장음표시 사용
191쪽
LIBER XXI. ΑP. VIII. 177 Inter consules ita copiae divisse : Sempronio datae legiones duae ea quaterna millia erant peditum, et trecenti equiteS), et Sociorum exdecim millia peditum, equites mille octingemtici nave longae centum exaginta, celoce duodecim. Cum 5 his terrestribus maritimisque copii Ti. Sempronius missus in Siciliam cita in Africam transmiSSurUS, Si ad arcendum Italia cenum consul alter Satis esset. Cornelio minu cinpiarum datum, quia L. Manlius priator, et ipse cum haud invalido praesidio, in Galliam mittebatur. avium maxime I Cornelio numerus deminutus SeXaginta quinqueremeS datae neque enim mari venturum, aut ea parte belli dimicaturum hostem credebant et duae Romanae legiones cum Suo justo equitatu, et quatuordecim millibus ociorum peditum, equitibus mille sexcentis. Duas legiones Romanas, et decem Io millia sociorum peditum, mille equite SocioS, CXCentOS Romanos Gallia provincia, eodem anno versa in Punicum
bollum habuit. XVIII. His ita comparatis, ut omnia justa ante bellum fierent, legatos majores natu. Q. Fabium, Livium, 20 L. Emilium, C. Licinium Q. Baebium, in Africam mittunt ad percontandos CarthaginienSes publicone consilio Hannibal Saguntum oppugnasset et Si id quod facturi videbantur, saterentur, ae defenderent publico consilio factum, ut indicerent populo Carthaginiensi bellum Romani posNM quam Carthaginem venerunt, quum Senatu datu QSSet, et Q. Fabius nihil ultra, quam Uniam, quod mandatum erat, percontatu eSSet tum e CarthaginienSibus unus irae- Cep veStra Romani, et prior legatio fuit, quum Hanniba- lem, tamquam Suo conSilio Saguntum oppugnantem, de-30 poscebatis: caelorum hae legatio verbis adhuc lenior est, asperior. Tunc enim Hannibal et insimulabatur, et deposcebatur nunc ab nobis et consessio culpae exprimi- turri et, ut a conseSSis, re extemplo repetuntur. Ego autem non privato publicone conSilio Saguntum oppug-35 natum Sit, quaerendum en Seam, Sed utrum jure an inju- uia. Ostra enim haec quaestio atque animadversi in ci- em ΟStrum St, noStro an Suo secerit arbitrio. Vobis- cum una diSceptatio est, licueritne per oedus fieri. It
que quoniam discerni placet, quid publico consilio, quid sua
Sponte imperatores faciant nobis vobiscum foedus eSt a Lu- tatio consule ictum cin quo quum caveretur Utrorumque S
Ditis, nihil de Saguntinis necdum enim erant socii vestri)
192쪽
cautum est. At enim eo foedere, quod cum Hasdrubale c- tum est, Saguntini excipiuntur : adversus quod nihil ego dicturus sum, nisi quod a vobis didici. Vos enim, quod C. Lutatius consul prim nobiscum foedia icit, quia neque auctoritateiatriam neo populi uSSi ictum erat, negaSti VOS 'eo tenerici itaque aliud de integro foedus publico consilio
rictum est. Si vos non tenent VeStra foedera, niSi e Ru -
toritate aut jussu vestro ictari ne nos quidem Hasdrubalis foedus, quod nobis insciis tela, obligare potuit. Proinde Tomittit Sagunti atque Iberi mentionem facereri et, quod ο
diu parturit animus vester, aliquando pariat.' Tum Romanu S, Sinu ecloga facto, Hio,' inquit vobis bellum et iacem portamUS Utrum placet, Sumite. V Sub hanc vocem haud minus serociter, daret, utrum vellet, ' Succlamatum est: et quum is iterum Sinu effuso bellum dare 15 dixiSSet, accipere Se Omne reSponderunt, et, quibus acciperent animis, iisdem e geStUrOS.
XXXII Hannibal ab Druentia campestri maXime itinere cum bona pace ad Alpes incolentium ea loca Gallorum pervenit. Tum, quamquam fama priuS qua in tacerta in majus vero ferri Solent praecepta re erat, tamenec propinquo Visa montium altitudo, niveSque coelo Prope immixtae, tecta informia impoSita rupibus, pecora jument que torrida frigore, homines intonsi et inculti, animalia inanimaque omnia rigentia gelu, caetera ViSu, quam dictu, 25 foediora, terrorem renovarunt. Erigentibus in primo agmen ilivo apparuerunt imminentes tumulos insidentes montani qui SL valles occultiores insedissent, coorti in
pugnam repente. ingentem iugam Stragemque dedissent. Hannibal consistere signa jubet Gallisque ad visenda loca 30
potest valle, locat Tum per eosdem Gallos, haud sane
multum lingua moribusque abhorrentes, quum Se immiSeutS-Sent colloquiis montanorum, edoctus interdiu tantum obSi-35deri altum, nocte in sua quemque dilabi tectari luce prima subiit tumulos, ut ex aperto atque interdiu vim per anguStias facturus. Die deinde, simulando aliud quam quod parab
laxatasque sensit custodiaS, pluribu ignibuS, quam pro numer manentium, in Speciem actis, impedimentisque cum
193쪽
LIBER XXI. CAP. xxiv. 179sequite relictis, et maxima parte peditum ; ipse cum expeditis, Cerrimo quoque Viro, raptim angu Stia evadit iisque ipsis tumulis, quo hoSte tenuerant, ConSedit. XXXIII. rima deinde luce a Stra mota, et agmen reli quum incedere coepit. Jam montani Signo dato ex castellis ad stationem Solitam conveniebant quum repente ConSpiei-Unt alios, arce occupata SUI, Uper caput imminenteS, alios via transire hostes. Utraque Simul objecta re oculis animisque immobiles parumper eos defixit deinde ut tropid I tionem in angustiis, Suoque ipSum tumultu misceri agmen Videre, qui maxime con Sternatis, quidquid adjecissent ipsi terroris, Sati ad perniciem ore rati, perversi rupibus juxta invia ac devia assueti diScurrunt. Tum Vero Simul ab hostibus, simul ab iniquitate locorum lcen, oppugnabantur; 15 plusque inter ipsos Sibi quoque tendente, Ut periculo prius
evaderet), qu3m cum hoStibu S, Certamini erat. qui maxime infestum agmen faciebant, qui et clamoribus dissonis, quo nemora etiam reperCUSSaeque Valle augebant, territi trepidabant; et icti sorte aut vulnerati adeo consternaban-20 tur, ut Stragem ingentem Simul hominum ac Sarcinarum omni generi facerent: multΟSque turba, quum praecipites deruptaeque utrimque angi Stiae QSSent, in immensum altitudinis dejecit; quosdam et armatoS: Sed ruin82 ΛXimae modo, jumenta cum oneribuc deVolvebantur Quae quam-25 quam foeda Visu erant, Stetit parumper tamen Hannibal, ac suos continuit, ne tumultum ac trepidationem augeret: deinde, postquam interrumpi agmen Vidit, periculumque QSSe, ne exutum impedimenti eXercitiam nequidquam incolumem traduxisset, decurrit e Superiore loco; et, quum im-30 petu ipso fudisset hoStem, ut quoque tumultum auXit. Sed is tumultus momento temporiS, OStquam liberata itinera fuga montanorum Erant, edatur ne per otium modo,
Sed prope Silentio, o omne traducti Castellum indo, quod caput ejus regioni erat, ViculoSque Circumjecto capit, 35 et captivorum pecoribUS per triduum exercitum aluit: et quia nec montani primo perculSiS, nec loco magnopere impediebantur, aliquantum e triduo Viae consecit.
XXXIV. Torvontum nil ad Troquentem cultoribus
alium, ut inter montana, populum. Ibi non bello aperto, 40 sed suis artibus, fraude, deinde insidiis, Si prope circum- Ventus Magno natu principe caStellorum oratore ad Poenum
194쪽
veniunt: alienis malis, utili exemplo doctOS,' memoranteS, amicitiam malle, quam vim experiri Poenorum : itaque obedienter imperata facturos, commeatum itineriSque du- ces, et ad fidem promissorum obsides acciperet. V annibal nec temere credendo, nec adSpernando, ne repudiati aperte hostes fierent, benigneridum respondisset obsidibus quo dabant, acceptis, et commeatu, quem in viam ii Si detulerant, USUM; nequaquam ut inter pacatΟS, COIDPOSito P mine, duce eoru tu Sequitur. Primum agmen elephanti et equite erant: pSe post cum robore peditum, circUmSPec 10 tan Sollicitusque omnia, incedebat. Ubi in angustiorem Viam X parte altera subjectam jugo insuper imminenti ventum Si undique e insidiis barbari a fronte, ab tergo, Coorti, CominuS, eminu petunt Saxa ingentia in agmen de-Volvunt maxima ab tergo vis hominum urgebat. In eo 15 versa peditum acies haud dubium secit, quin, ni Si firmataeXtrema agminis fuissent, ingens in eo Saltu accipienda clade fuerit. Tunc quoque ad extremum periculi ac prope perniciem ventum est: nam, dum cunctatur Hannibal demittere agmen in angustiaS; quia non, ut ipSe equitibus 20
praesidio erat, ita peditibus quidquam ab tergo auxilii reliquerat occurSante per obliqua montani, perrupto medio agmine, iam insedere noxque una Hannibali Sine equitibus atque impedimenti acta St.
XXXV. Postero die jam segnius intercursantibus barba-25ris, junctae copiae, SaltuSque haud Sinoe clade majore t mei jumentorum, quam lominum, pernicie Superatus: inde montani pauciores jam, et latrocinii magis quam belli
more, concurSabant modo in primum, modo in noviSSimum agmen, utcumque aut locia opportunitatem daret, aut pro-30
greSSi morative aliquam occasionem fecissent. Elephanti, Sicut praecipites per arcta via magna mora agebantur, ita
tutum ab hostibus, quacumque incederent, quia insuetis adeundi propius metus erat agmen praebebant. ono die
in jugum Alpium perventum St, per invia Pleraque, et Cr-35 roreS, quo aut ducentium fraus, aut, ubi fide iis non Sset, temere initae valles a conjectantibus iter faciebant. Biduum in jugo stativa habita sessisque labore ruo pugnando quies data militibus ciumentaque aliquot, quae prolapS in
rupibus erant, Sequendo VeStigia agmini in caStra perve-4onere. Fossis taedio tot malorum nivis etiam caSus occidente jam Sidere Vergiliarum, ingentem terrorem adjecit ler
195쪽
omnia nive oppleta, quum Signi prima luce motis, Segniter agmen incederet, pigritiaque et de Speratio in omnium vultu emineret praegre SSu Signa Hannibal in promontorio quodam, unde longe a late proSpectu erat, ConSiStere juSSis
5 militibus Italiam ostentat, subjectoSque Alpinis montibus
Circumpadanos campos moeniaque O tum tran Scende suo non Italiae modo, sed etiam urbi Romanae : detera Plana, proclivia ore : uno, aut Summum alter proelio arcem et caput Italiae in manu ac potestate habituros. VI Procedere inde agmen coepit jam nihil ne hostibus quidem,
praeter par Pa furta per occaSionem, tentantibuS. Caeterum
iter multo, quam in adscensu fuerat, ut pleraque Alpium ab Italia sicut breviora, ita arrectiora sunt dissicilius fuit omni enim serme Via praeceps, anguSta, lubrica erat Ut nequel 5 SUStinere Se a lapSu possent nec, qui paululum titubaSSent, haerere amicti vestigio Suo aliique Super alios, et jumenta et homines, occiderent.
XXXVI. Vontum doindo ad multo angia Stiorem rupem,
utque ita recti SaXis, ut aegre expeditu mile tentabundus, 20 manibusque retinens Virgulta ac Stirpe Circa eminentes, demittere Sese posSet. atura OCU jam ante prae CEPS recenti lapsu terrae in pedum mille admodum altitudinem abruptus erat. Ibi quum, velut ad finem Vise, equite constitissent, miranti Hannibali, quae re moraretUr agmen, un-25 tiatur, rupem inviam esse : digressus deinde ipse ad locum visendum. Haud dubia re viSa, quin per invia circa nec trita antea, quamvis longo ambitu circumduceret agmen. Ea vero via insuperabili suit: nam, quum Super Veterem nivem intactam nova modicae altitudinis e SSet, molli nec 30 praealtae nivi facile pedes ingredientium insistebant: ut vero tot hominum jumentorumque incesSi dilapsa est, per nudam infra glaciem fluentemque tabem liquescentis nivis ingrediebantur. Tetra ibi luctatio erat, ut a lubrica glacie, non recipiente e Stigium, et in prono citius pede se sali 01135 te ; et, seu manibus in SSurgendo Seu gCnu Se adjuVissent, ipsis adminiculis prolapsi Si iterum corrui SSent, nec Stirpes circa radice SVe, ad qua pede aut manu qui Squam eniti posset, erant ita in levi tantum glacie tabidaque nive volui bantur ciumenta Secabant interdum et jam tum infimam 40 ingredientia nivem, et prolapSa jactandi gravita in continendo Ungulis, penitu perfringebant: Ut pleraque. Velut pedica capta, haererent in durata et alte concreta glacie.
196쪽
XXXVII. Tandem, nequidquam jumentis atque hominibus fatigatis, castra in jugo posita, aegerrime ad id ipsum
loco purgat tantum nivis odiendum atque egerendum fuit. Inde ad rupem muniendam, per quam Unam Vin ESSE POterat, milites ducti, quum caedendum SSet SaXum, arboribu 5 circa immanibus dejectis detruncatiSque, Struem ingentem lignorum faciunt eamque quum et vis venti apta aciendo igni coorta esset Succendunt, ardentiaque Saxa insuSo aceto putrefaciunt. Ita torridam incendio rupem erro pandunt, molliuntque an si actibus modici clivos, ut non jumenta O-10lum, Sed elephanti etiam deduci poSSent. Quatriduum circa rupem con Sumptum, jumenti prope a me abSumpti S nuda enim sere cacumina Sunt et, Si quid St pabuli, obruunt nives. Inseriora valle et aprico quoSdam colle habent,
rivoSque prope Silvas, et jam iumano cultu digniora loca. 15 Ibi jumenta in pabulum missa, et quies muniendo seSSiS hominibus data triduo inde ad planum descenSum, et jam locis mollioribus et accolarum ingeniiS. XXXVIII. Hoc maxime modo in Italiam perventum St, quinto mense a Carthagine ova ut quidam auctore Sunt), uoquinto decimo die Alpibus superatis Quantae copiae tranS- grosso in Italiam Hannibali fuerint, nequaquam inter auctore conStat qui plurimum, centum millia peditum, viginti equitum fuisse Scribunt: qui minimum, viginti millia peditum, ex equitum. L. Cinctu Alimentus, qui captum Se 5
ab Hannibale Scribit, maxinae auctor me moVeret, niSi con-
sunderet numerum, Gallis Liguribusque additis cum his octoginta millia peditum, decem equitum, adducta in Italiam mazis affluxi 8Se veri Simile St, et ita quidam auctore Sunt): ex ipso autem audi SSes Hannibale, loStquam Rhodanum 30 transierit, triginta Se millia hominum, ingentemque numerum equorum et aliorum umentorum, amiSiSSe in Taurinis, quae Gallis proxima gen erat, in Italiam degresso. Id quum inter omne ConStet, eo magi miror ambigi quanam Alpes transierit; et vulgo credere, ienino atque inde nomen et 35jugo Alpium inditum transgreSSum Coeliu per Cremonis jugum dicit transiSS qui ambo Saltu eum non in Taurinos, sed per SalaSSOS montano ad Libuos Gallos, deduxissent. Nec verisimile St, ea tum ad Galliam patuisse itinera utique, quae ad Peninum serunt, bSepta gentibus emi 40 germani suiSSent neque Hercule, montibus his si quom
sorte id moveth ab transitu cenorum ullo Veragri, incolae
197쪽
LIBER XXI. CAP. L. 183 jugi eius, norunt nomen inditum; Sed ab eo, quem in Summo Sacratum vertice, en inum montani appellant. XXXIX. eropporti me ad principia rerum, TauriniS, proXimae genti, adversu Insubre motum bellum erat sed barmare exercitum Hannibal, ut parti alteri auxilio esset, in reficiendo maxime sentientem contracta ante mala non poterat otium etenim ex labore, copia ex inopia, cultu ex illuvie tabeque squalida et prope efferata corpora Vari In vebant. Ea P. Cornelio consuli causa fuit, quum iSa na- I vibus venisset, exercitu a Manlio Atilioque accepto tirone, et in novis ignominiis trepido, ad adum estinandi; ut cumhΟSte nondum resecto manum consereret. Sed quum i centiam conSul venit, jam e Stativis moverat Hannibal; Taurinorumque unam urbem, caput genti ejUS, quia Volen-Ixtis in amicitiam non veniebant, vi Xpugnarat junXiSSetque Sibi non metu solum, Sed etiam Voluntate Gallos accolas Padi ni eos, circumspectante desectionis tempus, Subito adventu consulis oppreSSisset. Et Hannibal movit ex aurinis, incertOS, quae par Sequenda SSet, Gallo praeSentem 20 Se Secuturo ratus. Jam prope in conspectu erant Xerci-tUS, convenerantque duceS, Sicut inter Se nondum Sati noti,
ita jam imbutus uterque qua dum admiratione alterius. Nam Hannibalis et apud Romanos, jam ante Sagunti exScidium, celeberrimum nomen erat et Scipionem Hannibal eo ipso, 25 quod adversus Se dux potissimum lectu ESSet, praeStantem virum credebat et auxerant inter Se opinionem, Scipio, quod relictus in Gallia, obvius fuerat in Italiam transgresso Hannibali Hannibal, et conatu tam audaci trajiciendarum Alpium, et effectu occupavit tamen Scipio adum traji-30 cer et ad Ticinum amnem moti caStris, prid quam educeret in aciem, adhortandorum militum cauSa, talem oratio
XL. oum exercitum, milites, educerem in aciem, quem in Gallia mecum habui, supersedissem loqui apud 35 vos quid enim adhortari referret aut eo equites, qui 'equitatum hostium ad Rhodanum flumen egregie viciSSent, inui ea legiones, cum quibus fugientem hunc ipsum hOS-
tem Secutus, conseSSionem. cedentis ac detrectanti certa-
men pro victoria habui unc, quia ille exercitus, His- Α' paniae provinciae scriptus, ibi cum fratre Cn. Scipione Mei auspiciis rem gerit, ubi eum gerere Senatu POPVluS-
198쪽
que Romanus voluit; ego, ut consulem ducem adverSus mannibalem ac Poenos haberetis, ipse me huic voluntario 'certamini Obtuli novo imperatori apud novos milite pau- ca verba facienda sunt. Ne genus belli, neve hostem ig- moretis; cum iis est vobis, militeS, pugnandum, quo terra marique priore ullo vicisti ; a quibus Stipendium per vi-
ginti annos exegisti ; a quibus capta belli praemia Sicili- am ac Sardiniam, habetis. Erit igitur in hoc certamine cis vobis illisque animus, qui victoribus et victi QSS Solet. me nunc illi, quia audent, Sed quia nece SSe St, Pugna-λ' turi sunt nisi creditis, qui exercitu incolumi pugnam de-
'rectavere, OS, duabus partibus peditum equitumque in transitu Alpium amiSSi quum plure paene perierint, quam SuperSunt), tu Spei nacto eSSe. At enim pauci quidem Sunt, Sed vigente animi corporibUSque, quorum io robora ac vires vi Sustinere vis ulla possit ' Effigies, im- is umbrae hominum, fame frigore, illuvie, qualore nec- ti, contusi ac debilitati inter Saxa rupe Sque ad haec Prae isti artus, nive rigente DerVi membra torrida gelu, quaS- Sata ractaque arma, claudi ac debiles qui Cum hoc ast equite, cum hoc pedite pugnaturi estis reliquia extremas 'hostium, non hostes, habebitis. Ac nihil magi vereor, 'Uum DB, o quum pugnaveritis, Alpes vicisse Hanniba- lem videantur. Sod ita forsitan decuit, cum cederum ruptore duce ac populo Deo ipsos, Sine ulla humana ope, 25 committere ac profligare bellum nos, qui Secundum DeOS violati sumus, commiSSum ae profligatum conficere. XLI. On vereor, ne quis me hoc vestri adhortandi causa magnifice loqui existimet ipsum aliter animo assec- tum esse. Licuit in Hispaniam, provinciam meam, quo δ' jam prosectu eram, cum exercitu ire me ubi et fratrem consilii participem ac periculi socium haberem, etiaS- drubalem potius, quam Hannibalem, OStem, et minorem haud dubie molem bellici tamen, quum praeterVeherer na- vibus Galliae oram, ad famam hujus hoSti in terram egreS 35 4us, praemi SSo equitatu, ad Rhodanum movi caStra AEques uri proelio, qua parte copiarum conserendi manum ortuna 'data est, hostem sudici peditum agmen, quod in modum sugientium raptim agebatur, quia SSequi terra non Pote- ram, regreSSu ad naveS, quanta maXima Celeritate potui, 40 tanto mari terrarumque circuitu, in radicibus Alpium ob-
ius sui. Huic timendo hoSti utrum, quum declinarem
199쪽
LIBER XXI. CAP. XLII. 185 certamen, improvisu incidiSSe videor, an occurrere in
'vestigiis ejus i lacessere ac trahere ad decernendum Experiri juvat, utrum alio repente CarthaginienSe per 'viginti annos terra edideret an iidem Sint, qui ad I gates 5 pugnaverunt insulas, et quos ab Eryce duodevicenis dena- iis aestimatos emisisti et utrum Hannibal hic sit aemu- lus itinerum Herculis, ut ipse seri, an vectigali Stipendia-
riusque et servus populi Romani a patre relictu quem nisi Saguntinum scelus agitaret, reSpiceret profecto, Si 10 non patriam victam, domum certe, patremque, et Cedera Mamilcaris scripta manu ; qui juSSu a ConSule ΠΟStro,
praesidium seduxit ab Eryce qui graves impositas victis Marthaginiensibus leges fremens moerenSque accepit qui
'decedere Sicilia, qui stipundium populo Romano dare
15 iactus est. Itaque vos ego, militeS, non e Solum animo, 'quo adverSus alios hostes Soletis, pugnare Velim Sed cum indignatione quadam atque ira velut Si Servos videatis 'VeStro arma repente contra vos serentes. Licuit, ad Ery-
cem clausos ultimo Supplicio humanorum, sanae, interibu cerm licuit victricem classem in Africam trajicere, atque intra paucos dies sine ullo certamine Carthaginem delere. 'Veniam dedimus procantibus : omisimus ex obSidione: 'pacem cum victis secimus tutelae deinde noStrae duximus, riuum Africo bello urgerentur. ro his impertitis, furiosumae JuVenem Sequentes, oppugnatum patriam noStram Veniunt. Atque utinam pro decore tantum hoc vobis, et non pro 'Salute esset certamen. Non de poSSeSSion Siciliae ac
tardiniae, de quibus quondam agebatur, Sed pro Italia
vobis est pugnandum nec Si altu ab tergo Xercitus, s qui, nisi nos vincimus, hosti obSiStat nec Alpes alia Sunt, 'qua dum Superant, comparari nova possint praesidia. Hic est obstandum, milites, velut Si ante Romana moenia pug- nemus. UnuSqui Sque Se non corpuS Uum, Sed Conjugem in liberos parvos, armi protegere putet nec OmeSticasa solum agitet curas, Sed identidem hoc animo reputet, OS- tras nunc intueri manu Senatum populumque Romanum;
inualis nostra vis virtusque fuerit, talem deinde fortunam cillius urbis ac Romani imperii sore.' ' XLII. Haec apud Romanos consul. Hannibal rebus
40 priu quam verbis adhortandos milites ratus, circumdato ad Spectaculum Xercitu, Captivos montano vincto in medio
Statuit armisque Gallicis ante eorum pedes Projectis, inte
200쪽
rogar interpretem jussit, o quis, si vinculi leVaretur, arma-qUe et eqUlam Victor acciperet, decertare erro vellet tuum ad unum omne serrum pugnamque poScerent, et dejecta in id Sol S SSet, Se qui Sque eum optabat, quem fortuna in id certamen legeret. Ut cujusque Sor eXciderat, alacer inter gratulante gaudio XSultatis, Cum Sui mori tripudii arma raptim capiebat. Ubi vero dimicarent, is habitus animorum non inter ejusdem modo conditionis homines erat, Sed etiam inter Spectante Vulgo, Ut non Vincentium magis, quam bene morientium, fortuna laudaretur. I 0
XLIII. Dum sic aliquot spectatis paribus affectos dimisiS-Set, concione inde advocata, ita apud os locutus sertur Si, quem animum in alienae Sorti eXemplo paulo antea buistis eumdem mox in aestimanda fortuna vestra habu- eritis, vicimus, milite : neque enim Spectaculum modo Iby illud, sed quaedam veluti imago veStrae conditioni erat. 'Ac nescio an majora vincula majoresque neceSSitates Vobis, quam captivi vestris, Fortuna circumdederit. DeX- tra laevaque duo maria claudunt, nullam, ne ad effugium
inuidem, Davom habentibus : circa J adus amnis, major 20 Ῥadus ac violentior Rhodanori ab tergo Alpe urgent, ViX integris vobis ac vigentibus transitae. Hic vincendum aut Moriendum, milites, est, ubi primum hosti occurristi et indem ortuna, quae necessitatem pugnandi impoSuit, prae- mia vobis ea victoribus proponit, quibus ampliora homine m me ab Diis quid in immortalibus optare solent. Si Sicili-
am tantum ac Sardiniam, parentibu noStri ereptRS, OS- tra virtute recuperaturi QSSemuS, Sati tamen ampla pretia essent. Quidquid Romani tot triumphi partum conge S- tumque possident, id omne vestrum cum ipsis dominis si m turum est. In hanc tam opimam mercedem, agite, Um
miis bono juvantibus arma capito. Satis adhuc in vastis
iusitaniae Celtiberiaeque montibus, pecora CONSOCtando, mullum emolumentum tot laborum periculorumque QStrΟ- rum vidisti tempus es jam, opulenta Vos ac ditia sti-35 pendia sacere, et magna operae pretia mereri, tantum itin risior tot montes fluminaque et tot armata gente emen-
Sos. Hic vobis terminum laborum Fortuna odit hic dignam mercedem emeritis Stipendii dabit. ec, quam Magni nominis bellum est, tam diu)cilem existimaritis vic- 40