장음표시 사용
211쪽
Art. I. Utrum sanctitas, etc. ecclesiis protestant competant. I95
uti Cyprianus in p. ad Magnum Novatiano exprobrat, nemini Succedens a seipso ortus est. Praeterea haereseos illius initia saeculo XVI. as fixa sunt; quis enim ante Lutherum Lutheran08, Calvinistas ante Calvinum vidit Quapropter adVersus protestantismum eadem, qua Tertullianus Adv. Praae. . rati0cinatione utimur Novelli estis, posteri estis, hesterni estis. 6 Protestantismus perpetuo doctrinam uam mutat. Ergo n0n est apostolicus. Inde a saeculo XVII., quo Bossue de Variationibus scripsit, protestantismus tantum ab eo errore mutatu est, quem primi novatore d0cuerunt, vi ut opus suum redivivi agn08cerent.
0 . . Protestantes Veteris et Novi Testamenti libros
suam et credendi et agendi regulam esse prostentur. Ergo sanctitate non orbati sunt. Resp. Dist ante: pr0teStante e0s libros suam eredendi agendique regulam 88 pr0stentur, imperfecti88ime, concis perfecte, nego. Protestantismus, quam in ea re it imperfectus, quatuor ostendunt a Librorum non paucorum authenticitas a multis
rejicitur; M plures inspirationem divinam non credunt o preta ecclesiae auctoritate S. Scripturam imbecillitati spiritus privati tradiderunt; d Lutherus, Calvinus, et sectae sanaticae Seripturas suis impiis absurdisque doctrinis profanarunt. Praeterea protestantismus, etiamsi Seripturas divinas integerrime conServa88et, non ob eam 80lam custodiam sanctitalis n0ta fulgeret cum nullus eodeX, ne acerrimus quidem, Supernaturalem ecclesiae vitam solus patefaciat.
Instabis. Multi saepe protestantes probitate ac moribus insignes suerunt instituta pia orphanotrophia te ab iis fundata sunt Protestantismus igitur sanctus St. Resp. Dist ante: protestantium et hominum et institutorum sanctitas aut naturalis est aut ordinaria, concis heroica et supernaturalitatis aetraordinariae, nego.
Haec propositio: Omnia opera ins delium sunt peccata, et philosophorum virtutes sunt vitia contra Mum, et altera: 13 S
212쪽
196 Quaestio VII. me ecclesia, cui sanctitatis, etc. notae competant.
ἡ Extra Ecclesiam nulla conceditur gratia contra Paschasium Quesnellum a Romanis Pontificibus damnatae sunt. s. ii V. bullam Eae omnibus afflictionibus 1. Oct. 1567 Clementis XI. constitutionem Unigenitus, . Sept. 1213. A sorti0ri virtutes quaedam naturales in protestantibus reperiuntur, qui fide bona errent. Quin etiam, cum baptismate et fide satis explicita in S. Trinitatem et Verbum incarnatum Christo conjungantur, fieri potest, ut virtutibus supernaturalibus Deo placeant et institutorum piorum aliqua lux coram hominibus luceat. Quis autem dixerit, haec effectus 88 principiorum, quae sunt specifice protestantica, puta spiritus privati aut justifcationis per idem solam Imo his hon obstantibus gignuntur. Virtutes
autem heroicae et supernaturalitas aetraordinaria, relucens in sanctis, miraculis, chari8matibus, in Secti frustra quaeras. Jacent consilia evangelica nullus sacerdos ut S. Vincentius a Paulo; nullus monachus utra Bernardus, nullus rex ut S. Ludovicus nullus doctor ut . h imas quinas. Quid multa γtypu sacerdotis, monachi, martyris, virginis Deo sacrae inter protestantes exstinctu est.
Urgebis. Protestantismus sanctus est, si suo influxu ipsam ecclesiam Romanam reformavit. Jam exorto protestantismo ecclesiae Romanae reformati Secuta est. X quo equitur, ut pus novatorum fuerit in8ignite sanctum. Resp. Dist. M. Si prote8tantismus emendandae ecclesiae
Romanae causa fuit, cono. Occa8ιο, nego. Dist. min.: XOrto
protestantismo ecclesia Romana resormata est, vi protestantismi, nego; virtute intrin8eca, conc. 80phi8ma est post ergo propter hoc. Jam vero protestantismu neque doctrina sua, neque exemplo Romano emendavit, quand0quidem doctrina ejus ab ecclesia Romana prorsus ejecta est exemplum vero hujusmodi, ut Lutherus, Melanchion ceterique novatore sequacium suorum perversitatem horruerint. Nullum sane bonum morale haeresis illa mundo per se dona-Vit per accidens autem, ut morbus animo, pluribus catholicis profuit, qu0 Dominus castigando erudivit. )
' Protestantismum neque individuo, neque familiae, neque socie-
213쪽
Art. I. Utrum sanctitas, te ecclesiis protestant competant l 970bj. II. Protestantismus toto orbe propagatur. Ergo catholicus est. Patet antec ex magno numero eorum, qui praedicandi causa a societatibus biblicis aliisque id genus institutis
in omnes mundi partes mittuntur e coetibus protestanti eis, ubique parSis, etc. Resp. Dist anteo et probationem ante: ista propagatione aequiritur catholicitas materialiter, transeat formaliter, nego.
Catholicitas formaliter haberi sine unitate nequit. Idcirco proteStantismus, arens principio unitatis, a vera catholicitate essentialiter alienus est. Quantum ad vim expan8iVam, qua mandatum dominicum docendi omnes gentes adimpletur, pr0- testantismus in uropa post primam eruptionem suam torpet; in missionibus, etsi magna vis auri impenditur, generatim fertilitatem et virtutes apostolidas desiderari, non negant multi acatholici ' Ceterum protestantismum ecclesia Romana longe
inseriorem esse tam extensione quam numero, em ignorat.
Instabis. Celerrima propagatio catholicitatis habetur indicium. At protestantismus, ut primum Luther ex8urreXit, celerrime Europa tota propagatus est. argo est catholicus. Resp. Dist maj. Celerrima propagati indicium catholicitatis habetur, si divina est, conci Si pror8u humana, Nego. Pariter dist. min. protestantismus celerrime propagatus St, modo divin0, nego modo prorsus humano, subdist. multis Europae partibus, conci Europa tota, nego.
Fastilius creduntur, quae h0mini terreno cisci Cor. XV. 47.)placent. Porro Vangelium, qu0d a reformatoribus praedicatum est, 1 proposita nescio qua spiritus et conscientiae libertate, effrenationis studia pellexit, qua homines, Guctoritati impatientes, Saepenumero in haereses prolapsi sunt; ' spretis jejuniis, coelibatu, legibus ecclesiasticis, oblata hominibus salutetati bona moralia donasse ostendit almes, e protestantiam compar a catholicisme dans se ra oris avec a civilisation euro-psenne.
CL Macaulay, Essa on Ranke' Histor of the apes Marshall, es mission chrctiennes, trad. De Wagiers. De defectu catholicitatis et apostolicitatis in Anglicana ecclesia consule Du Perron ' 1618 , Oper t. II., adversus Casaubonum.
214쪽
198 Quaestio VII. me ecclesia, cui sanctitatis, etc. notae competant.
ex de sola bonis ecclesiasticis principum cupiditati assignatis et suggesto rerum mutationi cupidis praetextu bellandi et rebellandi, multitudinem ingentem illecebra aut delicate vivendi
aut liberius peccandi attraxit; ' cum ea 88et temporum conditio, ut non pauci paganorum doctrinas animo imbibissent, disciplina vero in multis utriusque cleri membris propemodum desiisset, fieri non potuit, quin error in praedi890Sito gra88aretur. - Nec ignari sumus, protestantismum, latis atroci8simis legibus in catholico saevii88e. 0M. III. Apostolicitate non caret ecclesia, cujus doctrinae apostolorum seriptis hauritur. Et protestantium d0etrina ex eo sacro sonte sumpta est. Prote8tantismus ergo ap08tOlicus censeri debet. Resp. Dist. M. apostolicitate non destituitur ecclesia, cujus doctrina ex apostolorum scriptis colligitur auctoritate legitima, conci utilla legitima auctoritate, nego. Quod ipsum notis investigandum est, n0ta dici nequit. Quamobrem factum externum et publicum apostolicitati requiritur, ut pateat, utrum pene prote8tantes veru Scripturarum intellectus sit, an in ecclesia Romana. Factum porro publicum apostolicitatis e8 legitima pastorum successio. Nobis igitur jus est compellandi protestantes fundatissima hae veterum sententia: dant
origines ecclesiarum suarum, evolvant ordinem episcoporum
suorum Tert De praeser. XXXII. Dices A principio non defuere, qui spiritum privatum
ecclesiae auctoritati opponerent, uti vetera haereticorum monumenta probant. Per eo autem apostolorum ecclesia ad protestantes derivatur.
Resp. Dist. M. Α principio non desuere, qui spiritum
privatum ecclesiae auctoritati opponerent, per Successionem legitimam et non interruptam ab ap08t0lis, ego Seeus, tran8eat. Quotquot ecclesiae auctoritatem spreverunt 1 recentem originem suam prodiderunt, cum eam, quae ante ip808 erat, ecclesiam reliquerint; ' nullum successionis legitimae exhibuerunt indicium, cum sola dissidentia, tam ab ecclesiae auctoritate quam inter se sectae, pullularint. Longum est omnes 00mmemorare haere8e8, quibuscum protestantes, ut apostolici -
215쪽
Αrt. II. Utrum sanctitas, atholicitas et Photianismo ompetant l99tatis speciem prae se ferrent, sese c0mmunicare pro certo assirmarunt; at undecunque genus suum repetunt, haere8e et modernae et antiquae novitate sua condemnantur.
Utrum sanctitas catholicitas et apostolicitas Photianismo
competant. I. Ecclesiae schismaticae nomen Photianismi acceperunt. Tantum abest, ut omnes et singulos schismatico coram Deo malos esse 288eramus, ut eos, qui bona fide coetus illius membra sunt, in veritatibus et sacramentis, quae Photianismus ab ecclesia Romana accepit, efficacissima saluti aeternae media nancisci confidamus. At quaeritur, utrum notae liotianae ecclesiae competant. Thesis: Sanctitas, atholicitas et apostolicitas Photianismo
1 Sanctitas Photianismo non competit. Arg. I. Photiani8mus neque in doctrina, neque in aeramentis, neque in membris ad bonum divinum ordinatus esse apparet. Ergo sanctitatis nota orbatus est Prob. antec. a Ratione doctrinae. Hecto insallibili et vivo magisterio, doctrinae sanctitas aut privatorum erroribus aut Statu stagnantiae profanatur. Atqui magisterium insallibile et vivum in Photian0rum ecclesia nullum designatur. Ergo doctrinae anctitas corruit. Quod idem res docuit, cum dogmata in Photianismo formam cadavericam induisse videantur. Ea silentio praetereo, quae de Rasholnicorum et Palamitarum erroribus alias retulimus. O Ratione sacramentorum. Ad sacramenta hierarchia quoque pertinet. Atqui ierarchicus ordo a Photianis vere pro- sanatus est. Etenim Photianismus totus primum patriarchae Cpolitano, deinde maxima pars synodo sanctae etri Magni paruit, quod null0 Iane juris divini titulo sed e prolatio
216쪽
200 Quasisti VII. me ecclesia, cui sanctitatis, etc. notae competant.
Photianismus ipsam sanctam hierarchiae rationem pro sanaVit. o Ratione membrorum Photianismus auctores perVel 808 habuit veri nominis sanctos non genuit miracula, quae anctitatis signa sunt, non patravit. Ergo sanctitate destituitur. 1 Auctores praecipui sunt holius, Michael Caerularius, Georgius Cyprius, Marcus Ephesinus, Petrus Magnus, imperator. Jam vero Photius a synodo oecum enica VIII ob facinora nefaria damnatus est; ipsum ambitiosum, potestati modo contemptorem modo adulatorem, falsarium et fraudibus plenum fuisse inexpugnabilibus historicorum probationibus constat. )Caerularius autem Photii mores, non ingenium, reserebat. Georgius Cyprius fidem Romanam, quam impense defenderat, ambitiosa petitione patriarchatus negavit atque Joannem Beecum, patriarcham legitimum, de sede politana dejecit. Marcus Ephesinus in concilio Florentino et redux in patria mendaciis, textibusque adulterandis paci ac unioni ecclesiasticae turbulenter offecit Petrus , imperator, procul dubio sanctitatis gratia cognomen Magni non habuit.
2 Veri nominis sancti inter eos, qui extra communionem Romanam decesserunt, non reperiuntur. Sancti vero, quos chismatici in men0logiis suis et agiopsychis recensent, aut unitatem Romanam non reliquerunt, aut Vera sanctitate earuerunt.
Quod liquet 1 ex desectu argumentorum, quibus Graeco-Ru88i vel unius hominis schismatici sanctitatem confirment 2 ex ordinatione divina. Nam eximium charisma sanctitatis promissum est coetui unitatis schismatici autem extra communionem Romanam, cujus unitatem probavimus, moriuntur.' Ceterum instituta religiosa, societates piae etc. in Photianismo aut nulla prope Vitalitate gaudent, aut a civili potius prudentia quam a religione proficiscuntur.
CL Hergenrother, Photius Hesele, Concilienseschichte, B. IV. Anno 1882 ahonto librum edidit, qui inscribritur ita sanctorum Russiae septentrionalis. J. Martino hunc librum Occiden talibus minoris pretii fore existimat, lyouvrage tant 'un interet troploea et traitant de personnages our a lupari in Onnus, si non 'unesaintet probiamatique. Revue des Question hist. Oct. 18M, p. 39.
217쪽
Art. II. Utrum sanctitas, atholicitas etc. Photianismo ompetant. 20 l3 Vera miracula pro schismate nulla reperiuntur: etenim quae nonnunquam pro ecclesia separata et contra Rullienorum unionem cum Petri sede patrata feruntur, ea acta non sunt hujusmodi, ut causam supernaturalem postulent. )2' Otholicitos Photianismo non competit. Arg. I. Catholicitatis nota es nitur: celesiae proprietas, qua conspicue numerosa et ubique una per omnes pene mundi
terminos emanat. tqui talis non est ecclesia hotiana Ergo catholi ea diei non debet. Prob. minor. q) celesia Photiana non est una. Ergo nec catholica; quandoquidem S. Pacianus catholicum acute definivit quod est
O celesiae nationales et catholica ecclesia inter se pugnant. Atqui ecclesiae Photianae nationales sunt. Ergo catholicitate carent Minor patet ex iis, quae de ecclesiis Cp0lilana, Russi ea, Hellente et Bulgari ea, a se invicem non dependentibus, in primis autem de ecclesia Russica diximus. Et profecto cum ecclesia Russica, quae Photianorum longe maximam partem e0mplectitur, gari pareat, regnum spirituale
iisdem atque civile limitibus ineluditur.')o Ecclesiae Photianae nec numero, neque XteDSione neque propagandi virtute eminent. Ergo catholicitas eis non competit. Prob. antec. 1 Numρrus omnium ecclesiarum Photianarum, Raskolnicis
additis, catholicorum dimidiam partem neutiquam esset t. Σ' Extensione holiani garis imperium et ne Turcicos
Golube in libro, quem scripsit de Petro Mohila, metropolita
Moreensi, miracula pro schismate divinitus patrata, alacrius allegat; at Martinou, rerum Russi earum expertus, de miraculis istis: iis 'eX-pliquent 'une facio qui 'est ien moin que urnaturelle. Cf. ReVue des uestion histori ques, Janu. 1884. p. 272. Ivan Ahsahou, catholicus, de ecclesia Russi ea ait: Une Eglis qui ait partie 'unatat, 'un royaum de ce Onde', a abdique a mission et deVra partager a destine de tous es royaumes de de Onde. - Elle 'a plus en elle-mem aucune aison 'etre, elle secondamn ara debilite et a la mori. Oeuvres co Dies t. IV. P. 111.
218쪽
202 Quaestio VII. De eclesia, cui sanctitatis, te notae competant.
vix egrediuntur; quo si, ut in nullo ur0pae regno, excepta Ru88ia, neque in America, neque in Australia, neque in Asiae partibus, in ditionem garis non redaetis, Photiani coetus alicujus momenti reperiantur.3 Fidei propagandae Dirtutem supernaturalem in Photianismo fru8tra quaera8. Conspicuus enim non 8 missionum sertilitate; neque evangelii praec0num her0iSmo neque martyrio conversionum fecundo neque iis dei propagandae aerificiis et fructibus, quibus ecclesia Romana abundat. 08tremo ecclesiae hotianae, vitalitate destitutae, limites primaevos parum mutarunt, praeterquam qu0 regiones nonnullae aut Mah0metis gladio schismati perierunt, aut Ru88orum X pugnati0ne tyrannide et perfidia deterrima ad illud accesserunt. 3 Apostolicitas Photianismo non competit. Arg. I. post0licita est ecclesiae proprietas, qua perlegitimam pastorum successionem, ab apostoli nunquam interruptam, in dentitate oetrinae, saeramentorum et regiminis continuatur. At ea holianis attribui non p0test. Haec igitur ecclesia apostolica non 8t Prob. min. a Graeco-Russi ante et post schisma Photianum primatum Romanum professi sunt. Ergo ecclesia Photiana in identitate saltem doctrinae et regiminis non continuatur. Antecedens probatur.
t Ante holium septem concilia oecumenica, praecipue
primatum Romanum agnoverunt; quem eundem ecclesiae patres tam Orientales quam Occidentale docuerunt. s. infra, ubi de primatu tractabimus.
2 Post Photium concilium Lugdunense II. l274 et Florentinum 1439), Photianis c0nsentientibus, eam fidem professi sunt. )' In cono Lugdunensi sessione IV. habita die . Julii, lectae sunt litterae, quibus praelati Graeci primatum Romanum profitebantur; quae litterae leguntur scriptae nomine 2 metropolitarum, orchi episcoporum et episcoporum illis subjectorum, qui ad patriarchatum Cpolitanum pertinebant. is Labbe, XI. 962. et 968. - Oannes lector,
219쪽
Art. II. Utrum sanctitas, catholiditas etc. Photianismo competant. 203
Erg Photiani, primatum Romanum repudiantes, rationesdei et regiminis apostolici non Sunt.b Anio Photii oncitationes ecclesia politana erat pars subor dinatu cath0licae ecclesiae quam Romanus Ponti se jure divino rege uat. Atqui Photianismus ejusmodi pars esse desiit. Ergo Photianismus non est catholicus Major factis publicis probatur. 1 Cum Nicolaus I. M. in epistola, quam Michaeli, imperat0ri, scripsit, primatus jus divinum ostenderet, nullus episcopus Orientalis, illud directe negare potuit. ' Ignatius, patriarcha politanus, litteris anno 867 ad Romanum Pontiscem datis, idem jus luculenter profitetur. 3 Patres synodi
Oecumenicae VIII. 869), illam gnatii epistolam laudantes,
libellum dei subscribentes, canonem XXI. constituentes, idem professi sunt. 4 Liturgia Graeco iussica Petri primatum etiamnum celebrat. 3)
0 . I. Ecelesiae Ph0tianae eadem fere dogmata quae
catholici prostentur septem sacramenta et hierarchiam agnoScunt Ergo ecclesiae illae sanctae Sunt.
serinarius patriarchatus politani , nomine praelatorum Graecomam schisma ejuravit. Cone Florentino adhaeserunt, ut antea dictum est, legati tres patriarchae politani, Isidorus tomensis, totius Russiae metropolita,l metropolitae Graeci et Marco Ephesino excepto, quotquot ex Orientalibus aderant. y Cf. quaestiones de primatu . Petri et Romanorum Pontiscum,
ubi textus ipsos exscripsimus. - Libellus fdei seu satisfactionis fdei
professionem apertissimam primatus Romani continet. Ipse Photius primatum Romanorum Pontificum, quem tempore primi patriarchatus sui, cum ae8tu concertationi ip8um absorberet, aggre88ua est, plus semel, implicite saltem et in directe, agnovit. Primatum autem B. Petri aperte profitetur. mergen rother, Photius III. p. 336 340. De primatu . Petri, quem ecclesia Russica in liturgia sua profitetur, videsis: Gagarin, a primaut de M. Herre et les livres litur-gique de 'olis russe Tondini, a primaut de S. Pierre prouvia par es fit, es que tui donne eglis Russe dans a liturgie; et idem
Opus adauctum Anglice The prim acy of S. Peter etc. De antiquo Orientalium eum ecclesia Romana in fide consensu cf. illes, alendarium
220쪽
20 Quaestio VII. De ecclesia, cui sanctitatis, etc. notae competant.
Resp. Dist antee. Dogmata, sacram enta et hierarchia in illis ecclesiis reperiuntur illegitime et truncata, conci legitime et intacta, nego. tenim ut errores praetermittamu8, quorum antea mentionem fecimus, omnino constat, auctoritatem legitimam
et infallibilem a Photiani rejectam fuisse; qu si, ut Sancta, quae unitatem ecclesiae relinquentes sibi adsumpserunt, illegitime possideant. Quid quod fidei regulam humanam con-8tituerunt, hierarchiam sine capite constituerunt, ecclesiam potestati civili tradiderunt. Ergo Photiani sancta Dei nullo modo intacta reliquerunt. 0M. II. Photii vita tenebras ecclesiae Graeco-Russicae nullas offundit; ' quia Bygantini eum in sanctorum numero habent 2 quia etiam inter Romanos nonnulli ulpatae vitae praelati reperti sunt. Ergo hotianismus sanctitatis nota non
destituitur. Resp. ego antee. Probationem 1'' dist. Photius in sanctorum numero habetur immerito con , merito, nego. Nullum alicujus momenti testimonium pro sanctitate holit hactenus ostenditur; at maximo firmissimorum testimoniorum numero illum sas ac jus omne persaepe delevisse constat. Pr0bationem ' distinguo praelati illi ecclesiae nostrae fundatores habentur, nego; impliciter praelati suerunt, concedo Photius ecclesiam suam fundavit namque antea patriarchatus politanus par subordinata erat ecclesiae catholicae, quae Oriente toto et Oecidente primatu Romani jus ininum prosilebatur. Sed ab innovatore aetraordinario signa divinae mis8ionis extraordinaria requiruntur insignisque morum sanctitas, quae in Photio frustra quaesiveri8. Urgebis. Photianismus seu ecclesia Graeco-Ru88ica plures
inter membra sua homines honestissimos et sanctos enumerat. Ergo sanctu e8t. Resp. Dist ante: homines sanctos enumerat Sensulatiori transeat; sensu stricto, subdist. et isti sanet schismatici fuerunt, nego catholici cone. Sancti sensu latiori dicuntur, qui pie in Christo vivunt, quamquam ad virtutum Supernaturalium heroismum et miraculorum charisma non perVeniunt; tales autem inter schismaticos, qui fide bona errant, hoc etiam