Historia Hungarorum ecclesiastica, inde ab exordio Novi Testamenti ad nostra usque tempora ex monumentis partim editis, partim vero ineditis, fide dignis, collecta

발행: 1888년

분량: 445페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

151쪽

locum intra moenia pro aedificando emplo exscindondum Helveticae vero Consessioni addicti Templum propriis sumptibus aedificatum reStituendum Supplicant. Circa quae praemissa respectu praeinsertarum liberarum Regiarum ac etiam Montanarum civitatum, quoad nondum Subsecutam exciSionem Articularis Paragraphi hujus in essectuationem quoad intorturbatam Veroili locis commissionaliter jam excisis aedificiorum prosequendam continuationem et amplificationem, manifestam Logis Contraventionem et

abusum esSe comperiimUS.

Ac proinde ut in civitatibus pro specificati aut templa per Vangelicos aedificata et non reconciliata ad mentem uncti I iisdem restituenda, vel si eorum legalis restitutio praeter omnem spem implorari non posSet, loca pro erectione emplorum, arochiarum et Sch0larum sussicientia exscindenda. In civitatibus oro ubi loca commissionaliter jam exciSa sunt, aedificia libere prosequenda clementissimo disponere Majesta Vestra Sacratissima non dedignetur, demi SS CenSOmuS.

DE IURE EMPLORUM IN GENERE UNA CUM PAROCHIIS cIIOLIS PROVENTIBUSQUE EORUNDE IN QUORUM ACTUALI POSSESSIONE TEMPORE DIAETA SOPRONIENS FUERUNT EVANGELIGI. ΙΤΑΕ USU SEPULTURA E CAMPANARUM.

Ex eodem Articulo XXVI in quo super omnia et id statueretur in Paragrapho sexto formalibus. Templa demum in quorum actuali possessione sunt iidem August. et Helvetica Confessioni addicti de facto, modo prae Vi prae manibus eorundem, una cum arochiis Scholis roventibusque eorundem propter bonum aciS, ut nimirum qui se te et pacifice vivant, relinquuntur. SuSepulturae et Campanarum pro Catholicis ibidem egon tibus aeque ae ipsis libero relicto. Sequitur generale Evangeli eorum GraVamen. Quod licet satis claro hocce Articulo mediante statutum fuisset, ut quae et qualia empla una cum Parochiis Scholis set eorum Proventibus occasione celebratae Diaetae 0proniens. non solum quoquo modo

152쪽

nominatis sed et nominari missis Comitatibus otiam Clementia Divina tvictricibus suae risestatis armis acquisitis imo et civitatibus quam plurima fuissent in quorum nimirum actuali et pacifico usu vangelicos eo tum perstitissse et nunc quoque in parte persistere est in comperto. Νihilominus tamen, quam aperte eidem contra ventum sit ocumentum eSSet plurimorum emplorum Parochiarum, Scholarum beneficiorum et Proventuum post eandem laetam Soproniens impune hactenus facta ademptio et occupati in locis autem plurimis Sepulturae et Campanarum usus pro Evangelicis vel absoluta denegatio vel vero non SeCUS , quam ad libitum Dominorum Plebanorum solitam laxam excedenti ΘXactio. Intuitu cujus vangelicorum Gravamini e parte

Von Cleri in Replicis ac Duplicis reponeretur: Quod clausula illa potius de Comitatibus loquitur, sed etsi de Comitatibus Articulo amo sexmissis intelligenda esset, et hoc cum ea ConSideratione, Si per ipsos aedificata et ritu Catholio nondum reconciliata fuerint. Comitatuum eo-acquisticorum in quibus Ius Patronatu Supremum sua Majestas sibi esservasset, in Articulo qua talium nulla esset mentio, adeoque nee e trahi, vel quidpiam in iis praetendere possent Evangelici. Praeterea contra possessionem tempore Diaetae opponiensis habitam per Evangelicos allegata Diaetae' proniensis Acta eoque tempore factam consignationem Occupatorum et ademptorum Templorum obverti, Sum denique Sepulturae set Campanarum pro locis duntaXat articularibus permissum haberi, hinc in locis aliis, aut omnino denegari, aut erga majorem Solutionem concedi posse. Im et in locis articularibus pulsum Campanaria in non iis cum

praescitu Plebati Catholici competere. Quibus inter se collatis ae utriusque partis quoad praemissum Gravamen Commissionalibus scriptis etractis Xaminatis et p0ndi ratis adinvenimus: Et quidem Re Spectu possessionis et usus Tomplorum. Quod inio Commissari0rum funuelio. - 1 Praeinsertus Articuli XXVI paragraphus in ordine Sextus Titulo PossoSsionis et usus Templorum tempore Diaetae Soproti habitu in pro fundamento articularis uris p0suit et decrevit. Et hoc quidem pro 2. Per absolutum universaliter et in genere, ut Sic ex generalis, generalitor etiam accipiunda veniat, cujus generalitas tanto limpidius patet, quanto expreSSiu clausula haec ab aliis distincta, non obstanto eo, quod videlicet jam in Paragrapho primo ex capite aediscationis et

non reconciliationis restituendorum.

Paragrapho Secundo ex capito denominationis in XI 0mitatibus exscindendorum pro trigendis Iemplis doc0rum. Paragraph, tertio ex

153쪽

capite Posssessionis in Comitatibus por expressum pocificatis, Seu den0- minatis temp0re Diaptae Sopron habita se Paragrapho quarto de confinii S, Paragrapho quinto de excision locorum in Cornitatibus satis diserte sancitum fuisset. Nihilominiis hic praescindundo ab ulteriori per classeSSpecifica enuinoratione in verbis: empla demum absque ulla distinctione et exceptione, in genero 0ncluderet Ut empla in quorum actuali posssessione Evangelici tempor Diapta Soproniensis erant prae manibus eorundem maneant. Quamobrom indiscriminatim de Templisper Regnum in Comitatibus, sive specifice donominatis, sive non nominatiSSive Neo-acquisticis per vangelicos usualis et possessis, loqui ex Verbi SLegis evidens se in negabile est. 3. Et sicuti in uncto XII pra0inssertus Paragraphus Quemadmodum etc. quoad empla eorum Comitatuum, qui Comitatus ibidem nominantur, ita hic Paragraphus Templa demum etc. tanquam aliis eundem praecedentibus generalior, sive in nominatis, sive non nominatiSet eo-acquisticis, Regni Comitatibus oppidisquo et villis non rationem aedificationis emplorum sed praecis solius sub Diaetae OpronienS. habitae poSSeSSionis usum pro recensione et revindicatione Templorum Substratum haberet. Hinc

4. Si juxta suppositum en Cleri hao qu0quo Clausula de Templisper vangelicos aedificatis et ritu Catholico non reconciliatis per CommiS- Sarios assignandis etc. intelle ta fuisset, vel nunc intolligi deberet, tunc contra evidentiam et Iuris et acti, totus hicce Articulus XXV ex solo Paragrapho primo, de quo in uncto secundo actum St, et non eundem adhuc Subsequentibus, ab eodem distinctis sesiduis Paragraphis IX constaret utpote quibus hoc modo nec opus fuisset, sed verba Articuli XXV jam in terminis assignanda desiisssent. st quia totus Articulus ex Para- graphis seu clausulis X constat, set maliter in orbis Salvis semper

Regibus et Articulis Diplomate Regio firmatis, desinit,

diVersorum vero diversa esset natura et ratio, ideo expressa Legi di Sp0Sitio neque negari neque in alium quam verba sonant enSum tranStandi

potest. Vel maxime 5. Quoniam clausula haec: ulla habita aedificationis reflexi0ne, de Templis per Evangelicos usualis et possessis prae manibus pOSSeSSOrum relinquendis Statuta fuisset, non ver de Templis per vangelicos aedificatis et non reConciliatis loqueretur, quia jusmodi aedificata Evangelicis ideo per Commissarios assignanda erant. Quia tempore Diaetae Soproniensis prae manibus Dominorum Catholicorum fuerant. Quibus accedit pro 6. Si secundum Regulam 136 Bona Fides tantumdem possidenti praestat quantum veritas, quoties ex impedimento non e St. Quanto magis ubi nulla penitus ex vangelicos in usu et possesSione Templorum tempore Diaetae opponiensis habitae impediret,

154쪽

vel impediendos concederet, quin potius aperte in possessione ejusmodi stabiliret, pro illegitima et minus Articulari possessione censeri posset. T. Quod Loca pro aedificatione emplorum in XI 0mitatibus sint

denominata id ipsum reliquis per Evangelicos ante et tempore Diaetae Sopronien Si possessis haud derogaret multo minus per hoc empla haec legitimi Iuris Evangelicorum esse desierunt quin sicut in undecim Comitatibus designata aeque articularia non sint, contrarium hac ipSaarticulari clausulae sanctione positione ac per expressum distante et praecipiente in eo quod nimirum virtute ejusdem Templa et Parochiae prae manibus Evangelicorum tempore Diaetae existentes optimo et quidem publico Iure iisdem competant. Ut sic ex capite Possessionis Universalisper Regnum quilibet locus in cujus usu et possessione Evangelici tempore Diaetae Soproniensis perstiterunt et re et nomine articularis sit eo plane modo veluti Loca denominata exseisa inter quae videt et haec. ulla alia differentia, quam quod haec ex fundamento possessionis pro Vangelicis articulariter ubique relicta, illa vero in X Comitatibus praeterea ipsa tempore Diaetae jam possessa loco ademptomi per excisionum denominationem superaddita sunt. Ac tandem

S. Quandoquidem vigore Articularis Paragraphi primi Templa per Evangelicos aedificata et ritu Catholico non reconciliata licet laetae

SopronienS tempore prae manibus Dominorum Catholicorum habebantur, nihilominus vangelicis ut per Commissarios assignentur Sancitum St, quanto minus ergo Templa haec inter quae talia etiam, quae vangelici aedificarunt tempore Diaetae Opr0niens possederunt, neque pro reconciliatis praetendi possunt, reperirentur, adimi ceu parique poterunt. 9. Praetensam uris eo-acquisiici respectu quorum Majestatem Vestram Sacratiss. Ius Patronatus sibi soli reservasse adstruitur rationem, quod eadem in neg0ti Religionis in praejudicium vangelicorum quidpiam Operari OSSet, nulla ex allegaretur, neque ex Lege d0ceri potest, quin imo dum occasione ultima Posoniens Diaetae ut ad eo-aequistica, universale Articulorum Soproniens in uncto Religionis uris boneficium sub specie reservati Juris Patronatus non extendatur ex parte en Cleri adurgebatur Majestas ostra Sacratissima pro Clementissima Articulorum manulenti0ne per benigne impedire dignata est. Respectu autem usus Sepulturae et Campanarum ex parte vangelicorum remonstratum

1. Quod hic Paragraphus rite. XXVI. ejusmodi usum non magis Dominis Catholicis , quam Evangelicis indiscriminatim concedat nee Evangelicos a beneficio tali sepulturarum et Campanarum excludat. 2. Ita et Regium Diploma Articulo. 5 an. 174 ejusdemque anni articulo decimo Evangelicis hoc senesicium Sepulturarum et Campanari unquam luculentissime impertitur.

155쪽

LIB. IV. CAP. CTA COMMISS. RELIG. PESTIENS. 1443. Sed non solum illogalo esset, verum et contra humanitatis et Christiana charitatis ossicia 1laret, Sepulturae et Campanarum usum Evangelicis denegare. 4. Quippo qui nullius criminis in vita convicti ex solius professae Evangelicao oligionis causa e0sdem honesta Sepultura privare, Legibus et rationi repugnaret. 5. Quod nim vita durante liberum et Lege admissum id post mortem in crimen in aggravium trahi non deberet. Cum et alias 6. Apud omnes Gentes tantus mortuis tribueretur honos ut ne barbarae quidem Gentes, et nationes vel hostibus suis sepulturam inviderent, ipsa natura mortuo terrae condendo imperante, quae Sicut nascente excipere, nato alere Soleret, ita deniquo a reliqua natura abdicatos complexu Suo ut Mater perii se deberet. Quant igitur minis in Regno Legibus constituto et firmat Evangelicis Christianam sepulturam impedire vel graves et insolitas solutiones ab iisdem exigere fas et aequum foret. Hinc Quoniam Templa Parochiae et Scholae cum arundem proventibus non tantum ea, quae in uncto MI in Comitatibus in Paragrapho In aliis vero Comitatibus etc. incipient nominetenus specificatis occupatorum nomine enumerata habentur. Verum etiam in reliquis secundum seriem in Specie factorum ex parte Evangelicorum hoc uncto subnexam Specificata, non curato eo, quod Evangelici in usu et possessione tempore Diaetae Soproniensis fuissent, attamen contra expreSSaverba et articulurem Paragraphi hujus dispositionem adempta occupataque fuissent, et Signanter quidem

inseminati.

156쪽

Dubova. gent Andras Predajna LeletZ OSZ1roiulia in algur Garram. Bretgnitro . osZeliath Prout et frohot Templa Parochiae et Scholae cum appertinentiis contra expressum Articuli tenorem occupata et adempta. Quo ad Sepulturae et Campanarum usum autem Secundum specialem speciei Factorum deductionum, campanarum

usus alibi prorsus denegatur alibi non ObStante eo quod per Evangelicos sint comparatae. Duplo tamen majori quam per Dominos Catholicos pondetur Taxa, persolvi debet alibi etiam prae manibus habitis campanis, uti non permittuntur vangelici. Sopultura vero in Religione vangelica fatis functis, alibi in coemeteriis etc. in locis inhumandos exsangues distinatis peragenda prohibetur. Alibi possessionati etiam Nobiles corpora suorum demortuorum diutius quoque adServata nonni Si in agris, ubi egetes procreari solent et hortis sepsellire coguntur. Alibi ne in propriis quidem Cryptis nisi erga deposition sim arbitrariae Dominorum Plebanorum Taxae ejusdem usus permittitur alibi contra usum a longa annorum Serie observatum controvertitur.

Plob autem misera alibi in coemeteriis sepellitur alibi nil niuinquantum Xcessiva stolari is oggravatur, alibi scelestissim0rum hominum ad instar ideo quod Religionem Evangelicam mutare noluerint in locis minus honestis alibi sub saepibus, o in compitis viarum alibi in sinibus torritorii sepelliri necessitantur. Alibi coemoteriis Evangelicis occupatis,

sopulcra familiarum aperiebantur, corpora exhumabantur ibidemque repertae res aureae et argenteae et id genus mobilia contra natu in quae legem Pietatis erga mortuos sanxit auferebantur ei distrahebantur. Quo in passu tam respectu Occupati imis emplorum cum suis repper tinentiis it accessoriis, quam respectu communis usus Sepulturae et

157쪽

campanarunt Paragrapho huic palam contra ventu in fuisse comperimus. Ac proinde ut specificata Templa Parochiae et Scholae, cum Proventibus t quibusvis acceSSoriis jam a temp0re Diaetae Sopronioris. adempta et ceu pata virtute praeinserti Paragraphi ex capite seinpore Diaeta Sopimniensis habitae poSSessionis cujus intuitu inquisiti0nis censurandas produxissent. Evangelicis utpote qui alioquin etiam paucissimis sicut in specie actorum videre SSet exceptis sere soli eadem emplorum

loca incolunt et excolunt restituerentur. Sepulturae autem et Cainpanarum communi usu neque impediretur, neque denegaretur, multominia in Solita et excessiva axa, aut major quam a Dominis Catholici praetenderetur Xigereturque, cum primisquo manulentione et conservatione miSerae Plebi justum et legale perquam

DE SOLUTIONIBUS PER CATHOLICOS PAROCHIS CATI IOLICIS PER EVANGELICOS AUTEM EVANGELICIS PENDENDIS.

Ex Paragrapho Art. XXV in ordine Septimo cujus haec sunt formalia: Interea vero nec Catholici Ministris August. et Helveticae Confossioni addictis, nec vero horum Sequae e Ple-banis Catholicis ad mente morti c. I an. 164 solvere obligentur, qui arti e ulu Undecimus sic sonaret de solutionibus prout vangelici status Catholicis Plebanis ita sistatus Catholicus vangelicis Ministris ad nullas solutiones pendendas sint obligati. Ιmo vero ejusdem 164 subsequentis XI Articuli explicatiora sunt verba haec: Ubi vero Parochias non haberent auditores vangelici solutionem pendant suae Religionis Ministris cujus videlicet ministerio seu opera usi fuerint sicut se Catholicis arochis Catholici, ubi autem hactenus auditores Evangelici non solvissent Plebanis Catholicis, in posterum etiam ad nullas solutiones praestandas ullo sub praetextu cogantur, prout nec Catholici vangelicis. Ad haec qu0 ad Stolares Proventus et praetensione ejusdem Articuli, i an. 464 immediat subsequentia verba for-

158쪽

144 LIB. IV. CAP. 2. I UT COMMISS. RELII. PESTIENS.malia stolares autem Pro Ventus, seu solutiones in quibus

vis locis Plebant Catholici, et uiuis tri vangeliciis suae Religionis auditoribus totaliter percipiant.

Sequitur generale Gravamen Evangelicorum.

Quod Domini Plobani Catholici ab Evangelicis, tam obilibus, quam

ignobilibus vel sub stolae vel annua solutionis, vel alio quocunque sub praetextu solutionem exigerent, interveniente quadam diffistultate, impetrata ab officialibus, vel comitatensibus vel militaribus assistentia militari, omos etiam nobilium invaderent, iisdem damnum inferrent, in quibusdam autem liberis Civitatibus et aliis l0cis ex cassa publica, ad quam vangelici communiter cum Catholicis contribuerent, Ministris Evangelis solutiones fieri non permitterent, sed eas diu sibi soli Parochi Catholici reservarent. Respectu cujus ravaminis ex parte Gen. Clori in Actis et Scriptis suis Commissionalibus hoc repositum habetur Praecitatum Articulum X an. 464 ratione solutionum stolarium esse per Explanationes seu Resolutiones lG91 ad loca articularia restrictum, in extra- articularibus autem Evangelie0s obligari ad 0lvendum Plobanis. Et in talibus locis Articulum XI an. 464 tanquam obliteratum non

venire in c0nsiderationem. Item quod loca extra articularia praecis Iurisdictiones plebanorum SSent.

Quin otiam ad benigna Regia Mandata et signanter 171 4 provocat, tanquam quibus similes stolae et solutiones Parochis Catholicis praestandae

praeciperentur. Quibus revisis circa praemissa pro et contra perpensis et partium scriptis examinatis adinvenimus. Quod ini Commissariorum Gang. - . Clarissimus esset Articulus XXV pra0citati et ibidem per expressum confirmati Articuli XI tenor, qui pr0prie nec aliter intelligi potest, quam per se et in se clara ejusdem verba s0narent, dum videlicet prout Catholicos ab Evangeli 0rum Ministrorum, ita e converso vangelicos a Dominorum Plebanorum solutione tinmunes redderet, idemque praecitatus articulus XI an. 164 exprimeret

et confirmaret.

2. A log o aequitate alienum esset ut solutio et merces opera nulla expetita et praestita petantur et praestentur qua tamen lab0rem sequi Solet. Sed et 3. Regni colis Evangelicis onerosum esset si Cath0lico Pleban non servienti, et Ministro vangelico sibi servienti solvere, taliterque duplici solutione gravari deberent. 4. Cum tamen sicut Catholici uinistris Evangelicis non solvunt ita Plebant Catholici ab Evangelicis nihil praetendere possint, aequiparatorum enim una et eadem ratio haberi ads0leret. Secus

159쪽

LIB. v. c. 2. 4. - CT COMMISS RELIO PESTIEss. 1455. Praemissos articulos XXV et X frustraneos esse oporteret, si Evangelici Plebanis Catholicis solvere tenerentur, et hoc modo solum Catholicis non Evangelicis deservirent contra Suum tenorem, quandoquidem articulus X otiam in bono siclum Evangelicorum confirmatus esse

liquid dignoscersetur. Et ideo 6. 0solutio an . 1601 torticul. XXV a XI praeinsorti se iam utro

essent contrarii, cum illa vangelicos ad solvendum cogit, hi autoni a solutione liberos pronunciant. Qua duo contraria ad invicem subsistere non possent. Itaque praedictis Articulis p. iaeta Sopponiens XXV sit X an. 164 por XXX an. 1 Tl non sublatis sed confirmatis existentibus, eorundem claro et cuivis conSpicuo tenori contra praeinsertam extra diaetalom resolutionem standum Eo ipso autem T. Dum sua Majestas Sacratiss. omnia ad articularem statum, vi dicti Articuli XXX proponenda clementissimo constituit, per h0 ea omnia por articulos c0nfirmato diaetaliter sancita non autem publice sancitis ot confirmatis contraria Sunt essectuanda benigne cuperet. Praeterea 8. Sive Plebant vangelicis Ministris per suos auditores factam stolao solutionem praetendunt, Sive dandam intercipiunt, utroque modo van-golicis injuriam inserunt, in illo enim casu Regnicolas duplici onsere gravant, in hoc media vivendi Ministris vangelicis adimunt. Undo nimuinistri vangelici honeste sustentabuntur, Si Solutionse Stolare quae tanquam Stipendia pro SuStentatione neceSSaria in remunerationem laboris Ministris Evangelicis praestanda a Plebanis non perantibus intercipiantur. Nam

9. Si vangulici auditores Ministris Evangelicis non Solvent, certum est boneficiis logalibus et sic modiis vivendi Ministros destitui portebit, si quidem in locis pro aedificatione emplorum excisis tanti non degeront vangeliei, qui sustentando vel uni Ministro sufficerent. Ut autem Ministri Evangelidi vivendi destituantur mediis id ipsum charitatis Christiana principio: Quod tibi n0n vis, alteri ne feceri S adverSaretur. 10. Constat et hoc quod Evangelici respectu X comitatuum, quoad Templa ecaSione Diaeta Sopron diplomaticam satisfactionem consecuti non fuerunt, sed cum Templis beneficia se reditus fixos Catholicis lo-banis relinquere debuerunt dura stola Evangelicis Ministris ab Auditoribus suis et bona merito relicta fuere ut in partes salarii Ministris Evangelicis cederent. 11. Quod vero resp0ctu libori Boligionis exerciti totum Regnum a ticular Articuli XXV 0ret jam in uncto primo remonStratum habetur. Hinc neque ex praetens ratione jurisdictionis spiritualis in Evangelicos

Plobanis Romano-Catholicis praetonsae solutione competerent. Quia vero Clerus eosdem extra suum ovile esse affirmat, ac si prae- tensa haec Hurisdictio in Evangelicos antecedenter quoque competiissol

160쪽

ac de facto competeret, legalis in negotio Religionis lib0rtas sex integro jam sublata exstitisset, et praetextum hujus urisdictionis. Omnes Leges in uncto seligionis conditae omnia item Sacra Dipl0mata hodie quoque tolli quirent se tollerentur. Quibus tamen mediantibus et Domini Plebant propter bonum Pacis, tranquillatemque Regni dictantibus Regni Articulis

vivere tenderentur. Itaque si 12 In ascianos et alios cum Catholicis unitos nec lege receptos Plebant locorum Iurisdictionem Spiritualem nec exercent, nec exercere possunt, eo magis in vangelico Legibus Regni receptos et per hoc non tantum vi eligionis suae, sed et Legum quoque beneficio a Iurisdictione eorundem Xomptos hujusmodi Iurisdictio per Plebanos et eorum in Spiritualibus superiores legaliter praetendi et exerceri non valeret.

Quapropter

13. Si contra vocationem se ossicium muneris ast0ralis esset Alienas tondere velle ove S praetensos quoque ab dVerSO Usus Sicut violentus et contra legem intentatus, ita ad publicam corruptelam et legum contraventionem pertineret Si enim item ut praetendi iur legalis foret usus, ex quoque noviSsima a parte en Cleri remonstrari deberet, qua neutiquam ut e praemiSSi appareret, remonstrata illegalitas praetensi usus per Se Viden et perSpicua est, cui cedere justitia legalis suaderet

14. Ubi autom in Civitatibus Evangelici ad commune aerarium contribuerent et exinde solutionem suam Plebant acciperent, Evangelicorum quoquo Ministri a pneficio tali excludi non oberent, si quidem sensu

Regulae uris secundum naturam SSet Ut quem commoda Seque rentur eundem sequantur et incommoda Prout et

15. Plurimis in Civitatibus ante et post Diaetam Sopron in usu hujus beneficii vangelici fuerunt ut in nonnullis civitatibus de praesenti quoque SSent.16. Nec propterea quod ab olim exstiterit fundus ex communi Evangelicis solvi non debere consequitur. Quia ad quod contribuerent Evaim gelici is fundus non amplius ut olim pure pro solo Catholico praetendi valeret, sic ubi ab lim in aliqua civitate Germani cives set incolae non fuissent, nunc Vero degerent et contribuerent, fundus ad quem contribuerent Germani, nonne etiam pro Germanico habendus oret, nisi ab iis beneficio Germanos excludere de justo et aequo cen Seretur. Hinc quoniam Domini Plebant Catholici ab Evangelicis nulla praestita opera multo minus per eosdem efflagitata, variis in supra scripto Gravamine generali expressimus et in speciebus uberius deductis actis

violontis, modis, quaSlibet SolutioneS, ac universos Stolare proventus tam in comitatibus, quam etiam plurimis civitatibus ex fisco seu conani uni civitatis aerario, ad quod Evangelici potiores c0ncurrunt, Se Sol OS X-

SEARCH

MENU NAVIGATION