Summula theologiae moralis

발행: 1908년

분량: 508페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

31쪽

34 Vana observantia est Superuilio, qua quis nititur effli re aliquid, ope daemonis 35). Hac tacite niti intelligitur, qui utitur mediis ineptis 363. Cum quis igitur in aliquid nititur, dispicere

oportet, utrum media, quibus utitur, valeant ad id adipiscendum, seu divinitus, quod facile citu est, seu naturaliter. Sane constat, multa solis naturae viribus steri pome, utputa, mederi morbis; contra, multa fieri non posse, ut ecce Sol Verbo, rem loco οVere multa demum inter haec osse incerta, et utrum naturaliter neri Valeant, an minus, utrumque merito dubitari posse. Itaque illa na turalia esse tenendum est, ista superstitiosa haec cuiusque arbitrio relinquimus, dummodo protestetur, noue se effectum, si aliqua superstitio subsit 37); et dum ne his aliquid vanum, circulatorium, nugatorium admisceat 38). Ροπο ex hoc capite daemonis auxilium assumi potest vel 1' ad patrandum insuetum et mirum aliquid; vel ' ad prospiciendum sibi aliisve vel ' ad scientiam aliquam adipiscendam inde ' magia 2' observantia sanitatum, aut futurorum eventuum et '' ars notoria. 35. Magia est ars emciendi mira et insolita, Virtute propria, vel Ope daemonis, inde diducitur in naturalem et superstitiosam 39). Haec tantum illicita est. Et si quis ea utitur, ut alteri noceat, maleficii nomen subit 40). Quaesitum est, an sit illicitum, malesteia a maleneo dissolvi, quae neque medicamenti dissolVi possunt, neque precibus, neque exorcismis. Et Videamus, num alio tantum malefici adhibito, an sine eo dissolvi possint, an libu sit incertum. Si primum, non licet, quam is maleficus paratu sit ea sic dissolvere, quippe est malum natum 41); sin alterum, licet, tametsi

35 Sanch. D. II, 40, 1. 40 Salmant. n. 140. Maleficium, 36 Ε D. h. 2, 2 96, 2. Sci si nocet hominibus, aut brutiου, aut relicet, is utitur mediis huiusmodi, non bus sensu carentibus, me tum i Sin quasi causis, quippe ineptissima sunt eo odium, Vel turpis amor Xcitatur, ergo, quasi signis utitur e sic perii, philtruet , veneficium amatorium pronens ad poetae si incationum cum prio nomine dici solet. Ad veneficium daemonstrua inua D. h. art. 2). portino Dincinctio, rae Virtus lae-

3T S. Alph. III, 20. dendi intuitum obtutu Dividitur in

m D. h. l. c. ari 2 ad 1. naturalem, cum quis ex occulta et 39 Salm. 21, 2, 108. Verum ho insita sibi Vi et daemoniacam n eum, die, magiae Vocabulo, haec posterior ope daemonis, laedit obtutu quaecum- tantum significatur. Quam unquam quo intuetur Daemoniacam dari, No- post Christi advΘntum extitisse, per stri nulla dubitatio est utrum et na- peram quidam negarunt, quo recΘn turalis, non convenit Assirmat prae

32쪽

malostous alio maleflcio sit illud dissoluturus 423; sin tertium, licet, sed conditione adiecta, si hoc sine novo maleficio steri possit. At vero dirimere signa malelicii, V. , imagines, nexu8 ligatura8, - , licet vel ipsi malestre, qui illa posuit quippe ea remoVendo, magis recedit a societate daemonis 433.

36. Vana quoque ob8ervare, ad salutem seu conservandam seu recuperandam, Vel ad futuro casus praecavendos, uperstitio est;

et illa quidem observantia sanitatum dici solet haec, observantia futurorum eventuum. riori rei unt, cum primis, qui omnem orationis aliorumque pietatis operum vim et meaciam ineptissimis quibusdam rerum adiuncti contineri putant 443. Osterioris Vero, qui ex fortuit aliquo casu calamitosi aliquid aut prosperi ominantur 453. Haec divinationi prope accedit in eo tamen ab illa distat, quod divinati occulta scire, haec futuris cavere apprime studet. Sed in his facile bonamdes excusat, praesertim rudes 463.37. Ars notoria. Nostris est ea superstitio, qua qui certa prece adhibita, vel oculo hausto, illic doctum se fleri putat 473. Haec superstitio dimoile excusari potest a letali quem enim fugit, neminem quidquam scire posse nisi fuerit a Deo immissa scientia , nisi quod antea studio et multo labore didicerit 483 Ceterum, si

42 Suar. Cap. 18, 9 S. Alphon. III, 25. 43 Salmant. n. 157. Communi

sima.

44 V. Sanch. D. II, 15, 10. Ut

ecce Subito et non suo salo, haud interiturum qui certa prece recitRVerit, vel certis horis, vel certo Sitia: non interiturum ex uinore, qui ieiunaverit in pervigilio S. Stephani, etc. Croix III, 1, 29). Huc pertinent, qui

putant reddere cane mutos prolatis his verbis in timo et rem mclae las eorum constringe vel tussim eX- pellere, recitato ter Pater, sub solis ortum qui Reliquias S. gestant alligatas a tali persona, si tali filo: qui sibi persuadent, fore ut nunquamquOSdam casu incurrat, V. , ut ab equo decidat, vel, si deciderit ut damnum sentiat, is qui S. Georgii numiΗma gestaVerit. 45 Puta, si somno excitatu Ste nutaVerit, Si mane domo egredienΗ in

limen offenderit V. ibuli. Lib. I, Eleg I), si cani praegnan occuTTΘ-rit S. Aug. Doce Chr., Lib. 20, C. M). His addendi sunt, qui observant dieS, quibus expediat aliquid fac6 , volomittere ut oce, quando Porteat. Vel non, iter aggredi, Sponsam domum deducere, et . atque ideo nolle, V. , initium alicuius rei acore dis ΜartiS, ungue praescindere dies neris, mutuum dare die lunae, te.

46 V. Sanch. D. II, 33, 21. Huc

re, si qua in pagi aut oppidis adhuc Vigent,quoties non apparet,daemonem se ei immiscere, expedit ea dissimulare nam convellero dissicillimum est), ns forte hi qui haec, plerumquΘ sub specie religioniS, agunt, de materiali in sermalo peccatum transΘant Sanch. Cap. 40, 36). Et si poenitens de his confessarium interroget. Shaec irrideat, poenitentem carpat, sod letalia esse non dicat Frassinoifi, Vol. I. 172 .

15 5. Unde autem sic appellata fuerit, ignoratur.

48 Suar. 16 6 16, 2.

33쪽

TIT. II. DE VITIIS RELIGIONI OPPOSITIS, SECT. I. DE SUPERRTIT. 29

quis rudis et ignarus homo subit scite loqui aliquid e perit, et

ea promere, quae nunquam didicime apparet, non illico pronum ciandum est, hoc daemoniacum esse: nam qui morbo aut somnum-bulismo, aut dementia laborant, non raro haec praestant 493.

DE POTIORIBUS EVI NOSTRI SUPERSTITIONIBUS. Tres sunt praecipue huius aevi nostri superstiones magnet smus animalis seu hypnotismus, tabulae semet moverites, et pir tismu8, uti Vocant, americanus Verum quia istae et hic materialismo in dies succrescente, fere antiquata unt, ei tantum de Magnesismo animali et hypnotismo.

38. Fridericus Antonius e8mer, medicus Germanus, an. 774, omnium primus docere coepit, fluidum quemdam subtilissimum nuxui magnetis persimilem, toto Hrbe universo circumfusum es8e eoque cum primis animalium vitam foveri quem idcirco magneti 8mum animalem nuncupavit. Docuit praeterea, fluidum huiusmodi de corpore in corpus, licet remotissimum, transfundi vel excitari posse eoque morbos anari pene omnes l). Quamobrem, magnetismus animalis, initio quidem, medicae artis quasi inventum a bitus est, morbisque curandis incubuit totus 23. Sed paulo post, insolita quaedam, praeter Visibilis naturae vires, emcere coepit. quae ad valetudinem nostram nihil pertinent. Demum ab instituto plane descivit, et in apertam superstitionem discessit 3 . 39. Anno 840, damnatum aristis, extrusumque proinde Ῥο- sommiis pene totius Europae 4), magnetismum excepit in n-

eouis te tu ignetigetne aniniast. S. I. Ubnotiam tornat di moria, Definitionem magnetismi animalia rato 1μμου, Ed 3 Pomnino legendus; praetermisi, quippe in ea tradenda quo ego cum primi utor. V. Elia Μρ-

34쪽

30 LIBER I. - TRACT. II. DE VIRTUTE RELIGIONI ET VITIIS OPPOSITIS

glia o Iacobus Braidus James Briadin eoque sub hypnotismi nomine 63, uti coepit aegrotis curandis Sed ab anno 1875 sensim sine Sensu Galliam remeare coepit, donec an. 1878 opera medici Charmi, quem alterum Braidum dixeris s7ὶ eam denuo pervasit, et exinde Europam fere universam. Est his igitur hypnotismus nihil aliud, quam pars therapeutices; et morbi species nervos perturbantis 8 .

Primum adversa nam Facultas Μωdica Parisiensis 11 Aug. 1774, doliberatione consultissima, censuit Bumcisium atqui bonis mortibris e faciatiatibus abstruscia moliri insiditis Figuior, fori de anararimi O, apud Franco, UI Otiam etc. AXV, p. 148); secunda, ab an. 1825, et maxime ex quo, an 1831, eum oscitanter probavit Academia arisiensis; sed iterum adversa ab an 1840, postquam

eadem Academia re maturius discua-Sa, eum B OSOcOmiis Seu valetudinarii extrudendum censuit. Dixi eis sommiis meque enim quieverunt ludiones , circulatores, Vetoratorem, quorum Peris, cetera prope omnia

tur, ex antiquioribus, illos, doctus, cautumst pius Abbas,aupied, Ρ - essor orbonicus, doctiΗsimus Soerres, doctissimus et religiosissimus; ROSinn, cautus, nec indoctus Charit,igno et,irrille, parum creduli in magnetismi phoenomenis; DeleugΘ, CBleber magnetismi antesignanus Μωrin et Dupotet ille impius, hic impiissimus; tuidi Taurinonuiu) lovbter doctus, Morino parum absimilis; Abbas Ludovicus Constant, impius et ipSe ac domum Alphonsus ahagnet, quo magis delirus somniator extitit nemo. Ex recentioribus, praetereundi non unt Constantinus Jame. υ Imotisme vliq-), Vere orthodοXuS, et gravis et doctus, dudum e vi Vis Hublatus Caesar Lombroso Israelitu, doctu et gravis, sed placitis muterialistarum nimium addictus Studiistili Imoti vi Francisc. Vigioli, Sommota, Cervelli, in eapolitana, et obsidi in Patavina universitate, nobiles antecessores Paulus Richor

animale, aggetta Letteraria, Boo ,

nes Merseia uuae de iis time, ReVue enorale, Bruxolles 1888)doctus, qui vel ipsam visionem rerum longo distantium praeternaturalem existimat pp. 706, 16); et Shepto, quem alterum Dupotet merito dixeris.

rior in viri Η, hoc nomine non utimur.

35쪽

orbi inquam, artisicialis, brevis, et praetereuntis; ideo ab ipsis destnitur Myna neu sis, arte Moitαι 93. orro Braidus et ex eo, narcotius hymotismum susceperunt ii omnibus expurgatum, quae Visibilis naturae vires excedere Videbantur et nihilominu8, hypnotistae eum a magnetismo vix distinguunt, aut ne i quidem l0ὶ et iam iam ea quoque, quae spiritismum redolent, Subrepere nempe in academiis medicorum, et valetudinariis incipiunt ili Quamobrem, vocabulis magnetismi et hypnotismi, ma-ynetizantis et hymotizantis maynetizare et hypnotizati, deinceps

promiscue utar. Sed portet, utriusque portenta, seu Vetera eunova, obiter attingere notabiliora inquam; nam omnia prosequi, iunnita prope reclaret. 40. Principio igitur, in magnetismo animali re sere semperagitur inter magnetigatorem, seu magnetistam, et magnetigatum, seu crisiacum, plerumque conmnitentem, interdum inscium, aut dommientem nonnunquam vel in tum et pro viribus perperam teluctantem 123. Itaque magnetigator in eum, quem magnetigare Vult olim gesticulationum, palpationum, insuffationum serius solo Oculorum obtutu tum solo verbo , hodie solo Voluntatis imperio, soporem immittit. Hoc mersum crisiacum nihil prorsus est, quod postea excitare valeat, ne ignis quidem aut ferri candentis vis; sed opus est interventu magnetigatoris, a quo iisdem fere modis quibus somno mersu fuerat, excitatur a sommo autem nihil meminit. Ρorro somno isto magnetico superstructa sunt omnia magnetismi portenta e somno enim crisiacus 1' in somnambulismum indera in luciditatem seu claram infuitionem chiarο-ggenZM, ex qua demum 3' nonnunquam in aetasim, uti vocant, magneticam transit. 41. rimo igitur, magnetigatus, mox cum obdormierit, somnum-bulismum a naturali plane diversum , vel ponte sua, Vel ad nutum magnetigatoris, ingreditur. Et illico Videtur, velut mente ex-

co Cullerre, p. 281. Vel naturaliter explicabant, Via reie- 10 Richer, p. 605 Conca, p. 46. cerant, quasi commenta Vel halluci- Quem proinde l. Franco magneti nationes, et ludionum praestigia Bbsmum redivivum appellat. Et iure cher, Conca Μorselli, etc.).

prorsus quippe hodierna hypriotismi 12 Vietioli Culi re p. 356 Con-

Portent eadem quue magnetismi, ca, p. 123. Acec a volonte, an laiisdemqne plane modis excitata V volontg, contre a volontg, aiebut

36쪽

pergisci et cum magnetigatore, Vel quo alio huic placuerit licst in remotis agente), conversari incipit Somnambulismi phoenomena manifestationes sere Omnia physica sunt, et prope influita praestantiora haec V transpositio sensuum, unde plerumque cri8iacus, V. c., audit ventriculo, olfacit extremi digitis, et, quod est plane mirabile, videt occipite occlusis plane oculis, ludit aleis; iteras adhuc Obsignatas et in peris reconditas perlegit intuetur per opaca corporum interiecta: ' communicatio assectionum corporis, quas patitur memetigator, vel quisquis alius qui cum magnetigato coeperit conversari ex qua fit, ut is incredibile dictui in hoc vel illo esse, vivere et sentire videatur; nam quos ille morbo8, languores, aegritudines patitur, his crisiacus interdum laborare et torqueri videtur: ' magnetizantis in corpus magnetizati eius organismum, membra, artus quasi plena potestas nam sol suae voluntatis imperio, eum sternit humi, in aera sublevat; solo indicis nutu, ita ceu magnes serrum ad se trahit, ut is, nulla plane obiecta vi ab illo prohiberi, arceri queat hypnotigatus, nutu et arbitrio hypnο- tigantis, stat, exsilit alget, aestuat ridet, plorat Visum auditum, pectum personarum rerumque praesentium, quas is voluerit et quoad voluerit, amittit l3); pedibus, Vel lingua, vel oculis actutum torpet, neque loco moveri satis est, aut verbum profeνre, vel quidquam adspicere, quoad hypnotigator voluerit si 43. 42. E somnambulismo crisiacus, hodie fere semper, in eum si tum transit, quem claram intuitionem appellant quem uyssigurge omnium primum animadvertisse affirmat . Huius status phoenomena fer Omnia psychologica sunt. Quorum duplex genus esse di-Xerim unum eorum, per quae hypnotigatus maior se, et quasi divinus alterum eorum per quae se minor, et bruti animantibus par steri videtur. Ex illis potiora scientiae subit acquisitae et oc cultorum cognitio seconda vitia). Etenim crisiacus caudex licet vel plumbeus homo plerumque de his loquitur, disserit, quae eousque penitus ignoraverat ut ecce, de Deo, de anima, eici sit tam di-8erte, apienter, acute, ut ipsos quoque docto et sapientes expugnet 153. Interrogatus, praeterita antea sibi ignota , vel ab ultima

13 Cf. Freneo, qui plurima ex stan Diction de Medic . aris 1825; his prosequitur, a Cap. V ad XV, ex Dupotet p. 121 Georget, Physiologie medicorum scriptis, et ephemeridibu stu syste me ne euae Το. 2, p. 281 publicis aliisque fid dignisSimis. Deleuge, p. 176. 14 V. Charpignon p. 76. Teste 15 Segonin L Myst de a Ma-Man. μαι. Cap. 14, p. 456 Guidi, sie, p. 80, 81 Bellanger, rare dux A. p. 23; La Fontaine, Vari Somnamtulisme, Paris 1823, p. 729; de magnetifer, ΛΡ. 53, 6 86; o Deleuge, vol. I, p. 80. Quod et in-

37쪽

33 antiquitate repetit 163 futura praedicit, libera quoque 173 prae

sentia spectat, seu remota locis 183 seu abdita cordibus 193. Ex his eligam quae animi nostri potentias attingunt, memoriam, Videlicet, intellectum, et voluntatem. Itaque magnetigan8, uti corporiη membra, ita et animi potentias suae potestatis suique arbitrii secisse Videtur. Nam et quandocumque Voluerit, et quomodocumque voluerit etiam solo suae voluntatis imperio , et quamdiu Voluerit, dolet a memoria hypnotigati quaecumque et quoscumque Ult, e-

ipsum quoque 20 . entem hymotigati intervertit, ita ut is se insantem vel senem 2 l), aut alium 422 , et quandoque vel bru

sante magnetigatos, immo et surdos ac mutos a nativitate, praestitisse compertum est D'Orient Acco ιι sement ea pro Miles, aris 1849, 1860 t. III, p. 30;Dupotet, Mini, etc. p. 1953. Sed in primi medicae artisse peritissimum exhibet visione maiora). Etenim interrogatus, quo modi , . c., laboret Aius cum sium attrectaverit, Vol si is absens eat, ei strophium, sudariolum, cincinnum, illico sibi patent interiora sit morbi cuiusvis occulti licet et impervii, quo is in praesens laborat, immo et eius, quo post mensem corripiendus

dem, naturam, causas intuetur; in

media indigitat, plerumque ignota et

ossicacissima; et, si opus fuerit, Cur tionis quoque peragendae tenorem dincet. Quae omnia tanta prosequitur e borum proprietate, tanta modicinae et pharmaceuticae artis peritia, ut ni

Ser. I, ol. VII, p. 18. 18 Cf. Dolouge, Instruct 8ur Ierna ct., p. 379, 380 Interdum cri-HiMus Peregre Se agHre putat, si qua transire se existimat, obVia quaecumque, utputa itinera, flumina ponteS, regros, arboreS, Tata, oppida urbeS, hominum mores, quae numquam Vidit, graphice et verissimo describit. Quarum rerum Visio a magnetologis For rari nuncupatur. Nec hi mul

dam ostendiSΗΘ, ope crystalli, reges anglos, qui ei successuri erant, qui tunc regnabist.

m Magnetisme, p. 250. Et quae magnetizans Versat animo, haec, si is Vult in animo magnetigati, quasi in speculo reflεcti videntur Chapign., p. 80). Quocirca, si magnetigator aliquid sibi fingit animo, V. α, telam

depictam, silvam, agrum, etc. Statim eorum Species criSiaco ita obversantur, ut telam se oculis adspicere, aut

in silva, vel in agro Versari se putet. Et si iussus fuerit, V. g. gradum Prinferre, queritur, locum esse frutico et virgultis, vel glebi aut ulcis, invium et si pedem movere coeperit, illico quasi virgultis, aut sulcis, impingit Garcin, pp. 147, 149; uidi,

M A. et Sonnamb. Magnet. p. 236. Teste an prat de M. A. p. 214). Hoc phoenomenon vulgo dicitum Riverbero de pensiero. In quo tantam Taurinensibus admirationem OVΘ-runt, nuper quidam Donato, hodis qui

mox undique exsibilatus, exi loSuS, extrusus hic exsibilandus, explodendus, extrudΘndus. V. Civilia Cait

XII 64. Seipset in quoque adeo f, nec ubi habitet recordetur, nec quod sibi sit nomen nec utrum si mulier)nupta Sit an virgo ma an foemina

Cullerre, p. 207). 21)LOmbroso, p. 8 Franco XXII, 130. 22 V. Richor, p. 28 Franco,

XII. I, et . .

38쪽

34 LIBER I. - TRACT. II. DE VIRTUTE RELIGIONIS ET VITIIS OPPOSITIS

tum 23yse esse putet, sentiat et illico eius, in quem Vedium se putat, mores, usus ossicia gerat 24). Denique voluntatem eius intercipit adeo, ut quod ad ea, quae ille suggesserit, sui arbitrii penitus esse desinat 253. 43. E statu luciditatis, nonnunquam cristaeus in extasim abii, quod omnium primus Deleuge animadvertisse traditur. Hei nova pho nomena, quae Omnia mere piritualia sunt. Itaque crisiacus, qui hucusque cum aliis conversari visu fuerat, subito ab eis recedere et extra se rapi videtur. Μox, primum secum ipso, tum Velut cum angelis 26 colloqui vel cum animis defunctorum, utputa, patri8,fllii, mariti 27). Ad haec invisibilia conspicere 28), atque inde melestia et arcana verba fari, et, quasi ad sedes beatas devenerit, magneti8tam orare, deprecari, obtestari, ne se ad sensus et vitam revocet 29). Quo in statu, nisi ab eo protinus revocetur, eum in magno ita discrimine versari, magnetologi ian aut 303. 23 Cultorre p. 203 Conca, p. 16

Neque haec rara Lombroso, p. 11). 24 Richer, cit. p. 728; Franco,

cit. p. z. Ubi rofert, ex Richer, nobilem quamdam graVem iamque matronam, iussam successiVe ab eo, qui illam hypnotigaverat, Se praebore en My8anNe, en actrice, en εnisast, nprefre, en religi se illico mores ususque induiSse rusticulae, histrionisAae, imperatoris, Sacerdotis, Onialis, et singulorum ossicia, munia expleViSA quam exactissime. Etenim Vi S est quaSi Vacca mungere; - in Scaena ineptire, diffvore, lubrica est obscena loqui, cinaedum ollicitare, to ; -'chilia hos urcessere, ab eis graviter de militibus et rebus milit ribus quaerero, dare mandata, et . - Episcopum agere, Vicarium generalem accire, cathedralem petere, adstantes benedicere, homiliam Ornatissimam recitaro; - humilem, quasi Sororeni caritatis, incedere, aegrotOS inViSere, curare, solari orbi amantissimis. Alius cani esse iuSSuS, Statim mor quadrupedis, fusus humi,

latrare coepit V. Cullerre, p. 203 Conca, p. 169). 25 V. Richer, p. 7T0 Conea, p. 165 Franco XI, 9 Eaque, Vel

tico evigilaverit, stata ab hypnotigante die et hora si Desti i- ω- denta), perficere cogitur, velit nolit, quamvis illicita, turpia, nefaria sibique noxia et repugnantisSima: lut mulierem copiam sui facere, Se fenestra deiicere, cautiones debiti, quod numquam conisaxerit, literas collubisticas cambiris subscribore Liegeois ap. Franco XI, 62); Θortissima Vita suae, perpetuo tegenda, revelare Franco VII, 44); epi- StolRS V. , amatorias mittere Franco, , 56); parentes, tradito sibi ab hypnotiZatore ferro, veneno, inserimere Franco, XI, 61); furari Richor

suit octor Campili p. 34). Quorum hodie multi apud iudices, in Gallia,

in Helvetia et penes nos, accuSatidicuntur V. Franco XI, 63 . 26 Charpign. pari. I, RP. 4; Billot, Recte h. ete , t Ι, P. 261. Qui se eos omnium primum detegisse putat, an 1829 t. I, p. 41 .

EM. Venogia, ete. V. Magnetismo animale, p. 13. 14. 30 V. Malherbo, oum d --9nct. t. XIV, p. 366, etc. Interdum

39쪽

44 En praecipua magnetismi, seu hymoti8mi, portenta. rimo initio, haec multis circulatorum et ludionum praestigia l); aliis, ex morbis nervosi8, deliramenta 2): utrumque deVium, nam constant evidentissime quamvis nec fraudes, nec circulatorum et ludionum fallaciae semper abfuerint 33. Itaque a sapientibus in causas eorum inquiri coeptum est; sed tot pene sententiae, quot capita. Missis his, quae ad extasim pertinent quippe increduli ea rident, credentes demoniaca esse non dubitant, medici et clinici negligunt, quia neu pathologiae nihil intersunt), ea tantum pro8equa phoeninmena, quae pertinent ad luciditatem et somnambulismum Horum igitur causa vel in ipso magnetigatore, vel in magnetigato, Vel

extra eos extare necesse est.

45. lurimi in ipso magnetigatore extare, eaque fluidum 88eputant, quem ipse in magnetigatum iniicit fluidistae ideo dicti ). Alii fascinum oculorum: hos praetereo, quia physici et medici in

' His pro εrto fuit, in nobis inesso fluidum quemdam animalem bi licet m), atque, uti ope huius fluidi quisque movet sui corporis membra, ita ope eius in alium immissi, huius membra moveri 1). Sed multi rid6nt fluidum huiusmodi 2); inter eo autem, qui illum adstruunt, non OnVenit, utrum sit instar electrici, an nervet 3). At quisquis ille Sit, non apparet,quaomadmodum magnetigator illum in alterum, abSentem quoque ac Θmωtissimum, acore valeat. Sed valeat fluidus ex materia est; qui igitur ea, qua immaterialia sunt, in alios transferr potest Utputa, ideas, iudicia, actus voluntatis 4)3 Et quae nunquam fuerunt in mente magnetizatoris, haec a quo in crisiacum transfert γ

40쪽

lebrior odis rident et fluidum 4het fascinum 5 huiusmodi. Recentiores quidam omnia adscribunt voluntati imperioque sustyestioni)magnetigantis. Sed est novum prorsus, quippe ante e8merium inauditum; et a veritate alienum est, nam constat, haec praestari soliu8 magnetigantis, seu hypnotigantis, non alius, licet praesentis, Voluntate et imperio 6 . 46. Hac re alii rentur phoenomen magnetismi seu hypnotismi ab ipsomet magnetigat et latentibus in eo facultatibus esse repetenda sed hi quoque diversi. Nam quidam cen8ent, naturale e88Θhuiusmodi saeuitates, quidam praeternaturales. Et qui naturaim, alii physiologicas, alii, ex morbo cerebrali, athologicus 7). Verum

hoc quoque novum est. Quamobrem, nonnemo ex recentioribus ea

immaginationi et phantasiae magnetigati tribuenda esse putat. Sed qui hoc steri potest in his qui hypnotigantur, cum naturaliter dommiundi 8)8 Praeternaturales omitto, quia hodie spernuntur 9h I.

4 V. Franco, XIX, 110 XXIII, per sensit acceptarum D. h. I, 140. Quid, quod hodio plurimi hypno Par. 78 4). Quaenam autem per Sen- tigant seipso V. Franco, XIX, sum accipere dormiens potest Qui 1, p. 111)3 autem Vigilans hypnotigatur, quid Sin J V Franco XXIII, st 2, 3 des, accipit ab hypnosigant; Si au-Nempe aiunt, faΗciuum pati homi tem immaginationem intelligis montis Des debilioris constitutionis, velut in et animi porturbationem, aut nullusentes, infirmi, foeminae hystericae. Subest perturbatio, ut in his qui hy-Atqui hodio robustissimi quoque hy pnosigantur volentes aut Bubest, tpnotigantur. Dixi oculorum, quod a qui fieri potest, ut turbidi animorum Veteribus etiam per quemdam fui concitatique motus, qui confusionem dum explicatur V. D. h. I, p. 117, parere nati sunt, hiciditatem pariani33, 2); nam qua madeflcium est, Seu 9 Noomagnetologi causas p a incantatio, de eo dubitare non licet ternaturales irrident, easque grandi 6 V. Franco supercilio relictui et nedum Donato, I V. Cis Cati. Ser. VI, ol. 3, Sed orselli, Richer Gongales, qui p, 295 Briss de Boismont Histoire omnia me phoenomen praetΘPDR-misonne des apparitions des D turalia admittunt; sed vel ipse Lom-smetis, etc. ari 1852. brOSO, qui e re Vera non deesse mor- 8 V. Franco, XIX, dicus tenuit in congressu avia enin phantasia, rue imaginatio, habito n. 188T V Franco XV, 9;qνω thesaurus quidam somnorum XXIII, 250). Hi qui putant, supernaturales Ase facultates huiusmodi docentisas inhaesisse naturae hominis elevatae, et cum per Adae peccatum non fuerint penitus interemptae per ascesim redintegrari Seu naturalem, ut in Noo- plutonicis, seu supernaturalem, ut in Sanctis i). Sed fatentibus ipsis ma

SEARCH

MENU NAVIGATION