Des. Erasmi Roterodami Dialogus Ciceronianus: sive De optimo genere dicendi

191쪽

CICERONIANus. in verebor proponere. Nos Novi

rum undiquaque doctissimum leale affectum erga Ciceronem, ut etiam potuisset utrumlibet, prius habui Etes Quintilianosimi ita quam Cice- oni; non ita multo in hunc aequior, amest Graecorum vulgus. Urbani- em nusquam affectat, ab affectibus bstinet religiosius quam ullus Atti- s, breviloquentiam S elegantiam mat ad docendum intentus Aritto - elemi Quintilianum studuit expo- nere. Huic igitur vitio per me quanis um voles laudum tribuas licebit,Tul- nus dici non potest, qui studuerie Tullio eilediissimilis. Tu. Resta Ri- char itu Pacilio. Nos Is quidem in te Tullian facundiae caudi datos cen- ri poterat, nisi nimium illi placuisset:xtemporalis illa scribendi celeritas, Minisi mox iuvenem e medio studiorum cursu, Pontificum ac Regum negotia, orophanis curis propemodum obruit-lsent B u. Ab Anglia migrabo , si tibi Thomam forum roduxero. Nos Falteo ingenium felicissime natum , cquod nihil no a potuisset efficere, si to- tum

192쪽

ERAs. ROTERO D. tum his studiis vacare licuisset. Caete rum isto puero vix tenuis odor literaturae melioris demigrarat in Angliam. Dcinde parentum autoritas , ad leges

eius gentis discendas, quibus nihil illiteratius adegit mox in causis agendis exercitatus, hinc ad rei p. munivocatus vix succisi vis horis respicere potuit ad eloquentiae studia Tandem in regiam pertractus, regni regiorumque negotiorum undis immersus magis amare potest studia quam colere. Et tamen dicendi genus , quod assequutus est, magis vergit ad Isocraticam strucituram ac Dialecticam subtilitatem , quam ad fusum ilhid Ciceroniana dictionis flumen , quanquar urbanitate nihilo M. Tullio inferio est intoniam autem adolescens diversatus est in poematibus scribendi poetam agnoscasi in oratione prosa Bu Angliam igitur relinquamus. Neque enim nominabo Guilhelmu Lata- merum, aut Regina tum Polum. Quorum prior vir pius Theologiam ab lolvere maluit, quam Ciceronianam eloquentiam. Alter Ciccronis admira

193쪽

CICERONIANus. 7sor summus aemulator non insae lix,

nihil adhuc suo nomine voluit in lu- Iem prodire. Quanquam in epiliolis a miliaribus satis declarat quid va- reatra sed non tradhicam ea , quibus Spse lucem nondum tribuit. Alio Qui habet innumerosea insula, sumis ae spei iuvenes sed interina censo em agimus non divinum. Quid auem mirum, illic Horescere iuventu em ubi Rex ipse non solum praemiis

xcitat bene nata ingenii verum et

an exemplo suo quamlibet pigris

iubdit calcaria, duobus iam libellis elatus quantum .faveat pietati, deno enio facundiaque polleat. Nos Eo sane libellos istos maiorem in mo-um admiratus sum, non abhorrentesti dictione Tulliana , nisi quod argu - naen tu mi regia dignitas suum quodsidam eloquendi genus desiderare videtur Baz. Quid superet igitur nisi ut traiic navigemus in Hollandi amo os . Prius in Scotiam cens eo Bu. Non gra-livarer, si quem illic nossem quem te la- .turam existimem. In Dan iam malo, quae nobis dedit Saxonem Gramma-H ricum,

194쪽

ricum , qui suae gentis historiam splen dide magnificeque contexuit. Ni S. Probo vividuin ardens ingenium, Orationem nusquam remissam aut dormitantem, tum miram verborum copiam, sententias crebras, figurarum admirabilem varietatem; ut satis admirari non queam, unde illa aetate homini an tanta vis loquendi supperierit, sed vix ulla in illo Ciceronis lineamenta reperias B u. Igitur in Hollandiam. Nos Imo prius in Zelandiam , ne quem praetereas Bu Alit dc illa regio, quaedam dextra ingenia, sed pleraque luxi obruuntur. Hinc sane tibi profero Adrianum Bariandum, in cuius scriptis agnoscas candorem ac facilitatem Tullianae dic tionis Ni s. Acce ait hac sane parte, sed totum Ciceronem non exprimit. i. E Zelandia facilis cursus est moliandia laud. in foecundam bonorum ingeniorum parentem, sed illi nec honos habetur eloquentiae, voluptates non tenae re sinunt indolem maturescere.

Hinc tibi proferam Erasmum orerodamum si pateris. Nos Professus este de

195쪽

te de scriptoribus dicturum. Istam vero ne inter scriptores quidem Ono,

tantum abest ut Ciceronianis annus merem. Bu L. Quid eo audio Atqui videbatur Scinter λυκὰ es celeri pol se Ni s. Potest, si mλωκάοι ela, qui qui multum chartarum oblinit atra naeto Alia res est, scribere, quo de nosa rimus, almd, scriptorum genus A-

lioqui qui manu describendis libris quaestum faciunt, scriptores dicentur, quum hos eruditi alm tib ramos dicere. At hoc est nobis cribere , quod

a ro fructum producere: hoc nobis lecti , quod agro stercoratio iocinois

bis concoctio emendatio, quod ina oris occasio , pastinatio , putatio, Zletaniorum evulsi ac reliquae operae, sine quibus aut non emergit sementis, aut non adolescit exorta. Bu Quid igitur ille' os . Abiicit ac praecipitat omnia, nec parit, sed abortit, interdum iustum volumen scribit stans pede in uno, nec unquam potest imperare animo suo, ut vel semel relegat quod scripsiri, nec aliud quam scribit, quum post diutinam lectionem demum ad cala-

196쪽

more dicere, non abstinens a vocibus Theologicis interim ne a sordidis quidem u. Tersior erat Guilhelmus Gan vuta. Nos . Atticus erat in epistolis, in carmine bonus sed o scelerate luxus, quantum felicium in reniorum, vel corrumpis, vel abrumpis Bu Nosti ei irim Delphum Nos Vrrum eruditionis variae, versificatorem non an alum, facilitati nervos addidasset. Bu Nuper decessit Martinis Dorptus.

Nos Ingenium felix, ad quidvis versatile, nec infestivum sed alienis iudiciis, quam suo, duci maluit. Tandem Theologiae studium retraxit hominem a Musis. u. Q iis tibi videtur

Iacobuz Ceratinus Nos. Praeclaram de

se spem dedit a Ciceroniano multum abest. Au. Hinc igitur si videtur ita Ph siam commigremus. Alit enim ea re- prorsus alba, quod dici solet, in-

sed male convenit Como cum M usi Langios guur de Canterio Omittam.

Rodo hus tauricola sum cit unus pro multis. Nos Agnosco virum divini pecto-

197쪽

Cic DRONI ANUS. ectoris eruditionis reconditae, stylo ininime vulgari solidum , ne tuosum, Elaboratum, compositum, sed qui non lihil resipiat Quintilianum in eloquendo Isocratem in orationis ructura, utroque tamen sublimior, uintiliano etiam fassior ac dilucidior. io voluit, praestitit nec dubito, Ciceronis figuram potuisset et-n rere, si huc vertisset animi tu diu. huic tamen ad summam laudemtium alia quaedam obstiter ritum prς- ipue regionis ac temporum Infelicias , quibus vix quicquam honoris ha-ebatur literis politioribus, mali O- is parum frugalis vita. In Italia sumnus esse poterat, nisi Germaniam prς- ulisset B u L. Superest Ii 9 Herma enm, entis eiusdem. Nos . Agnoscoru-r: hvenem divinae cuiusdam dolis, cuius tamen nulliam extat in literis specime, praeterquam in epistolis aliquot, qui- Ibus nihil purius, sanius, aut suaviuS.

198쪽

igo s. ROTERO D. drium Hegium. Nos Virum eruditum, sanctum ac facundum nomina. sequi gloriae cotemptu nilii magni molitus sit. M L. Dedit c HermannuBuscium, Ni s. In carmine pangendfelicem , in oratione soluta magna via destingenii, lectio alia, iudicium acre, nervorum satis , sed compositio Quintiliano propior, quam Ciceroni Bu L. Conradum Goclenium, opino non nosti. Num illum dicis, qui apuBrabantos iam pridem ornat non modo Collegium Bu seidianum, quod quidam trilingue vocant: sed totam et ianillam Academiam , licet alioqui florentissimam' But istum ipsum. Nos . Mihi uidem otatari notus est. UL.

Nunquid in illo desideras, quo minus

habeatur inter Ciceronianos di mori.

Opinor illud ingenium posse, quicquid serio voluetit: verum mavult Ob-lesulus esse, quam γυνά:ο . His P. Unum in illo novi, Quo Ciceroni multum est dissimilis au Quidnam HYP. Ciceronem accipimus prael 5go exili fuisse colloci oclenius, brevi,&obeso, adeo non longo, ut mentum pectori

199쪽

pectori pene contigi in sit. N 's.

Ion hie de collo: sed de stylo dispu

tamus. Caeterum ut a meit phalia recedamus habet Saxonia iuvene ium

mae spei, nihil mediocre ele ι'

centes quorum est Chra phorus Carlebitrius m a litibus malos urn natissimas, sed bieris ac moribus O positissimis ornatior : verum horum commemoratione te non fatigabo, quorum doles adhuc subolescit,&utlta loquar, in herba est. Pergam ad reliquos Germanos. Quoram Iinceps tari Capmon. NOS. Vir magnus,

sed oratio redolebat suum secat adhuc horridius impoliti usque. natis de Iacobus V Vimphelingus, Sosii lunt huius similes, quorum opera ramen parum utilitatis accessit Germani studiis. Quamquam hi m nepote uocauodam modo repubuit Iacobo te Pio. Nos Capnionis er o discipulum a noscis Phil pum Melanchtho nem Nos. Nihil hoc ingenio Hicius, si totum vacasset Musis. Nunc hanc laudem leviter affectavit, ac naturae elicitate contentus, ne artis, nec curae

200쪽

i in s. or RO D. permultum ad scribendum adhibuis&haud scio, an affectantem nervi fuerint defecturi. Extemporali dictioniraatus videtur: nunc aliis intentus, eloquentiae studium magna ex parte videtur abiecisse Bu. En igitur tibi inritu, nHuttenum os Sat splendori si copiae praestat in oratione soluta, in carmine felicior erat, caeterum a Ciceron: imagine procul aberat Bu. BilibaI- dum prius commemoralle Oportuit, quo duce primum essiore sicere coepi: apud Germanos eloquentia , quam rarorum pietates fortunae splendore allustravit. Nos An ille sequatur, nescio, certe non assequitur, nec tam ob stat ingenium quam rei p. negotia, parumque prospera valetudo, quum non atriis sit prosperrima dignior Tamen ex tempore scribens ad eo feliciter, ab unde declarar, quantum praestare valeret, si nervos intenderet suos B u L. Vtrico a is plurimum laudis tribuit universa Germania. Nos. Minus anu , quam vir ille promeritus est praeter exactam iuris, quod profitetur, scientiam, felicissima quaedam adest vel ex