장음표시 사용
451쪽
Art IItrum concilia oestumento sint noeessaria. 33
Quaeres II. Utrum valeat hoc: Papa dubius , Papa nullus. μResp. Card. Frangeli jure optimo dixisse videtur: quod a multis ad explicanda acta conventus Pisani et Constantiensis dicitur axiomatis instar Pontifex dubius, Ponti sex nullus; verum est dumtaxat, si dubium et propter dubium secessio est totius Ecclesiae; non autem pote8 admitti, si postquam Pontifex legitime est c0nstitutus, in parte, imo in parte etiam majori Ecclesiae propter inductas perturbati0ne dubia et secessiones oriantur. De ecci Christi, se l. II. h. XIII.
Utrum concilia oecum enica sint necessaria. I. Status quaestionis Absolutis de c0nciliorum auctoritate controversiis, quaeritur, utrum oecum enica concilia tam necessaria int, ut ecclesiam sine concilii esse repugnet, id est, utrum conciliorum celebratio ex quodam principio intrinseco eccleSiae necessitate quadam naturae profluat. Cui quaestioni ut distinete respondeatur, spectari debet conciliorum 1 utilitas 2 muralis necessitas 3 nece88ita ab8oluta. 1 Oecumenicorum conciliorum utilitas. Temporum rerumque c0nditio quandoque talis est, ut de utilitate celebrandi concilii nihil ambigendum sit. Ita Paulus II in bulla
sapientia admirabili et sanctitate praeditos, saepe in summis Christianae reipublieae periculis remedium optimum atque opportuni88imum, oecumenica concilia et Episcoporum generales conventus adhibui88e, ipsi quoque animum ad generale habendum concilium adjecimus. Rursus patres Vaticani divinam Providentiam docent iis manifeste compertam esse fructibus, qui orbi Christiano e Conciliis Oeeumenicis, ac nominatim Tridentino, iniquis licet temporibus celebrato amplissimi pr0- Venerunt. Const. Dei Filius CL Bellai m. De conciliis, lib. I. cap. VII. ubi ex conciliorum oecumenicorum utilitate recen
452쪽
34 Quasisti XII. me conciliis. 2 Concilia oecumenica nonnunquam moraliter necessaria esse videntur. Id censetur esse moraliter nece88arium, quod
ad intimam quidem rei naturam non pertinet, nec ad nemnecessario obtinendum tanquam medium unicum requiritur, sed quo desciente nis adeptio plurimum impediretur. Jam vero non est magni negotii perspicere, errores ingravescente aut exortas discordias aliave pericula, quibus occurrendum it, interdum esse ejusmodi, ut vix nisi c0mmuni episcoporum concilio in deliberando, solemnitate maxima in doniendo, Drtissima concordia in 'aesequendo ab ecclesia propelli posse videantur.3 Concilium Oecumenicum nunquam est iabsolute nece8sarium. Quod explicandum est. Il. De sententia eorum, qui concilia oecum enica absolute necessaria e 8 se contendunt. Richerius in pere8u De Eccl. et polit potestate, inter alia docet, frequentdmcelebrationem conciliorum esse simpliciter et absolute necessariam ad ecclesiam melius sanctiusque regendam. Haec doctrina manat ex negat regimine ecclesiae monarchico . empes Pontificis Maximi supremam potestatem ejeceris, ODSequens est, ut concilium oecumenicum upremae p0teStati proprium, ordinarium et unicum regiminis supremi subjectum habeatur; ab oecumenicis igitur conciliis, cum aliud medium desit, res qua8cunque gravissima tanquam a judice ordinario et uni eo definiri oportebit. Nec quidquam juvat illud: ad ecclesiam melius sanctiusque regendam.' tenim cum Richerius conciliorum frequentem celebrationem ad hoc , simpliciter et absolute necessariam esse perhibeat, aliud medium ad ecclesiam melius
sanctiusque regendam praesto SSe, non arbitratur. Thesis Concilia oecumenica non sunt absolute nece8Saria.
Arg. I. Absoluta conciliorum oeeumenicorum necessita8e8 aut necessitas praecepti divini aut necessitas medii a sneni. At neutra necessitas admitti potest. Ergo illa constitia non sunt absolute necessaria. Prob. min. a Non necessita praecepti praeceptum enim divinum lac cim re gratis omnino
453쪽
Art. V. . Utrum concilia oeeumeni a sint necessaria. 35
a88eritur praeterea Chri8tus, qui est causa es sciens ecclesiae, gregem universum, utique anctissime optimeque pa8cendum, Petro , pastori summo, concredidit. U Nec necessitas medii: finam dieitur aliquid esse necessarium in his quae sunt ad finem, in quantum Sine hoc non potest esse nis vel bene esse. S. ho m. I. quaest XLI art. . ad 5. Atqui praeter concilium Papa, in qu0 SP enitudo potestatis, per Se praeStare potest, quidquid in ecclesia ad esse sinis vel bene esse valet praestare concilium. Nulla igitur Si conciliorum ecumeni
Arg. II. Fieri non potest, ut ecclesia regimine suo absolute necessario passim destituatur. Atqui neges 8 est ecclesiam conciliis ecumenicis passim destitui. Ergo illa concilia absolute necessaria esse salso dicuntur. Prob. min. Ex intrinseca disse ultate evocandi ex orbe terrarum episcop08, qui relictis
gregibus in synodum conveniant. difficultatibus eae-trinsecis, quae sunt itinerum longitudo, gravitas impendii, civilis principatus repugnantia, bellorum dissidia. saetis, praesertim cum ante concilium Nicaenum 325 et a concilio
Tridentino usque ad Vaticanum 154 63 1869l70 eoncilium
oecumenicum celebratum sit nullum. Cf. S. Thom. Quaest. disp. D potentia . .
0 . I. Quod est de jure divino est absolute neces 8arium. Jam vero concilia sunt de jure divino. Ita sunt simpliciter et
Γερο. Dist maj. quod est de jure divino est abs0lute nece 8Sarium sub eo respectu, qu0 8 de jure divino conci subali re8pectu nego. Ad minorem item dist. concilia sunt de jure divino, quantum ad facultatem celebrandi, conci quantum ad debitum celebrandi, nego. Hic non agitur de necessitate juris c0nee88i, ed de juri usu Non sumus ignari, conciliorum 0eeumeni eorum, si celebrantur, infallibilitatem et summam infideles auctoritatem juris esse divini; sed negamus, jure divino Statutum esse, ut debeant haec concilia congregari, tanquam
454쪽
36 Quaestio XII. me conciliis. Art. V. Utrum concilia te. medium regendi ordinarium, quo ecclesia simpliciter carere non p088it. Instabis. Concilium Oecumenicum si non omnibus negotiis, at gravissimis pertractandis habetur necessarium; neque enim controversiae aliter dirimuntur. Ergo. Resp. Dist ante: negotii graVi88imi pertractandis concilium hujusmodi habetur necessarium absolute, nego moraliter, subdist. interdum concis emper, nego. 0 possunt quibu8-
libet gravissimi momenti negotiis expediendis convocari coetus Oecumenici Nec opus est. Nam potestas plena in Pontiis ceRomano residet. Quamobrem S. homas de symbolo adversus haereses explicando, ait: Sicut autem posterior Synodu pote8tatem habet interpretandi symbolum a prior Synodo conditum, ac ponendi aliqua ad ejus explanationem . . . ita etiam Romanus Pontifex hoc sua auctoritate potest, cujus auctoritate sola Syn0du congregari potest, et a quo sententia Synodi confirmatur, et ad ipsum a Synodo appellatur. De potentia, . . Urgebis. . patribu C0ustantiensis synodi frequens generalium conciliorum celebratio vocatur agri Domini cultura praecipua μ; a quibus et decreto autum est ut concilia dedecennio in decennium sess. XXXIX. celebrarentur. Jam vero Martinus V et Eugenius IV. huic decreto morem ge88erunt. Igitur concilia oecum enica videntur ab80lute necessaria. Resp. Dist. M. assertio illa facta est obiter, conci definitive, nego. Quod ad decretum attinet, iterum dist. est di8ciplinare, conα doctrinale, nego. Et dist. min. Martinus V. et Eugenius IV. huic decreto morem gesserunt, impliciter, nego: Secundum quid cone. Nemo dixerit, hic agi de decreto fidei; sed Pontifices tunc temporis decretum disciplinare, saltem
ad majus Vitandum malum, approbandum esse duXerunt. Successoribus aliter visum est. Quaeres. Quaenam sit auctoritas conciliorum nationalium et provincialium. Resp. a De fide cath0lica est, concilium nationale per seipsum non esse infallibile. Decretum enim ecclesiae est: h Propositio inuntian . . . convocationem concilii lationalis
455쪽
Quaestio XIII De primatura Petri. 37 unam 88 ex iis canonicis, qua finiantur in ecclesia respecti- Varum nationum controversiae spectantes ad religionem; sic intellecta, ut controversiae ad dem et mores spectantes in eccleSi quacunque subortae per nationale concilium irrefragibili
judicio finiri valeant quasi inerrantia in fidei et morum quaesti0nibus nationali concilio competeret schismatica, haeretiea. Auctorem idei, pr0p. 85. O Conciliorum nationalium des nitiones eae se desinitivae non sunt. Notatur enim in Syllabo prop. 36.: Nationali8 Concilii des uitio nullam aliam admittit disputationem, civili8que administratio rem ad 0sce terminos exigere potest. μ6 Concilium nationale aut provinciale, Summi Pontificis auctoritate non firmatum, errare in de potest, probabile tamen argumenturn veritatis, quin etiam quandoque probabilissimum, suppeditat. s. Canum, lib. V. cap. IV., ubi et de concilio provinciali, quod Romani Pontificis auctoritas frmaverit Gotti, De loc theol. quaest. H. ub. V. S. 6.
Christus caput est ecclesiae: Ipse, salvator corporis eju8. Eph. V. 23. Et ipse est caput corporis ecclesiae, qui est principium, primogenitus eae morinis ut sit in omnibus ipse primatqι tenens quia in ipso complacuit, omnem plenitudinem inhabitare et per eum reconciliare omnia in ipsum, paci scans Per Sanguinem minis ejus, sive quae in terris, sive quae in caelis sunt. Colo88. I. 18-20. Deus autem, qui erat in Christo mundum reconcilians sibi dedit apostolis eorumque successoribus ministerium reconciliationis et posuit in ei verbum reconciliationis. JΙ. Cor. V. 18, 19. lorro Christus vice sua unum
456쪽
38 Quaestio XIII. . De primatura. etri.
omnibus visibiliter praeesse voluit. Unde primatus de quo, cum plurimos offendat, diligentius disserendum est. Ita quaeritur
Primo. Utrum S. Scripturae testimoniis probetur, S. Petrum jurisdictionis primatum divinitus accepisse. Secundo Utrum idem primatus eae traditione certus sit. Τertio. Utrum beatus Petrus primatum a Christo solus
acceperit. Quarto. Utrum beatiis Petrus eae ordinatione divina perpetuos habeat in primatu ucceSSOTHS.
Utrum S. Scripturae testimoniis probetur, S. Petrum jurisdictionis primatum divinitus accepisse.
I De natura primatus. Primatus, generatim Spectatu8, est quaedam praeeminentia. Primatus autem triplex est, videlicet honoris, cui jura honorisca, verbi cau8a, locu certu8, anneX SUDt , directionis seu inspectionis, qui non in jure reipublicae gubernandae consistit, sed in munere commisso efficiendi, ut ea, quae ad rempublicam gubernandam pertinent, rite sant; si quis verbi causa senatui, in quo uprema Ote8tas residet, ad ordinem servandum praesideat; - jurisdictionis, qua quis alios, tanquam Vere subditos, regit et gubernat. Primatus igitur beati Petri definiri potest praeeminentia suprematum honoris et directionis tum jurisdictionis in universam
ΙΙ. Petri primatus relate ad Christum. Primatus beati Petri supremum Christi regimen in eccle8 iam non aecludit, sed supponit. S. Thoma docet Christum, qui est ecclesiae caput invisibile et principale, excellentia triplici Pontificem Summum, qui est ecclesiae visibile caput, Superare. Nam ' interior influxus gratiae non est ab aliquo nisi a solo Christo, cujus humanitus ex hoc quod est divinitati conjuncta, habet virtutem justificandi, aliis autem influxus in membra ecclesiae
non nisi ad exteriorem gubernationem potest convenire. 2 Chri-8tus est caput omnium eorum, qui ad eclesiam pertinent secun-
457쪽
Art. I. Utrum . Scripturae testimoniis probetur, etc. 39dum omnem talum et tempus Papa est caput totius ecclesiae secundum determinatum latum, prout deles sunt in statu Vialoris, et durante tempore sui Pontisca ius 3 Christus est Caput e cle Aiae propria virtute et auctoritate Summus Pontifex, in quantum Christi vicem gerit. III. quaest VIII. art. 6. 4' Quapropter Petrus Christi vicarius, non successor Dominatur. Nam successor ille solii vere dicitur, qui ita succedit, ut decessor auctoritatem dep0suerit Chri8tu autem auctoritatem
non deposuit, sed e mundi con8pectu elatus vicarium, sibi soli subjectum, delesiae uisibiliter sub invisibili capite pascendae reliquit. III. De habitu S. Petri ad cetero apostolos ratione apostolatus et ratione primatus 1 In apostolatu Petrus ceterorum ap0stolorum aequali fuit. Ap08tolatus autem complectitur auctoritatem gubernandi delis p0puli, docendi facultatem potestatemque patrandi miracula ad doctrinam confrmandam S. hom. In L. Cor. XII. le et III.); eamque jurisdicti0nis pote 8tatem in orbem universum apostoli a Christo immediate acceperunt. Atque ad omnes apostolo pertis et, quod Angelicus do beato Paulo exp0nit videlicet Petrum et ceteros omnes
ratione apostolatus aliquo modo pare sui 88e, non in auctoritate regiminis, sed in executione auctoritatis In Gal. II. leel. III. et quantum ad side defensionem II. II. q. XXXIII.
art. 4. quemadmodum ecclesia in Praefatione Missae precatur is quos ap0Stolos operi tui vicarios, eidem contulisti praeesse pastores. Fui8se pares diX in aesecutione auctoritatis , dedit enim Salvator omnibus apostoli c0mmuniter ut exequi possent in ei ad quo mittebantur omnia quae poterat exequi Petrus puta instituere eccle8ia et epi8copos, docere, excommunicare, etc. C et Tract. I. De author Papae, e . III.); et quantum ad exsecutionem apo Stolorum quoque jurisdictio universalis erat secundum loca, persona et objecta Spectata tamen in se, auctoritas alio modo in Petro fuit atque in aliis ap0stolis in his ratione apostolatu delegata et aetraordinaria, in illo ratione potestatis regimini propria et ordinaria. Insdei quoque defensiou sui aequalitas quandoquidem Christus ap0stolis omnibus cim mediates dixit, docete omnes gentes; de
458쪽
40 Quaestio XIII. me primatura Petri. Paulo Dominus: nus electionis est mihi iste, ut portet nomen
meum coram gentibus. Aet. X. 15. cf. Sylvium, In II. ΙΙ. q. XXXIII. art. q. 2 Ratione primatus et ut supremum totius eclesiae aput Petrus celeris apostolis praecellit Nam a regiminis p0testas ipsi tanquam propria c0ncredita 8t quamobrem solus Petrus, non alii apostoli, coap08toli8 ut 8 Sive eorsum singulis sive omnibus simul lege condere p0tuit. J Quaecunque pro celesia gubernanda ceteris apostolis divinitus c0ncessa sunt ex gratia speciali et uti delegatis, ea Petro competebant ordinarie et ex propria Ponti calis ocii auctoritate. χλ apostolorum p0testas extraordinaria et delegat0ria, defunctis apostolis, exspiravit, sed Petri40te8ta 8, tanquam ordinaria, et Christi vicario concessa perpetua e8t CL ajet. De ausinor Papa et conc. c. IV. IV. Adversarii Photiani non pauci S. Petrum ap0stolorum caput et principem fui88 negant. Mai filius atavinus a. 1327 ob eum itiam errorem a Joanne XXII. damnatus est diater eos, qui noVa opiniones Saeculi XVI. sparserunt aut equuntur, alii ne umbram quidem primatus honoris in Petro patiuntur; alii, mominatim ex antiquioribus Melanchion, sequacibus Isaac BarroW, Anglus, et Meyer Germanus, honoris primatum non rejiciunt. iupin De ani ecci discipi. Petri praeeminentiam in honoris primatum, sebioniani ad primatum merae directionis et inspectionis coarctatam fuisse arbitrantur. latres Vaticani decreverunt: Si quis igitur diaeerit, beatum Petrum
Apostolum non esse a Christo Domino constitutum Apostolorum omnium principem et totius ecclesiae militantis Misibile caput; ne eundem honoris tantum, non autem vera propriaeque juri8- dictionis primatum in eodem Domino nostro Iesu Christo directe et immediate accepisse anathema sit. Sess. IV. Const.
Thesis Eae S. Scripta ra constat, beatum Petrum a Christo
verae propriaeque jurisdictionis primatum accepisse.
Petro his verbis promittitur: Dicit illis Iesus uos autem quem
459쪽
Art. I. Utrum S. Scripturae testimoniis probetur, etc. 1
me esse dicitis Respondens Simon Petrus dixit: Tu es Christus, litis Dei vivi. Respondens autem Iesus, dirit ei: Beatus
es Simon Bar Iona quia caro et sanguis non revelavit tibi, sed Pater meus, qui in caelis est. Et ego dico tibi, quia tu es Petrus, et super hanc petram aediscabo ecclesiam meam, et portae inferi non praevalebunt adversus eam. Et tibi dabo claves regni caelortim. Et quodcunque ligaveris super terram, erit saltim et in caelis et quodcunque Solveris i per terram, erit solutum et in caelis. His autem verbis verae jurisdictionis
primatus beato Petro promittitur. Quod ut pateat, probatura directio verborum Domini ad solum Petrum, b pollicitatio
supremae jurisdictionis in ecclesiam universam sub metaphora petrae, et ub metaphora clavium. a Christi uerba ad sollim Petrum referuntur. 1 Interrogati omnibus, os autem, Christus, Petrum alloquens, vocabulum, vos in tu mutat. 2' Adjungitur nomen proprium natale,
Simon 3 Adjicitur nomen atris Bar Iona, id est, fit Ionae. 4 Additur nomen, a Christo Simoni imp0situm Joan. I. 42.;
Marc. II. 16.), Petrus. ' Dicitur emphatice Et ego, ἀνωδέ , quasi diceret: sicut Pater revelavit tibi de me, revelo ego de te quae quidem omnia et Christo et Petro personalia sunt. 6 in lingua Syro Chaldaica, qua Dominus usu e8t, in utroque inci8O, tu es Petrus et super hanc petram una eademque vox epha occurrit, uti gallice Tu es Pierre, et sua cette pierre quo si, ut nomen et promissa in una Petri persona luculentissime coalescant. Ergo ure Metanus: quibu quae80 verbis describendum sui ab Evangelista, quod ad solum Petrum erat sermo . . . non pluribus nec majoribus circumstantiis describuntur et nominantur a notarii personae haeredes, aut legatoriae, quam per80na Petri in hoc textu descripta ac nominata est. De Rom. Pont institutione, cap. IV.b Pollicitatio supremae jurisdictionis in niversam ecclesiam sub metaphora petrae. Solus Petrus peculiari ratione prae ceteri omnibus, etiam apostolis, indieatur tanquam firmamentum universae ecclesiae. Jam vero etrus non nisi propter auctoritatem specialem sic designari potuit. Ex quo equitur, ut S. Petro verae jurisdictionis primatus promittatur Major
460쪽
42 Quaestio XIII. me primatura. etri. explicatur. 1 Firmamentum peculiare Vides ex ipsa voce petrae, qua rupes igniscatur, seu saaeum, brevi fundamentum
stabile es Matth. VII. 24, 25.); firmitas tanta, ut non prae valeant vel portae inferi, id est, ipsa civitas potestatis horrendae. CL Gen. XXII. 17. et rov. I. 12. - Super hanc petriam aediscatur universa ecclesia ait enim Dominus: ecclesiam meam μ, atque Christi ecclesia, ubi vox ecclesiae nulla ratione ad coetum particularem restringitur, regnum Christi in terris, qu0d 8 ecclesia una et niversalis, designat. - Ha denique petra solus Petrus dieitur. Parum autem intere8t, utrum VOX hadversus eam' ad petram eseratur an ad eccle-8iam, quae Supra petram aedificabitur; quod enim eaeplicite affirmatur de ecclesia, id implicite de petra affirmatur εuper quam fundatur ecclesia in utroque casu frmitudo in funda
Minor probatur. Petrum non nisi auctoritatis specialis cau8a petram nominari, tria probant. 1 Sensus obvius metaphorae quod enim in domo fundamentum est, id in corpore morali seu societate caput et auctoritas 2 In textu significatur ecclesiae robur aΡetro petra pendere pro Semper: non Praevalebunt, hoc e8t, nunquam praevalebunt. Atqui Petrus non nisi in potestate potuit pro semper totam ecclesiam Sustentare adversus portas inferi potestas enim, non qualitates privatae, ad successores transit. Ergo. 3' Petrus prae omnibus apostolis ratione prorsus peculiari rmitas ecclesiae divinitus appellatur, ut paulo ante probavimus. Atqui n0n nisi propter auctoritatem regiminis te appellari potuit. Ergo. Minor manifesta est; nam etrus ceteri ap08tolis, V. g. beato Jacobo, non adeo sanctitate antecelluit, ut solus ecclesiae totius flandamentum petreum haberetur sacris scriptis ara Joanne Superatu e8t scriptis et praedicandi virtute a divo Paulo. Petru ergo propter potestatem peculiarem tam peculiariter ecclesiae firmitas appellatur. 6 Suprema jurisdictio sti metaphora elavium. 1 Gavibus tam usu prosan quam S. Scripturae signiscatur potestas. Ita de pote8tate suprema liacim, summi sacerdotis Et dabo