장음표시 사용
131쪽
ceptionem seminalem: primum vero salsum; quia supra ostendi ex D. Bonaventura , illam quaestionem tempore D. Thomae agitatam, licet a paucis: Anfuerit sanctificata in rustanti infusi nis animae, ergo fuit Opinio illa tempore S. Thomae inventa. Forte voluit Ca etanus insinuare, quod iIla quaestio de opinio quia Paucis nota, latucrit D. Thomam; hoc fateor mihi credita di ficile , sed quod noluerit de illa tractare in terminis, hoc mihi solet saepius in mentem venire, cum lego, quae de sanctificati ne scripsit; & nusquam reperio hu)us quaestionis directam mei tionem. Verum quidem est, quod In scripto Pruno in Magistruin Sententia: dicat S. Doctor et Adsecundam quasionem di-eendum , quod sanct catis B. Virginis non potuit esse deerateν ante infusionem animae, quid gratia capax nondum erat, sed nec etiam meso instanti infusionis , ut scilicet per gratiam tunc sibi infusam eo 'eoaretur ue culpam originalem incurreret. Item in secundo Scriapto ad Annibalcum simi lia et Ad hoc dicendum quod H. Virgo nectante Conceptionem, nec in Conceptione ante anima infusionem sanct sicata fuit, quia proprium subiectum varia sanctificant f est anima, nee in ipso instanti infusionis animae, quidsic non contraxisset origis D, sicut nee Christus. σc. ita in Editione Antve lana Anni 61 xo cura Patris F. Cosmae de Morelles. Alibi non lego de instanti infusiolis animae. Sed quia mihi non persuadeo quod Caietanus tam celebris Thomilia, culus Commentaria digni censentur. ut cum ipsis D. Thomae operibus inprimantur, non legerit Do Thomae Scriptum in Magistrum Sententiarum, sive primum, siave secundum ad Annibaldum; aut praedicta verba non adverterit r non possum mihi etiam persuadere quod praedicta verba rsed nec etiam in ipso instanti infusionis anima σc. e s tempore in Divo Thoma reperta sint, adeoq; suspicor ab aliquo recenti rum addita,&intrusa: di certe, si tune reperiebantur; a Caietano pro genuinis non agnita. Dixi intrusa, I. quia nullam
revera connexionem habent cum praecedentibus, nec enim movebat D. Thomas quaestionem secundam de ipso instanti ins sonis animae, scd ouaerebat solum an fuerit sanctificata ante animationem. Aci hanc quaestionem satis fuerat respondere non misse sanctificatam ante animationem, quia nonuum era capax subicctum gratiae: Superflua ergo est illa responsio sed nec etiam in ipso instanti infusionis ἰ ergo intrusa ab aliquo, qui videns. quod D. Thomas nullibi expresse negasset Conceptionem Immaculatam in instanti infusioni, animae,voluit per tale assiune -
132쪽
tum suae opinioni patrocinium quaerere. 2. Cur non etiam in
sentina D. Thoinas addit sed nec etiam in ipso instanti infusionis, fisumma compendium cst scripti in Magistrum Sententiarum, &ut volunt oppositae Sententiae sectatores, ultimum opus Divi Thomae λ Certe in summa easdem quaestiones proponit, quas in Sententi)s, & iisdem utitur argumentis ad probanda sua asserta, cur ergo non etiam adiungitsed nec etiam in ipso instanti infusi vise Credo ego Caietano, quod opinio illa media . fueris sanctificata in instant ι infusionis mimae, suerit tunc inopinabilis, non
simpliciter sed respectu scholae D. Thomae r dico respectu sch lae, quia non dubito quin S. Doctor de hac quaestione sciverit,
sed noluerit eam docere: ne si affirmet novitatis argueretur; si negaret, DEI parae maculam inureret. Ac consequenter in sero illud additamentum in Sentent ijs ab aliquo piae Sententiae o re confictum, & locum S. Thomae utrumq; adulteratum. Quia tamen sentio, quod etiam prout adulteratus uterq; ille locus, piae Sententiae non contradicat, nil infla ostendam; coniecti rae meae modo allatae tantum tribuo, ut si locum illum admittam, Caietanum ab eius ignoratione excusare non Possim.
IV. Tertium, quod observo est locus D. Thomae ex 2. 2. D. rho. huc applicabilis. Docet ibi S. Thomas, innocentiam eine ma- ais 1 οὐ ius Privilegium, & donum; quam sit remissio peccati; quaesivit his , .
enim in titulo articuli: Utrum magis teucatur ad gratias rcddeum Locus 1 idas DEO innocens, qu m poenitens e climq; attulisset argumenta vpro affirmativa : Quanto enim aliquis maius dontim E DEO percopit, tanto magis ad Pratiarum actiones tenetur: scd majus est donum innocentia, quam iustitia restitutae, ergo Oc. respondet cum distiniactione : Dicendum quod actio gratiarum in accipiente respicitIratia am dantis Oc. dupliciter potest esse ex parte dantis maior gratia. Vno modo, ex quantitate datι, O hoc modo innocens tenetur ad maiores gratinu actiones;quia maius donu ei datur d DEO, magis contin'a- tr coeteris paribus, absolute loque ndo. Alio modo potes dici maior gratia , quid magis datur iratis : σ secundisin hoc magis tcnetur ad Probans ratiarum actiones paenitens, quom innocens. m. Supponit hic 36.
ergo D. Thomas, quod possibile ultem sit, imo sorte quod de-
facto collatum sit alicui Sanctorum Innocentiae donum, ergo ex eius principijs rccte inferri potest B. Vir ini collatum donum, Innocentiae, ut nullius indiguerit re missone peccati. Pr hatur illatio ; quia prae omnibus alios M. maiora privilegia colla. ta sunt Virgini, crgo prae onatibus alios Innocentia; crco maJor R Inia
133쪽
Innocentia quam ulli alteri Sanctorunt, ergo praeservatio ab mriginali , citin haec sit maxima Innocentia. Hoc videtur adve Scotus in tiise Scotus, qui idem quaesitum pertractans, inquit: Simpliciter
A. d. 1 1 .f. maius beneficium divinum G, conservare innocentiam, quam conc
I. A, de flere post precatum paenitentiam. Vnde maius beneficium contulit tertio. DE Us Matri sua, qaam Magdalena et quid singularas gloria, re omnatus est in Beatis nunquam cecidisse in peccatum. Nequis vero as- . serat tam Scotum quam D. Thomam loqui de Innocentia respe-' ctu personalium solummodo peccatorum , ecce tibi Caietani
calet. in ad citatum D. Thomae locum observationem: Nen enim apparet a. a. q. ratio, quare ιustitia ut quatuor v. g. data utriquesciticet innocenti, σI-. a. a. poenitenti; fumaιus beneficium quia data demerenti ; quam quid data ad praeservandum , ne demereatur: hac enim conditio videtur magis beneficium animum concedentis ostendere. In euius signum diacimus, quod maius beneflciam concessum fuit Beata Virgini, si pra- servata est ab originali , quam si mAndata est ab ,sio. Haec Caietanus in Dubio tertio,quod sibimet opposuerat, ad quod paulo
post respondet: Donam innocentia non issolute , sed relatum ad eum, cui datur , dieituae excedi d dono paenitentia ; non absolute, sed relato ad maia meritum de DEO, eui datur : σ hoe est verum. Nec
obstat exemplum de praeseruatione R. 6mnis, tum quid persona illa, eui donum praefervationis concessum secundum aliquos fuit, erat o noxia peccato ex vi carnis sua per propagationem immediaes genia 3am, ct consequenter donum tale ν fuit etiam redemptisum, oe liberativum Persona. Ac per hoc ex conditione miserabili persona do- Ym iEad redditur maius, quἀm in se sit. Non sic autem in dinoeentia accidit, ubi persona non supponitur obnstria ρeccato, quamvis potens peccare: tum quid casu illo diceretur, quod B. Vir o accepisset m ius benescium secundum quantitatem beneficis, , sed non maius sibi, ita quod mandata d peccato recepit maius sibi, praeservata autε rec
piser maius non sibi sed absolutὸ, ct iceo fui fel melior, dignior, σmagis dites a d DEO. Haec Caietanus, ubi non disputo an satis. faciat dubio, solum id adverto, quod ex mente S. Thomae iuxta Caietani expositionem Innocentia sit , quando persona nullo est infecta peccato, licet possit peccare,aaeoq; idem quod pra servatio ab omni non solum personali actuali, sed etiam ab ipso Originali peccato. Et quia talem Innocentiam D. Thomas d facto dari, &saltem possibilem supponit; aliunde etiam DEDi parae tribuit maiora gratia ρ νutata, quam alios Sanctis, cons quens videtur quod tacite insinuet donum quoq; talis Innoce
134쪽
tiae collatum D EIparae. Et nisi hanc tacitam S. Doctoris mentem Caietanus advertisset, vix posuisset ad priviatum locum tale dubium de praeservatione B. Virginis. Qui etiam in hoc piae adfavit sententiae, quod fassus sit DEIparant suisse meliorem, c-gniorem, ct magis dilectam a DEO , si praeservata fuit , quam si mundata ab originali. et cum ergo haec praedicata DEIpara: in superlativo conveniant, videtur ipse quoq; Caietanus hoc loco magis propendere in piam, quam in oppostam sententiam. V. Seo uitur porro ibidem ubi D. Thomas ait : Ad a. diaeendum quod Augustinus loquitur fecundum legem communem , secundum quam per Sacramenta non regenerantur aliqui nisi prius nati: sed DEUS huic legi potentiam suam non alligavrt, quin aliquibus ex Privilegio Iratiam suam conferre possit antequam nascantur ex utero. Ex hoc Ioco formo argumentum secundum principia Divi Thomae pro Immaculata Conceptione. Secundum legem communem peccatum originale trabitur ex origine, in quantum peream communicatur humana natura, quam proprie respicis pcccatum
originale, quod quidem sit , quando proles concepta animatur: sed DEUS legi communi potentiam suam non alligavit, quin praetcrillam alicui ex privilegio gratiam suam conferre possit , cino non obstante, quod sit jex communis, ut proles concepta contrahat originale peccatum, quando animatur ; potest DEUS alicui individuo gratiam suam ex Privilegio conferre, & impe-ssire contractionem peccati ori inalis. Ergo recte deducitur ex principi)s D. Thomae Beatam Virginem potuisse praeservari ab originali in sua animationet. Ulteritis vero id etiam DEVM fecisse probatur ex i)sdem principiis: quia si DEUS dispensavit cum B. Virgine in lege communi, ut esset sancta priusquam generaretur ex utero, non est ratio negandi quod cispensaverit in lege conuini ne cotraheret Originale cum generaretur in utero. probo conseq. ideo in priori lege dispensavit, quia futura crat Mater Filis, & rationabiliter creditur quod illa, quae genuit unige υ- tum a Patre plenum gratiae ct Veritatis , prae omnibus alijs maiora privilegia gratia acceperit. Sed haec ratio tam militat pro privilegio in una lege quam in altera, ergo. Observo insuper; cum Divus Thomas loquatur de B. Virgine nondum nata, sed in matris ulcro animata, & dicat in plurali mriora privilegia ; quod insinuet illam non solum accepisse privilegium sanctae Nativitatis, sed etiam sanctae Conceptionis formalis seu animationis,
quia non videtur pro illo statu aliud privilegium de quo hic D. I homas quaestionem habeat, assignabile. R a 'ti. XVI.
135쪽
D. Thomas docuit B. Virginem sine labe
Originali Conceptam, Ex eodem Tomo X II. operum.
V Igesimus sextus locus est ibidem articulo 2.in quo D
ctor Angelicus quaestionem movet Utri m B. Virgo fumrit Dissicata ante animationem r & allatis pro asti maliva parte argumentis, negat: Contrd est, quod ea, qua fuerum in veteri testamen:ο sunt figura novi, secundum illud r. ad Corintho Io. Omuia in figura contingebant illis : sed per sanctificationem tabernaculi, de qua dicitur in Psal. 4s. sanctim it tabernaculum suum altissimus : videtur significari sanctificatio Matris DEI, quae t bernaculum DEI dicitur, secuisum illud Ps 18. In Sole posuit e bernaculum suum. De tabernaculo autem dicitur Exodi ultimo. Post tuam cuncta perfecta Dut, operuit nubes tabernaculum tessiam nil, ct gloria Domini implevit illud e ergo etiam B. virgo non fuit suastilicata nisi postquam cunct et eius perfecta sunt, scilicet σ corpus er anima. Egregu plane sensus ex quibus deduci potest, quod D. Thomas asseruerit Innocentiam originalem DE Uarae. Age. quia plura hic sunt, singula seor sim expendamus. I. Ea qua fuerunt ιn veteri restamento, sunt figura novir a qui in veteri testamento suerunt Paradisi pIantatio, Arca Noe , Rubus ardens incombustus, Virga Aaron, Thronus Salomonis. Columna nubis dcc. quae ad mentem SS. Patrum libro I. Operis Immaculatae Conceptioni adaeramus, ergo S. Thomas tacite ser illam universalem, etiam his figuris suos tibii. a. Mater iEI tabern iculum DεI dicitur secundum D. Thomam, sed tabe naculum DEI nullis debet esse sordibus inquinatum, ergo M ter DEI nullis debet esse sordibus inquinata, ergo neq; peccato originali unquam insecta. 3. In Sole posuit tabernaculum I um DE VA crgo alienum est ab omni umbra peccati etiam oria
136쪽
stinatis hoc tabernaculum. q. Sanctificavit tabemacu m suum altissimus quando sanctificavit e utiq, cum praepararet, & se maret illuci, ergo sanctificavit B. Uirginem in iplo instanti aniamationis, ut esset tam sanctum tabernaculum, quim decebat esse pro inhabitante DEO. s. Non dicit D. Thomas neqἔscriptura: Postquam cuncta persecta sunt sanctificavit taberna--lum; sed poliquim cuncta perfecta sunt operuit nubes t bernaculum, & gloria Domini implavit illud: quid si melius per operimentum nubis, & gloriam Domini tabernaculum implentem intelligatur Incarnatio Fili, DEI figurata , cuin dicat angelus et Virtus altissimi obumbrabit tibi Z quo posito debebie Inesupponi sanctificatio tabernaculi, & subintellisi in illis veris p stquam cuncta perfecta sunt , ita ut ad perfectionem tabem naculi ipsa quoque sanctificatio pertineat. Et certe ita accipi debere suadent locutiones Patrum , de quibus late disserimus libro I. & illud Angeli ad Virginem: Uirtus altissimi obumbrahit tibi. Lucae a. unde; Infero: ergo dum perficeretur tabe
naculum DEI B. Uirgo, sanctificata est, sed persectio ejus fuit in
Conjunctione animae cum corpore, in infusione & creatione animae, ergo tunc sancta fuit B. Uirgo. 6. Videtur hocipsum inmiauare D. Thomas, cum ait: ergo etiam B. Virgo non fuit sanctifieata, nisi postquam cuncta eius perfecta sunt , sciiticet oe corpus, evanuma. austrahendo ab omni differentia temporis supponit pro eo, quod est maxim8 favorabile DEIparae, ergo postarius natura non posterius tempore sanctificata est, quam corpus, & antima periscta. I. Praeterea cum non addat D. Thomas postqvnna anima corpori unita, sed solum postquam persecta corpus, de anima; vsdetur contradistinguere duo naturae instantia; unum, quo anima creatur, alterum, quo unitur corpori, quia prius iii, telligitur esse, quam esse unita, di sic, postquam est anima cre ea, in altero naturae instanti est unita, & in tertio sanctificatata, et totum tamen hoc persectum est in primo instanti temporis. Quod autem D. Thomas agnoverit naec naturae instantia, seu Prius & posterius naturῖ, cuin alibi saepius de hoc agamus, placet ipsa eius verba relaree: Nam in Disputatis Quae itionibus,ubi agit Quaest. Unica de anima clare ait: Nam quod in Gem dicitur: Formavit DEo bomnem de limo terra, praecedit tempore hoc quod sequitur : Et inspiravit in faciem eius spiraculum vita : sed Ordine naturae tantum. Hinc sequitur , quod ubi D. Thomas
abstraheudo a differentis temporis loquatur a. inter
137쪽
pretandus sion partem favorabiliorem. Et quia sic ubiq; fere de materia Conceptionis loquitur, afferens post animationem sanctificatam, cum aliunde constet cum sulite honoris Mariani Zelatorem, intelligendus est post natura non post tempore, quia hoc est favorabilius honori DEIparae. II. Uigesimus septimus locus ex eodem sumitur articuloν ubi ait S. Doctor: Cum sola creatura rationalis sit susceptiνa culpae,
ante infusionem anima rationalis proles csvc ta, non est culpae obnoxia. Etsic quocunque modo ante animationem Γ. virgo sanctificata fuisset, nunquam incurr4l. t maculam originalis culpae, ita noOn-'d guiset redemptione, o salute, qua es per Christum. e. Vnde relinquitur quod sanctificatio P. V irginis fuerit post eius animatio-nem. In hoc textu recurrunt ea , quae fuera dicta non semel; quod scilicet D. Thomas consulto praetermittat quaestionem de instati infusionis animae & solum quaerat,de sanctiticatione ante animationem,& de sanctificatione post animationem; praesci dedo ab illa media; ne vel sequedo comunem sui temporis Sententia deflectat etia in minus piam, vel adstruedo pia novitatis
arguatur, cum nondum constaret de sensu Ecclesiae Romanae. Mobtervo quod dicat S. Doctor prolem ante animae infusionem non esse culpae obnoxiam, id est debitricem: hanc enim vim habet vox illa obnoxius, ut supra notavi, ergo supponit quod in . animatione sit culpae obnoxia , id est habeat debitum contra hendi culpam, ergo verba illa: nunquam incurrisset maculam oriaginalis culpae, nostiant intelligi tam de peccato originali contracto , quam ce solo debito id contrahendi : quod si ita se habet, rat1onabile est, quod D. Thomas potius pro pia opinione , N in favorem DEIparae , quam pro opposita explicari debeat. 3. Observo id ipsum cx medio , quo D. Thomas suam asserti nem probat: non indiguisset redemptione , ct salute, quae es per christum. Ad hoc ut Christus dicatur Salvator, & Redemptor suae Matris , suffcit si Mater e)us aliquando habuit dcbitum, vel obnoxietatem ad peccatum originale,ut Caietanus ad liqpc Io- cum concedit , imo praeservatio a culpa est persectissimus redemptionis modus. ergo quando dicit S. Thomas, quod B.Uirgo incurrerit maculam peccati originalis , intelligendus ea quoad debitum, non quoad ipsam culpam: atq; adeo hoc loco plurimum favet D. Thomas piae sententiae. III. Uicesimus octavus locus ibidem sequitur : d a. diacendum, quod β nunquam cuma B. Virginisfuisset contagio originalis peccati
138쪽
peccati inquinua, hoc derogaret dignitati Christi, secundum quam essuniversalis omnium Salvator. Et ideosub Christo , qui salvari non inriguit, tanquam universam Salvator, maxima fuit Beata v irginis puritas. Secundum ea, quae paulo ante dixi, locus ille hunc do Probatiabet habere sensum: Si anima B. Virginis neque suisset originali s. peccato infecta, neq; debitum contraxisset; hoc derogaret diagnitati Christi; quidquid sit de veritate sequelae , saltem sensus
iste non praeJudicat piae sententiae, quin potius favet. Advertit. hunc sensum ex verbis D. Thomae elici debere ipse Caietanus a calati ei unde ait: Indigere salvari a peccato, est liberari d peccato, quod ha- bet vel haberet: oportet enim ot quod habeat peccatum, vel quod fit in procincta, seu periculo babendi peccatum , quisquis eget alvaraὰ peccato. ergo ex mente S. Thomae prout illum Caletanus e
plicat , ad hoc ut Christus sit Redemptor B. Virginis non erat necesse, ut contraheret actu B. Uimo peccatum originale, sed satis erat, ut haberet debitum, id est ut contractura fuisset nisi praeventione gratiae liberaretur ἰ vel praeservaretur a culpae . Non respicio ad sanctificationem foetus de qua Caietanus, sed ex principi)s ipsius arguo pro sanctificatione an instanti infusi nis animae, quo eodem initanti potuit B. Virgo habere debitum contrahendi peccatum originale, & tamen ex privilegio id non contrahere, sive jam illuci debitum statim cesset, ut vult Soareae, sive permaneat simul cum gratia toto vitae decursu , ut docet Diin. a. VasqueZ, de quo alibi. a. Eruo hunc sensum eundem S. Thomae sect.
verbis immediate sequentibus: Et ideo sub Christo, qui sal xi vas .
non indiguit, c. maxima fuit B. Virginis puritas. Si maxima I Disp. t tergo B. Virgo non contrahit originale peccatum, sed solum de- c. s. misitum habuit contrahendi. Christus nec contraxit peccatum a. p. originale qnoad culpam, nec quoad debitum, propterea dicit Probatis S. Thorius: christus nullo modo contraxιt originale dicendo: nuia lomodo supponit plures modos contrahendi B. Virgo vero comtraxit quoad debitum, vel habuit solum debitum; & non ipsum Ccatum. Ratio est clara; quia maxima puritas est sub Chrio, inter quam & puritatem Cnristi nulla datur media; sed si B.
Virgo contraxisset ipsum peccatum originale daretur alia puriatas media , quae esset ma)or puritate B. Virginis, & tamen esset sub Christomimirum contranentis solum denitum & non ipsiua PecCatum, ergo ut vera sit propositio D. Thomae: B. Virginis puritas fuit maxima sub Christo B. Uirgo non contraxit peccatum Griginale ,sed solum dubitum illius et ergo ne dicamus u.
139쪽
Thomam pugnantia asseruisse, dicendum est, quod hic fit e
nuimus sensus ipsius verborum. Firmare licet hunc locum verbis Ioannis a S. Thoma, qui docens, quod S. Thomas nullibi fuerit contrarius piae sententiae, ait: Hoc autem evidens fiet ex 'selocis D. Tbomae, ubi ex profosso hanc quaestionem tractat, in quibus
ridebimus eam agnovisse etiam praefervatινam redemtioncm. OG.
in i a vero persona producta requirit solum Pel debitum, vel pece tum, ut dicatur redimi, vel liberari; non vero solum peccatum.
IV. Vigesimus nonus locus ibidem statim sequitur, ubi diacit S. Doctor: IIoc signatur Iob. I. ubi de nocte originalis peccati dicitur : Exsoectet lucem, oe non videat, nec ortum surgentis auroraeo
spectet scilicet culpa originalis, lucem scilicet Christum: σ non ν deat, scilicet contaminatum: nec ortim surgentis aurorae, scilicer sol as Conceptionis B. Virginis, de qua dici potest: In via peccatorum non stetit, o in Cathedra pestilentia non sedilia Ita locum hunc citat Perurainus & ita eum ab antiquis citari asserit: in recentioribus tamen editionibus aliter legitur: Exspectet lucem, id est C. stum, oe non videat quid nihil inquinatum incurrit in illam, ut diacitur Sap. 7. nec ortum surgentis aurora, id est B. vi ginis, qua is Do ortu a peccato originali fuit immunis. Addit PeruχEinus in quibusdam exemplaribus etiam reperiri pro illis verbis insuo oriatu, in sua Nativitate. Unde constat locum esse depravatum, de uti supra ostendi ex eodem PeruZZino, forte totus hic articulus secundus quaest. 27. corruptus est. Coeterum legendum esse Probaris vel e insuo ortu, vel et infra Conceptione clarum est ex alibi dictis II. a S. Thomae non enim docet S. Thomas B. Uirginem Sanctific tam in Nativitate sua, sed ante Nativitatem; quia hoc non si
isset ipeciale Privilegium in ipsa Nativitate sanctificari. Quo
posito sive legatur ortus sive Conceptio, instans animationis intellige debet , cum non sit nisi duplex ortus alter in utero, id in Conceptio, alter ex utero, id est Nativitas, & cum non I quatur de ortu ex utero, dicendum est eum loqui de ortu in i tero. & quia asserit quod nox peccati Originalis nec solem, neci auroram sit visura, asserit sub hac similituditie carere originali tam B. Virginem quam Christum, cum ea tamen disserentia ,
quam prius insinuavit, & hic repetit, quod puritas B. Virgininsit sub Christo maxima, sicut claritas aurorae post Solis claritatem. hoc enim similitudo asinmpta secum affert. Cui addi posset : quod sicuti, nisi Sol claritate sua noctem dispelleret, etiam
aurora ab e)us caligine iusiceretur , sic nisi Christus mwaramin
140쪽
is ipso suae Conceptionis ortu custodiret, & redimeret, ipsa peccato originali commacularetur. Et sicuti Sol noctem fugat eodem instanti, quo aurora exoritur, ita ut aurora nihil de nocte participet, ita Christus eo instanti, quo MARI A concipiatur eam illuminat, & fugat tenebras originalis peccati, ut eam nihil ex his tenebris contingat. &GL XUII.
D. Thomas docuit B. Virginem sine Iabeoriginali Conceptam. Ex eodem Tomo XII. Operum.
A Ttingimus tandem argumentorum copiosam segetem
pro Immaculata Conceptione. Articulus q. quae-ltionis a7. in I. p. agit ce praeservatione B. Virginis a peccatis actualibus,pro qua quidquid S. Doctor adducit, facit etiam pro immaculata Conceptione, ut plane putem eum hoc loco fundamenta iecisse piae opinioni stabiliendae, quam certas ob causas noluit expresse docere: hoc inquam loco fundamenta iecit, quia supponebat successores tam perspicacis ingenij fore, & desumpturos argumentum a paritate; propterea totus articulus ita conformatus est, ut si solum titulo verbum addas,& quaeras: Virum ita Sanctificata fuerit B. Virgo in utero Matris, ut nullum unquam peccatum etiam originale contraheret facile totum articulum applicueris ad praeservationem tam peccati originalis, quam aliorum personalium. Vnde priusquam ad ipsis fundamenta discutienda veniam Observo aliquas locutiones. I. Dicit S. Doctor Videtur quod per sanctificationem in utero non fuerit BeataYιτο nasemata ab omni peccato actuali. Peccatum actuale tam dicitur originale actu contractum, quam alia personalia: & quia simpliciter quaerit an per sanctificationem in utero non determinando tempus sanctificationis fuerit praeservata, intelligi potest praeservatio a primo instanti animationis inclusive,utprimum scilicet gratiae casax fuit. 2. Inar umento secundo concludit plane ad propositum: ergo Be