장음표시 사용
161쪽
Art. III. Utrum ecclesia Christi sancta sit. 45
lata divinitus obtinet, atque fideles, quo Christus ad ecclesiam
triumphantem praeparat, in ecclesia militante anctis cantur. Instabis. Quod mere internum est, nota non est. Atqui sanctitas membrorum interna est Trgo. Resp. Dist. min. 8anctita membrorum interna est, principaliter, concis exclu8ive, nego. Non obstante multorum hypocrisi, vitae tamen anctitas insterorum virtutibus, actibus heroicis, miraculorum gratia manife8tatur. Namque eae fructu arbor
Urgebis. A mlijori parte sumitur denominatio. Mali plures
in ecclesia quam boni esse possunt. Ergo. Resp. Dist. M. a maj0ri parte sumitur den0minatio, quando agitur de qualitate extensa, cono. de qualitate n0BeXten 8a, nego. Parie enim pro majori sua parte suffieienter dealbatus, albus denominatur in aliis autem non a majori seda potiori parte umitur denominatio, seu ut ait S. Thomas: ἡ denominatio si a forma, quae dat speciem rei. Per hermeneias, lib. I. leet VIII. . .
0 . II. Quod est c0mmune non distinguit. At miracula
non sunt Verae eccle8iae propria. Ergo non distinguunt. Prob. min. Sua uni satanae miracula et idololatriae apostolus monet Antichristi regnum s0re in omni viritit et signis et prodigiis mendacibus, ΙΙ. hess. II. . quin imo Christus ipse cautos nos fecit, his verbis dabunt signa et prodigia, ita tit in errorem inducantur si feri potest etiam electi. Matth. XXIV. 24. cf. post XIII. 13, 14. Resp. a Argumentum nimi probat, et eo spectat, ut etiam Christi ae apostolorum miraculis fides abrogetur. Haec ab operatione satanae intem08ei possunt, aut non po88unt; ip088unt, quidni et alia miracula, patrata temporibus subsequentibus si non possunt, ergo desus absurde dixerit: Si mihi non creditis, operibus credite. Ioan X. 8.b Dist pr0bationem minoris patrari 088unt miracula a malis in testimonium veritatis, cono. in confirmationem
erroris, subdist. miracula salsa, cono. Vera, Nego. Verum miraculum, cum totum ordinem maturae reatae transcendat,
162쪽
146 Quaestio V. me notis eccle8iae.
a solo De fit, qui testis salsitatis esse non potest. ReVera signa pseudoprophetarum in ipsis Scripturae locis, adversus thesin allatis, mendacia Oeantur. Instabis. S. Augustinus de miraculis: quaecunque inquit talia in atholica sunt. de sunt approbanda quia in catholica sunt; non ideo manifestatur ecclesia, quia haec in ea sunt. De nit ecclesiae, cap. XIX. Ergo miracula ad notam sanctitatis referri non debent. Resp. Dist antee. S. Augustinus ita loquitur respective, conci ab80lute, nego. Cum Donatistae patribus, conciliis, miraculis gloriarentur suis, S Augustinus, ut effugia intercluderet, dixit, his omnibus omissis, solam celesiae catholicitatem euuniversalitatem jam respiciendam esse. Sic enim apertissime confundebantur Donatistae, asseverantes ecclesiam Christi retineri in sola Africa μ. Praeterea Augustinus miraculorum charisma tanti fecit, ut in Retract. lib. I. cap. XIII expresse sibi declarandum esse censuerit, miracula n0 ad ecclesiae primordia coarctari, sed ea durare in aecula subsequentia.
ARTICULUS IV. Utrum ecclesia hristi sit catholica.
I. Definitio notae catholicitatis Catholicitatis notaeSt eccle8iae proprietas, qua conspicue numerosa et ubique una per mundum universum emanat. Explieatur definitio. 1 Verbum catholici ductum est a graeco: καθ ὁλον, qu0deSt secundum totum seu universale. Jam Ver eccle8ia catholica seu universalis diei 0test a cath0lieitate loci, quia est per totum mundum; b catholicitate personarum, quia plurimos e0mplectitur et nullus abjicitur c catholicitate temporis, quia secundum statum praesentem a Christi temp0ribus usque ad finem mundi durabit catholicitate doctrinae, quia totam Christi doctrinam servat. Cf. S. Thom. In symbol. ari. IX. et In decret. I. ad orchidiac Trident. I. Verum conceptui catholicitatis, prout sensu strictiori nota est, assxa non videtur catholicitas temporis, quae partim ad ecclesiae perpetuitatem,
163쪽
Art. IV. Utrum ecclesia Christi sit catholi ea. 147
partim ad apostolicitatem referri potest nec universalita doetrinae, cum praeci Se notarum p internoscendum sit, ubi totalitas doctrinae Christianae integerrima reperiatur. 2' Dicitur ecclesiae proprietas; non enim agitur de univer8 alii a te qualicunque puta de universalitate Budd his mi Maho. melisve religionis, sed de catholicitate, quam Christus religioni
Suae promiserit. 3 Additur conspicue numerosa, ut ignificetur, On pu 8 esse, ut omnium gentium omne homine eccle8iae aggregentur, sed eam multitudinem requiri, qua Christi ecclesia secunditate sua numerique etiam majestate a sectis diseriminari poSSit.
4' Tum per mundum univer8um emanat Opu8 8 autem, non Xpansione physice univer8ali, Sed moraliter, hoc e8t, ea
expan Sione, quae indoli ecclesiae et institutis divinis respondeat. Ecclesia scilicet non subit mundum uniVer8um pervasit, sed ut granum sinapis Lue XIII. 19. 8uccrescens, mundum hira secunditate magis magisque replevit et replet. 5 Hoc etiam maximi momenti est, qu0 diximus et ubique una. Et Sane, Si unita deSideretur, non est ecclesia catholica, sed ecclesiae conspiciuntur, catholicitate sueata damnatae; nulla ergo catholicitas materialis prode8t, sed formalis requiritur. Quare S. Thomas: unum, inquit et idem est quod reditur a cunctis fidelibus unde universalis seu catholica dieitur. In Ephes. IV leel. II. Et quoniam de unitas rectore uno sublato cogitari non potest, luce clarius est, catholicitatis notam a centro quodam unitati ecclesiasticae dependere. 6 Ex dictis patet cath0licitatem non consi8tere in solo
iure ubique praedicandi, sed in facto fusionis. II. De requisitis ad catholicitatem. 'od cath0licitatem tria pertinere constat Oidelium numerus conspicuus tum absolute, id est, in se, tum relative, id est, instituta comparatione cum alii coetibus, qui verae celesiae nomen sibi vindieant; De ansio realis in totum mundum, simultanea, qua celesia eodem tempore moraliter ad Omne gente pertingit; non successiva tantum, qua ecclesia cath0lica diceretur,n0 0 nationes plurimas actu occupatas, sed additis gentibus
164쪽
148 Quaestio V. me notis eccle8iae.
inter qua fuit, ad eas, inter quas est 6 vitalitas indeficiens, qua ecclesia ab uno regno expul8 in alii enascitur, atque tam ineXhausta, ut coetus emper emineat, cui Christus fidem suam propagandam demandavit. 2' Non videtur fore ut omnes homines omnium gentium ad dem veram perveniant; nec B- quam in agro ecclesiae non erit frumentum et Zigania. 1. S. Thom Caten avr et Eaepos in Matth. XXIV. 14. in Rom. X. leci. VII. Itaque ecclesia volatur catholica non propter singula generum, Sed propter genera ingulorum μ. S. hom. In uet. De Trin. q. ΙΙΙ. art. 3 ad 5.
III. Cani hypothesis de catholicitate. Metellior
Canus, De locis theolog. lib. IV. cap. I. ad 13. et Bellar- minus, De conc et eccL lib. IV cap ΙΙ. et8 feri posse non affirmant, ut 80la una provincia, haere8ibus et persecutionibus insurgentibus, veram dem retineret, hypothetice tamen asserunt, Christianam dem, quamvis in unius sorte provinciae angustias redigeretur, catholicam Dre: 8atis est ait Canus
ecclesiam semel in totum mundum esse usam, ut etiamnum vere catholica dicatur. μ L. c. Verum sententia communis id negat. Quidquid est, hujusmodi hypothesis sectis
nullo modo favet, quae Stendere nunquam poterunt communicationem cum eccle8ia, quae totum aliquando orbem occupaverit Perrone, De loc. theol. P. I. Sect. I. cap. III. n. 224.
IV. Systema rationalis mi ubi gensis de origine cath0licitatis. F. Chr. Baur ' 1860), in eademia ubi n-
gens prose880r, novum invenit Sy8tema, qu0 Christianae religi0nis originem divinam excluderet. Schola porro Tubingen8is, caput uum estuta, Statuit, ev0lutionem quandam religiosam Saeculo Ι. evenisse, quae legibus pantheismi Hegellani satis constanter optime responderit. Inter alia opus erat, ut 8lenderetur, quaenam sit causa ecclesiae Christianae, praecise ut catholica est. Quaesita sunt igitur acta duo, e qu0rum P0Π-sictu tertium erumperet thesis, antithesis, synthesis. Sed laeta Supernaturalia, cum mysteria et miracula philos0phiae an theisticae adversentur, ab illa schola a priori repudiabantur. Itaque mortuo Christo duae factiones ortae sunt, quarum altera cireum cisionis evangelio usa est, altera evangelio praeputii:
165쪽
Αr IV Utrum ecclesia Christi sit catholica. 49
haec homines per fidem Christi ustiseari credidit sine peribus legis Iudaicae illa legis elium Mosaicae observantiam
ad homines justificandos necessariam esse contendit. Secta eorum, qui pro lege Iudaica stabant, seu Judaeo- Christianorum, a Petro, duce Suo, Petrinismus Vocatur altera, quae est Ethnico Christianorum, Paulinismus, a uo capite Paulo. Seetae illae deinceps ad Ebi0nitismum et Marcionitis mum pr0gressi sunt. Saeculo II. circiter mediante Ioanneismus praevaluit. Vide-lieet viri, pacis studiosi, plurimos utriusque actioni a88ectatores ad unam formulam , dei cum operibus μ 0ngregarunt.
Petrinismus salutis principium habebat opera legis udaicae, a Christo perseetae Paulinis mus dem redemptionis per Christi
mortem pr0curatae jam sub formula communi et conciliatoria dei cum operibus, ecclesia exsurgebat catholica. - n8ystema evolutum a Baur in istoria trium priorum saeculorum et in plurimis aliis operibus, modiscatum a J. S. Semler, Neander, othe, et Ritschi, qui ipsum Christum primum factionum auctorem eo fuisse perhibet, quod saetis duntaxat, non doctrina, termin08 legis praetergre88u sit. Rejecta sunt a rationalistis plurimis nonnulla hypotheseos illius capita sed lascinavit, etiam extra Germaniam, ineredulos, ut nihil in . . libris, historice spectatis, nihil in monumenti veterum praeter sepultam illorum certaminum memoriam investigarent. Ita catholicitatem, quam nos ex divina Christi voluntate prodessisse credimus, illi dimicantium sectarum fetum esse arbitrantur.
sales sunt in Neerlandi a Sch0lten ' 1885), professor Lugduni
Batavorum, in operibus criticis de N. Testamento, A. tersonet . . aber, Verisimilia. - Venimus ad argumenta. Thesis: Eoelesia Christi catholica est.
Arg. I. Eae ne ecclesiae. Finis ecclesiae est, ut homines in ea et per eam sanetiscentur. At omnes gentes sanctificari 090rtet. X quo equitur, ut ad omnes gentes diffundenda sit ecclesia. Major c0nstat ex dietis, quaest. II. art. C0nclu8io
166쪽
150 Quaesti V. me notis ecclesiae.
patet; nam etsi Deus mediis extra0rdinariis uti potest, ordinario tamen Via ordinaria, hoc est, per ecclesiam, homine ad fidem et vitam veram perducit. Arg. II. Eae S. Scriptura. In V. et . Testamento uset factum diffusionis ecclesiae per totum orbem multisariam indicatur. Ergo catholicitas est nota ecclesiae. Prob. antec. M In V. est. 1' Dominus promisit Abrahae: Benedicentur in semine tuo omnes gentes terrae. Gen. XXII. 18. Cf. Gen. XII. 3. XXVI. 4. XXVIII. 14. 2 In psalmis legimus: Dominus dixit ad me: Filius meus es tu, ego h0die genuite. Postula a me et dabo tibi gentes haereditatem tuam, et posses8ionem Nam terminos terrae. s. II. 7 8. f. Ps. XVIII. 5.; XXI. 28, 29. LXXI. 8, 1 l. 'cisaias: Leva in circuitu oculos
tuos, et vide: omnes isti congregati sunt, venerunt tibi . . . dilatabitur cor tuum, quando conversa fuerit ad te multitudo
maris, fortitudo gentium venerit tibi. LX. 4 5. Apud Danielem ΙΙ. 35, 44. caeli regatim apparet sub figura lapidis, qui factu est mons magnus et implevit universam terram'. Malachias universale regnum Christi praesagit his verbis abortu enim Solis 8que ad occasum magnum est nomen meum ingentibus et in omni loco sacrificatur, et stertur nomini meo oblatio munda quia magntim est nomen meum in gentibus. I. 11.b In N. est. 1 Universalitas regni Christi seu celesiae in vita Christi luculenter supponitur. Simeon puerum e8um in ulna 8uas accipiens, dixit: viderunt oculi mei salutare tuum, quod para8ti ante faciem omnium populorum, lumen ad revelationem gentium. Luc. II. 30, 31. Cf. ibid. I. canticum Magni ficat et canticum Zaehariae. Servator praedicit, mulierem, quae alaba8trum unguenti pretiosi super caput Domini effudit, laude dignam fore ubicunque praedicatum fuerit hoc evangelium in toto mundo μ. Matth. XXVI. 13. Marc. XIV. . 2'Idem ex actibus Christi apparuit. Voluit, ut crucis titulus conscriberetur lingua Hebraica Graeca, Latina, quae gentium
universitatem significabant. Jussit apostolos eorumque ueste880re docere, praedicare, bapti Zare omnes gentes μ. Matth.
XXVIII. 19. Luc. XXIV. T. Effuso S. Spiritu die Pentecostes discipuli , coeperunt loqui nariis linguis nationes plurimae
167쪽
Art. IV. Utrum delesia Christi sit catholida. 51
suam linguam audiebant. Act. I. 4, 8. Nempe Dominus uis dixerat: Accipieti virtutem supervenientis Spiritus Sancti in vos, et eritis mihi testes . . . usque ad ultimum terrae. Aet. Ι 8. 3 Apostoli catholicitatem ecclesiae disertis verbi signiscant. Namque . Petrus ait Deus in nobis elegit, per os
meum audire gentes verbum evangelii et credere. et XV. T.
S. Paulus docet promissionem Abrahae saetam de benedictione omnium gentium in Christi religione adimpleri Gal. ΙΙΙ. 8-14.;
eodem modo exponit verba Davidis in omnem terram eaeivit sonus eorum evangeligantium , et in sues orbis terrae verba eorum Rom. XII. 18. atque de Christo fecit, inquit Utraque unum, medium parietem maceriae solvens Ephes. II. 14. Cf. Col. I. 6. S. Joannes audivit canticum novum redemisti nos Deus in sanguine tuo eae omni tribu et populo, et Natione. Apoe. . . Vidit turbam magnam, quam dinumerare nemo Poterat, eae omnibus gentibus, et tribubus et populis, et linguis, Stantes ante thronum. L. c. VII. . Postremo ut S. Augustini
Verbi utar: Prope omnis pagina S. Scripturae nihil aliud 80nat, quam Christum et Ecclesiam toto orbe diffusam. Serm. XLVI. 33. Arg. III. Eae traditione. S. Ignatius Antiochenus , ubi fuerit Christus Jesus, ibi catholica est ecclesia. Id Smyrn. VIII.
Vocabulum autem καθολικε magis etiam Xpresse declaratur in Martyrio Polycarpi, additis vocabulis in toto orbe, κατὰ πάντα τοπον, κατὰ ζ Οἰκουμένην inscrip t., VIII. 1. XIX. 2. S. Iustinus Judaeos ex eo refellit, quod Malachiae vaticinium de oblatione in omni loco' offerenda non nisi in religi0ne Christiana adimpleatur. Dial cum Tryphone, cap. XVII. S. Irenaeus: ecclesiae quidem praedicatio Vera et firma, apud quam una et eadem salutis via in universo mundo ostenditur. μAdv. aer lib. V. cap. XX. S. Paciantis: Christianus mihi B0men est, Catholicus vero cognomen. Illud me nuncupat, istud ostendit. Ep. . ad Sympron. S. Cyrill Hier080t.: ἡ Η0c cath0licum enim proprium nomen est sanctae hujus, et matris omnium nostrum, quae est p0nsa Domini nostri Jesu Christi. μ Catech. VIII. S. Optatus et S. Augustinus Donatistas catholicitatis nota redarguere consueverunt Haec
168쪽
152 Quaestio V. me notis ecclesiae.
est regula S. Augu8tini: Τenenda est nobis Christiana religio
et ejus eccle8iae Om unicatio, quae catholica est et catholica nominatur, non 80lum a Suis, Verum etiam ab omnibus inimicis. De vera relig. 2.
0 . I. Ecclesia nulla nota ua unquam carere poteSt. Jam Christi ecclesia temporibu apostol0rum in paucis regionibus c0arctabatur Trgo. Resp. Dist. min. ideo eccle8ia carebat catholicitate celesiae adultae, conci eccle8iae adole8centi8, nego. Nempe ecclesia statim ac exorta est virtualiter catholica erat, n0 formaliter; aedifieanda enim erat ab ap08toli cum ecclesia catholicitas. Nihilominus nota illa am tum emicuit, primo vi expansiva maxima, secundo ipsa dei su8ione per omne regiones, quacunque patebat orbi notus. s. Rom. I. 8. X. 18. S. Thom. In Rom. X. leci. III. Instabis. Si catholicitas esset ecclesiae nota, S. Petrus notitiam hujus notae a Christo accepisset. Porro etrus non nisi p0st visionem animalium dicere potuit In veritate comperi, quia non est per Sonarum acceptor Deus, sed in omni gente qui timet eum, et operati r justitiam, acceptus est illi.
Resp. Dist. M. Petrus hanc n0titiam accepi88 et cono. et praetice statim intellexi88et, nego. Et sic distincta minori, nego conetu8ionem Christus aperte praecepit, ut apostoli 0-cerent omnes gentes Matth. XXVIII. Marc. XVI. Verum quonam ordine temporis ac personarum hoc praeceptum X-8equendum 88et, utrum Judaeis prim et proselytis Aet. H. 11.), an eodem tempore et thuicis, id Petrum, priusquam viri, missi a Cornelio, ad eum venirent, forsitan latuerit. Visio dubii praetici finem fecit. Urgebis Christiani, audit verbum Dei a gentibus recipi,
Petro dixerunt: Quare introisti ad viros praeputium habentes, et manducasti cum illis Act. XI. . Inter fideles ergo particularismus vigebat. Resp. Dist antee. cistam initam cum gentibus necessi-
169쪽
Art. IV. Utrum celesia Christi sit catholica. 1 3tudinem Petro objecerunt aliquot deles ex proprio affectu, concedo ex doctrina dei, nego. Nonnulli, qui erant e circumcisione μ Act. XI. 2.), Judaei scilicet aliquot Hier0solymitani, ad dem conversi, ex nimio affectu veteris onsuetudinis Petro oblocuti sunt. Verum quatuor hominum genera hoc loco considerari opus est. Nimirum aderant a Judaei, quo consuetudo everior ne mandustare quidem cum ethnicis, veluti
p0llutis, sinebat; proselyti justitiae, hoc est, gentiles, qui
circumcisi legem Moysis universam observabant et eunuchis
aliisque quibusdam exceptis Deuter. XXIII. genti Iudaicae veluti inserebantur e proselyti portae, qui neque circumcisierant neque legis M0saicae mandata custodiebant, agnito tamen uno Deo observatisque praeceptis, quae Noachica' dicuntur; d ethnici, quibuscum necessitudinem inire, Judaeis videbature S Se esas. Hinc aversi nonnullorum delium suam et Petri Judat eam originem implicite jactitantium. Verum audito Petro, tacuerunt et glorifcaverunt Deum, dicentes: Ergo et gentibus poenitentiam dedit Deus ad nitam. Aet. XI. 18. 0 . II. Ubi sunt duae actiones invicem opp08itae, non est ecclesia ubique una. t saeculo I. Petrinis mus, duce Petro, et Paulinis mus, duce Paulo, acerrime inter se altereati Sunt. Igitur in principio nulla fuit ecclesia catholica. Resp. Diff. min. istae saetiones exstiterunt, in phantasia Τubingensium, conci in ecclesia saeculi I. nego. Fero Christ. Baur et quidam alii academiae ubingensis professores audacissime actiones illas snxerunt. At a tota ipsorum argumentati nititur critica sub ieetina et a priori pantheisticae Velatheisticae philosophiae adcommodata. M Nullum aut tactionum illarum vestigium aut paciscationis subsecutae suspicio in m0numentis historicis apparet. 3' ubingensis hypothesis poscit, ut 0mnes, qui feruntur, m. . libri, excepta flarte epistola ad
' Praecepta Noachica, quae filiis Noae divinitus tradita 880 Rabbini dicuntur, septem sunt: abstinere scilicet a cultu falsorum deorum; a blasphemia ab incestu ab homicidio a rapina, furto eici; contumacia in magistratus, judices etc. ab esu earnium Sanguino
170쪽
154 Quaestio V. me noti est le8iae.
Galatas, duabus ad Corinthios et maxima parte epistolae ad
Romanos, omnia in8uper patrum ap08tolicorum opera Supposititia habeantur; quod quam falsum sit, alias demonstratur. 4' Historica documenta, quotquot exstant, hypothesin ubi n-gen Sem Vertunt.
Instabis. Paulus de Petro scribit in faciem ei restiti, quia reprehensibilis erat Gal. II. 11. Haec autem verba monstrant Petri et Pauli discrepantes inter se sententias. Ἐrgo. Resp. Dist maj. Petrus reprehensibilis erat, defectu prudentiae, conci desectu doctrinae, nego. Nimirum S. etru8, cum gentibus edens, quibusdam a Jacob Venientibus, egregabat e timens eos, qui ex circumcisione erant. Rectissime Tertullianus: conversationis fuit vitium, non praedicationis. μDe praescr. XXII. Profecto ipse Petrus gentiliter Gal. II. 14.), hoc est, legalibus neglectis, vivebat ergo id per se sa8 88eaeque ae aulus credidit. Urgebis. Petrus, Jacobus et Joannes a Paulo vocanturo δοκουνἔες χυλοι εἶναι, οἱ δοκουντες εἰναί τι, qui videbantur
columnae esse, qui videbantur esse aliquid, Gal. II. . II. 2 6. At haec verborum acrimonia doctrinae den0tat discordiam. Τune ergo non erat ubique una ecclesia. Resp. Dist. min. illa acrimonia, si qua sit, denotat doctrinae discordiam inter . Petrum et S. Paulum, nego inter S. Paulum et falso fratres, cono. Seductores nonnulli, reliquo ap08tolos laudibus in caelum extollentes, aulum dedec0re notabant. Hi sunt falsi fratres, qui Galata sa8cinaverant non obedire veritati'. Gal. III. 1. Paulus igitur in apostolatu suo tuendo V0cabula δοκουντες te de ap08tolis, non contra ill08 adhibet; quae si forte videantur acrius prolata, haec aerimonia ca8tigat 08, quos apostolus, tanquam subintroductos sal808 fratres Gal. II. 4.), a S. Petro ceteri8que ap08tolis apertissime secernit. Accedit quod in ipsissimo capite II. 7 8. perfecta inter utrumque apostolum doctrinae concordia apparet. Cf. I. 18. Ita intellexit S. Thomas etiam ΙΙ. 0r. XI. b. de fimagnis apostolis' οἱ περλίαν ἀποσιολοι ): Petrus et Paulus, quos isti habebant magnos. In l. e. ecl. II. Similiter in II Cor. XII. 11. γ , qui sunt supra modum apostoli, il est,