probare, se Academicorum nihil. Isto huic in viam scrupulo injecto, discedunt
453쪽
I. Uuae quum dixisset, finem ille. Ego autem Νse itu, inquam, Cato, ista exposuisti tam multa memoriter, tam obscura dilucide. Itaque aut omittamus contra omnino Velle aliquid, aut spatium sumamus
ad cogitandum tam enim diligenter, etsi ' minus vere nam nondum id quidem audeo dicere), sed tamen
accurate non modo sundatam, Verum etiam exstructam
I. I. Exposuisti. Vidi us qui hoc verbum in glossemate ponerent. Sed hi non attenderunt h. l. proxima Va- ere, M licet tam multa . . . licet tam obscura essentis : sic hae in verborum .eri nihil iure offendes G. a. Contra Omnino Hare sorte male transposita putabis, quum omnia adonMttamus, contra ad velle referendum videatur certe ne statuas cavebis,
vulgato positu idem notari, nisi ver- horam collocationis ignam haberi velis. Atque facillime hare sic trajicere liceat, si scripti vel paullulum vacillarent. Relinquitur tamen hoc, ut omnino ad eue relatum putetur, hac vici QOmittamus consilium , contra tot tamque obseura aliquid in uni-
Versum statuere, singula quaeque manteam G.
3. est. Μale M. etiamsi G. II. Cic. ars tertia. Olivetum scribit et, ut mistis vene sem, etc. 4. Sed tamen Davis tam suadet, ut ipsi quoque nostra sponte olim conjeceramna sed parenthesis pra cedens ad minus quo sententia miti,gatur , pertinet post hane vero auctor, sed eum diligenter, pergere debebat applicans autem ad etsi orationem, amo a colutho, quo post parentheses assolet, tamen eum asseveratione, Pro ane, subjicit. mutataque Oem, accurat addit. Reis ferendum nempe sed tamen ad minus ver est, hac vi in Etsi mInus vere haec exposuisti, tamen dissicile est, disciplinam tam bene undatam ex-stractamque tam accurate cognoscere, ut de ea iudicium ferre possis in Nihil igitur contra seriptorum editoremqne omnium consensum tentare licet G.
454쪽
disciplinam non est acile perdiscere F. Tum ille, in 'tandem', inquit, quum ego te hac nova lege videant
eodem die accusatori respondere, et tribus horis pe orare, in hac me causa tempus dilaturum putas qua tamen a te agetur non melior', quam illae sunt, quas interdum obtines. Quare istam quoque aggredere, tractatam praesertim et ab aliis, et a te ipso ' saepe. ut tibi deesse non possit oratio. Um ego, Non me-5. Non est Deu perdiscere. Sic omnes quidem habent libri, etias.
et typis impressi. Sed quid sibi vult
perdisceres aut quomodo hic locum habere potest Videtur enim potiusseribi debere, dissoloera, aut sv -- ωro, ut Mertere, aut aliquid aliud tale nisi sorte dicamus, hoc esse referendum ad oratorum et patronorum consuetudinem, quos non solum ejus, pro quo dictum erat, sed etiam adversarii jura et argumenta perdiscere oportebat, ut eis responderet sent. Quod ea quae sequuntur, comprobant. LAMB. - Recte meatius Lamh et Davisium cohibuit, pro erdiscare, dissolvere, Vertere, deiicere in sua. dentes. Nam is modo, qui rem perda-dieis, apte de ipsa iudieare poteat. G. 6. Tum illa, Aiae tandem. urbant
librarii, ut in oee in ubique solent. Proxime a vero Spir et Erl absunt, modo an peccantet Gud. 2 Mou. ιune illamurandem quod idem Gnd. x et Baa praebent, nisi quod in aerahunt. . . t n. . reliqui reliquorem similiter Ven. 494, Crat eum lerisque edd. vett. Tens viam tanae. Μars. Tune ille andem Vulgata, quam Victorius, et qui eum aequutisnnt, eo et Fabr. exhibent, veri sima est. G.-Olivet. Pnnotum interrogat Postranguis Ponit, quod forsan melius est, quum sint duo verba, iata' et putas, quomin unumquodque suam interrog notam requirit.
. Hac ον lege. Vide Meon. Pedian. p. 86, ed. anui in Leges Pompeius duas ex S. C. Promulgavit; alteram de vi, qua nominatim eaedem
Clodii in Appia via factam , et incendium curiae, et domum, Lepidi interregia oppugnarum comprehendit; alteram de ambitu et poenam graviorem, et formam iudiciorem reviorem utraque enim lex prius teste dari, deinde uno se atque eodem et haec atore, et ab reo perorari iube-hat, ita ut duae horae ace atori , reare darenturis CL Brat. 94 , 324. G. 3. Tempus dilatum et Em. dilationem atramm explicat, ut Paratius contra ipsetundisputare Maait G. s. Agaturn n melior, quam Elegante Cato ad eas causas revicit, quas Cicero magis ex oratorio arti- scio, quam ex rei vertiste obtinebat. Dicere autem ille haec fingitur, ut causae suae confidens, et ad illa Ciceronis, etsi minus vere, reponens Lamianico ectura, non ausi melior, a tenore senteutiaque loci aliena est. G. Io A te ipso saepe Respicit Cato Praesertim orationem promurena, in qua taeero Stoicos ridiculo lacessivii quum Catoni ace antimurenam responderet, ipsiusque Catonia nimiam
455쪽
horcule soleo A temere contra stoicos noninii illis
ad modiim assentiar, sed pudore impedior ita multa dicunt quae vix intelligam. Obscura, inquit quaedam osse confiteor nec tamen ab illis ita dicuntur de industria; sed inest in rebus ipsis obscuritas. Cur igitur easdem res, inquam, peripateticis dicentibus, verbum nullum est, quod non intelligatus Easdemne res inquit an parum disserui, non Verbis Stoicos a peripateticis, sed universa re et tota sententia dissidere λAtqui, inquam, Cato, si istud obtinueris, traducas me ad te totum licobit Putabam equidem satis, inquit me dixisse. Quare ad ea primum ' si videtur: in aliud quid voles, postea. Immo isto quidem 4, in-
II. Non mehercule soleo. Gcerenκ
addit inquam post mehercuis. HOC, inqnit, dedimus ex nostris, Praeter Gud 2 omnibus idemque dudum ex Pal. 1 3 Hiensique avisius receperat. Ern qui verbum hoc denuo abiecit, animadverterat quidem, Ciceronem interdum post Tum ille id omittere; sed eidem etiam tenendum erat, ita numquam ab initio sermonis fieri, sed tum maxime, at ex quodamas et oratio sit concitatior. Hoc loco
vel aures omisarim revocant. Deinde Grut narrat, Pal. I, sole eo temere praebere. Erat nemPe o, quae a Per
serihi solet, obliterata tum scribae proximam syllabam duplicarunt. Atque inde est etiam, quod Gud. I,
Bas quinque xonn. et ars cum edd. vett. multis solere temere, ac Gud a soler timere reserunt. H.
nude Oleuem Ex Spir nihil notatur. Vulgata, quae Victorio debetur, vera est; saepe sic auctor dicere omittit. CLOI III, 24. Ia Dissidere. Hoc auctori frequens verbum pro olim vulgato dissentire, amavisio et Em ex Pal. 1, 3, Eliensi; Paris. 1, 3, et Victoriana receptum. tres optimi nostri confirmant. Cf. infra 26, 2. G. x3. Quaretae ea primum. Intellige: Quum neges hoc me compertum secisse, nempe Stoicos a Peripateticis redissentire, non verbis tantum nunc primum in incipe ostendere eos inter se verbis tantum dissidere : postea ad reliqua venies. r. Immo isto uirim, inquam, Deo Goerent scribit istud pro isto. Sic, inquit, omnes omnino aeripti reserunt. Addunt quidem et nostri et
loco , quo, et Plures, inter quos Gud. x et E. V. ξ post loco, etiam quidque, vel quicque, on quodque sed haec a scribi addita videntur, qui nudum hi loco non eapiebant misi seri, inde, addito rurisque, malis
in immo istud. . . quodque loe . Loca autem Pro l- - , Pt , Conveniente , auctori frequens est. Divv. IX, p. 16. . etsi mutati ersus
Attianos loco , . u. orat. III, 8,
456쪽
uIU . . CICERONIS quam loco, nisi iniquum postulo, respondere F arbitratu meo. Ut placet, inquit; etsi enim illud erat
aptius, aequum cuique concedere β.
ΙΙ. Existimo igitur, inquam, Cato, veteres illos Platonis auditores, Speusippum, Aristotelem, Xenocratem; deinde eorum , Polemonem, Τheophrastum, satis et copiose, et elegariter habuisse constitutam disciplinam, Ut non esset cauS Zenoni, quum Polemonem audisset, cur et ab eo ipso, et a superioribus dissideret: quorum sui haec institutio'. In qua animadvertas v
x53 ouae. II, II, 26. Pari ratione etIam in in loeum . . in locis is dieitur, Off. III, , a N. D. II, Si, 128. Volgatum isto mire defendit Een. - tibi tu de ea re dixisti; nam eo ordine volo dicere , quo tuo . Immo ρο- lina negarat Cicero Stoleo a Peripateticis plus, quam verbes, dissidere. Ad hoe vult Cato, ut ante omnia disputetur. At Cicero mavult in universum contra Stoicam de finibva rationein diaterere, sic ut tram, quum ad istam rem suo loco devenerit, de ea disceptetur. is Remon re Valgatur responde,
quod nobis longe videtur difficili explicari: nam in hoe libro Ciceronia
oratio non constabit ex luterrogationibus ut ea ae habere deberet, si responda vera laetio esset , sed eriteontinua respondare hie nihil aliud norat, nisi confutationem Stoleae disciplinae, qua Oeero Catoni respondebit. Ceterem Lamh remondebo. x6. Etsi enim . . . concedere. Hune Ioeum, quem P. Manut Lamb. Grat. Dama alii tentant, Em aio defendit, ut ad inquum, amen ogitari iubeat. Quod etsi quidem recte licet, men non videmus, quomodo si omnia dimetatas, ut ille ait, tonatur. Nam tum vel concedendum aeribi, vel, si concedere Po cedere coeperis, Post gutim, se addi debebit, quum sic in substantivo via sit. Sed ni prius est audacius, iis posterioris aententia minus ad contexis eonvenit, nee recte tamen si omittetur. Nobis quidem eum ars enim omitti plaeet, et seribi is etsi illud erat aptius, aequum unicuique concedere M. De aenau, Etsi ratio a me proposita erat aptior, ad eon dendum unimique, imm, quod aequum esset . . In quisgresedim saepius de duobus dicitur, L. infra , 6 quisque nusquam imponi meminimus. Quam saetis autem uni hae in vicinitate excidere potuerit, nemo non Ide Infinitum tempus graeco more positum putabis. G. Bene vertit autens in . Sole uati it misti vati commencer Parcae Mint; mais I ast j ω que voressore te mastre. II. . miride eorum. Si auetor, omissa dise*tili voee, solet, et Fin. V 5, 13 - Theophraati Lyco ...h ius Lyco hinua Aristo o. Eque imitatores intelliges mi. II 67. Si autem Em horum mavult, manu reete iacit, quum illos de iisdem pra e serit. G. a. aeorum fuit hae institutio. Int. qui doetrina illas in lueem ediderant. Dj0jtjgod by
457쪽
lim, quid putes mutandum, nec exspectes, dum ad Omnia dicam, quae a te dicta sunt 4. Universa enim illorum ratione' cum tota Vestra confligendum puto. Qui quum viderent, ita nos esse natos, Ut et communiter ad eas virtutes apti essemus, quae notae illustresque sunt, justitiam dico, temperantiam, eterasque generis ejusdem si quae omnes 7 similes artium reli-3. Ad omnia. De singulis quibusque
intelliges, ut opponatur umMersia rartioni: si non opus est, ut cum
4. Quae a se dista sunt. Nostri omum, Vien treaque Oxonn. ant.. Sed vulgata praeserenda est; nisi utrumque, ante a te, malis. Att. VII, p. et 4 de quibus ante ad te scripseram . G.-Ante unisersa Goer ponit
punctum duplex, quod nobis melius
videtur absoluto Puncis. 5. Unisera enim iliorum ratione. Recte occurrit Ern Darisii conjecturae
unisera . . . rationi 'sensu est enim ,
Pponenda in universum Stoica disciplina illi Academicorum et Peri-Pateticorum est, atque ita de illa iudicium serendum . Ceterum saepius aueto consigere, et con etio ponit,
ut simpliciter o arare, etc. Rleat.
Inv. II, 43, 26 γα Saepe eum scripto adversarii actum confligendo is Hoc tamen loco cum Ern similitudinem a duobus exercitibus, inter se confligentibus, petitam recte potabis. G. 6. Ceterresquefeneris ejusdem Goer. delet que ex Spir Erl et frequenti auctoris usu CL Osf. III, Io, s Tusc.
IV, 31, 66; et infra in V, I, 18, ubi aeque que delenda fuit. - Ιntelliguntur autem hinae reliquae virtutes cardinales, caetentiae studium et animi inagnitudo M.
7. sum omnes. . . differunt. Haec Goeren parenth. ineludit, notatque: Similes inde diei maxime te virtutes artibus, quod utraeque sunt Commentationis et exercitationis in es III. as, so, atque utraeque proxime ad animum reserantur inde etiam artes Stoici in virtutibus ipsis humerabant. At materia praestant virtutes , quiPpe quibus constantia tu elaboranda sit vid. l. l. , artibus res externas sere ea-mmque causas spectantibus. Inde illae quoque ratione et via, qua tractantur, ab his distinguuntur. In meliorem Partem , pari ratione, qua in in ho- nam in optimam partem a dicitur, hoc sensu et in virtutes, ab Ipsaruita Parte meliore materia utuntur . Nihil igitur nec Lambino haec tria v. nec Davisio totus locus de glossemate suspectus esse debebat. - Materia iantum .materiam virtutum fecerunt Peripatetici τοι παθη, auimi commotiones: quae, quia Variae sunt, varia genuerunt virtutum species. Nam virtus omnia ratio est, quae actionibus et illis animi vehementibus motionibus modum adhibet : quam multi unam tantum secerunt virtutem, quam Prudentiam nominarent, pro varietate remm in qua versaretur, aliis atque
aliis nominibus appellarent. Si enim in eo occupetur, ut suum cuique distribuat, appellari ciustitiam D si ita moderandis doloribus et perieulis honestatis causa, sortitudinem. Itaque qui unam earum habeat, reliquas item Djsj1jgod by
458쪽
quarum, materia tantum ad meliorem partem et tractatione disserunt easque ipsas virtutes viderent nos magnificentius appetere et ardenti habere etiam insitam quamdam vel potius innatam ' cupiditatem
scientiae, natosque esse ad congregationem hominum, et ad societatem communitatemque generi humani, eaque in maximis ingeniis maxime elucere : totam
philosophiam tres in partes diviserunt. Quam parti-
tionem a Zenone retentam esse ' Videmus. Quarum quum uua Sit, qua mores consormari putantur; di
sero eam partem, quae quasi stirps est hujus quaestionis: qui sit enim finis bonorum, mox hoc loco tantum dico, a veteribus peripateticis, academicisque, qui re
haberea et qui unam amiserat, nussam
8. Earaque ipsas virtutes viderent. Via que in gaeum mutari iubet : emi in notis nino eriptis laudat de to P. 29, ubi repetitum verbum videram in exemplis negligentiae minus gratae resertur. Sed distingui ae- euratius in ei modi loris jubet. Nempe si eo tinctio per amnihil habeat, quod vel Latinitas vel aeriptoris χαρα τηρ
respuat, tum negligentem ejusmodi voeabuli repetitionem viris summis interdum obrepere: aed si te verbum quomodocumqne repetisset, facturum id sine oonjunetione non fuisse. Dupli in igitur corrigendi viam aperit,
ut aut q-m ante mi rene, aut, quod mavult, vide ne deleatur Alterutramno rationem mutati essemus, nisi probatiorem hane Putaremus, qua e M, qu . . . a 'ναι, in parenthesi posuim . Ita enim hae egregie eum auctoria more eonveniunt, quo hie praecipua verba post Parenth repetere solet. G. s. Insitam quamdam, et elisoιitis innatam. Reet h. l. Em. ad verborum insitam et innatam diaerimen altera indere iubet. Insitam est a natura ac--ptam sed quum h. v. interdum
de iis dieatur, quae ita firmiter haerent,
ut in naturam rei tranaim videantur; explicandi ea a cetera addita sun G.
Io a Zenone retentam esse. Hanc
tamen philosophiae partitionem privi instituit Zeno, a Laertio fides VII,3 s. At Plato simili modo philosophiam diviserat, ut testatur idem, III, s6. Noster, Aeadd. I, 5 - Fuit ergo iam aecepta a Platone philosophandi
ratio triplex una de vita et moribus; altera de natura et rebus occultis; tertia dedisserendo M. Si et August.
C. D. VIII, 4; Alcinous Doet Plat. p. 3 Origen Philos eap. 9, aliique plures Nimirum Zeno philos phiam disertis verbis ita partitus est; non item Plato licet de rebus Logicis, Ethleis et Physicis Socratem inducat disputantem , et hanc adeo divisionem tacitus agnoscat. DAV. xi coninormari. Nostri quoque omnes con mari. Sed ita in hoc verebo eiusque conjugalis, acribae ruore peccant CL Heus ad oss. I, 3, 3. G. Djsj1jgod by
459쪽
coiisetitientes, vocabulis disserebant, eum ' locum quem civilem recte appellaturi videmur, Graeci πολιτι-κ graviter et COPIOSe SSe tractatum.
III. Quam multa illi de republica scripserunt quam
multa de legibus λ quam multa non solum praecepta in artibus, sed etiam exempla in Orationibus bene dicendi reliquerunt Primum enim ipsa illa, quae subtiliter disserenda erant, polite apteque dixerunt, quum definientes, tum partientes ut vestri etiam : sed vos squalidius illorum, vides, quam niteat oratio. Deinde
ea, quae requirebant Orationem Ornatam et gravem,
quam magnifice sunt dicta ab illis quam splendide de justitia, de fortitudine, de amicitia, de aetate de
ra. Eiam locum Spir et Eri illum; quod, ut de re remotiore, et modo intra itu monenda, rectius est. Initroximi tres optimi nostri G-ei si mant, quum ante Davisium Winee ederetur. G. x3. Graeci πολιτ ov. Haec serenEparenthesi ineludit, nulla allata ra
III. I. Quam musta non solum ρraecum in artibus, sedetiam exempla in inratiombus bene dicendi Goerena seribit rationibus, non Orat. Quaenam, inquit, quaeso, orationes sunt, quas
Academici et Peripatetici philosophi
reliquias dicantur Z Nusquam enim tam vage Orationes de quibusqne seri-ptia Minna etiam de philosophieis dicuntur Turbato etiam ordine auctor sic scripsisset, quum orationes bene aisendi jungi nequeat. Inde nos quidem certissimi sumns, scribendum a rationibus. Quod sane magis arridebit, ubi quaesiveris, quaenam . . .ertes dieantur. Si enim intellexeris,iartes vel simpliciter Cieeroni scripta rhetoris dici, cf. Orat. II, 15, 4 et 5, hoc loco minus etiarn miraberis si artes bene disendi idem dicuntur. Iis vero sacilius etiam intelliges, rationes bene dicendi seribendi genus spectare in variis philosophomm acriptis,uarium quidem, sed adeo comptum et elegans, ut exempli loco sit. Aliter enim scribebant Plato, Crantor, Polemo aliter Aristoteles, Theophrastus Cratippus sed horiam omnium seribendi genua laude, imitationeque dignum ei at Sententia iam haec erit,
. in varia eorum scribend. ratione, eaque accurata et eleganti, exemplo poni merentur in Haec nostra vulgatae correctio ita nobis necessaria visa eat,
ut in texta recipi iuberemus idque magis, quum hae voces a scribis ubique
permisceantur. 2 Quum . . . tum Goer commendat tum . . . tum Trea optimi nostri, in
quit, bis tum et quumque in definitionibus partitione insint, et auctor has voce ubique per et, a jungat nusquam, nisi fallimur, discernendi particula interposita, tum . . . tum Corrigendum fuit. 3. Ut vestri. Hae voces inale in Gud et omittuntur. G. Dj0jtjgod by
460쪽
genda, de philosophia, de capessenda republica, de temperantia, te sortitudine, hominum de spinactove
lentium si, ut stoici, nec ossa nudantium, Sed eorum, qui grandia ornate vellent, enucleate minora dicere. Itaque quae sunt eorum consolationes' quae cohortationes quae etiam monita et consilia, scripta ad
4. Quam vis isti dejustitia, da
formiadtae ... a tem --tia, de se tam e hominum det spinas ν---tium Gore ae it Naam splendide fiastitia, aforti diae. . . - -- perantia ρ nee more hominum vestinistis visas. Plene, inquit, in his eo tituendi sequuti aramua Pet. ----: nisi quod interrogandi signum, quod vulgo post Hendide additur, at te errariti reiecim finit enim non videmini, ad haec ex praecedd... sunt dicta a silia , frequenti auctoria moro, dixerunt cogitandum ae Viago editur, de temperantia, de sortit ine, hominum de vina vellentium . Neque aliter sere aeripti, nisi quod exceptis Pal. , Spis. H. et Crat in mam reliqui de viris, et
a vellentium ae visis reserunt. Nescimus V DD. eoniectura enae-merare, qui a elegantem amam, hominum non ane in is in notis acri a Brem addit maria enim eatio loco convenientissima eat, et haud dubie ex eodie a Pto oris r namhoin aperto alisa, a quae tentavit. monet hoc autem ineo nude verbareeepta explicata Minatum in his esse seripsi varie indieant Spir enim et . verba, de amicitias Ma defore
minua... lae aeraentias ien desom... Aominae , ignoranti Voces Mec morae extrusae Per miseram repetitio em T. de fortisaudine, quae ferri nequeunt. Verborum autem Positu melienciam
vi has, utique illo vulsatae minor es quum in spinas aententiae via ait Non esim in more, haud hominam auto'. HI AE conieceramus, quum verba inno ossa nudantium M valeantvivula
rari spinis nolentium . , et canta Teomp. eis, hinia literia in unam e alitia, laesis In de mutari possit. Mahano vocem addi nee se nihil est: immo Ioeum, hue que Heseum, aieplene restitutum putamna P ais Pi- dein adhuc in v. Hilos Aia eum m. et Ni eno haerere, ut ad ontexta tantilici sed si intellexeria, verba de -- avenda omineam doetrina ameeuare, Mosophiam autem Gemonim e exami ethioam, i. e. Meu definibus honorum diei famis hune verborum ordinem pro his Nam et ---nti hene horum aga- dit ut enim aestitis etfortis o quae in aetione emuntur, recte hia a Dominponuntur iis tam minaetia, i. e. - ρομα, quae hae omnia ad dema dirigit, aeque recte iisdem a secta
Sine remigio librorum thliothecis
insepultorum locum vine Constituere, mera rutero videtur insania. Sit sane: tamen in niamus, dum neen immetipsis, ne aliis Oeeat haec insania. Forsan itaque Cieero aeripiat, in i tute omni, non --um more vi uveueritiam Q nam orti innem iam mem--ut, ut hiae verbo non auloeva. Eliena habet de animi. num vina vellensitam in aed in ea