장음표시 사용
231쪽
1165-66. ΕΡIsTOLAE. 213 nec repugnat quod in grandi libro scribere jussus est stylo hominis, quia liber ille jam scriptus erat, et
grandis, nec ad ipsius prophetias, ut aiunt, pertinent colligendas, quae excepta sunt ab auditoribus, et a praefato rege dispositae. idem et Parabolas coinpilaverunt, ante quidem a Salomone dictatas, et silenter ab excipientibus, ut ut sit usu vulgatas. Unde in iisdem parabolis hae quoque sunt Parabolae Salomonis, quas transtulerunt viri Egeclitas regis Iuda. Transtulisse autem dicuntur, quia quasi de loco ad locum, ab usu vulgari, et privatis fortasse schedulis singulorum, publica auctoritate traduxerunt in anonem Scripturarum. Inde etiam roboratur haec traditio, quod in tertio Regum scriptum est, Loquutus est Salomon tria millia parabolas, et fuerunt carmina ejus quinque millia, et di putavit a cedro Libani usque ad hyssopum 4 o Hoc enim dixisse potius creditur, quam Scripsisse. Sunt qui carmina ejus reserant ad Cantica Canticorum disputationem naturalium a maximis ad minima procedentem, ad Significationem eorum quas Ecclesiastes in totius mundi concionatur auditu. Sed do his alias. Nam et Ecclesiasticem, et Cantica Canticorum Canoni Scripturarum rex Ierusalem Ezechias et conscholares sui dicuntur adjecisse. Salomonis tamen auctoritate prolata, quem in his conscribendis inventorem, et quasi publicae utilitatis
praeconem habuerant. Hoc tamen contra vulgatam.
opinionem, Sed an contra veritatem dictum sit, diffiniat ille qui novit Aggaeus, Zacharias, et alachias, adhibitis xv viris, maxime fideliter synagogae Ege-chielis oracula composuerunt. Ipse enim praedicavit visiones, et infixit memoriae auditorum quas in terra polluta scribere noluit, ne Sancta Prophanaret, sed praecepit, ut scriberentur in terra Domini. Iuic autem suspensioni alludit Psalmus dicens, in salici-
232쪽
A. Iribus, in medio ejus suspendium organa noδtra. c. Et ab hac quidem opinione, vulgata non dissentit, sicut Isidorus attestatur. idem Prophetae S TIPSeriant Danaelem. Nam Dauiel et Propter CauSam, quae Ezechiele reddita est, se a scriptitatione suspendit: et quia praepediebatur administrationibus publicis. Iidem quoque re prophetae, et conScholare eorum conscripserunt librum Ester, quem vulgata opinio ab Esdra compositum asserit, librum quoque XII
Prophetarum, quem vulgus ab ipsis xii Prophetis
compositum tenet. Praefatus a litem Philo cum sequentibus suis Superius nominatis, memoratos tres Prophetas hujus libri et praecedentium, ut dictum est,
laudat auctores. Quia enim breves erant Singulorumcisiones, satis visum St pSis Propheti8, eas praedia cando publicare, et sic aliis demandare Scriptoribus, proeSertim quum quidam eorum rustici fieri ut, et
pastores, aut aliis ossiciis dediti, littorarum fuisse credantur ignari Librum Psalmorum composuit David, utens interdiu ministerio virorum, qui in quorundam Psalmorum titulis ascribuntur. Fuerunt autem hi virix, qui licet aliquos Salmos composuerint, quod et vulgata, qtiam ISidorus reseri, non negat Pinio, ait me omnes Psalmi dicuntur esse Davidis, qui eis suam accommodavit auctoritatem, juxta quod Iustinianus doce in codice, dicens, Omma merata nostra facimus, quibus N iram impertimur auctoritatem, quia eae nobis et Omnis impertiatur auctoritvis. Nam qui non subtiliter factum emendat, laudabilior est eo
qui primus invenit Esdras librum composuit, qui
praenotatur ab ipso, et Paralipomenon, usque ad dies Suos. Reliquum vero scripserunt sapientissimi fideliter synagogae, quae templum reaedificavit in Hierosolymis. Moyses Scripsit Iob secundum istos, de quo nilai desiuire praesumit vulgata opinio, licet in
233쪽
eam Partem Ideatur esse proclivior, ut ipse beatus Job subactis tentationibus proprium scripserit librum. De Tobia, Iudith, et libro Machabaeorum, qui non Sunt recepti in canone, a quibus auctoribus scripti sint, nec vulgata docet opinio, Deo de his sequaces Philonis faciunt meDtionem: quia tamen fidem et religionem aedificant, pie admissi sunt Librum S pientiae composuit Philo, diciturque Pseudographus, ΠD quia male scripserit, sed quia male inscripsit. Inscriptus enim est Sapientia Salomonis, quum a Salomone non sit editus, sed propter Stylum quem induerit, et elegantiam morum, quam ei Similiter in-sormat, dicitur Salomonis. Ecclesiasticum scripsit Jesus filius Sirach, qui et ipse, styli consormitate et morum, Salomonis dicitur, sicut e contra a Latinis uSu vulgato dicuntur esse quaedam de libro Sapientiae quae non ibi, sed in Parabolis inveniri haud dubium est Undo in Ecclesia, perio cha Parabolarum quae
sic incipit, Mulierem fortem quis inveniet D titulo
Sapientiae praenotatur. Maec de umero et auctoribus librorum veteris Testamenti, in quibu pro parte praefati auctores a vulgata opinione dissentiunt Numerus librorum Novi Testamenti certus St, et auctoreS, et
sere nulla est altercationis quaestio. Siquidem singiui Evangelistio sua Ohimina ediderunt Paulus suas epistolas texuit, etsi illam quae ad Hebraeos est suspicentur aliqui suisse Barnabae vel Clementis Epistolas Canosicas illi scripserunt quorum nominibus inscribuntur. De duabus tamen epistolis Joannis novissimis quaestio est Actus Apostolorum tam fideli et salubri, quam dulci stylo, Lucas dignoscitur exarasse. APO- calypsim alii a Joanne Apostolo alii a quodam sanetissimo sacerdote Ephesino Joaniae, sicut litteratorum Pater beatus Hieronymus refert, descriptam Opinantur: sed apud credulitatem occlesiae vincit apostolus. Hare
234쪽
interim de numero et auctoribus librorum Novi Testamenti dicta sint, quorum conceptionem si quis OSSO
desiderat, epistolam beati Hieronymi ad Paulinum, de divinis libris legat, quia ut de conscientia mea loquar,
nusquam melius invenit tur, aut planius. Sed quae cura est, sereniSSi me domine, has atque alia in investigatioue auctorum discutere opinioneS,
quum uuum Omnium Sanctarum Scripturarum constet
esse auctorem Spiritum Sanctum ρ Nam beatus regorius in moralibus verissime et elegantissime, quum
constet libri beati Job, quem exponebat, Spiritum
Sanctum esse auctorem, de scriptore libri postmodum quaerere, Prs inde habendum SSe ac Si, quum descriptore certum sit, de calamo, quo liber Scriptu CSt, dubitetur. Non ergo magni aetatis si Seripturarum teneantur auctores, sed si veraciter intelliguntur: imo certe si pie et fideliter impleantur Non enim auditore legis, ut ait apostolus, apud Dominum justi sulit, sed saetores. Ad haec in illis occupari Optimum est,
quia, ut Per fidelissimum organum Suum, veritas ipsa eloquitur Ama Scientiam Scripturaruin, o carnis vitia non amabis. Proinde intelligenti otium siue litteris mors est, et vivi homini sepultura. Ad tertiam progredior quaestionem , Quidam Sit menSasolis in sabulo, qu am famosissimam inter gymnOSΟ-phistas scrutator veritatis, et litterarum diligentissimus persequiator Apolloniu conspexit in sabulo, Super quo omne conSului, qui in Franeia primatum videntur habere Scripturariim, sed quia eos gentilis hiStoria latuit, o multum reprehendo, si quod non didicerant, docere nequiverunt. Quidam iamen imprudentiam suam impudentius detexerunt, id solum inelitaresponSione Perauadetiles, quod a doctoribus, quoS diu et multa mercede conduxerant, nihil scire didicerunt Historia inutum haec quam ritate -
235쪽
1166 6. EPIATOLAE. I sertus et litteris Hieronymus in praelatis apicibus tangit, apud Valerium aximum reperitur in lib. 8. cap. l. Titulo de moderatione. Accidit enim, ut reseri, quod a piscatoribus in ilesia regione
everriculum trahentibus, quidam actum emerat. Extracta demum magni ponderis aurea Delphica
mensa, orta controversia est, illis se capturam
piscium vendidisse affirmantibus, hoc e contra dicentes emisse duntaxat fortunam jactus. Audita quaestione populus civitatis, propter novitatem et magnitudinem rei causam ad consultationem Delphici Apollinis censuit reserendam. Consultus vero respondit ei dandam esse, qui omnes alios sapientia antecederet, alioquin accipienti injucundam fore et
noxiam. Itaque quia Thalestilesius judicio auditorum, inter septem, quo tunc prae caeteris Graecia celebrabat, sapientissimus habebatur, denunciaverunt ei, ut jam dictae mensae possessionem adiret, qui
audita consultationis forma et responso Apollinis, prudenti humilitate, non se, sed iam Pyrenaeum, dixit Apollinis oraculo designatum. Aditus est et iste priori similiter, et in eundem modum conditionem iniitylenaeum iliacum transtulit, interim mensa
jacente in sabulo, et propter novitatem eventus et moderationem sapientum, et quia nullus de populo praesumebat invadere aurum, quod a se tanto studio sapientissimi se removebant, casum hunc non tam mirabilem quam stupendum, talium praeconatrix
fama longe lateque vulgavit. ensa itaque amo sissima tacta est, dum ad singulos Sapientum septem sic ipsius procedebat oblatio, donec Ventum est ad Solonem, qui et titulum amplissimae sapientiae, et munus oblatum contulit in Apollinem, in quo Sol colitur, quia omnia contemplatur, et cujus virtus ignea sic Ponetrat univcrsa, ut ei nihil possit esse
236쪽
absconditum unde et mensa Solis dicta est, quam Apollonius in sabulo jacentem, dum litteras perSequeretur, inspexit. Restant adhuc duae de quinque Proposuis quaestionibus absolvendae sed tempus respondendi deest, et otium quas quidem si dignationi vestrae visum fuerit lubens aggrediar meisque connumerabo Successibus, si mihi colitus datum fuerit honori et voluntati vestrae in aliquo inservire.
Rustilaus Agricolam, miles ora bella gerentem, Rectorem dubiae navita puppis amat.
Et principem philosophiae cultorem, et qui litteratorum honesta studia amplectitur, et fovet, litterarum Possessores non amabunt Nec inficior quin princeps illiteratus interdum reipublicae commodus Sse possit, sed ad parilitatem litteratoriam si rite procedat, uterque aut nunquam conScendet, aut raro. Nam ut Vester ait Vegetius, nullus est quem opocleat aut phara, aut Meliora Scire quam Principem, cujus Scientia potest omnibus prodesse. subjectis eoanabigo super his quae lic scripta sunt, diversos diversa censuros, Sed assequutus Sum finem meum, si placuerit vobis epistola, quae sicut non habet undo Placeat ex sui venustate, si ex devotione scribentis
non habet undo debeat displicere Nec illorum
formido judicium, qui antequam Exaudiant temerariam sententiam serunt, eo quod memini Scripturaedicentis, ut prius respondet quam audiat stultum S eme demonstrat, e conis sione ignom. onno et vobis Dolum est genus hominum, quo Salomonis Parabola tangit, asserens quod stultus non respicit verba prudentis, nisi ea dixeris quae versantur ineor de ejus Tunc demum credam parvitatis eae
temptam, si aliquid eorum quae mihi possibilia sunt,
237쪽
eminentia vestra, quam in tempora longa beatificet et consera et Omnipotens, dignetur injungere mihi, mandatis vestris in omnibus fideliter parituro. EPISTOLA CXLIV. Di ISTRUM GAUFRIDUM DE SANCTO DMUNDO A. D. 166.J Joannes Gaufrido de Sancto Edmundo.QUΠ in solemnitate Paschali reformandae mihi paci gratia Andegaviam prosectu ESSem ad regein, ipsum antes Dominici corporis perceptionem ierabbatem Sancti Victoris Parisiensis, et alios religiosos see diligentius conveniri super pacem filii vestri, adhibitis etiam aliis amicis, de quorum fido incuria Spem conceperam si Diorem: Sollicitaveram enim antea super hoc virum optimum, et suis meritis
mihi is verendum, magistrum Malterium In
Sula, et Per ipsum alios patres quorum fides mihi videbatur esse sincerior Rec autem et pro Dei religione, et intercedentium aeverentia, aesPondit benignius L audito tamen quod ad dominium beati Edmundi res ista pertineret, Willelmum de Hastinis, Per quem veritatem inquisivii, Dei acciri, ne quid per suiTeptionem diceretur ab ipso. Ille autem quatenus potuit et ausus est, beni ius exposuit causam vestram. Praecepit ergo rex puerum ad Se mitti, ut indultae remissionis praesens reciperet litter , quas ad regni ossiciales, ut de pace ipSiu constaret, Omnibus reportaret Rediens itaque puerum cum ostinatione, sicut Domino placuit, et nostra necessitas exigebat, ad Magistriim alterium de Insula transmisi, cujus fidem et caritatem nobis exhibitam remuneret undator ecclesiae Christi, pro cujus fide et amore, sicut nobis conscientia testis est, laeti, quandoquidem ita nec Se St, damna, injurias, contumelia S,
238쪽
et exilium sustinemus, certi quoniam Midelis est Dominus, qui non tentari nos patietur supra id quod possumus, sed de ipsa tentatione prosectum salutis et anteacia vitae urgatione liciet. De me loquor et quibusdam aliis, quos scio in hac tribulatione congratulari, ut crebro meditentur, et dicant ei Secundum multitudinem dolorum meorum in corde meo, d c. Patimur enim per gratiam Dei, non ut adulteri aut homicidae, non ut incendiarii aut sacrilegi, sed velut Christiatii. Manc fidem nostram insaniam reputat mundus, et constantiam fidei pertinaciam vocat, professionem veritatis et nota et nomine vanitatis inurit, cultum religionis appellatione hypocrisis aut superstitionis, aut alterius salsitatis dehonestare conatur, sed princeps Apostolorum aliter sentit et contrarium docet me enim, ut ait, gratia apud Dominum, quia in hoc uocati estia a Chri8to, ut sequamini matiyia ejus Sed et, si quid patrmini propter justitiam, beati eritis Aderit, dilecte mi, in brevi aderit
arbiter conscientiarum et judex, cuique redditurus ut meruit, et tunc palam fiet, quicquid modo garriat mundus, qua mente quiSque vixerit. Interim quaeso tuis, et Sanctorum AuOS OSti, me iacias precibus adjuvari, ut, si in invio Sum, quod non credo, me Chrisius via justorum reducat ad semitam si in via sum, me per prospera vel adversa, ut sibi beneplacitum
laurit, perducat ad vitam. imagistrum altorium
videris, ei per te, et Per amico quantuscumque Ole, ris gratia reseras, et maxime per comitem ausi idum,
quem diligit, et, si facultas affuerit, eum recipias, et ab aliis recipi facias tanquam angelum Domini, quoniam ut ipse, ut arbitror, Dei miniSter est, et quantum licet in curia membra Christi multipliciter consolatur. Quos puer invenerit adjutores, quiSve Sit meus status,
pro parto Oicrit judicare. Imputabisque sortunae,
239쪽
non mihi stilod in eum humanitatem ampliorem non potui exercere. Utinam amicos modo meliores inveniat Ego prosui quatenus tempora permittebant. Audio agistrum alterium juramento arctari, ut neque litteras, neque nuncio recipiat exulantium. Ex quo patet quam misera necessitas bonis viris immineat, quos non licet mandata Dominicae legis, ossicia videlicet caritatis, implere. EPISTOLA CXLV. D BARTHOLOΜ EUM EPISC. EXOΝΙΕΝSRΜ A. D. Il66. JBartholomaeo Exoniensi episcopo Ioan Sare8ber. LICET ex more scribentium ad amicos salutis Volum pagina non praetendat, nihil tamen affectuosius os in votis, et orationibus meis, quam ut viae vestrae jugiter prosperentur in Domino. Salutationem enim domino et patri debitam nequaquam suspendit desectus, aut immutatio caritatis, sed consulta dispensatio et ossiciorum, et omnium quae recte geruntur ratio moderatrix. Dispensationis vero causa in propatuloeSt, ut eam omnino non oporteat, aut paucis expediat
allegari. am insidiis domini regis dicunt omnia plena eSse, ut bonis invicem colloquendi aut scribendi
tutum non possit esse commercium. Nescio quid frivolum contra innocentiam molitur iniquitas, et urgente stimulo conscientiae incessanter pungentis, et urentis, omnes Suspecto habet et omnia jure
quidem et merito, quia pax impiis esse non debet, hostes suos justitia impugnante, et praevalente. Et profecto quod timet impius, veniet Super eum, justusque de angustia liberabitur, quoniam os Domini loquutum est. Ad momentum turbinis adversus ecclesiam malitia debacchatur, et adversus Dominum
240쪽
videntur praevalere impii, quibus in brevi Claristus, qtiem PerSequuntur, Sic reSpondebit ad merita, ut praeponderare videatur libra vindictae, et quos polenter puniet, non tam examinare lance sequitatis, a iam molis magnitudine praegravare. Non quidem quod injuriam inserat, sed quia sine mensura et modo peccantibus immensam et immoderatam ingeret poenam. Nec opinetur quispiam me in longa tempora prophetare, licet oraculi divini sicut auctoritas, sic et fides perpetuetur, quum planum sit jam aliquatenus inchoatum esse judicium, imo executioni mandari
Nonne Teiitonicus tyrannus, nominis in fama nuper orbem perculerat, et sere Subegerat regna vicina, o etiam imperium Graecorum terrore C cusserat, ut magi deditionem quam confoederationem legationibus missis videretur offerres sed ecce Domino auctore timetur minus, et qui ante tam vicinos quam remotiSSimo Solo nutu terrebat princeps,
Teutonicos suos ab injuriis cohibere non potest, qui solo verbo Pacem cutibus ad arbitrium indicebat, et
bella Dunc a suis et inter os petitis et acceptis tr eugis gratulatur. Nam Sicut ipsemet conqueritur, ex quo Latonam Venit, ut regem Francorum et Gallicanam ecclesiam Separaret a fide, et in suam haeresim perverteret, ut adorarent idolum Suum successus ejus relapsi sunt, et quae eum extulerat, in depressionena
ipsius coepit ortuna suctuare spes autem fidelium est, quod ad honorem Dei in brevi amplius deprimetur, donec eum omnino Christus, cujus sponsam Persequitur, conterat Sub pedibus suis. Nonne et apud vos jam judicium exercetur adverSuStortores ecclesiae λ Intuemini quantus erat rex An gloriam, quum Parvulus videretur in oeulis suis et ad