장음표시 사용
111쪽
1622 et Loopol lino is an . iii I, utrobique in condition decima in orbis: Utriusque c0nsessionis Seculare S. Respectu aliarum Dignitatum et smelarum Regni similiter in Cancellaria et Consilio Hungarico per Articulum X an. 1608 ante Coronatione in in verbis: Ex ordino quoque Nobilium tu praesenti adhuc Diaeta collocto, absquo seligionis discrimine eadem sua
Majosta ut et VI . Respectu ossiciorum et in septemviratu, qui Barone ex ossici VO-
cantur et abula segia in Sacris Diplomatibus, Ferdinaudeo de anno 162 in condition0 5. 0 politin de anno 1695 itidoni in conditionum in verbis Ei juxta undem Articulum tam in abula Regia, quam appellationibus in discrimine Religionis Iudices fiant a Legibus Regni passim provisum haberetur. Haud absimilitor Articulo XIl an. 4608 his orbis: Ut in liberis, Rogiis nec non Montanis Civitatibus absque respectu Nationum Iudices primarii et Senatores deinde eligantur, ac aliae etiam quaevis ignitates sine ullo seligionis discrimino mixtim se alternatim de caeter tribuantur, Sancitum est idoni exprimit Articulus XLIV an. 4609 et XII an. 4649.2. Quia in consormitate praecitatarum Regni Legum et Sacrorum Regiorum Diplomatum Evangelici ad quasvis Dignitates et ossiicia pro
3. Nequo inutilia porum in aliqua Dignitate collocatorum fuisse servitia in Patria pariter ac Regum emolumentum praeterita rerum actarum
4. Nec conveniret de omni jure eos, qui sub uno Rege in eadem Patria eadem libertate gauderent fideque erga Regem alii non cederent, a Politicis ejusmodi commodis et Patriae beneficiis, quibus alii gauderent cum primi arcere.
5. Ut non minus pro utili summi Principis servitio, quam Patriae commodo, Sive a natura facti, sive exculti haberi instrumentaque si applicarentur idonea sese praestare possent, et praestarent Vangeliei. Aliunde 6. Publicarum rerum sestoribus n0torium hoc est, publici boni ex administration officiorum promotionem n0n in eo, quis cujus Religionis, sed qui habilior consistero nam a minus idoneis cujuscunque ReligioniSSint publico nequaquam satis fieri. st e c0nverso ab idoneis, cujuScunque Receptarum Religionis sint, subjectis, negotia exactius dirigi, ae eo ipso feliciores rerum florere successus experientia paSSim per orbem Christianum testatum redderet. 7. Olim por Assirios et Aegyptios, captivos Iudaeos, quamvis diversae ΙΙΙ. 7
112쪽
Roligionis fuerint, nihilominus idoneos ad honores se dignitates evectos fuisse, Historici memoriae pr0didere. Unde 8. In vicino rincipatu Transylvaniae, tam in Gubernio quam Tabula judiciaria se reliquis absque discrimine Religionis h0di0dum applicari
9. Quod Evangelici ubi etiam potentiores fuissent Dominos Catholicos
ab officiis exclusissent, id neque Annale Patrios, neque praeterita, neque moderna teStantur tempora, quin imo Semper promiseu pro Subjectorum qualitate, Secundum meritorum Legumqtie exigontiam adhibitos fuisse palam d0cuit experientia xclusionis, proinde in Evangelicos exercendae reciprocatio praetendi haud posset. Multo minus 10. Ex parto Dominorum Catholicorum Ius proximius et eminentius ad officia ut promoveantur adstrui non potest, cum non Solum altum deo in atriis segibus Silentium, verum e diametro contrarium ut Sine
discrimine Religionis adhibeantur in tot publicis constitutionibus sancitum haberi jam adductum est. Quibus modiantibus per inconcessum, quod si etiam decisum haud fuisset susscor vidorsetur ad non exclusionem vangeli eorum tritam uris naturae Rugulam Quod tibi non vis fiori alteri non feceris, et communis justitiae a quitatem. N eodem solo nati, iisdem legibus stipati, et Privilegiis ornati, earundem publicarum calarnitatum et temporis injuriarum socii, in omnibus denique aequalia Regni commembra a publicorum ense ficiorum Societato excludantur. Vel maxime 11. Quandoquidem Vangelici, ideo quia vangelicam sponte acceptarunt Religionem, nihil de indigenatu aut haereditate propria ante habita amisissent, quin potius qua pares Dominis Catholicis et aequo veri indigenae, nec obstante e qu0d vi Articuli VII ladisi. Decret. ad formulam per Sanctos jurassent, nihilominus tamen indiscriminatim ad publica ossicia admissi suissent, ademque qua tales antecedenter pari in Regem et Patriam fidelitatis et utilitatis Zelo gessissent, Religio vero Catholica quantum ad transplantationem in Regnum ungariae attinet, perinde ac vangelica adventitia dici possol.
12. Articulos XXV et XXV anni 1681, o XXI an. 168 nec non
primum 160 et 4608 aeque articulum primum, equidem nullum promovendi ad officia, sed neque excludendi sacere mentionem, sufficit de ossiciis conditos et superius jam citatos id positive et per expressum ut sine discrimine Religionis proin0veantur pro favore Evangelicorum
13. Quos per Artic. 1 et 2 prout conventum fuerit nulli hi sublatos, neque modificatos fuisse probari posset, quia sublatio vel modificatio Articulor tu positiva lege per expressum fieri adsoleret vi it. Part. II Oper. Deci . Tripari. Sicut enim leges do publicis libortatibus
113쪽
et immunitatibus, sive in genere rospectu Inclytorum Statuum et ordinum Rogni si V Privatorum uribus occassion ultimariae Diaula P0wniensis in Articulis au 121 per expressum non citatos, per Artic. 1 et 2 in voculis prout conventum uerit pro omissis, immutatis, abolitis at tu sublatis legaliter abori non possunt. Ita neque Articuli sive in nug0tio Religionis sive respectu ssici uni non citati, ut o convors Sicut ideo, quia in genore omnes Leges et secreta Regni c0nsirmata sunt, tiam talia quae singulatim aut pocifico numerata non fuissent, pro confirmatis reputantur se observantur, ita et Articuli in negotio oli-gi0nis etiamsi per inconcessum sigillatim o por sex pressum in Articulis S proniensibus citati haud suissoni, nihilominus pro confirmatis habendos, observandosque venire. Similium senim similis habenda ratio, ac ubi eadem Logis ratio, eadem quoque Logis dispositio. Quibus accederet 14 Leges priores respectu officiorum condita per speetalem quoque in sp0ci Gravaminis citatum Articulum XXVI Diaotae opponiensis
per expreSSum renovatas haberi.
15. Iuxta citatos a parte Von Cleri Articulos V XII, XV et XVI anni adhuc 1439 et XL an. 1526 collationem ossiciorum Bogni t Dicasteriorum non ab alio quam Sua Majestate Sacratissima dependere nomi-nsem latet, sed frustra benignam Sacratiss. Majestatis Vestra voluntatem ita praecis ut Evangelici excludantur, erga solos Dominos Catholicos propensam obvorti fiducialitor considunt Evangelici indubium quippe esse Majestatem ostram Sacratissimam aequanimi bonignitate Regia, sicut erga Logos et Fideles Regni colas suos ferri ut qui eo benignius legum praesidio gubernentur, ideo non tam immediate, quam mediato per Dicastoria sua pol quam clementissime collationes ossiciorum resolvere, ast quia Evangelicorum Subjecta in propositionem non assumuntur. Quin imo ac si revera de lege incapacia essent, data opera in Sinuatur, Statuiturque nihil mirum vangelicos seque majoribus neque minoribus Officiis hactenus consolatoS, Sed praeteritos fuisse.
16. Quod si sine discrimine uligionis vangeliciis que ac Domini
Catholici, sic prout uniuscujusque vires, qualitate et merita X poscunt, accommodarentur et in publicis applicarentur, an non utilius servitium Majestatis Vestra Sacrat et totius Regni commodum promoVeretur. Praxis ipsa optimo esset documento, ubi res ad casum devenerit, aliunde nonnullas liberas Regiasque ac in parto Montanas Civitates in quibus bene moriti Evangolici ab ossiciis exclusi jam occlipsi laborare re ipsa loquitur. 42. Non est in Quaestione, an detur vacantia quae praetendi posset necne, sed Status Gravaminis in eo legaliter radicaretur, quod per et propter solam Dominorum Catholicorum pr0motionem ad ossicia, Evangelici excludi non poSSent.
114쪽
48. Paritatem a Principatu Transylvaniae adductam haudquaquam claudicare publica namque de mediante via pacificationis tenens. ad Ooquo immutabili Gentium jure dein do publicis Statuum et ordinum Rogni constitutionibus, nec non aeris Divorum Bogum Diplomatibus Relictionem Evangelicam receptam, non vero toleratam esse decreta Regni vivo sunt documento. Quin imo benignae etiam trium gloriose regnantium Majestatum Decretales, Explanationes, tres in Regno Hungariae receptas esse Religiones, disertis verbi per Xpressum teStarentur. 19. Resolutione an. 4691 de non turbanda Magistratuum civilium electione sicut nullum jus Evangelicis, quod iidem antea ex lege non habuissent, attribuissent, ita per impugnationem eorundem Evangeli id jure suo nihil amittere possent, multo minus iisdem inhaerere necessum habent. Etenim 20. Quamvis ex parte Ven Cleri obvertitur in liberis Regiis ac etiam Montanis Civitatibus Majestatem Vestram Sacratissimam tanquam Dominum Terrestrem in suo peculi disponere posse prout benigne vult. Inde tamen inferri non potest, neque sequitur velle Majestatem aeratissimam vangelicorum ab ossiciis exclusionem, aut publicarum Legum et Privilegi-0rum civilium labefactationem, dum manifesta et negabilis sit Majestatis Vestrae Sacratiss. benigna in contrarium positivis Regni Legibus declarata legalis voluntas, qua mediant etiam occasione ultimae Diaetae articulariiser clementissime determinare liberasque et Regias nec non Montanas Civitates plus quam paterne in verbo Regis adsecurare dignata
fuisset per articul. XXXV an. 4715 Quod omnes omnino in libera magistratu ali electionseinperturbate relinquet, neque Commissionibus Cameralibus aggravabit aut impediet, confirmando pri0res Articulos de non impedisenda Magistratuali libera sine discrimine Religi0nis lectione in omnibus fere laetis in savorem quarti Status liberarum Civitatum publica authoritate conditos. Doniquo Articulo XXXI an. 1715 prohiberi conventicula non negaretur. st antea quoque indiscriminatim Dominis Catholicis perinde ac Evangelicis legibus vetita, non etiam legalia, consueta et publica publicum Regis et Regni servitium tangentia, a quorum concursu neque eX, neque Majestas Vestra Sacratissima pro innata erga perpetuam legum sanctimoniam pietate Evangelicos excluderet, qui p0tius sub collectivo Statuum et ordinum nomine Evangelicos quoque convocare non dedignaretur. Nullatenus proinde pro incapacibus declarari posse, hinc quoniam nullus Evangelicorum ad publicas Dignitates, Bar0natus Regni, Supremorum Comitum smeia, nec non abulae Regiae Baronatum, Proto- notariatum, Adsessoratum applicaretur. Iaud absimiliter in excelsa Hungarico-Αulica Cancellaria, quo instantia et negotium Religionis expedienda
115쪽
diriguntur. Paritor o pones inclytas amoras ungaricas ad Consiliariatui et Secrotariatum imo et minora ut Cancellistarum nulli Evangelici admittuntur. qu0d majus nec nobilium Evangolicorum silii pro Iuratis Tabulae Regiae, seu ut scribas apud Protonotarios agere possint recipiuntur per Statutum tabulare, quod tanquam Lugi contrarium vi Articuli XVIII an. 4632 ipso juro nullum osset, arcentur. Praeterea in nonnulli SComitatibus in specie actorum numeratis pro vice Comitibus neque candidantur, imo ad alia tam minora pariter quam majora Ossicia non
In civitatibus prout sex specie act0rum videre esset, alibi ab Omnibus prorsus officiis sexcluduntur, alibi praesertim per CommissioneSCamerales tempore Restaurati0nis Magistratuum, contra positiva Leges Patriae hactenus sexmissas sub specie auctoritatis Regia bene meriti indigenae et poSSessionati rem0vetitur. Extranei vero et incapaces, imo idiotae reclamantibus, civium communitatibus obtruduntur. Alibi do anno in annum magis ac magis restringuntur, ae donique attenti publicis Regni constitutionibus, aut Sacris Diplomatibus, non curati Privilegiis et positivis longaevo singulorum usu receptis, Salutaribus municipalibus consuetudinibus ac publicis inter nationes et Religi0nes mutuo consensu initis transactionibus, tot et tantis Cameralium Commissionum decretis atque ordinationibus pro et contra emanatis nomine Regio coarc- tantur, circumscribuntur et involvuntur, ut aliud ex Patria longo usur0borata, aliud e diametro Commissiones Camerales, et eae rursus adinvicem diversae et sibinio contrariae, quod vel ex annexis ex parte Civitatis Neosoliensis satis lucoscit, praecipiant. Per hoc perpetuas lites et mutua dissensiones augeant, sumptuosa Solicitatione Cau Sent, ne non nisi ruinam cum gravi actura et detrimento publici accelerent. His proinde et aliis speciosis sub praetextibus in subplantationem et totalem oppressi0nem vangolicorum tendentibus supra citatis Legibus et Diplomatibus, tempore Diaetae Soproniensis renovatis et confirmatis, haud leviter contraventum fuisse comperimUS.
Quapr0pter ne imposterum Fidelos Majustatis Vestrae Sacrat. Regnicolae Evangolici solius Religionis causa ab ossiciis excludantur, Sed pro exigentia Patriarum Regni Lugum in discrimine Religionis, laudabili et pr0sicu vicini Principatus Transylv. exemplo tam Domini Catholici
quam vangelici secundum conditionem status ac qualitates et merita Personarum ad publica Regni quorumvis Dicasteri0rum servitia. In Tabula item segia ac nonnullis comitatibus et civitatibus, ubi nimirum hactenus exclusi fuissent, ad majora et minora ossicia admittantur et legale et aequum et servitio Vestrae Majestatis Sacrat proficuum, humi
116쪽
DE NON COGENDI EVANGELICIS AD IURAMENTI FORMULAM RELIGIONI SUAE CONTRARIAM.
Ratione cujus Gravamen cum priori Semei connexive habet in haec verba Opimio Commissionis. - Sed non solum ut praemisSum ad cerem0nias sibi contrarias Evangelici compelluntur verum et plurimis in l0cis, si ad aliqua exilia ossicia, ad quae tamen contra publicarum Legum dictamen praecluderetur aditus, quipiam vangelicorum adjurentur, dum non permittente ipsorum hac in parte Religione verba suae consessionic0ntraria recitare nolint, Juramentum ab iisdem non acceptatur. moplerumque Testes etiam vangelici taliter ut praemissum est jurare renuentes poena non atteStationi terrentur.
Re Spectu cujus ex parte Veii Cleri in Replicis et Duplicis replicatur Articulum I Uladisi. Deci et T. praescribere Iurisjurandi formulam, neque aliam absque ex missione Sanctorum dari hinc si adigantur Evangelici non ad aliud quam praescriptum Legis adigi.
Clausulam vero: Ne ad eremonias Religioni suae contraria adigantur, non posse applicari ad duramentum, patere tum ex Resolutionibus an 1691, tum quia non esset eremonia, sed SSentiale requisitum.
Ευ si non dedignantum nomina Sanctorum in baptismo ad Sumere, cur dissicultant in Nominibus ipsorum jurare' Quibus modo praevio ex Actis Commissionalibus utrius que partis revi Si S combinatis et examinatis aditi venimus:
Quod quia1. Si vigor praeinsertae sinalis Articuli XXV clausulae, nemo ad cerimonias adigi debet tanto minus ad talia verba proserenda, et recitanda, quae in se dogma Religionis involvunt, haud compellenduS St. 2. Cum vis conscientiis inserenda non esset, sequeretur etiam ad verba suae Religioni contraria in praestando Iuramento neminem cogi posse, siquidem aliud corde sentiens et aliud ore dicens, manis est vim propriae conscientiae insorret.
3. Quia sol malitas urandi per Sanctos, neque constituit essentiam Juramenti, multo minus si absit vitiat, eo plane modo ut ex missi per
117쪽
Sanctos Iurandi sol malitato pra0stitum ab Evangolicis per Sacrosanctam Trinitatem Iuramentum solenne sussiciens validumque esse, neque . Clerus in dubium vocare potuisset, possetquo Prout est 4 A temporibus receptae eligonis vangolicae eandem prositentes absque formalitate per Sanctos ad Juramentum admissi, et absque clausula eadem praestitum, ita pro valido solenni et legali acceptatum, recognitumque fuit, ut communi milium Statuum consonsu alii in Palatinos electi, alii in Septemviratu, in Curia ac Tabula Regia Dignitatum honoribus se officiis laudabiliter profuerint, set non attenta clausulae illius per Sanctos formalitate capaces offici0rum fuerint. Unde 5. Non immerito dum occasione ultimariae Diaetae osoniens inclyti Status ex parte Dominorum Catholicorum Iuramentalis illius formulae per Sanctos formalitatem in vangelicorum Personas mediante novo Articulo extendendam admisissent, Majestas Vestra Sacratissima benignum suum haud praebendo assensum illegalem ejusmodi conatum prorsus irritum reddidissset Quibus accodit 6. Quod usitatus quoquo Mandatorum compulsoriorum Stilus, Vim
I 0gis redoleat ad fidem Deo debitam, dolitatemque Regia Majestati, et Sacro Husdem Diademati observandam, Testibus jurandum innueret. Quin imo T. Si occasion Homagi rum Fidelitatis Majestatis Vestra Sacratissimae praestari s0litum, quod alias inter omnia Iuramenta proxime Solenne atque praecipuum est Evangelici etiam si verba Religioni suae
contraria non recitaverint attamen Sacratissimi Principes idem Iuramentum benigne acceptare, et pro sufficienti agnoscere non dedignabantur, quanto magis uramenta circa officia vel adtestationes occurentia, tanquam homagi fidelitatis min0ra acceptari, ac nequaquam difficultari deberent. Jdque a sortiori 8. Quod dum in peculiarem Judaseorum Christum et Beatissimam Virginem blasphemantium formulam Iudaismo 0nformem, positiva lege
Status et Ordines Regni jam pridem consensere, neque ad Iuramentum Iudaei contrarium eosdem adigere voluerunt, quanto aequiu et eminentius vangelicis Christiana side sua consorinis et quidem quoad fundamentum Iuramenti cum Dominis Catholicis communis libere relinquenda venit. Secus 9. Si vangelici ad Juramentum Religi0ni Suae contrarium stringi
permitterentur, cuivis pro suo arbitrio per similia Iuramenta eosdem diVeXandi, mulctarumque et birsagiorum aggravationibus onerandi via adaperiretur. Nam quoties verba Religi0ni Suae contraria recitare renuerent, toties poenis obnoxii redderentur ac per consequens nulli Evangelicam Religionem profitenti de legali securitate constare posset. mine 10. Nec in Sacro Romano Impserio, nec in aliis Majestatis Vestrae
118쪽
Ρro vinetis Evangelicos ad larmulam Juramenti Religioni suae contrariarn compelli experientia docet. 11. Citatus autom Uladisi. Rogis Decret. ΙΙΙ. Art. T quia Pacificationem Viennensem praecessit, de in quantum formalitas urandi per Sanctos ad Evangelicos extendenda praetenderetur, in tantum in genere aliarum Regni Legum eligioni vangelicae praejudiciosarum pro non obstante per Artic. I. ejusdem Pacificationis Viennensis declaratus haberetur. Imo 12. Dum Evangelici ad formulam jurandi per Sanctos adigerentur. non ad aliud quam praescriptum Legis adigi dici non potest, quoniam per hoc contra apertam Regni Legem ad ea quae Religioni eorum contraria sunt adigerentur. 30 maxime
43. Cum genuinus sinalis hujus Articuli clausulae Ν Evangelicia ceremonias Religioni suae contrarias adigantur sensus omne id complectitur, quod propriae vangelicorum Religioni ex vi
ProfeSsionis eorum contrarium est. Formalitatem autem per Sanctos Jurandi Dogmatibus Evangselicae seligionis contrariari viden esset, eo ipso clausulam hanc Articuli ad formalitatem quoque Iuramenti per Sanctos pro parte Evangelicorum legaliter extendi negari non posset. Hinc 14. Licet Iuramentum non sit cerimonia, sed essentiale Religionis requisitum, inde tamen non sequeretur formalitatem per Sanctos urareeSSe essentiale requisitum Juramenti Quin potius
15. Si non diffitente V. Clero, vangelidi ad cerimonias Religioni
Suae contraria cogi non possent, tanto minus ad id qu0 majus est, nempe Dogmati Religionis vangelieae contrarium uramentum.16. Neque sequeretur non dedignari Evangelicos Nomina Sanctorum in Baptismo adsumere, ergo per Nomina Sanctorum jurare dissicultare non deberent, quia Iuramentum est cultus religiosae Divini Numinis in Testimonium auxilium et vindictam invocationis. In Baptismo vero 0minis Sanctorum aSSumptio praeter lavacrum Sacramentalis Regenerati0nis esset Actus, ad proprietatem denominationis Personae tendens, ita quoad delectum recipiendi Nominis in libertate Christiana constitutus, ut nec Dornini Catholici se imper Sanctorum insigniantur ominibus, aut supere0rum quorum Nominibus promiscue utuntur jurare necessario vi Religionis suae obligentur. Hinc quoniam Evangelici sicut ex specie actorum ad Punctum hocce videre esset, ad formulam Iuramenti Religioni suae contraria in am poenis, alia minis compelluntur jam ea de causa ab officiis sive majoribus sive moribus, aut aliis beneficiis civilibus excluduntur. Eo ipso supra citato Articulo XXV ad calcem palam c0uti aventum
Idcirco ne imposterum Evangelici cujuscunque status et conditionis
119쪽
s malitatem Iuramenti Religioni suae contrariam compellantur, ea Veros malitate jurare renuentos de nullis poenis subjiciantur multo minus ab iis ossiciis aut beneficiis sex eludantur vi Logis humilime en Somu S. Jam equitur jusdem lautae do anno 1681 praecedenti c0nnexive et contiguo cohaerens ArticuluS XXV ii sui, fundantur rosidua generalium Evangeli corum Gravaminum uncta, itidem num Pro Decem, et quidem de Paragrapho in Paragraphum secundum Verba Articuli procedendo.
Ad haec Templa quoquo por Augustanno se Holveticae Consessioni addictos aedificata et ritu Catholico nondum reconciliata per certos CommisSario ad Signanda. Est autem rospectu hujus para graphi Generalis Evangelicorum Gravaminis
DE TEMΡLIS PER EVANGELICOS EDIFICATIS ET RITU CATHOLICO NON RECONCILIATIS EVANGELICIS ADSIGNANDIS.
Unde apparet per incipientem v0culam Ad haec aliquid Libertati in praecodenti Articulo XXV in genero milibus et ubique ignobilibus non minus quam nobilibus concessa additum haberi. Non autem libortatem in Articulo XXV absolute concessam, ubi tamen etiam abSque Templis, in aliqua omo privata, vel sub Di id peragi possit. Cum autem pro exercitii Religionis commoditate in emplis Oratoriis Sacellis Capsellis ex Seh0lis consistonio ad Articulum prasecedentsem XXV in articulo XXVIadditum sit ejusmodi additi haud in detrimentum prioris, sed in augmentum referri valeret, et Diplomaticam qu0que satisfactionem intuitu Templorum concedit. Cui Articulo XXVI demisso insistendo tantisper
dum suturis temp0ribus vo in laeta vel extra eam clementia Suae Majestatis e toto diplomaticam c0nsequentur Satisfactionem. Xordium
120쪽
Articuli quamquam pronunciaret Evangelicis suis sumptibus aedificata, rituque Catholico e tum nec dum reconciliata empla cedenda et adsignanda venire. Verum tamen talia empla et Capellas per vangelic0s aedificata rituque Catholico ante conditum Articulum necdum reconciliata in nonnullis Comitatibus et locis occupata, Sque ad praeSenSΑrticuli praescriptum et justitiae communis dictamen, unicuique Suam tribuentis et restitui obere praecipientiS. Respectu cujus ex parte en Cleri replicatum: Si Articulus XXV sensu vangelicorum omnibus et Ubique absolutum et illimitatum exercitium admitteret, tune Sset incapax
additamenti in Articulo XXV expressi, quod si quidem reciperet, limitationem quoque recipore Viden erit.
Nam alias aut eadem osset exorcitii libertas in Articulo XXV quae est in Articulo XXV aut non Si eadem evitari non posse, quod in
praecitat Articulo XXV concessa libertas perfecta n0n Sit, natura enim perfectorum nullum additamentum reciperet. Si non eandem equi
deber distinctionsem Publici se Privati, seu ut aliud sit liberum Publicum, aliud liberum Privatum Exercitium. Quia Templa non alio sineeSSent, quam liberi exerciti ergo Et sicut rati distincta est Τemplorum a locis Templis carontibus, ita etiam distincta ratio dari deberet Libertatis exerciti in emplis a libertate extra empla.V0culam Ad haec ad majorem limitationem intelligendam esSe. Tandem quod praeterea Templa duntaxat per vangelicos aediscata et ritu Catholico non reconciliata adsignanda esssent. Alia vero, quae Stoper ipsos aedissidata ritu tamen Catholico reconciliata forent, manere d0boant pro Catholicis. Productum ex parte Evangeli 0rum sub litoris . et . anno 1646 ita et Articulus 164 cum in Ogotio seligionis confirmati non essent,
quidpiam operari non alere. Jus quoque Dominorum Terrestrium non solum ad corporalia sed et ad conscientias extendere, adeoque praetensam Evangelicorum libertatem
Et para graphum Articuli XXV Ut nullus Regni colarum in libero seligionis suae exercitio turbetur, item alterum Articuli XXV Paragraphum Posthac vero nullae emplorum Occupationes vel exercitii turbationes stant, urisdicti0ni
Dominorum Terrestrium SubeSSQ.
Quibus cum Evangelicorum Gravamine ac partis utriusque pro et contra Replicis ad invicem cons rontando et penitius examinando ad invenimus: Quod quia opinio commissuriorum. - . Articulus XXV de quo hactenus in praecedentibus unctis numero decem actum est, teste claro ejuSdem