장음표시 사용
271쪽
LIBER XXXIV. AP. H. 257VΙΙ omnes alii ordines, omnes homines mutationem in meliorem statum reipublicae sentient ad conjuge tam rium nostras pacis et tranquillitatis publicae rucius non perveniet turpura viri utemur, praetextati in magistra-5 tibus, in sacerdotii ; liberi nostri praetextis purpura togis utentur magistratibus in coloniis municipiisque, hic Ro- mae infimo generi, magistri vicorum, togae praetextaea Uiendae jus permittemus; nec id ut vivi solum habeant tantum insigne, sed etiam ut cum eo crementur mortui: 10 sceminis duntaxat purpurae usum interdicemui et, quum tibi viro liceat purpura in veste Stragula uti, matrem-fami- diae tuam purpureum amiculum habere non sines' it equu tuus speciosius instratus erit, quam uxor vestita 8 Sed in purpura, quae teritur, abSumitur, injustam quidem, 15 sed aliquam tamen causam tenacitatis video : in auro Vero, in quo, praeter manus-pretium, nihil intertrimenti fit, quae Malignitas est praesidium potius in eo est et ad privatos 'et ad publicos usus, sicut experti estis Nullam aemul tionem inter se singularum, quando nulla haberet, esse
ebat At Hercule th universis dolor et indignatio est,
riuum sociorum Latini nominis uxoribus vident ea conceS- Sa Ornamenta, quae ibi adempta Sint quum insigne eas χSSe auro et purpurari quum illas vehi per urbem, Se pedi ius sequi tamquam in illarum civitatibus, non in Sua im-M perium sit. Virorum hoc animos vulnerare OSSet quid muliercularum censetis, quas etiam parva movent Non Magistratus, nec Sacerdotia, nec triumphi, nec in Signia, 'nec dona, aut spolia bellica his contingere poSSunt. Un- ditiae, et ornatus, et cultus, haec foeminarum insignia Sunt: a his gaudent et gloriantur hunc mundum muliebrem in
'pellarunt majores nostri Quid aliud in luctu, quam pur- puram atque aurum, deponunt quid, quum eluxerunt, sumunt quid in gratulationibus supplicationibusque, nisi excellentiores ornatus, adjiciunt Scilicet, si legem in m piam abrogaveritis, non vestri arbitrii erit, si quid ejus
vetare volueritis, quod nunc lex vetat minus filiae, ux res, Orores etiam quibusdam . in manu erunt um 'Uam, Salvis Suis exuitur Servitus muliebris et ipsa libo M talem, quam viduitas et Orbitas acit, detestantur. In ve M ar arbitrio suum ornatum, quam in legiS, malunt eSSe. Et vos in manu et tutela, non in servitio, debetis habere 'eas ; et malle patres vos aut viros, quam dominos, dici.
Invidiosis nominibus utebatur modo consul, Seditionem
272쪽
259 TITI LIVII LIBER XXXIV. CAP. VIII. Muliebrem et seceSSionem appellando. Id enim pericu- dum est, ne Sacrum montem, Sicut quondam irata plebs, inut Aventinum capiant. Patiendum huic infirmitati est,
ratius imperio uti debetis. V VIII. Haec quum contra legem proque lege dicta e SSent,
aliquanto major requentia mulierum poStero die Sese in pu licum effudit; unoque agmine omnes tribunorum anuaSobsederunt, qui collegarum rogationi intercedebant nec ante abStiterunt, quam remissa intercessio ab tribunis 10 esset. Nulla deinde dubitatio fuit, quin omnes tribus legem abrogarent. Anno Vicesimo pOS abrogata est, quam
lata EΡITOME LIBRI TRICESIMI QUINTI.
P. S cIPI Africanus, legatus ad Antiochum Ephesi cum Hannibale, qui se Anti
cho unXerat, eollocutus est ut, si fieri posset, metum ei, quem e populo Romano Conceperat, eXimeret. Inter alia quum quaereret, quem fuisse maXimum imperatorem Hannibal crederet, respondit AleXandrum Macedonum regem, quod parva manu innumerabiles exercitus fudisset quodque ultimas oras, quas visere supra spem humanum esset, Peru- grasset. Quaerenti deinde, quem secundum poneret, Pyrrhum, inquit castra metari primum docuisse ad hoc neminem elegantius loca cepisse, praesidia disposuisse. Xsequenti, quem tertium diceret, semet ipsum dixit. Ridens Scipio, 'Quidnam tu diceres, si me, inquit: vicissest Tunc vero,' inquit, me et ante AleXandrum, et ante Pyr- rhum, et ante alios posuissem. Inter caetera prodigiu, quae plurima fuisse traduntur, bovem Cn. Domitii consulis locutum, Roma, cave tibi, 'refertur. Apparant in Antiochum bellum Romani. Nabis, Lacedaemoniorum tyrannus, incitatus ab Etolis, qui se Philippum et Antiochum ad inserendum bellum populo Romano sollicitabant, a populo Romano descivit; et, bello adversus Philopoemenem Achaeorum praetorem gesto, ab AEtolis ot ab Alexameno duce eorum intersectus est. Etoli quoque ab amicitia POp 1i Romani desecerunt: cum quibus societate juncta Antiochus, Syriae rex, quum bellum Graeciae intulisset, complures urbes occupavit inter quas Chalcidem, et totam Euboeam. Res praeterea in Liguribus gestas, et apparatum belli ab Antiocho continet CAP. I-LI. U. C. 559 60. A. C. 193-192. JEPITOME LIBRI TRICESIMI SEXTI.
MANIus Acilius Glabrio consul Antiochum, apud Thermopylas, Philippo rege adjuvante, victum Graecia expulit idemque AEtolos subegit. P. Cornelius Scipio Nasica consul aedem Matris Deum, quam ipse in Palatium intulerat, Vir optimus a senatu judicatus, dedicavit idemque Brios Gallos victos in deditionem accepit, et de iis tria umphavit. Praeterea navalia certamina prospera adversus praesectos Antiochi regis r seruntur. CAP. I xLV. U. C. 561. A. c. I91.4
273쪽
ΕΡΙΤOME LIBRI TRICESIMI SEPTIMI.L. CORNELIU Scipio consul, Iegato P. Scipione Africano qui so legatum fratris suturum diXerat, si ei Graecia provincia decerneretur, quum C. Laelio, qui multum in senatu poterat, ea proVincia dari videretur , prosectus ad bellum adversus Antiochum gerendum, in Asiam primus omnium Romanorum ducum trajecit. Emilius Regillus adversus regiam classem Antiochi feliciter pugnavit ad Myonnesum, Rhodiis adjuva tibus. Filius Africani, ab Antiocho captus, patri remissus est. Manius Acilius Gl brio de Antiocho, quem Graecia expulerat, et de Etolis, triumphavit. Victo deindo Antiocho a L. Cornelio Scipione, adjuvante Eumene rege Pergami, Attali silio, pax data est ea conditione, ut omnibus provinciis citra Taurum montem cederet Eumeni, quo juvante Antiochus victus erat, regnum ampliatum. Rhodiis quoque, qui et ipsi fuVerant, quaedam civitates concessae Colonia deducta est Bononia. Emilius Regium, qui praesectos Antiochi navali certamine vigerut navalem triumphum duxit. L. Cornelius Scipio, qui cum Antiocho debellaverat, cognomine fratri Xaequutus, Asiaticus appellatus est I-Lx. m. e. 562 63. A. C. I90-I89.J
EPITOME LIBRI TRICESIMI OCTAVI. MARCU Fulvius consul in Epiro Ambracienses obsessos in deditionem accepit m phalleniam subegit; Stolis perdomitis pacem dedit. Cn. Manlius consul, collegarius, Gallograecos OlistobHos et Tectosagos, et Trocmos, qui Brenno duce in Asiam
transierant, quum Soli citra Taurum montem non parerent, Vicit. Eorum origo, et quemadmodum ea loca, quae tenent, Occupaverint, resertur. Xemplum quoqU Virtutis et pudicitiae in foemina traditur: nam quum Ortiagontis, regis Gallograe Orum, O CaptiVa esset, centurionem custodem, qui ei vim intulerat, occidit Lustrum a censoribus conditum est censa sunt civium capita ducenta quinquaginta octo millia et trecenta viginti Octo. Cum Ariarathe rege Cappadociae, amicitia uncta est. Cn. Manlius, contradicentibus decem legatis, e quorum consilio dus cum Antiocho conscripserat, de Gallograecis, acta pro se causa in senatu, triumphuVit r Scipio
Africanus, die ei dicta ut quidam junt, a Q. Petillio tribuno plebis, ut quidam a sevio , qud praeda eX Antiocho capta aerarium fraUdaSSet, poStquam is dies Venit, evocatus in Rostra, viae die,' inquit Quiri- tes, Carthaginem vici V et prosequente populo, Capitolium adScendit. LIII. Inde, ne amplius tribuniciis injuriis veXaretur, in voluntarium exsilium Liternum concessi : incertnm ibi, an Romae defunctus
nam ejus monumentum utrobique fuit. L. Scipio Asiaticus, frater Africani, eodem peculatus crimine accusatus damnatusque, quum in vincula et carcerem duceretur, Ti. Sempronius Gracchus, tribunus plobis, qui antea Scipionibus inimicus fuerat, intercessit et ob id beneficium Africani filiam duxit auum quaestores in bona ejus publice possidenda missi essent, non modo in iis ullum vestigium pecuniae regiae appuruit, sed nequaquam tantum redactum, quantae summae erat damnatus Collatam a cognR tis et amicis innumerabilem pecuniam accipere noluit quae necessaria ei erunt ad cubium, redempta. CAP. I-LX U. C. 563 65. A. C. 18 187.J
L P. Scipioni Africano ut Valerius Antias auctor est) duo Q. Petillii diem dixerunt. Id, prout cujus-
274쪽
que ingenium erat, interpretabantur alii non tribunos ple Ebis, Sed universam civitatem, quae id pati posset, incuSabant. Duas maximas orbis terrarum urbes ingratas uno prope δ tempore in principes inventas Romam ingratiorem Si - quidem victa Carthago victum Hannibalem in XSilium ex s 'pulisset Roma victrix victorem Africanum expellat.' Alii, meminem unum civem tantum eminere debere, Ut - legibus interrogari non possit nihil tam aequandae liber-
tatis esse, quam potentissimum quemque OSSe dicere au- sam. Quid autem tuto cuiquam, nedum Summam rem λορο publicam, permitti si ratio mon sit reddenda qui jus
aequum pati non possit, in eum vim haud injustam esSe. Haec agitata sermonibus, donec dies dicendae causae venit: nec alius antea quisquam, nec ille ipse Scipio, consul cen-Sorve, majore omni generi hominum requentia, quam reusabillo dio, in forum est deductus Iussus dicere cauSam, Sine
ulla criminum mentione, orationem adeo magnificam de rebus ab se gestis est exorsus, ut Sati ConStaret, neminem unquam neque melius neque Verius laudatum esse. Dicebantur enim ab eodem animo ingenioque, a quo geSta erant 20
et aurium fastidium aberat, quia pro periculo, non in gloriam, reserebantur.
LI. Tribuni plebis, vetera luxuriae crimina SyracuSan rum hibernorum, et Locris leminianum tumultum, quum
ad idem praesentium criminum retulissent Suspicioni ribus magis. quam argumentiS, pecuniae Captae reum ' cusarunt Filium captum Sine pretio redditum, omni iusque aliis rebus Scipionem, tamquam in Hu Uniu manu lax Romana bellumque esset, ab Antiocho cultum. Dici torem eum consuli, non legatum, in provincia fuisse : nec 30
ad aliam rem eo prosectum, quam ut id quod Hispaniae, Galliae, Siciliae, Africae jampridem persuaSum SSet hoc Graeciae Asiaeque et omnibus ad orientem versis regibus gentibusque appareret; unum hominem caput columen- que imperii Romani esse : Sub umbra Scipionis civitatem M dominam orbis terrarum latere nutum ejus pro decretis latrum, pro populi jussis esse. V Infamia intactum, invia dia, qua possunt, urgent. orationibus in noctem perductis, prodicta dies est ubi ea venit, tribuni in Rostris prima
luee consederunt Citatus reu magno agmine amicorum octientiumque per mediam concionem ad Rostra subiit sulentioque acto, Moc,' inquit, die, tribuni plebis, vosque
275쪽
LIBER XXXVIII. AP. LII. 261 Quirites, cum Hannibale et Carthaginiensibus, signis col- latis, in Africa bene ac feliciter pugnavi. Itaque, quum 'hodi litibus et urgiis supersederi aequum Sit, ego hinc e templo in Capitolium ad Jovem optimum Maximum, Jun x 'nemque et Minervam, caeterOSque Deos, qui Capitolio ab 'que arci praesident, Salutando ibo hisque gratias agam, 'quod mihi et hoc ipso die, et Saepe alia S, egregie rei pub-
licae gerendae mentem facultatemque dederunt. Vestrum 'quoque quibus commodum St, ite mecum, Quirites, et I orate Deos, ut mei similes principes habeatis ita, si ab M annis Septemdeciri ad Senectutem semper o aetatem me- am honoribus vestris anteistis, ego Vestro honore rebus 'gerendis praecessi. V Ab Rostris in Capitolium adscendit: simul Se universa conci avertit, et Secuta Scipionem est; l adeo, ut poStremo Scribae viatoreSque tribuno relinquerent, nec cum iiS, praeter Servilem comitatum, et praeconem qui reum ex RoStris citabat, quisquam eSSet Scipio, non in C pitolio modo, Sed per totam urbem, omnia templa Deum cum
populo Romano circumiit Celebratior is prope dies favorem hominum et aestimatione verae magnitudinis ejus suit, quam quo triumphans de Syphace rege et Carthaginiensibus;
LII. Hic speciosus ultimus dies . Scipioni illuxit post
quem quum invidiam et certamina cum tribuni prospiceae rei, die longiore prodicta, in Literninum concessit certo consilio, ne ad causam dicendam adeSSet Major animus et natura erat, ac majori fortunae aSSuetUS, quam Ut reUS ESSesciret, et Submittere se in humilitatem causam dicentium. Ubi dies venit, citarique absens Si coeptus, L. Scipio Or-
nem quum tribuni, qui diem dixerant, non acciperent, et ab eadem superbia non Venire ad cauSam dicendam arguerent, qua judicium et tribunos plebis et concionem reliquiSSet; et, quibus jus de se dicendae sententiae et libertatem ademi m Set his comitatuS, velut capto trahenS, triumphum de populo Romano egiSSet, Secessionemque eo die in Capitolium a tribunis plebis secisset Habetis ergo temeritatis illius 'mercedem. Quo duce et auctore nos reliquistis, ab eo ripsi relicti estis et tantum animorum in dies nobis de-40 creScit, Ut ad quem, ante anno Septemdecim, Xercitum 'et classem habentem, tribunos plebis aedilemque mittere
'in Siciliam ausi sumus, qui prehenderent eum, et Romam
276쪽
aeducerent, ad eum privatum ex villa sua extrahendum, 'ad causam dicendam, mittere non audeamus. V Tribuni
plebis, appellati ab L. Scipione, ita decreverunt, Si morbi
causa excusaretur, ibi placere, accipi eam cauSam diem- que a collegis prodici. Tribunus plebis eo tempore Ti. Sempronius Gracchus erat, cui inimicitiae cum . Scipione intercedebant: is, quum vetuisSet nomen Suum decreto collegarum adscribi, tristioremque omne Sententiam XSpectarent, ita decrevit: Quum L. Scipio excuset morbum esse causae fratri, Satis id sibi videri. Se . Scipionem, Id priusquam Romam rediSSet, accuSari non PaSSurum tum quoque, Si se appellet, auXilio ei suturum, ne cauSam dicat. Ad id fastigium rebus gestis, honoribus populi Ro- mant, . Scipionem eorum hominumque ConSenS per- venisse, ut sub Rostri reum Stare, et praebere aure ad. 15
lescentium conviciis, populo Romano magis deforme, quam ipsi, Sit. VI III. Adjoci docroto indignationem Sub pedibus e tris Stabit, tribuni, domitor illo Africae, Scipio Ideo 'quatuor nobilissimos duces cenorum in Hispania, qua m tuo exercitus fudit fugavitque , ideo Syphacem cepit, Mannibalem devicit, Carthaginem vectigalem nobis secit, antiochum recepit enim fratrem consortem hujus gloriae a Scipio h ultra Tauri juga movit, ut duobus etilliis
Succumberet, vos dei. Africano palmam peteretis imul ra disne meritis suis, nullis vestris honoribus unquam in ar- cem tutam et velut sanctam clari viri pervenient; ubi, Si 'non venerabilis, inviolata Saltem, Senectu eorum ConSi- dat DV ovit et decretum, et adjecta oratio, non deterΟS modo, Sed ipsos etiam accusatores et deliberaturos Se quid Msui juris et ossicii esset, dixerunt Senatus deinde, concilio plebis dimisso, haberi est coeptus Ibi gratiae ingentes ab
universo Ordine, Iraecipue a consularibus SenioribuSque, Ti. Graccho actae sunt, quod rempublicam privatis Simultatibus potiorem habuisset et ietillii vexati sunt probris, 35 quod splendere aliena invidia voluissent, et spolia ex Asricani triumpho peterent. Silentium deinde de Asricano fuit. Vitam Literni egit sine desiderio Urbis : morientem rure eo ipso loco sepeliri se jussisse serunt, monumentumque ibi aedificari, ne unus sibi in ingrata patria fieret Vir me Mmorabilis bellicis tamen, quam pacis, artibus memorabilior Prima Pars vitae, quam postrema suit; quia in juventa bella
277쪽
LIBER XXVIII. AP. Lot. 263 assidue gesta cum Senecta res quoque defloruere, nee prae
bita est materia ingenio. Quid ad primum consulatum Secundus, etiamSi censuram adjiciat quid Asiatica legatio, et valetudine adversa inutilis, et filii casu deformata, et post reditum necessitate aut subeundi judicii, aut simul cum p tria deserendiri unici tamen belli perpetrati, quo nullum neque majus neque periculosius Romani geSSere, unu praecipuam gloriam tulit.
ΕΡITOME LIBRI UNDE UADRAGESIMΙ.
MARCUs Emilius consul, Liguribus subactis, viam a Placentia usque Ariminum perductam Flaminiae unxit. Initia luxuriae, introducta ab exercitu Asiatico, reseruntur. Ligures, quicumque citra Apenninum erant, subacti sunt Bacchanalia, sacrum Graecum, et quidem nocturnUm, scelerum Omnium seminarium, quum ud ingentis turbae conjurationem pervenisset, a consule investigatum, et multorum Poena sublatum est. A censoribus L. Valerio Flacco et M. Porcio Catone, et belli et pacis artibus maximo, motus est senatu L. Quintius Flamininus, T. Quintii frater, eo quod quum Galliam provinciam consul obtinuerat, rogatus in convivi a Philippo Poeno, quem amabat, scorto nobili, Gallum quemdam sua. manu occiderat; sive, ut quidam tradiderunt, unum ex damnatis Securi percusserat, rogatus a meretrice Placentina, cujus umore deperibat. Exstat in eum M. Catonis oratio. Scipio Literni decessit. Et tamquam ungente fortuna circa idem tempus duo funera maximorum virorum, Hannibal a Prusia Bithyniae rege ad quem, Victo Antiocho, confugerat quum dederetur Romanis, qui ad exposcendum illum, T. Quintium Flamininum miserant, veneno sibi mortem conscivit Philopoemcnquoque, du Achaeorum, vir maximus, a Messeniis interemptus veneno, quum ab iis bello captus esset. Coloniae Potentia, et isaurum et Mutina, et arma deductae sunt. Praeterea res adversus Celtiberos prospere gestas, et initi causasque belli Macedonici continet cujus origo inde fluxit, quod Philippus aegre ferebat, regnum SUUm imminui a Romanis, et quod cogeretur, a Thracibus aliisque locis praesidia deducere. CAP. -LVI. U. C. b6 570. A. C. 187-182.J
278쪽
EPIΥΟΜW LIBRI QUADRAGESIMI.ωσΠM Philippus liberos eorum, quos occiderat, conquiri obsides jussisgot Theoxona,
pro liberis suis et sororis admodum pueris Verita regis libidinem, prolatis in medium gladiis et poculo, in quo erat Venenum, suasit iis, ut imminens ludibrium morte effugerent quod quum persuasisset, ipsa Se cum Vir e navi in mare praecipitavit.
V. VI, Me Certamina inter Philippi Macedoniae regis liberos Persen et Demetrium referuntur VIII. Et ut fraude fratris sui, Demetrius, confictis criminibus inter quae accusatione parricidii et affectati regni primum petitus, XXIV. Ad ultimum, quoniam populi Romani amicus erat, veneno necatus SP regnumque Macedoniae mortuo Philippo ad Persen devenit. Item res in Liguribus ot in Hispania contra Celtiberos a compluribus feliciter gestas continet. Libri Numae Pompilii in agro L. Potitii scribae sub Ianiculo a cultoribus agri, in arca lapidea clausi, et Graeci et Latini, inventi sunt
in quibus quum plura, quae dissolvendarum religionum, praetor, ad quem delati erant, Iegisset, juravit senatui, contra rempublicam esse, Ut legerentur serVnrenturque et ex senatus-consuli in Comitio exusti sunt. Colonia Aquiloja deducta est Philippus, aegritudine animi consectus, quod Demstrium filium, falsis Persei altorius filii delationibus impulsus, veneno sustulisset, et de poena Persei cogitavit, Voluitque Antigonum Potius, amicum suum, successorem regni sui relinquere. Sed in hac cogitatione morte raptus est regnum Perseus eXcepit. CAP. -LIx U. C. 570 74. 4. C. 18 178.J
V. Hujus atrocitas acinoris novam velut flammam regis invidiae adjecit, ut vulgo ipsum liberosque ejus eXSecrarentur quae dirae brevi, ab omnibus Diis exauditae, ut Saeviret ipse in suum Sanguinem, effecerunt PerSeu enim, quum in dies magis cerneret favorem dignitatemque Demetrii fra stris apud Macedonum multitudinem crescere. et gratiam Eapud Romanos, Sibi Spem nullam regni Superesse, nisi in Scelere, autuS, ad id unum omnes cogitationes intendit. Caeterum, quum Se ne ad id quidem, quod muliebri cogitabat
animo, Sati per Se alidum crederet, Singulos amicorum 10
patris tentare Sermonibus perplexis institit. Et primo quidam ex his adspernantium tale quidquam Speciem praebuerunt, quia plus in Demetrio Spei ponebant deinde, cres-
conto in dies hilippi odio in Romanos, cui erseus indulgeret, Demetrius Summa ope adversaretur prospicientes λο
279쪽
LIBER XL. AP. I. 265 animo exitum incauti a raude fraterna juvenis adjuvandum, quod futurum erat, rati, fovendamque Spem potenti ris, erSeo Se adjungunt. Caetera in Suum quaeque tempuSagonda disserunt in praesentia placet, omni ope in Roma-5 nos accendi regem, impellique ad consilia belli, ad quae jam
Sua ponte animum inclinaSSet. Simul, ut Demetrius in dies Suspectior SSet, ex compoSito Sermone ad spreti nem Romanorum trahebant ibi quum alii mores et instituta eorum, alii res gestas, alii Speciem pSius urbis, nondum 10 Xornatae neque publicis neque privatis locis, alii singulos principum eluderent juveni incautus, et amore DominiS
Romani, et certamiti adverSu fratrem, Omnia tuendo, SUS-
pectum e patri et opportunum criminibus faciebat. Itaque EXpertem eum pater omnium de rebus Romanis consiliorum 1 habebat totus in ersea verSuS, cum eo cogitatione ejus rei dies ac nocte agitabat. Redierant, quo sorte miserat in Bastarnas ad arcessenda auXilia, adduXerantque inde nobiles juvenes, et regii quoSdam generi S quorum Unu SorO-
rem suam in matrimonium Philippi filio pollicebatur erexe-20 ratque conSociatio genti ejus animum regiS. Tum erseus, Quid ista prosunt inquit. Aequaquam tantum 'in externis auxiliis est praesidii, quantum periculi fraude domestica. roditorem nolo dicere, certe Speculatorem labemus in sinu cujus, ex quo ObSe Romae fuit, CorpUSu nobis reddiderunt Romani, animum ipsi habent omni
iam paene Macedonum in eum Ora converSa Sunt nec
regem se alium rentur habituro eSSe, quam quem Romani dedissent.' His per Se aegra, nien Seni Stimulabatur et animo magiS, quam Vultu, ea crimina accipiebat. 5 VI. Forte lustrandi exercitu venit tempuS cIHUS Solenne est tale Caput mediae cani praeciSae, et prior parS 3 deX-teram, cum exti poSterior ad laevam viae ponitur inter hanc divisam hostiam copiae armatae traducuntur. Praes runtur primo agmini arma in Signia omnium ab ultima oris gine Macedoniae regum deinde re ipSe cum liberis equitur: proxima eSt regia cohorS UStOdeSque corpori poStremum agmen Macedonum caetera multitudo claudit L
tera regis duo filii juvenes cingebant, Perseus jam trigesimum annum agens, Demetrius quinquennio minor medio
4 juventae robore ille, hic floreri sortunati patri matura oboles, Si men sana fuiSSet Mos erat, luStrationis sacro peracto, Xercitum decurrere, et divisas bisariam duas acies
280쪽
Concurrere ad Simulacrum pugnae. Regii juvenes duces ei ludicro certamini dati caeterum non imago fuit pugnae, Sed tamquam de regno dimicaretur, ita concurrerunt, multaque vulnera Sudibus facta nec praeter serrum, quidquam defuit ad justam belli speciem . ars ea, quae Sub Demetrio erat, longe Superior fuit. Id aegre patiente erseo, laetari prudente amici ejus, eamque rem ipsam dicere praebituram causam criminandi juvenis. VII. Convivium eo dis sodalium, qui simul decurrerant, uterque habuit, quum vocatu ad coenam ab Demetrio er-10 seu negasset Festo die invitatio benigna et hilaritas juvenalis utrosque in vinum traXit Commemoratio ibi certaminis ludicri, o jocosa dicta in adversarios, ita ut ne ipsis quidem ducibus abstineretur, jactabantur Ad has excipi
Cautior obverSaretur, exceptus a juvenibus sorte triclinio egreSSis, male mulcatur Hujus rei ignarus Demetrius, 'Quin comissatum, ' inquit, ad fratrem imus et iram ejus, Si qua ex certamine residet, Simplicitate et hilaritate mostra lenimus ΤΠ Omnes Se ire conclamarunt, praeter 20 eos, qui Speculatori ab Se utSati praesentem ultionem metuebant. Quum eos quoque Demetrius traheret, serrum veste abdiderunt, quo Se tutari, Si qua vis fieret, possent. Nihil occulti esse in intestina discordia poteSt utraque domus Speculatorum et proditorum plena erat. iraecucurrit index Gad ersea, serro Succinctos nuntian cum Demetrio quatuor adolescente Venire. Etsi causa apparebat nam ab iis pulSatum convivam Suum audierat), tamen, infamandae rei causa, anuam obSerari jubet; et e parte Superiore aedium, versisque in viam seneStri S comiSSatoreS, tamquam ad cae 20 dem Suam venientes, aditu anuae arcet Demetrius, per vinum, quod excluderetur, pauliSper vociferatus, in convivium redit, totiu rei ignaruS. VIII. Postero die Perseus, quam primum conveniendi potestas patris fuit, regiam ingreSSuS, perturbat Vultu min conspectu patri tacitus procul constitit cui quum pater, Sati, salvae '' et quaenam ea moestitia esset' interrogaret eum, me lucro tibi,' inquit, vivere me sci- to Jam non occulti a fratre petimur insidiis. octe cum armatis domum ad interficiendum me venit clau- 0 4isque foribus, parietum praesidio me a furore riu Sum