[Omnia quae extant juxta Benedictinorum versionem]

발행: 1835년

분량: 615페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

451쪽

sequentur. Sive homineS, Si V daemones, sive ipso dia bolus adversum nos depugnet, nihil proficient ii, qui nos oppugnanta modo promptum no Strum animi studium ostendamus, et quae a nobi asserri oportet, Omnia assera, mus. Sic enim et hic Dei auxilium attrahemus, et in ita sutura magna gloria et Salute perfruemur quam nobis omnibus consequi detur gratia et unignitato Domini nostri Jesu Christi, cum quo Patri simul cum Spiritu sancto gloria, honor et imperium, in saecula saeculorum.

Amen.

D sancto martyre Romano. I. Palaestrae quidem corporibus robur , ac peritiam

athleticae artis acquirunt, martyrum VCP Commemorationes animas adversus daemonum arte armant, et contra

illos ad luctam instituunt. Dum enim vires athleticas et continuam cum flagris luctam publice produnt, pietatem audacia corroborant, et in cruciatuum narrationibus tanquam in stadiis quibusdam stratum a quovis martyre Curricia him proponunt. alis est Martyris ejus, qui hodie Coronatia est, commemorati : quis enim in stadia adversus diabolum audoctor non prosiliat, cum animam suam Martyris certaminibus instituerit, quem tot periculorum' multitudo non concussit Polam enim ingens quaedam mundo impietatis tyrannis insultabat, ab imo com motum mare vita hominum imitabatur, decumani pelagi fluctus in terram volvebantur, vehemensque impietatis

452쪽

procella navina pietatis obruebat multi qui deui ubique

gubernatores Oriebantur, non exiguus autem nautarum numerus Submergebatur. Omnia i diris i terroribus racnaufragiis redundabant. Reges procella vehementius spirabant: terribiles luctus immitto bant , tyrannici Tribunalia magistratuum commovebantur Christi abnogationem Judices promulgabant acerba supplicia degislatores minabantur ad daemonum i sacrifici viri rapiebantur ad altarium abominationem mulieres trahebantur ad hanc quoquo insaniam virgines compelleban tu exiliis sacerdotes, acid'dibus addicebantur: o Sacris septis fideles ejiciebantur : tantam ad pugnam Martyr armabatur, tantisque periculis niuium opponebat Onflictum illum tanquam certamen quoddam uilibratile deridebat et perinde quas P in scammato pulveris doco principes side calcaret, sic ejus animum, qui tum udi

Cium Xercebat exagitavit, atque adversus Ecclesiam incursionem sacero parantem refrenavit. Quamobrem ad supplicium subito vir generosus abreptus est. Variaque poenarum genera admovebantur martyr autem citharae similis erat, dum ad sonum edendum cruciatuum plectro moveretur corpuS circumstantes carnifices plagis conluDdebunt: ipse vero, tanquan aereum quoddam tympanum pietatis carmen lulsatus succinebat suspendente in eculeo lacerabant, ille vero tanquum iide Phorem culeum amplexabatur : sicut latera usti genas dilaniabant, ille Ver , quasi plura tum ira recepisset, rationem habebat novoque lapsu pudore in adversaries: imponebat. Cum enim se a judice ad daemonia in cultum pro Vocari videret, insantem e soro duci postulat; ut cum, de quibus rebus a judice interrogabatur judicem faciat et adducto insanti de iis, quo agitabantur, quaestionem proponit Fili, inquit, jus im-ne est, ut Deus adoretur an ut ii, qui ab

453쪽

istis Dii appellantur Magna plane sapientiae Martyris ex collentia : judicis iudicem insantem constituit at illo

continuo secundum Christum litem dedit, ut impie se gerentibus judicibus vel insantes sapientiores ostenderentur im ver ut non modo Martyr appareret martyr, sed etiam martyriam monitor ac magister. Verumtamen me hoc quidem judicis rabiem labos actavit; sed in eculeum statim cum insante Martyr abripiebatur eculeique supplici carcer succedebat, et illi sententia , quae Varias athletis poenas dividobat. Iam insantem quidem morte, Martyre in autoin lingit u excisione damnavit. Quis talem iudicii modum audivit reos judices agris caedunt, ut ea, quoriam sibi sunt conscii sateri cogant: at impietatis judex linguam X cidit, ut ea quorum sibi conscius est, tacere compellat. O immano malignae artis inventum Panimam inquit, ea quae Christi sunt sopientem de statu non dejeci: at loquentem saltem pro Christo linguam excidam. Excidelingit arti, o tyranne ut naturam etiam elinguom pro Christo

eloquentem esse cognoscas ovelle lingia ameX Ore, uterim, qui dona linguarum est pollicitus, veracem esS COS DOSC3l .

Etenim 'linguae quidem instrumentiam excidit, at Sermo Vehementius erumpebat lingua tanquam impedimento

Sine carno verba faciens. Convenit itaque martyri Prophetae carmen, si Repletum est gaudi os nostrum , et lin- ,γgua nostra exultatione repletum est gaudio os, quod Christo linguam novam victimam ossorebat magna tum exultation correpta orat lingua quae praevia martyris martyr est Vis linguam, quae ad martyrum turmas animam ipsam proe venit O os quod occuluina martJrem

genuit o linguam, qui pro altari os suit is os cui pro

454쪽

victima lingua suit nesciebamus, o generose, templum habere te os tuum, templum, in quo consanguineam linguam mirabilem agnam macta Sti.

ΙΙ. Quis igitur virtutes tuas orator pro dignitate laudibus prosequaturi linguam accepisti a natura at tu eam martyrem educastici accepisti os munimentum lingiue

tu autem O linguae altare esse cistici accepisti plectrum adloquendum, at excisum illud spicam esso cisti linguam Verborum administrum accepisti, at tu illam Christo pecudem immaculatam immolasti. Qua tandem linguam tuam convenienti appellatione decorabo quo nomine linguam tuam exornabo P admovebant ei serrum carnifices, at illa vincti Isaac in morem Ou resiliebat, sed in ore tanquam in altari jacens cum Voluptate vulnus expecta bat, ac linguas hominum non pro Christo loqui tantum oportere, sed caldi etiam docebat Patriarchae sacrificii semulationem, O generose, rupi isti, dum unigenitum linguae germen pro Unigenito filio obtulisti. Biecte itaque tibi alteram linguam vicissim Christus insevit : bonum quippe te agricolam prioris invenit : recte linguam non carneam est largitus Angelicum enim animi a sectum carne non decebat. Recte linguo tibi remunerationemropondit ad sacrificium linguam Domino commodasti, at illo vicissim vocem ad eloquentiam foeneravit. Factum est quoddam linguae atque Christi inter se commer cium dum pro Chri sto quidem lingua exciditur, pro lingua vero Christus loquitur. Ubi nunc est nobis Macedonius, qui Paracleto, a quo linguarum donum collatum est, bellum infert Aeque vero mentiri me, dum charismatum dona Paracleti divinitati attribuo, testis nobis est beatus Paulus, qui vestrum audiendi studium nunc his Vocibus occuplit; cllaec Omnia Operatur unus atque idem Spiritus, dividens

455쪽

s singulis prout Vult : prout vult, inquit, non prout jubetur. Verum ne si sorte quaedam additamenta his secerimus, nimia copia Vestram memoriam obruamus, hujus certi irinique pro Paracleto loci memores hinc excedamus, et magno spiritus in eos Sumentes, sed illis errantibus interim ignoscentes, Paracleti divinita lom ad Oromus. Ac tuba quidem Prophetica totius orbis in Christum consensum praenuntians dicebat, Quia intelligent me, a parvoveorum, et Sque ad magnum eorum, et Omnis linguas confitebitur Deo vero : et Propheta quidem, ut dixi, linguam omnem cognitionis Dei reti concludit, nos vero hodierno die etiam linguem orationem pietati patrocinantem audiamus : velut enim cithara quaedam plectro destituta creatorem collaudat. Dicat igitur et beatus stomanus; si Lingua mea calamus Scribae velociter scribentis':

quaenam lingua non ea quam serrum eripuit, sed quam Spiritus gratia subricata est lingua quippe avulsa, Spiritus gratia in ejus locum est suffecta. Habebant et linguas Apostoli, sed ut perantis virtus indicaretur, lulum Otiabatur, et igni cudestis loquebatur. Habebat et Mosaica Scriptura rei imaginem quae rationem excedit. rubus enim apud illum et ignis suit Apostolicus ignis praedicationis Evangelicae Voces in rubo praerigurabat, C VOCEm rei inanimato importit, tot cum tetigerit animata instrumenta, Credatur : Si enim rem in animatam contactus ignis vocalem reddidit, nonne debuit, Cum ratione i peditas

animas repleviSSet, e Contactu Carmen Concinnum admodum personare Pina etiam gratia celebris hic Bio manus donatu erat, qui exsecta lingua, clariori voce tyrannum arguebat. 0 quo vero tyrannus ullo pacto linguam excidere properasset, nisi reprehensionum fluenta relbrmidasset nisi eum praedicationis vangelii torrens perter-

1 Cor. XII, 11. - Jerem. XXXI, 4. - Psal. XLIV, 2.

456쪽

resecisset nisi Evangelico fluctus eloquentiae se fracturum putasset. Sed unde necessitas tyranno suo rit facinus istud audenti, Videam US. III. Cum daemonibus impius aliquando sacrificasset, et sum nidoreque repletus esset, et impietatis guttis inquin alias, curriculo ad Ecclesiam pergebat, ac stillantem sanguine prae se seren Securim, incruentum altare ad nefarium Sacrificium perquirebat. At non latuit Martyrem tyranni rabies citaque cum subito exiliens prodiisset investibulum , jam irruentem impietatis inundationem coercet et quemadmodum solers gubernator dum in proram impetum faciens mare conspicit, otiari nequit sed navim totam celeri pede percurrit, et gubernaculo puppim erigens obversam fluctibus navigii faciem opponit, illoque quod in periculo versabatur in sublime sublato, medium docum anum uetum diffindit, et arto quadam lumes actum pelagus sulcat hoc et beatus Romanus secit, idololatriae mari blasphemias mugiente, atque adVersus Ecclesiasticam navim starente, Spumasque sanguinis in aras eructante, solus adversu in Saniens Pelagus armatur, penitusque subverti cymbam videns, dormientem in navi Dominum expergefacit Somno longanimitatis sopitum excitat contrariis ventorum salibus procellisque turbatum mare conspicit, o in periculo versantium verba discipulorum usurpat, Praeceptor, Salva, perimus . a Pirat odcymbam circumsident lupi ovile circumvallant latronos thalamum tuum perfodiunt adulterini susurri tuam sponsam circumsonant iterum paradisi parietem serpens e Dingit. Ecclesiae undamentum petra Concutitur at tu de coelo Evangolicam anchoram projice, ac petram agi totam

lum Martyris animum dividit, et ad Dominum cum fiducia

Luc. viri, 4.

457쪽

omittit Siste, inquit, furiosum hunc cursum, O tyranne imbecillitatis tuae mensuram agnosce crucifixi terminos revore re tormini vero crucifixi non Ecclesiae pari le , sed orbis terrarum sunt sines uroris caliginem excute respice in terram, et naturae tuae imbecillitatem considera Suspice in coelum, ac magnitudinem belli perpendo infirmum daemonum auxilium contemne animadverte da)mones cruce per USSO SI SUOrtim allarium propugnatorem

obtendere. Cur ea quae nequeant comprehendi persoqueris cur in aerem acularis num enim parietibus Deus circumscribituro incircumscriptum est numen mum enim oculis Dominus noster conspicitur invisibilis nim ostessentia et informis porro secundum humanitatem ut pingitur, et videtur. Num enim lapidem et lignum inhabitans bove ac pecude providentiam vendit Pisum nimal tare in ejus pactis velut intervento requiritur ea tuorum est daemonum gulos mendicati : Dominus meus vel universi potius Dominus Christus incolit Coelum, ac mundum gubernat et sacrificium est illi anima, quae ad ipsum oculos sursum res lectit unus illi cibus est salus credontium. Desine arma adversus Ecclesiam in Ovore in torris est grex, et pastor in coelis in terra sunt palmites, et vi lis in coelo si palmites excidas, vitem multiplicas : cruore manus tuae redundant gladius tuus brutarum hostiarum sanguine tinctus est parco pecudibus innocentibus, ut in nos, qui reprehendimu S, serrum On Verte parce tacentibus bestiis, et nos qui accusamus, interfice. Non enim ita serrum homicidarum, ut Securim inservientem altaribus pertimesco: homicidarum serrum Corpus laniat, securis altarium animam occidit homicidarum serrum id quod sacrificatur, mactat; at securis altarium et id quod sacri scatur , et eum qui sacrificat, simul perdit cervicem

458쪽

45O S. GO CHRYSO STOMI ARCHIEPISCOPI Q. s. trunca, nec aram commacula habes victimam voluntariam,

cur captivum aurum colligas reluctantem P Si mactare desideras, in Ecclesio vestibulo alio ne praeditam hostiam macta. Non tulit immodicam dicendi libertatem martyris lyrannus, sed e Vestigio a lingua sacrificium inchoavit. Linguam igitur excidit, non quod eam Vello avulsam sed ut Evangelii praedicationem oppugnaret non tam quod praeconi invideret, quam quod invidia in eum qui praedicabatur, arderet. Sed Qui comprehendit sapientes in

astutia eorum , hexci Sum Vocis in Strumentum e coelo restituit, invisibili claudicantem sonum lingua sussulcit, Ocem elingui largitur, et croationem hominis re ipsa lyranno demonstrat. Et quemadmodum puto Orum fossores dum so-diendo venas aperiunt, essiciunt, ut laxiori meatu serantur aquae: sic et tyrannus, dum linguae radicem ferro pers dit, vehementioribus reprehensionum scatebris obruebatur. Voluissem equidem in hujus Martyris argumento exultantem rationem ad sinum usque deducere a justi spatii tempus advenit, et ut sileamus hortatur: nam et Obis ad utilitatem haec dicta sussciunt, et nece SSaria Sunt patris documenta, ut dicta illa perficiantur. Nos vero et ea,

quae dicta sunt, memoride Sinu complectamur, et iis quae dicenda sunt animae sulcos explicemus, ac Super Omnia miraculorum essectorem Christum adorcinus; quoniam ipsi gloria cum Patre ac sanctissim Spiritu nunc et semper, et in spectita speculorum. Amen.

459쪽

De sanctis Martyribus ornice et Pros doce Virginibus,

et Domni na matre cartim.

I. Nondum elapsi sunt dies Viginti, ex quo memoriam crucis celebravimus, et CCC Martyrum momoriam cole-bpamus. Vides, ut celeria ortis Christi sit fructus propior illam ovem jugulatae sunt hae juvene id, propter illum agnum hae victimae, propter illud Sacrificium hae Oblatione : non dum viginti elapsi sunt dies, ut subito lignum crucis prae clara germina martyrum germino Vit haec enim sunt illius mortis opera. Vides igitur eorum, 'lude tam dicta sunt, oporibus ipsis exhibitam hodie demonstrationem. Iunidi cobam is Contrivit Ortos aereos, et Ucte ferreos con , fregit ; haec operibus odio demonstrantur. Iisi nimportas pereas contrivisset, illis clausis mulieros iam facito ingredi ausae non essent nisi se Preiam Vectem consi e risset non potuissent Virgine ipsum auferre : nisi inutilem car cerem reddidisset, non tanta cum considentia ortyros essent ingressae. Benedictus Deus, mulier ad mortem ostin trepida mulier, quod mortem in naturam nostram in voxit, antiquum diaboli cluna hoc, diaboli vim prostravit: infirmum vasculum et injuriis Obnoxium, tolum factum est insuperabilo: muliere adVerSUS mortem audaces sunt quis non obstupescat Erubescant Gentiles, pudefiant Judaei, qui resurrectioni Christi non rodunt. Quod nimqu0dSO, maju argumentum reSUrrectioni quaeris, cum tantam videas rerum actam mutationem Mulieros ad

460쪽

43, 2 s. uo. cullYsos TOMI ABCIII EPISCOPI P. mortem sunt intrepidae, reui quae vel sanctis viris antea formidabilis erat et horrenda. Disce igitur, quant esset olim timori ut, cum hin quantum sit despicabilis videris , Deum laudes mulationis auctorem disco quanta vis ejus priuS SSet, Ut, Cum quanta sit nunc infirmitas ejus didiceris, Christo gratias agas, qui eam prorsu enerv3Pit.

Nihil illa robustius olim orat, charissime, nihilque nobis imbecillius ciam pro nihil est illa imbecillius, nihilque nobis robustius . ides, ut optima sit sacta mutatio ut

robusta infirma reddiderit, et infimo robusta Deus esse-cerit, quo suam nobis utrinque potentiam declararet verumtamen ne haec assirmare tantum Videar, demonstrationem etiam adjungam. Ac si videtur, primum illud ostendamus, quo pacto illana antea resormidarent non peccatores modo, sed et homines sancti, qui mullam apud Deum fiduciam habebant, qui recte factis abundabant, Omnem quo virtutem attigerant. Iaec autem Stendo, non ut Sanctos condemnemus, Sed ut Dei potentiam csseramus. Unde igitur conflat formidabilem antea mortis larvam fuisse, cunctosque illam horruisse atque tremuisses ex Patriarcha primo Patriarcha enim Abraham, justus, Dei amicus, qui patrium reliquerat, qui domum , Cognato , mi QOS , et praesente re Omnes Ob Dei mandatum contempserat, ita metuebat, ac reformidubat mortem, ut in AEgyptum ingressurus hoste uxori suo diceret ovi quod pulchra sis, mulier. Erit igitur cum viderint tu Egyptii, te quidem servabunt, me vero intersciunt uid igitur Pu Dic: soror, illius sum ut bene sit mihi propter te, et vivet anima, mea propter te. Quid hoc rei est, o Sancte, atque patriarcha pro nihil habes, ut uxori stuprum asseratur, iit lorus laedatur , ut coniugium violetur ita-nu tandem mortem reformidas neque vero tantum pro nihilo habes,

SEARCH

MENU NAVIGATION