장음표시 사용
241쪽
Art. V. Utrum ecclesia Romana sit apostolica. 225
ab his, qui sunt undique conservata est ea quae 8 ab Ap0- stolis traditio Irenaeus, Adv. aer. lib. III. c. 3.).Arg. II. Eae praescriptione Cum ecclesia Christum auctorem ap08t0l08que propagatores habuerit, hoc Tertulliani ratum est id verum quod prius. Atqui ecclesia Romana quibuscunque Christianorum coetibus est anterior. Ergo e8 ap08t0lica Prob. min. a Generatim de successione. Nullum unquam probari potuit ecclesiae Romanae recentius apostolica aetate initium: Sed ceteri
stinus ait - de illa exierunt Serm. , de Symb. ad Catech. VI. 15.); schismatici autem aliare contra altare S. Opt. De schismate Donatist. I. T. V. 2. antiquiu et priu erexerunt.b Speciatim 1 De identitate doctrinae. Nullum 88ignari p0test tempus, quo ab celesia Romana apostolica mutata sit fides. Errores Macedonii, Nestorii in sede politana Dioscori, Petri Mongi aliorumque opiniones pravae in sede Alexandrina Arianismus, Photianismus, Lutheranismus notas habent origines, et quando praecis suerint, n0vimu8 ecclesiae Romanae fides, quando mutata fuerit, prorsus ign0ramus. Ergo in celesia Romana nulla fidei mutatio laeta est.2 Pro sacramentorum identitate idem argumentum praescriptioni valet, praesertim cum eptem Sacramenta Mi88aeque sacrificium in iis etiam ecclesiis obtineant, quae quinto eXt0Vesaeculo ab ecclesia Romana secesserunt, sicut Nestoriani Jaco-bitae, etc. s. Assemani, Biblioth. Orient. t. III. Renaudoi, Perpetuite de lasol, t. V. Frangelin, De sacramentis in genere, cap. VI.3' Idem diei potest de identitate regiminis. Ab catholicis enim non exhibentur rectorum catalogi nisi catalogis Summorum Pontificum et complurium episcoporum catholicorum
longe recenti0re8. - Itaque pOSterior nostra res non est, imo
omnibus prior est hoc erit testimonium veritatisμ. ert. De praescr. cap. XXXV. s. lee, Dogmengeschichte Schwane,Dogmengeschichie.
0 . . Priorum saeculorum monumenta ecclesiam illorum temporum ab ecclesia Romana valde discrepantem exhibent.
242쪽
226 Quaestio VII. me ecclesia, cui sanctitatis, etc. notae competant.
Ergo ecclesia Romana non e8 ap08tolica Prob. antec. Ex simplicitate celesiae primitivae, quae a multitudine dogmatum abhorret. Resp. Dist anteo. haec discrepantia substantialis est. nego accidentalis, Onc. Adversarii modo immutabilitatem, modo mutati0nes quam maxima eccle8iae Romanae objiciunt. Verum immutabilis omnino est ecclesiae substantia in accidentalibus autem et quantum ad conclu8ione prinei piorum eorumque applicationem progressus certus ab ipsi catholicis admittitur. a sola ratione inter celesiae primordia et statum hodiernum aliquid differt. Verum eadem, ait Angelicu - est numero eccle8ia quae tunc erat et quae nunc est quia eadem est de et eadem fidei sacramenta, eadem auctoritas, eadem professio unde dicit Apostolus I. Cor. I. 13. Divisus est Christus Absit . . . Statius statu ecclesiae nunc et tune, non tamen est alia ecclesia Quodl. XIII. art. 19. - Veniamus ad probationem antec. Quod ecclesiam primitivam Munt a multitudine dogmatum abhorrere, dist. dogmatum falsorum fratrum conci dogmatum Christi, nego. Eadem semper fuerunt ecclesiae d0gmata; sed dubiis emergentibus aut erroribus, veritas solemnius declarata est; scilicet ut ecclesia fidelibus consuleret, ne exciderent, simplicitate, quae est in Christo II Cor. XI. 3. Instabis. Veteres ab hierarchiae astu et Pontificum Romanorum dominatu immune fuerunt. Resp. Dist. Saeculis prioribus non videtur eadem ierarchiae ac primatu potesta quantum ad jus, nego quantum ad usum juris, conci In civitatum primordiis n0 illico potestas in omne u8u adhibetur, cum usu pro rerum statu moderandi Sint. Ip8am vero p0testatem hierarchicam ab initio in ecclesia fui88e, quaest. III monstravimus. s. De medi, Lorganisationdes glises chret jusqu' at milieu du III siecie. Revue des
Quest hist. Oct. 1888. Urgebis. Praxis primitiva admodum simplex erat in qua
nec Dei parae cultum, neque sanctorum invocationem, neque usum reliquiarum aut alia id genus suisse constat, quae ecclesiam Romanam dehonestant. Resp. Dist. Veteres hujusmodi cultum ignoraverunt, nego;
243쪽
Αrt. V. Utrum ecclesia Romana sit apostolica. 227
nonnullos colendi modos, cone. Vetere nequaquam ignorarunt sanctos, aeterna felicitate fruentes, esse invocandos, nec ip8isViSum est nefas, corpora, quae templa suerunt Spiritus Sancti, cultu quodam venerari quod a dogmaticis ubique solide probatum archaeologi monumentis antiquissimi confirmarunt. λ)Aliquos tamen colendi modos, velut 880ciatione Ranctissimae Virginis, in prima ecclesia non con8pici, nihil Sane ambigendum est. Neque idcirco istos modo superstitionem novam et pravam habemus. Hoc enim veritatis atholicae proprium 8t, quod api tempore, caelesti instar viridarii novos piarum exercitationum fructus esserat.
n0n tradiderunt. At plurimi conciliorum canone et exercitatione piae, qua eccle8ia Romana admittit, ab apostolis in ecclesiam minime tran8lata sunt Ergo. Resp. Dist. H. ap0Stolicum non est, quod apostoli non tradiderunt quantum ad fidem in se conα quantum ad omnes plicationes et applicationes dei, nego. in patet re8p0nsum ad minorem et conclusionem. tenim quia plures dei veritatem perVerterunt, ideo, Angelicus ait - necessaria fuit temp0ribus procedentibus explicatio dei contra insurgentes errores . H. I. quaest. I. art. 10 ad 1. Neque novae pietatis exercitationes sunt ejusmodi, ut apostolicitati contrariae haberi debeant, cum unum idemque dogma rati0ne diversa in cultu exprimi fas sit, sicut una caritas Dei diversis formis
Instabis Cyrillus Luear, patriarcha Cp0litanus ad circiter annum 1625 dei pr0fessionem edidit, in qua haec leguntur:
h Graec0rum perpetuam et constantem esse doctrinam, duo tantum Sacramenta, aptismum et Eucharistiam, a supremo legislatore Christo sancita. rt. 15. Ergo ecclesiae Romanae sacramenta apostolica non Sunt.
Γευ Cyrillus, vir Calviniani devinctus, in h0 articulo
mendacium composuit Neque enim mendacium mon damna-
244쪽
228 Quaestio VIII. me dotibus ecclesiae.
tum est Oriente toto Georgius Coressius et Greg0rius Proto- Syncellus Cyrilli si audem redarguerunt; tre patriarchae, Cyrillus Beroensis, pati . Cp0litanus, Metrophane Alexandrinus et Theophanes Hierosolymitanus, habit concilio poli 1638J,
anathema dixerunt Cyrillo, credenti non 8Se . . . e 390Stolorum traditi0ne praxique perpetua Septem eccle8iae Sacramentaμ. Aliis Orientalium c0nciliis accedentibus, re consecta St. 0 . III. Fieri potuit, ut insensibilibus mutationibus d0gmata nova formarentur. Ergo ecclesiae Romanae apostolicitas incerta videtur. Resp. Dist antein id fieri potuit in abstracto, transeat; in h0 casu c0ncreto, nego. Primum ecclesia Romana Sensibilibus saetis probat, se ap0stolorum esse legitimum haeredem; jam vero laetum publicum et certum p08sibilibus ac insensibilibus non destruitur. Deinde nunquam ab ecclesia non evigilatum est, ut omne traditis tarent quam quidem in veritate constantiam adversarii Romanensem immobilitatem μappellare consueverunt. P08trem ex monumentis jamdudum notis aliisque denuo repertis, puta in Catacumbis, priorum Saeculorum exsurgit imago, quae hodiernam ecclesiam tam Vere repraesentat, ut prote8tantes non pauci, praesertim in Anglia, ad dem Romanam redire impulsi sint studio antiquitatis. Pro singulis autem d0gmatibus ad theologiam positivam remittimus.
De dotibus seu de indeseetibilitate ei insallibilitate
Ubi vera sit ecclesia, vidimus. Venimus ad dotes nobilissima ecclesiae, quae sunt indefectibilitas, ne intereat, et infallibilitas, ne erret in fide et moribus. Hoc loco decem
245쪽
Αrt. I. Utrum ecclesia sit in desed tibilis. 229
Primo. Utrum ecclesia sit inde fetibilis. Secundo. Utrum ecclesia in statum meliorem mutanda sit. Tertio. Utrum ecclesia sit infallibilis. Quarto. Ut m ecclesia docens sit infestibilitatis actinae subjectum. Quint0. Utrum infallibilitatis objectum sint omnia immediate revelata.
Sexto. Utrum infallibilitatis objectum sint conclusionestheologicae. Septimo. Utrum infallibilitatis objectum sint facta dogmatica. Octavo . Utrum infallibilitatis objectum sint res disciplinae. Nono. Utrum infallibilitatis objectum sit canonizatio
Decimo Ortim infallibilitatis objectum sit approbatio
Utrum ecclesia sit indefectibilis. I. Indeseetibilitatis definitio. Indesectibilitas este delesiae dos seu proprietas a Chri8t0 0nata, qua usque in mundi inem talis immutata permanebit, qualis a Christo instituta est. Haec desnitio includit 1 ecclesiae exsistentiam nunquam interrumpendam; 2 essendi dentitatem quantum ad omnia, quibus ecclesiae essentia continetur 3'perennem ecclesiae visibilitatem, si quidem visibilitatem ecclesiae essentialem esse probavimus. Sed non excluditur 1 hominum progressus incredenda, explenda, scienti se declaranda Christi lege; 2 modi scalione earum rerum, quas Servator in particulari determinandas celesiae suae reliquit, veluti jejunii certa temp0ra, etc. Indesectibilitas autem a n0nnullis etiam perpetuitas appellatur. II. Adversariorum sententia. Omissa Donatistarum 0b80leta sententia, qua catholicitatem ecclesiae, 0 est, Saltem indirecte, ecclesiam ipsam desedisse perhibetur, ' na-
246쪽
230 Quaestio VIII. De dotibus ecclesiae.
tiiralistae et rationalistae, si quidpiam immortalitatis ecclesiae tribuant, certe non aliam ac religi0ni Mahometis. Voltaire, David Straus et sedia massonum tota Christi ecclesiam demolitum iri, nedum prope deletam asseVerant. 2 Protestantes 8Serunt: a seri posse, ut ecclesia ad tempus aut in perpetuum errore contra fidem revelatam admittat qua salsa opinione directe insallibilitatem attentant; b contendunt, ecclesiam esse desectibilem et reapse ante Lutherum defecisse Re quidem vera id absolute non assi mant, sed dicunt Bellarminus ait, id intelligi debere de ecclesia invisibili. Protestantium parum firma sententia sati aperte a Calvino declarata videtur, qui Instit. lib. IV. c. II. n. 1. asseri , Deum sua providentia effecisse, ut praeter Baptismum haliae quoque reliquiae exstarent, ne Ecclesia prorsus interiret. Ac quemadmodum ita saepe diruuntur aedificia ut undamenta et ruinae maneant, ita non pa8sus 8 Ecclesiam suam ab Antichristo vel a fundamento subverti, vel solo aequari . . . sed ab ipsa quoque vastatione semirutum aediscium superes8e voluit Paschasius Quesnellus signa maxime sensibilia, senectuti Ecclesiae conspicienda esse perhibet. s. Clementis VIII. Const. Unigenitus, . Sept. 1713. Synodus autem dioecesana Pistoriensis contendit, postremis hisce saeculis
sparsam 88 generalem obscurationem super Veritate gravioris
momenti, spectante ad Religionem, et quae sunt basis Fidei et moralis doctrinae esu Christi; quam propositionem haereticam damnavit ius VI per constitutionem Auctorem idei 28. Aug. 794. Thesis Ecclesia est indefectibilis.
Arg. I. Eae S. Scriptura Vaticinia . . promi88a Christi, jus parabolae et instituta designant indefectibilem ecclesiam. Ergo ecclesia Christi est indefectibilis. Probatur
a Vaticinia Vaticinia identidem regnum Christi et Davidis per Christum annuntiant, quod stabit in aeternum μ.
247쪽
Art. I. IJtrum eclesia sit in deseetibilis. 23 Dan. II. 44. Legitur enim super solium David sedebit, tit confrmet illud, . . . . amodo et tisque in empiternum, Isaias ΙX. . item Veriam eis pactum sempiternum, Jeremia SXXXII. 40. iterum potestas ejus pote8tas aeterna, quae non auferetur et regnum ejus quod non corrumpetum, Daniel VII. 14. ibidem cap. II. 44. In diebus regnorum illorum suscitabit Deus coeli regnum quod in aeternum non dissipabitur . . . et ipsum Stabit in aeternum. 1. Isaias LXI.:ps LXXXVIIL; s. XLVII., quem S. Augustinus et Angelicus
de ecclesia intelligendum esse X posuerunt. Atqui regnum illud aeternum est vera Christi eccle8ia. Ergo Prob. minor. 1 Messiae regnum inraynagogae locum subrogatum, nullum indicatur nisi religio Chi istiana, quam Christus in ecclesiae formam constituit. ' celesia in N. . Christi regMum vocatur. 3 Vaticiniorum sensus in . . dilucide explicatur. Angelus enim, ad Mariam missus, de Emmanuel ait Dabit illi Dominus Deus sedem David patris ejus et rognati in domo Iacob in aeternum, et regni ejus non erit nis Luc. I. 32. et S. Paulus Vetus Testamentum ad Novum tanquam mobile ad immobile comparan8, ait: Itaque regnum immobile suscipientes, habemus gratiam. Hebr. XII. 27, 28. b Promissa Christi. Aediscatur eccle8ia stipe petram sportae inferi non praevalebunt adversus eam Matth. XVI. 18.); ipse Christus cum ecclesia S usque ad consummationem ae- euli Matth. XXVIII. 20.); cum ea Paraclitus in aeternum manet Joan. XIV. 16.). t his omnibus indesectibilitas absolute promittitur. Ergo Et certe si quidquam, aediscium,
Super petram Seu Saxum exstructum, id rmum et immotum e8t, praeSertim cum metaphora petrae his verbis illustratur: qui audit verba mea haec, et facit ea, assimilabitur viro sapienti, qui aediscavit domum suam supra petram, et descendit pluvia, et venerunt sumina, et faverunt venti, e irruerunt in domum illam, et non cecidit fundata enim erat super petram.
Matth. VII. 24-26. Quidquid ergo irruit, etiamsi portae inferi prorumpant, ecclesia victri permanet, iisque ad OuSummationem saeculi, in aeternum Christi pollicitatio absoluta est. 6 Christi parabolae et instituta. In terris nunquam non
248쪽
232 Quaestio VIII. De dotibus ecclesiae.
erunt fideles, ministri, sacramentum. Ergo ecclesia est indesectibilis. Prob. anteo 1' Fideles permansuros, paraboli gigantae Superseminatae atque sagenae docti sumus. Legitur enim: sic erit in consummatione saeculi mittet Filitis hominis Ingelos suos et colligent de regno ejus omnia scandala, et eos qui faciunt iniquitatem et mittent eos in caminum ignis, Matth. XVI. 40, 1. ibidem, v 49. elegerunt bonos in vasa, malos
autem foras miserunt. Sic erit in consummatione saeculi eae-sbunt Angeli et separabunt malos de medio justorum 2 Ministros perpetuo ore S. Paulus significat, seribens: Et ipse dedit quosdam quidem Apostolos, quosdam aυtem propheta8,
alios vero evangelistas, alios autem pastores et doctores ad con-8timmationem sanctorum in opus ministerii in aediscutionem
corporis Christi donec μέχρι occurramus omnes in unitatemfdei, in virum perfectum, in mensuram aetatis plenitudinis Christi. ph. V. 11 - 13. Quibus verbis tempus messis et resurrectionis sanctorum indicatur. 3 Sacramenti perpetuum esse institutum S. Paulus declarat. Quotiescunque - ait manducabitis panem hunc et calicem bibetis, mortem Domini
annuntiabitis, donec ἄχρι veniat' . Cor. XI. 26. Donec veniat, Angelicus ait - idest usque ad ultimum ejus adventum in quo datur intelligi quod hic ritus celesiae non cessabit usque ad finem mundi. pos in p. l. c. Arg. II. eterrim testimoniis. S. Ignatius Antiochenus, beati Joannis apostoli discipulus, ait: Ob id Dominus in capite suo accepit unguentum, ut ecclesiae pii et incorruptionem ἀνθαρσίαν). Id Ephes cap. XVII. Quibus verbis in directe saltem ecclesiae indefectibilitas designatur. S. Iustinus: Quemadmodum vitis, si quis partes illas amputet, quae fruetum ferunt, ita proseit, ut alios florentes et fructifero palmites rursus proferat, idem quoque nobi evenit. Plantata enim a Deo et Salvatore Christo vitis, p0pulus ejus
est. Diat cum Tryphone, cap. X. S. Ioannes Chrysosto mus: Eccle8ia est caelo validior Caelum et terra transibunἰ, Verba autem mea non transibunt. Quae verba Tu es Petrus et super hanc petram aedificabo Ecclesiam meam, et 0rtae inseri 40 praevalebunt adversus eam. Hom. anto Sil. l.
249쪽
Art. I. Utrum ecclesia sit indefectibilis. 233S. Augustinus ecclesiam ita loquentem inducit: Quamdiu ero in hoc saeculo Annuntia mihi propter illos qui dicunt Fuit
et jam usi est . . . t annuntiavit, nec aeua sui vox ista.
Quis annuntiavit mihi, nisi ipsa Via Quomodo annuntiavit γEcce ego vobiscum sum tisque ad consummiationem saeculi. μIn s CL, Serm. 2. s. Origenem, Eaehortatio ad martyrium S. Hippolytum, De Chr. et antichr. cap. LIX. S. Hieronymum, In Isaiam . S. Ambr. In s. XL. 30. Heaeaem. lib. IV. c. 2. S. Leon. . p. 102, etc. Arg. III. Eae origine, ne historia ecclesiae. 1 Nemo est, qui non videat, quam inconveniens it eam perire ecclesiam, quam dedit nobis Deus in Filio, quem constituit haeredem iniver8Orum, per quem fecit et saecula. Hebr. I. 2. 2 Christus ecclesiam instituit, ut homines per eam salutis media recipiant. Cf. quaest. II. art. 3. At homines nunquam istis mediis n0 indigent. Ex quo intelligitur, ordinem salutis a Deo constitutum postulare, ut ecclesia semper maneat 3 Historiae de comprobatum est, ecclesiam per media persecutiones vici88e. Tot autem reportatae victoriae divinam dexteram manifestant. argo ecclesia non deficiet. y
0 . . Ecclesiae udai eae promissa haud obscuriora quam ecclesiae Christianae saeta sunt. Ἐν ecclesia Iudaica' Id Macaulay, historicus protestans, persensit. Cujus haec Verba: -Τhere S Ot, and there never as On his arili, a Work of humanpOlic so et deseruing of examinatio a the Roma Catholic hureli . . . Nor O e se any ign hicli indicates that the termo her long dominion is approaching. he a the commen ement fati the Overnem enis and of at the ecclebiastica establishment thalno exist in the orld; and we De no assn rance that he is ut destine to se the en of them all. he a great an respecte bellare
250쪽
234 Quasisti VIII. De dotibus eccle8iae.
defecit. Ergo incertum est, rum nunquam peritura rati ieelesia. Resp. Dist. M. promissa, ecclesiae Iudaicae saeta, continuanda erant et adimplenda sub Novo Testamento, conα; in lege veteri, nego. Minorem distinguo ecclesia Iudaica defeeit in figura, cono. in gurat0, nego. Et quidem religio Judaica ab apostolo dieitur umbram habens futurorum bonorum, non ipsam imaginem rerum μ. Hebr. X. 1. Quapropter S. Augustinus: Quando, inquit sacerdotio Aaroni lieo aeternitas pr0missa est, n0 ipsi umbrae et gurae sed
ei, quod per ipsum adumbrabitur et gurabitur, promissum est. De in Dei, lib. XVII. 6. Urgebis. Ante Christum natum ecclesia udate defecit,
V. g. tempore captivitati8, etc. Ergo promissis non obstantibus perire potest ecclesia. Resp. D st antec. cclesia udaica ante Christum natum defecit in multis membris, cono. in omnibus, nego. Nullo unquam tempore non uerunt, in quibus vera colendi Dei ratio perseveraret. Ecclesia autem Iudaica multo magis quam ecclesia Christiana obumbrari p0tuit a quia particularis, non universalis erat; θ quia gratiarum ubertate, ecclesiae donata, carebat o quia ipse Deus praedixerat: Si autem aversion8 aversi fueritis vos et illi vestri . . . auferam Israel de super- fcie terrae, quam dedi eis. H. Reg. IX. 7. Quare Deus celesiam Judaicam interdum ita percussit, ut prope deleta esse videretur. Instabis. De mundo sualiter diss0lvendo in . Seripturis legimus: Surgent enim pseudochristi et pseudoprophetae et dabunt signa magna, et prodigia, ita ut in errorem inducantur si feri potest etiam electi Matth. XXIV. 24. Item Verumtamen litis hominis veniens, putas inveniet dem in terra γLue VIII 8. S. Paulus diem Domini non instare docet, nisi Menerit discessio primum. IΙ. he88. II. 3. Ecclesia igitur, quoniam finaliter deficiet, indefectibilis non est. Resp. Dist antec. hisce testimoniis praedicitur persecutio ecclesiae maXima, conci ecclesiae interitus, nego. ad singula. a Pseudochristorum prodigiis in errorem inducentur multi, eono. univer8a ecclesia, nego. allatus Domini sermo ter