장음표시 사용
92쪽
cte respondebis. Sed nullus finis erit, si pergo reliqua quae in universa Latini sermonis locutione ad hunc nactam commutari possunt. Nulla enim vox tam proori est , cui soli proprietatis suae ius totum attribuatur ratis autem longe locupletior est varietas. Terentius iproprio sic commutavit. Ait enim Atque itidem alias , ut ab illis fallimur. Quam proprie dictum sit vides. Iterum alibi ait rHsine tu, amabo, non contra insidiabere' in propriis nunfisa est commutatio.
Proprio autem 'suratum subiecit eo in loco. Nam cundixisset Id era I io triumphori paulo post subdidit sim mihi puto palmarium. Ita Maro in ipso Terentiori qui cum dixisset,
Non de inhumano ingenio sum , Chaerea. Figurate commutavit hoc modo Non obtusa adeo gestamus pectora Poeni. Hactenus de commutatione tantum. Nunc vero simulade additione , R detractione copiosius agetur tametsi ithunc uoque loeum omnium orationem concludam ne, cesse est si , quotm o occurrerint, exempla conabor ad scribere. Nihil enim est in omni oratione dictum , quod in horum genere aliquo dictum , ac comprehensum non
Namque manus inter , maestorumque ora parentum Me leυis summo de venire fus Juti Fundere lumen apex , tactuque innoxia molli Lambere flamma comas , or circum tempor pasci. Quam rem eandem magna facta & commutatione ,
additis non paucis , Maro ipse persequitur in septimo,
cum ait Praeterea castis adolet dum altaria taedis ,
Et iuxta genitorem stat Lavinia Virgo Visa nefas hungis comprehendere erinibus ignem ,
Atque omnem ornatum summa renitante cremari Regalesque accensa comas , accensa coronam
Insignem gemmis tum fumida lumine stilυο volvi , a rotis nisanum Da ere tectis. his est in portento , secutione autem admodum, aucta. Variatio in iis est fit nunc loco ossicii, ac caeterarum rerum variet -- lambere flamma coma , dixerit ,
93쪽
θυο1ω α-prehendere rinibus ignem; ubi pro .m - , omprehendereri pro coma , erinita, positum vides. item pro ecce, quae particula repentini, ac novi semper aliquia asserre solet , nefas reposuerit , sed multo plura stat additari ut illa omnia
Atque omnem murtum flamma crepitante cremari, Rega que accensu comas , accensa coronam
DRgnem gemmis tum fumida lumine fulυotiiolis , ac totis Vulcanum spargere tectis.
Sod vos ν tandem' quibus aut ensis ab oris Quove tenetis iter tquod idem egit alibi variando , addendo , cum ait: Et pro Le tumulo , iuvenes , quae caussa su begit notas tentare vias quo tenditis' inquis Qui genus unde domo pacem ne huc fertis, an armis λIn quo quoque exemplo quid commutatum , quid am itum sit , facile apparet. Convivii hic item apparatio .am primum paucis perstrinxit in tertio fineidox ea a tem haec sunt:
Extruimusque toros , dapibusque epulamur opimis. In septimo autem rem eamdem pluribus expressit, atque avit cum variando , tum addendo , cum dixit AEneas , trimique duces , di pulcher Iulus Corpora sub ramis deponunt arboris altae In tuumque dapes adorea liba per herbas
biiciunt epulis bis Iuppiter ipse monebat
Et Cereale solum pomis agrestibus augent. Idem facit in equo Trojano describendo , cum ait: Instar montis equum divina Panadis arte AEdimant , sectaque intexunt abiete costas. Item paulo post sic ait
Hane tamen immensam Calchas attollere molem Roboribus textis , Caeloque educere uot. Detractio autem erit, si loco exempla commutentur
ut, quae primo dicta sunt, secundo si dicantur in loco. Ille autem AEdisquis is fuit, sive is etiam Μaro non fit rit, se ipsum tribus hisce coloribus variando , addendo , detrahendo optime commutabat sive cum sui imaginem ex aqua multis modis , atque non omnibus inepte exprimebat sive cum idem pervarie effecit in glacie currum Tom. II G su
95쪽
Quibus omnibus in locis eandem cogitandi diligentiam, sed non iisdem verbis Ciceronem significasse, planius comstare nonwotest. Primum enini seps , s multum dixit. Secundo autem una voce duas complectitur , quae est 1a- penumero Tertio rediens ad eumdem numerum adverbi rum ait : diu uisumque. Postremo multumque s diu mpliciter coniunxit. Illud item ad hunc modum multis riam protulit in libris Oratoriis. Primum cum ait : -- ὰ us omnem orationem, ut de infinitae rei quaesionesne, Agnatione personarum temporum , ati de re certi, in personis , ac temporibus Iocata Secundo item in loco sic Duo prima genera quaestionum esse . in suibus eloquentia fersatur L unum i nitum , alterum certum. Tertio item xem eandem alio modo peragit, cum dicit μορα initis dixi , quaesionum generata quorum alterum Duismis ramporibus , s personis , eontroversiam , caussam appello alterum infinitum nullis neque personis neque temporibus notatum , propositum voco. Postremo cum ait Haec igitur quaesis a propriis personis temporibus ad universi generas orationem traducta appellatur Thesis. Quibus in locis mna tantum de re agi , idque perquam varie, neminem arbitror non videre. Illud item in iisdem libris dicendo variavit saepius. Id item hoc modo : In utraque autem requiequid in controversiam veniat. in eo quaeri solere 3 authinum ne fit s aut , si es factum, quale fit aut quo etiam
nomine vocetur aut, quod nonnulli addunt , recte ne fa-Mum esse videatur et .
Quod ipsum secundo agit his verbis
Nam quicquicost , quoa in controversi , are in contentione versetur , in eo , aut si aut quid it aut quale sit quaeritur Tertio autem sic : Omnis res , quae habet in sopositam in dictione, aut disceptatione aliquam controversiam, aut facti , aut nominis , aut actionis continet quaestionem.
Ita in libris de Ossiciis bis eandem exequitur sententiam;
neque minus splendide , quam etiam varie. Sic enim ait : Idque suis commodis , o honestiue metitu hic, Mi pse consentiar, o non interdum naturae bonitate vincatur sit , it neque amicitiam colere fossi nec iussistam nec Iiberalitatem. Item autem dixi ui autem omnia μυuntur emolumentis commodis neque ea volunt prae
ponderari Onesare , hi olent in deliberando honesum utimro , quod urit luxata arare Ἀρη viri non solent.
96쪽
Re hic eadem ubique idem est , dictione autem omnis
Ter item illud ad hanc commutandi rationem , is ad Trebatium , semel autem ad Curionem quam aptissimo variavit. Ita enim ait ad Trebatium Z enim laesiderium tui spe tuorum commodorum consola sit ista sunt inaniora , recipe te ad nos Item ad eumdem 1 Si enim tibi persuadeas velim , --- mihi esse μοι tium , quare facilius visim pari se uso fine nobis , fi tibi id esse emolumento sentiam , An autem id non es assis duobus nobis es fluuius qui re non Ramam
inraham te, qui non huc a Mes. Eadem est sententiae multa tamen commutantiu , complura etiam adduntur ,
ad pleniorem membri absolutionem . Sed neque tertio minus varie hoc ipsum agit ad Curionem , u inquiens se m abfuisse tamdiu a nobis, doleo , quod carui δε-- 1ucundi me consuetudinis tuae laetor, quod absens
-- cum maxima dignitate tua es consecutus P quodquo in omnibus tuis rebus meis viatis fortuna responderit . Qui tertius locus non tam re idem est cum superioribus ,
quam oratione, eaque persplendida omnino alius . Illo vero nihil venustius , nihil magis commode est dictum reum iste ipse bis in reddenda pecunia in reserenda gratia perurbane iocatur , dicens uamquam dissumilis es caniae debitis gratiae. Nam qui peeuniam disso irristatim non habet id , quod reddit; qui autem debet, is r me alienum e gratiam autem , qui refert ha di qui habet in eo ipse, quo habet, refert. Item autem eum agit demissetis, hoc ipsum repetit hoc modo : Commias autem quicumque dixit, pecuniam qui habeat, non reddi disso qui reddiderit, non habere e mariam autem, ni re iderit habere , misti habeat , erutisse. Ecquid a , prius , quid coloratius alio , itemque alio modo potuit diei Non ita ver floribus prata etinia eadem, ut hizyem eandem orktione , atque verbis varie pertractans illustrat. In consolando autem neque id semel usurpat quod est ad Atticum Sed ad haec Omnis una eonfilarios , quod ea rendisione nati sumus , ut nihil , quod εο in auidere possit, recusare debeamur. Item ad Titium agit sed multo id copiosius , multoque magis splendide, cum ait: M atitem consolatio pervulgara quιdem tua murim , quam semper in me ue in anim habere debemus , cin
97쪽
mine nos ut esse meminerimus ea lege natos , ut omni ν
iis fortunae proposita fit ita nostra Satis hactenus oditasse factum esse potuit ei rationi, quae ad commuta dam orationem ex ipsa imitandi facultate constituta est non ab re tamen esse sum ratus , si id quoque ex iis , qui nostrae sunt aetatis , longe etiam planius comprobassem . Siquidem recentiorum exemplis , quam etiam maiorum quodammodo facilius hoc , quo de agi mus , sentiri, ac percipi solet. Ac quoniam , si ex mmnibus Scriptoribus , oui plane Latine scribunt , ea petere voluissem , periculum erat , si pauca ex singulis citassem exempla , ne opus nimis sertasse mendicatum bderetur si , ouae possem , -ia colligerem, ne ingemti volumini nullus ni esset futurus unum mihi, eumque Christophorum Lonsolium delegi is quoniam is
ampridem decessit , ut in eo nullam illi cinerorum imvidiam concitarem, neque id ego ulla ambitione adductus
secisse accusari possim quoniam is i mea quidem
sententia 4 cum hanc convertendi rationem , tum γtam imitandi facultatem optime consecutus est. Leguntur hujus defensiones duae in suos adversarios : ad L. theranos item ratio una , summa omnes eloquentia peroratae Libri item quatuor epistolarum ad familiares, adique amicos Latinissime conscriptici tametsi nondum is erat omnino Longolius , cum decessit; quem nobis ejus scripta vel brevi ore pollicebantur in quibus tamen in innibus ita Ciceronis locutio , atque dicendi formae inmnes aeque apparent , atque elucescunt, ut qui, quomindo Cicero, loquatur, unus tandem extitisse videatur
Longolius. Sed quoniam secus quibusdam videri sentio hanc meam paucas de tanto Viro opinionem ut probem, simul autem, ' eorunt, refellam, atque confutem , ad hunc locum pertii ere videtur. Continuo igitur isti id huie
crimini dant, quo ex Cicerone tam palam centones o suere, uremque manisestum agere non dubitarit. Qui v x cum eo lenius agunt, eum Ciceronis corniculam Ppellant ut omnino in sua elaborata oratione , ac illo dictionis genere perpurgato furti notam , ac mali confarc, natoris inomen vitare non potuerit Scilicet equidem hanc arbitror fuisse maximam cautam , quamobrem hunc primum ex Romana Civitate deturbare conati sunt ejus adversarii nunc vero isti quoque ex Latio dejicere tam inique
98쪽
ue contendunt , quod tam male de Latino sermone stimeritu qui Ciceronem etiam si Diis placet in cent ne puditissime consuere nihil sit vetitu quod hunc unum tam cede coinquinarit, atque tam palam totum compilarit. Longe in hac parte aequiores habuit advers etios urbanos Longorius, a quibus nullum verbum de vi tata Latina oratione, nulla furti, nulla hujusmodi cem onum facta est significatio. At quam recte novi isti L lini accusatores suis ineptiis Latinum hominem urgeant, videamus. Ac primum , quod ad centones attinet, cupio equidem isti mihi tandem ostendant, qui sint in Long lio isti tam putidi centones. Nam ego illos ex me nondum potui deprehendere. Nam si centones consuere est dedita opera, atque de industria pars integra cum parti integrae astruitur, ubi ne verbum quidem nostrum interponutur, sed ex alieno totum opus conficitur ubi ad eum modum ridicule orationem suam conglutinet Longestus numquam equidem potui deprehendere Expecto autem versum unum isti mihi tandem pronuncient eo modo scriptum. At id parum a entonibus differt , quod componit Longolius. Ecquid autem id est ' neque enim satis im
elligo. Cum scilicet ex Ciceronis multis locis unum sibi conficit, atque confabricatur ocum Cupio tandem Hstos locos noscere. Vel casu ejus volumen aperias et ub
que in eos legendo incideris. Aperui saepius, legi , e legiri nusquam istam ridiculam , atque insulsam conglutinationem offendi Proserte quaeso vos tandem , quod mussam vestram probet. Id autem tam cito , Cicero ad
Atticum ait : Crebras expectationes nobis tui commoves. Ita est. Item ad A. Caecinnam Quotiesumque fisium tuum viriori video autem fere quotidie lolliceor me recte s M. Item alibi dixit : tertio quoque me id quidem venuste , A pereleganter necnon , animi caussa , semes
neque id quidem impolite. Quid tum postea Longolius
autem in unum membrum haec omnia' vel in cent nem potius unum contexuit ad suum rimoaldum cum ait inebras adventus tui expectationes Lazarus Bonamicust
bis commovis qui te, quotiesci in rediisset redibat urem septim fere quoque is huc animi ea apropediem exiturum mntiabat. Quid autem hoc est, nisi est centones consuere ex Cicerone Ciceronem construere 'o crassam hominum stul-ritiam stiore possum hoc loco non exclamare qui in quo tota
99쪽
' ' E dens loco , tu , Drs duas rem explicans .
pro suo liberius uti P ac postr te imitandi rationem ipse ser : monstret. Quid autem cum eandem i Cicerone integram sumit , ac paucis melius ficere didicit conmutatis edi et extet , eam sibi sucare conatur mum optimi imitatoris atque ejus , qui velit , telis insistere Tamen a malitia non disce. c. vero non ta batum sit , jampridem a nobis osse clucu 'n raepius sit dictum alias prius, . . . um enca qu ui rotam esse , quae perpetuo per .imvehantur. Nirtutum omnium eaedem suntue temporeo eruiitque reliquo in mos , quas tostri reliqlix'ruut Num propterea si mihi vit udandus Miderat huic meo laudes eas imperti- ' uirere . quia in abiici uill alius eas prius contu- 'sitis, in quo reductu cro, quoiuam a nobis abun- se dictuin . iicit ac .am ut hoc loco pluribus - is, qui . .Uι. 't. .i s vcrbis circum vestiat,
100쪽
eonvincere ut illud: Si vales bene es, ego quoque viam. Item illud: te etiam , atque etiam vehementer V , atque Item essuare mihi gratissimum feceris, si in ea re Amia 2 arem ita commodaris , ut intelligat hanc commendationem sibi
maximo usui fuisse : in multa ejus generis alia. Ridicu- lum . Quasi vero hoc a Cicerone ipso non iaciat, qui rem eandem saepius iisdem verbis usurpare non dubitat , eoue Virgilius crebro versum eundem, vel interdum duos, Homerus vero longe plures recte repetat ut , cum hunc a cusetis , Virgilium momerum , Ciceronem etiam accusetis. Sed quoniam ad sanitatem omnino in fieri potest Jrevocandi estis , planius vos iterum is saepius docebo. scitote igitur, quaedam sensa , praeter illa etiam, de quibus initio huiusce tertii libri agebamus , sic esse omnium communia , sicque suis certis verbis attributa , ut nulla religio cuiquam esse debeat , quominus ea , quemadmodum sunt prius ab alio usurpata is ipse vel ad verbum usurpet, atque in usum suum convertat ut haec ipsa quae vos inanis 1me obiicitis. Quis enim , quaeso , ea aliter proferre etiam de industri , quam quomodo hic serit, laboraret Sed fac Longolius commutarit aliqua , a que id statim , quod tertio in loco posuistis Gare mihi gratissimum fereris fecerit ita hi erit mihi vehementer gratum , Vel sic , per mihi , per inquam, minum feceris et dixerit etiam ; id erit mihi etiam , atque etiam vehementerrarum o vel hoc modo , scito id omnium mihi fore gratissi--- videtis , ut in Ciceronem semper incurrat , necessest. Idem in postremo secia membro Si, ubi ait, Mi
-- usui fuisse , dixisset potius , emolumento aut utiliram , aut eommodo , aut usui, o commodo , Iari r tione Ciceronis omnia agnoscerentur. Quid igitur fuit
sciendum Id quod hic rei boni factitant reliqui; Iue Longotium non pauca in suis scriptis sibi confin-
, - , ut e modo , quo facit, loqueretur is a vimenta in locutionem mendicasse, ne tu quidem Phas Sane quidem , ut horum alterum concedam , sa-riles petrari potest , Longotium nonnulla epistolarum argumenta , quibus ad eum modum dictionem suam exerceret , pereoni de sibi estinxisse. Sed quid hoc est ρ iuni postremo insanitis Primum enim hoc nihil ad eam rem 1 qua de agitur , facit omnino : deinde , si id ma-Σime saerat, quid huic vitio datis , quod bonos omnes