Des. Erasmi Roterodami Dialogus Ciceronianus: sive De optimo genere dicendi

발행: 1643년

분량: 250페이지

출처: archive.org

분류: 연설

131쪽

CiCERONIANus. 3B est lami quid in tropis ac schemacis id totum est nobis cum Cicerone commune rerum maiestate, fideque dono e sumus illo superiores Tantumide ocibus imponit nobis imaginatio anica, fallit astectus parum Chri- stianus, ideo putent nobis quae suapte Matura sunt pula herrima quia non amamus , utinam non odisiemus. Ut enim, iuxta Theocriti sententiam, manti pulchra sunt is ea qua pulchra nonsunt cita nihil est odio non deforme Veniam ad allusiones, quas sit Ollas, scis ipse quantum Vener: decedat orationi. aur hic nobis vehementius traditur, si quis signincans aliquem indecenter admixtu alieno gregi, dicat, vidisses corchorum inter holeri,' iam si dicat Saulem inter prophetas aut si significans quippiam non

in loco factum dictum v dicat, in lenticula unguentum, quam, anmιlum au reum innare suilla 'aut si significans, non fortunae , sed bonae conscientiae fidenda esse, dicat, inocrata=uorae prAE

mi spem esse reponendam quare si I cat, solida petra innitendum 'aut si quis

volans

132쪽

i ERAs. ROTERO D. olens boni viri partes esse , ahenis

Jervire commo ita polim, quam utilitru propria rationem habere, dicat,

hi minus decet Chrisianum omnems am Jenium agere cithara dum,

quam si dicat, ad Pauli dictum alludes, magu esse spectandum quid liceat quaqiud expediati Haec si persequi laborem, iusti voluminis res sit indicasselat habeo. Quam inhiamus, quam stupescimus, si quod veterum daemoniorum simulacrum , aut etiam simulacri iragmentum nacti fuimus & Christia divorum imagines vix aequis oculisaipicimus Ut admiramur epigramma se epitaphium corroso quopiam faxo repertum Lucia coniugi clarissima an re tempus extinctae, Marcellusposuit diis manibussacrum. O me infelicem Luur vivo In huiusmodi quum 'penumero non solum sensus inepti, a 'anici, verum etia in insignes reperialitur

soloecismi tamen ea exosculamur, veneramur, ac propemodum adoramus

antiquitatem Apostolorum reliquias deridemus Si quis quid pro rat ex duodecim tabulis, quis non iudicet

133쪽

CICERONIANus. I s

eet sectatissimo loco innam Et le-

stium ueneratur , quos exosculatur'

ab Alexandri Magni, Casarisve cu- uilibet simul actu numismate ex pre

ni lignum crucis, cui tradis ac di

hi mugines inter res chara haben siquando Romae si M

iceronianorum , recolC, quaeso, nunc, ubi videris imagine cra

ei fili aut sacrae tiadis , aut Apostorum aoanismi monumentis plenas ite o linia. Et in tabulis a lSe, ii oculos nostro Iupiter per implu-

timi Ialsus in gremit in Datuae . qua Gabriel sacra Virgini nuntians coe stem conceptum Vehementius delectat raditus ab aquila Gandi me quam Chiistus ascendens in coelum Iucundius morantur oculos nostros expie DBacth ancilia, Terminaliave, turi' dinis obscoenitatis plena, quam La Ortis in vitam revocatus, aut Chra ius Ioanne bapti l . Haec sunt Ille

134쪽

tia, quae sub Ciceroniani nominis velo teguntur Mihi crede, per speciosi tituli praetextum insidiae tenduntur simplicibus ad fraudem idoneis adolescentibus. Paganitatem profiteri non audemus Ciceroniani cos nomen Obtendimus. At quanto fatius esset vel mutos esse nos, quam in hunc af-iectum venire Nos Expectabam ut

admi are conatus nostros. Caeterum

nescio quomodo dilapsus alio , labefactas animum meum , ne pertendam quod aggressus sum Buz. Iam dixi,&Iepeto, non retraho animum tuum a praeclaris coeptis, sed ad ea quae sunt optima surrigo. Neque enim haec ideo commemorata sunt, quod arbitrer te talibus amnem assiectibus: sed illud pro mea virili molior , ut feliciter assectemus Ciceronianam eloquentiam, ne sedulo quidem, sed parum rectis iudiciis id agentes, nihil aliud assequa-Πaur, quam ut dum valde studemus haberi Christiani, nihil minus simus quam Ciceroniani: si modo perpetuum esse pateris quod donasti Ciceronis esse quam optime dicerι ac ne bene quidem

diceres

135쪽

aicere, qui non dicat apte tumfrigidam mortuam se dictionem, quae non pro- ciscatur e pectore. Nos Qui fiet igi-ur , ut reddamur aliquando germane' Ticeroniani meque enim gravabori, uni sequi consilium, si quod habes eo rectius. Bu L. Hic est quod nobis, ptare quod te monere possim irae erea non multum Ingenium ac Muram Ciceronis optare possum nobis,da- e non possum. Habent singula nQrta tum ingenia suum quiddam ac genui- um, quae res tantam habet vim , ut adrn io aut illud dicendi genus natura c5 ositus frustra nitatur ad diversum. Nulli enim bene cessit Θιοι αχία, quem admodum Graeci solent dicere. Ni s. Scio, quod dicis, non indiligenter admonere Quintilianum Buz. Sit igituriae admonitio prima, nequivis sese

addicat ad exprimendum Ciceronem,c:ι- cius genius vehementer abhorreat a genio

Ciceronis: loquii monstri similis eva det, qui quum a suae naturae forma re, cesserit alienam tamen non assequatur. Illud igitur inprimis inspiciendum est, ad quod dicen igenui te natura in xerit.

136쪽

ii TR A s. R D. xerit. Etenim si qua fides Astroloris, nemo temere fortunatus est in eo, a quo genesis abhorret. Qui Musis natus est, nunquam felix erit in bello Q libello natus est, nunquam scribet felicia poemata. Qui coniugio natus est . nunquam erit bonus monachus. Qui agri cultura natus est, nunquam huic erit aula prospera in contra. Mori. Atqui nihil en quod non expugnet labor improbus. Videmus, arte humana lapidem verti in aquam, plumbum in argentum, ars in aurum, cura plantas exuere sylvestre ingenium. Quid vetat quo minus, hominis ingenium arte usu transformetur. Bi L. Naturam habilem adiuvat cura, leviter abhorrentem conciliat, corruptam emendat a prorsus abhorrentem Mad diversa compositam , iustra vexes , o Nos pone Equus discit in gyrum circumagi, discit incessum gradarium at frustra bovem duxeris ad ceroma frustra canem vocaris ad aratium , frustra bubalum ad equestre certam en Aqua fortasse vertitur in aerem, ac in pni, siquis omnino ignis e Delementaris . sed

137쪽

cgno Ni ANus. Il' terra nunquam vertitur in ignem, neegnis in aquam. Nos Sed quid vetar,uo Jesus Ciceronis phra sin id om n e m

teor, in M. Tullio quaedam esse genera- ilia quae possunt ad quodvis argum eu- tum transferri, veluti candorem,peripi cultatem sermonis, elegantiam, ordinem,

qua i unt huius generis at hoc istis Tullii sim iis non ei satis, totam di-lctionis faciem exigunt. Quod ipsum ut in quibusdam materiis affinibus ut-tcunque fieri posset, certe in his quae

t tota ratione diffident, nequaquam va- .leat Maronem sic opinor fateris inter epoetas Latinos teneroeprima , quemad modum M. Tullius inter oratores. Nos .

Fateor Bu L. Agesipares scribere car- men Lyricum , utrum Horatium tibi propones, an Maronem mi S. Hora- tium in hoc genere summum. Bu LEPH. ii id si Satyram i Nos Multo magis. MI L. Quid si mediteris comoediam Ni s. Ad Terentianum exemplar me conferam Bu L. Nimirum ob insignem argumenti dissimilitudinem. Nos Sed

liabet Tulliaua phrasis , nescio quid

priva

138쪽

ii s. ROTERO D. privae felicitatis Buz Totidem verbi &ego possim dicere, nescio quid Im

ponit multu immodicus Ciceronis an or

Nam M. Tullii phrasim ad materiami vehemeter diversem adaptare, est, is similem illi fieri. Nec est necesse Te ctare similitudinem, si contingat esse

parem, aut certe propinquum , licet

dissimilem. Quid dissimilius, quam

smaragdus SDropus ' tamen precio gratiaque pares sunt. Dissimilis est rosa lilio, diversus odor, d tamen uterque fos alterum aequat. An non saepe vidisti duas puellas facie dissimili, sed ambas ea forma, ut excellentia factura iit ambiguum delectum, si cui detur optior Non statim melius est quod ad Ciceronis imaginem propius accedit, quemadmodum antea dicere coeperamus, nullum animal omnibus membris propius ad hominis figuram accedere, quam simiam, adeo ut si vocem addidiiset natura , homo videri possit: nihil autem homini dissimilius esse quam payumin cygnum, tamen cygnus , Opinor, aut pavus esse malles quam fi mitra H P. Ego vel camelus

139쪽

ta e malim aut bubalus, quam simio Mum formosissimus. Bi L. Dic mihi,

i Nolo pone, utrum tibi dari malles vortem lusciniae, an coc cycis s. Lu- ciniae. Bu L. Et tamen coccyx propius t:. accedit ad vocem hominis . Utrum malles cum alaudis canere , an cum corvis crocitari Nos Cum alaudis

. canere Bia L. Et tamen corvorum vox

similior est humanae . Utrum malles licum asinis rudere, an cum equis hin- inire. Nos Cum equis hinnire , si ad. alterutrum adigat fatorum necessitas. . Tu L. Et tamen asinus veluti conatur humano more loqui. Nos Aesopinor, .ur eam Minervam non usque adeo di- versam esse ab ingenio Ciceronis. Proinde quod natura deest, absolvet mel litatio. Quare fac absolvas, quod ad-ionendum existimas Bu L. Recte falcis, quod in viam revocas nam alio dilapsurus erat sermo meus. Summales , ut quod cupimus , vere facia imus , hoc est , totum Ciceronem ex primamus, qui nec in verbis, nec in formulis, nec in numeris nec in scri- is totus est, imo vix dimidiatus, ut ante

140쪽

i 111 E RAS. R TERO D. antesatis declaratum erit. Nos Ubi igitur totus Bu L. Nusquam nisi in seipso. Quod si totum vis exprimere Ciceronem, te ipsum non potes ex pri mere. Si te ipsum non exprimis, mendax speculum tua fuerit oratio : nihiloq; minus absurdum videbitur, quam si coloribus oblita facie te proNosopo

no Petronium esse simules. Nos . Enigmata loqueris. Bu L. Dicam crassius. Ineptiunt, qui se torquent in hoc, ut Ciceronem istis rationibus totum exprimant quod fieri nec potest, si expediat nec expedit, sit fieri possit. Sic autem totus exprimi pote', si virtutes

ictius non easdem reddere contendamus, sedpares ad imitationem exprimere, At

si licet, etiam vincere. Siquidem fieri potest, ut Ciceronianus sit maxime, qui Ciceroni sit dissimillimus, hoc est, qui optime aptissimeque dicat, quum diversa ratione dicat, nimirum rebus iam in diversum commutatisci veluti siquis senem pingere velit, quem Apelles pinxerat adolescentem, hoc ip fuerit Apelli dissimilis, si iam alium factum velit eodem modo iugere. HYP.

Sphinge

SEARCH

MENU NAVIGATION