[Omnia quae extant juxta Benedictinorum versionem]

발행: 1835년

분량: 615페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

recipere in gratiam eum qui molestiam attulit, non tam est illum ulcisci , quum flicere contumelia Deum, iugis hujus auctorem Proinde ne respicius ad OnSEPVUm, nequo ad magnitudinem injuriarum, quas intulit ille, sed Deum, illiusque timorem tu animo habens, id tecum reputa, te, quo majorem Vim dino Veri animo tuo, post innumera mala cogens illum redire in gratiam cum eo qui molestiam intulit, tanto majus praemium laturum a Deo, qui haec praecepit. Et sicut hic Deum excipis multo cum honore, sic et ipse te illic multa cum gloria excipiet, reddetque tibi millecuplam istius obedientiae mercedem quam nobis omnibus assequi contingat, gratia et benigni-iate Domini nostri Jesu Christi, cum quo gloria sit Patri, honor, imperium et adoratio, simulque sancto Spiritui in

saecula Saeculorum. Amen.

Eneomiastica in S. Patrem nostrum Melotium, Archi episcopum magnc Antiochim, et de tussio eorum qui

I. Sacrum hunc gregem oculis undique circumspiciens, et universam civitato in viden hic praesentem , O Scio quem prius beatum pronuntiem, Sanctum ne uult tium, quod vel post mortem tanto honore ruatur: an vestra in charitatem , quod tantam in Vestros pastores benevolentiam etiam post decessum Stendatis. Beatus enim ille, quod tantum sui amorem vobis omnibus potuerit relinquere is uali vos quoque, quod cum charitatis depositum

312쪽

acceperitis, eam ei, qui deposuit integram huc usque

porpetuo Conservaveritis. Quintus enim annias jam prae

teriit, ex quo ille migravit ud Jesum , quem dosiderabat, ac pertudo ac si heri o nudius tertius cum vidissetis, lam servonii amore ad eum odio accessis lis Propterea buatus ille est quod talos genuerit filios: beati Os quoque, quod vobis obtigerit, ut talem patrem haberetis. Egregia est radix o admirabilis, sod fructus quoque non sunt indigni hac radice. Etenim quomodo radix quaepiam admirabilis, quae lalet in sinu terrae, ipsa quidem non apparet, Crfructus autem Virtutis suae Ohiar Ostendit ita eliam beatus Melotius in hac capsa conditus, ipse quidem non cernitura nobis oculis corporis per o Vero, qui estis fructus, Suae grati de vires siondit. Licet nos silcamus, susscit dies sestus, et servor vostri studii, ad tuba clarius proclamandum sancti Mololii in vos amorem, tanquam in illos. Sic enim Vestras mentes accendit ad sui amorem, Di vo ad solum nomen incalescatis, et xcitemini ad ipsam appol lationem. Propiore ego quoque nunc non temere, sed studio et dedita opera, nomen illud in meis assiduo verbis3nnecto, et perinde ac quispiam, qui coronam texit auream, argui ita deinde inserens, gemmarum roquentia

praeclarius efficit diadum a Gla ego quoque beato ejus capiti

coronam teXens en COIT. iorum , veluti margaritarum quarumdam freqUentiam, saepe repetitam ejus appellationem orationi ad teXO, Sperans ore, ut sic eam iucundiorem roddam et splendidiorem. Olent enim amantes corum, quos amant, Vel nuda complecti nomino, o incat scuro ad

ipsas appellationes, quod vobis quoquo in hoc healo usu venit. Nam cum eum a principio in civit olom ingressum ex epis solis, tantasqHisque sit sirin uiam jus nomino oppublabat, per appellationem existimans nusquisque in domum suam Sanctum inlio duc CP , missis quo patrihus, avis

313쪽

et proavis matres beati Meleti nomen imponebant liberis,

quos pepererant. Naturam enim Vincebat amo pietatis, o deinceps qui nascebantur, non naturali solumae novo lentia, sed etiam assectu erga illam appellationem, erant cari parentibus. Ipsum enim nomen et ornamentum cognationis et aedium tutelam, et ita Vocati salutem, et amoris solatium esse existimabant, et perinde ac si quidam, o dentes in tenebris , cum Una lampas conspecta fuerit, multas accendentes lucernas, Unusquisque inscrt in domum suam: ita etiam cum illa appellatio, tanquam tu monincidisset in civitatem, quilibet in domum suam boati

illius nomen introduxit, veluti quemdam thesaurum honorum innumerabilium, per illius asserens appellationem :eratque vere illud magnae pietatis doctrina. Nam cum ossi duo cogerentur meminisse illius appellationis, et sanctum virum animo complecti, hubebant hoc nomen tanquam arma quae clam, quibus Ugabatur quaevis a ratione aliena

assectio et cogitatio fuitque id adeo frequens, ut tibique in biviis, in foro, in agris et in viis hoc nomen undiquo

circiam Sonaret. Non erga nomen Utem solum adeo associi

eratis , sed erga ipsam etiam figuram corporis. Quomodo enim secistis in nominibus, hoc etiam secistis in illius imagine Petenim in palis annulorum , et in sigillis, et in phialis, o in thalamorum parietibus, et ubique sacram illum muJli expresserunt imaginem, Ut non solum audi Pontsanctam illam appellationem, sed etiam ubique viderent siguram corporis, et ejus exilii duplicem consolationem acciperent. Etenim primum ingressus, Statim X pulsus usto civitate, inimicis veritatis eum expellentibus. Dotis vero id concessit, simul et illius virtutem et vestram sortitudinem Volens ostendere. Cum enim ingressus, Sicut Mosos

in AEgyptum, liberasset civitatem ab errore haeresis, putrisque membris et immedicabilibus a reliquo corpore

314쪽

amputatis, integram restituisset sanitatem Ecclesiae multitudini inimici critatis non serentes Correctionem, Oncitato Imperatore, expulerunt eum hac civitate, expectantes ore, ut hac ratione Veritate Ssent superiores, et eam rerum emendationem everterent. Evenit autem contra quam expectabant ac cum studium Vestrum, tum ejus

in docendo scientia magis est uisit. Jllius quidem, quod triginta diebus, nec iis quidem inlegris, tantum vos potuit in studio fidei sundare, ut postea irruentibus spiritibus innumerabilibus, illabefacta et inconcussa manserit illa

doctrina servor autem VeSter se aperte ostendit, quod

triginta, et nec iis quidem integris diebus acta ab illo

seminatam accurate Suscepistis, Ut ad prosundum mentis radices transmiseritis, et nulli deinceps illatae de caeterocesseritis tentationi. ΙΙ. Operae pretium est autem, non illud praetermittere, quod accidit in ejus persecutione. Nam cum praeses Ci i tatis curru vectus exiret per medium forum, sedente ad latus sancto Viro, lapides nive crebriores undique in caput praesidis serebantur, civitate illam non serente separationem, sed potius Vita praesenti privari volente, quam videre

sanctum illum avelli. Quid ergo tunc secit illo boatus PCum vidisset actus lapidum, complexis suis vestibus, contexit caput praesidis Psimul et inimicos pudore assiciens ob insignem mansuetudinem, et suos docens discipulos, quantam Ostendere Oporteat patientiam in eos, qui injuria assiciunt: et quod non solum nihil oporteat eis mali sacere, sed etiamsi ab aliis eis immineat periculum, id quoque omni studio propulsare. Quis tunc non sui obstupefactus, videns et in Sanum amorem civitatis, et summam

philosophiam, lenitalemque, et mansuetudinem doctoris λErant nim admirabilia ea , quae tunc acciderunt Pastor abigebatur, et oves non dispergebantur gubernator ex

315쪽

pellebatur, et scapha non mergebatur: agricola fugaba uir, et vitis plus fructus serebat. Quoniam enim vinculo charitatis eratis inter vos invicem colligati, non illatae tentationes, non impendentia pericula, non is longitudo, non diuturnitas temporis, neque quidquam aliud vos potuit disjungere a beati pastoris ueluti consuetudine, sed expellebatur quidem, ut esset procul a filiis montrarium autem accidit. Mogis enim vobis constringebatur vinculis charitatis, et accepta Secum universa civitate, in Armeniam prosectus est. Et erat quidem corpus positum in patria, mens ver o cogitatio, Voluti a quibusdam pennis, in altum elata a gratia spiritus, et apud vos perpetuo degens, universum hunc populum circumferebat in Visceribus. Quod ipsum quoque Vobis usu veniebat. Nam cum hic

sederetis, et Urbe circumscriberemini, spiritu charitatis in Armeniam quotidie evolariles, et Sanctum Vultum intuentes, et jucundissimam beatamque Vocem audientes, sic reverte humini. Et propter hanc cauSam, concessit Deus eum statim expelli e civitate, quo, sicut dixi, ostenderet

Deus vestram sidui firmitatem inimicis, qui vos, et illius in docondo peritiam oppugnabant illud autem hinc palam

est. Nam post primam re VerSu perSecutionem, non triginta solum dies, sed etiam menses, et annum unum et duos et plures hic est Versatus. Cum enim Satis magnum

dedissetis argumentum vestrae circa fidem firmitatis dodii vobis potestatem jucunde et secure fruendi patre. Erat enim maxima voluptas, illo Sancto frui Vultu Non enim s0lum docens vel loquens, sed etiam Si tantum videretur, satis erat ad introducendam omnem Virtutis doctrinam in eorum, qui videbant, animam. Quando enim ad vos veniebat et universa civitas ei bViam processerat, alii quidem prope accedebant, et pede prehen Sabant, et manus osculabantur, et vocem audiebant alii autem prohibiti

316쪽

multitudine, ipsu ui procul videntes, tanquam qui susti-

cientem benedictionem ex aspectu accepissent, et non

minus habuissent, quam qui prope suissent, contenti recedebant: et quod iobat in Apostolis, hoc in eo quoque contingebat Sicut uni ui in postolis , qui progredi et

propius accedere non poterant, Vel cum Umbra eorum extenderetur et tangeret eos, qui procul erant, eamdem

attrahebant gratiam, et sani similiter recedebant' ita nunc quoque, qui non poterant accedere, tanquam aliquam spiritalem gloriam a sancto illo capite emissam, et ad eos, qui longissime aberant, pervadentem Sentientes, etiam ab eo, omni benedictione ex Sol aspectu repleti, Omnes discedebant. ΙΙΙ. Cum aulem visum esset commmuni De Univors O-PUm eum Vocare ex Vita praesenti, et in chorum Angelo lorum referre, o hoc quidem actum est lemere, Sed ipsum quidem vocant litterae Imperatoris, cum De Us movisset

Imperatorem Vocunt ero ipsum non in propinquum locum, sed in ipsam Thraciam : ut et Galatae, et B thini, et Cilices, et Cappadoces, et omnes, qui Thraciae Vicin ps regiones habitant, nostra bona cognoscerent: ut qui erant ubique terrarum piscopi, tanquam in archetypum exemplar, in illius sanctitatem inluentes, et apertum exemplum ab eo accipientcs, sui in hoc munere ossicii certissimam et clarissimam haberent regulam, quemadmodum oporteat administrare et regere Ecclesias Xam propter Urbi magnitudinem, et quod illic resideret Im porator, multi ex multis locis orbis terrae illuc tunc con-

1luebant. Episcopi autem Ecclesiarum, quod Ecclesiis a longo bello et tempestate respirantes, principium pacis et tranquillitatis acciperent, litteris imperatoris omnes illuc vocabantur. Tunc ergo hic quoque sanctus illuc acce-

317쪽

ilit Ae sicut in tribus pueris accidit, quando erant praeconi renuntiandi et coronandi, extincta vi ignis, astu tyranni conculcato, Consutato omni genero impietatis, ex universo orbe terrae orant iis congregati spectatoros. Nam qui ubique terrarum erant satrapae, principBS, et toparchae propter aliam causam vocati, illos spectaverunt athletas, etiam tunc accidit, ut praeclarum foret beato Meleti theatrum, cum propter aliam causam vocati Episcopi qui ibique terrarum administrabant Ecclesias, accesserunt, et sanctum illum sunt contemplati. Ostquam Utem eum aspexissent, et accurato ejus didicis Sent pietatem, sapientiam, atque ulum sidet, ut qui persectam et absolutam in se haberet omnem virtutem qua, decet acordotem, tunc eum ad se Vocavit Deus. Ideo autem sic accidit, ut levius ferret nostra civitas.

Nam si hic omisisset animam, suturum erat intolerabile pondus calamitatis. Quis enim sustinuisset videre beatum illum, extremum emittentem spiritum Quis sustinuisset videre illa supercilia oculorum deprimi osque claudi et mandata edere novissima P Quis hoc aspiciens, non de se cissset, magnitudine calamitatis P e hoc ergo accidoret, providit Duus, ut in aliena regione animam exhalaret, ut tompore, quod intercessit, hanc maximam praemoditati

calamitatem, cum videremus ingredi corpus, nec animo consternaremur: Cum mens iam esset luctu assuefacta

ut etiam contigit. Cum enim Venerandum illud corpus excepit civitas luxit quidem et valde eiulavit: sed luctum cito repressit, tam propter causam, Nam diximuS, quam propter eam, quae est dicenda. Benignus enim et clemens Deus misertus nostri doloris alium cito nobis odit Pasto rem qui virtutes illius accurate referret. Qui cum sedem ascendisset .h umili et lugubri veste nos statim exuit, et

dolorem extinxit, beati autona Moleti magi memoria iu

318쪽

renovavit. Et dolor quidem flaccescebat, amor Vero a cendebatur vehementius, et omnino sublata sui animi aegritudo quanquam in amissione eorum, qui carissimi sunt, non ita solo ovenire. Sed quando quis silium carissimum, vel etiam honorabilem maritum amiserit mulier, donec

ejus servontem conservat memoriam, vehementior luctus animum occupat quando vero Succedens tempus luctum sedaverit, simul cum vehementi, doloris extincta aest,

etiam, Uae vigebat, memoria. In hoc autem beato viro contrarium accidit. Nam animi quidem aegritudo ejecta omnino fuit, recordati vero non simul abiit cum dolore,

sed aucta est Ohementius Testes autem estis Vos, initi post tantum tempus, non Secta ac pe saVum, Circumvolatis corpus beati Meletii. Causa Ver erat, non a natura

ortus in illum amor, sed recti iudicii ratiocinatio. ideo

non sui morte extincta sancti Meleti memoria, tempore non emarcuit sed augetur et majus accipit incrementum,

non in iis solum, qui viderunt, sed etiam in iis, qui non viderunt. Est enim hoc quoque admirabile, quod qui suerunt illius vitae tempore juniores, ii quoque accenduntur ad idem desiderium. Atque vos quidem senes in hoc Superatis eos, qui non viderunt, quod cum e versati estis, et fructum percepistis sanctae ejus consuetudinis qui autem non Viderunt, in e vos superant, quod cum Virum non aspexerint, in ipsum non minus desiderium is lendant. Oremus itaque omnes simul tam magistratus quam privati, tam mulieres quam Viri, tam sene quam juvenes,

tam servi quam liberi, beat uni ipsum Meletium harum

precum Ocium accipientes. Est enim ei nunc major fiducia, et amor in nos serventior, Ut haec nobis augeatur charitas, et nos omnes id consequamur, Ut quomodo hic prope arcam istam a stamus, ita illic quoque prope beatum et aeternum ejus tabernaculum esse, et bona aeterna nobis

319쪽

reposita consequi possimus. Quae detur nobis omnibus obtinere, gratia et clementia Domini nostri Jesu Christi per quem et qui cum Patri gloria, et imperium simul cum sancto Spiritu, in specula saeculorum. Amen.

Panegyrica in . martyrem Lucianum. I. Quod hesterno die pertimescebam, evenit, et ad D sectum jam perductum est nempe ubi festum praeteriit, simul oliam multitudo nobis abscessit, minorque nobis Coetus est factus. Hoc o quidem prorsus eventurum Sciebam,

non tamen idcirco desiit a cohortatione Hic sit nim haud

omnes moremGDSserint, qui hesterna luco audierunt, non tamen Omnes etiam non Obtemperarunt: neque vero parum

apud nos ad consolationem hoc valet quamobrem neque hodierno die ab hac admonitione desistam: nam si minus ex nobis, ex Vobis quidem certe audient, quae dicuntur. Quis enim tantam illorum socordiam silentio ferre possit, aut venia illos, et excusatione dignos ducere, qui cum tanto tempore matrem Vidissent, et bonorum, quae in ea sunt, participes facti essent, recesserunt, neque rursus reVerti dignati sunt, nec columbam Noe, sed corvum imitati sunt; idque dum aestus adhuc, et tempestas illa perseVerat, graviorque quotidie procella excitatur, ac proposita in medio arca ista sancta cunctos advocat, a se pellicit, et multam praebet ad se confugientibus securitatem Non enim aquarum neque fluctuum irruptiones, sed continuas alienissimarum a ratione perturbationum seditiones coercet, in-

320쪽

vidiam tollit , et arrogantiam re renat. Nam neque dives despicere pauperem poterit, cum ex Scripturis audiet, Omnis caro senum, et omnis gloria hominis quasi os hsaeni neque pauper alterum ditescentem idon invi-Vidia capietur, cum et ipse audiet alterum Prophetam dicentem, si Ne timueris cum dives factus suerit homo, et scium multiplicata duerit gloria domus ijus Quoniam, cum interierit, non sumet omni neque descendo cum eo gloria ejus os alis namque est opum istarum natura: non transferuntur cum dominis non cum possessoribus

transmigran non in judicium vocatis illic ac poenas

luentibus patrocinantur, sed per mortem penitus praeci duntur; imo multos etiam ante mortem deseruerunt insidias est usus, fructus instabilis, periculos possessio. At non ejusmodi sunt virtutis et eleemosynae bona, Verum a praedation lutus os hic thesaurus D unde hoc constat

Qui do divitiis istis philosophando dixit, si Non descendet

sciam e gloria ejus post eum, hic et de eleemosynae thesauris, qui permanent semper, nec unquam compila Π-tur, nos erudivit, cum ita dixit: Dispersit, dedit paupe-sribus, justitia ejus mano in saeculum Quid hoc mirabilius esse possit PQuod coli guntur pereunt, et manent quaedi Sperguntur, ac merito sano nam ista quidem suscipit Deus caeterum ex Dei mauu rapere nomo potest illa vero

in hominum thesauris reponuntur, ubi mullis insidiis sunt obnoxia, ubi ulla invidia et livor Noli ergo, dilectissime,

loci hujus frequentationem contemnere : Sive enim moeror aliquis negotium facessat, hic relegatur: sive Curae so3culares, aufugiunt si, alieno aratione perturbatione S, sedantur a sor autem et theatris ac capieris profanis Conventibus, multis accumulatis curis ac moeroribus animία-

quo morbis, domum redimus hic assidue verseris,

SEARCH

MENU NAVIGATION