장음표시 사용
61쪽
multo magis nos, si assidue Deum oremus potorimus vitia voluntatis corrigere. Si lo Deus viderit studio suo legis observandae tolerare alienterque ferro delicia uxoris, ad illam docendam to juvabit, ac patientiae libi mercedem repondet. inde enim Scis, Vir, inquit, si uxorem salvam η suci es aut Unde scis, Uxor, si virum salvum facies P, Noli auteni animum despondere, noli desperare. Fieri enim potest ut ipsa quoque salva fiat quod si se non corrigat,
tu tamen patientiae mercedem non amittes sin autem ejeceris, illud unum primum peccasti, quod legem transgres sus fueris, et adulter apud Deum judiceris : Quicumque
nenim ejecerit uxorem suam, inquit, excepta fornicationis a causa facit eam moechari . n Saepenumer autem accepta dissiciliori, peccatum admisisti, nec tamen Ullam relaxationem aut quietem nactus es. Sin meliorem S Sum pSeris, non permittitur tibi, ut sincera Voluptate perfruaris X Secunda, Ob dimissionem prioris, cum inde tibi adulterium imputetur. Est enim adulterium priorem dimittere. Cum igitur aliquam videris oriri dissicultatem vel in matrimo nio, Vel in aliquo alio rerum statu, Deum precare hic Solus optimus e malis emergendi modus magna quippe
est orationis armatura. Hoc et adponumer dixi, et nunc dico, neque dicero cessabo licet peccator sis, Con Verto
oculos tuos in publicanum qui repulsam non tulit, quilam multis se peccatis expiavit. Visne intelligere quanta res sit oratio Non tam valet amicitia apud Deum quam oratio. Neque meus est hic sermo: neque enim auderem lanii momenti rem ex mea suntentia definire; audi ex Scriptura, quod amicitia non perfecit, id ab Oration esse persectum si uis ex vobis est, qui habebit amicum, et vos niens dicet ei Amico, commoda mihi tres anus De illo
a respondens dicet illi, Ostium clausum est, pueri sunt in
62쪽
cubili noli mihi molestus esse. Dico enim vobis, etsis quod amicus ejus sit, non dabit ei, propter imp 0rtuni latem tamen ejus dabit ei quotquot habet necessarios . sVides quo pacto quod non potuit amicilia, hoc assiduitas potuerit Nam quoniam sui amicus, qui petebat, ne propterea rem illia in perfecisse censeres, dixit, si is quod, amicus ejus sit non dabit ei, propter importunitatem,ojus dabit i. Licet id amicitia non prie stet, inquit, 3S-siduitas tamen praestabit id quod amicitia minime potuit. Et ubi tando id accidit In publicano. Neque enim erat amicus Deo publicanus, sed amicus est factus Litaque licet inimicus sis assiduitate sies amicus. Vide etiam Syrophoenissam, o audi quid illi dicat : Non est bonum sumeres panem filiorum, et dare canibus . u Cur igitur id socii, si bonum non est assiduitate mulier id bonum esse cit, ut discas nos quibus digni minime sumus, iis per assiduitatum dignos evadere.
VIII. Haec ego dixi, ne dicas peccator sum, fiduciam non habeo, preces non habeo ille fiduciam habet qui sonon habere illam putat: sicut is qui se fiduciam habero putat, fiduciam amisit, quemadmodum Pharisaeus rivi vero se ipsum abjectum putat et fiducia destitutum, is maxime
exaudietur, quemadmodum Publicanus. Vide quam multa tibi exempla suppetant, Syrophoenissa, Publicanus, Latro in cruce, amicus in parabola, qui tres panes petebal, quique non tam propter amicitiam, quam propter assiduitatem obtinuit morum unusquisque si dixisset Peccator Sum et pudore ullusus, et ideirco accedere non
debeo, nihil promisisset. At quoniam illorum quisque non ad peccatorum suorum respexit magnitudinem, sed ad di vitias benignitatis Dei, considens et audax fuit, et quamvis peccator praeter dignitatem suam postulavit, et quae O-
63쪽
luit quisque perfecit. Haec igitur Olmnia mente e PS ID Ur, ct assidue preces standamus, vigiles, considenter, bonae Spei pleni, multo cum studio. Quant cum studio aeteri adversus inimicos preces sundunt, tanto cum studio nos pro inimicis et pro fratribus procos undamus, et omnino cuncta quί in rem nostram fuerint obtinebimus Benignus enim est qui largitur, nec adeo nos desideramus accipere, ut desiderat illo largiri. Haec igitur omnia iam Ciam US, licet in insimum nequitiae profundum simus devoluti, ne sic quidem de salute nostra desperemus, sed bona etiam Cum Spe accedamus, nobis quo et Suadeamus omnino ore Ut quod patimur assequamur, si ex praescript latarum ab ipso legum petamus. Eum qui potest omnia sacere Su-n perabundanter quam petimus et intelligimus, s Christum Omnium regem Deum nostrum decet omnis gloria, honoro adoratio, una cum Patre initi exporti, ac sanctissimo vivificoque Spiritu, nunc et semper, et in Sae Ula Saeculorum. Amen.
In Eutropium eunuchum Patricium a ConSulem. L Semper quidem , nunc Vero maxime opportUnum est dicere, Vanitas Vanitatum, et omnia vanitas . Ibi nunc
inclytus ille consulatus splendor ubi illustres illo sucosyubi applausus illi ac choreae epulaeque et festi conventus Pubi coronae et aulaea ubi strepitus urbis, et illae circensium sauStae acclamationes, spectatorumque adulatione, Omnia
64쪽
illa purior uni procella vehemens soli dejecit, arborem spoliatam reddidit, jam radicitus vacillantem tantaque
vis venti impacta est, Ut cum nervo Oju Universo concusserit, tum ipsam unditu prosternere minetur et hi nunc sudati illi amici tibi compotationes et coenae ubi
parasitorum examen, et merum per totam diem exhaustum, Variaeque o quorum artes, et poten lalus cultores illi, ad
gratiam omnia dicere ac sacere assueti Θ Omnia illa nihil
nisi nox ut somnium fuerunt, et 3ppetente die evanuerunt: flores suorunt verni, o Vero exacto emarcuerunt Omnia: umbra erant, et praeterierunt sumus erant, et Soluta sunt: bulli erant, ut dirupla sunt: araneae erant, et lacerata Sunt. Quapropter spirituale hoc dictum Occinimus, requenter dicuntus, vanitas vanitatum, et Omnia unitas.
Hoc enim dictum in parietibus, investibus, in foro, in pedibus, in viis in anuis, in atriis sed potissimum in ipsa
cujusque conscientia continenter inscriptum es Se Oportet, omnique tempore cogitationi obversarici quandoquidem negotia fraudulenta et personata ac mimica Veritatis opinionem pud plerosque sibi paraverunt: hoc dicto , in prandio, in coena in coetu hominum, quemque proximum suum compullare oportebat, idemque ab illo vicissim audire, nempe u Vanitas Vanitatum, Omnia Vanitas. Anno uassiduo ibi dicebam fugitivos osse divitias lia vero nos non serebas an non dicebam eas ingratum domesticum esse' tu Ver Credore molebas: Ecce experientia Ἀο- cui non solum fugitivas et ingratas, Sed homicidas etiam
cs,C, ut qu3 in tremorem a me tuu nunc te conjecerint. Nonne dicebam tibi, curn me indesinenter objurgures veram Orientem me tibi potita amicti In Sse, quoui adulatores; me qui arguerem, majorein tui curam gerere, quam eos,
qui tibi per omnia obsequerentur Nonne et hoc addebam, fido digni 0ra esse Vulnera ab amicis, quam Voluntaria os -
65쪽
cula inimicorum Si mea vulnera tulisses, haudquaquam
tibi illorum oscula hoc exitium attulissent: mea enim vulnera sanitatem asserunt, illorum oscula morbum immodicabilem tibi conciliaverunt. Ubi nunc pocillatores tui Pubi qui in sero populum de Via decedere cogebant, tua S-que laudes passim apud omnes praedicabant Transfugerunt, abnegarunt tua in amicitiam suam securitatem tuis periculis quaerunt. At non tales nos, sed et tunc quamvis aegre serentem non destituimus, et nunc collapsum prolegimus accuramus. Ecclesia a te hostiliter habita, expanso sinu te suscepit theatra autem magnis Obsequiis a te culta, quorum causa saepius nobis insensus suisti, et prodiderunt te et perdiderunt: attamen nunquam destitimus his te
verbis alloqui: Cur ista sucisi in Ecclesiam debaccharis,
ct te ipsum in exitium praecipitem agis: et tu haec omnia monita negligenter praetercurrebas. Et circensis quidem multitudo exhaustis in se tuis facultatibus gladium in te acuit: Ecclesia ver importuno tuo furore exagitata, ultro citroque cursitat, si quo pacto te ex his cassibus implicitum extricare queat PII. Et haec nunc dico, non quod prostrato insultem, Sed quod eos qui adhuc stant, tutiore reddere cupiam nocut plagas vulnerati refricem, sed ut nondum Vulneratos in sanitate conservem mon ut jactatum fluctibus demergam, sed ut eos, qui Secundi a Uri naVigant, erudiam, ne sorte in profundum deserantur. Quo autem modo a Veri possit Nimirum si rerum humanarum mutatione consideremus. Si enim iste mutationem timuisset, nunc eam non pateretur. Sed quoniam iste nec domesticis nec alienis
consiliis corrigi potuit, vos saltem qui divitiis extollimitii, hujus calamitatem in vostrum prolectum convertite nihil enim est humanis rebus infirmius quo propter quocumque
66쪽
nomine earum vilitatena significaveris, minus quam pro rei veritate dixeris vel si sumum eas, Vel scenum, Vel Sumnum, vel stores vernos, vel quidlibet aliud nominaveri S : Usque adeo sunt fragiles , et magis nihili quam nihil ipsum quod autem non solum nihili sint, sed et in praecipit stent, vel hinc apparet. Quis hoc homine sui excelsior nonne in toto orbe divitiis praecellebat nonne ad
ipsa astigia honorum conscendit nonne omnes eum sormidabant ac verebantur Sed ecce factus est et vinctis miserior, et servis miserabilior, et mendicis fame labescentibus indigentior, per singulos dies gladios prae oculis habens in se exaculos, et barathra et carnifices, et via in quae ad supplicium ducit ac neque memoria praeleritarum voluptatum ruitur, imo ne luce quidem communi, sed meridie quoque tanquam in densissima nocte angustiis
parietum inclusus, Oculorum Usu privatur. Et quors uni haec commemorare attinet, cum quantumvis adnitar, nullis
verbis exprimere valeam, quis illi animus sit per singulas horas capitis supplicium expectanti Aut quid nostris verbis opus est, cum ipse haec nobis anquam in imagine depingat Heri namque missis ad eum ab Imperatore qui
vel per vim hominem pertraherent, cum d sacrarium confugisset, nihil meliorem, Ut nunc quoque, quam mortui colorem obtinebat tunc dentium stridor, tremo totius corporis, Vox singultiens et lingua titubans in summa talis
habitus, qualem oportebat habere animam quae lapidea
III. IIIec dico non exprobrandi causa, neque insultans jus infortunio, sed ut Vestrum animum molliam, et ad commiserationem pertraham, eoque inducam ut praesenti hominis poena sit contentus. Quoniam enim multi sunt onostris adeo inhumani, ut nos etiam incusent, qui eum sacrario exceperimus illorum duritiem notris sermonibus
67쪽
molliro volens, miserias istius traduco. Quid enim est, quaeso, dilecte, quod indigne sors dices, quia in Ecclesiam confugit, qui eam indesinenter impugnabat. Atqui
hoc potissimum nomine glorificandus erat Deus, quod permisit eum in tanta constitui necessit 3 te, Ut et Olentiam Ecclesiae et clementiam disceret polentiam, e quod in tantam inciderit mulationem ob bella quae ipsi intulorat clementiam Vero , quod ipsum Objeclo nunc culo protegat, et alarum obtenta tueatur, praeteritarumque injuriarum oblita, sinus ei amantissimo pandat. IIo enim quo Vis tropaeo splendidius, quavis victoria illustrius hoc ethnicos, O Judaeos pudefacit hoc placiditatem vultus ejus ostentat, quod hosti captivo parcat, et ab omnibus desertum ac contemptum Sola ut amantissima mater suis Velamentis occultet, Imperatoris simul irae et intolerabili populi surori acidio se opponens hoc ipsum est eximi uinaltaris Ornamentum. Dices, Hoc Cine ornamentum , hominem celeStum, avarum, rapacem altare contingere Cave
talia dixeris : quandoquidem et meretrix pedes ipsius Christi contigit, incesta illa et impura nec tamen hoc in crimen Domino Jesu cessit, sed in laudem magnam et admirationem : neque enim purum impura frendit, sed scelestam meretricem purus et in culpabilis suo contactu purificavit. Cave injuriarum memineris, o homo Crucifixi illius servi sumus dicentis : Remitte illis, non enima sciunt quid faciunt Dices , at praeclusit hujus loci r fugium legibus scriptis, quibus hoc irritum sacere conatus est. At nunc re ipsa didicit, quale sit quod fecit et suomet sacto legem suam prirnus abrogavit, factus orbis totius specta talum et sileat licet, Omnes tamen admonet; nolite haec sacere, ne qualia ego patiamini Sua calamitate alios docet, et altare hoc ipso illustrem ex se splendorem
68쪽
emittit, ac vel hinc tremendum id otiar, quod leonem vinctum contineat quandoquidem o regiae ostigio non lanium Ornatus ex e contingat, si soli rex sublimi sed cat purpuratus et diademate redimitus, quantum si sub pedibus quoque regiis barbari manibus post terga revinctis proni jaceant. Et quod verbis non sit usus ad persuadendum
mini. Etenim praeclarum hodie nobis spectaculum et hilaris Conventus contingit nec minorem nunc video populi frequentiam , quam in sacra Paschae celebritate : adeo xciti ostis istius silentio, quod impraesentiarum quavis tuba clariorem sonum omittit. Et virgines thalamis, et mulieres gynaeceis desertis, et viri Oro vacuo relicto,
Universi huc concurristis , ut humanam naturam traduci videretis, o saecularium negotiorum momontaneam mutabilitatem detegi, illam quo meretriciam aciem heri ac nudius tertius praeclarissime splendentem talis enim est ex alienis injuriis solicitas , quae rugosa quavis anicula deformior apparot rerum mutatione tanquam Spongia quadam tectoria sucosque abstersisse. IV. Τanta nempe est hujus infortunii vis, quae virum felicem ac conspicuum, nunc omnium abjectissimum reddidit. Introeat dives aliquis, et magnam utilitatem percipiet videns enim tam celso fastigio delapsum eum qui
totum Orbem nulla concutiebat, ac formidine Contractum, quavisque rana aut lepore timidiorem, et absque vinculis columnae huic haerentem , et vice catena timore astixum trementemque reprimet arrogantiam, astum exuet, et consideratis iue in humanis casibus consideranda sunt,
discedet re ipsa doctus, quae scripturi nos docent. Quale os illux si omnis car scenum, et omnis gloria hominis
hiat flos sceni aruit oenius, et flos ejus decidit ilem
69쪽
illux 4 Sicut scenum velociter arescent, et sicut oleras herbarum cito decident quoniam sicut sumus dies ejus sunt et reliqua similia. Contra pauper introgreSSUS, ui hoc poeta culum animadvertens, non displicet sibi ipse, nequo sortem suam deplorat; sed gratias insuper paupertati habet, quod sibi et asyli vico sit tulissimi, et portus tranquillissimi, et arcis munitissimae et his visis, si detur optio, mallet praesenti conditione contentu e SSe, quam omnium facultatibus paulisper occupatis, mox in proprii sanguinis periculum venire. Vides non parvam utilitatem divitibus et pauperibus, et celsis et humilibus, servis et ingenuis , ex hoc istius refugio enatam esse Vides ut cum remedio quisquo hinc abeat hujus rei spectaculo assuetus curans suos Num igitur mollivi vestros animos, aut indignationem expuli P num inhumanitato in extinxit num ad commiserationum adduxit equidem adduxisse me opino PQ idque ex vultibus vestris ac lacrymis colligo. Quandoquidem igitur petra cordis vestri in pinguem et sertilem agrum
versa est, age jam fructum quoque misericordiae proserentes, uberesque Commiserationis Spicas prae nobis serentes,
procumbamus Imperatori ad genua vel potius deprecemur bonignissimum Deum, ut molliat iram impura loris ot cor illi tenerum dare dignetur, quo hanc glatiam integram ab ipso auferre possimus. Jam enim ex illo dic quo huc consu-git iste, non parva est sacta mutati : postquam enim cognovit Imperatorium ad asylum hoc Su recepisso, assi uente exercitu et concitato Ob ejus crimina , deposcente que hominem ad supplicium, longam habuit orationem qua militarem indignationum compesceret, postulans ut non culparum modo, sed etiam recte factorum rationem h oherent ut qui pro illis gratiam haberet, et siquid secus accidisset, tanquam homini ignoscendum duceret. Cum autem
70쪽
illi de integro urgerunt ad vindictam laesi Imperatoris,
clamantes, exilientes, ad mortem deposcentes, hasta Vibrantes tum Vero sontes lacrymarum clementissimis suis oculis mandens, Ct Sacro Sanctae mensae, ad quam persu gerat, religionem illis incutiens, aegre tandem iram eorum sudavit.
V. Ad moveamus igitur nos quoque quae a nobis adhiberi par est. Qua nim ipsi venia digni essetis, si Imporatore propriam injuriam condonante et oblito , vos nihil tale passi in ira obstinate purgeretis P aut quomodo hoc specla cui Soluto Sacramenta contrectabitis, et precationem illam dicetis, qua rogare jubemur Dimitte nobis sicut bot nos dimittimus dubito Dibus nostris , , si a debitore vestro poena exigatis Prinjuriis vos ortu magnis associ ac contumeliis ne nos quidem istud inscias ibimus. Sed non
tribunalis est praesens tempus, sed misericordiae potius non repellandarum, Sed clementia : non examinis, sed condonationi : non sustragiorum e calculorum, sed miserationis ac gratiae. Ne igitur qui Vestrum accendatur, neve aegre serat, Sed potius mitissimum cum deprecemur, Ut re Vitam proroget, eumque ex impendente caede oripiat , ut ipse errata sua corrigat et communi opera interpellemus clementissimum Imperatorem pro Ecclesia et altari, Unum hominem sacrosanctae monsae donari obsecrantes. Quod si fecerimus, et Imperatori gratum aciemus, et Deus priu quam Imperator factum nostrum approbabit, magnamque nobis hujus humanitatis mercedem retribuet. Sicut enim crudelem et inhumanum aversatur et odit ita misericordem et humanum amplectitur et amat : cique sive justus sit, splendidiores plectit coronas : Sive peccator, peccata ejus dissimulat, commiserationis erga conservum talionem illi retribuens a Mise.