장음표시 사용
261쪽
qiuantum ciste cum proderet Sed ioc quoque est multo admirabilius quia de rae non hod, locutus Verum etiam quantum oportuit, est loculus. Ion enim quasi maxima in licentiam do Opportunitate nactus, immOderatius laudibus suis usus est sed considerantissime quo- Usque eum progredi liceret agnovit ou quo tamen istud sum cere sibi credidit, sud ne alios hoc sermone etaret
f. vitiaret idque essiceret ut semetipsos inaniter pro di
carent, libenter se etiam insipientum Vocavit quanquam certa invitante causa de propria aliquid laudo perstrinxerit. Quia enim consequens erat, ut id ipsum rospicientes alii temero atquc inaniter ejus terentur Xemplo, quod plerumque contingit et medicis depe enim modicamen tu inritio opportune iter appo Suit, importune alter admovens, vim medicaminis obscurat atque corrumpit. Noigitur hic quoque istud accideret, Vide quanta POCura tione usus sit: qui tam gloriaturus CSSCt, non semel, non secundo, sed saepius disserendo atque cunctando dicebat: Utinam sustineretis modicum quid insipientiae meae et rursus, si Quod loquor, non loquor secundum Deum, , sed in insipientia. Cumque tanta dixisset, non tamen ea se praemi Si SSe contentus est, sed rursus ingressurus in laudes semetipsum Occultat, oc dicit Dis Scio homisnem , s et iterum, Pro hujusmodi gloriabor, pro mos autem nihil a Postquo haec Omnia, si Factus sum insi-apiens, inquit, VOS in coegistis η Quis ergo iam stultus, quis ita inveniatur omni sensu ac ratione privat US, qui videns sanctum illum, etiam cum tanta ei necessitas immineret, cunctantem tamen atque metuentem grande aliquid de se ipso loqui ct sicut equum usque ad praecipitia
horrenda venientem, Seque saepius inde trahentem, et quidem cum tanta hoc esset dispensatione facturus : quis,
262쪽
nquam, sic sit insipiens, qui non etiam majore abundantia cautionis laudes suas fugiat, et nunc sorte solum do illis aliquid attingat, quando id opportunissimum tempus exegorii Vis et aliud tibi talo quoquo illius ostendam Et
enim istud est omnino mirabile, quia Contentus non erat testimonio conscientiae, sed etiam nos docebat juxta quam rogulam in tali rerum discrimino deberemus incedere non sibi tantummodo de temporum necessitate satis fac tionem parans Verum etiam alios erudiens, quanta cum cautione, tempore essi agitante, istud nec frugerent, nec importuno persicerent. Nam per ista quo dixit, quodammodo illud satus est. Grande malum est diloctissime, de so ipso aliquid grande dicere atque mirabile, extremaeque Omnino dementi e est, nulla imminent nocessitate rerum , et necessitate Violenta, propriis laudibus vello decorari. Non enim est hoc secundum Deum loqui, indicium potius est istud insaniae. Hoc enim nobis omnem prorsus mercedem Vacuat, et quidem pluri in is laboribus, sudoribusque qUaeSitdm. Haec enim omnia, hisque plura dixisse videtur ad cunctos, dum loquendi de se necessitatem oti m XCUSalione muni Vit. His autem profecto a jus est, quia necessi id te egente, non universa sudit in medium, sed plura etiam et majora celavit et Venio, in- , quit, ad visiones et reVelationes Dei parco autem, ne
quis de me existimet super id quod videt, vel audit ali, quid ex me . io Vero dicendo nos erudit, ut ne exis- lente quidem nece, si tale, Omnia, quorum nobis conscii sumus, in medium pro serendo Vulgemus, sed ea solum,
quae audientibus utilia judicamus : quoniam et Samuset: nihil cnim videtur in consequens illius quoque meminisse sancti, in nostram siquidum utilitatem laud0mque prosi- ciet et ipse, inquam, aliquando gloriatus est, et propria
263쪽
recte acta patefecit sud qualia illa, quaeso quae uti quo
cognoscere audientibus conveniret. Non enim super do-
ore pudicitiae, nequo de humili lato , neque do oblivio nolo cuius os injuriae , sed super tali re quadam , Upm praecipue discedo regem illius temporis oportebat id est, do conservanda integritate justitiae, et manibus abstinendis a muneribus David etiam glorians, de is utiquo gloriaba
tur, quae emend3re auditorem Valerent. Neque enim de se aliam commemoravit illo vii tutem , Sed PSum, atque leonem adduxit in modium, atque aliud prorsus nihil. Etenim altius de se esset re sermone in , gloriosi est, et insolenter ses jactantis dicero autem illa quae praesentis
rei causa tantummodo necessaria stantsul Ira, amantis est,
mullorumque commoda cogitantis Hoc ita quo secit et Paulus, qui cum a seu JO- apostoli carperetur, quasi non esset probatus postolus, nec habens a Christo aliquam potestatem , propter obtrectationes salsas, in laudes suas ire compulsus est, quae 3Ximo dignitatem ejus ostendorent. Vides-no igitur per quanta docuerit auditorem non
inaniter gloriari P Primo quidem dum os londit se ad istud
ad actum necessitate. Secundo, dum tamen se insipientum vocavit, et plurimis laudes suas satisfactionibus temperavit. Tertio, quia non cuncta Consessus est, sed majora suppressit, et hoc Certo eum necessitate quadam in sua praeconia cogeretur. Quarto, dum Sub alterius persona dixit, si Scio hominem a Quinto , cum non omne Virtutes suas adduxit in medium, sed eam partem, Uam praeSens tempus maximo flagitabat. Neque ero de se tantummodo gloriando eumdem Virtutum V Irum SerVabat tenorem
verum otiam in alios, quae viderentur injuriosa, dicendo. Nam injuriam inferre fratri inter prohibita numeratur :sed hac quoque specie ita Paulus opportune Sus est, et congrue, ut magis etiam quam laudans placeret prop-
264쪽
256 s. Ο HRYSOSTOMI ARCHIEPISCOPI C. P. turea et Galatas insensatos Vocati et Cretenses , Ventre Spigros, et bestias malas et tamen hinc etiam praedica,tur. Fines etenim nobis Xemplo no statuit, ac regula S, ut neglectores voluntatis Dei , nequaquam cura leniore tractemus, Sed sermonem in eos, qui paulo rigidius percutiat, dirigamus. Omnium siquidem sensurae sunt pudillum locatae, ac propterea Omne quod dixerit, Omne quod fecerit, placet : et conviciis coercendo, et laudibus pro VOCando, IUS lerius aliquos accusando, et blandius admonendo et cum esseri se ipsum, et rursus cum deponita dejicit, et cum de se gloriatur, et cum se ipsum mi S retur. Et quid mirum si injuria et maledictum placet, quando placuit et caedes, et Olus quidem, atque decepti non in clero solum, sed in ovo otiam est amento Haec omnia igitur diligenti examine ponderantes, admiremur Paulum , et glorificemus Deum , ut ipsi etiam bona Con SeqUBm Ur aeterna gratia et misericordia Domini nos tri Iesu Christi, cui est gloria et imperium , in saec Ula
D laudibus sancti Pauli apostoli. Vultis hodio , fratres dilectissimi, qui audiendi studio
huc convenistis, ut 3gna gesta Pauli, alque praeclara, qud juxta quorumdam suspicionem habere videntur aliquid reprehensionis, in medium proferamus P Etenim inveniemus illum non minus echis, quam ex eίeteris cla
265쪽
rum ossici, atque Inagnificum. Quidnam illud orgo est, quod reprehensibile judicatur Visus est, inquiunt, aliquando plagas timere : quod certe Visus est, quando uinioris milites tutuderunt, neque ver solum tunc , Sed alias quoque apud illam purpurae vendi tricem, quando etiam causas apud illos movebat, qui eum de carcere jam Edn-cero festinabant. Nihil enim aliud ista facio do, nisi sibi motipsi delensionem parabat, et si quid horum sugeret ne in ea ipsa rursus incideret, providebui. Quid igitiis di- comus Si quidem nihil eum ita magnum atque mirabilem,
ut haec dicta doctarant, quia Utique et talem absens animam, id est, non malignitate quadam ac de sporalio noproecipitem, et corpus cedens plagi S, atque Verbera Ou- tremiscens, non minia tamen, quam incorporeae Virtutus, omnia illa quae videntur terribilia despexit, cum hoc tempus exigoret. Quando ergo illum Vides extentum ad pia gas, atque metuentem, illorum recordare Verborum, per quae transcendit ad coelum, Angelisque certavit, dicendo : Quis ergo nos separabit a charitate Christi P tribulatio, san angustia, an perSecutio, an fame , an nuditas, an sporiculum, an gladius P illorumque Verborum ac mento, quibus Omnia quae patitur, nihil esse pronuntiat, dicoris si uod enim in praesenti est momentaneum ac levo, tribulationis nostrae, supra modum in Sublimitate aeter situm gloriae pondus operatur in nobiS, non contemplans libus nobis qua Videntur, sed quae non videntur . h Addo his quotidianas tribulationes, imo singularum morios dicrum, atque ista perpendens, admirare Paulum, et durio desperaro desiste. Haec enim quae videtur infirmitas es sonaturae ipsa est maximum ejus Virtutis indicium, quia talem se UtiqUe praestabat, etiam cum multarum rerum necessitate torqueretur. Quoniam enormitas periculorum
266쪽
hanc do illo mullis opinionem sugges Serat, et Suspicari eos pro se et securat , quod super humana ui naturam ille proficiens, tantus exsisteret idcirco tribulari permittebatur, ut disceres, quia Cum Secundum naturam Unus esset de pluribus , propter Oluntatem non Solum supra multos homines, Verum et tym unus esset ex Angelis. Cum
tali etiam anima, alique corpore mortes mille tolerabat, despiciebat praesentia, contemnebat sutura clara illa atque magnifica verba resonabat Quoniam optavi, inqUit, egos ipse anathema esse a Christo desu pro fratribus meis squi sunt cognati mei secundum carnem . Possibile est enim Dei jussa perficere, si modo Velimus omnem naturae trepidationem alacriter virtute superare, nihilque impossibile est eorum , quo a Christo hominibus imperantur. Si enim, quantum os in nobis Velimus Virium CXprimere, maximum etiam imbis Deus adjungit auxilium, atque ita, etsi omnia in nos adversa concurrant, tuti tamen in medio periculorum, intactique servabimur. Neque tamen metuere
plagas reprehensione dignum est, sed propter plagarum metum aliquid indignum pietate committere. Ioc ipso enim, quo plagas timet, qui in certamine non Vincitur, admirabilior ostenditur, quam ille qui non timet. Magis enim in isto virtus refulget, cum vicerit etiam illa quae timuit. Nam plagas sormidare , naturae est nihil autem
indecens phagarum timore committere, voluntatis naturam infirmam juvantis est, jusque imbecillitatem sua virtute superantis. Sic nec moerere culpabile est, Sed per modi O-
rem aliquid aut sacere, aut dicero eorum qime Deo displiconi. Quod si ego Paulum suis so hominem denegarem, morito mihi has fragilitiites natura ejus opponeres , quibUS nostrum posse resulare Sermonem. Si ero ipso dico atque confirmo, quia homo quidem fuit, et nulla nobis etiam
267쪽
naturae conditione praestantior fuit, lamen melior volun tale frustra mihi ista proponis, imo non frustra , sed omnino pro Paulo, et hinc potissimum quali. ille fuerit, ostendis, qui in tali natura Vivens potuit quodammodo esse supra naturam. Ion autem illum tantummodo extollis sed etiam consui Ora torpentium , Seseque in desidiam reclinantium, non eos sustinen ad eminen-liam confugere naturae, sed impellens ad studium voluntatis. Sed et mortem, inquis , aliquando pertimuit sed hoc quoque profecto naturae est, et tamen rursus hic ipse qui mortem timuit, dicebat uΝam quamdiu sumus in, hoc tabernaculo, ingemiscimus gravati Et rursus 4 Nos ipsi intra nos gemimus'. Videsne quam sequi parantem e diverso naturali infirmitati virtutem opposuerit voluntatis quia o Martyres plurimi cum ducerentur ad mortem , Saepius palluerunt, et timore ac trepidatione ompleti sunt. Sed hoc ipso praecipue mirabiles comprobantur, quoniam illi ipsi qui mori timuerunt, mortem tamen propter Christum minime refugerunt. Sic et Paulus, qui cum mortem timeret, ne ipsam quidem recusabat gehennam , qui propter desiderium Christi, etiam cum formidaret interitum, tamen cupiebat resolvi. Non autem hic solus talis suit, sed ille quoque qui fuit Apostolorum caput, qui saepe dixerat paratum se esse pro Christo animam tradere, et tamen mortem Vehumenter horruerat . Audi igitur quid o super hoc Christus loquitur : Cum autem, senueris, alius te Cinget, et ducet quo non vis : naturauinfirmitatem exprimens, non Voluntatis. Siquidem natura nobis invitis quoque ostendit sua, et infirmitates eius superare non OSSum US , ne Si 3lde, studioseque cupia
mus nec culpamus istud, quia lique inde nihil laedi mur, imo inde magis sumus admirabiles. Ion enim
268쪽
crimen est mortem timere cim e contrario, quanta laus est, Cum mortem timeas, nil LUrpe, atque Servile perpeti per timorem Non enim naturam habere infirmitatibus subditam, sed servire infirmitatibus, criminosum est ut
merito magnus illo habeatur atque mirabilis, qui imbecillitatem naturae voluntatis virtute superaverit De hoc ipso ostendit quanta Sit libero volim tutis potestas , obstruit quo ora dicentium , cur non natura boni facti Sumus , nec cum
ipsa virtute progeniti Quid enim resert natura esse, quod potest esse voluntato imo lanio est melius sponte
esse bonum, mam sorte, quanto Utique praestat coronis
ot amplissima laude decorari, quam penitus nil mereri. At est firma natura. Imo si votis voluntatem sortem haboro atque robustam, hoc illo plano sit firmius An vero non vides concisa Martyrum COPpora, ferro lite Cedentia, nec tamen cedere , aut Vinci in aliquo voluntatomyon ortu non spectasti otiam Abraham voluntate naturae impedimenta Superantem, quando utique unigenitum silium jussus est immolare, Cum ceri tunc natura quasi sortiori cesserit voluntati P Nonne vidisti id ipsum in illis tribus pueris accidisse 2 Nonne etiam audisti illud antiquum, et famulare proverbium, quod stat ex consuetudino secunda natura Ego vero dixerim, quod etiam prima, sicut superius dicta docuerunt. Vides igitur et haberi posse illam , quod in natura est, firmitatem, si sit voluntas sortis, ac vigilans et quod majore laude sit dignus qui esse vult bonus, quam ille qui cogitur, hoc est enim os S praecipue bonum. Ila que cum dicit : Castigo corpus meum , et in servitutem redigo timeo enim ne cum aliis praedicaver , ipse res probus emciar': a tunc illum maximo me Pilis honoro praeconiis, Videns non cum Sine laboro implesse virtutum ne ii qui post eum essent suturi, argumentum ad desi-
269쪽
diam ducoron illius in bono facilitatem et cum rursus
dicit Du Mundo crucifixus sum voluntatem ejus Corono. Potest enim , potest, inquam, naturo sortitudinem Virtus
voluntatis imitari. Nam si vel hunc ipsum adducamus in medium, qui est quaedam, ut ita dixerim, statua virtutis inveniemus quoniam bona quae illi in orant voluntate, in
natur*d ea sirmitate in certavit inducere. Dolebat quidem illo verboratus, sed non minus incorporeis potes latibus ipsos contemnebat dolores sicut ex ipsius verbis animad- Verti potest, quod nec de nostra putatur proferre natura. Quando enim dicit, qui hi mundus crucifixus est, et egon mundo': set rursus Vivo autem jam non ego, ViVit autem, in me Christus': squid aliud videtur dicere , quam quod etiam ex corpore ipso animi virtute migraverit Quid verodalia carni, cum proculdubio dicit Du Datus est mihi sti-
η mutu carnis meae angelus Satanae ps Hoc autem nihil est prorsus aliud quam ostendere contempsisse dolorem se Corpore Sentientem, non quia non ingrederetur animum, sed quia magnitudine voluntatis excluderet oum 3tque
depelleret. Cum vero alia plurima his mirabiliora dicat, et gaudeat Verberatus , et glorietur catenatus, quid aliud quispiam dixerit, qua ui istud, quod ipse memoravit Quoniam dicendo quidem is Castigo corpus meum , et in Ser a Vitutem redigo time enim, ne cum aliis praediCaveritia, hipse reprobus meiar', ostendit naturae infirmitatem per ista vero, quae dixi, voluntatis nobilitatem. Idcirco enim utrumque positum est, Ut neque propter illa magna, alterius eum opineri esse naturae, et ipse de virtute des pere neque per ista parVul , sanctam illam reprehendas animam : sed hinc quoque desperationem rurSu excludens, ad meliorem spem te ipsum reducas Propterea rur-
270쪽
sus adjungit etiam id quod Dei esse gratiae proprium con
sitellar, et quidem exaggerando, alque cumulando. Sed grato erga Deum animo facit, piaque sententia , ne quid scilicet suum esse credatur. Dicit autem etiam quod ad ipsius pertinet voluntatem, ne in Deum cuncta projiciens
dormire malis ac tortore Omnium namque menSUr3S,
ac regulas apud eum invenies. Sed maledixit aliquando, inquis, Alexandro aerario . Et quid illud spectat ad vitium PNon enim sui huic sermo iracundiae, sed potius doloris, qui certe ortus est de veritatis injuria. Non enim propter se ipsum dolebat, sed quia praedicationi ille restiterat. Valde enim, inquit, restitit, non mihi, ait, sed Verbis
nostris. Ut et suum erga veritatem exprimeret assectum et non solum illum cui scribebat, sed certe his quoque discipulos solaretur. Quoniam enim stitis consequen erat Scandaligari omnes, nihil patientibus adversariis veritatis, idcirco, et ei qui repugnaverat, Dei comminatus est Ultionem. Sed oravit adversus aliquos, dicens: α Si tamen ηjustum est apud Deum retributioncm reddere his, quis nos tribulant : non illos poenas luere concupiscens, Sed eos qui affligebantur consolari studens : propter quod et inseri : Et vobis qui tribulamini, requiem nobiscum . Caeterum cum ipse aliquid tristo perpetitur, audi quam alta patientia philosophetur, et propter mala bonam Vicem reddat inimicis. Maledicimur, inquit, et benedicimus η persecutionem patimur, et sustinemus alasphemamur, ne Obsecramus .s Si autem quae pro aliis acta vel dicta sunt, iracundiae dicas suisse, potes dicere et Elymam magum per iracundiam excaecatum injurioseque correptumq; Ananiam quoque et Sapphiram per iracundiam a Petro interfectos exclamabis'. Sed quis est ita stultus et ecors,