장음표시 사용
141쪽
ta Yizo v n fuit prasmata immunis ab omni peccato, dicendo virm versaliter ab omni peccato, inclusit tam peccatum originale, quam alia personalia; &insinuavit se de utrisq; Ioqui. 3. Iatertio si ni ii ter argumento quod stoi obijcit concludit: ergo Ba Virgo non fuit pr eryata im nugus ab omni peccato. q. In Oppos tum adducit locnm D. Augustiui, ex quo communiter pla Sc tentia stabiliri solet: De Sancta Virgine MARIA propter bonorem Christi nullam prorsus, eum de peccatis agitur habere volo quattio nem c. S. expendendo rationes nulla est, quae non solide probet Immaculatam Conceptionem. Quis iratur aliud sibis3ersuadeat, quam quod D.Thomas hoc loco sub alio iuulo u uerit defendere Innocentiam originalem DEIparae 8 quin Aipse titulus tam uoiversalis est, ut comprehendat etiam quatitiaonem de peccato Originali: ut taceam nome praeservationis. toties hic repetam. Sed accedamus ad subitauiaam. IL Locus igitur Trigesimus eth dicto art. q. in quo ait D. Thomas: Dicendumquθd illos, quos DEUS ad aliquid elegit, ιζὰ praeparat oe disponit, ut ad id ad quod elguntur, inveni tur Idon ei, fecu3davi illud a. ad Cor. 3. Idoneos nos secit ministros novi testa tiaren. ι. Beata autem Uιrgo fuit electa ivinitus, ut esset Mater DEI, tho non est dubitorum , qu)d DE US ρer suam gratiam eam ad hoc ιdoueam reddidit, secundum qu04 A gelus ad eam dιcis: Inve nrdi gratiam apud DE L M, ecce concipies σα 2Von autem fuisset id n a M iter DEI , si peceaset aliquando. m. & postquam attu- Iisset . rationes, concludit: Ideo fatendum est, quod L. Yιrgo nuialum aci.ι ale peccatum commisit, nec mortale, nec veniale, ut sic tu ea impleatur quod dicitur Cant. q. Tota pulchra es amica mea, o ma .
erua non est in te. Omnia haec prociant immunitatem ab originali peccato, in B. Virgine. Unde arguo I. B. Virgo fuit electa divinitus ab initio viarum Domini, ut esset Mater DEI, ergo i .lis suit clecta, qualem decebat ut esset idonea Mater DEI: sea non suisset idonea Mater DEI, si aliquando peccassiet sive personaliter, silve Originaliter, ergo nunquam peccavit. Probo cΟ seq. si peccasset aliquando peccato personali veniali, non fuissed idonea Mater DEI secundum expressam S. Thomae; ergo si pe casset aliquando peccato originali actualiter, id est actu coi tr,x .sset originale, multo minus fuisset idonea Mater DEL e go. Probo hanc minorem primo peccatum originale actu coi irpetum est gravius peccato veniali personali, ergo si B. U. cundum D. Thomam venialiter peccando non fuisset idonea Mater
142쪽
ilater DEI ; multo minus stiasset idonea Mater DEI Pecc tum originale actu contrahendo. Antec. probatur: simit se habet poena ad poenam, ita se habet culpa ad culpam. Ex gr vitate quippe poenae colligitur atrocitas delicti L. reliciendum.
sura delicti erit oe plagarum modus : sed poena illa, quae correspondet peccato originali, gravior est quam poena quae correspondet peccato veniali, ergo arguitive peccatum originale gravius est quam veniale. conseq. est in forma; minor patet, quia poena Peccati originalis est aeterna, ut definiunt Concilia; peccati vero venialis poena est solum temporalis. Probo secundo superiorem consequentiam. Maior turpitudo, & deformi tas reperitur in persona, quae contrahit actu peccatum originale, quam sit in persona, quae contrahit solum veniale, ergo si B Virgo actu contraxisset originale, maiorem habuisset turpitudinem, & deformitatem, qu 3m ii contraxisset veniale; ergo multo minus fuisset idonea Mater DEI. Antecedens prob. tanta est deformitas in privativo, quanta bonitas vel pulchria ludo in positivo, cuius peccatum est privatio; sed peccatum originale est privatio iustitiae originalis, gratiae gratum faciei tis, amicitiae DEI, &c. veniale vero est solum privatio alicuius actuat is nitoris ani mae, in quantum impedit actus virtutum, &potest stare cum gratia, cum amicitia DEI&c. ergo maior est deformitas in peccato originali, quam in ueniali. Probo M.
eandem consequentiam ex D. Thoma. peccatum originale relinquit maculam in anima, ut constat ex t epe dictis; peccatum uero ueniale non relinquit maculam in anima, ut dicit S. Th mas I ergo maiorem turpitudinem causat in anima peccatum originale, quam ueniale ; ergo si B. Virgo contraxisset actu peccatum Originale, maiorem habuisset turpitudinem, & deformitatem, quam contrahendo ueniale, ergo multo minus fuisset idonea Mater DEI. Plura argumenta, quae ex electioine B. Virginis in Matrem petuntur, uidere est libro I. Operis, hic so lum de mente D. Thomae quaestio est, quam ex modo dictis facile est diuinare. III. Porro asserti prima ratio est, quam ponit D. Thomas: cyid honor parensum re iuxtat in struem, secundum illud Pro . II. Gloria filiorum patres eorum, undes σ ρerje oppositum ignominia matris adsilium redundasset: Maneamus in comparario ne peccati originalis cum ueniali, siquidem D. Thomas in hoc articulis de S a pecca
143쪽
peccato non tantum mortali, sed & veniali expresse Ioquitur 'euidenter patebit, quod tacite uoluerit haec potius de originali intellecta. Unde sic arguo. Si B. Virgo peccasset uenialiter, ignominia matris ad filium redundasset, ergo multo magis si actu contraxisset Originale, ignominia matris ad filium reaundasset. Probo consequentiam: Peccatum originale est natura sui tradiuusiuum dedecoris, & ignominiae paternae, & maternae in prolem, peccatum uero personale ueniale idem sentiendum de mortali non est taliter transfusiuum dedecoris, ut per se constat, ergo si secundum D. Thomam B. Uirgo non foret ido nea Mater D Et peccando uenialiter, multo minus foret idonea
Mater DEI peccando originaliter. Et quod si D. Thomas hic respexillat ad D. Hieronymi dictum: et dubium est de Matre D -ιni, quin talis debuerit ese qua non posset argui de peccato, quia fuisset ad opprobrium Fili, D. Hier. Ep. ad Eust. Iv. Altera ratio D. Tnomae est: quia sngularem innit
tem habuit ad Christum, qui ab ea carnem accepit. Dicitur autem a. ad Cor. 6. conventio Chrisi ad Belial e Egregium argumentum p Christiis ab ea carnem accepit, ergo debuit esse Pro sus immaculata, & immunis ab omni peccato. Sic argumentati su ni M. Patres: Visa est MARIAS, ac Christi caro; Vnus Spiritus, una charitas et unitas divisionem non recipit ; nec secatur in partes, Et licet ex duobus factu sit unum, illud tamen ultra scindi non potest, atq; adeo Fili, gloriam cum Matre, non tam communem iudies quam eandem. Similia plura produco libro I. Op. Inter filium& matrem est quaedam non tam unio, quam unitas, & Identitas. Cum Hlijs, inquitCicero, vivi bona nostra partιmur; quia pro eadem persona habeatur. Et in causis: eadem est Fιli' ac 'Patris vox leg. fin. c. Impub. Vnum etiam corpus, σ una caro S. & vero de inut1l.
stipui. Imo Fili d parentibus sunt veluti alteri ipsi inseparati . Quodsi ita: debet este similitudo inter Matrem Christi & Christitin, tanta quanta esse potest; quia ipse utpote aeterna, & summa Sapientia non eliget e duobus id, quod deterius est; sed non foret similitudo inter Matrem Christi, & Christum; si Mater subisceretur alicui Peccato etiam Originali, cum non sit impossibile habere Matrem immunem ab originali, ergo ut sit inter Matrem Christi, & Christum tanta similitudo: quanta est possibilis, debet Mater Christi esse immunis ab originali: Σ. Deinde, quae conventio Christi ad Belial p Peccatum originale constituit sub potestate Belial, ergo non erat conveniens, ut Fblius
144쪽
LIBER III. CAPUT m. s. II in 1ius DEI eligeret sibi Matrem, quae esset serva Belial sed fuisset serva Beuat, si Peccatum originale actu contraxisset, ergo. 3. peccatum veniale non constituit sub potestate Belial, du tamen tolleret a B. Virgine idoneitatem Matris DEI, ergo multo magis tolleret hanc idoneitatem peccatum originale, quod constituit sub potestate Belial ; sive ut loquitur Tridentinum: Sub eius potestate, qui mortis deinde habuit imperium, hoc est Diab ιi. Certe, ut omnes aliae rationes deessent haec una deberet sitfficere ad evincendum, quod DEIpara nunquam actu con. traxerit peccatum originale. Vt Mater vitae seruiat authori mortis e Domina muncti subiecta fuerit hosti humani generis pQuis Regum uilissimi sui mancipio seruam, uxorem sibi optaret, Ae filium ex ea nasci uellet pV. Tertia ratio D. Thomae est et Quid singulari modo DEI FLlius, qui est DEI SVienna in i a habitavit, non solum in anima, sed
etiam in Viero. Dicitur autem Sap. I. In malevolam animam n
antroibit Sapientia, nec habitabit in corpore subdito peccatis. Vis atagumenti in eo est: Domum DEI, in qua erat habitaturus Fili, vs DEI docebat Sanctitudo, & perfectissima mundities; & quia Filius DEI in Virgine habitaturus erat non solum in utero, &corpore eius, sed etiam in anima singulari modo: decebat ut B. Virgo tam quoad animam, quam quoad corpus mundissima esset, & immunis ab omni peccato ; sequitur per se, ergo fuit
immunis etiam ab originali peccato, ita ut nunquam ad contraxerit: nihilominus probo ulterius. Peccatum originale i ficit non tantum animam sed & corpus, cum traducatur a parente in prolem per seminalem propagationem; & ut ait S. Thomas in carne aut semine est sicut in causa instrumentali: hoc autem non habent peccata personalia sive mortalia, sive venia lia I ergo cum requirat S. Thomas munditiam tam animae,quam corporis in Matre DEI, seu immunitatem ab infectione peccati tam in corpore, quam In anima ἔ videtur tacite hic loqui do immunitate ab originali. a. Textus scripturae correspondet rationi D. Thomae, dc eam roborat, cum de anima, & corpori mentionem facit, ex quo itcrum Arguo et Malevola anima est illa, quae est DEO exosa, & inimica, ergo si D Thomas docet animam B. Virginis nunquam debuisse esse malevolam , docet nunquam debuisse actu contrahere originale. conseq. paret,qu iaoriginale peccatum facit animam DEo inimicam. Α sortiori
Probatio 37. D. rho. I. a. q. 8 I.
145쪽
malevolam , & tamen secundum D. Thomam ut B. Virgo es eidonea Mater DEI, non debuit unquam pcccare venialiter. A guo: Sapientia DEI non habitavit in corpore subdito peccatis, sed nulli peccato est corpus magis subditu in , quam orizianali cum mediante corporis generatione anima inficiatur; ergo DEI Sapientia non habitavit in corpore subdito peccato originali. Α sortiori lcerum urget paritas de peccatis personalibus, de quibus expresse loquitur D. Thomas, cum masor sit subiectio corporis ad peccatum originale, quam ad alia actualia; imo ab originali tanquam a fonte profluunt passiones , & Incimatio nes ad alia peccata. q. Vidctur S. Thomas in hac argumenta tione respexisse ad verba S. Anselmi, quem sine dubio legite, de quia S. Anselmus de B. V. Conceptione loquitur, censendii vestetiam D. Thomas tacite hic ei subscribere. Illi deniq; dubia um, cassi vim corpus, ct Janctissimam animam fuisse ab omni macula peccatι protectam, utpote aulam, quam suus o omnium Creator DE U S, corporaliter inhabitaturus, ex qua hominem in sua personativitate inestabili fuerat operatione se eepturus. Ita Anselmus, quibus similia, & ipse ibi lubiungit, & nos libro I. inserimus. VI. Quarta ratio D. Thomae est: Vt sc ιn ea impleatur, quod
dicitur Cant. a, Tota pulcbra es amica mea ct macula non est in te.
Vel hinc colligi deberet S. Thomae Sententia de Immaculata Conceptione, clim alleget locum celebratissimum in hac mat ria. Narn verba illa macula non est in te I. Videntur maxime intelligi debere etiam secundum D. Thomam de macula originalis peccati, quod magis causat maculam, quam alia peccata etiam mortalia; unde D. Thomas supponit, & saepe nominae maculam peccati originalis sine ulla probatione: de peccato autem actuali an caulat maculam speciali articulo quaerit, a proinde supponit magis causari maculam, & foediorem a peccato originata, quam a quocunq; peccato personali. g. locus hic ex Canticis est unus e praecipuis quibus tum M. Patres, tum Scholastici utuntur ad probandam Immaculatam Concepti nem. Ita S. Dominicus Ord. Praedicatorum Fundator. S. Vii centius Ferrerius, Monardus de Vtino, Ioannes Herold , Stephantis Aureliancnsis, Sanctius Porta, Ioannes Uigueritis, Ai tonius Navarrus, Petrus Ieremias , Ioannes Bromiardus, Iaco
bus de Voragine, Albertus Magnus, Omnes c)usdem ordinis, quos inma producam. Ita etiam ex M. Patribus S. Augustinus. S. Hieronymus, Sophronius, Andrcab Erctensis, S. Idcphonsus.
146쪽
S. Ioannes Danascenus, B. Petriis Damiani, Richardus de S. Viactore, Hugo Uictorinus, B. Laurent. Iustinianus, & alii, quorum inuitos citamus lib. I, huius operis. multos ctiam citant Nie-rembergius in Sacrosyllabo. Ferdinandus Salarar. Ioan. Mar. Zamoro. & ali). 3. Plane mihi persuadeo, recte obstrualle An tirosium Catherinuin de suo Doctore Angelico , quod locuta hunc de Immaculata Conceptione Virginis intellexerte , ait enim apud SalaZar citatum, in hunc sculam e Dotior engeticus ideo verba illa in v irgine compleri a mat , quid caruit omni labealtuatis peccati , tam venialis quam mortalis. Si ergo auqua vel . levis peccatι venialis macula ipse adhaesisset ; non utiq; in ipsam si cundum vim suam quadrarent verba tua. Ita plane fatera opus es ex men e D. Thomae. Si iratur ad pulchritudinem istam complendam, unius etiam peccati venialis maculam d Uirgine removere opus est, quis asserat tererrim illam peccati originalis labem cum larua pulchritudine componi , ct copulari potuisse , ita ut viihilominus Tota pulchra, ct siue macula pradicarι debeat c Sic Camerinus. Nihil addo: au alia
D. Thomas docuit B. Virginem sine labe Originali Conceptam, Ex Tomo XlI.
T Rigesimus quintus locus est in articulo s. ejusdem qua
stionis, ubi quaerit S. Doctor traim fi ata' leto per sanctilicatιonem adepta fuerit plenitudinem omnium grati rum. Et ad argumenta pro negativa parte adducta opponit et sed contra est, quod Atreius ad eam dixu Luc. I. Ave grati ἔ ylent, quod ex ourus Hieronymus in Ser. de Asumotione dicit: Benὸν ti 3 plena, quid caeteris per partespraestatari vero se totam s. uni Monst gratia semiud x. Quo sensu verba Angeli acci pienda si v fiise tracto libro I. hic solucri observo cx mente S. Tuomae Beatam virginem non tantum in Fili; DEI activa Con-
lib. 2. Probatis 62. Ambr. Cameride concepta
147쪽
ceptione gratia plenam vocari, sed etiam in sua Conreptione passiva:quodsi gratia plenaargo plena pro omni tempore ceptionis,quia plenum Opponitur vacuo,ergo secudum nullam sui partem vacuum esse potest. Et ubi aliquid deest plenum dici nequit, ut notatur in c. Per Venerabilem. ex. V'istis. ibi rplenam potestatem. Nec plenitudini aliquid addi valet, d. 96 ea Eenὸ quidem. Et ut Philosophus docet, illud persectum, quod totum habet, & nihil ei ad)unsi potest :& illuci totum est, quod totum habet, & nihil ei deest ; ergo si B. Virgo plena gratia pplena fuit, ut nihil ei deesset, defuisset autem, . si vel unico instanti gratia caruisset, ergo non caruit. Deinde etiam con derari possent illa verba et caeteris per partes praestatur, veris se totam simul infudit gratiae plenitudo, quae hunc sensum habere possimi ; quod quidquid gratiarum ungulis aliorum Sa chorum concessum est; id cumulate, & simultanee Virgini da tum. Vnde licet subsumere illam habuisse fortitudinem Martyrum, castitatem Virginum, zelum Confessorum &c. fidelit tem Moysis, mansiuetudinem Davidis, sapientiam Salomonis . dic. & quod praecipuum in nostro proposito censeri deber, I nocentiam originalem in qua suerunt creati primi parentes, cum sit etiam una gratiarum alijs concessarum, prout alias non semel asserimus ex e7usdem S. Doctoris placitis. II. Trigesimus sextus locus mox sequitur: Dicendum, quo quanto aliquid magis appropinquat principio in quolibet genere, tantis magis participat effectum illius principis, M. Christus autem es prim Leipirum gratiae, fecundum divinitatem quidem auctoritative, secum
dum humanitatem vero instrumentaliter oeci Beata autem Virgo
MAMLA propinquissima Christo fuit secundum humanitatem, quid
ex ea accepit humanam naturam , ct ideo prae caeteris maiorem de-huit d Christo gratiae plenitudinem obtinere. Et Infra iterum e Beseta Virgo M.AMA tantam gratia obtinuit plenitudinem , ut esset propinquissima auctori gratia , iid quod eum, qui est plenus omni gratia, in se reciperet, ut eam pariendo quodammodo gratiam ad omnes derivaret. Praeter dicta sup. g. 8. n. a. quae facile huic locσaccommodari possunt, hic obtervo I. plenitudinem gratiae in
MARIA esse proximam plenitudini gratiae ipsius Christi, sicut B. Virgo est proxima ipsi Christo, ergo non datur alia plenior aratia seu Sanctitas , saltem quoad immunitatem j peccato. Cum enim Christus ita fuerit plenus gratia, ut ne eccaVerit,
nec pςccare potuςrit,proxima plenitudo graive post hac debet esse
148쪽
LIBER III. CAPUT III. S. I . 1 7
esse potuisse quidem peccare, sed non peccasse. r. Observo comparationem DEIparae ad Angelos, quia licet dixerit hoc loco D. Thomas ex Dionysio de coel. hierar. quod ngeli, qui sunt DEO propinquiores, magιs panici ni de bonitatibus divinis, quam homines. Subiecit tamen, Christum esse principium gratiae ninstrumentaliter secundum humanitatem I & conclusit, quia B. Virgo secundum humanitatem propinquissima fuit Christo, iadeo prae caeteris maiorem debuit d Christo gratiae plenitudinem obtin re. Dicendo simpliciterprae caeteris, tam Angelos, quam homines intellexisse videtur: atqui, ut alibi observo Angeli creati sunt in gratia, & praeservati ne unquam peccarent, ergo prae illis B. Uirgo, cum anima esus crearetur impleta est gratia,& sanctitate. Advertit hanc sequelam Caietanus ex verbis D. Thomae elici posse, ideoq; praeoccupare volens alteram conlaqueibtiam et ergo B. Virgo est sine macula originali concepta, dixit: quod cum in liter a concluditur B. V irginem prae caeteris gratiam habuisse,nsn sit comparatio ad Angelos, sed homines tantum. Contra Caicia
tanum sentit Symmysta ejus Medina. Cui credendum Θ illi putem , qui magis pius est in Virginem, & qui conformius loquitur doctrinae Divi Thomae. Nam Divus Thomas alibi exprelse dicit de B. Uissime: Excedit Angelos quanton ad puritatem. de quo infr. S. 28. n. 4. Medina igitur verum dicit ; & si est comparatio cum Angelis; sequitur quod nos intulimus, esse B. Virginis animam creatam in gratia. Sed Caietanus obmurmurat , quia est Sermo de gratia data L. Virginῖin utero Matris, quam constat fuisse minorem gratia Angelorum Beatorum. Vndi constat λ quia Angeli Beati Z sed non fit comparatio cum Beatis ut beati sunt e verum cum Angelis creatis in prima gratia et quomodo probabit Caietanus primam gratiam Angelis in cre tione collatam & sorte ex meritis Christi majorem stacteo, quam gratiam B. Virgini in utero Matris datam 3 De B. Uirgine fatetur D. Thomas, ut paulo ante dictum, quod in utero Matris suerit plena fratia, quod coeteris per partes, ipsi vero tota se infuderit gratiae plenitudo et ubi de Angelis primo creatis talia legit Caietanus Z dixi primo creatis , quia non statim 1-runt Beati, ut elare docet D. Thomas, sed oportet dimersa instantia accipi: in quorum uno meruerit beatitudinem, in alis fuernit
eati. Coetera, quae addit Caietanus, aeqtie parum ad rem faciunt e videatur, non enim mihi animus est impugnare,GI
solum expono quid S. Thomas senserit.
149쪽
D. Thomas docuit B. Virginem sine labe
Originali Conceptam, Ex eodem Tomo X II. Operum.
Locus 37. 38, 39. M. TRigesimus septimus locus est p. 3. q. 28. a. I. ubi docet S. Doctor conveniens suilla, ut Uirgo DEI Filium . conciperet, ex qua Uirginitate omnimoda paritas d sumitur ad Innocentiam originalem, dicit enim: Quod enim
Christus sit conceptus ex Virgine comeniens est propter quatuor is Primo propter mittentis Patris dignitatem conservandam: cum enim Christus sit verus oe naturalis DEI Filius non fuit conmeniens. quod alium patrem haleret, quam DE UM; ne dignitas DEI Patris transferatur ad alium. Expendamus primo hanc rationem; deinde alias. Argumentum hoc est: Non erat conveniens, ut DEI Filius alium patrem haberet, quam DEUM ; ergo non erat conveniens, ut aliam matrem haberet quam Virginem.
Quodsi ita est, pariathr Uirgo Mater cum Patre DEO qua de causa e propter mittentis Patris dignitatem confervandam. ergo si Filii DEI Mater Uirgo sit, conservatur dignitas DEI Patris, e go nihil potuit dignius reperiri Virgine , nihil DEo similius Uirgine. Iam sic; Mater Filii DEI debuit esse dignissima,quae quantum erat possibile, Patriis dignitati assimilaretur; sed talis non potuit esse, quae Virgo quidem corpore sed aliquando suisset in anima contaminata peccato originali i ergo Mater Filis DEI non debuit contaminari peccato toriginali. m inor probatur : debuit esse Virgo non qualiscunq; sed perfectissima, & integerrima,ergo no tam corpore quam mente,& quidem mente secundum omnem possibilem persectionem; sta mente Uirgo est illa, quae est cxpers omnis contagionis, & maculae etiam Ο-riginalis, alias non esset Uirgo secundum omnem possibilem perfectionem, ergo Mater Filis DEI debuit esse talis Virgo,quarinet expers Omnis contagionis, S maculae secundum omneuia polli-
150쪽
possibilcm perfectionem, ergo etiam expers maculae originalis. Possibilem autem esse hanc persectionem patet, quia dci acto Eva filii talis Virgo in Pariniso. Argumentum hoc vim habet in doctrina D. Thomae, qui serinales Virginitatis collocat in nima & ait esse proposituin perpetuo abhinendi a delectatione venerea, materiale vero in carne; unde definit Virginitatem: esse immunitatem d concupiscentia adustιone, & ex S. Ambrosior castitas Uιrginalis est expers contagionis inter ritas. Ergo illa ma- is Virgo, quae tam mente, quam carne Virgo. Quae autem nanc integritatem mentis habet res ctu omnis viiij,& peccati, non solum eius, quod castitati opponitur; illa etiam persectior Virg- & quassi maxime Virgo censenda est: unde a primo ad ultimum; si conveniens erat propter Patris dignitatem, ut Filii DEI Mater Virgo esset, conveniens erat, ut persectissima Virgo est et, quae immunis etiam a labe originali, merito appellaretur virgo virginum, & Regina Virginum ; de qua D. Ambros. Virgo erat non solum corpores, ct mente. adncit Gerson: Alias non Virgo mente, si peccato originali corrupta. Et similiter S. Ioann. Damast. Semper Virginem, solam ct mente, O animo Virgianitatem perpetuo colentem. ly perpetuo exicndit se a primo instanti vitae, usq; ad ultimum. ΙΙ. Sequitur in citato loco D. Thomae: Secundo hoc fuit conveniens proprietati ipsius Fili, , qui mittitur , qui quidem es Verbum
DEI. Verbum autem absque omnι corruptione cordis concipitur:
quin imo cordis corruptio perfecti Verbi conceptionem non patitur, quid ergo carosic fuit a Verbo DEI assumpta , ut esset caro Verbi DEI, conveniens fuit, ut etiam ipsa sine corruptione matris conciperetur. Subtile, sed efficacissimum pro Innocentia Virginis oriaginali argumentum. Caietanus aci hunc locum et si tamen novit ius non intelligit corruptionem cordis,cuius meminit secunda ratio, sciat cor pro mente seu intellectu sumi r eorruptio autem intellectus non secundum substantιam , sed secuniam operationem attenditure omnis enim defectus in intelligendo corruptio quaedam intellectus est ;scut omnis deperditio alicuius rei corruptio quadam in natura est.
Quia igitur defectus intellectils in intelligenuo ocit, ut nitellectus defectuosum quoq; Verbum formet, concipiendo illred, quod sic defective intelligit qui enim imperfectὸ intelligit leonis naturam, per fectum quoq; verbum de natura leonis exprimere intus nequit ideo in litera dicitur quod eordis corruptio impedit perfectionem Uerbi:
Recte hanc reor fuisse etiam D. Thomae Sententiam, & voluisse