Ovid's Fasti

131쪽

FASTORUΜ LIB. III.

Et pereunt victae sole tepente niVeS ;Arboribus redount detonsae frigore frondes, Vividaque e tenero palmite gemma tumet; Quaeque diu latuit, nunc, Se qua tollat in auras, Fertilis occultas invonit herba vias. 240Νunc secundus ager : pecoris nunc hora creandi: Nunc avis in ramo tecta laremque parat.

Tempora jure colunt Latiae secunda parentes, Quarum militiam votaque partus habet. Adde, quod, excubia S ubi rex Romanus agebat, 245 Qui nunc Esquilias nomina collis habot Illic a nuribus Junoni templa Latinis Hac sunt, Si memini, publica sacta dio.

Quid moror, et variis onero tua pectora cauSiS ZEminet ante oculos, quod petis, ecce tuos. 25Oscription of the spring with that

somo have humida. - Tenero. Some

by Some translators, explains this line thus: quarum proles Vel militis ossicio sungatur, Vel Sa Cerdotio S. votis oportet.' Iis pia in

245. Ubi rem, etc. Ten ΜSS. read ibi rem R. tWo regi R. Whichreading is adopted by Heinsius, and retainsed by Gierig. The -- cubim Were held by Romulus Ontho Esquilino, at tho timo that hosuspected Titus Tatius os badfaith. Agebat. Severat of thobost ΜSS. havse habebat. 246. Esquilias alii scripserent

132쪽

P. OVIDII NASONIS Μater amat nuptas : matrum me turba frequentant. Haec nos praecipue tam pia causa decet.

Forte deae flores : gaudet florontibus horbis Haec doa : do tenoro cingite flore caput. Dicito, Tu lucom nobis, Lucina, dedisti; 255 Dicite, Tu voto parturientis ades. Si qua tamen graVida eSt, reSOllato Crine precetUr, Ut solvat partus molliter illa suos. Quis mihi nunc dicet, quare coelestia Μartis Arma ferant Salii, Mamurium ius canunt 8 260Νympha, mone, nemori Stagnoque operata Dianae :Nympha, Numae conjuX, ad tua facta Veni. Vallis Aricinae silva praecinctuS Opaca Est lacus antiqua religione Sucer. Hic latot Hippolytus furiis distractus equorum : 265Undo nonius nullis illud initur sequis. Licia dopondent longas Velantia SepeS, Et posita est meritae multa tabella deae.

Tho Grocian Hera, by the Way,

count of tho grovo of Aricia is a complete digression in this place. Aricia, and iis grove, lay at thelaot of tho Μons Albanus. 265. An Indiges, Damed Virbius, Was Worshiped here, Whowas identifi0d with Hippolytus. 267, 268. I his practice may bewitnessed at the present da , ineVery country Where the Roman Catholic religion prevallS.-Longas 3 pra. The Wall, says Neapolis, surrounding the sacred gr0Ve.

133쪽

FASTORUΜ LIB. III.

Saepe potens voti, frontem redimita coronis, Femina lucentos portat ab urbe faces. 27ORegna tenent sortesque manu, pedibuSque fugaces ;Et perit exemplo poStmodo quiSque Silo. Dofluit incerto lapidosus murmure riVUS :

Saepe, sed exiguis haustibus, indo bibi.

Egeria eSt, quae praebet aquas, dea grata Camenis. 275 Illa Numae conjux consiliumque fuit.

Principio nimium promptos ad bella Quiritos Molliri placuit jure deumque metu.

Indo datae legos, ne firmior omnia pOSSet, Coeptaque Sunt pure tradita Sacra coli. 28OExuitur seritas, armisque potenti US aequum OSt,

Atque aliquis, modo truX, ViSa jam Vertitur ara, Vina ius dat tepidis salsaque farra socis. Ecce deum genitor rutilas per nubila flammas 285 Spargit, et effusis aethera siccat aquis. Non alias missi cecidere frequentius ignes. Rex pavet, ut Vulgi pectora terror habet.

Cui doa, ΝΟ nimium terrore t piabilo fulmon

lightod torches se in the city to the grove of Aricia. See Properi, II. 23, 39. 27Ι, 272. The priest os Diana, in this grove, called Rex Nemo

armed, to protect himself Domaspiranis to his dignity. Strabocalis this a barbarous and Scythian custom, and it ted to the idea oftho Arician Diana, being one with the Tauric ArtemiS. 273 275. Seo Juvenas ae- count of this Duntain. Sat. III. 274. Bibi. The Other editions, solioWing some ΜSS. read bibes. 277 284. Seo Livy, Dionysius and Plutarch. 283. Vertitur, is changed. 285. This legend was related in the Same mannor by the historian Val prius Antias, from whom Ovid

relates the mattor disterently, it probably Was not in the Annals of Ennius. It was ovidently 1 undedon tho adventure of Menelaus With Protous. Hom. Od. iv. See also Virg. G. iv. 387, et Seg.

134쪽

P. OVIDII NASONIS Est, ait, et saevi floctitur ira Jovis. 290Sed poterunt ritum Picus Faunusque piandi Prodere, Romani numen uterque Soli. Νoc sino vi tradont; adhibuto vincula captist Atque ita, qua poSSint, erudit, arte Capi. Lucus Aventino suberat niger ilicis umbra, 295Quo posses Vi So dicere, numen ineSt. In medio gramen, muScoque adoperta virenti Manabat saxo Vena perenniS aquae.

Indo sero soli Faunus lacusquo bibebant. Huc Venit, et Fonti rox Numa mactat ovem, BOOPlenaque odorati dis ponit pocula Bacchi,

Cumque Suis antro conditus ipse latet. Ad solitos Voniunt silvestria numina fonteS, Et rolovant multo pectora Sicca mero.

Vina quies sequitur: golido Numa prodit ab antro, 305

Vinclaque sopitas addit in arcta munuS. Somnus ut abscessit, tentando Vincula pugnant Rumpere : pugnantos sortius illa tonsent. Tum Νuma, Di nemorum, sactis ignoscite noStriS, Si scelus ingonio scitis absesso moO ; 810Quoque modo posSit fulmen, monStrate, piari. Sic Numa. Sic quatiens cornua FaunuS ait: Magna petis, nec quae monitu tibi discere nostro

Fas sit. Habsent fines numina ΠΟStru SUOS.

135쪽

Di sumus agrestes, et qui dominemur in altis 315Μontibus. Arbitrium est in sua tola Jovi. Hunc tu non poteris per te deducere coelo: At poteris nostra forSitan USUS ope. Dixerat haec Faunus : par est sententia Pici. Deme tamen nobis Vincula, Picus ait. 82O Iupiter huc veniet summa deductus ab arce.

Nubila promissi Styx mihi testis erit. Emissi quid agant laqueis, quae carmina dicant,

Quaque trahant superis sedibus arte JOVem, Sciro nefas homini. Nobis concessa canentur, 325 Quaeque pio dici vatis ab oro licst. Eliciunt coelo te, Iupiter; unde minores Nunc quoque te celebrant, Eliciumque Vocant. Constat Aventinae tremuisse cacumina Silvae, Terraque subsedit pondere pressa Jovis. 330 Corda micant regis, totoque e pectore Sanguis Fugit, et hirsutae diriguere Comae. Ut rodiit animus, Da certa piamina, dixit, Fulminis, altorum reXque paterque deum,317. Deducere, a magic term, the καταγειν of the Greeks. Lunam deducere tentas Tibullus, Aι

φαρμακίδες κι αγουσι σεληνην.

Interp. Apollonii. 321. Sum. ded. ab arce. Thereading of the bsest ΜSS. is -- lisi perductus ab arcer Some of tho bost have val. veniet ded. ab

mer. See Hom. Od. V. 185.- bila, as the Styx, Was SuppoSedio exhale a dense V Our. 323. Carmina, magie VerSes. 325. Scire nefas homini. Is not r man to know. Quid crastina volveret relas Scire nefas homini. Stat. Thob. III. 562. See HOr. Car. I. II. I. 327 330. Some modern Writers Supposo that the ancient Etruscans possessed the art of conducting the lighining Whicli Franklin discovered, or, according tothem, re-discovered, and that it is Oxhibitod in this poetio narrati Ve. Their conjecture is, they think, confirmed by tho fato of Tullus Hostilius, Whicli they attribute tollis ignorance of the proper modeos conducting tho electric fluid.-Minoro, posterity.

136쪽

Ρ. OVIDII NASONIS Si tua contigimus manibus donaria puris, 385 Hoc quoque, quod petitur, Si pia lingua rogat. Annuit oranti: sod verum ambage remota Abdidit, si dubio torruit ore Virum. Caede caput, dixit. Cui rex, Parebimus, inquit: Caedenda est hortis eruta cepa meis. 31OAddidit hic, Hominis. Summos, ait ille, capillos. Postulat hic animam. Cui Νuma, Pisci8, ait. Risit, et, His, inquit, sacito mea tela procureS, O vir colloquio non abigundo deum lSed tibi, protulerit quum totum crastinus orbem 315 Cynthius, imperii pignora certa dabo. Dixit, et ingenti tonitru super aethera motum Fertur, adorantem destituitque Numam. Illo redit laetus, memoratque Quiritibus acta. Tarda venit dictis dissicilisquo fidos. 350 At certe credemur, ait, Si Verba Sequatur Exitus. En, audi crastina, qui SquiS adeS. Ρrotulerit terris quum totum Cynthius orbem, Jupiter imperii pignora certa dabit. Discedunt dubii, promissaque tarda videntur, 355 Dependetque fides a veniente die. Mollis orat tellus rorataque mane pruina; Ante sui populus limina regis adest.

137쪽

Prodit ot in solio medius consedit acerno. Innumeri circa stantque Sileniquo viri. 360 Ortus erat summo tantummodo margine Phoebus: Sollicitae mentes Speque mellaque paVent. Constitit, atque caput niveo velatus amictu Jam bono dis notas sustulit illo manus.

Atque ita, Tempus adest promissi muneris, inquit, 365 Pollicitam dictis, Iupiter, addo fidem.

Dum loquitur, totum jam Sol eVOl Verat Orbem, Et gravis aetherio Venit ab a Xe fragor. Tor tonuit sino nubo deus, tria fulgura mi Sit. Creditu dicenti; mira, sed acta, loquor. 370 A modia coelum regiono dehiscere coepit:

Submisero oculos cum duce turba suo. Ecce lovi scutum vorsatum leniter aura

Decidit. A populo clamor ad astra Venit. Tollit humo munus caesa prius illo juvenca, 875 Quae dodorat nulli colla premenda jugo ;Idque ancile vocat, quod ab omni parte reciSum eSt,

verat ; One commoverat, unother ostenderat.

369. Sine nube. It was there-sore Supernaturat. Compare ΗΟr. Car. I. 34. 6. Virg. AEn. vii. J4Ι.

road, A media subito coelum discedere visum est, Which Heinsius prefers. Virgil En. ix. 20,) has medium video discedere coelum, and is this last bo, as I am inclinod tothink it is, the truo reading, it is not unlikoly that Ovid imitatost this lino of tho AEnsis: is it is not,

illo line is tho work of some gram- marian, and sormed froin the Virgilian VerSe. 372. Submisere. Ono ΜS. has Surrexere manus, Whieli Burmann presers. For this sense of sub, See Virg. Ec. vi. 38. X. 74, Submi tere cornua. Petron. Ι26, I 8, 3. Submissas tendunt alta ad Capitolia demiras. Silius, xii. 640.377. Ancile. Ancile vocatum quire ex utroque latere erat reci-δum, ut Summum in Mumque latus

138쪽

P. OVIDII NASONIS Quaque notes oeulis angulus omnis abest. Tum, memor imperii sortem consistere in illo,

Consilium multae calliditatis init. 380 Plura jubot fiori simili caelata figura,

Error ut ante oculos insidiantes eat. Mamurius, morum subraene eXactior artis,

Diffidito ost ulli dicere, clauSit opuS. Cui Numa munificus, Facti pete praemia, dixit: S85 Si moa nota fidus, irrita nulla peteS.

Jam dodorat Saliis a saltu nomina ducunt

Armaque, et ad certos verba Canenda modOS.

Tum sic Mamurius, Μorcos mihi gloria detur,

Nominaque eXtremo carmine nostra sonent. 390

Indo sacerdotes operi promissa Vetusto Praemia persolvunt, Μamuriumque Vocant. Nubere Si qua Voles, quamvis properabitiS ambo, Dissor : habent parvae commoda magna morde. Arma moVent pugnam, pugna est aliena maritis. 395 Condita quum fuerint, aptiuS omen erit.

pateret, Festus. Ancilia dicta ab ancisu, quod ea arma, ab utraque pαrte, ut pelis Thracum, incisa. Antista Saturnio in carmine. Varro, L. L. iv. Ovid euidsently sol-lows the fame etymology. AC- cording to Juba, whom Plutarchcopies, it is derived DOm αγκυλον, curved, and should be spoli ancyle. It is, however, certainly an

no Latin letter, yet We conStantlymoot Sylla sor Sulla. Froni Plutarch's description os the ancile, We may collect that it Was os an

396. Condita, laid up in the

139쪽

FASTORUM LIB. III.

His etiam . conjux apicati cincta Dialis Lucibus impexas debet habere comaS. Tertia nox emersa suos ubi moverit ignes,

Conditus e geminis Ρiscibus altor orit. 400Nam duo sunt: Austris hic ost, Aquilonibus illo

ProXimus; a Vento nomen uterque tenet. Quum croceis rorare genis Tithonia conjux

Coeperit, et quintae tempora lucis aget; Sive est ArctophylaX, sive est piger ille Bootes, 405

Mergetur, Visus effugietque tuos. At non offugiet Vindemitor. Hoc quoque CaUSam Unde trahat sidus, parVa docere moru eSt.

Ampelon intonsum Satyris Nymphaque creatiam Fortur in Ismariis Bacchus amasso jugis. 610 Tradidit huic vitem pendentem ex frondibu8 ulmi,

397, 398. Tho Flamon Dialis Wore a peculiar hind of whito hat, called apem, Without Whicli ho

minica veste velata Festus. SomeΜSS. have sancta ; Others capitis distincta, One apicatis cura. ItWas erioined by law on the Flaminia, not to cui her natis, combher hair, etc. On Certain dVS.

4II, 412. Thosemo lines Were suspected by Heliasius. They are certainly very indisserent, butwithout them the narrative Seems impersecti Ovid would hardlyhave omitted an allusion to thoname Os Ampelos.

140쪽

P. OVIDII NASONIS Quae nunc de pueri nomine nomen habet. Dum logit in ramo pictas temerariUS IVRS, Docidit: amissum Liber in astra Vehit. Sextus ubi Oceano clivosum scandit Olympum 415Ρhoebus, set alatis aethera carpit equis ;Quisquis ades, canaeque coliS penetralia Vestae, Cratera Iliacis turaque pone sociS. Caesaris innumeris, quom maluit ille mereri, Accossit titulis Pontificalis honos. 420 Ignibus aeternis aeterni numina praesunt

Caesaris. Imperii pignora juncta Vides. De votoris Troiae dignissima praeda favilla, Qua gravis AEneas tutus ab hosto suit;

Ortus ab A noa tangit cognata sacerdos 425Νumina ; cognatum, VeSta, tuere caput. Quos sancta fovet ille manu, bono vivitis ignes. Vivito inexstincti, flammaque, duXquel precor.

rest have tulit. 415 428. On tho 6th of tho monili, Prid. Non. A. U. C. 741. Augustus Was made Pontifex Μaximus. The P. Μ. presided Overtho VestalS. 4IT. Quisquis ades etc. The Vesta is, as it WOuid appear, Whoatone could enter the temple. Canin. This is the reading of two of tho bost ΜSS.; the rest have caStoe, One gratost. See Virg. AEn. ix. 259.

have Midet Or vident; one Vesta videt. Pignorajuncta, the pleiiges of empire, in the temple of Vesta, more the Eternat Firo, and tho