장음표시 사용
101쪽
Art. IV. Utrum S. Script doceatices a Christo hierarch constit esse. 85 ordinatus. Erg0. Prob. autes Mam Ini inpositi Seu χειρο-im ιa est eligendi ratio, qua multitudo, ut mos Graecorum erat, manibus sublatis declarabat, quem habere vellet. Resp. Nego linteo et conseq. Ad probationem antecedentis distinguo nianti uni impositio seu Mooro νια igniscat genus electionis apud Graecos, transerat in libris . . nego. lii . . auctores acri ad signiscandam manuum impositionem verbis utuntur, quae Vocabulo graeco χειροθεσία reSpondent. Aet. l. 6. XlIl. 3. II. Tim . . . Semel tantum Georoνία legitur. Nempe cum constituissent illis, inquit auctor
di aurola ποε 'υτερους. et XIV. 22. At eo l0c nulla electio, quae a p0pulo manibus elatis fit, sed ordinati designatur id, quod ex structura et adjunctis patet. Paulo enim et Barnabae, non populo, illud χειροτονειν tribuitur jejunium et preces actum illum omitantur denique obleusner, uinoel, 0l viri catholici, versi Lutheri, ver8i Anglicana et antea manus sublatas eligenti multitudinis Calvinus non ad ni ittunt. Quod ad Graeco attinet, transeat e dixi, quia ex Appian et Philone apparet 08 qu0que χειροτονζθῆναι dici, qui sine multitudinis suffragiis principe creabantur. Instabis. X ritu mere deprecat0ri non equitur, ut p0testas data sit. Atqui manuum imp08itio deprecantium, non
consecrantium ritu erat. Ergo Prob. minor ex saetis. Ita
Jacob positis super caput Ephraim et Manasse manibus, sitis Joseph benedixit Gen. XLVIII 14, 5. parvuli autem Christo
oblati sunt, ut manus eis imponeret et oraret Matth. XIX, 13 15. Nem. Dist minorem manuum imp0sitio deprecantium ritu erat, Uaudoque concedo; Semper, nego. Ad probationem minoris distinguo exempla prolata Stendunt ritum eundetu, quo pote8ta Saera datur, materialiter, concedo; ormaliter, nego. Cum Signum externum habere p088it 8um multiplicem, adjuncta rerum consideranda Sunt, quibus usus determinatur; nam idem non est, qu0d ar0 manibus super caput arietis
p0sitis Exod. XXIX. 15.), atque illud qu0d Moyses egit
manibus positis super Josue Deut XXXIV. 9.). Joannes baptizavit, rap08toli baptigarunt; at idem non est Similiter ex
102쪽
86 Quaestio 1II. De constitutione eccle8iae.
adjunctis patet impositionem manuum, qua Christi ministri in nova lege instituuntur, a ceteris manuum imp08itionibus formia liter discrepare. Exempli causa: S. Paulus ad Timotheum
scribit admoneo te, ut resuscites gratiam Dei, quae est in te per impositionem manuum meartim. I. im. 1. 6. En manuum impositio a Paulo acta. Quid autem per ὁια actum illum Paulus effecit Ut in Timotheo esset gratia Dei. Haec
autem gratiae effectus ad instituendo ecclesiae ministros ordinatur, prout palam 8 e praeeepto Manus cito nemini imposueris. d. iiii. V. 22.
0 . II. Qu0 e impetit soli virtuti insnitae et internae
operationi Dei, nequiter tribuere operati0n entis finiti exteriori. Jam vero hierarchia constat ex hominibus nitis operantibus exterius. Ergo hierarchia contraria est toti N. Testamento, quod Christianorum justiscati0nem Deo interius operanti tribuit. Resp. Diat minorem hierarehia constat ex hominibus nitis operantibus aeterius, et qui sunt instrumenta Christi Dei et hominis, conci qui operantur Virtute propria et ut causa principalis, nego. Lutherus urget solam dem, et cath0licam doctrinam Iudaicam habet, quod haec a justiscati0ne cooperationem hominis non excludat Calvinismus in virtute ins ita Dei praedestinantis consistit, et catholicis paganismum affingit, quod etiam exteriora gratiae media pr0steantur. Verum duplicis insimulationis fons est err0neu conceptus de aetivitate divina, quasi haec esset huju8modi, ut Deus, causa prima et principalis, in applicanda gratia h0minibus, hominum ministerio tanquam instrumento uti nollet aut non p0sset. Quod quam sal
sum sit, et argumenta prolata Stendunt, et ea, quae Supra in antecessum diximus.
Utrum constitutio ecclesiae hierarchica veterum etiam testimonio comprobetur. I. Status quaestionis. Conspici desinente saeculo II. hierarchiam aliquam, adversarii non negant. Sed asserunt principatum illum non a Christo constitutum, sed ante nem
103쪽
saee uti l a communitate seu coetibus fidelium, ut ex paribus inter pares nonnulli praedicando verbo et sacramentis administrandis prospicerent. Quamobrem in hac thesi maxime refert, 'ectestimoniis veterum propemodum insinitis, ea eligere, quae sunt antiquissima, ' in iisdem testimoniis investigare, quid argumenti pro divina ierarchiae institutione complectantur.
Thesis Cousfitutio ecclesiae hierarchica veterum testimonio
Arg. I. Hierarchia est coutus jure divino potestate distinctus. Atqui veteres coetum hujusmodi cognoverunt. Ergo. Prob. min. X auctoritate S. Clementis R0mani, S. gnatii Antiocheni, S. Polycarpi et aliorum. a S. Clemens ait: a quibus celebrari vult Dominus ipse excelsissima sua voluntate definivit. - Iterum: Ap0stoliu0bi jussu D0mini Jesu Christi evangeligaverunt; esus Christus jussu Dei. Missus est igitur Christus a De0, et apostoli a Christo, et factum est utrumque ordinatim eae voluntate Dei. Itaque acceptis mandatis . . . constituerunt episcopo et diacono eorum, qui credituri erant. Deinceps memorata Virga Aaron, quam germinantem elegit Deus ad . . transit his Verbis: Ap0stoli quoque nostri per Jesum Christum Dominum nostrum c0gnoverunt, contentionem de nomine episcopatu oborituram ob eam ergo causam perfecta praescientia praediti c0nstituerunt praedictos, ac deinceps ordinationem ἐπινομη io' dederunt, ut quum illi decessissent, ministerium eorum alii viri probati exeiperent. Ep. I. ad Cor. XL XLII.
XLIII XLIV.b S. Ignatius in epistolis, quas 105 117 ad plures
ecclesias seripsit, docet oportere fideles esse unitos cum episcopo et presbyteris ejus et diaconis voeta sententiam Christi designatis quos secundum propriam voluntatem Suam
Alias ἐπιδομην, ἐπὶ δοκιμῆ , etc. Hefel in proles. d. patrum apostol epistolae a. 68-70 assignat, essier, Inst. patrol. a 96 vel T.
104쪽
88 Quaestio III. me constitutione eccle8iae.
frmauit in stabilitate per anctum suum Spiritum μ. Prooem. ad Philad. Et: quemcunque paterfamilias mittit ad gubernandam familiam suam, hunc ita accipere debemus ut illum ipsum qui mittit. Manifestum igitur e8t, quod epi8copunirespicere oporteat ut ipsum Dominum Ephes. IV. tiani
illud est viri jus divinum hierarchiae pr0fitentis, qu0 epi8c0pi, presbyteri et diaconi ab Ignatio vocantur Dei praeceptum, lex Christi, Dei mandatum. Ad rati XIII. Ad Magn. II., Ad Smyrn. VIII. c S. Polycarpus presbyteris et diaconis docet obtem perandum 88e tanquam Deo et Christo ab eodem diaconi dicuntur ministri Dei et Christ non hominum. Ad Philipp.
V. IV. S. Irenaeus: Valde enim persectos et irreprehensibiles, in omnibus eos volebant apostoli esse, qu0s et Successores relinquebant suum ipsortim locum magisterii tradentes. Adv. haer. III. 3. Origenes pote8tatem remittendi peceat Petro et Paulo datam memorat et iis omnibus, qui post ap08tolo in ecclesia positi sunt, quibusque curand0rum vulnerum disciplina commissa St, qu08 voluit Deus in ecclesia sua esse medicos animarum μ. Hom. I. in s. XXXVII. 8. Cyprianus: Inde a Petro per temporum et successionum vice episcop0rum ordinatio et ecclesiae ratio decurrit, ut ecclesia super episcop08 constituatur et omnis actus ecclesiae per e08dem praep08itos gubernetur. Cum hoc itaque divina lege fundatum it, etc. . 33 inter ali0s teste S. Chrys08t. De sacerdotio. Arg. II. Vetere censent cele8iae 88entiam c0nStare ex clero et laicis, qui clero parere tenentur, tanquam p0testati jure divino constitutae. Ergo crediderunt veri nominis hierarchiam.
Conseq. patet, eum antecedens conceptum hierarchiae exprimat.
8. Clemens in e p. I. ad 0r. ne decernit: Aequum igitur OS . . . O cervicem ponere et obedientiae loeum ni plentes inclinari illis, qui sunt duces animarum ostrarum. Ignatius:
quotquot Dei et esu Christi sunt, hi sunt eum episcopo μ; Z0tionem laudat, quia subditus est epise0po ut benignitati Dei et presbyteris ut legi Iesu Christi μ; item de Dama, Magne-8iorum episcopo; vos decet non familiarius uti aetate episc0pi,
105쪽
Art. V. Utrum con Atti e ei. hierarch votorum etiam testim comprob. 89
sed respectu potentiae Dei patris omnem impertiri illi reverentiam, quemadmodum e0gnovi et sanctos presbytero non abuti juvenili ejus conditione conspicua, sed ut prudentes in Deo cedere ei, non ei autem, sed patri Iesu Christi, omnium episcopo. Philad. III. Magii. II et XIII. Magn. III. Idem S. Polycarpus d0cet, ut Supra. b. Cyprianus: Ecclesia est plebs sacerdoti adunata et pastori suo grex adhaerens. Ep. 69. Nec ergo parum Vere dixit: An 88 sibi cum Christo videtur, in adversus sacerdotes Chri8ti facit. De unit eccl. n. 7. Arg. III. Eae tribus factis a Saeculo III aut ineunte Il. hierarchiam in ecclesia fuisse, inter adversarios nostros Satis constat. Jam vero ' criptores saeculi III doctoribus utiquioribus conjuncti fuerunt, antiquiore apostolicis putribus, illi ap0stolis 2' nullum unquam tempus indicari potuit, cum nulla hierarchia esset Ergo hierarehia, etiam si Clemens, Ignatiu8 et votustissimi silerent, prudenter admitteretur. b Hierarchia pollet auctoritate a Deo data, si veteres ordinem aeramentum 8Se crediderunt. Sacramentum enim a soli De potest institui. Atqui talis est de veterum. Ergo. Prob. min. X Origene Iri Ezech. om. . In lib. Iesu Nave, hi m. 17. S. Cypr. F. 75. S. Aug. De bapt. V. 20. S. Chrys. Dc MeSurrect moritiorum, VIII. De sacerd. III. 4 etc. f. theologos dogmaticos. 6 Constituto divinitus sacrificio sacerdotium quoque juris divini admittendum videtur. Atqui a principi in ecclesia suit sacrificium divinitus institutum. Ergo Prob. min. ' A saeculo I. conspicitur altare, θυσιαστῆριον quod a patribus vocatur
divinum, caeleste. S. gn. Antioch. Ad Masu. VII. Ad Philad. V. Athaia Apol. H. Aug. De civ. Dei, XXII. 8.; Kraus, Real-Encyklop. ad vocabula sitar et Arcosolium. 2' S. Justinus, Dies XLI. XVI. XVIL, S. Irenaens, Adv. haer. IV. Tertuli. Adv. Jud. cap. V. et Vetere universim Malach. I. 11. ad ueharistiae sacrificium referunt.
106쪽
00 Quaestio II. id constitutione eccle8iae.
0 . I. Tertullianus ait: Disserentiam inter ordinem et plebem constituit ecclesiae auctoritas, et honor per ordinis con8e88um anetiscatus. Adeo ubi celesiastici ordinis n0ne8t 0nSe88us, et offers, et tingis, et sacerdos es tibi s0lus. 'De eaehori. castit. cap. VII.
Resp. Data, non concessa, Tertulliani auctoritate, dist. antein ecclesiae auct0ritas disserentiam inter ordinem et plebem c instituit, in electione personae et disciplina aeterna, concedo in ipsa potestate et essentialibus, nego. Hic duo animadvertenda Sunt.
Moertullianus, cum De eaehortatione castitatis criberet, ad Montani err0rem devergebat. Operis nis, ut amicus quidam a Secundis nuptiis cohibeatur, quas m0 in libr0, qui inScriptus Si De monogamia, prorsus reprobavit. Tertullianus autem, ut sit, errori sophismata copulat. Unum ophi 8maeSempli au8a proferam. Fratri nubere nefas. Atqui vidua Christiana non habet nubere nisi fratri. Ergo denuo nubere non potest. Quod non habet nubere nisi fratri e eo probat, quod nubere oporteat in domino, id est, non ethnico ergo D0n relinquitur nisi Christianus Christianus autem frater St. Omne enim nos fratres sumtis. Sic rationatur Tertullianus De monog. cap. VII. Ut in hoc l0co conceptus ratris, ita inteXtu objecto sacerdotium laici exaggeratur. Alibi etiam, Sacerdotium viduitatis Ad uxorem I. i. nominat. Deinde
Τertulliani auct0ritas non valet adversus communem On8en-8um antiquorum. Veteres autem Chry80Stomo annuunt d0centi: h Non enim homo, non Angelus, non Archangelus, n0 alia quaepiam creata p0testas sed ipse Paracletus h0001 scium ordinavit. μDe sacerd. lib. ΙΙΙ.b 1' ertullianus, ut secundas nuptias amici ex eo etiam praeca Veat, quod esse digarii n0 liceat sacerdoti, e0nceptum 8acerdotii sensu latiori proponit. Qu0d eo spectat ut ex sacerdotio laicorum e0neludatur ergo nec laicis licet esse digamis. ' Hinc ostendit presbyteros de laicis adlegi et laicisc0mpetere potestatem ut in casu nece88itati quaedam pro
107쪽
Λrt. V. Utrum constit estes hierarch. veterum etiam testim comprob. Ilsacerdote agat, Velut baptigare. Quod quidem divinae sacri principatus institutioni non os scit. ' Disserentia inter cleruine late0 sub quodam respectu, cilicet ratione electionis personarum,' honoris externi disciplinae etc. ecclesiae auctoritate haud dubie constituitur. Porro ertullianus ad c0pum suum eo respectu utitur, adhibita locutione exaggerata quidem, sed
non excitisina. Quod declarasse videtur, cum diceret: Ecclesiae auctoritas, et h0nor per ordinis conse88um sancti catus. μ4 Cum staret in fide catholica, vellicavit haeretic08, qui et laicis sacerdotalia munia injungunt De praescr. cap. XLI. Instabis. Juxta catholicos laicis nunquam licuit sterre. Atqui Tertullianus . . de late dicit: ost eri Trg0. Kesp. Dist majorem laico nunquam licuit sterre quantum ad con Seerationem, concedo; quantum ad alios qu08damae tu liturgicos, nego. Consecrandi potesta pre8bytero solidata est; at ob persecuti0nes aliasue necessitates Christianis antiquis concessum est, ut Sanctum Domini a sacerdote con-8ecratum et in arca domi religiose e0nservatum late ipsi sibi ministrabant. Cf. Tert. Id Uaeorem, II cap. V. Dionys AleX.ap. Εus. H. E. liber VI cap. XLIV. Basil. p. 93 ad Caesar. Similiter et vox liturgiae quandoque sensu latiori de iis aetibus sacris dicitur, qui absque consecratione persei poterunt.'
Tertullianus jam aperte Montanista, De monogami cap. XII. suum errorem de secundis nuptiis a lateis non contrahendi iterum ex eo probare nititur, quod clerus, cui hujusmodi nuptiae nefas, ex lateis adlegitur. Sic enim loquitur: Unde enim episcopi et Clerus Τnonne de omnibus Si non omnes Monogamiae tenentur, unde Mono
gami in Clerum 2 n ordo aliquis seorsum debebit institui Monoga- morum, de quo adlectio flat in Clerum' ' ita Theodoretus Η. . lib. I. cap. XXIII. ait S. Frumentium
eum a. 41 in Aethiopiam Venisset, sacram liturgiam τας θείας λειτουργίας perfecisse. Jam vero Frumentius, eum a. 46 Alexandriam pergens . Athanasium adiret, tum demum ab ipso presbyter et episcopus Ordinatus est. At Rufinus, qui faeti ejusmodi testis est praecipuus et longe antiquissimus Theodoreti Verba explicat. Ait enim s. Frumentium monuisse negotiatore Romanos, ut conventicula per loca Singula iacerent, ad quae, romano ritu, orationis causa confluerent', sed et ipsum multo magis eadem fecisse. iist. lib. I. cap. IX.
108쪽
92 Quaestio III. me constitutione eccle8iae.
Urgebis. Patre non pauci acerdotium in laicis etiam viris agnoscunt Ergo. Resp. Dist antecedens id sacerdotium laici internumerat et improprie dictum, concedo externum et proprie, ego. De duplici sacerd0tio supra diximus. Et ane Veterum testimonia, quibus doctores etiam catholi ei sacerdotium sensulatior aeceptum commendant, nihil unquam haereticis patrocinari poterunt. In haeretico autum cadit h0c ei inlliani: hQuum extollimur et inflamur adversus clerum, tunc unum omne Sumus, tunc omne Sacerd0te8, quia Sacerdotes nos De et Patri fecit quum ad peraequationem disciplinae Sacerdotali prov0eamur, deponimus insula et impares umus. De
Utrum ecclesiam ierarchice constitui conveniens sit. I. catholicorum sententia. Censent prolestantes doctrinae catholicae, hierarchiam per Se rejiciendam, quod minime congruat 1' eum susticientia gratiae Christi; 2 eum cultu Dei immediato, null0que interposito medio; ' 3' cum libertate evangelica Modernos rationalistas et atheos silentio praetere0, quibu contractum socialem' edocti aut commmiis-mum religiosum L appetentibus nihil habetur antiquius. quam
religion 'alter et a societ est e perit. Hist g n. de a civilis ι- tio en Europe. aevo V. J J. Rousseau Contra sociat.' Ρ. J. roudhon in opere posthumo: Darisme et Christiani3me CL contra errores de libertate. Encycl. Libertas 20. Juvii I 888.
109쪽
Art. I. iiiiii celesiam ierari hic eonstitui conveniens sit. 93estient identia trahi ad perturbationem ordinis. Porro tria in eo nVenientia , quae protestantes quasi dogmata doctrinae eat holicae de hierarchia objiciunt, non sunt nisi argutiae. Quod paucis expono, ne argumentis ambigui uti videamur. Itaque ' ne laesa per hierarchiam dicatur u scientia citiue Christi, illud attendere oportebit, quod ari . . in antecessum dictum est, videlicet Christum esse justiseationis nostrae
causam principalem, hierarchiam instrumentum, cujus actio εaeteritis eaehibetur, sed sortitur essectum interiorem eae virtute
principalis agentis, quod est Deus. 2' Quod ad ultum Dei immediatum et privatum attinet, huic atholici negant hierarchiam adversari. Actus enim princiti religionis Christianae, sicut actus dei, spei et caritatis ii su quidem et formaliter individuorum sunt, sed Dei causaliter. Jam vero juxta doctrinam catholi eam causa suprema hierarchiam tanquam instrumentum adhibet, tum ut fidei veritates propo-uantur, tum ut gratiae plurimae conserantur per sacramentorum administrationem. Ita praejudicata illa opinio, quasi cultus Dei immediatus et hierarchia inter se repugnent, concidit. Nimirum etiam S. Paulus ait Dei enim sumus adjutores Dei agricultura estis. . Cor. III. . Accedit quod religio Christiana habet actus etiam publicos et sociales. In actibus autem hujusmodi minister acer, puta Si pre8byter pro popul0 precatur Deum aut sacra saeis, privatos sociorum actus et cultum immediatum non excludit, sed socios omne ad bonum commune conjungit. 3' Libertas nangelica signiscat libertatum aut a lege Judaica aut a jugo peccati aut a regimine. t riinum et secundum nihil continent, quod hierarchiam excludat tertium non est libertas, sed Darchia. Haec explanare habui de inconvenientiis, quibus hierarebia a protestantibus impugnatur. Thesis Ecclesiam a Deo hierarchice constitui est con
Arg. I. Cum Sapientis sit ordinare, apientissimus celesiae Conditor haut dubie ordinavit iudelium multitudinem. Ordi.
110쪽
94 Quaesti III. me constitutione ecclesiae.
Datur autem multitudo regimine. Ergo Christus delibus suis regimen seu hierarchiam constituit. Arg. II. Eae analogia ordinis naturalis. Deus in regenda rerum natura causa secundas adhibet. Atqui huic ordini in ordine supernaturali ecclesiae optime respondet hierarchia. Ergo hierarchiam a Deo institui, fuit conveniens. Explicatur
major. Ut Deu - ait Angelicus, in suis operibus reprae-Sentaretur, D0 8olum Secundum quod in se est, sed etiam
secundum quod aliis influit, hanc legem naturalem imposuit omnibus, ut ultima per media reducerentur, et media per prima. Suppl. q. XXXIV. a. 1. Explicatur et minor. Videlicet ministri aeri divinitus instituti, ut aliis sacramenta traderent, ἡ suo modo De in hoo 88imilati Sunt), quasi De cooperantes; sicut et in corpore naturali quaedam membra aliis influunt. μS. Thom. l. c. Et sic adimpletur illud, quod gratia naturam non tollit, sed perscit. S. hom. . . I. a. 7. Arg. III. Eae visibili gubernatione Christi. Visibilis gubernali Christi fuit quoddam instrumentum conjunctum invisibilis Personae divinae, ut 0m per visibilem gubernationem ad invisibilia revocaretur. Atqui c0nveniens est, continuari visibilem illam gubernationem Christi atque id siet, si Christus hierarchiam instituit. Ceelesia igitur convenienter hierarchice constituta est. rob. min. Visibilis Christi gubernatio fuit
convenien e parte naturae humanae. Eadem autem hominum natura per8eVerat, quod erat temp0ribus Christi. Erg0 semper valet haec Angelici doctrina: per peccatum natura humana vulnerata est, et ad sensibilia demersa, ut ad invisibilem Verbi gubernationem n0 sit sufficienter idonea. Unde oportuit medicinam vulneri adhiberi per humanitatem Christi, per quam Christus satisfecit; et portuit quod visibilem naturam aSSuuieret, ut per vi8ibilem gubernati0nem ad invisibilia homo
reV0caretur. Quaest disp. De verit. XXIX. art. . ad 3. Jam
vero visibilis illa gubernatio, post Christi ad Patrem reditum, non continuatur nisi per illos, quibus Christus tanquam visibili gubernati0nis instrumento utitur. s. S. Thom C. Gent. lib. IV. capp. LVl. et LXXIV.