장음표시 사용
251쪽
num imperii jus, quas regiones in Vallibus Iriae,
Macraeque fluminum , ex Caesariano quod1 jure is beneficio innata polliterent: Dux u. tinensium restitueretur in integrum, eique P terea pars daretur agri Mantuani, qu3 Mutinensi provinciae finitima est pertinet ad Padum; item ad eum, morte Ducis Gonsagae, Guar- distallensium regio perveniret inVitarentur Ueneti in societatem, oblata Mantua si forte grandi, atque o portuno praemio excitari possient: Hetruria a Francisco Lotharingio, qui accepta nuper Imperatoria in Germania dignitate tene-hatur, ad Carolum fratrem transferretur. His constitutis rebus, foedus fieret inter Italite Primcipes sanctum, aeternum; quo e foedere, O munibus consiliis armis, Mediolanensis arx, O-rumque Iutuitiorum, Mantua denique Xpugnaretur quae cujusque Principis pars ex foedere futura isset, ei statim assignaretur: Omnis ita demum ex Italia Transalpinorum dominatus in perpetuum tolleretur. Erant conditiones Hispanis pro re nata non incommodat , atque taliae potissimum perutiles, cui tandem suos agnoscere Principes , atque ab infinito Xterarum nationum metu respirare aliquando contingebat, magnumque merito sapientis consilii sui fruet in1 Sardiniae ex tulisset sed Hilpanorun, si vera tacere nolun1uς, cupidita tanto obstitit bono, fatumque nescio quod Italis, atque Hispanis ipsis infensum, Vertit ad extremum omnia Nam,
cum Sardiniae Regis mandata in Hispaniam pem ferenda curasset ex Gallise, eaque sibi literis sua manu scriptis non aliena ab aequitate id
252쪽
2IO De Besse inlisori ostendisset, frernere Hispania Rex, atque indignari oepit iis condicionibus cominodius multo aidinis Regi, qui orboniis partibus adder- si limus iit, quam nilippo contuli Bornoniorum Regum Filio, fratri, eaero. Itaque, summa
ad init celeritate Oscentu Duce a Xcurrere in Galliam iubet, qui Regem in intempeltiva pace deterreat; in qua si eum perstare videat, tum Hispanos non libenti quidem an a ad otium concordiam, ted descensuros tamen ,
suamque Victoriam Gallorum inicitia condonaturos dicar, sed ita, ut provinciis Pallippo X foedere attribuendis Laudis Pompeiae atque etiam inluper Alexandriae, Montisque errati oppida,
agrique accedant. Qua Hispanorum responsa cum magnam iaci. delperationem afferrent, Veritus est Sardini Rex, ne diutius agitata res Austriacis tandem suboleret, ipseque propterea ab iis relinqueretur, quos relinquere moliebatur ta-que , di millia statim pace cum intelligerent, non defore sibi Germanorum auxilia, qui in Ι- taliam descendere cum legionibus, jamque apprompinquare dicebantur, suspicatus fore id, quod accidit, ut ab Argensioni certior per literas faetus de pacis conditionibus mih bojus minus diligenter de bello cogitaret, Leutronium J XX subito tantractis cohortibus , ad recipiendam M istam Polnpeta proficisci jubet. Ieutronius primo impetu, cluperato ex citinere Tanari ponte, inaritate progressus est, ut adventus fui amant pene praecurreret. Perterritus Montalius, qui Haistae Pompriae cum ., ut diximus, cohortibus
Gallicis praeerat, nuncios ad Mali jiun mittit
253쪽
Liber Secundus. II alios, atque alios, qui petant, atque orent, ut sibi celeriter subveniat sese hostium, qui tanto superiores numero sint, sustinere impetum non posse Malibojus ad haec unum modo respondit: Nihil esse a Subalpinis hostile metuendum; ipsos de compositione agere, atque ad otium e gere uniVersos neque interim ullum Montatio 1ubsidium mittit. Quod nobis quidem nulla ratione factum a Malibojo videtur, propterea ciuod, quocumque esset animo Sardinis Rex,
defendenda fuerat arx, neque tam incertis rebus committendum, ut certum in periculum non minima exercitus pars Veniret Montalius ab hostibus circumventus, qui tormenta etiam ad Ppugnationem necelsaria raptim ad Vexerant, tribusque locis jam collocaverant , simul dissisus at citati militum tuorum S de subsidiis nequi quam efflagitatis desperans, portaS aperuit, abiectisque armis, se atque oppidum Leutronio dedit Malibojus captum prius oppidum sensit, quam sublidio posset, aut Vellet accurrere, quod erat tamen , deductis Casali, onte-calvoque praesidiis, facere conatus. At Hispanis tantus incidit terror, quod Omnia haec cum non sine comsilio facta est sibi persuasit sent, hostes thmebant,so iis dissidebant, ut, relidia Alexandringe arcis obsidione, quae fame jam coacta extrema, haud procul aberat a deditione, pedem confestim referre coeperint, eorumque receptus, proje tis sa cinis, atque impedimentis, consimilis fugae videretur. Quo facio, tam paucis diebus sese fortuna inclinavit, ut cohortium Gallicarum deditio
254쪽
21 et De Bello Italico ad Hastam Pompejam orboniorum in Italia s, licitati finem attulille videatur, eademque inbtium insequentium calamitatum.
257쪽
Commentariorum de Bello Italico LIBRI TERTIT
oe ibi essem Uoais, P. C, honori CP, libEraliterque tractatus, varis sum equidem 1fectus,
maximamque animo voluptatem, atquc uu tem-p0r moleθiam coepi. Nam o Cenisse ad homi/ic , qui in summa eueris nobilitate nihil
258쪽
11 6 Praefatio. do morum en uitate remitterent, perquam iucundum id batur oe corum ipsorum omisnum ebore adla, consitaque ita explicare nam rando, ut uiu haberetur ratio veritatis, erat fane moles, simum. Mamquam enim multa a Vobis acta osse fortiter, ac sapienter in illis Resipubi cae tenobris antea etiam intellexissem quam Gram visum humanitatem expertuS,H0uissectabor in neu multa it m a multis incul
cata fuisse mihi , quae Asdem illorum facto-
γΠm convellur omnino non poterant , addubi-iar quid m certe cogabant hominem in es his adhuc robus peregrinant m , vsh mssuterquς υ
γeri , re, si omnia dixisset, minus gratus, quaedam reticuissest, nimis obsequens id retur. Mus me dubitatio cum diu , multumque amreium, o follicitum habuisset , vicit tandem, qui vincero profecto debebat, amor veritati , cuius uidem 1 hi toria praesertim cou ribenda anta esse is obet, ut eam usi umquc patione Diu care flagitium, obruer autem lice- Ius etiam fit. Itaque osseverare possum si mis
scendas accessisse, ut as, s a virtute profesctae essent omnes libretis imo crabcrum s minus,
259쪽
esse ny illis proximo hoc Italico bello cogitatum, nil summo constio, nihil sussceptum, nisis e praeuianti nihil denique actum, iis vim
tute sngulari P atque omnia ita esse mota Ἀ-muibus, atque testata, it ea mihi scribenti magis interdum veniat in mentem Ureri, ne
propter ingenii mei tenuitatem imminuta ,
quam dubitares, nc propter beneυolentiae studium ampli cata esse videantur. Quamobrem gravis sma liberatus molestia, gaudro, P. C. , mgni ceque laetor, oblatum mihi Umpus, in quo grati animi me pietatem Mos Quinccretis
incorruptiidem historici nemo inderaret. Non
enim esse arbitror, aut tam iniustos, GENUEN- si V qui uorunt hostes ut urgeres calumniis G lint, quos Ery Curi sunt armis, aut tam insanos, qui uni invidi, ut vocaro audesant iudubium, quod exploratum omnibus, cortismum-ssus es. morum vero laborum s qui sunt obtrectatores, quos homine i unos, atquc in tosne summis quidem scriptoribus defuisse video,
accusent ii me licet ut rudem, ut ineles autom nihil enim impedio ut m uda Um ut m ntque infectum sudio partium iuro nunquam C r-t accusabimi , cum tibes; tatem in scribendo meam acerbius etiam , quam oport rct, reprehclusam ossa omnes sciant, ego enserim. Sed nullae sunt smultates, nulla praemia, n0λ DUS, Non m tus, qui possit consantum hominum, atquc in enuum a proposio deterrere neque in msi is orboniorum quod fuerim, quodque raci scierim contra Aufriuos, minus idcirco
260쪽
21 8 Praefati . licere ibi fum arbitratus νυν sthgndere Eorboniis, laudare in austriacis, quae r rubru-denda, quae laudanda videbantur. Non enim, cum scribimus , animum clivumus armatum
nut eamdem esse bellandi, o scribendi licentiam xistimamus. Nam militi. adet ersus opem ferocius sese erat, etiam laudi datur, cum si illario turpi simum, non 3Cam adversario males fi Ere, sed paulo scribesro cupidius. Maxime quidum vellem, ut mea qui DAzut,nnimo legerent eodum quo ego crips, ncquo in criptorem culpam conferrent, quam ipsius inent. Etenim dum nimis faUont, nimis γι- Sidoni, Entiri me, ac mal dicere dictitant, 1ion quod itast, sed quod ad libidinem non scripserim ipsorum, eorum us aut osse laudimuerim, alit amicos resprehctnderim. Qua in res non illi studium, aut libertat cam Coa Au- tint, sed stultitiam, atque insolentiam indicant
tuam is cum iidem me cupidum , iidem liberum dicant , est certe quod uspicer est sme in troquc moderatum . quid na , Ilibertatem quod attiuet, amnesquc immoderat exercui, quod arrogauit crat hominIS, Neque fregi ferυiliter, quod erat biodii, idque Atantis conatus sum, o mihi videor pertimuisse,