Summa apologetica de Ecclesia Catholica ad mentem S. Thomae Aquinatis

발행: 1890년

분량: 802페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

171쪽

Art. V. Utrum Christi colesia sit apostolida. 55

qui videntur a quibusdam digniores postoli quam ego Sum. μCf. In Gal. II. leci. II. Dices Catholicum est, quod est ubique unum. DupleX autem evangelium fuisse, testis est Paulus, inquiens creditum est mihi Evangelium praeputii, sicut et Petro circumcisionis Gal. II. 7. Resp. Dist. min. a Paulo signiscatur distributio osseii, cono. Separati evangelii, nego. Adjicitur ut istiusmodi distributio exclusiva non it namque S. Scriptura et veteres prodiderunt, nec Paulum solis gentibus, nec alios apostolo Judaeis solis praedicasse. s. . Cor. IX. 19-22. Rom. I. 14. Acti passim Justin Dialog. LIII. Iren. Adv. aer lib. III. cap. III. IV. Euseb. E. Hist. lib. II. cap. XXIII. XXV. lib. V.

cap. V. te.

0M. III. Christus ad mulierem Chananaeam Non summissus nisi ad oves, quae perierunt domus Israel. Matth. XV. 24. Ex quo equitur, ut nec Christus c0gitaverit de eccle8ia, quae ad omnes gente Sese porrigeret. Resp. Dist antein Christus non est missus nisi ad vesI8rael, proxime, concis impliciter, nego Christus datus e8t in lucem gentium I8. XLIX. 6.), sed missus est primo ad Judaeos ut Judaeos ad gentes transferret. Thom. In

Matth. l. c.

ARTICULUS V.

Utrum gliristi ecclesia sit apostolida. I. Apostolicitatis definitio Apostolicitas est ecclesiae

Proprietas , qua per legitimam, publicam et nunquam interruptam pastorum ab apostolis successionem in identitate doctrinae, Sacramentorti et regiminis continuatur. Quod explicandum St.

1 In desniti0ne proponitur ap0stolicitas, accepta SenSupre88iori et ut nota. In suo autem conceptu latiori apo8t0licitas est ecclesiae identitam cum apostolorum ecclesia, et

172쪽

156 Quaestio V. De Oti eccle8iae.

quaedam ecclesiae ab apostoli origo. s. S. hom. In symb.

ari. IX. 2 In dentitate doctrinae, sacramentorum et regiminis.

Si tria haec praecipua, ex quibus Chri8ti ecclesia coalescit jam identica non sint cum iis institutis, quae Servator apostolis suis tradidit, ab humana auctoritate haec derivari portet, hoc

e8t, eorum institutio divina negatur.3 Per legitimam, publicam et nunquam interruptam pa8torum successionem Nimirum ut proprietas identitatis cum

apostolorum ecclesia nota sit, identitatis illius publica et certa testificatio requiritur. Testes autem illi sunt, quibus Christus

ecclesiam Suam regendam commisit. Commissa est autem ecclesia hierarchiae pastoribus. Ita per pastorum Succe8Sionem continuatur ecclesia. Quae quidem successio nece88um 8t,

a legitima sit, ut habeatur successi formalis, non mere materialis. Formalis enim uecessio fit ex praeceptis Christi; materialis, neglecto Christi prae8cripto, in mera edi pastoralis occupatione consistit.b Publiea tum quia pastorum vi8ibilium uece88io publica e8 natura sua tum quia successi occulta nullum discriminandi medium Deo notam praebet. 6 Nunquam interrupta nimirum quod conjunctione interrupta, vetus, apostolica divina non continuatur. Non ergo fundanda erit; sed si nova, erit humana. 4 Successio, quam exp0suimus, habetur immediata in iis cele8iis, quas aliquis apost0lorum laudavit mediata in eccle8iis, quae ex ecclesiis ap0stolistis ut suboles genuina

II. Status quaestionis adversus pro te Stante 8. Convenit inter protestantes, ecclesias suas quadam ratione S8eap08tolicas. Sed quaeritur, quanam. Duo re8ponsa. 1 N0nnem prote8tan reponit, servandam esse doctrinae veritatem; evanidum esse praetextum successionis, nisi Christi veritatem salvam et incorruptam p0steri retineant. Cf. Calvin. Instit. lib. IV. cap. Ιl. n. 2. - Sane quidem a praecis id agitur, unde cognoscamu8, in quo coetu posteri veritatem incorruptam retineant. - In Anglia ecclesiae constitutae major par et

173쪽

Art. V. itru in Christi delesia sit apostolica. 157 Pufeyitae successionem pastorum ad apostolicitatem perlinere non diffitentur hoc tamen errant, quod legitimum uece88ionis ordinem non satis considerant, materialem potius SucceSSionem, quam formalem investigantes. Formale autem in Successione

est jus et legitima missio, qua desciente jurisdictionis potestas nulla habetur. Hoc igitur probandum est, utrum Chri8tus constituerit, ut ecclesia 88 et eo modo ap08t0lica, quo Supra diximus, et ut esset Semper numerice eadem ad ea, quae Sub apostoli erat. Thesis Ecclesia Christi apostolica St.

Arg. I. post0licita est proprieta eccle8iae, qua per sud- cessionem legitimam, publicam et nunquam interruptam pastorum ab apostolis, in dentitate doctrinae, sacramentorum et regiminis continuatur Christus autem, ut ecclesia tali modo continuaretur, decrevit. Ergo ecclesia Christi est apostolica.

Prob. min. a Doctrinae sacramentorumque Originem ap08tolicam neceS8ariam e8Se protestantes nobiscum affirmant. Scriptum est enim superaediscat super fundamentum Apostolorum, phes. II. 20. et alibi fundamenta duodecim, et in ipsis duodecim nomina duodecim Apostolorum, post XXI. 14.b Successio pastorum non interrupta. 1 Apostolorum exempla talem successionis legem ostendunt. Paulus enim et Barnabas per singulas ecclesias presbyteros c0nstituisse leguntur,sci. XIV. 22. itemque Paulus ad itum scripsit Reliqui te

Cretae tit . . . constitua per civitates presbyteros, sicut et ego

disposui tibi. Tit. I. V. Et sic series continuata est. 2' Non datur in ecclesia legitima missio, si deest legitima successio. Ergo ad apost0licitatem successio legitima requiritur. Conseq. patet non est enim ecclesia Vera nec apostolica, quae caret missi0ne legitima. Prob. anteo. Legitima missio habetur aut per e in un0quoque, aut per Vocationem mere internam, aut per transmissionem legitimam ab iis, qui legitime missi sunt in alios mittendos Atqui primi ni salsum esse constat eX

174쪽

158 Quaestio v. me notis ecclesiae.

argumentis, quibu probavimus, missionem divinitus pertinere ad principatum aerum, non ad omnes, Sive eor8um iVeconjunctim secundum et iisdem argumentis refellitur, et contra visibilitatem ecclesiae militat, et sectas phanta8ticas, non ecclesiam ordinatam, parit. Ergo admittendum St tertium, past0rum succe8Sio. DiXimus: non interrupta quia missio, quae desiit e88e, continuari non potest. Arg. I. Eae testimoniis veterum. SuperVacaneum est sententias veterum de doctrinae ac sacramentorum apo Stolicitate afferre, quam protestante rejicere non con8ueverunt. Sed probandum est, quae8tionem illam, ubi vera doctrina et aeramenta reperiantur, a Veteribus solutam fuisse per legitimam

a S. Irenaeus, Adv. aer lib. III. cap. III. apostolorum doctrinam per successiones episcoporum probari affirmat. Sic enim l0quitur: Traditionem itaque apostol0rum in toto mundo manifestatam in ecclesia adest perspicere omnibus, qui Vera velint audire, et habemus annumerare eos, qui ab apostolis instituti sunt episcopi in eccle8iis, et successione eorum Squ6 ad nos, qui nihil tale docuerunt. Atque heis qui in ecclesia sunt pre8byteri obedire oportet, his qui successionem habent ab apostolis, sicut ostendimus, qui cum episcopatus ticee8Sione charisma veritati certum, secundum placitum patri acceperunt. . . . qui absi8tunt a principali successione . . . hi decidunt a veritate ' Lib. IV. cap. XLIII. b Teritillianus in opere, quod inscribitur De praescriptionibus haereticorum, ostendens nullam haereticorum p08tulationem de vera eccle8ia ratam esse, factum successioni8

per quam firmiter proponit. 1 Statuit autem hoc principium: ἡ quid illis ap0stolis Christus revelaverit, et hic prae8cribam, non aliter probari debere, nisi per easdem ecclesias, quas ipsi apostoli condiderunt Cap. XXI. 2 Haereticos compellans

ait: Edant ergo origines ecclesiarum suarum evolvant ordinem epi8c090rum uorum, ita per successiones ab initio decurrentem,

ut primus ille episcopus aliquem ex apostolis, vel apostolicis viris, qui tamen cum apostolicis perseveraverit, habuerit auctorem et antecessorem. Cap. XXXII. 3' Concludit ad-

175쪽

Art. V. Utrum Christi ecclesia sit apostoli ea. 159

ver8us haereticos: Qui estis quando, et unde venistis quid in me agitis non mei . . . mea St OSSe8Si O, Olim p088ideo, prior possideo, habeo origines frinas, ab ipsi auctoribus, quorum sui res. Ego sum haeres apostolorum. Cap. XXXVII. c Origenes: Servetur Ver eccle8ia8tica praedicatio per successionis ordinem ab ap08toli tradita. De principiis, praef. n. 2. S. Cyprianus Novatianum confundit his verbis: h Novatianus in ecclesia n0 est, ne epi800pu computari potest, qui evangeliea et ap08tolica traditione contempta, nemini succedεns, a Se pSO Ortus St. Habere namque aut tenere ecclesiam nullo m0d0 0test qui ordinatus in ecclesia non est. p. 76. S. Optatus contra Donati8ta8: Vestrae cathedrae vos originem reddite, qui vobis vultis anctam ecclesiam vindicare. De schism Donatistarum, lib. II cap. II.

Similiter . Augustinus: Unde Donatu apparuit De qua terra germinavit De quo reari emersit De quo caelo cecidit ΘμContra Donat. lib. III. cap. l. lias Manichaeorum vicem dolet, quod contradicant auctoritati a temporibus ap08t0lorum usque ad haec tempora certis successionibus custoditae atque perductae Contra Faustum, lib. XXXII. cap. XXI.

0 . I. Nullo argumento idone probatur, totam doctrinam revelatam ab apostolis traditam esse celesiis. At si totam doctrinam non tradiderint, seri potest, ut aliquot fidei Chri-8tianae capita, quanquam sunt vera, tamen ab apostoliseeelesiae transmissa non fuerint. Ergo apostolicitas non est nota totius veritatis. Γρυ. Dist. M. non probatur, illam traditionem esse facta in ecclesii omnibus et singuli8, conci ecclesiis collective Sumptis, nego. S. Spiritus apostolos omnia d0cuit. Joan.

XIV. 26. XVI. 13. S. Thom. I. I. quaeSt. CVΙ. art. 4. ad 2. II. II. quaest. CLXXVI. art. 1 ad 1. Ap0stoli thesaurum reVelatorum ecclesiae universali tradiderunt, usque ad mundi finem custodiendum et de ap08tolicitate, prout ecclesiam universalem designat, hic agitur Quod ad ecclesiam Romanam

176쪽

160 Quasistio V. De notis ecclesiae Art. V. Utrum Christi ecci sit apost.

pertinet, praerogativa radet speciali decoratam, de ea hujus

loci non est di88erere. Instabis. Ut apostolicitas doctrinae fidei perspiciatur, magno labore opus est et acumine ingenii. Haec autem n0nnisi a paucis prae8tantur. Erg apost0licitas, cum obvia n0nsit, nota n0 cen Setur.

Resp. Dist. M. his opus est, si fidei apostolicitatem inVe8tige per certam successionem past0rum, nego; per doctrinam in se, subdisti si veritates inquiras singillatim, conci si generatim per Viam prae8criptionis, nego. Deus per eccle8iae pastores homines veritatem edocet ex quo con8equitur, perspicuum originem doctrinae ap08tolicam per succe88ione pa8torum digno8ci oportere. Neque haec cognitio negotium facessit, siquidem in facto publico versamur, ex quo praeScriptioni8 argumentum haud magno labore eruitur. Urgebis. Doctrina ecclesiae aut vera est aut salsa. Si Vera, paStorum Succe88io abundat; si falsa, successio nihil sanat. Igitur d0ctrinae apostolicitas per successionem pastorum

non cognoscitur.

Resp. Concessa secunda parte minoris, primam dist.: successio abundat, ut doctrina sit vera, conci ut Ogno Scatur, nego. In eccle8ia notae sunt, non ut efficiatur veritas, sed ut cogno8catur et Succe88iones pastorum idcirco constitutae sunt, non ut doctrinam veram efficiant, sed ut vera sit obvia Praeterea, sicut ab ap0stoli doctrina derivatur, ita et hierarchia, jussa divinitus docere gentes. 0bj. II. cclesiae Romana, Graeca et ussica apostolicitate successionis gloriantur. Haec igitur non est nota verae ecclesiae propria. Resp. Dist ante: ecclesiae illae gloriantur successione materiali, transeat formali, subdist. omnes merito, nego una merito, cono. Non opus est in legitima alicujus celesiae succe88ione perscrutanda omnium ecclesiarum seriem, ab aetate ap08tolica decurrentem, permeare. In falsis eccle8iis Semper apparet et apparebit sanguinolentus quasi vulneri locus, quo vivo eccleSiae corpore, abscissae sunt, et prosectae μ. Regnier, Traci de eccl. p. I. ecl. II. art. . prop. 4. Sed fulget in ecclesia

177쪽

Quaest. I. me ecclesia, cui unitatis nota ompetit. 61

vera prioritas; in cicidi omne. haereses ac schismata iocTertulliani: Ubi tunc Marcion 2μ etc. De praescr. cap. XXX. Urgebis. Sedes, quae a Ponti se Romano avulsa prius schismatica habebatur, fit apostolica, simula Pontifici Romano parebit. Jam vero ap08tolicitas, si a Deo constituta esset in ecclesia, 0 modo amitti et aequiri non posset. Ergo apostolicitas non est nota, qua Christus suam consignavit

ecclesiam.

Resp. Dist. min. aps 8tolicitas amitti et acquiri non potest quantum ad ecclesiam univer8alem, conci quantum ad ecclesias particulares, nego. Eccle8ia sub apostolis tanquam unum corpus constituta 8t Partiale ecclesiae, quotquot corpori huic toti conjungerentur, unam constituebant ecclesiam. In hoc un0 0rpore omne permanere oportet. Si abscinduntur ecclesiae, i cum corp0re, quod prius erat, Vivere desinunt, certe ne apostolicae eccle8iae dicuntur, nec membra Viva. Sarmenta praecisa sunt, in quibus vitis apostolica non continuatur. Una via est recuperandae apostolicitatis redire ad unitatem corp0ris, quod priu8 8t, et in eo permanere. Centrum autem unitatis Romanus Pontifex de quo inserius.

Probata notarum exsistentia, earum subjectum inquiri oportet, ut veram Christi ecclesiam in concreto Videamus. u8- modi vero quaestiones tam negative quam positive tractari Solent negative, ut coetus, in quibus notae non insunt, rejiciantur positive, ut eccle8ia vera, noti divini signata, prudenter asseratur. Et primo quidem de unitate agendum est. Porro quicunque coetu Christiano nomine gloriantur. aut ad

178쪽

162 Quaostio I. me ecclesia, cui unitatis nota competit. protestantismum, aut ad chisma, aut ad delesiam R0manam pertinent. Unde quaeritur:

Primo. Utrum unitatis nota in protestantismo reperiatur. Secund0. Utrum unitatis nota in ecclesiis schismaticis reperiαtur. Tertio. Utrum in ecclesia Romana unitatis mota reperiatur. Quarto. Utrum ecclesia Romana societati, quae dicitur, ad procurandam Christianitatis unitatem η, catholicos adscribi jure optimo vetuerit.

ARTICULUS I.

Utrum unitatis nota in protestantismo reperiatur. Protestantes vulgo appellantur, qui Lutheri, Calvini et aliorum reformatorum religionem prostentur cujus nominis origo fuerunt comitia Spirae 1529 habita novatores scilicet decreto de catholicis in partibus ut heranorum tolerandi restiterunt, et protestati sunt. Calvinus, uri eu, 08heim, Pu8eyaliique protestantes aliquam ecclesiae uae unitatem allegarunt. Ideo permagni refert probare eam, quam Christus ecclesiae suae addixit unitatem, in protestantismo non reperiri. Supponitur quaeSt. V. Rrt. 3. Thesis: Unitatis nota in protestantismo non reperitur.

Αrg. l. principiis. In protestantismo nullum est rmum unitatis principium ergo unitatis nota in eo non reperitur Conseq. palet. Probatur antec. Principium undamentale protestantis mi est spiritus pri- natus. Atqui spiritus privatus divisionis principium est. Pr0- testantismus igitur est essentialiter unitati contrarius. Revera spiritu privatus, quoniam auctoritatem excludit, subjectivismum o individualismum gignit; quibus invectis quot capita, t0t sen8u erunt. Ita protestantismus, quovis destitutus efficaciunitatis principio, dissipabitur; nam Ubi non est gubernator, dissipabitur populus. Prov. XI. 4.

179쪽

Αrt q. Utrum unitatis nota in protestantismo reperiatur l63grg. I. Eae factis Uuitas, ut nota est ecclesiae proprietas, qua in fidei pro sessione, in regimine et cultu est oeietas indivisa. Protestantismus utem in dei pro sessi0ne, in regimine ei cultu plane divisus est. Ergo unitati nota non signatus est Probatur minor. a In dei professione Protestantismus infinitas dei professiones easque valde contradictoria formaliter complectitur. Ergo in dei professione non est unu8. Prob. antec. Ab ipsis protestantismi primordiis usque ad hanc diem variati0nibus variationes uecesserunt Lutherani, Calvinistae, Anglicani, inter se divisi, sectas permultas, inter ese dei professione divisas, tanta ubertate protulerunt, ut praeter mutationem nihil si uium esse videatur.' Hoc est illud S. Augustini: Qui se ab unitate praeciderunt, in quot frusta divisi sunt Serm. IV. l. - Haec p0rro divi8io formalis est atque ipsa protestantismi natura; siquidem nullum in eo principium essea et

CL Bossuet, Histoire de Variations De ense de Histoire

de Variations contra Burnet et Ba8nage Avertissem enis auae protestants Ontra Jurieu. - tempore BO8Suet sectae multiplicatae sunt. Jam Th. Bega dixerat: In quo tandem Religionis capite congruunt inter 8 ecclesiae, quae Romano Pontifici bellum indixerunt A capite ad calcem Si percurras Omnia, nihil propemodum reperias, ab uno affirmari, quod alter statim non impium 88 clamitet. Epist ad Andream Dud D. Steeg, minister protestans, Parisiis anno 1 ei coram ministris octoginta, contradicente nemine, haec legit: Ce Om de protestanis, commun a n 8 grandis Ombrei'homines, abri te bie des diversites. . . . Elles Subsistent dans te meme pays dans a meme ille, dans la metae rue. Ont-ce de diversites de medioere importance Nullement; elles soni parmis tres profondes. Quelle distanee separe l'Eglis an glicane qui ait profession de croire au symbolei'Athanase et les Eglises unitai res, qui regardent la Trinite commemn blaspheme Le lutheri e considere es sacrament comme des vehicules de a grace divine te calviniste ' volt que des signes commemoratiis uelle protessiori de Oi, que catechisme reianirait 'assentiment de baptistes, des methodistes, des millena ires, de secte fondees par Penn, ingendorf, rving, arby, Ra Dp Michel Halin, et: sans parte des grandes Eglises meielles. Si de Eglises, Ous passon sinu individus, qui te composent, les differenees paraissent plus considerabies enc Ore On petit affirmeriautement qu'ilii' a pas uia seul Oint de oetri ne admis par es una qui ne Oit cete parra' autres ou Oumis au interpretations es lus Opposee8 de ne

180쪽

l6 Quaogtio VI. me delesia, cui unitati nota competit.

divinum designari potest, quo divisi in unius fidei professionec0njungantur, rebelles expellantur et incolumia custodiantur revelata dogmata. Freti spiritu privato, singuli cuivis auctoritati ecclesiasticae respondent illud Tertulliani de antiquis haereticis, nominibus mutatis: Quod licuit Valentino, licet et Valentinianis, quod Marcioni, licet et Marcionitis. ert. De Praescr. XLII. b In regimine Regiminis unita oritur e uno, cui Omnes dicto sint audientes. Atqui in protestanti8mo nulla reperitur istiusm0di auctoritas. Ergo Prob. min. 1 Seetae quam plurimae atque independentes ubique spectantur. 2 Quin etiam membra sectae unius, i ad regnum diversum pertinent, diverso capiti parent. 3 Protestantismus saepe probavit laudavitque

ecclesias nationales et praeceptum cujus regio ejus et religio, quae cum unitate ecclesiae minime congruunt. 4 Protestantismus manifeste ad narchiam vergit. Et profecto Lutherus et enricus VIII. Pontificem Romanum ejecerunt mo et episc0pi, presbyteri, past0res ipsi ac praedicantes rejici

coepti Sunt. o In cultu. Protestantismus neque in aeramenti neque in caeremoniis est c0ncors. rgo. Prob. antec. 1 Lui heruscum baptismate et coena poenitentiam profitetur aliquam, scribens: Occulta autem c0nse88io, quae modo celebratur, etsi probari ex Scriptura non p08sit, miro tamen modo placet, et utilis, imo necessaria est. De captio Babyl. Atque Melanch ton: Vere igitur uni sacramenta baptismus, coena Domini, absolutio, quae est sacramentum poenitentiae. pol art. VII.;

cs. IV. et Alii baptismo et coena, alii baptismo duntaxat,

parte pas seulement de potnt de delail. mais de dogmes meme qu'Onappelle fondamentaux, de ceu qui definissent a personne et l'οeuvrede Jesus-Christ, a nature u peche, 'aut rite de a Bible Lus termes employes par t0us e sontians de sens disserenis redemption priore, grace, ain t-Ε8prit, glige, conversion, salu CL de aliis factis,

SEARCH

MENU NAVIGATION