장음표시 사용
251쪽
Art. Utrum ecclesia sit indefeetibilis. 235eXaggerationem quandam dictus est; sed electi, ut ipse textus ostendit, non descient.b Quod ex S. Lue objicitur, distinguo haec pectant ad dem persectam, condi ad dem simpliciter, nego. Si
Bedam venerabilem secutus, dixeris: tanta erit raritas elect0rum ut non tam ob clamorem fidelium, quam torporem aliorum totius mundi sit acceleranda ruina, haec tamen relative deside perfecta non absolute, intelligenda sunt, Siquidem S. Augustinus ait: qui autem habeant sdem tanquam granum inapis,
qua montes etiam transferantur, rarissimo omnino unt. De
tali enim de Dominus dicebat Putas ete. Contra Gaud. II 6. cs. S. hom in Catena ad i. c. o Discessio, quam S. Paulus praedicit, est omnium disce88io, nego; multorum, conc. Futurum erat Angelicus ait - ut des a toto mundo reciperetur . . . et 08 multi
discedent a de. I. Timoth. IV. 1. In novissimis temporibus discedent sidam a de Matth. XXIV. 12 Refrigescet caritas multorum. In Ep. II ad Thess. cap. I. ecl. 1. 0 . II. Ecclesia defecit. Ergo descere potest. Probatur antec a Defeeit ecclesia, cum V. estamentum, moriente Christo, recederet et eodem tempore diseipuli cum Petro vacillarent. 9 Exorta Arii haeres desecisse ecclesiam, Hier0nymus
te8tis St. Ingemuit inquit totus orbis, et Arianum ee8se miratus est. Dial adv. Lucifer. n. 9. Resp. Nego antee. Ad probationem resp0ndeo a Desecit ecclesia moriente Christo, hoc est, aliquot eccle8iae membra, conα tota ecclesia, nego. liqua certo fidei trepidati a Servatore discipulis praedicta fuerat. Omnes inquit scandalum patiemini in me nocte ista Matth. XXVI. 31. At nullo prorsus idoneo argumento constat, Omnes ut apostol0s aut discipulos fidem perdidisse. Alioqui triduo mortis Christi nondum illud impletum fuerat, Ego confrmavi columna8 ejus iterum p0steaquam Petrus ac reliqui apostoli definitive
paStore ecclesiae constituti sunt, in fidei confessione nequa quam defecerunt a fortiori accepto Spiritu veritatis, in salsam ridet doctrinam venire non poterant. Cf. Canum. De Oc. theol. lib. IV. cap. V.
252쪽
236 Quaestio VIII. De dotibus ecclesiae.
M Quod de orbe mirato dicitur, dist. miratus est Re 88e Arianum haeresi impet fata, conci haeresi, nego. Anno 359 episcopi cath0liel, Arimini congregati, formulae, in qua vox
ὁμοουσιος, consubstantialis, non legebatur, incauti subscripserunt. Sperabant scilicet fore ut rianos, dem catholicam simulantes, praetermissa hac voce sibi devineirent. At Ariani idem leaenam ob praetermissum v0cabulum ever8am contenderunt. Ingemuit totus orbis, ait S. Hieronymus et Arianum se e8κ miratus est. Idem vero doctor anctissimus verba hyperbolica de Arianismo imputato explicat, haec subdens: Ariminensibus dolis irretiti, sine c0nscientia haeretiei ferebantur, contestantes Corpus Domini, et quidquid in ecclesia sanctum est, se nihil mali in sua de suspicatos.
Putavimu8, jebant, ensum c0ngruere cum verbis; nec in
ecclesia Dei, ubi simplicitas, ubi pura consessio est, aliud in corde elausum esse, aliud in labiis proferri timuimus. Decepit nos bona de malis existimatio. Dial adn. Luciferianos n. 19. Praeterea acta Ariminensia a Liberio, Summo Pontifice, re
0bj. III. 0 repugnat, ecclesiam, quantum ad membrorum numerum aliaque plura, tam vehementer minui, ut nulla species emineat. Quod si sat ecclesia visibilis esse desinit. Ita ecclesiam saltem visibilem deficere non repugnat. Resp. Dist maj. fieri potest, ut minuatur ecclesiae species accidentalis, conci essentialis, nego. Cath0lieitatem ut visibilitatem ab ecclesia auferri n0n posse, ex dictis de notis et de visibilitate ecclesiae dilucide apparet. Neque saevientibus persecutoribus ecclesiae visibilitas deficit Ad rem . Augu-8tinus: Oportebat autem inquit ut eadem vitis, sicut a Domino identidem praedictum erat, putaretur, et X ea praeciderentur infructuosa sarmenta, quibus haereses et chismata per loca saeta sunt, sub Christi nomine, non ipsius gloriam, Sed Ruam quaerentium, per quorum adversitate magi Smagi8que exerceretur eccle8ia, et probaretur atque illustraretur et doctrina ejus et patientia. De catechiz. rudibus,
253쪽
Αrt Ii Utrum ecclesia in statum meliorem mutanda sit. 237
Utrum ecclesia in statum meliorem mutanda sit.
I. Status quaestionis. Statu melior ecclesiae subjectinus catholi eis non displicet, sed objectivus ejicitur. Melior enim status objectivus ad ipsum Christi institutum, fidem, sacramenta, p0te8tatemque eccle8iae spectat, quorum nulla seri potest essentialis seu substantialis commutatio. Status melior subjectivus ad ecclesiae me rubra pectat. Porro non insciamur, statum novae legis cliversi ficari secundum diversa loca et tempora et personas, in quantum gratia Spiritus sancti perfectius vel minus perfecte ab aliquibus habetur. S. Thom. I. II. q. CVLart. 4. )II. I, ea Maari . Sunt qui ecclesiam in se meliorem seri posse perhibeant, sed alii aliter. Quorum tria sunt genera:
M sala quidam mystici; b sectae sanaticae protestantes; e increduli., Saeculo XII. Joachim, abbas isteretensis ' 12023, tres
status mundi esse docuit, quorum tertius ab anno 1260 usque
ad mundi finem permanens, ceterisque perfectior evangelium aeternum, quod et evangelium regni Seu evangelium spirituale VocaVit, tanquam spiritum ex littera evangelii Christi procedentem amplecteretur. Est autem evangelium aeternum en Su8
spiritualis evangelii Christi, quod ad statum mundi secundum a Chr. nato ad annum 1260 pertinet. In statu evangelii aerariti spiritualibus viris spiritualis intelligentia datur. Spiritualis
intellectus evangelii litteram unquam igni consumet in quo finis perfectionis nostrae con8istet. Tunc aderit spiritualis ecclesia. Neque tamen deficiet ecclesia Petri, sed e0mmutata in majorem gloriam manebit stabilis in aeternum. μ')' - Non est tamen exspectandum quod sit aliquis status suturus, in quo perfectius gratia Spiritus sancti habeatur, quam hactenus habita fuerit, et maxime ab Apostolis, qui primitias Spiritus acceperunt, idest, et tempore prius et ceteris ibundantius. S. Thom. l. c. I f. Denisse, Archi de Mittelalters, B. I. p. 0 et seqq.
254쪽
238 Quaestio VIII. me dotibus ecclesiae.
D Inter sectas protestantes ruingiani, ab duard Ir- ving, Anglicano, et chiliastae recentiores, uti Hossmann futuram ecclesiam exspectant; cilicet pentecosten noVam, adventum Domini, revelationem complendam, Sion aedificandam confinxerunt. Quibus olim praelusere Montanistae et Manichaei, qui S. Spiritum, a Christo promissum, non apostolis sed Montano et Manichaeo complete datum esse putarunt. 6 Modernorum industria magna est in meliori celesiae
statu creando. Verum tantum abest, ut revelationem perficiendam exspectent, ut revelationem supernaturalem enSim
projecerint. Abolenda est antiqua ecclesiae constitutio hominumque arbitrio fas est ecclesiam cultioribus ingeniis aptari. Ipso audien credere8, idem esse progredi a destruere dogmata, sacramenta totam eccle8iae e8sentiam Theologia media Iermittiung8the0l0gie), quae mediam quandam inter credendum et non credendum equitur viam rationalismus biblicus et sectatores evolutionismi indefiniti religionum y eum statum
meliorem inquirunt. Thegis Ecclesia in statum meliorem mutanda non 8t.
Arg. I. 80li Deo competit, ecclesiam in statum meliorem
mutare. Atqui Deus statuit, ne ecclesia in statum meliorem mutaretur. Ergo Patet major Deum enim auctorem et dominum ecclesiae 88e, X antea probatis constat. Probatur
minor Ecclesia in statum meliorem mutari potest a neque novo Christi adventu aut nova Paracleti missione o neque hominum arbitrio. Ergo nullo modo. Ecclesia, quae in terris 8t, neque novo Christi adventu neque nova Paracliti missione in talum meliorem mutabitur. 1 Quia hoc nusquam scriptum aut traditum est; ' quia ultima consummatio gratiae facta est per Christum, ut 0cet
Adversus falsam doctrinam de progressu religionum, cf. De Broglie, e progres religieuae; - Problemes et conclusions de 'histor redes religio , p. 414. Edit. 2.
255쪽
Art. II. Utrum ecclesia in statum meliorem mutanda sit. 239
Angelicus I. I. . . art. . ad . idque Christus nos edocet non Meni solvere sed adimplere, Matth. V. 17. - unus angelii et niundi finis erit Praedicabitur, inquit hoc
Euangelium regni in universo orbe, et tunc veniet consummatio,
Matth. XXIV. 4. ecclesiae status, quem Christus adduxit, a S. Paulo vocatur plenitudo temporis, Gai. IV. . cs. ph. I. IO.. Rom. . . est illud, suo manet. Vetus autem Testamentum illud, quod evacuatur. II Cor. III. 11. etc. O Non hominum arbitrio. ' Ob utramque rationem allatam. 2 Quia ecclesia est regnum Dei et societas supernaturalis, quae nulla potestate humana mutari possunt. 3' Quia permutationes, quas moderni moliuntur, ecclesiae essentialia, id est dogmata, sacramenta te destruunt. Atqui ecclesiam descere n0n 088e, ostendimu8. Cf. art. 1. Ergo ecclesiae status melior modern 0rum, cum Sit corruptio, adiciendus est. Arg. II. 0 potest esse aliqui perfectior statu prae-8enti vitae quam statu novae legis, a Christo constitutus in ecclesia. Ergo ecclesia in statum meliorem non mutatur. Prob. antec. Unumquodque tanto e8 perfectius, quanto est
ultimo ni propinquius. At nova lex ni maxime propinqua est Ergo Prob. min. Nihil enim Angelicus ait - potest esse propinquius ni ultimo quam qu0d immediate in finem ultimum introducit; 0 autem saei nova lex unde Apost0lus dicit, ad Hebr. X. 19. Habentes itaque, fratres, iduciam in introitu sanctorum in sanguine Christi, quam initiavit nobis
viam Novam, accedamus. l. II. quaest. CVI. art. 4. cf. II. II. quaest. l. art. 7.Arg. III. Eae patribus. De veritate theseos testantur Vetere omnes, qui ecclesiae ap08tolicitatem, perpetuitatem, et nihil inn0vandi necessitatem defendunt. Cf. Supra art. 1. et
0 . I. Status legis veteris convenit Patri, status novae legis Filio. Tertius ergo status erit Spiritu Sancti. Resp. Dist anteu. Status veteris legis et novae Patri et Filio exclusive conveniunt, nego inclusive conc. Te enim
256쪽
240 Quaestio VIII. me dotibus ecclesiae.
vetus est etiam Filii, qui in ea figurabatur et prophetis sese manifestavit est Spiritus Sancti, quia Spiritu Sancto inspirati, locuti sunt sancti Dei homines. II. Petr. I. 21. - Pariter sub nova lege Spiritus Sanctus saepius se8 manifestavit, velut in baptismate Christi, die entecostes etc. f. Joan. I. 32.; XIV. 26.; et II. . Rom. . . I. Cor. XII. 11. te. 0M. II. Op0rtet adimpleri vaticinia. At vaticinia magni- se de Christi regno nulla in ecclesia adimplentur. X quoesscitur, ut in meliori celesiae statu vaticinia adimplenda sint.
Resp. Dist. min. vaticinia non adimplentur in ulla protestantium cele8ia, cono. in ecclesia catholica, subdist. non adimplentur con,ummate, conci inchoative, nego. In vaticiniis
Christi triumphus regnumque, quod post judicium erit, Saepiu8 praedicitur. In ecclesia vero catholica quidquid de Christi regno in terris annuntiatum est, qu0tidie adimpletur. 0 . III. Debet ecclesia respondere auimarum desideriis. Porro hujusmodi desideria progrediente humanitate mutantur.
Status igitur ecclesiae cum ipsis mutandus 8t. Resp. Dist. M. oportet eccleSiam respondere animarum desideriis ordinatis, conci inordinatis, nego. Et dist. min.: hominum desideria mutantur, et ab ecclesia impleri non possunt, si sunt inordinata, conci si ordinata, nego. eclesia non
hominum, sed Dei opus est; neque philosophicum aliquod inventum, quod humanis modis perfici queat. Cf. ii IX. encycl. d. . Nov. 1846. 98a quoque synodus Vaticana hoc definivit: ἡ Si quis dixerit, seri posse, ut dogmatibus ab Ecclesia propositis, aliquando Secundum progre88um cientiae sensus tribuendus sit alius ab eo, quem intellexit et intelligit eclesia;
a. s. Constit. Dei Filius, cap. IV. an. III. Veritas prima, quae in ecclesia relucet, est ni omnium desideriorum et actionum nostrarum S. Thom. ΙΙ. H. q. IV. art. . ad 3.); maximis igitur ecclesiae verissimisque principiis in desideriis suis dirigendis utantur homines, ne tanquam parvuli suctuante3 et omni Mento doctrinae circumserantur h. IV. 14.
257쪽
Art. III. Utriam delesia sit in fallibilis. 241
Utrum ecclesia sit in fallibilis I. Desinitur in fallibilitas. Insallibilitas est celesias
dos, qua per assistentiam divinam errare non potest in rebus fidei et morum. Dicitur: errare non potest; si quidem ecclesia non solum non errat, quod est factum, Verum etiam errare
non potest quod ad jus pertinet. Dicitur: per assistentiam divinam; solus enim Deus eae se insallibilitate gaudet, sed ecclesiae Deo assistente, inerrantia participata competit; in rebu8s dei et morum, quia infallibilitas ad ea, quae dem et mores nullo modo attingunt, non extenditur.
II. Explicatur in fallibilitatis indoles. In fallibilitas
per influxum Dei in ecclesiae membra, non humana quadam virtute, ei scitur. Loquitur enim Scriptura: Hoc est opus Dei, ut credatis, Joan. Ι. 29. Et prosecto mens humana, quanquam ad veritatem ordinata, non est in veritate confirmata. Quemadm0dum in plurimis scientiis, si homines lumine naturali minus diligenter utantur, errorum sens latissime patet, sichraii . . . humana in rebus divinis est multum desciens μ. S. Th0m. ΙΙ. II. quaest. II. art. 4 Quod a sortiori de rebus supernaturalibus dici debet. Igitur ecclesia ea se insultibilis non est. In Deo autem, cujus intelligere est mensura et causa omnis alterius esse et omnis alterius intellectus, et qui ipse est suum esse et intelligere, non 80lum est Veritas, sed etiam ipse est ipsa summa et prima Veritas. Apprime clarum est, homines ab Eo, cujus Ulius insallibilitas imparticipata propria est, aliquam posse participare insallibilitatem. Insallibilitas autem in ecclesiam influit,1 per divinam et arcanam perationem primae ac immutabilis Veritatis, cujus absoluto imperio mens humana Subjicitur. 'o Christo, capite totius corporis cele8iae. Nam a capite, Angelieus ait - ad alia membra, quae uni ei c0n-Drmia in matura, quodammodo sensu et motus derivantur:
258쪽
242 Quaestio VIII. me dotibus celesiae.
sic a Christo et gratia et veritas ad alios homines derivantur: unde ad Eph. Ι. 22. Et ipsum dedit caput supra omnem Eccle-8iam, urae est corpus ejus Comp. theol. cap. CCXIV.).3'o S. Spiritu secundum hoc Augu8tini: Quod autem est anima corpori h0minis, hoe 8 Spiritus anetus corpori Christi, qu0d est celesia hoc agit Spiritu Sanctus in tota ecclesia, quod agit anima in omnibus membris unius corporis. Sermo de die Pentec. III. Explicatur doctrina de assistentia S. Spiritus in ecclesia Theologi docent, divinas Personas in prima hominis justiscatione et in quolibet augmento gratiae substantialiter os σιωδως), non mera operati0ne ἐνεργεια), praesentes esse animae. Quod igitur etiam de S. Spiritu affrmandum est Assistentia vero specialis, qua Spiritus sanetus ecclesiam dirigit, ne ei rei, et quae vera inhabitatio S. Spiritus in anima I. Cor. III. non videtur, ad eam praesentiam generalem potius pertinet, qua Deus 8 in mnibus per operationem. s. Billuari t. I. i88. I. art. 4. Quidquid est, Si dicatur In sanctam Ecclesiam catholicam credo), hoc est intelligendum secundum qu0d des nostra refertur ad Spiritum anctum, qui
sanctificat eclesiam, ut sit sensus Credo in Spiritum sanctum sancti cantem Ecclesiam. Ita . hom. ΙΙ. II. quaest. I. art. . ad 5. es istisc. in Symb. ari. IX. Praeterea intellectus illuminatio fructus Spiritus sancti dieitur; quare n- gelicus de S. Spiritu: illuminat inquit intellectum, quia
omnia quae scimus, a Spiritu Sancto cimus. Opusc. in Symb. art. IlI. Ex quibus patet, quonam sensu assistentia illa,
infallibilitatis effectrix, S. Spiritui attribuatur.
IV. Assistentia, revelatio et inspiratio. 1 Assistentia Dei specialis, qua ecclesia semper ab errore ervatur immunis, a revelatione di8tinguitur; quia Deo stricte revelante, nova d0ctrina manifestatur, per assistentiam autem tradita revelatio sancte custoditur. 2 Distinguitur etiam assistentia ab inspiratione, quae de libris V. et . . assirmatur propterea, quod Spiritu sancto inspirante conseripli Deum habent auctorem. 3 Assistentia ecclesiae eonceditur, ut revelata et inspirata Serventur incolumia. M' Ceteroqui Deus non sola assistentia ne
259쪽
Art. III. Utrum ecclesia sit in fallibilis. 243gativa suam ecclesiam clutam ab irrore tuetur sed positiva etiam, quatenus Opu Sit.
V. In fallibilitas activa et passiva. Insallibilitas passiva est ecclesiae ab errore immunitas in credendo et in discendo actina est hujusmodi immunitas in docendo. In hacilies generatim inquirendum est, utrum ecclesiae insallibilitatis praerogativa divinitus conce88a sit. Ecclesiam autem hic intelligimus delium coetum, tam eorum, qui di 8 eunt, quam eorum, qui docent. Cujus ecclesiae insallibilitas in credendo et prostendo his, quae equuntur continetur. 1' eelesiae des deseere n0n 0test. 2 Ecclesia in credendo errare non potest; qu0d si accipiendum est, ut ne inculpato quidem errore falli possit, et ad nullum errorem ne inSciens quidem moveri. 3' 0n 0lum ecclesia antiqua in de errare non potuit, sed neque celeSia, quae nunc St, quaeVe futura est usque ad consummationem Saeculi, errare in fide aut potest, aut 0terit. Cf. Canum, De locis theo l. lib. IV. cap. IV. VI. Adversarii Pufeyitae. Prote8tantes ecclesiam insallibilem esse negant. Pufeyitae tamen in abstracto profitentur eam insallibilitatem, cujus subjectum esset ecclesia Romana, ecclesia Graeca et ecclesia constituta Angliea, in unam celesiam universalem conjunctae. Verum haec ecclesia universalis, in tres communitate divisa, cum testi scandae fidei impar sit, eo ducit, ut infallibilis ecclesia in concreto nulla conspiciatur. Ceterum error ille de tribus communitatibus supra dilutus est.
Thesis Ecclesia Christi est infallibilis.
Arg. l. Quod est immutabile et inexpugnabile in de insallibile dicimus. Ecclesia autem est immutabilis et inexpugnabilis in de Infallibilis igitur est. Major patet nempe quod
sallitur, mutatur et ab errore incitur. Prob. minor e Matth.
XVI. 18 et Ι. Tim. III. 15. a quantum ad immutabilitatem, b eamque in fide. O In Scripturis ecclesia dicitur aediscata 1 super petram,
260쪽
244 Quaestio VIII. De dotibus ecclesiae. inferi non praevalebunt aduersus eam, Matth. l. c. rgo 8t
1 Jesus beato Petro ait super hanc petram aediscabo ecclesiam meam. Jam Vero vocabulum petra, quo Salvator hic utitur, syriace, hebraice, aramaice saaeum, rupem et de in
caSu fundamentum petrosum signiscat, quod aediscit olius immutabilitatem conservet f. Matth. VII. 24-26.
2' eclesia, ut ait S. Paulus, est columna et firmamentum veritatis, etυλος καὶ ἐδοαίωμα; quae metaphora eandem atque metaphora petrae rmitatis n0tionem ingerit. Id enim ex ipsisSimo Verborum sensu usuque S. Scripturae cogitur s. I. Cor. XV. 58. . Coloss. I. 23. etc. vocabulum 4δραῖος. sal. II. . ps LXXIV. . te. στυλος. 3 Portae inferi per synecdochen regnum seu civitatem
inferi designat. Cf. Gen. XXV. 17. Ps. LXXXVI. 2. Ecce vis h0stilis, qua maj0 dari non potest. Atqui ne maxima
quidem illa vi subigetur ecclesia non praevalebunt adver8us eam. Ergo ecclesia, quam ne potentissimi quidem hostes vincent, vinci nequit.b Haec immutabilitas et inuincibilitas est circa dem, ide8t, circa veritates dei. 1 Super petram aediscata ecclesia procul dubio quantum ad eas res firmissima est, quas Christus incolumes servari voluit. Atqui Christus fidei veritates incolumes servari voluit. Ergo Prob. min. tum ex eo, quod de unitas a Christo, ab apostolis et a patribus omnibus absolute indulcatur tum ex eo, quod in vita supernaturali des primum est ac radix aliorum f. de unitate dei, quaest. V. art. 2.2 Columna et a mamentum ostendit ecclesiae firmitatem
in fide. Namque apostolus ait: columna et si mamentum veritatis μ. At vocabulo veritatis veritates dei Christianae manisosto designantur. Ergo Quod argumentum tam eviden est, ut protestante nonnulli, hunc Scripturae locum corruperint. Apostolus enim cribit ut scias, quomodo oporteat te in domo Dei conversari, quae est Ecclesia Dei vivi, columna et ranamentum veritatis; quod a nonnulli in hunc modum eorruptum est: , ut scias, Nu0modo oporteat te ii domo Dei conversari,