장음표시 사용
271쪽
Art. IV. Utrum cel docens sit in fallibilitatis aetiva subjectum 255
Arg. I. Ecclesia discens audire debet ecclesiam docentem,
id est, celesiae pastores. Ergo si pa8t ires errarent, ni VerSaerrare cogeretur ecclesia. Porro ecclesiam insallibilitate in . Νl ruetam esse, probavimus. Ergo ecclesiae pastores in fidem d0cendo errare nequeunt. Quod autem ecclesia discens audire
debet ostentem, id patet. M X eo quod pastorum coetu in hominibus dem edocendis Christi per80nam gerit, qui p08t
resurrectionem apostolis Suis apparen ait: Sicut misit me Piater, et ego mitto os. Joan. XX. 21. constitutione ecclesiae hierarchica alia demonstrata. 6 x ecclesiae magisterio, divinitus instituto. s. quaest. IX. Arg. II. Christi promissiones de insallibilitate primario et
immediate saetae sunt ecclesiae rectoribus et in ordine add0cendi munus Doeen igitur ecclesia subjectum est insallibilitatis activae Prob. antee Matth. XVI. 18. Petrus instituitur petra, a qua totum aediscium firmitatem habet; Matth. XXVlII. 18 20. Christus spondet, sese in omnes aetates cum iis ore, quibus euntes docete dixerat Ioan XIV-XVI. S. Spiritus ap0stolis pr0 mittitur, quibus munus testimonii de Christo perhibendi mandatum fuerat. Hinc et beatus Irenaeus iis parendum
e88 docet, qui cum episcopatu successione charisma veritatis certum secundum beneplacitum atris acceperunt. μ Adv. Haer. IV. 26.
Arg. III. Illos, qu0 Deus ad aliquid eligit, ita praeparat et disponit, ut ad id, ad quod eliguntur, inveniantur
idonei. S. Thom. III. q. XXVII. art. 4. Atqui ecclesia docens eligitur, ut per eam fideles dem inconcusse discant; quod in fallibilitatis expers efficere nequit. Ergo Item: hQuanto aliquid magis appropinquat principio in quolibet genere, anto magi participat esseclum illius principit. μS. Thom. III. q. XXVII. art. 5. Jam Vero celesia docens 8. Spiritui, tanquam infallibilitatis principio, propinquissima est. Erg0. Patet minor. tenim S. Spiritus celesiae insallibilitatis prine pium est, in quantum ecclesiam docet. At ecclesiad0eens praedi eando et docendo S. Spiritui instrumentum est.
272쪽
256 Quaestio VIII. De dotibus ecclesiae.
Igitur ecclesia docens seu pastoruni coetu magis participat effectum Spiritus sancti, qui est in ecclesia inerrantiae principium et virtus principalis. Quid veteres ea de re senserint, testimoniis ostendimus infra de magisterii et de conciliis tractantes.
0 . I. Fides in religione quoque Judaica conservanda fuit. Atqui rectores ecclesiae Iudaicae in de errare potuerunt. Ergo nec ecclesiae Christianae pastores insallibiliter
docere opus St. Resp. Transeat min. Et negata paritate, nego conclusionem. Quidquid de synagogae inerrantia censueris, praerogativas ecclesiae Romanae non labefactabis. Inter legem enim antiquam et novam triplex disserentia, quantum ad hanc quaestionem, reperitur, Videlicet a in gente Judaica praeter sacerdotum miniSterium ordinarium aderat extraordinaria prophetarum missio fiscelesia Iudaica, cum particularis uniusque gentis esset et Veritatum revelatarum numero eccle8ia Christi valde inferior, charismate infallibilitatis minus pericul0se carebat; c ecclesiae udaicae nusquam saetae sunt insallibilitatis promissiones illae manifestae et locupletes, quas factas esse constat ecclesiae Christi.
0M. II. Ecclesia docens infallibilis non erit, si omnes
apostoli erraverint At erraverunt omnes; nam Christus mox ad Patrem rediturus undecim apparuit et e robravit incredulitatem eorum et duritiam cordis, quia iis, qui viderant eum reSurreaeisse, non crediderunt Marc. XVI. 14. Ergo. Resp. Dist maj. si apo8loli in docendo erraverint post adventum S. Spiritu8, cono ; ante adventum, nego. Et hoc responso omnes id genus objectiones solvuntur. Audiatur
S. h0mas: discipuli , quamvis prius Spiritum sanctum habuissent in munere gratiae, quo persciebantur ad ea quae
CL argumenta, quibus infallibilem et visibilem fidei regulam pro lege antiqua propugnat Joannes a S. Thoma, Cursus theolog.traci de auctor Summi Pontis disp. I. art. 1.
273쪽
Art. IV. Vtrum edes docens sit in fallibilitatis olivae subjectum 257 ad singulares personas eorum pertinebant, tamen in die etiam Pentecostes susceperunt Spiritum sanctum, sed in munere gratiae quo perficiebantur ad promulgationem idei in salutem aliorum μ. In IV. Sint ili't. VII. quaest. I. art. 2. q. . Ol.
Instabis Apostolorum insallibilitas non competit nisi eis,
Ergo nec insallibilitas. Resp. Dist. M. infallibilitas non competit nisi eis, ad
quos transmis8ae sunt ap08tolorum praerogativae ordinariae, conci eXtraordinariae nego. Et dist. min. non transmi88ae sunt praerogativae extraordinariae, conας ordinariae, nego.
Potestas et praerogativae, quae ad seri, ut Munt, ecclesiae sun dandae pertinebant, aut quae ad apostol08 ut privatos spectabant, in uecessore transmittendae non fuerunt; sed quaecunque ecclesiae conservandae causa et ad regimen ordinarium divinitus concessa sunt, haec nece88um fuit cum ipsa ecclesia
0 . III. Insallibilitas moram nullam laboremve in de finiendo requirit. Atqui maxima saepe mora et ecclesiae labor in docendo conspicitur, velut in definienda immaculata Conceptione et insallibilitate Pontificia. Ergo.
Resp. Dist. M. nulla mora aut labor requiritur, ubi habetur infallibilitas inspirationis, transeat; 8Sistentiae, nego. Et dist. minorem illa mora et labor a S. Spiritu ad definitionem opportunam et certam diriguntur, conci ea directione Vacant, nego. Re8p0n8um pauci eXp0nam. a Quantum ad moram. Infallibilitas assistentiae humanam operationem non excludit, sed eam excitat et dirigit ad ecclesiae salutem procurandam. Jam vero inter ecclesiae rectore8, eum non omnes et singuli infallibilitatem acceperint, nonnunquam de credendis lis movetur. Neque tamen quaevis ortalis des nitione dirimenda est, sed si fidelium salus inter hujusmodi lites periclitetur, aliave causa gravissima id postulet, ecclesia per S. Spiritu assistentiam, quantum opus St, ad definiendum excitatur et dirigitur. Ita saeculo IV consubstantialitas
Filii contra Arium, hae aetate nostri Pontificia insallibilitas
274쪽
258 Quasisti VIII. De dotibus ecclesiae. decreto solemni declarata 8t alia contra, . . quaestio de auxiliis nunquam. Judicium autem de mora privato nulli competit, sed ecclesiae, quam Deu in temporibus etiam cogn0scendis dirigit.b Nihil demum obstat, cur labor infallibilitatem assistentiae c0mitetur. Nam ecclesiae definitiones ex proxima Dei inspiratione non scribuntur, sed desumuntur e fidei deposito. Quapropter re ip8 hoc p08cit, ut ab ecclesiae rectoribus, quid scripto verboque traditum it, diligentius investigetur. Quin imo apostolis et senioribus Hierosolymis ad definiendum
c0ngregatis, magna conquisitio facta est. Act. V. T. Auctor vero libri II. Machabaeorum, cap. II. 27. et S. Luca cap. I. 1-4. in evangelio seribendo laborem se subiisse significant. Urgebis. Si labor in docendo requiritur, in quaestionem vocari pote8t, utrum eccle8ia docens ea, qua pus 8t, diligentia in definiendo usa sit. Ex hac igitur parte incerta erit
Resp. Dist ante: id in dubium vocari potest ratione habita infirmitatis humanae cone. divinae Providentiae, nego. Videlicet Christus absolute praescripsit, ut deles ecclesiam docentem audiant absolute igitur tenendum est, quod communi pastorum consensu definitur. Praeterea si discentis ecclesiae sit, de sufficienti pastorum studio judicare, mox ne unicum quidem ecclesiae docentis judicium firmum erit. Ergo nisi inficiemur, Deum sapientissimum ni coaptare media, eoncludendum est, ecclesiae judiciis, providente Deo, nihil defuturum, quod ad judicium firmum et solidum requiratur.
Utrum infallibilitatis objectum sint omnia immediate revelata.
I. In fallibilitatis objectum generatim Spectatum. Generatim insallibilitatis objectum non est nova doctrina revelanda, Sed revelata custodienda et eaeponenda. Siquidem Spiritus veritatis Petri succe880ribus ecclesiaeque ipsis conjunctae
non promi SSU est hut eo revelante novam doctrinam pate-
275쪽
Ail Ut tu in in lallibit ollae tum sint omnia immediat revolata 259
sacerent, sed ut eo assistente revelationem seu fidei depositum sanete eustodirent et fideliter exponerent. φ Conc Vatic Constitutio Pastor aeternus, cap. IV. Et quoniam revelatio veritate tam speculativas quam practica continet, insallibilitatis objectu in merito habetur revelata Christi doctrina de id et
lI. Revelatione communes et privatae. Revelatio communis St, quae eccleSiae uniVer 8ae credenda proponitur; revelati privata, quae personae pri Vatae fit, ut privata et
particularis est, velut revelationes, saetae S. Catharinae Senensi, S. heresiae aliisque sanctis. Revelationes privatas, et8 Veritas earum doctrinalis aut falsitas ecclesiae judicio subtrahi nequit, hoc loco agitare n0 attinet; nam, ut Angelici verbis utar: In nititur de n0stra revelationi Prophetis et post0lis saetae, qui canonico libro scrip8erunt; non ero revelationi, si quae fuit aliis Doctoribus laeta. S. Theol. I. quae8t. I.
III. Revelata immediate et mediate. Immediate seu formaliter revelatum dicitur, qu0d est revelatum in se ipso;
mediate Seu virtualiter revelatum, quod revelatum est in suis principiis et in sua cauSa. Quaeres, quo Barn 0do veritate per discursum ex suis
principiis inserantur. Resp. Quaedam in principiis, id est, in praemi88i8 0ntinentur, ut par in toto, Vel ut singulare in universali, vel ut implicitum in explicito terminis aequivalentibus
expressum Bill. Diff. prooem. De theologia, art. . . Haec autem inseruntur per discui Sum improprium et pure e licativum, non per diScursum proprium et rigorosum discursus autem pure explicatiVu8 0n Si ad Sa moven8 88en8um, edeau Sa, quae 88en Sus OtiVum, id St, revelati0nem applicat. Alia rati0ne connexioni naturalis, ita Billuari l. c. h0 est vel ut proprietas in essentia, vel ut effectus in causa fi praemissi c0ntinentur conclusiones theologicae nuncupari 80lent, de quibus pauca sequenti articulo praenotabimus. Haec p0rr per discursum proprium e praemissis revelatis inseruntur.
IV. Veritates, quae per discursum improprium et pure e X plicativum ex una aut duabus praemissi im-li Θ
276쪽
260 Quasisti VIII. De dotibus ecclesiae.
mediate revelatis inferuntur aequivalenter immediate revelatae censentur. Hujusmodi enim veritates, ut modo diximus, propo8itione particulares sunt, quae in universali immediate revelata includuntur. Sed propositiones particulares in universali quasi partes actuales in toto in eluduntur, et ab ea modo tantum signiscandi disserunt. Exempli causa ponatur haec propositio universalis immediate revelata Christus pro omnibus
mortuus est quae prop08itio, cum Dei cognitionem circa homines non confusam, sed explicitam et distinctam singulorum exprimat, cadit formaliter et expresse, quantum est e parte Dei, supra omne et singulos eorum. Qua de au8a earum propositionum revelatio a pluribus theologis non virtualis sed formalis confusa nuncupatur ita tamen, ut conos non X parte Dei, sed respectu nostri dicatur; namque ut distincte percipiamus, v. g. ChriStum pro Salomone mortuum 88e, reVelatio Dei expressior non requiritui, sed certo tantum cognoscere opus est, Salomonem esse hominem. s. Salmant.
Tract. XVII. De de disp. I. dubium III. g. 3. Billuari,
diss. prooem. De theologia, art. 7. De regulis dei, disp. IV.
V. Doctrina de fide et moribus. Diximus infallibilitatis objectum esse revelatam doctrinam de fide et moribus. In hac autem formula omnia comprehenduntur, quae ad doctrinam derade, quamvis sub diverso respectu, Vere pertinent. Objectum enim dei est 1 proprium et commune. Objectum proprium sunt veritate supernaturales objectum commune veritates, quae naturali etiam lumine rationis, etsi praeterea revelatae sunt, ab homine cognoscuntur. Cf. S. hom. II. II. quaest. II. art. 4. - 2 Principaliter intentum et ad principaliorum manifestationem ordinatum. Ita docet S. Thomas: h per se ad dem pertinent illa quae directe nos ordinant ad vitam aeternam; sicut uni re personae omnipotenti Dei, mysterium incarnationis Christi, et alia hujusmodi . . . Quaedam vero proponuntur in aera Scriptura ut credenda, non quasi principaliter intenta sed ad praedictorum manifestationem,
sicut quod Abraham habuit duos filios, quod ad tactum ossium
Elisae suscitatus est mortuus, et alia hujusmodi, quae narran-
277쪽
Art. Utrum infallit,il objectiim sint omnia immediate revelata. 261
tur in . Scriptura in ordine ad manifestationem divinae majestalis vel incarnationis Christi. I. II. quae8t. I. art. . ad 1' . ' Per se aut per accidens: fidei objectum per e est id per quod homo beatus esset tur . . . Per accidens autem aut secundario se habent ad objectum dei omnia quae in sacra Scriptura divinitus tradita narrantur, sicut quod Abraham habuit duos filios, quod David sui situs Isai, et alia hujusmodi. S. I hom. II. I. quaest. II. art. 5. - ' Directe et in directe: ad dem, Angelicus ait, pertinet aliquid dupliciter uno modo directe, sicut ea quae nobis sunt principaliter divinitus tradita, ut Deum 88 trinum et Dum . . . In directe vero ad fidem pertinent ea ex quibus negati consequitur aliquid contrarium fidei, sicut si quis diceret Samuelem non fuisse filium Helcanae ex hoc enim sequitur Scripturam divinam esse salsam. quae8t. XXXII. art. 4. - revelationis ergo depositum diversa pertinent, quae in formulam doctrinae de id conclu8a sunt. VI. Glintheriani. Probandum est insallibilitatis objectum esse immediate revelata omnia omnia, ut eorum excludatur error, qui in fallibilitatem ad fundamentalia quaedam restringunt; revelata, id est, revelatorum veritatem, ut Xcludatur error
Antonii Glinther 1783 - 1863), qui ecclesiam insallibilem esse
aSSerit, non ut dogmati veritatem doceat, Sed ut eos dogmatis intelligendi modos proponat, qui diversi aetatibus aptissimi sint scilicet Glintheriani ad supremam et veram dogmatum intelligentiam ope cientiae phil080phicae perveniendum 88e arbitrantur f. Cone Vatic. ess III. De Ide et ratione, can. III. Ecclesia catholica profitetur, ecclesiae insallibilitatem quoad immediate revelata esse dogma revelatum hujus autem ne-gutio haeresis haberi debet. Ihesis: Instillibilitatis objectum sunt omnia immediate
Arg. I. Qu0 hominibus infallibiliter ab ap0stolis tradendum suit, id ab ecclesia insallibiliter conservandum est. pD-sti ii autem infallibiliter omnia revelata ecclesiae tradiderunt.
278쪽
262 Quaestio VIII. De dotibus ecclesiae.
Insallibilitatis igitur objectum sunt omnia immediate revelata. Major constat ex articulis praecedentibus. Prob. minor.
Christus ait: Euntes docete omnes gente . . . docente eOS Servare omnia, quaecunque mandavi vobis, Matth. XXVIII. 20. S. Spiritu ad omnia docenda expresse promittitur docebit vos omnia et suggeret obtis omnia quaecunque disero vobis.
Joan. XIV. 26. Quin etiam hic est proprius Spiritus sancti effectus, quod per Ipsum tota reVelata veritas e0gn08citur et multa creduntur, quae absque illo Spiritu veritatis prius portari non poterant; sicut eriptum est: Adhuc multa habeo vobis
dicere sed non potestis portare modo. Cum autem venerit ille Spiritus Meritatis, docebit vos omnem Veritatem, δηγέσει,
πιμα εις πάσαν τὴν ληψειαν. doan. XVI. 12. 13. Quibus rmamentum ex eo adjungitur, quod revelata ut unum totum et indinisum in ipsa S. Scriptura designantur. Veritates enim revelatae in hac formula veritas et evangelium comprehenduntur. Etenim Servator oravit sancti scaeos in veritate, ἐν τῆ ἀληθεία, Joan. XVII. 17. et S. Paulus ecelesiam Vocat: irmamentum feritatis, τῆς ἀληθείας, Ι. im. III. 15. Veritates revelatae dicuntur Dangelium a Christo, praecipiente praedicate evangelium, λευαγγελιον, Mare. XVI. 15.: ob eamque rem haeresis ab apostolo tanquam aliud eVangelium μ, Gal. . . damnatur. Totum autem revelatum tam indivisum est, ut apostolus judicaverit licet nos, aut Angelus de caelo evangelizet vobis praeterquam quod evangeliziavimus vobis, anathema sit, Gal. I. T. Unde simpliciter statuit: una ides, Eph. V. 5. Ergo cum omnia revelata sint una fides, una VeritaS, num Vangelium, consequens est, ut quaecunque immediate revelata sunt, in iis omnibus et singulis ecclesia sit
Arg. II. Eae natura infallibilitatis. Insallibilitas in revelatis aut tota aut nulla est. t nullam n0 esse these prae- dedentes demonstrant. Ergo Prob. major. Insallibilitas, quae ad omnia revelata non extenditur, quoad nos omnino incerta est. Incerta autem insallibilitas nulla
279쪽
Art. V. Utrum in fallit,il objeetum sint omnia immediate revolat 263
est. Ergo. videns enim est ex iis etiam, quae supra quaest. IV. art. 5. de distinctione fundamentalium enuclea-Vimu8, nullam normam 88e, quam in dijudicandis revelatis revelati sequeremur. Qua quidem dijudicandi facultate sublata, dubitatio universalis sancitur, evacuantur divina eloquia et missi Spiritus sancti frustratur. Arg. III. Eae veteribus a Patres simpliciter sdet unitatem nece88ariam esse docent. Unitas autem idei 0stulat insallibilitatem. 9 Patres supra p. 248 251 pro infallibilitate
citati, eam ad omnia revelata manifesto extendunt. 6 Est antiquissima regula, qua silete traditis stare, nulla Veritate X-cepta jubentur. Cf. S. Barnabas XIX. 11. Ign. Ant. Trall. VI., Smym. IV. . h. VII. S. Polyearp. Ad Philipp. VII. Epist. ad
Diogn. XI. S. Justinus, Dial cum Tryph. LXXX. S. Irenaeu S, Adv. aer. Ι. cap. 10. III. 2. 3. 4. Clem AleXandr Strom. VII. 6. Tert. De praescr. passim, etc. d Eccle8iae praxi Sidem ostendit, in qua semper ratum fuerit principium, erroribus quibusvis veritati revelatae contrariis, haere8eo notam inuri op0rtere.
0 . I. Ratio eorum quae sunt ad nem, a sine umitur, qui docet Angelicus, Hys. II. leel. IV. t Christi ni suit, ut praecipua tantum revelata crederentur. Ergo insallibilitas,
quae 8 ad hunc finem pro praecipui tantum revelati promi 88a est. Prob. min. Nimirum ipsa ecclesia paucos dunt atarticulos necessitate medii aliosque nonnullo nece88itate praecepti credendo esse docet. Resp. Conc maj. Dist. min. Christi finis fuit, ut praecipua tantum crederentur explieite et cetera implicite concedo Secu8, nego. Diligens argumentorum consideratio affatim ostendit, omnia revelata fuisse ecclesiae commissa, quae, De efficacitera88i8tente, custodiat. Se0pus autem Christi partialis fuit, ut omnes et singuli fideles praecipuas saltem veritate 8, quae Ominem ad finem supernaturalem praeluceant, explicite crederent; finis totalis suit, ut ditissimus revelatorum thesaurus Servaretur ab ecclesia. quae omnibus ininium aetatum delibus, quan-
280쪽
264 Quaestio VIII. De dotibus eccle8iae.
tum serre possent aut vellent, doctrinae revelatae dispertiret divitia8. Ad probationem minoris responsum ex dicti de articulis fundamentalibus sq. V. art. . in promptu St. Urgebis. Insallibilitas hominum sanctificandorum gratia ecclesiae donata creditur. Atqui ad hominem sanetiscandum
exiguus revelatorum numerus plane sufficit, sicut scriptum est:
Haec est autem vita aeterna ut cognoscant te, solum Deum
verum, et quem misisti Iesum Christum Joan. XVII. 3. Ergo infallibilitas ad pauca revelata extenditur. Resp. Cono. M. Dist. min. ad hominem sanctiscandum pauca revelata sufficiunt absolute, conci hypothetice, subdist.: simplicioribus sufficiunt, cono. eccle8iae, nego. Id non agitur,
quid fieri potuerit, sed quid factum sit. Ex argumenti porro lique Christi praeceptum, ut omnia revelata et praedicata custodiantur. Discrimen autem est inter fideles aliquos et inter ecclesiam namque fideles singuli sibi provident, ecclesiae
vero omnibus omnium temporum providendi grande munus demandatum est. Ob eamque rem omni quaecunque revelata, non omnibus et singulis delibus, sed ecclesiae ad homines sanctificandos necessaria sunt, quemadmodum omnis civitas bene ordinata legum suarum universitatem servat, etsi civibus aliis alia, secundum personarum temporumque disserentias, ad
bonum civile explicite respicienda sunt. Allata igitur Jesu sententia fidei compendium exhibet, ad quod alia reducuntur. Cf. S. hom. II. ΙΙ. quaest. I. art. 8 et . Quid plura Revelatione voluit Christus multas veritates manifestare insallibilitate
0M. II. Vocabulum omnia μ, sensu latiori quandoque u8urpatur. Ergo non repugnat, Chri8tum vocem sensu latiori adhibuisse locis prolatis Matth. XXVIII. Ioan XIV. et XVI. Resp. Transeat anteo. Nego con 8eq. tenim S. Scripturae lucis, qui huc pectant, sensus latior ex nullis adjunctis assignari potest. Praeterea truncata insallibilitas tam ridicula quam inani est ridicula, quoniam nihil est, quod Spiritus Dei in una aut altera veritate se subducat inanis, quoniam