Summa apologetica de Ecclesia Catholica ad mentem S. Thomae Aquinatis

561쪽

Art. I. Utrum insallibilitas Rom. Pont ex traditione monstretur 143c0nVenire ecclesiam, hoc est, qui sunt undique deles, in qua semper ab his, qui unt undique, conservata est ea quae Sta Apostolis traditio. P0rro his verbis, eum sui adjuncti 8,assrmatur necessarius consensus omnium ecclesiarum cum Omana ecclesia, quod in ea sit inconcussa frmitas dei. Id autem idem est ac agnoscere Romanae ecclesiae insallibilem auctoritatem. Ergo insallibilitas competit Romano Pontifici. Probatur eam fuisse Irenaei sententiam. 1 De ecclesiarum habitudine ad ecclesiam R0manam agitur. Res sane per8picua tum e teXtu: ad hanc ecclesiam', et: homnem eccle8iam, hoc est, qui sunt undique deles' tum exe0ntextu, ubi immediate ante Irenaeus dicit, se allaturum auctoritatem maximae et antiqui88imae et omnibus cognitae, a

gloriosissimis duobus Apostolis etro et Paulo Romae landatae

et constitutae ecclesiaeμ. 2 Necessitas conveniendi est ecclesiastica Necessitas e8t; ait enim necesse est. - Ecclesiasticam e88 tria probant. Primo, Irenaeus de ecclesia Romana et ecclesiis reliquis loquitur; secundo, in textu et in contextu ne verbum quidem ad Romanam urbem referri potest, sed de personis ecclesiasticis et rebus dicuntur omnia tertio, causa cur ad ecclesiam Romanam convenire necesse e8t, expre88i Verbi declaratur: propter potentiorem principalitatem μ, ecclesiae sane, non urbi8. )3 Haec necessitas c0nveniendi est officium consentiendi. Nam illud convenire ad est ipsa constructio Graeca συμβαίνειν προς, convenire cum a Vetere interprete eisdem Merbis reddita. )

-Ludunt ii Bossue - qui potentioris principalitatis nomine Urbis amplitudinem designari putent. Defens declarat cleri Gallic. lib. X. cap. VI.' Ita Salmasius in libro De Primatu contra primatum eripio:

,Necesse est, dicit, Omnem Ecclesiam convenire ad Romanam, id est, ut Graece locutus fuerat Irenaeus, συμβαίνειν προς τῆν των Ῥωμαιωνεκκλησίαν, quod significat conVenire et concordare in rebus fidei et doctrina cum Romana ecclesia. Schneem an refert, cum Salmasio concinere quum plurimos alios catholicos, tum Henricum hierse et Adolphum Stieren, viros eruditione insignes. Cf. Schneemann S. Irenaei de ecclesiae Romanae primatu testimonium in Collectione Lacensit. IV. Appendix Massuet, Opera S. Irenaei; reppei S. Irta .

562쪽

144 Quaestio XV. io vi et ratione primatus Romani Pontificis. Deinde necessitas confluxus physici omnium ecclesiarum omniumque delium ad Urbem nullo modo intelligitur. Ergo Irenaeus consentiendi necessitatem directe exprimit. Accedit qu0d haec optime respondent conceptui sancti doctoris, qui Gnosticos h0e confundit, quod ab ecclesia Romana dissentiant. 4' Necessitas illa consentiendi oritur ex Frmitate dei in

Romana ecclesia Primo, ecclesiae Romanae tribuitur potentior principalitas. Jam Vero sanetus martyr lib. IV cap. XXVI. docet, eos, qui successionem habent ab apostolis, cum episeopatu Successione charisma certum veritatis accepi 88e. 00 igitur charisma certum eritatis maxime fisisse credidit in ecclesia, quae habet tantam principalitatem, ut omnes ecclesias

ad eam convenire necesse sit. - Secundo, hujus ismaaeimae et

antiquissimae et omnibus cognitae, a gl0riosissimis Apost0lis Petro et Paulo fundatae et constitutae ecclesiae auctoritas iam firma est, ut Irenaeus ea confundat Gnostico et omnes, qui quoquo modo . . . praeterquam Op0rtet, colligunt μ. Tertio, in celesia Romana semper ab his, qui unt undique con86rvata est ea quae est ab Apostolis traditio μ. Quarto, continuo enumeratis R0manis Pontificibus usque leutherium, sanctus doctor concludit: est plenissima haec ostensio, unam et eandem viviscatricem fidem esse, quae in ecclesia ab Apostolis u8que nunc it conservata, et tradita in veritate. μ . .

lib. III. cap. ΙΙΙ. Quibus p0sitis efficitur, ecclesiae Romanae auctoritatem

in rebus dei tantam esse, ut ea sola contra omnes errore8 sit plenissima osten8io. 6 Inter alios testes S. Aprianus communicati0nem cum Ponti ce Romano idem esse affirmat atque ecclesias catholicae unitatem et caritatem probare, et cum ecclesia catholica communicare p. 48. et 55. idem Romanos hoc est, Romanam Eccle8iam laudat, ad quos persdia non p0ssit babere acce88um μ. p. 59. - . Ambrosius: Ubi Petrus, ibi ecclesia ibi nulla mors, sed vita aeterna et ideo addidit Christus): Et portae inferi non praevalebunt ei, et Tibi dabo claves regni coelorum. In Ps. XL. 30. Idem De obitu fratris Satyr. I. 47. h Perc0ntatusque ex eo episcop0, est,

563쪽

Αr VI Utrum infallibilitas Rom. Pont ex traditione monstretur 145 utrumnam cum episcopis catholicis, hoc est, cum Romana

ecclesia conveniret. Cf. Maximum M. p. ad Petrum illustrem. S. Hieronymus inter errorum procellas ad Romanum Pontificem scriben8: Ego, ait - nullum primum nisi Christum sequens, Beatitudini tuae, id est Cathedrae etri, communione consocior Super illam petram aedificatam ecclesiam scio. Quicunque extra hanc d0mum agnum comederit, profanus e8t; μatque: Quicunque tecum non est, spargit, hoc est, qui Christi non est, Antichristi est. Ep. 15 ad Damasum. - . Augustinus: In hac cathedra unitatis posuit Deus doctrinam veritatis. 0 105. Idem, recensitis Romanis Pontificibus, subdit: , Ipsa est petra, quam non vincunt superbae inferorum p0rtae. μει f. contra partem Donati. Rursus, receptis Innocenti I.

ad concilia Carthaginiense et Mileuitanum rescriptis in re elagii: de hac causa duo concilia missa sunt ad Sedem post0licam, inde etiam rescripta venerunt. Causa nita est. μSerm CXXXL 10. s. De util credendi, cap. XVII. S. Petrus Chrysologus ad Eutychen, abbatem politanum, haec verba direxit: In omnibus hortamur te, frater honorabilis, ut his, quae a Beatissimo Papa Romanae civitatis scripta sunt, obedienter attendas, quoniam beatus Petrus, qui in propria ede et vivit et praesidet, praestat quaerentibus idei veritatem. μΙnter eis. S. Leoni 25. Cf. S. Epiphan Ancoratus, cap. IX.; S. Ephraem, Serm. IV. in hebdom. S. Leo M. ἡ Soliditas illasdei, quae in apostol0rum principe 8 laudata, perpetua St. μSerm. III. . Rursus: Soliditas enim illa, quam de Petra Christo etiam ipse Petrus petra laetus accepit, in uos qu0que se transfudit haeredes. Serm. V. 4.d Brevitatis ausa, plurimis aliis omissi veterum testi-m0uiis, formulam Hormisdae proserimus. Eam ubscripserunt episc0pi quotquot a schismate caciano ad unitatem catholicam revertebantur, necnon patres concilii Oecumenici VIII.; ingens certe episcoporum numerus circiter 2500), inter quos Epiphanius, J0anne et Mennas, patriarchae Constantinopolitani F0rmula autem haec est: , Prima Salu e8t, regulam rectae fidei custodire et a con-8titutis patrum nullatenus deviare. Et quia non potest D0mini

564쪽

146 Quasistio XV. io vi et ratione primatus Romani Pontificis.

nostri Jesu Christi praetermitti sententia dicentis: Tu es Petrus, et super hanc petram aediscabo Ecclesiam meam, haec

quae dicta sunt rerum probantur effectibus, quia in Sede Apostolica immaculata est emper catholica servata religio. De hac ergo spe et de separari minime cupiente et patrum sequentes in omnibus constituta, anathematigamus omnes haereses μ, etc. o Subjungitur: Quapropter Su8cipimus et probamus epistolas beati Leonis Papae universas, quas de religione Christiana conscripsit. Unde, sicut praediximus, sequentes in omnibus Apostolicam Sedem et praedicante ejus omnia constituta, Spero, ut in una communione Vobiscum, quam Sedes Apostolica praedicat, e88 merear, in qua est integra et eraae' Christianae religionis soliditas. romittente etiam sequestratos a communione Ecclesiae catholicae, id est, n0 c0nsentientes Sed Apostolicae, eorum nomina inter aera n0nesse recitanda mysteria. Apud hiel, pistolae Rom. Pont. genuinae. Fa8c. II. p. 754-755. x quibus haec colliguntur: 1 Fides in Sede Apost0lica semper immaculata Servata 8t; 2 idque ni sententiae Dominicae Tu es Petrus, et: ita ut dicta probentur effetibus; ' haec ergo de semper immaculata erit in illa ede, in qua est integra et vera Christianae religionis soliditas; ' non consentientes Sed Apostolicae sequestrati sunt a communione ecclesiae catholicae. Atqui certe nihil firmius est h0 testimonio Constat ergo, penes Romanum Pontificem esse infallibile magisterium. Arg. II Eae conciliis a M synodo Ephesina. S. Caelestinus, Papa, ad patre Ephesino scribens: Direximus - ait pro nostra sollicitudine . . . Arcadium et Projectum pisc. et Philippum presbyterum, qui iis, quae aguntur, inter8int, et

quae a nobis ante statuta sunt, eaesequantur. Quibus praestandum a vestra Sanctitate non dubitamus assensum. Patres deinceps sententiam ferentes: Coacti inquiuni per sacrosy In solemni professione concilii politani IV., quam et patres Vaticani asserunt sess. IV. cap. IV.), hoc loco adduntur verba et sancta celebrata doctrina. In professione politana vera.

565쪽

Art. VI Utrum infallibilitas Rom. Pont ex traditione monstretur 147 canones et epistolam sanctissimi patris nostri . . . Caelestini

Romanae ecclesiae Episcopi . . . ad lugubrem hanc c0ntra eum Nestorium sententiam necessario enimus. Philippus demum Pontiscis Romani legatus: Gratias, inquit agimu Sanctae . . . Synodo, quod litteris . . . Papae nostri vobis recitati sancta membra . . . ancto capiti . . . o adjunaeeritis.

Non enim ignorat vestra Beatitudo, totius jidei, vel etiam Apostol0rum caput esse . Apostolum Petrum.' Hard. Ι 1471, 1506. M E concilio Chalcedonensi S. Leo M. patribus Chalcedonensibus, quid sit credendum, praescribit. Nam: rejecta inquit penitus audacia disputandi contra fidem divinitus inspiratam, vana errantium infidelitas conquiescat nec liceat defendi, quod n0n licet credi cum secundum Vangelista aucto

ritate . . . Plenissime . . . per litteras, qua ad . memoriae

Flavianum piscopum misimus fuerit declaratum, quae it de sacramento incarnationis . . . . pia . . . 0nseS8io. Pariter ep. 120 ad heod. h Deus nullum nos in D08tris statribus detrimentum sustinere permisit, sed quae nostro prius ministerio donierat, universae raternitatis irretractabili firmavitassensu. Rursus de concilio: quae fdes prius docuerat, haec postea examinatio confirmat. Neque tamen quisquam magistratum hunc dei rejicit; sed lecta Le0nis ad Flavium epistola Chalcedonense patres clamarunt: Omne it credimu . . . Petrus per Leonem locutus est sed improbatur Dioscorus, qui

hc0ntra ip8um, cui vineae custodia a Domino commissa est,

extendit insaniam μ. At ineam praesertim de dei incolumitate hoc l0eo diei, non ambigitur. Denique synodu ad Leonem seribit: ἡ sdem ex praecepto legislatoris venientem usque ad nos ipse servasti, v0cis beati Petri omnibus constitutus interpres et ejus dei beatiscationem super Omne adducen . . . Quibus tu quidem, sicut membris caput, praee8μ ως κεφαλῆμελων γεμονευες . Inter epp. Leon. 98. Quorum hae summa:

Le desinit, quia caput est patres definientem sequuntur, quia membra Thom. De potentia . art. . ad 13.c Concilium Oecumenicum VI., politanum III ad Aga. tb0nem, Papam, seripsit: tibi ut prima Sedis antistiti univer-8ali ecclesiae, Ruim agendum 'it relinquimus, stanti super 10.

566쪽

14 Quasisti XV De vi et ratione primatus Romani Pontificis.frmam de petram, libenter, aequiescente verae conse88ionis litteris a vestra paterna Beatitudine ad ... Imperatorem mi88is. μAgatho, Constantini imperatoris epi8tolae respondens. sdem ecclesiae Romanae illictatam perman8isse memorat secundum ip8iuου Domini Salvatoris ininam promissionem'. Jussit autem definitiones suas de Sergii errore, ad concilium missas, illibatas custodiri, qui , Romanae ecclesiae auctoritatem, utpote Ap08t0lorum omnium principis, semper omnes catholicae ecclesiae et universales synodi fideliter amplectentes, in cunctis Secutae sunt Patre epistolae acclamarunt: Charta et atramentum

videbatur, et per Agathonem Petrus l0quebatur. Aet. XVIII. CL S. hom. l. o. Hefele, Conciliengesch. III. O Concilium Oecumenicum VIII., quod est politanum IV. plurimum valet ad probandam insallibilitatem Pontificiam, utpote cum Hormisdae formulam, in arg. I. prolatam, acceperit. Nam profecto inter veterum monumenta hic locus est planissimus alia plurima omitto. Αrg. ill Eae factis. Facta, quae sunt plurima, generibus quinque c0mprehendo. M Romani Pontifices ad ecclesias tam Orientales quam Occidentales suas de rebus de epistolas summa auctoritate scripserunt, disertim affirmantes, Salvatorem pronaisisse, fidem Petri non defecturam, nec unquam fore, ut portae inseri et haereses adversu petram praeValeant. Quo in genere collectio Leonis M. conspicua St.b Veteribus fides Romana et des catholica sunt res pror8u una. Fidem Suam iteronymus ait - quam vocat Τμ,Si Romanam responderit, ergo catholici umus. Apol adu.RUn. I. 4 Aug. Serm CXX, p. Mai Nova patrum biblioth. ἰCyprianus, Ambrosius, Maximus, ut Supra. 6 Si qua de de movebatur quaestio, patres cribend0, adeundo, appellando, parendo, rem Romae definiendam esse probarunt. Ita Dionysius Alexandrinus ' 265), cum adversus Sabelli haeresin scripsisset, quidam ecclesiae fratres, epi Scopi doctrinam parum recte intelligentes, Romam se conliderunt illumque apud Dionysium, Pontificem R0manum, ceuSarunt. Quibus auditis, Alexandrinus litteras misit ad Pontificem, librum

567쪽

Art. VI Utrum insallibilitas Rom. Pont ex traditione monstretur 149

autem sui purgandi causa quam primum edidit, inscriptum: Elenchus et apologia ad Dionysium Romanum. Quod resert S. Athan. De sent. Dionysii. Eam Pontiscum auctoritatem inter catholicos maximi suisse, haeretici nobis testes sunt, cum potestate illa abuti conarentur, ut Valentinus, Cerdo, Marcion, Novatianus, Nestorius, Sergius et alii. Plures haereses solius Pontificis Romani sententia damnatae sunt, velut Montanismus, in quem Zephyrinus edictum edidit Vere peremptorium, non obstante Tertulliano Tert. C. Praaeeam. I.); et Pelagiani, de quibus . Prosper aperte: , Tune istorum machinae fractae sunt, tunc in superbiae suae locis ac principibus corruerunt, quando beatae memoriae Innocentius nefandi erroris capita apostolico mucrone percussit, etc.,

Contra collatorem, cap. XXI. item Macedonii error a Damaso damnatus St. Quo facto, utpote controversia judicio Romanae ecelesiae terminata, singuli quievere. Orientale episcopi. S0Zom. Η Ε. I. 22.6 Tot volventibus saeculis, cum sedes patriarchales omnes in fide erraverint, Pontisces Romani, ad quos innumerae propemodum controvergiae delatae sunt, nullum unquam errorem ex cathedra docuerunt. Profiteamur ergo Digitus Dei

est e. Exod. VIII. 19. Arg. IV. Lae necessitate infallibilitatis Pontifeiae. Una

fides debet esse totius ecclesiae. Sed unitas servari non potest, nisi quaestio de exorta determinetur per eum, qui toti ecclesiae praeest ut sic ejus sententia a tota ecclesia firmiter teneatur, ut ait S. Thoma V. H. u. I. art. 10. Ergo Romanus Pontifex est insallibilis. Prob. min. a Omnes equitenentur Papam, in quo plena potestas residet ab eo igitur omnes in de servari necesse est. 9 Ut lites de de convenienter dirimantur, requiritur tribunal certum et permanen8. Hoc autem est Pontifex insallibilis Synodus enim universalis pro singulis erroribus congregari nequit, cum cura epi8copalis,l0nga itinera, pericula belli et alia hujusmodi saepe valde impediant, quominus omne orbis pa8tores in synodum conveniant. Consensus ero totius ecclesiae plerumque nec exspectari potegi neque certo cogn08ci S. h0m De potentia l. c. C. sent.

568쪽

150 Quaestio XV De vi et ratione primatus Romani Pontificis.

lib. IV. cap. LXXVI. - s. Orsi, De irreformabili Rom. Pontis in de finiendis dei controversiis judicio Balterini, Depotestate ecclesiastica . 8. Ponti cum et Conciliorum genera lium et de ui ac ratione primatus Romanorum Ponti ficum, etci, Schrader, De unitate Romana pro analogia cum V. est. Vineengi, De Hebraeorum et Christianorum sacra Monarchia. Quaeres L. Utrum Summus Pontifex, ex cathedra definiens, et concilium Oecumenicum, Summo Pontifici conjunctum,

sint duo subjecta insallibilitatis activae et duae supremae auctoritates insallibiles. Resp. Una est in ecclesia auctoritas insallibilis, quae tamen replici modo exercetur. Subjectum enim insallibilitatis

activae est Romanus ontifex, in quo seorsum ab Oecumenic0 concilio potestas summa est ac plena haec autem pote8ta et insallibilitas in concilio, ut in subjecto magis aetensivo, reperiuntur, quando corpus episc0porum cum capite suo judicium exercet et docet universam ecclesiam. Unam autem auctoritatem insallibilem patres Vaticani haud obseure designant, definientes, R0manum Pontificem ea insallibilitate p0llere, qua divinus Redemptor eclesiam suam in definienda doctrina de fide vel moribus instructam esse voluit Se88. IV. cap. IV. Quaeres L. Quonam criterio deles internoscere possint decreta Romani P0ntiscis insallibilia. Resp. In desnitione Vaticana hoc tantum exprimitur, Romanum Pontiseem esse insallibilem, cum ex Cathedra l0quitur, id est, cum omnium Christianorum Pastoris et Doctoris munere fungens pro suprema sua Apostolica auctoritate doctrinam de fide vel moribus ab universa Ecclesia tenendam destiit a. c. V Praeter hanc regulam generalem, ea quoque hic Valent,

quae de conciliorum oecumenicorum decretis, Supra p. 14-15, dicta Sunt.

o Id etiam verissimum esse videtur, quod Palmieri ait: hHaec quidem necessaria sunt, ut sciat fidelis sibi esse credendum quod nempe doctrina ab omnibus credenda proponitur,

et quod proponitur vi auctoritatis illius, quae insallibilis est Quid amplius potest desiderari L an ut determinetur specialis

569쪽

Art. I. Utrum infallibilitas Rom. Pont ex traditione monstretur abi

modus quo Romanus Pontifex definiat doctrinam tenendam ab univer8 Ecclesia, quo adhibito, ejus definitio censenda sit insallibilis, quo non adhibito, liceat non talem eam cen8ere 2

Verum et id necesse per se non 8 pro certo exercitio cuju8que auctoritatis Statuere. Cum enim natura suppeditet bmnibush0minibus plures vias et modos signiscandi cum certitudine ceteris suam voluntatem, exercitiumque suae facultatis, nulla est necessitas cur haec potestas a natura omnibus facta limitetur in rincipe quod enim postulatur hoc est, ut nimirum ipse signis et agere se ut Principem, velleque obligare; quocumque autem modo id saciat, dummodo id 88equatur, perinde est. Praef. de Rom. Ponti ice, thesis XXXI. Quaeres III. Ad quae extendatur insallibilitas ontificia. Rem a Patre Vaticani, se88. IV. cap. IV. definientes, Romanum Pontificem ita esse subjectum insallibilitatis, ut ejus, definitiones e sese, non autem e consen8 Eccle8iae, irre- formabiles V sint, non nisi formula generati Xpresserunt objectum,

ad quod infallibilitatis praerogativa porrigitur Scilicet solemniter asserunt, Papam insallibilitate pollere, cum, doctrinam de de vel moribus ab universa Ecclesia tenendam definit'. Quibus verbis patres infallibilitatem Pontis eis Romani, desnientis res cum

dogmate revelato connexas ob rationes gravi88imas expressis quidem verbis non asseruerunt, at multo minus eam Xcluserunt.

Imo vox illa tenendam p08ita est, Xelusa formula illa, quam alii n0nnulli proposuerant, videlicet: desde tenendam μ; timebant enim patres, ne Pontifici Romani inerrantia hu)usmodi formula coaretari videretur ad veritates in se revelatas, quae dod in credendae sunt. Cf. Coll. Lucens. t. VII. Stimmen ausMaria-Laach, Jan. 1890 p. 55-69. y)b Infallibilitas Ponti seia ad ea porrigitur, quae cum Oetrina reVelata connexa sunt. Nam ' Romanus ontifex ea insallibilitate pollet, qua Christus ecclesiam suam instructam esse voluit s. Cone Vat. l. c. Ostendimus autem, ' quae-

Quoniam . VII Coli ac , dum haec scribimus, nondum prodiit, hic et P. I. p. 33b fragmenta historica conc Vaticani desumpsimus e folio period Stimmen aus Maria-Laach, 1890.

570쪽

152 Quaestio XV. De vi et ratione primatus Romani Pontificis. stione VIII. art. 6 10. ecclesiam in iis etiam, quae cum revelata doctrina de de vel moribus, connexa unt, errori eXpertem

esse. Insallibilitas ergo ontificia ad eadem objecta exten ditur. - ' Patres Vaticani docent, etri successoribus Spiritum Sanctum promissum esse, ut eo assistente, traditam per Apostolos revelationem seu fidei depositum sancte custodirent et deliter e onerent. . . Haec autem custodia et expositio inerrantiam, etiam pro connexis cum immediate revelatis, omnino postulant quaest VIII. art. 6. Ergo.

6 Quemadmodum ecclesia ita et Summus Pontifex insallibilis est in ferendis censuris, haeresi inferioribus. Negare autem, ecclesiam in iis serendis insallibilem esse, haereticum

ducunt de Panormo, Sanct Doctr. cap. VI. art. 13. et alii; si non haereticum, at erroneum aut errori proaeimum De Lugo,

De Fide disp. XX. Ripalda, . III. disp. I. seci. VII. et alii. Cf. Supra p. I. p. 334. Quaeres IV. Qualis obedientia debeatur Romano Pontifici, aliquid circa doctrinam dei vel cum ea connexam docenti, quando non ex cathedra definit. Resp. O Quando Romanus 0ntis ex docens quidem aliquid - ait almieri tamen non intendit obligati0nem imponere credendi illud tanquam aliquid tenendum ab universa Ecclesia, sive id non significat se velle, tunc non dicitur loqui ex cathedra, etsi de doctrina loquatur spectante fidem vel mores. Qua in hypothesi non satis bene dicitur loqui ut doctor privatus licet enim non loquatur ex plenitudine auctoritatis,

loquitur tamen ex auctoritate quocirca Romanus Pontifex sic loquens non est detrudendus in censum quorumque doctorum privatorum nullam habentium auctoritatem M.

V Magisterio Romani Pontis eis, etiam n0 loquentis ex cathedra debetur 1 obsequium silentii 2 assensus quidam religi08us, cum nihil sit, quod suspensionem assen8u prudenter suadeat. De Rom. Pontifoe, thesis XXXII. scholio II. Quaeres V. Utrum omnes propositiones, quas Syllabus complectitur, damnatae sint infallibili Pontificis Romani judicio.

Γερο. M ac occasione et tempore, quo S. S. Pius ΙX. encyclicam Quanta cura ad cunctos catholicos sacrorum antistite8