장음표시 사용
241쪽
quo obtinebat contraria Consuetudo. Nempe Regis consensus praecessera Electionem. Pertinet ad 1. Eodem iure semper usa est Gallia r ut non tantum Electionibuistirpem Re- factis Reges nostri assensum accommodarent ; sed etiam ante ab eis gum nostro- eligendi facultas impetraretur. Agnouit Nicolaus I. Eps. σέ. Quiarum. & s pius offerebant e Palatio Clericos , qui si digni forent, statim post examinationem Metropolitani consecrabantur, Concilium Vale tinum can. 7. f tomo I. Conciliorum Galba. Sed σ s a seruitio pij Pria-
ripis nostri aliquis Electorum venerat , ut alicus Gustati proponatur
suus, timore casto sollicite examinetur, primum cuius urta sit, deinde euins sesentia r est vigore Ecclesiastico seb ocώlis omnipocentis Dei vae Metropolitanus in hac parte, Epsopia sicut Dei Asinistris adiutorum ferentibus, ne maculata vita , cst pompis Iaculi turbidus , ct si moma haeresi pollutus, humilibus cst mundis membris chro, Eccisaquι sfverponatur. Et Clotari j II. Eaectum ramo ε. Concit. Gallia. Ita ut Episcopo decedente, in Aeo Q s , qua a Metropolitano oriunara debet, cum Prouinc atibus a Ciero ct populo eligatur: est si persona condigna se rit, per Orssinationem Principis ordine. ur vel certe si de palatio eι tur, per meritum personae, cx doctrina ordinetur. J Qua de re accuratε disseruit doctissimus Sirmondus in sine rem, a. conciliorum Gaudae: adiunge Tomum a de Priuilegus Ecclesia Gallicana tit. 11. ADDAMus pauca: Primum ex Floro , qui sub Ludovico Pio,
& eius filiis floruit , J in fine verum 'Agobardi, quamdiu Romanis Gallia paruit , Clcro & Populo Electiones permissas. sed & requi-stus consensus Magistrarus ex clectione Germani , & formula Marcul hi colligitur, de quibus sopra pa . ios. in gne est seq. nota ι. JPostea , sub Regibus stirpis primae , saepius sola autoritate Regum,& electi , & constituti fuerunt Episcopi. Inter Epistolas Bonifacii, notanda est Epstola 92. ct tomo t. Conciliorum Galliae , Concilium Leptinense pag. 337. can. a. quem vide J , Concilium Suessionensecan. 3. pag. 3 . iungendus Auror vita Bonifaini Martyris cap. 7. 8 9. O. Bonifacis Moguntini Epist. 9 . . bus locis constat sub s tribus postremis Regibus Merouingiis, J Maiores domus conleniam suum, illa ιupr 'vice Regia, in Electionibus Episcoporum praebuisse. H Po M iς ς Pareu i, vero sub secunda stirpe . Nam saepe permillae suerunt Elec- mitio , x bis tiones Gero , & Populo. Consensus tamen Regis , ante & post insta Vbὶ M R Electionem requirebatur. Imo & Iaramentum fidelitatis ab EPiscopissis A Hi praestabatur Quod de seipso Agobardus Lug 'unensis Archiepisco-
f. πρη μη Eadem de re Florus. Iduod vero in quibusdam RVnis postea C. - Dgr obtinuιe , consultu Principis Ordinatio feret Oscopalis , valeι
utique ad ciuilem fraternitatem , propter pacem ct coπcordiam. Vide
Lupi Ferrariensis Epistolas, maximE 8 i. & notata a doctissimo viro ad tomum a. Libera. Eccles Galbc. cap. F. JSub tertia stirpe idem obseruatum constat , ex D lis Fulberti Carnotenss Episcopi, qui sub Roberto Rege floruit. Iuonis, & aliorum , frequentcs viper ea re Epora , & restimonia supersunt. Deautoritate Regis Galliae in Hectionibus vide Igneum. in repetitiene , nomalias
242쪽
AD LIBRI I. DECRET. TIT. VI. DE ELECT. ET ELEC. POT. rue
ab iis de S.C. Dila .n m. 332, 2 seqq. ct .sos. σseqq. que ad D. o. JI vs simile in Hispania . sub Regibus visgothorum. Nam in Conia Regis Vsefluis
cilio Toletano XII. eap. 6. constitutum , ut omnibus Episcopalibus Ius inElemoni- praeficiendos Episcopos Rex eligeret , dc Toletanus Archiepit opus bus. Electos probaret, & ordinaret; cum antea consensu Cleri, & Populi, Electiones Episcoporum celebrarentur, secundum formam traditam in concilio Toletano I V. can. 1y. ct ex tribus formulis in fine dicti Conia cilii additis : in quarum prima , hoc loco, quod conuenientιa se orum tuorum fisit pra tab , legendum , connivent a. Nam Scriptores illius aeui, connivent m , Pro consensu accipere solent ἱ Iuretus ad Donu Dimiam 21 . . Post varias mutationes, quae in Hispania contigerunt, reuocatum&eetentum fuit Constitutum dicti Concilii Toletani XII. ut notat addictum Concilium Garsias ; & in singulari Tractatu eiusdem d. Fri--atis TMetana Ecclesia , edito in fine dictae Synodi Toletanae. Rua Srnodus non est in Canane. Ita enim distinguit Rodericus. Alia Synodi sint in Canane , id est . in Collectione vetere , alia non haben-
S v M M v M etiam Ius in Electionibus Angliae Reges retinuerunt, Regis Anglia ad exemplum 6c instar Regum nostrorum. Vnde statim in Prafatione Ius in Eledtio- Mistoria Eadmeri Cantuariensis , ita de Guillelmo I. Conquestore. Ex nibus. De quo
aes quippe tempore , cly o Guillelmus Normania Comes, teream stram δε- vide etiam s
bellando sbi subegit, nemo in ea Episeopus, vel Abbαι, ante Anselmum pra, ubi de Ab- factus est , qui non primo fuerit homo Regri , ac de manu illius Epis batrum Flem evatuι, fel Abbatia inΜsituram, cte. Ipse Anselmus Epistola 1 9. nibus in Ine. ita loquitur, de Electione Thomae Eboracensis Archiepiscopi. --niam autem Rega placuit, consitio Raronum suorum , ct nostra cone ne , ut vestra persona eligeret- ad Archiepiseopatum. Confirmant passim Ioannis Saresberiensis Epimia a92. 291. 297. st sequentes; ubi de Ri-ehardi Cantuariensis Archiepiscopi Electione. Licet enim post caedem Thomae Cantuariensis , liberas Electiones vacantium Ecclesiarum fieti concessisset Henricus II. J tamen ab eo facultas eligendi petebatur: ,'
quod ius nominatim confirmatur is Lucio III. in eap. s. hoc tit. in 1. Collamone. Et Electus in locum Thomae Cantuariensis Richardus . fidelitatem Regi iurauit , saluo ordine suo ante Consecrationem , quam postea ab Alexandro III. accepit. Quin imo dc Henricus Iuuenis , post suam Coronationem factam vivo Patre, Electionem Richardi , dc aliorum, irritas esse contendebat , quia consensus eius non fuerat requisitus , Ioannes Suessierie sis Epist. 198 Vide Matthaeum Paris ad annum II 73. T andem obtinuit Electionum forma , quae praescribitur in uno ex x v i. Capitulis Consuetudinum, siue Libertatum, quae tot turbas concitauerant in Anglia. Extant apud Matthaeum Paris ad annum ris . Richardus enim Cantuariensis Archiepiscopus , successer Thomae , Scillius exemplo cautior factus , per omnia in Electionibus Episcoporum , atque Abbatum , morem gessit Resi: eamque ob rem Asexandri III. increpationes meruit in cap. a F. de Avellatum. uncta antsqua: PARs PRIMA. U
243쪽
nec omisit diligens Parkerus initio vita Rictardi. Non tantum Regum consensus desideratur i, sed & eorum,. quibus vices Regiae concessae sunt: siue generaliter ; quo casu speciali manda. to non est opus I siue etiam specialiter. . Possunt enim Reges singultariter, vices suas in Electionibus, & Regalium iure , committere alia cui et reliquam verb administrationem alicri demandare. Quod solet euenire , propter longas peregrinationes , captiuitates , & morbos. . Vide quae nos supra ad Tit. de Postulatione initio. Tomum a: Liberi tum Eciles Gallic. pag. p. 367. num. I 2. p. 369. mi . p. 343. n. 3μ- ω Aimoinum de Brunichilde ιb. 3. ς p. 3S. JPrimo casu, quando generaliter, Ruzaeus M tarte tractatus ruris Rogaborum , priuilegio rε. fatetur quidem , in solum Delphinum , &Regis Filium primogenitum , cum uniuersa & libera administratione, illa iura transire ; dc cxemplis probat: in extraneos, negat; ut alij quidam. Contrarium tamen videtur verius, pluribusque exemplis euiden
Supra diximus, Maiores Ddomus Carolomannum J & Pipinum in constituendis Episcopis consensum adhibuisse. Tria praeterea illustria exempla, ab Interpretibus non animaduersa,
Primum in cap. . de Postulatione , Regis assensus in Strigoniensis. Archiepiscopi Postulatione petitus est ab Andrea Duce , qui in antiqua Decretali ita desiῆnatur , Andreas tunc Dux , ct Regni Ungaria ei, Ludovici Nepotis Di Regis nomine, cuius tutelam & Regni curam, ipsi, frater eius commiserat, Gubernator , Regent. Alterum extat in cap. i7. hoc tu. si conferamus cum D stola i 1. libri L. Registri , ex qua dictum capitulum sumptum est. Agebatur de Electione ' opi Pennensis , qui in Regno Neapolitano situs est , in Apprutio. Additur in ditia Epistola lub finem , quod in dicto capitulo r7. ct in antia
qua, est omissum, a nobis, ut dignum fuerit, vice Regia, petituri ci se .m: ct Confirmationem, autoritate Apostolica , recepturi. Tertium extat in cap. Ig. quod coniungendum est , cum cap. Is. Vtrumque enim pertinet ad Electionem Metropolitani Capuensis. Et ita restituenda inscriptio cap. rs. Archidiacono , ct Capitulo Capuano: sic antiqua dc vetus versio Gallica. Absurdε in quibusdam Codicibus , Archiepiscopo , Capitulo. In fine dita ev 18. ita loquitur Innocentius III. ad audienti/m nostram nuncios ιdoneos transmissura, per quos a nobis , vice Regia , postuletis Assensum , cr Apostolica consim riseis gratiam requinatis. Quare Innocentius III. praeter Confirmationem , quam ait sibi competere in vicinas Sedes Archiepiscopales, addit postulandum a se assensum mire Re ά λ Omnes Interpre-res , hunc Nodum 1 bluere mon potuerunt. Propius ad Veritatem. accedit vetus versio Gallica . his verbis. Et si pouuons noter que t postolis a en aucunes Eglises cene dignit , que les Princes Ont en ceues qu3 sonisus e , que i on appelle, Regale. Primus doctissimus a Costa, Praeceptor meus , veram huius loci interpretationem indicauit , ex
Historiae fide. Constantia vidua Henrici VI. Imperatoris, & Regis Neapolitani, s siste Regni Neapolitani In uasoris , J testamento tute-
244쪽
licae commiserat. Itaque in uniuerso Regno Neapolitano , & Princi- num. 6 . usque patu Capuae , vices Regis , & Domini gerebat: δc sic per consc- ad num. 69.rtientias suum assensum praebuit in huiusmodi Electionibus. Probabat & iterum ad octissimus Antecessor ex lib. a. Regist Innocent ij III. epistola Zy . an. I 2II. num. ad populum Capuanum , ct epistola 24 . ad populum Guitatensem : qui- s. ubi de Elec-bus addimus veram speciem d. eapi ιuli II. hoc tit. Autorem Gestorum tionum Con- Innocentij III. pag. io. σ 2o. epistolas s1ι. sv. 163. f 31 . Ff S. 3 6. firmatione.& maximό sue . ct 1 8. J lib. i. Registri: & plerasque ex libro 3. M S. Hoc contiquas beneficio doctissimi & humanissimi Andreae duChesne, nacti su- git anno Christimus. Balium Segni Imperatrix Constantia Domino Papa dimisit , ab i198. quo obiit omnibus suramento f=mand m , quoniam ad eum spectabat, tanquam Constantia 27. Dominum' principalem. Regnum enim Neapolitanum , i Siculum, Apu- die Nouembras,lia, J Campania, s & Melfitanus Principatus , J Feudi iure concessa anno primo Pon- fuerunt a summis Pontificibus. Et paulo ante mortem Constantia cificatus Inno- postulauerat ab Innocentio II I. ut regnum Siciliae , Ducatum Apuliae, centi j. De cu- ac Principatum Capuae , sibi , & filio suo , concedere dignaretur, ius Constantiae Gestu Innocentij III. pag. s. quod Sc nuper adnotauit Autor Notitia matrimonio Ecclesiarum Sicilien m, in Chronologia Regum Sicilia , quem adi si lu- cum Henricobςt tu. I F. I 6. II. qui epistolam so . Innocentij refert ex lib. i. Registri filio Fri delici editionis Basileensis: alio tamen ordine citatur a dicho Autore Notitia; AEnobarbi, vimendose fortEs fvel ex Romana editione Registri. J de Monachum Cassinensem scriptorem anonymum historia Sicuti pag. i s. I I. ct Isue. ibi: Constantia Imperatrix f-tium parit in Marca Ancom3ana, oec.
' Vide Epistolam go. bb. i . Aegistri Innocentij, ubi de Policastrensis Episcopi Electione in irritum deditista. Notas an eandem vim pag. Ias. Gesta Innocentij III. pu. 8. & Baronij Tractatum de Monarchia Sicilia pag. 7 . De forma verb Electionum Episcopalium in Regno Siciliae , Neapolitano, Apulia, & Campania vide epist. OZ. 4o8. r os. ob. I. Registri Inno niij III. cap. 18. er I9. hoetit. or Notitiam Sicilien mEcclesiarum pag. 38. .' Alibi Dominum Capitalem vocat, infra Tract. de Uu cr aurari Paliij ad cap. 4. de Eleἱtione in fine Speciali vero mandato. posse cuilibet, vice Regia, demandari Iura omnia Regia circa Electiones, Collationes , Praesentationes , atque Nominationes Beneficiorum, constat: quia sunt in fructu. Potest enima fructuario , non quidem ius ipsum , sed facultas percipiendi fructus.
durante iure u sfructus, demandari. Huius mandati specialis plura exempla nuper edita sunt tomo a. Libertatum Eeclesia Gallicana tit. I6. n m. 3 Ιχ. i3. 2 17. quibus adde Igneum in repetitione 3. non aliasis de S. C. Syllaniano num. 33o. σsqq. Nec tamen transeunt huiusmodi iura Regalia, una cum uniuersit
te, id est, Concessione alicuius Ducatus, vel Comitatus, in quibus, vel Episcopatus, vel Abbatiae sunt sitae : quod rectὸ loco itato probat Ruzaeus. Coronae enim inhaerent, nec ab ea separari potant. Quam in ἡ rem notandus locus Rigordi in sita Phitivi Augusti ; ubi de bello inter Philippum, & Hugonem Ducem Burgundiae pag. III. Reges Francs
245쪽
Vide insta sub finem 3. Postea
GaIl. & quae nos insea sub finem huius
rum pr dictas Ecclesiaι, Episcopatus , & Abbatias praecipue intelligit, in sua Iibertate semper custodire cupientes quibuscumque Principibus te ras custodiendas tradidigent ; tamen Ecelsas , sub potestare sua, σ p
remone, retinuerunt. Quod & notat vetus Autor Tractatus de exemptionibus , qui tempore. Concilii Basileensis scripsit sub Eugenio IV. ut ipse, in sine sus Tractatus prodidit.
Notandum etiam, huiusmodi Consensum, & autoritarem Regum. tam in Electionibus , siue Episcoporum, siue Abbatum , quam in Colla tionibus Beneficiorum, habere locum, etiam si Praelati decesserint in Curia Romana ; quamuis Pontifices, α Interpretes contrarium sen-riant. Quam in rem notanda est insignis controuersia , inter Innocentium III. & Ioannem Regem Angliae , super Electione Stephani de Lanque ton Angi i Cardinalis . in Cantuariensem Archiepiscopum , quae facta fuerat in Cutia, iussit Papae, a quibusdam Monachis Candi arte sibus . pro tempore in Curia . super Electione litigantibus, Matthaeus Paris ad annum rio . Cum enim Monachi responderent , sibi non licere , Praeter consensum Regium , or sm Conuentus. canonicam celebrare Electionem ; respondit Pontifex , in Electionibus celebratis apud Sedem Apostolicam , non solere assensum Principum expectari. Unde grauissimae turbae a Rege Angliae excitatae, ut ex Scriptoribus illius saeculi constat. Gesta Innocentii III. pag. I9h. dc Parcerus m υνω Mephant.
Nec tantum Electiones; sed etiam Consecrationes, in Curia a Pomtifice fieri, Metropolitani Galliae aegrE tulerunt, Iuo Epist. r. a. S. σia. de se ipso ita loquitur. Dicent me in Maiestatem Reram offendisse, qui a Sede Apsotica praesumserim Consecrationem ascepisse. Nam Iuo ab Urbano II. Papa, consecratus fuerat, Fulbertus Carnotensis epist. 3. o. Leutheraeo Archipraesuli Senonum. Auretianensem odomcum ego quidem ad episcopatum non elagi, sicut vobis dictum est; sed a citro ct P pula sua Ciuitatis electum sacraui Prest terum . diuod cum Romam arevelle odistis. ω ibi creari Episcopum, dissuasi sestra honoris gratia. Sed est e g tanter dissuadenti paruit , fugHrentibus sidelibus suis, RoduLpho seiticei ct Herseido. Adde to 1 2 Probationum Libertat. Ecel. lac, pag. 6o4. INec etiam habet locum in Beneficiis vacantibus in Curia, quorum scilicet Collatio , iurae Regaliae, ad Reges nostros pertinet. Idque Gregorius X. declarauit; cuius extat Buκa nuper edita. rimo 2. Liberi
Ex his colligimus , quanta fuerit Regum nostrorum , & aliorum, autoritas & potestas in Electionibus Episcoporum , & Abbatum , etiam vigente iure communi; quo Electiones, communi consensu cieri, dc Populi peragebantur. Quod Ius Regibus competit, tum propter Prae cellentem eorum dignitatem, tum propter specialem Tuitionem , δέ Protectionem, seu Custodiam, quam Ecclefiis impertiuntur. Accedit haec sumina ratio , quae in priuato quolibet Patrono locum habet: ruta Ecclesias , εc plerasque Abbatias. Ec Prioratus dotauerunt , deitauerunt, non tantum amplis possessionibus & reditibus eis assignaris; sed etiam Civitatibus & Ducatibus. Notauit Rigordus loco citato.
246쪽
AD LIBRI I DECRET. TIT. UI. DE ELECT. ET ELEC. POT. rue
MIRvM isi TvR NON Esae, si propter huiusmodi liberalita- De Inusi ristem & munifieentiam Regum, maxime propter utilitatem publicam, dc Episcopatuum , securitatem ; olim quidem , per annulum, & virgam ' , Inuestituram Abbatiarum, Episcopatuum , & Abbatiarum, per minum Regis acciperent I & Inue- Prioratuum . restiturae tempore, hominium , ct fidem iurati, 3n scriptis praestarent. Con- atiorum bens- sequenter , quoties opus foret, obsequium atque seruitium praebere te- ciorum Eccle-nebantur: si defuissent, Regalibus eorum confiscatis , emendare co-siasticorum. gebantur, & per omnia fere , cum reliquis vasiis dominicis , aequo iure censebantur. De virgς mul. . Eadem ratione, defuncto Episcopo , vel Praelato , Regalia Vacantia, xkp. fgRisi' ficut reliqua Feuda, quoties vacant , nomine Regis occupantur: & Tyψ'ς VMς donec a Rege nouus Praelatus, Sacramento praestito ,. Regalia rece -' xysosto perit; interim fructus omnes suos Rex facit. Fructus, inquam, omnes di mWm mmo 3M Per consequentias, Collationes etiam Beneficiorum, quae tempore P risen mortis Episcopi, vel iure & facto , vel iure tantum vel facto tantum, P g
Excipiuntur tantum Parochiales Ecclesiae . iure nostro , dc eonstitutionibus Regum nostrorum : nisi forte Canonicatui, vel Praebendae Parce-eialis Ecclesia sit annexa. Hoc quidem Ius Regium, cum sit antiquissimum, simul cum Regno natum. Huiusmodi Collationes praeiudicium non pariuntur , per iura recentiora: nec eis potest derogari, per Decretales, Statuta particul ria Ecclesiarum , Pragmaticas , Concordata , Indulta, vel Mandata Apostolica. Imo, quoties iis de Iure Regaliarum oritur , omnibus I dicibus interdicitur cognitio , etiam in prima instantia. In hoc enim Iure disceptand' solos Iuaiccs cxperimur, qui Curiam in Partamento Parisiensi constituunt. Nec tantum ratione, & iure eommuni, inducta sunt Iura Rega M ; sed praeterea diuturno via , & longa consuetudine confirma fuerunt , vel .flsorum Pontificum testimoniis es autoritatibus , quorum
pleraeque fuerunt omissae ab his , qui de Regalibus scripserunt: cum ramen hoc praecipue fuisset probandum. Nam qui aduersus Regalia
scripserunt, omnes fecE Canonistae, usurpationem & nouitatem obiiciunt. Quidam eorum temere nimis, corruptelam potius , quam consuetudinem: qui modcstius, referunt ad priuilegium & indultum Pon
omnes autem simul'vcteres & nour, inuehunmr aduersus In uestituras, quae fiebant per traditionem annuli, & virgae pastoralis, ante Consecrationem Episcopi, vel Abbatis futuri t. sicut Iure Feudorum, Inia Visae supra ad uestitura fiebat, per fictitiam traditionem, Fustis verbi gratia, Annu x t de Consu li, Ensis, Vexilli, vel alterius symboli , Vassalo factam: & per eam ius t in et g. stri Feudi conceditur , id est , obligatio & actio acquiritur , per quam Dominus possessionem corporalem studi, cuius inuestituram fecit , tr dere compellitur exemplo emptionis r nee liberatur si paratus sit solue re quod interest , iit. I. de Huius f. si Archiepiscopus lib. 4. tit. I F. crcv. s. infra de Donationibus: quibus ex locis apertὸ Inuestitura , a tr ditione corporali , & inductione in possessionem separatur. Eadem ratione Inuestitura usurpatur, non tantum in Epistopatibus
247쪽
& Abbatiis; sed etiam in minoribus Dignitatibus, & Officiis , in quibus per Annulum, ut in cap. . de Concisione Praebenda , vel aliud Symiabolum Inuestitura fiebat. Canonicus inuestitur per Lbrum σpanem, in integra ustola Innocentii III. lib. s. Regserr MS. ex qua sumptum eap. 7. de Concus. Praeb. G, cap. q. eod. t x. m 3. Collem In cap. 3 de his quae fiunt a maiori parte Cap. in signum Inuesti tura: P. aepositurae Augustentis. Annulus aureus mittatur. Iunge Epsolam O. libra t. Goffridi Vina doeinensis, ct notas doctissimi Interpretis ad d. epistolam O. de ad usto iam a s. lib. s. ιn tabulis Concessionιs D mmarum , quas Adelardus de .Cinto Gunterii obtulit Iancto Albino. Donum Inus tura porrigere in cap. s. de Appellation. Inuestituras huiusmodi , siue fictilias & imaginarias traditiones, a possessione corporali recte separant Interpretes ad cap. in . de Prale dis: quae quidem corporalis possessio , in Beneficiis Institutio appella tur ε, ae qua tit. dr Ius tutionibus Ura. Malὸ tamen ibi, cum inuestiatura, ab Ostiensi, dc aliis quibusdam confunditur. Institutio namque est inductio corporalis in possessionem ; verbi gratia in Praebendis in cap. 0. Cum ea , quae ad Canonicatum pertinent, cum Stallo Chori, &Loeo Capituli assignantur. Huiusmodi autem ius , & consuetudo inuestiendi Episcopos de Abba tes, per Annulum , de Virgam , post Electionem, ante Consecratio nem, inoleverat ferε per uniuersam Europam; coque Imperatores per Germaniam & Italiam utebantur. Imo & Pontifices Romanos, & in
stituendi. de inuestiendi potestatem sumebant. tia Galba, Anglia, Humgaria , & Polonia, idem usurpatum. Mortuo nempe Episcopo, vel Abbate , Baculus , Ferula, vel Virga pastoralis, & Annulus, deserebantur ad Imperatorem , Vel Reges: qui post Electionem , quam & saepe pro arbitrio suo fieri curabant ; vel omnino etiam , praecipue in Germania , omittebant, futuro Episcopo , vel Abbati dabant ; eiumque inuestiebant. Cum verborum , dc rerum compendio Historici, de alii Scriptores loquuntur, Episcopatus,
ct Abbatias, per manus Imperatoris , vel Regum accrpere.
Vertim huiusmodi Inuestituras , quae per concessionem & traditionem Epi1copalium Insignium peragebantur, in pluribus Conciliis damnauerunt Romani Pontifices, s inter quos praecipuus meritb J nomin tur Gregorris VI I. quem secuti sunt proximi Successores , maximὸ Vrbanus II. & Paschalis II. sub Henrico I V. & V. Imperatoribus, s quorum plures Canones referuntur a Gratiano in Causa x v a. r. JVnde Inuestitura vocabatur passim , Henne ana haress ct Simonsa Douec tandem, sub Calixto II. in Concilio Lateranensi I. Generali IX. anno IIIp. conuocato, δc anno in L. celebrato cuius Praefatio omnino legenda, J pax & concordia inter Pontificem, Se Henricum V. Imperatorem , composita est ; ea conditione nempe , Vt Imperatores in omnibus Ecclesiis , & Monasteriis , liberam fieri Electionum , dc Consecrationem concedurent: itemque, ut non amplius inuestituras facerent, traditio annulo , vel virga Pastorali ; sed ut Regalia & eoxum fictitiam possessionem traderent, per Sceptrum; eisque
ab Episcopis , de Abbatibus hominium lc fides , per iuramentum e Disitigod by Corale
248쪽
hiberetur. Planissime concordiam illam rotulit Conradus Urspergensis ad annum Christi m L. & Ante linus Gemblacensis ad eundem annum. Adde omnino Othonem Frisingensem ob. I. cap. 16. ct 17. Uvilelrmina Malmesbur. 5b. I. pag. ιοι. ιο . ct s q. Mart num Polonum in Henrico IV. Imperatore, cr Pischati II. ex quibus desumpra sunt, quae notauerunt Baronius, & Binius in Concitiorum tomo s. parte a. ad Conia ellium Lateranense , sub Calixto I I. Praecipue videnda historia d. c. ιι, Laterasensis I. 3c quae habentur tomo r. Hist. Francisa pag. 30. 288. 289. 236 6. in sine. lHas autem atque alias de In uestituris controuersias; earumque pro gressus, & euentus, plenissime & doctissimὶ retulit doctissimus Iuleiatus aci epistolas Iuoms 8. 6o. 2 3 236. 237. 2 8. ct seq. In huiusmodi dissicillimis temporibus, praesentissimum Galliae auxilium senserunt Pontifices: pulsi nempe ab Imperatoribus Vrbanus II. Paschalis II. & Gelasius II. in Galliam confugerunt: ubi & multa Cm-ca ha habita super inuestituris. Vide Golfridi Vindocinensis Epistolas ;& inter eius optuscula, tres de Dustituras tractatus. In illa quaestione Golfrido conuenit cum Iuone. Non recte quidam dissentientes Iuonem , & Gothidum inducit. Nam in opusculo .. agnoscit , abam esse Inusituram , qua perficit Epis opum , 3n Consecratione scilicet, quae raste Humo 'scopis fias permittιtur , Larcis nun-qΜam : aliam que pascit, ure humano habetur quae scilicet exterior Inuestitura dici potest. J Posse autem Reges sine stensioue , post Elemonem canonicam , ct sensecrationem , per Duestituram Regalem n Ecclesiastitas possession bus . concessionem , auxilium , ct defensionem Episcopo dare: quod quot bet signo fastum extiterat, Regι, vel Pontifici, seu Catholica Fides, non ust celit. Doctissimus Iuo Dist. 6o. Dominus quoque Papa Vrbanus Reges tantam a corporali Inusitura excludit, quantum ιntellex:mus e non ab Euctione, in quantum μης Caput populi, vel Concusione; quamuis VIII. 'nodus, s vide Cari. I.. Dist. Lxili. in solum prohibear eos interesse Electiona, non concestoni. a ConcsM , see fiat manu, Dis nutu, siue lingua , siue vlaga, quid refert' cum Reges nihil orituale se darerntendant; sed tantum, aut votis petentium annuere , aut villas Eccle Fasticas, ct alia bona exteriora, quae de Regum munificentia obtinetit E elesia, usis Eleetis concedere. Iteriim Iuo Epist. as . in fine. Si sero congrua nomina rebus dare volumus , possumus dicere , quod Ea manualis Investitura , per Laicos facta, alien uris est per so , or sacrilega presumptio, qua pro Libertate Ecclesia, ct honestate , Duo pacis vinculo, si fieri potest, funditus abscindenda est. VH ergo sine schismate amferes potest, auferatur: ubi sine schismate auferri non potest, eum discreta reclamatione disseratur. Ioannes Lugdunensis apud Iuonem epist. . an. circa finem. Et tiret exteriores In estituras, per Lauos factas, non satis proprie haeresis nomine eenseamus: sentire tamen ac defendere fleri debere, indubitata haresis est. Adde Notas Iureti ad Epist. 6o. .aso. ordericus Vitalis Hist. Eceles lib. I. ad an . ros'. loco insigni pag. II.
Anno ab Incarnatione Domini ios0. Indictione ra Vticenses Rodbertum de Gentemassinitio sibi elegerunt Abbatem, ra tonabiliter con frantes m
249쪽
AD LIBRI I. DECRET. TIT. VI. DE ELECT. ET ELEC. POT. 1 h
in Regno Scotiae, In uestituras Episcoparuum , saltem per annulum. a Regibus factas fuisse , autor optimus est Eadmerus lib. s. historiapa σά I3O. Is I. st seqq. Vbi notanda sunt verba cuiusdam Eadmeri electi ab Alexandro Scottae Rege . in Episcopum sancti Andreae. Annutum, ait , quem de manu RVM suscepi , libens reddam , ea re , quod nihil ραtegulis, qua in eo significatur, in illo acevi; Laico siilicet dante, ciuiale quid nihil attinet. Bacutum autem, quem serper altare. praesentibus
Chriss commendabo. Reges Hungariae pariter Inuestituras Episcoporum, & aliorum Praelatorum remiserunt, quas usque ad rempora Paschalis II. facere conlueuerant, Martinus Polonus in urta Paschatis II. In Electionibus tamen , Depositionibus , vel Translationibus Episcopo tum , ius suun retinuerunt: imb 6c ius Regaliae, cuius nominatim mentio fit in diplomate Belae Regis Hungariae ad Alexandrum III. anno ri 69. Extat inter alta eiusdem Alexandri III. nuper edita post Concordia Narrationem , inter Alexandrum III. cst Fr dericum I. p.re. yy6. Tardius in Polonia , huiusmodi restitutionem factam fuisse reperimus: vix sub Innocentio III. eius Pontificatus anno δή. ex epist. δν. lib. 1 . Registra Innocentii. In qua praetcrea notanda cautio , eciυ sua Ecclesiae Posinanienus. Clim enim tantum post Consecrationem annulus & virga tradi solerent ; statim post Electionem , ante Confirmationem , Electus annulum & virgam acceperat : adeoque
meditate de consulto , ad abolendam Consuetudinem , imo Corruptelam potius: quia antea Duces Poloniae Eeiscopis' consueuerant pro sua voluntate conferre . insigni is huiusmodi a Mis. Quinimb Imperatores Germanorum , Reges Angliae , & Scotiae, statim post mortem Praelatorum, antequam de Electione tractaretur, iubebant ad se defenti annulum, ct vivam. Passim confirmatur, tam ex Histina Ecclesiashca Archiepiscoporum Hamburgensium . Frapta ab Adamo fremensi , quam ex Chronteo Cameracensi, a Balderico Novio- mens Episcopo Icriptor ex quo notandum lib. s. caput 63. in fine, Uro . ubi mortuo Gerardo Episcopo Cameracensi , cum Caiatis, seu Uasi salis , reportasse dicuntur Baculum Pontificalem , atque nunciasse Episcopi sui depositionem Henrico II. Imperatori. Praeterea in dicto cap. 6 4. dicitur, Henricum II. Imperatorem donasse Episcopatum C me censem , ct Atrebatensem Lietberto , qui postea fidelitatem Imperatorι promisit, id est, fidelitatis Sacramentum. Passim etiam in dicta historia Archiepiscoporum Hamburgensium , Imperatorcs donare EpiNcopatum, per ferulam , virgam , vel cambucam dicuntur.
Idem de Anglia, de Scotia, Ead murus statim in Praefatione historia, ct tib. s. pag. ι3a. 2 seqq ubi de Episcopatu sancti Andreae in Scotia
dil putatur, ut modo diximus. I De Hibernia . quam Scotiam maiorem vocatam pluribus nupcr confirmauit Iacobus Vsserius Archi piscopus Armachanus, & totius Hiberniae Primas in Antiqvst. E cIU Britan . cap. ιβ. paulo supra diximus ex Innocenti j III. tib. s. regi
stri epist. 8. quibus adde quod supra notauimus pag. I 7. & insta g. --
250쪽
quitat m autem. J Vide Spe annum in Glossario , dictionibus,
Cambuca , ct Ferula. Hactenus de Inuestituris , & donationibus Episcopatum, , & Abbatiarum factis ab Imperatoribus , S: Regibus ; quibus illustrantur plurimi canones , quos Gratianus retulit , DA Lxi I. ct Lx .
xvi. ciens. I. quibus explicari potest, quod dicitur in fine opituli
unici, de sacra vn mone : Romanum Ponia Dem non uti baculo Pastorali, propter historiam , quam explicat idem Innocentius III. 's riorum Musa lib. t. cap. 6a. Sc Glossa tangit. Nec tamen abs re videbitur , si dicamus in odium Inuestiturarum per virgam, quam damn uerunt semper Pontifices, eos abiecisse baculum Pastoralem. Constat itaque iure .& exempli, retinuisse Imperatores & Reges , in Epist patibus , & Abbatiis , iura Electionum, ac Regalium. De Iure Re SUPER Es T vT DE REGALLBVs ordine , & methodo certαtium. tractemus.
Sed primum ambiguitatis vitandae causa , diuersae significationes distinguendae sunt. Primum, Regalium nomine latissime sumpto , res & iura omnia Regia, & fiscalia continentur; ut legibus Neapolitanis Friderici II.
ALI A N D o raro Regalia apud Scriptores historiae Germanicae,
significant insignia Imperij, Ensem , Globum , Sceptrum, & Cor De Diademate, nam , de Dibus doctissimE Freherus in Originibus Palatinis . t Iasi-& Imperii Iu- g is locus initio OMM. Reom. Amalecites, qui mentiebatur se occi-
signibuι, quae Mille Saulem , ita militui. ἔλαβον τε βοιώλ ιον , τε επι υν κεφαλην Imperatores Ex D si res se , g 'd e t super caput eius, ct armilla, Eeelesiam in G brachio illim , σ atmsi ad te Dominum meum huc. Uulgata : Et gressuli desto D βῶ- , qμod e t in culte eiΜs, &c. Iunius & Tremellius ..tiebant vim nammmm. Eadem figura loquendi , Corona oblata se Frontonem Du G dQuaeo Papae Hormisdae , regnWm appellatur, Ponti ale in vitaceum homo . s . Eodem tempore venit Regnum cum gemmis pretiosis, a Rege Chrν stomi ' 'comm Godo o ChristiAEno, donum beato Petro solo. J Signi- editio Paris erim Regalia , iura quaedam eximia, quae solis Imperatoribus, pag. 8. - ὸ K Rςgybus competunt: qualia sunt ea, quae in Constitutione Frideri- N. . m. ca numerantur Id. s. 'urimm ; ad quam vide Culacium. Praeterea Regalia dicuntur, Feuda & possessiones , quae munificen tia Imperatorum. & Regum, tam Ecclesiis, quam Xenodochiis, ocreliquis veneralibus ictis fuerunt concessa: quorum ratione subiiciuntur communi iuri, de conditionibus Feudorum omnes eorum Possessores, licet Eccclesiastici. Ideoque obsequium, hominiuini, Miuramentum fidelitatis praestare tenentur. Hoc sensu pia loca dicuntur
Regalia , & per Beneficium Regis haberi s esse in Regis Mundio,. siue custodia r quod iam inde sub Pipino obtinuisse leges Long bardorum probant lib. 3. tit. I. lege 19. 2 3o. Regalia in eadem significatione sic explicat Iuo eps. do. Villas Ecclesiasse, , ct alia bona exteriora, qua de munificentia Regum obtinent Ecclesia. Vide cap. 8.is rebus Ecclesia non alien. ubi Regalia appellantur res a Regibus in