Des. Erasmi Roterodami Dialogus Ciceronianus: sive De optimo genere dicendi

발행: 1643년

분량: 250페이지

출처: archive.org

분류: 연설

171쪽

um igitur. Nos . Romanum Oratorem noscas, noci Ciceronianum. Gau-

et argutis allustionibus, acclamat lo-hhas, nec praeter sententias quicquam loquitur membris, incisiis, compari

us numerosus, ac modulatus, suum auoddam dicendi genus habet aliis nimitabile ; sed a Tulliano genere di-

versistimum. i. Saltem agnoice Ro- . manum Gregorium , eius Ommis in

iter Pontifices primum. Nos . Agnoicor virum pium; ea loquentem quae lentit. Et hic pro prus accedit ad M. Tullium quam Ambrosinis; sed fluit lutulentus, E&Isocraticae structurae quasi servit ora tio, quod est a Cicerone alienum. Sicli enim puer in scholis affueverat. u. At Tusci Leonis, qui fuit eius nommis primus Romanae urbis Pontifex eloquentiam mirantur omnes Ni . Eit fateor huius bene numerosa, satisque perspicua dictio, nec ineptis sensibus, sed nihil ad Ciceronem Ba. Quid si t-bi Bernar um Burgundionibus adducam Nos Agnosco virum bonum, Qua pars est Oratoris, natura compo-

172쪽

rs s. o TER O D. situm ad hirbanitatem Gad dietionis leporem: sed adeo non Ciceroniantina; ut ex scriptis vix suboleat, unqua illileis tum Ciceronem. i. Posteaquam hunc reticis, non ausim tibi proponere Begam, Remigium, Ludium, Hes chium , Anselmum , Isidorum. Ni s. Desine mihi ι jὼ istos commemOrare quum aliena lingua loquantur. Deteriora faciunt quae referunt dum sua promunt, vix loquuntur. In his

aegrotabat eloquentia. u. At vereor ne mortuam dicas, sit posteriores commovero. Praetermittam agit tu Alexandrum Halensem, Petrum Gandavensem,

huius farina scriptores innumeros:

duos κοαυψαia proferam , Bonaventuram Sc Thomam. Nos Bonaventura

fatis affuit verbis, sed qualibuscunque. Thomas Aristotelicus prorsus est, aditi Θί in dicendo , tantum hoc agens, ut doceat lectorem. u. Verum in quaestionibus. C terum ubi Rhetorem Poetam agit, satis spirat Ciceronem. Nos . Quae mihi narras poemata' mihi vero nusquam videtur infanti ψr, quam quum affectat oratoriae dici ionis

173쪽

is fluxu in id quod facit in tractanda ateria de eucharistia. Sed age missosy TheMogos istos scholasticos quius frustra requiras ullam eloquen- am , nedum Ciceronianaim alios rofer, si quos habes. u. Age redibius ad aliud scriptorum genus notu o p r eculo vicinius. Nam aliquot aetatibus idetur fuisse sepulta prorsus eloquen- ia, tu non ita pride reviviscere coepit pud Italos, apud nos nautio etiam et ius. Itaque rectorescentis eloqueniae princeps apud Italos videtur fuisse

ranciscus Petrarcha strii late celebris magnus, nunc vix est in manibus: age nurum ardens, magna rerum Onitio , nec mediocris eloquendi vis. ros. Fateor. Atqui est ubi delideresie linguae Latinae peritiam , tota ictio re ipit seculi prioris horrorem. ius autem illam dicat Ciceroniana, tui ne affectati quidem. m. Quid , at in et igitur res erre Blondum ac Loc- atrum , hoc inferiores tum in dicendi 5 tribus, tum in Romani sermonis pro-uietate Ne Ioannem quidem Torte L Milium audies. Nos Non audiam in his Ri-

174쪽

quidem comitiis. u. Hunc sequutus est ingens proventus erudit Ohum, cer-ltatim sese ad Ciceronis imitatione Componentium. Ecquem ex hoc nu-lmero tonaberis istius cognominis

honoreὶ Num Franci cum Phile humὶ Ni . Plane dignarer, si tam placere eruditis omnibus quam placuit sibi. Eaffectavit quidem illo seculo Cicero lais effigiem , sed parum feliciter. Ne usquam illi illi milior est, quam ubi imaxime oportuit esse similem , nimi rum in orationibus. Nam in epistoli satis adumbrat M. Tullium. Neque hqc dixerim in cuiuspiam conturalellam. Agnosco viros aeterna posteritatis memoria dignos, ac des idiis optime meritos; sed divinum quiddam est se

Ciceronianum Bu L. Leonardinia retinus mihi violetur alter Cicero. NOS. Facilitate dictionis ac perspicuitate satis accedit ad Ciceronem : sed nervis a. aliisque virtutibus aliquot destituitur: alicubi vix tuetur Romani sermonis

castina oniam alioqui vir doetus iuxta ac probus. Bu Guarinum sat scio non . recipies, nec Tuum, nec Acciolatum,

175쪽

CIcL Romi A Nus. IJ Tnec Antonium Becariam, nec Francis cum Barbatium, nec Antonium Tudertinum , nec Leonardum Iustimanum, nec Achillem Bochium, de ii qui sunt, qui mihi nunc non succurrunt , maxime quod horum pleriq; non alio monum ' to nobis innotuerunt , quam vertendis Graecis, ubi nulla laus inventionis, quae praecipua pars est eloquent ae Nos. Istorum nemine contemno; neminem tamen dignabor Tullianico nominis honore Bi L. Proferam itaque Pogium Florentinum, vividae cuiusdam eloquentiae virum. Ni S. Naturae satis erat, artis Deruditionis non ita multum interim impuro sermonis

fluxu, si Laurentio Vallae credimus. B. Cassam igitur in illius locum subitituamus. Nos . Is propius accedit ad curam ac subtilitatem Quintiliani, quam ad illaboratam Ciceronis facilitatem,

quanquam caeteris elimatio purior- qne Bu Multos praetereo sciens, quorum nomina, sat scio, non ferent aures tuae eximios tantum refero. Si quem alium, certe magnum illum Hermolaum Barbarum in huius cognomi

176쪽

ni honore in admittes. Nos Vere magnum ac divinum hominem protulisti sed in dicendo Ciceroni dissimillimum ' ipso pene Fabio Plinioque

elaboratiorem, cuius eloquentiae non

nihil effecit Philosophiae itidium Bu. Quid Ioannem Picum Mirandula comitem mos Indolem plane divinam narras, ingenium ad omnia factum; sed huius quoque dictionem nonnihil vitiavit linguarum ac Philosophiae atque etiam Theolo2iae cura. u. NO-stigentilem huius Francocum Miran. unum. Ni s. ἰδ' ἐUb: arunt. Nimirum Philosophus ac Theologus est: alioqui vir magnus Carterum 'qui conia

Venit, ut eum recenseas inter Ciceronianos, qui cum Petro Benabo disputans Iamnat addictos exprimendo Ciceroni Bu. Nae tu summam laudem illi tribuisti, siquis tamen omnino nimium Theologus esse potest s. Potest ad huius palmae conditionem. Bu Bene habet unum, ni fallor, reperi, quem non reiicies, Angelum Politianum. Nani Marsilium Ficinum proferre non audeo. Nos Fateor, Angelum

177쪽

prorsus angelica fuisse mente, a tum naturae miraculii, ad quodcun-

e scripti genus applicaret animum: ed nihil ad phrasim Ciceronis diver- svirtutibus suspiciendus est Si

lucam in hunc ordine Codrum raeum, eorgium Trapezontium, ii Theodorum laetam Ianum ascarem, Georgium Userulam, M. Musurum, Marullum, pro De divino, quid dicturus sis. Sub - movebis ab hoc certamine totum G s corum genus, quibus invisus est tuus amasius Cicero. Verum nolim in his comitiis habere suffragium iram , - dium, aut amorem. Nos Nec habebunt. De Ia=ro, quoniam adhuc super est, dicendum est narcius : Morum co- mitate generis nobilitatem prae se fert, acri vclici vir, multae in epigrammatibus argutiae poterat inter Ciceroniani cognominis candidatos numerari, crebrae legationes ac regum ne otia revocassent hominem Musis. Ca nec Latinae linguae facultas deerat, nec urbanitas , verum homo non diisentiens ab Epicuro , neglexit hanc laudem, ut non vulgarem, ita nec par-γOpa-

178쪽

is ERAs. ROTERO D. vo parabilem Georgium Trapedontium fateor virum egregie doctum , dequere literaria pulchre meritum , d hoc

absolutiore in Theodorum Gadam, quOrum ille se ad Ciceronis dictionem effingendam studio composuisse videtur , hic Aristotelem exprimere maluit, quo non alius felicior, sive vertit Gret ca Latine,sive Latina Gr ce quam sua loquitur, duo quaedam obstrepunt delicato eis tori, Philosophiae studium, in quo totus erat,in illud γνήjin Graeci sermonis , quod Latine loquentes sequi solet , ac vix unquam dediscitur. Bu. Quid vetat quo minus Graecus absolvat Romanam linguam , si Britannis ac Phrysonibus hoc contigit praesertim quum sermo Graecus tum in verbis , tum in tropis plu: imam habeat astinitatem cum Latino. Ni s. Quid Britannis ac Phrysonibus contigerit, aliis aestimandum relinquo mihi videtur assinitas sermonis obstare puritati Citius enim pure Romane loquetur Hybernus, quam Gallus aut Hispanus Quemadmodu citius Gantus discet Germanice loqui pure,quam Italici

179쪽

talice aut Hispanice. Sed pergam. Seorgium Marulam Alexandrinum eme i , an Graecus fuerit nescio, vir in eddendi Gri cis splendidus is legas, i ii cu veteribus multis conferri queat. arulli pauca legi, tolerabilia, si mi- ius haberent paganitatis M. Musuum propius novi, virum insigniter e-uditum in omni disciplinarum genei . Ue, in carmine subobscurum Masse Ela L Tum oratione prosa , praeter unam al-

feramve praefatione , nihil quod sciam deliquit mirabar hominem Graecum dantum se ire Latine. Et hunc fortuna

traxit a Musis, dum Leonis favore omam accitus incipit Archiepisco ius esse, fato praereptus est. u. Reci-ies igitur Pomponium Latu n. Nos Islegantia Romani sermonis contenus nihil affectavit ultra. i. lati- iam igitur mos In historia valiturus rat, si nactus fuisset argumentum eicius. In optimo cive, Panegyrico , onnihil accedit ad Ciceronis imagi- ema sed tanto intervalli, ut hoc co-

nomenon promereatur eruditorum

alculis , alioqui vir doctus, facundus,

180쪽

num si mihi commendas hominem de literarum studiis praeesare meritum: in postulas eum in Ciceronianorum asscribi catalogum, abnuo Philippum

Berovium iuniorem citius recepero,

quanquam is perpauca misit in literas. Bu Iam frustra tibi recenseam eo. gium alam, Chris borum Landinu,

Mancinellum, Petrum Marsum, Bapti faminium, Cornelium Vitelgium, Nico Dos Leonicenum , Leonicum Bartho. Iomaum Scalam , Paulon Gortes m. Petrum Crinitum, Iacobum Antiquarium. Nos . Ut tu farrigine quadam L confundis diversos Mancinellos, Vi tellios, Marsos sile, quum agitur de eloquetia Bapti a Pius suo more loqui conatus est. Se ala sibi videbatur Tullianus, Politiano ne Latinus quidem videtur, adeo ut ne sensum quidem communem illi tribuerit. De Paulo Cortesio post dicetur Petru Crinitus multum abest charactere Ciceroniano, quanquam homiuis eruditionem ample-

SEARCH

MENU NAVIGATION