Summa apologetica de Ecclesia Catholica ad mentem S. Thomae Aquinatis

발행: 1890년

분량: 802페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

111쪽

Art. VI Ut ruin ecclesiam ierarchie constitui conveniens sit. rab

olad otiori S.

0 . I. Unus est Mediator omnium hominum, Christus. Atqui veritati huic hierarchia adversatur. Ergo hierarchi eaedelesia Christo indigna est.

Resp. Dist maj. Christus est Mediator unicus, ut causa meritoria, cono. ut applicans merita, subdist. principaliter, concedo in Strumentaliter, nego. Et nego min. Quae sit distinctio majoris, S Thomas his verbis ostendit: Quia . . . mors Christi est quasi universalis causa humanae alutis, univer8alem autem causam oportet applicari ad unumquemque effectum, necessarium sui exhiberi hominibus quaedam remedia per quae eis beneficium mortis Christi quodammodo conjungeretur. Gent. lib. IV. cap. LVI. Minor ex iis, quae de Christo , causa principali, et de hierarchia, Christi instrumento, diximus,

omnino insi matur.

Instabis. Deus in justis candis hominibus nullius instrumenti indiget. Ergo convenientia illa, quae e ratione in8irumenti sumitur, est prorsus inani S. Resp. Dist antee. Deus in8trumento non indiget, ex parte Dei, cono. e parte hominum subdist. nece88ari non indiget, conet congruenter, nego. Quare . h0ma8: Deus non utitur instrumentis vel cauSi mediis in sua actione pr0pter sui indigentiam, sed propter essectum convenientiam. Onveniens enim est, ut nobis divina remedia exhibeantur secundum m0dum n0strum, idest per ensibilia. Quaest di8p. De verit. XXVII. art. . ad 16. Deinde hoc est ad complementum ordinis universi, ut ejus Dei bonitas multiplicius diffundatur in res, dum res ab eo n0n solum suscipiunt bonitate proprias, sed insuper qu0 alii causa b0nitatis existant. S. hom. Suppl. 9. LXXII. art. 2. Dices Christus aperit et nemo claudit; claudit et nemo aperit. Apoe. III. 7. Posita autem hierarchia non solus Chri-8tus est, qui aperit. Ergo hierarchia c0ntraria est dignitati Christi. Resp. Dist. min. Non olus Christus aperit, si hierarchia agat virtute propria, conci: tanquam Christi ministra. nego.

112쪽

96 Quaesti III. me constitutione eccle8iae.

S. Trinitas habet clavem auctoritatis Christus homo clavem excellentiae hierarchia clavem ministerii. s. S. hom. In Sent. IV. dist. XVII. . . art. i. q. l.

0 . II. 0minem homini in spiritualibus parere, virum persectum dedecet. At Christi discipuli ad vitam persectum

vocantur. Ergo hierarchia neque ex parte hominum conveniens putari poteSt. Resp. Dist. M. in spiritualibus dedecet parere homini legitima missione carenti, conc. homini legitime mi SSO, nego. Qui alienum dignitate sua ducunt parere hierarchiae, illos o0nsiderare oportet, homines maxime persei, observata ordinis lege, de qua S. Paulus: Omnis anima potestatibus sublimioribus subdita sit. Rom. XIII. 1. Atque . h0ma praeelare dixit: Quaelibet res perscitur per hoc quod subditur suo superiori; Sicut 0rpus per hoc quod viviscatur ab anima. II. II. i. LXXXI. art. 7.

Utrum episcopi sint ex ghristi institutione presbyteris superiores.

I. De ordinibus generatim ordo, si propriam ejus vim et notionem accipiamus, est di8positi superiorum et D seri0rum rerum, quae inter e ita aptae sunt, ut una ad alteraui reseratur. Quum itaque in hoc ministerio ecclesiastic0 multi

sunt gradus et variae sunctiones, omnia vero certa ratione distribula sint et collocata, recte et commode ordinis nomen ei impositum videtur. Catech Rom. p. II. cap. VII. . Ordine autem Septem sunt ordines minores quatuor, videlicet: ostiarii, lectores, eaeorcistae, acolythi ordines majores vel sacri tres subdiaconatus, diaconatus et ordo sacerdotalis Ordinis sacerd0lii primus gradus dignitatis et potestatis est sacerdottim Secundu episcoporum. Diaconatus, preSbyteratu et epise0patus divina ordinatione instituti sunt. Cone Trid. 8e88. XXIII. can. I. Plures, aliis tamen negantibus, subdiaconatum et quatit ii ordines minores aeramenta esse affirmant. Diversae dignitates episcoporum, arehiepiscopi, metropolitani, patriarchae

113쪽

Art. VII. Utrium episc. sint ex Christi instit presbyteris superiores 97juri sunt ecclesiastici. Duplex vero potestas in hierarchia considerari potest, ' potestas ordinis, quae ordinatur ad efficienda sacramenta, ' potestas iιrisdictionis, ad quam pertinet docere et regere gregem Christi Hierarchiae toti prae- est Romanus Pontifex.lI. Nomen presbyteri et episcopi. Presbyter ποεμβυ-rερoc secundum etym0 idem valet quod senior. Verum a Graeci πρεσβυτερος Saepe de eo quoque dicitur, qui majoris seri debet. In libris N. . vox presbyteri modo homine aetate provectos designat, modo vir08, per manuum impositionem administerium sacrum deputatos, in quibus procul dubio oportet effulgere persectum sensum gravitatemque constantiae. s. Orig. Hom. IV in s. XXXVI. Episcopus επωκοπος), i. e. inspect0r, cust08, rector, generatim non 80lum curationem et administrati0nem, Sed potestatem etiam ac dignitatem designat. In . . apostolatus episc0patus appellatur, Act. I. 20. atque S. Petrus ait: conversi estis nunc ad pastorem et episcopum animarum vestrarum μ

I. Petr. II. 25.), episcopum Christum intelligens. Generatim qui in . . episeopi dicuntur, illi a S. Spiritu positi habebantur, ut Christi gregem regerent. III. Indistinctio primaeva nomini presbyteri et episcopi. 1 Presbyteri nomen in principio eccle8iae acerdotibus primi et secundi ordinis c0mmune sui88e, plerique certum esse arbitrantur.

2 Etiam episcopi nomen primi ecclesiae temporibus utrique ordini commune fuisse videtur. Verum hac de re triplex est sententia a S. Thomas, Secutu S. Chrysostomum, appellationem utramque primo et ecundo ordini communem et promiscuam suisse affirmat. Ait enim: presbyteri et pi-800pi quantum ad nomen vocabantur et Episcopi et presbyteri. μin L. Tim. III. leel. I. s. In Philipp. I. ecl. . et II. IL, quaest. LXXXIV. art. 6. b The0doretu in ea sententia est, ut sacerdotes primi ordinis in . . apostolos v0cari putet, Sacerdote secundi ordinis episcopos o Alii primi tantum 0rdinis acerdotes epise0p0 dicto e88 autumant.

114쪽

98 Quaestio III. me constitutione ecclesiae.

IV. Status quaestionis. Hoc loco exsistit quaestio, utrum illa indistineti rei pariter fuerit ac n0 minis. Doctrina ecclesiae catholicae est, eos qui p08lm0dum episcopi ex elusive

v0eali unt, ordinatione divina 8Se pre8byteri superiores.

Nobis autem pr0p0situm n0n est disserere de diac0nal aliisque ordinibus et opitulationibus ἀνΩλήφεις I. Cor. XII. 8.), seu de illis, qui opem serunt majoribus praelati in universali regimine es. S. Th0m. In I. Cor. XII. leel. III.); sed 08 tendendum es 80lo episcopos, utique Summo Pontisci sub- ordinatos, vero e SSe praelat08 et judices cele8iae, ad quos ministri inseri0res se habent, sicut bali vi vel praep0siti ad regem S. I h0m. I. II. q. CLXXXIV. art. . ad 2. V. Adversarii. Saeculo IV. Aeriu8, , qui eum 88 et pre8byter, d0luisse fertur, quod episc0pus non p0tuit ordinari μ S. Aug. Lib. de haer. cap. LIl L), iustiatus est differre aliquid inter episcopatum et dignitatem presbyteri. Cf. S. piph. Haer. XXV. 2. Inter pr0testante in primi presbyteriani et David Blondet ' 165 5 renovato errore pri Stin contenderunt, episcopatum e88e nomen o soli ab h0minibus instituti, non dignitiatis jure divino a presbyterat di Stiliciae. Verum patres Τridentini declarant: Si quis dixerit, in ecclesia atholicam inesse hierarchiam dii in ordinatione instilusam, quae constat ex episco a presbyteris et mini Stris anathema sit. Item: ἡ Si quis dixerit, episc0p08 0n 8 Se preSbyteri Superiore . . .

anathema sit. Sess. XXIII. an. VI et VII. Thesis Episcopi sunt eae institutione Christi presbyteris

Arg. I. Eae S. Scriptura. Qui vulgo episeopi dicuntur, Sunt iis, qui vulgo presbyteri dicuntur, ex institutione Christi se jure divino superiores, si nonnulli in . Seri plura, non quidem n0mine, sed re id est, p0iestate divinitus e0llata distinguuntur. Atqui in . Scriptura ministri n0nnulli ejusm0dip0 testate ab aliis ministris distinguuntur. Ergo Prob. min. O Christus designavit septuaginta duos Luc. X. l.), qui erant apostolis 40 testate et dignitale inseri0res Atqui pri

115쪽

Αri. VII. Utrum epise sint ex Christi iustit prest toris superiores 99byteri se eundi ordinis, qui jam simpliciter presbyteri Oeantur, locum tenere videntur septuaginta duorum discipulorum. Cf. N. ho m. III. quaest. LVII. ar 2 ad 2. Ergo presbyteroqprimi 0rdinis, Π 08 epi8e0p08 appellamu8, 0eum apostolorum

tenere oportuit.b Episcopatus a presbyterat re distinguitur, si potestas presbytemos judicandi maximeque e08dem ordinundi nonnulliseeelesiae ministris exelusive tribuitur. Atqui S. Scriptura m0nstrat potestatem eju8 modi divinitus institutam esse. Ergo.

Prob. minor.

1 Ipsa potesta patet ex tota indole epistolarum S. Pauli ad Timotheum et ad itum. Legitur enim . Tim. V. 9.:

Adversus presbytertim accli Sationem noli accipere, nisi sub duobus 1 tribus testibiis et alibi Manus cito nemini imposueris, neque comm tinica veri peccuti alienis. q. Tim. V. 22. te.

2' Divina hujus potestatis instituti ex tribus intelligitur. Namque p0 te Statis natura, altem quantum ad ordinando presbyteros, talis est, ut a Di De0, auctore la pernaturalis oldinis, procedere p0ssit. um pote8ta ejusmodi potestatis apostolicae, quam Christus dedit, participatio est. Denique S. Paulus Timotheum ad potestatem, de qua diximus, exercendam divinitus ordinatum esse, ali aperte ignis eat in hune modum:

admoneo te, ut resuscite gratiam Dei, quae est in te per impositionem manuum mearum. II. Tim . . . o Christus ap08t0l08 rectores et doctores e cle8iae creaVit,

eum diceret Euntes docete, etc. Atqui . Seriptura docet a principio fuisse rectore et doctore superiores, qui ap08t0lorum vice ungebantur. Ergo admittendi sunt presbyteri primi ordinis seu episcopi. Pr0 b. minor. Rectores et oetore superiores haud dubie haberi debent Timotheus et Titus, ut patet ex epistoli past0ralibus S. Pauli Epaphroditus, quem S. Paulus ad Philippenses seribens, vocat fratrem et cooperat0rem et commilitonem meum, vestrum autem ap0stolum Phil. II. 25. es. S. ho m. In Philipp. II. leel. IV.); septem angeli ecclesiarum Asiae, qu08 Joanne Apocal. I. II. alloquitur, quandoquidem unicus appellatur uniuscuju8que ecclesiae angelus, cui ecclesiae regendae ratio reddenda St. Tae

116쪽

100 Quaestio III. me constitutione e cle8iae.

Arg. II. Eae traditione Veteres omnes affirmantis episcopos 88 a presbyteris diistinct08, iisque superiores; b praestantiam illam episcoporum esse a Christo con8titutam. O Episcopi presbyteris superiores 1 Clemens Romanus, ordinem ecclesiarum Christianis exponens, exemplum V. estamenti hoc modo profert: Summo quippe sacerdoti ua munera tributa sunt, sacerdotibus locus proprius ad8ignatus e8t, et Levitis sua ministeria incumbunt. Homo laicus praeceptis laicis constringitur. μ Ad Cor. cap. XL. Quibus verbis tres gradus hierarchiae Christianae, veteri ordinationi resp0ndentes, indicasse censetur. Deinde cap. XLII. eos ministros legitim0s

esse d0cet qui constituti sunt ab illis apostolis vel deinceps aliis viris eaeimiis. Atqui viri eximii V, qui constituendis

ecclesiae ministris praesunt et in eo munere dicuntur suppares ap0810lis, presbyteri primi ordinis Seu episcopi esse videntur. Ergo. 2 S. Ignatius Antiochenus: hortor, inquit ut in cone0rdia Dei omnia peragere ludeatis, episcopo praesidentel0e Dei et presbyteris loco senatus apostolici et diaconis. μAd Magnes. I. Et alibi: Studete igitur consi mari . . . Um dignissim episcopo vestro et digne e0ntexta spirituali corona presbyterii vestri et eum diae0nis. L. c. ΙΙΙ. es. Ad

Smyrn. VIII. Ad Trallian XIII. Ecce hierarchia, quam patres Tridentini definierunt ex episcopis, presbyteris et ministris μ

3 Hermas de lapidibus turris seu ecclesiae Xp0nens, ait:

, hi sunt apostoli et episcopi et doctores presbyteri 2 et diaconi, qui ambulaverunt in sanetitate Dei et episcopatum gesserunt et docuerunt et ministraverunt. Pastor, Vi8io III cap. V. S. Irenaeus docet S. Paulum Hierosolymas prosectum 88e in Mileto convocatis episcopis et presbyteris V. Adv. haer. lib. II.

cap. XIV. es et Apost XX. 17. Et alibi d0cet traditionem ap08t0l0rum per8pici per eos, qui ab apostolis constituti sunt

epi8copi in ecclesiis et successores eorum usque ad 08μ; et addit haereticos confundi per succe88i0De epi8eoporum . . . cap. II. Deinceps episcoporum Romanorum catalogum pertexit Clemens leaeandrinus: in eclesia, inquit, progre88i0nes episcoporum, presbyterorum et diae0norum, ut arbi-

117쪽

Αrtia VII. Utrum episc. Aint ex Christi instit presbyteris su portores 101

tr0r, sunt imitati0nes angelicae gloriae. Stroni lib. I. cap. XIII. Pluribus testimoniis n0 indigemus episc0patum

enim saeculo II vergente fixum 88e, adVerSariorum Sententia St.

4' estibus adductis fidem addunt primum episcopatus perspicuus Clementis Romani stren Adv. aer lib. III cap. III.;Τert. De praescr. cap. XXXII.), Polycarpi Ignat. Ad Polyc. Inscriptio et cap. V. 2. Iren Adv. aer. H. 3.), V0dii, qui beati Petri success0r fuit in ecclesia Antiochena Euseb. E. H. III. 22.), Marci, qui ecclesiam Alexandrinam rexit Eus. l. c. II. 16. et aliorum catalogi episcoporum ab apostolis usque ad saeculum II et III. pertexti apud Hegesippum, renaeum, Tertullianum, Hieronymum, Optatum Mileuitanum monumenta, crypta Ceciliana, verbi causa, in qua l0culi episcoporum R0ma-n0rum saeculi III a Zephyrino usque ad Mum 218 283)et inscriptiones, epise0patum proprie dictum indicantes, reperti

Sunt documenta liturgica, sacramentaria Leonianum et Gelasianum, liturgiae lexandrina, Aethi0pica et Nest0riana Novalianus, Sehismaticus, et haeretici saeculi III. idem cum catholicis sentientes Tert Praesor. cap. XLL Eus. E. H. VI. 43.); ad Xtremum praescriptio, cum nemo unquam tempta indicaVerit, quo episc0patus in ecclesia habitus non fuerit gradus distinetus et presbyteratu Superior. b Episcopatus ut gradus distinctus et presbyteratu superior Christo institutus est. 1' De divina hierarchiae institutione 8umma Si Veterum consensio. s. art. 6. Atqui veteres omnes signiseant episcopatum esse elementum ierarchiae essentiale et praecipuum. Ergo Minor satis patet ex patribus m0do laudatis. Adde qu0 S. Ignatius Antioch dixit: Cuncti similiter revereantur diae0n0s ut esum Chri8tum, sicut et episcopum, qui est typu patris, presbyteros autem ut senatum Dei et e0ncilium apostolorum. Sine his ecclesia non vocatur. Ad Trall. III S. Cyprianus: Dominus n08ter, cuju praecepta et m0nita observare debemus, Episcopi honorem et ecclesiae uae rationem disponens in evangelio loquitur te. p. 27. Deinceps d0cet epi8e0porum regimen divina lege fundatum e88e. i. c. 2 Patres affirmant, p0testatem ordinandi presbyteros epi-

118쪽

102 Quaestio III. . De constitutione ecclesiae.

se0pi exclu8iVe competere. Ergo epi8copatus a Christ institutus est. Conseq. patet; etenim Si epi Scopatu pro temp0rum necessitate humano c0nsen 8 inductus fuisset, potestas valide ordinandi presbyteros iam ab80lute episcoporum non 8Set. Probatur antec. 8. Hieronymus ait: Quid facit excepta ordinatione episcopus, quod presbyter non faciat 2 p. 85. ad Evangelium. Et S. Chrysostomus: 80la quippe ordinatione Superiores

illi epise0pi sunt, atque h0 tantum plusquam presbyteri habere videntur. μ 0m. I. in Ioim. S. Epiphanitis erit d0gma de aequalitate episcopi et pre8byteri in hunc modum c0nsutat: , Hoc enim con8tare qui pote8t Siquidem episc0p0rum ordo ad gignendos patres praecipue pertinet hujus est enim patrum in Ecclesia propagatio. iter pre8byter), cum patres pre8byteros non possit, li0saeclesiae regenerali 0 ne l0ti0nis baptis

malis pr0 ducit, n0 tamen patre et magistros. Quinam vero fieri p0test, ut is presbyterum con8tituat, ad quem creandum manuum imponendarum ju nullum habeat sμ εχοροα χειρ0- θεσίαν του χειροτονειν).μ Adv. oer. III. 75. . Atque cum Ischyras se a Colliath presbyterum ordinatum esse perhiberet, episc0pi sere 100 Alexandriae congregati, Schyram X eo c0nluderunt, qu0 Collullius episcopu8 0n fuerit. Seripseruntonini ad Julium, Romanum Ponti scem: qu paet igitur pres

presbyterum obii88e, ambasqu8 ejus manus sine auctoritate sui 88e, omnibus notum est. Athan. sol. c. rian. n. 12.3' Aliud argumentum sumitur ae factis publicis Scriptores catholi et antiquos haeretico refellere OnSueverunt e Sueee8

naeus, et successores relinquebant suum ipsorum locum magisterii tradentes. Adv. huer. III. 3. Cui rei argumento sunt S. Irenaeus, Adv. haereses oertullianus, De praescriptione; S. Cyprianu8, De unitati, eccletiae. - Aliud suetum est publica damnatio Aerii. - ecedit ut Constitntiones apostolicae, antiqui ean0nes, liturgiae d0eeant, plenitudinem sacerd0tii esse in episeop0 namque epiScopatu appellatur Oldo primu8μ, Summum saeerdotium μ, praerogativa fastigii μ; et ordinali episeo palis , multiplicatio gratiae pre8byteratis q. , proVectioni aug-

119쪽

Art. VII IItrum epise Aint ex Christi instit presbyteris suppriores 103

ni illum Denique nulliuia tempus, locus nullus iudieari pote8t, qui ecclesia Deli inani de divina episcopulus in lituli unoni utaverit Vale igitur argumentum praeseriptionis. Arg. III se rationi . In quavis societate ordinata portete ΝSe ministro aliquos superiores, per quos in seriores ministri uniantur, sicut et ipsi superiores per unum Supremum. Jam vero minis1 si hujusmodi superiores ecclesiae epi800pi appellantur. Rrgo episeopi, cum Christus sit auctor ordinis, divinitus instituli osse convenienter dicuntur. s. S. h0m C. Gent. lib. IV.

cap. LXXV L; S. h00l. Suppl. quaest. XXXVII. ari. 1.;

0 . . Olim episc0pi et presbyteri n0mine non distingue

bantur. Ergo nec re. Rem. Dat ante: nego e0n8eq. Utrique V 0cabulo quaedam ad signis eandum munus Reerdotale vi propria inest: nam uniun, Rit Beda, sapientiae maturitatem, aliud iu-dustritim curae pastoralis ignis eat μ. Hi ne sacerdotes et primici se eundi i dinis promiscue presbyteri et episc0pi appella bantur. Postmodum tamen, inquit S. Thomas, ad schismavi landirin nece88arium fuit, ut etiam nomina distinguerentur, ut et majores dicerentur episcopi, minores autem presbyteri. μIl. l. quaest. CLXXXIV. art. 6 ad 1. 0bj. II. I. Tim. IV. 4. imotheus i dinatus esse dicitur ., eum impo Sitione maliturin presbyterii. Atqui im0theus habetur epi8e0pu8. Ergo, eum superiores ab inferioribus non ordinentur, episeopu n0n est pre8byter Superi0r. liesp. Dist majorem heum impositi0ne manuum pre8byterii' exelus epise0patu, ego in eluso subdistinguo, ut preS by ter eooperarentur essenii aliter, nego aestidentaliter propter Solemnitatem, transeat. 0nstat presbyteri nomen fuisse episcopi et Sacerdotibus ordinis secundi e0mmune hine nihil ex Voce presbyterii pr0batur. Res ipsa a S. Paulo explieatur, eum alio l0e de im0thei 0rdinatione dixerit per imp08ili0uem manuum mearum II. Tim. Ι. . Instabis. In S. Scriptura nusquam apparet epi800patus

120쪽

104 Quaestio ΙΙΙ De constitutione ecclesiae.

monarchicu8, seu unus, qui p0testate ceteri praecellens tali ecclesiae regendae constituitur. Atqui episc0patus in ecclesia catholica est monarchicu8. Ergo. Resp. Dist majorem: Non apparet episcopatu monarchicus quantum ad persectam circum8criptionem dioeceseon transeat; Secu8, nego. itus enim et imotheus et septem episcopi ecclesiarum, qu08 Apocalypsis designat, epi8copatu m0narchico functi sunt. Sed haec quidem hactenu8. Hoc autem animadvertendum est, aliud 88 ipsam potestatem episcopalem, aliud legem ecclesiasticam, qua singulis episcopis urisdictionis nesassignantur. Ordini enim potestatem et jurisdictionis proximam saltem capacitatem a Christo conferri in aperto est, fines autem jurisdictionis episcopis pedetentim con8tituti sunt. Quare ratione sui potesta sacerdotis, ait S. h0ma - naturaliter et ex jure divino subditur p0testati Episcopi, cum sit imperfecta respectu illius n. cap. IV. Urgebis. Forsitan episcopatu ab deis Iudaico-Christianis et Graeco- Romanis originem duxerit. Ergo ad institutorem

divinum recurrendum non est. Resp. Dist antecedens quantum ad 88entialia, nego; quantum ad accidentalia quaedam, transeat. Et nego e0n8eq.

Sacerdotium . . hierarchiae catholicae umbra suit, causa non fuit. Nec refert, quid seri potuerit, eum factum institutionis divinae adversu hypotheses qua8cunque pr0baVimu8. Si quis tamen dixerit, ecclesiam Judaeo vel R0manos in accidentalibus quibusdam secutam 88e v. g. Romanos in deseribendis provinciis ecclesiasticis, n0n repugn0. 0 . III. S. Hieronγmi auctoritas magna est. Atqui ancius docet, eosdem esse Presbytero quos Episcop08'. 0. 146. ad Evangelum. argo. Resp. Dist majorem S. Hieronymi auctorita magii est,

concedo major quam consensu communi patrum, Nego. Et

dist. minorem secundum quid concedo simpliciter, nego. 8t sane presbyter idem quod episcopus secundum primitivam nomini communitatem et potestatem consecrandi Corpus Christi; verum si presbyter et episcopus c0n8iderentur secundum propriam rationem auae speciei procul dubio disserunt Hiero-

SEARCH

MENU NAVIGATION