장음표시 사용
201쪽
illud, quae Suggerebant, Deus meus p vertat ab anima servi tui misericordia tua. Quas sorde suggerebant quae dedecora Et audiebam eas jam longe minus quam dimidius, non tanquam libere contradicentes eundo in obviam, sed veluti a dorso mussitantes , et discedentem quasi urtim vellicantes, ut respicerem. Retardabant tamen Unctantem me abripere atque excutere ab eis et transilire quo Vocabar, cum diceret mihi consuetudo violenta : Putas-ne
sine istis poteris XXVII. Sed jam tepidissime hoc dicebat. Λperiebatur
enim ab ea parte qua intenderam faciem et quo transire trepidabam, casta dignitas continentiae, Serena et non dissolute hilaris, honeste blandiens ut Venirem neque dubitarem, et extendens ad me suscipiendum et amplectendum pias manus plena gregibus bonorum Xemplorum. Ibi tot pueri et puellae cibi juventus multa et omnis petas, et graVes Viduae, et virgines anuso et in Omnibus ipsa continentia nequaquam sterilis' sed foecunda mater filiorum gaudiorum de marito te, Domine. Et irridebat me irrisione hortatoria, quasi diceret: u non poteris quod isti, quod ista, An vero isti et istae in semetipsis possunt, ac non in Domino Deo suo Dominus Deus eorum me dedit eis. Quid in te stas, et non stas 3 Projice te in eum ; noli metuere non se subtrahet ut cadas projice te SecuruS, Xcipiet et Sanabit te. Et erubescebam nimis, quia illarum nugarum murmur adhuc audiebam, et cunctabundus pendebam. Et rursus illa, quasi diceret obsurdesce adversus immunda illa membra tua semper terram, ut mortificentur. Narrant
tibi delectationes, sed non sicut lex Domini Dei tui Ista controVersia in corde meo, non nisi de me ipso adversus me ipsum. At Alypius aflixus lateri meo, inusitati motus mei exitum tacitus opperiebatur.
202쪽
Vocis admonitu quomodo totu com/EVSUS. XXVIII. Us vero a fundo arcano alta considerati contraxit, et congessit totam miseriam meam in conspectum cordis mei, oborta est procella ingens serens ingentem imbrem lacrymarum. Et ut totum effunderem cum O-
cibus suis, surrexi ab Alypio Solitudo mihi ad negotium
flendi aptior suggerebatur. Et secessi remotiu quam ut posset mihi onerosa esse etiam ejus praesentia. Sic tunc eram, et ille sensit mescio quid enim puto dixeram in qu apparebat onus vocis meae jam fletu gravidus, et sic Surrexeram. Mansit ergo ille ubi sedebamus, nimie stupens. Ego sub quadam sic arbore stravi me nescio quomodo, et dimisi habenas lacrymis, et proruperunt flumina Oculorum meorum, acceptabile sacrificium tuum. Et non
ciuidem his verbis, sed in hac sententia multa dixi tibi
si Et tu, Domine, usquequo P Usquequo, Domine, irasceris, in sinensi Ne memor fueris iniquitatum nostrarum antia quasium . u Sentiebam enim eis me teneri Iactabam Voces miserabiles : Quandiu P quandiui Cras et cras. Quare non modi quare non hac hora sinis turpitudinis meae pXXIX. Dicebam haec et flebam amarissima contritione cordis mei. Et ecce audio vocem de vicina domo cum cantu dicentis et crebro repetentis, quasi pueri an puellae, neScio oosse, b ge tolle, lege. Statimque mutato vultu in
203쪽
tentissimus cogitare coepi, utrumnam solerent pueri in aliquo genere ludendi cantitare tale aliquid me occurrebat omnino audivisse me uspiam Repressoque impetu lacrymarum surrexi, nihil aliud interpretans, nisi divinitus mihi ubori, ut aperirem codicem et legerem quod primum caput invenissem. Audieram enim de Antonio, quod ex evangelica lectione, cui sorte supervenerat, admonitus fuerit tanquam sibi diceretur quod legebatur. Vade, venden omnia quae habes, et da pauperibus, et habebis thu-
η aurum in coelis , et Veni, Sequere me et tali oraculo confestim ad te esse conversum. Itaque concitus redii
ad uni locum ubi sedebat Alypius cibi enim posueram
codicem postoli cum inde Surrexeram Arripui, aperui, et legi in silentio capitulum, quo primum conjecti sunt oculi mei Non in comessationibus et ebrietatibus, non, in cubilibus et impudicitiis, non in contentione et aemu - , lation sed induite Dominum Iesum Christum, et car-n is providentiam ne feceritis in concupiscentiis φ. v Nocul tua volui legere, nec Opus erat Statim quippe cum sine huiusce sententiae quasi luce Securitatis infusa cordi meo, omnes dubitationis tenebrae diffugerunt.
XXX. um interjecto aut digito aut nescio quo alio signo, codicem clausi, et tranquillo jam vultu indicavi Alypio. At ille quid in se ageretur, quod ego nesciebam sic indicavit Petit videre quid legissem : Ostendi ; et at tendit etiam ultra quam ego legeram , et ignorabam quid
sequeretur Sequebatur Ver Infirmum autem in ido, recipite R. v Quod ille ad se retulit, mihique aperuit. Sod tali admonitione sirmatus est, placitoque ac proposito bono et congruentissimo sui moribus, quibus a me in melius jam olim valde longeque distabat, Sine ulla tura bulenta cunctatione conjunctus est. Inde ad matrem in
204쪽
dicamus gaudet. Narramus quemadmodum gestum Sit exultat et triumphat et benedicebat tibi, qui potens es ultra quam petimus aut intelligimus facere'. quia tanto amplius sibi a te concessum de me videbat quam petere Solebat miserabilibus flebilibusque gemitibus. Convertisti enim me
ad te, ut nec uxorem quaererem, nec aliquam Spem Saeculi hujus, stans in ea regula sidet in qua me ante tot annos ei reVelaveras. Et convertisti luctum ejus in gaudium multo uberius quam Voluerat, et multo charius atque castius suam de nepoti hus Carnis meae requirebat.
205쪽
Laudat Dei bonitatem ag HOSCen Suam miseniam. I. O DOMINE, ego SerVus tuus, eg serVus tuus, et filius ancillae tuae. Disrupisti vincula mea, tibi sacrificabo sacri sicium laudis laudet te cor meum et lingua mea, et Omnia Ossa mea dicant Domine, quis similis tibi , Dicant et responde mihi, et si Dic animiae meae Salus tua ego, sum φ. v uis ago, et qualis ego Quid non mali aut facta mea ; aut si non facta dicta mea : aut si non dicta, voluntas mea fuit rota autem Domine, bonus et miSericors, et dextera tua respiciens profunditatem morti meae, et a fundo cordis mei exta auriens abyssum corruptionis. Et hoc erat totum nolle quod volebam, et Velle quod volebas. Sed ubi erat tam annoso tempore, et de quo mo
206쪽
altoque secreto evocatum est in momento liberum arbitrium meum , quo subderem cervicem leni jugo tuo, et humeros levi sarcinae tuae . Christo Iesu , adjutor meus et redemptor meus Quam suave mihi subito factum est carere suavitatibus nugarum i et quas amittere metus sue rat, jam dimittere gaudium erat Riciebas enim ea a me, Vera tu et summa suavitas , ejiciebas et intrabas pro eis omni voluptate dulcior, sed non carni et sanguini Domni luce clarior, sed omni secreto interior' omni honore Sublimior, sed non sublimibus in se. Iam liber erat animus meus a Curis mordacibus ambiendi, et acquirendi, et volutandi atque scalpendi scabiem libidini amo et garriebam tibi claritati meaeo et divitiis meis, et saluti meae, Domino Deo meo.
Deserere rhetorice. ProfeSSinem differt usque ad Oindemiales feriaS.
II. E placuit mihi in conspectu tuo non tumultuose abripere, sed leniter subtrahere ministerium linguae meae nundinis loquacitatis, ne ulterius pueri meditantes non
legem tuam, non Pacem tuam , Sed insanias mendaces et bella forensia, mercarentur ex ore me arma furor SUO.
Et opportune jam paucissimi dies supererant ad vindemiales ferias, et statui tolerare illos ut solemniter abscederem, et redemptus a te jam non redirem venalis Consi-
207쪽
lium ergo nostrum erat coram te coram hominibus autem, nisi nostris , non erat. Et convenerat inter nos ne passim cuiquam effunderetur quanquam tu nobis a convalle plOrationis ascendentibus , et cantantibus canticum graduum, dederas sagittas acutaS, et carbone Vastatore adverSuS linguam subdolam , velut consulendo contradicentem, et, sicut cibum assolet amando ConSumentem. III. Sagittaveras tu cor nostrum charitate tua, et g tabamus verba tua transfixa Visceribus' et exempla Ser-Vorum tuorum, quos de nigris lucidos et de mortuis Vivos feceras, congesta in Sinum cogitationis nostrae urebant et absumebant gravem torporem, ne in ima VergeremUS; et accendebant nos valide, ut omnis ex lingua subdola contradictionis flatus inflammare nos acriuS OSSet, non extinguere. Verumtamen quia propter nomen tuum, quod sanctificasti per terras, etiam laudatores utique haberet votum et propositum nostrum Jactantiae simile videbatici non opperiri tam proximum seriarum tempus, sed de publica professione atque ante oculos omnium ita ante discedere, ut conversa in factum meum ora cunctorum intuentium, quam vicinum Vindemialium diem praevenire voluerim, multa dicerent, quod quasi appetissem magnus videri. Et quo mihi erat istud, ut putaretur et disputaretur de animo meo, et blasphemaretur honum nostrum ΤΙ . Quin etiam quod ipsa aestate litterario labori ni
mi pulmo meus cedere coeperat, et difficulter trahet suspiria, doloribusque pectoris testari Se Saucium, VOCemque clariorem productioremVe recusare, primo perturba-Verat me, quia magisterii illius sarcinam pene jam necesse sitate deponere cogebat, aut si curari et conValescere
potuissem, certe intermittere. Sed ubi plena voluntas Vacandi, et videndi quoniam tu es Dominus, horta mihi
208쪽
est atque sirmata; nosti, Deu meUS etiam gaudere coepi, quod haec quoque suberat non menda eXCUSatio, quae Offensionem hominum temperaret, qui propter liberos suos me liberum esse nunquam volebant Plenus igitur tali gaudio tolerabam illud intervallum temporis, donec decurreret nescio utrum vel viginti dies erant, sed tamen fortiter tolerabantur, quia recesserat cupiditas quae mecum solebat ferre grave negotium, et ego premendu remanseram , nisi patientia succederet. Peccasse me in hoc quisquam SerVOrum tuorum fratrum meorum dixerit, quod jam pleno corde militia tua, passus me fuerim vel una hora sedere in cathedra mendacii. At ego non Ontendo. Sed tu, Domine misericordissime, nonne et hoc peccatum Cum caeteris horrendis et funereis in aqua sancta
Verechiniis concedit illi ru. Sumn. V. 1cERABkΤUR anxietudine Verecundus de isto nostr hono quod propter Vincula Sua quibus tenacissime tenebatur, deseri se nostro Consorti Videbat, nondum
Christianus conjuge fideli ea ipsa tamen arctiore praecaeteris compede, ab itinere quod aggressi eramus retarda-hatur. Nec Christianum esse alio modo se velle dicebat quam illo quo non poterat Benigne Sane obtulit, ut quandiu ibi essemus, in rure ejus essemus. Retribues illi, Domine, in resurrectione justorum, quia jam ipsam sortem retribuisti ei. Quamvis enim absentibus nobis, cum Romae
209쪽
jam essemus, corporali aegritudine correptus, et in ea Christianus et fidelis factus, ex hac vita migravit cita misertus es non Solum ejus, sed etiam nOStri, ne cogitantes egregiam erga nos amici humanitatem, nec eum in grege tu numerantes, dolore intolerabili cruciaremur. Gratias tibi, Deus noster, tui sumus, indicant hortationes et consolationes tuae fidelis promissor, reddes Verecundo pro rure illo ejus Cassiciaco, ubi ab aestu speculi requie-Vimus in te, amoenitatem sempiterne virentis paradisi tui, quoniam dimisisti ei peccata super terram, in monte in-CaSeato, monte tuo, monte uberi VI. Angebatur ergo tunc ipse Nebridius autem Cossaetabatur. Quamvis enim et ipse nondum Christianus in illam foveam perniciosissimi erroris inciderat, ut Veritatis Filii tui carnem phantasma crederet, tamen inde emergenS sic sibi erat, nondum ullis Ecclesiae tuae Sacramentis imbutus, sed inquisitor ardentissimus veritatis. Quem non multo poSt conversionem nostram et regenerationem per baptismum tuum , ipsum etiam fidelem catholicum castitate persecta atque continentia tibi servientem in Africa apud suos, cum tota domus ejus per eum Christiana factaeSSet, carne solvisti, et nunc ille vivit in sinu Abraham.
Quidquid illud est quod illo significatur sinu 6), ibi Ne
bridius meus vivit, dulcis amiCus meus, tuu autem, Domine, adoptivus ex liberto filius, ibi vivit. Nam quis alius tali animae locus Ibi vivit, unde me multa interrogabat homuncionem inexpertum. Iam non ponit aurem ad os meum, Sed spiritale os ad fontem tuum, et bihil suantum potest sapientiam pro aviditate sua sinu sine felix Nec sic eum arbitror inebriari ex ea, ut obliviscatur mei, cum V, Domine, quem potat ille nostri sis memor. Sic ergo eramuSVerecundum consolantes tristem, salva amicitia , de tali
210쪽
Conversione nostrari et exhortantes ad idem gradus sui, vitae scilicet conjugalis : Nebridium autem opperientes quando Sequeretur, quod de tam proximo poterat, et erat jam jamque facturus : cum ecce evoluti sunt dies illi tandem, nam longi et multi videbantur prae amore libertatis OtiOSpe, ad cantandum de medullis omnibus u ibi dixitii Cor meum: Quaesivi Vultum tuum' vultum tuum, Domi- ne requiram ,
Libri apud Cassiciacum scroti Di Stolo aci Nebriadiunxi, quibus di initu. gratiis PerfuSuS, et quam viui otietatis Sensu, dum PSalmo. e Oluit. Accerrimo dolore dentium Subito liberatur.
VII. Em venit dies in quo etiam actu solvere a professione rhetorica, unde jam cogitatu solutus eram. Et factum est, et eruisti linguam meam, Unde jam eruerascor meum, et benedicebam tibi gaudens, prosectus in villam cum meis omnibus. Ibi quid egerim in litteris, jam quidem servientibus tibi, sed adhuc superbiae scholam tanquam in pausatione anhelantibus , testantur libri disputati cum praesentibus, et Cum pSO me solo coram te qupe autem Cum absente Nebridio, testantur pistolae. Et quando mihi suffiiciat tempus commemorandi Omnia magna erga nos beneficia tua in illo tempore, praesertim ad alia
sal. xxv 1 8. - od illud Augustinus alludit , quod accidit sugientibus, qui cum primum pausant, aliqualidi anhelant Libri porro quos hic dicit in villa scriptos , ii sunt qui recensentur in lib. I Retraci cap. -4.