장음표시 사용
261쪽
tato et alute scolegis certatum sit. Spero autem in Domino, quoniam et ecclesia Romana multis indiciis dat ausum confidetidi, hanc patria nostri peregrinationem et laborem convalescere ad restaurationem Cantuariensis ecclesiae, et integram reformationem
dignitatum et privilegiorum, quibus beato an ranco praesident gaudebat. Sed hoc in auribus ventris dictum sit, unde ot vos decet omnem pro viribus, imo et sere supra vires, opem ferre patris naufragio, et eunt beneficiis promereri, ut quum Deo auctore obtinuorit, vestri possit et deboat meminisso in bono. Νonne enim indecens est et probrosum, si episcopo pro justitia Oxulanti alieni subveniunt, et necessit tibus ejus filii, cujus honorem et gloriam thesaurisat, communicare noluerint λ onne ei in capitulo omnia, et etiam sanctoritu, eapsas obtulistis, ut haec vobis aequireret Ergo quia ob hanc causam Romanae Ecclesiae tenetur in aliquantula pecunia, supplicat ipse, et ego fidelis vester consulo, quatenus ei in hacneeessitate subveniatis, ne dommum papam beneficii sui poeniteat, et vos pudeat et pigeat inhumanitatis vestrae in perpetuum. Animent vos extraneorum exempla, qui propriis usibus, et necessnatibus subtrahunt, etiam labore manuum exquisita, quae exulibus vestris impertiunt. EPIM A CLIIL AD MAGIORUWR RADONENSEM. A. D. II 60. JM. R. Re --i. DIU est, amicorum amantessime, quod de statu tuo, et alioriam veterum amicomm certiorari desidero, eo quidem ardentius quo rarius sollicitudinem meam vel de te, vel a te certiorari contingit. De te tamen Ru
262쪽
aliquid interdum audio, et hoc beneficio intermeantium, sed a te nihil unquam audivi quod unde contingat, non plane video, nisi quod te conjicio,
quoniam dies mali sunt, et tu vir prudens, ex quadam siluisse cautela. Ego ut infirmitatem meam fatear in auribus tuis, et insipientiam meam amico revelem, tanquam mihi numquam hanc potui habere cautelam, qui vellem amicorum opportunitatibus communicare, et eorum pro modulo meo gerere sollicitudinem. Quum ergo tibi saepius scripserim, et tu numquam scripseris, amplius succensa sollicitudo nequit ulterius cohiberi, quin per proprium inquirat nuntium,
quis tuus vel veterum sit status amicorum, nec sic
veteres dixisse arbitreris, ut inveteratos in quibus caritas refrigescit, dictos intelligas, quum ego nec senserim, nec dixerim eos aliquod caritatis dispendium sustinere. Quis enim ego sum, ut servum judicem alienum, qui Domino suo stat aut cadit Stabit aulam Deo auctore, et mihi utique caritas ossiciosa est, ignara totius mali, sortis ut mors, et sinceritatem suam multis et perennibus prodit indiciis habet haec testimonium jugiter majus Joanne, quod ei e
hibent tam opera quam nactus Operum. Si vacas, et licet et id curas, per latorem Praesentium, quem ad hoc misi, de statu meo et aliorum poteri certiorari, idemque aperiet tibi quomodo me de tuo iacias certiorem. Overis autem quoniam mihi licet, et ad hoc vacuus sum, et tota devotione sollicitus, ut tuis
et tuorum, si quid peregrinanti dignaris injungere,
mandatis libenter obediam, mihique loco magni muneris erit, si me aliquo obsequio tui, mandato tuo contigerit occupari. Aude ergo, amice, aude aliquid petere aut praecipere amico se et sua tota assectione animi exponenti.
263쪽
il66. EPIATOLAE. 245 EPISTOLA CLIV. D ROBERTU PRIORE ΜER TONENSEM A. D. II 66.JRoborto Priori mretonim. In humanum consilium deficit, ex necessitate confugitur ad divinum, quod, ut opinor, nulla via facilius aut felicius obtinetur, quam si amici Dei illud precibus studeant obtinere, quod culpa patrocinio indigentium demeretur. Ego quidem exulo et proscriptus sum, et quod ad hominem, alterutrius poenae justam causam non video, licet apud Dominum
me acerbiora meruisse conscius sum, et fortassis
peccatis meis exigentibus evenit, ut his et flagellis acerbioribus seriar, et tamen causam percussionis ignorem. Eo autem magis timenda sunt judicia Dei, quo de occultiori justitia et secretiori ratione proveniunt. Est autem poena duplex, quum et ipsa sentitur, et causa ignoratur. Si tamen divinae miserationis est, ut me pro justitia pati velit, gratissimum habeo, certus quoniam ita amicos beare censuerit, quia per multas tribulationes itur ad regnum Fateor me Ecclesiae Dei servasse fidem, et archiepiscopo meo, ut oportuit, fideliter obedisse : nec me, Domino auctore unquam servatae fidei aut obedientiae cenitebit. Spero autem quod et archiepiscopus vester recto calle Patrum sequens vestigia per viam mandatorum Dei pergit ad vitam. Unde patemitati vestrae, o dominis, et fratribus vestris, quanta possum devotione, supplico, quatenus agonem nostrum Domino precibus commendetis, ut si in invi sumus, reducamur ad viam, si in via, quod utique credimus, proficiamus et perducamur ad vitam. Nihil nimnobis aliud necessarium est, nisi ut Domino placeat
264쪽
LICET a multas retro temporibus dilectioni vestra Obnoxius tenear, tamen vestrae sinceritatis non tam
frequens quam jugis sollicitudo devotionem meam sibi reddit indies retius obligatam. Quem enim non Promoreatin in adversis insatigata et indeficiens fides, cujus Pectus non succendit et inflammat in
periculis et conflatori tentatiOmim, caritas ineomapta, Omeiosa, ut supereminens Quod in vobi commendo, in me multum Pertus Sum, Sed in ratre me magis X perior: nam sortem ejus mea reputo duriorem, nisi quod mea et illius ex animo Sunt commutilia, Et
sic eadem conditio est. Gravius tamen exulat, qui domi exulat Sicut enim in civitate sua florere gloriosum est, et jucundum nobilitari in patria, ita
aplud uos egero, aut vilescere calamitosum est. Minoris namque erubescentiae est alm extraneoAmendicare. Nonnullus auten , imo et multu eS usu
adversitatis hujus utrique ostrum, Per quam et I OS nobis, ei mundus, et fidelius o familiarius innotescit. Tandem enim discimus, quod a multis tem Poribus audi Oramus, et eriptum est a seculis multis, Oui in Prosperis amicus non amiaret, in acit erSta
non tale inimicus. Ergo, dilectissimo, in Procella turbinis hujus larvam quisque deposuit quam induerat,
et fallaces abstersit sucos, Et suum ostendit vultum facie revelata. Unde quia sid i et caritatis vestra saciem in vostra, quae videtur, tribulatioue eandem quidem cernimus, Sed utique clariorem et illustriorem, eam jure et merito amplius approbamus, et ut ei condigne respondeatur a nobis crebri Auspiriis Optamus, et a Nimi desiderio: et quidem interim
265쪽
II 66. EPIATOL E. 247respondemus affectu, Deus autem caritas nostrae caritati proculdubio respondebit effectu, ut juxta quod promisit, mensuram bonam et coagitatam, et superem uentem refundat in sinum vestrum. In qua autem conditione versetur causa vestra, domino episcopo scripsi, et exinde quae circa nos sunt nobis plenius innotescent precor itaque ut peregrinationem nostram vestris et sanctorum qui apud vos sunt orationibus adjuvetis, ne deficiat fidos nostra, aut aliquid faciamus ad turbinem hujus procellae, unde Dominus offendatur, sed quod suum est iaciat, cum tentatione etiam proventum et quidem jam coepi, quia et devotionem contulit pro justitia patiendi, et acerbitatem mitigavit exilii levius enim est modo quam suit
die prima. Numquid enim aliquid defuit nobis λnonne enim plures habemus modo otos et familiares, et qui amorem quem profitentur, officiorum et beneficiorum exhibitione declararunt Asserunt ergo ad amoris comprobationem testimonium majus Joanne: opera enim quae ipsi faciunt testimonium perhibent de eiS. EΡISΤOL CLVI.-AD 1CARDUM FRATREM SUUΜ. A. D. II 66.4R. Fratri suo. TIBI perpaucis scripsi, quia Statum meum tam ex litteris domino episcopo missis, quam ex ipsa voce latoris agnosces. Quum vero quid relatu dignum
emerserit, illud tibi significare non differam. uvero interim consilium et voluntatem domini episcopi
et fagistri Bial ini Archidiaconi diligentor
eXPlora, et animum aliorum amicorum, ut ex his auctore Domino aut rescribas, aut exequaris quod maxime videbitur expedire Nec super meo moveariS
266쪽
exilio, Sed memento quia ait hi intulinaus in uno mundum, sed nec efferemia quidem Deus causam iustificet, quoniat et ego confido justam esse, quia conditio mea non modo mihi tolerabilis est; sed jucunda, praeSertim quum ad causam respicio nec dico quin amariora mermerim, sed illa mihi a Persequiatore non opponuntur, Sed eccatum punitur. Flagellum purgationis meae gratanter excipio, Si probatur patientia, Spero quia proficiet ad coronam: si sic ut superbia conteratur amigor, Scio quia devota humilitas conscendit ad gloriam. Constat autem quod omne flagellum rodest patienti, quod ad contemptum mundi et virtutum exercitia reddit animum proniorem. Si enim Indurat animum acerbiori gehennae stan illus, Opinio brutorum hominum est meritae eventibus esse pensanda, quum justi sint impiis in derisum et similitudinem improperii sed expecta
modicum et .... etiam reSPectu eorum et interim non
est pax impiis; et equissimo Dei judicio persecutores
justitiae a se invicem Colluduntur, PTOSternuntur, confringuntur et pereunt. Iustus autem Etiam dormiens de inimicis suis tanto gloriOSlus, quanto inUO
centius triumphabit. Quis speravit in Domino, et derelictus est quaeretur ab initio temporis, sed nec in novissimo di poterit reperiri. EPISTOLA CLUIL D ROGERUΜ DE SIDEBERIA. A. D. II 66. JRostero de Sideberia, I. altitem, et ad optatum he--
dictionistructum, Omnes alio ine praerolantis, a tyraecurrentis aut praepedientis obstaculo I molestia feliciter praevenire.
SPERO, dilectissime, quia desiderium meum in hacro facile adimplebitur, nisi sorte Ric do Sideberia,
267쪽
juvenili alacritate, diligentiae tuae praeripiat palmam. Sed si istud in mentem ejus venerit, Deus ei tantam laetitiae et jucunditatis materiam tribuat, ut ei excutiat necessitas reddendi quod tibi juvenilis temeritas praeripere moliebatur. Si tamen in hoc vel in aliud patrem fuerit imitatus, quod et pertinere videatur
ad culpam, nos qui provectiores Sumus aetate, et gradu, et Simile nostri, corripiamus eum in spiritu lenitatis considerantes nos an et ipsi ilandoque
tentati saerimus. Nonne enim puero indulgendum est, si semel inest natur in nocte, quum et justus in die septies cadat silii si incessisset iter, quo alius non fuisse ingressus, si mater jam non meminit PreSSurae Propter gaudium, quia natu est homo in
mundum cur amodo Sentiet pater angustias parturienti. Ergo hactenus puniatur, ut nostrum tene. dieite usque ad praefinitum diem ei proclamare non liceat, nisi venia impetrata, dum tamen fructus benedictionis communicet. De caetero, de honore et amore, quem mihi exhibetis, et Datri meo, vobis gratias refero. Nam quod ei fit, mihi fieri arbitror, adeo et ut de veneribus ovium vestram in ipsis calefacta reputem latera mea.
EPISTOLA CLVIII AD ALFREDUM DE CERDA. A. D. II 66.JAl redo de Cerda.
TANTO dilectioni vestrae ad pleniores gratiarum teneor actiones, quanto Sinceriori et serventiori caritate mei compassionem habuisti exilii, praesertim quum mea non Praecesserint merita, licet Semper affuerit voluntas promerendi. Et quia ad praesens et meritis vestris respondere non possum, interim meipsum obsequiis vestris promptissima soluntato
268쪽
devoveo, quandoque devotioni mi aptae, auctore Domino, exilibiturus effectum Deus autem Procul dubio vestrae caritatis reuiunerabit ossicium, et licet nobis subtraxerit retribuendi facultatem, ipse cujus manu nec Inop est, nec avara, uec impotenS, benignitati vestrae quod ipsum decet respondebit, in misericordia uberi mensuram bonam et coagitatam, et superesstuentem refundens in Sinum CStrum. EPISTOLA LIX. D ROBERTUM IMUM AEGIDIAE.
A GRATIARUM mihi incipiendum est actione, nisi et conscientiam et summa velim ingratitudinis vitio deturpare. Hoc enim multipliciter Promeruisti, mulium quidem in persona mea, Sed maxime in fraterculo nostro, cujus Praedicari communicare Decessitatibus, et eas supportare ut tuas, et ut ei communicent alios ammaro. Nosti enim illud apostoli Petri, Si ut Christianus quis patitur, non erubescat, sed glorificet Dominum, haec est enim gratia apud ipsum. Certuse autem, ut arbitror, quoniam iste noster fraterculus non patitur quasi homicida, aut fur, aut maledicus, aut appetitor alienorum, et hoc ipsum, ut audio, per te aliis innotescit, ad consolationem quidem nostram, Sed gloriam eorum et saliuem, qui ei meia humanitatis impendunt Gratias itaque interim a imas tibi agit assectus meus, dum aliud non permittit facultas exulantis, auctor Domino, quandoque maximas exhibiturus essectu Precor autem ut in uua ullate quam in episti ad fratrem ni euna laudabilitorperSeveres, quia quod veStra Subtrahitur acultati, tibi a bonorum omnium retributore supplebitur. V
269쪽
A. D. Il66. JMagistro Gaufrido de sancto Edmundo.
PRECOR, reverendi i me, ut nocentiae meae Patre
cinium praestes adversus, vel apud illos, apud quos Deo teste gratis periclitatur, et apud quo meipsum Posse praestare patrocinium enicacissimum considebam, et adhuc quidem non dissido, si tamen inacis nostris et dominis veritas innotuet L Causa autem haec est. Suggestum est domino NorNicensi, et Magistro Nicola me a Senonis scripsisse Benedictodes Bedigetiam litteras adversus honorem et utilitatem,
et pacem et Securitatem oriam, quas quidem non possem Scribere sine dispendio conscientiae et vota
proditoris. Exscriptum earum mihi transmisit stator meus, et ego remitto tibi Dominum in animam meam judicem et testem invoco, quia nec ego illas scripsi, nec est in conscientia mea quis scripserit Plus die sub eadem adjuratione testificans, quia neque de mandato modo, neque do conscientia aut voluntate, aut ratibabitione conceptae aut scrip sunt. Adhuc amplius dicam ita Deus reducat me in terram nativitatis meae, et tuo et aliorum amicorum concedat frui visu, et alloquio, sicut numquam in vitam a jam dicto Benedicto, ut ex certissima conscientia loquor, vel ista vel alias meminerim litteras misisse.
Adjicio ad haec quia quum potui me pro Nicolao totis viribus Benedicto opposui. Sed fortasse Benedictus ipso me litterarum laudavit auctorem. Numquid e ho ejus credi debuit, qui sicut mihi adversario suo gratiam detrahere studuit amicorum, ita illis meum subtrahi desiderabat obsequium 8 Utique callido circumvenit credulo hostes suos, ut iterarum salsus
270쪽
JOANNIS SAREABERIEΝs Isis. D. Citaretur auctor, et non caveretur verus, sed essicacius laederet non suspectuS. SI tamen calumniator me
Benedictus, alit alius me velit arguere, Procedat, et palam arguat, et nisi meam defendero innocentiam, absque contradictione concedo me Proditoris poena puniendum. Quod si innocentia mea claruerit, quaeSOno antiqui amici et domini gratiam debitam subtrahant innocenti: Si vero criminator meus tacendo detrahere maluerit, quam Palam arguere, recor ut purgatione, quae dominis meis lacuerit, accepta, habeatur absolutus. Nec hoc dixerim, ut ab eis emolumentum temporale expectem, cui jam per triginta mensium curricula exulanti sum ci liberalitas
Christi, qui et coeli pascit volatilia, et lilia vestit agrorum. Inqui ergo, quid peti. sane quod illis magis quam mihi Prosit, antiquam et debitam in Domino caritatem eos enim auctore Christo diligam quamdiu vixero, velint nolint. Quod si illi diligere noluerint diligentem se, cras respondebit mihi justitia mea, si quid in monte Dominus videbit. Sed dicit Nicolaus meus, ut audio, quod Stilus
meus est: ego Plane illum meum esse non Credo,
Dominusque mihi testis est, quod magis doleo, quod soliditas ejus tantae salsitatis admisit suspicionem facilem quam e jactura quam ex multis diebus perpessus sum. Non enim erat leviter amplectenda occasio ut ab amico discederet, praesertim tempore isto. Ego, liberante me cordium inspectore, facile evadam. Et utinam ipse de levitate judicii adversus amicum innocentem, non lacile turpitudinis incurrat