Des. Erasmi Roterodami Dialogus Ciceronianus: sive De optimo genere dicendi

61쪽

CIc EI ONIANus. 3iRursus qui ea parte qua se nobis ouispicuum fecit, mutilus est, ac vix I-

midiatus, Adde quod in his ipsis quae

dextant, aliquando sibi non satisfecit. Siquidem De inventis e libros, iubiti tuto Oratore , veluti damnavit. Et rationem proDeiotaio munus levidens vocat. Ad haec in his quae scripsit tan- tum non etiam recognovit, ipse Cicero non est Ciceronianus , cuiusmodi sinu libri de legibus praeter aha multa. Qui fiet igitur, ut totum quantus cita' mulamur, quem , utiliam habe iri u S, truncu, S in nonnulliis in solatum, ac sui dis imilam ' Nisi forte probaturus cs it in , qui inchoatas Apellis tabullas, aut rudes Lysippi tatuas imitans, speret, se alterum Apellem aut Lysippum evasurum. Id si conspiceret Apelles ipse, quem ferunt ingenio candido liberoque fuisse, nonne clamaret,

Quid facis, o kόγω, Isilia non est Apelles. Iam si quis sibi proposuit tonsionem Lotai ni statuam euingendam, es cui abigo vitiasset mentum aut ei parti non imposuisset artifex sum- mam manum, gravaretur eius partis

62쪽

ERAs. ROTERO D. exemplum ab alio quopia in artifices timere, an potius haberet, illitii, ut est corruptum imperfectum, aemulari, ne recedat ab exemplo cui semel addixit, quam ex alterius artificis signo, quod deest, supplere. Nos . Ut posum vi, aiunt , quando tit volumas non licet. Bi L. Aliis mos pone, rectius istud verbum usurpabitur , qui quod in Cicerone diminutum est, ex aliis scriptoribus farciunt Mallent enim ex uno omnia , vel quia promptius est, vel quia nullus illo dixit felicius. verum quando id non est datu, ex aliis mutuantur. Quid . quod Ciceronem habemus non modo truncum ac lacerum verum etiam ita depravatum, ut si revivisceret ipse , opinor, nec agnosceret sua scripta, nec restituere posset, quae librario ruam ac semidoctorum audacia, incuria, inscitiaque corrupta sunt quod malum Teutonibus potissimum imputat Politianus quibus ut hic patrocinati nolim, ita puto, nihilo minus invectum mendarum ab audacibus quibus daria

ac sciolis Italis Ut ne commemorem interinI

63쪽

literim supposititia falioque titulo Ciceronem autorem mentientia. Quo

legenere sunt iis rhetorici quatuor ad Herennium , hominis haudquaquam indocti, sed ad Ciceronem balbi. Sunt i iter orationes quae non a Cicerone scripta, ab alio quopiam erudito exercendae dictionis gratia confictae videntur. Adiecta est nuper oratio pro M. Valerio, quae soloecismis scatebat, tantum abest, ut Ciceroniana dici possit. Nec desunt qui Portu Latronis declamationem in Catilinam pro Ciceroniana legant oratione. Proinde si devotis animis nos unius Ciceronis imitationi dediderimus, citra de

lectum expressuri quicquid apud il

lum compererimus, nonne nosmet in summum coniecerimus discrimen , ne quum diu multumque nos ipsos torse

rimus, tandem Gotticas voces, aut Teu

tonum soloecismos pro Ciceronianis sto iaculis amplectamur aemulemurque mos. Istud malum advertant Musae. u. Vereor ne Musis ornariantibus id nobis neque nic eveniat, Nos opo- ne Nec enim semel lusum hunc vidi

64쪽

natis. Fragmentum e Cicerone decer. ptum, addito Germani cuiuspiam ti-latulo, quam deridebant, quoties bar- barum inclamabant , qui sibi valde Ciceroniani videbantur Rursus ali-iquid pridie confictum proferebatur inlmedium, addebatur Ciceronis nonae, singebatur exemplar repertum in bibliotheca pervetusti quam exosculabantur, quam adorabant divinam illam, inimitabilem Ciceronis phra sim 3 Quid quod eruditi non negant,rn Ciceronisscriptis inveniri soloecismos inexcusabiles quales, olim exciderunt, excidunt hodie viris eruditi S l . . . dum invarias res distraeta cogitatio- . : ne , magis sententia praecedentis me minerunt, quam verborum , O que sit, ut periodi clausula prioribus non a respondeat. Quod genus sit Diutius commorans Athenis, quoniam venti negabant solvendi facultatem, erat ni 1nus ad te scribere res nitio versabatur 4 in animo volebam, a uisatueram, post magis arrisit in animo erat quae voces eundem efiiciunt sensum, sed parum congruunt iis, quae praecesserant. Quin

65쪽

, Gesitus libro s. cap. decimo quinto, profert locum ex socundo libro Cicero- nu De gloria, in quo manifesto lapsus

est , Versus aliquot Homericos ex Iliados η tribuens Aiaci , quum ibi dicanitur ab Hectore. An id quoque conabit mur aemulari Id profecto faciendum, si totum exprimemus. Ad haec obser-lvatum memoriaeque proditum est, Ciceronem dixisse quaedam quae nemo doctus putavit imitanda, veluti cum

ait, in potestatem esse, pro in potestate esse. Ac sane fieri potest, ut illud tem,

pro te, fecerit in autographo calami suxus, aut alius quispiam casus, aut in aliis exemplaribus librarius oscitans induxerit. Rursus in edicto M. Antonii M. Tullius veluti barbaram ia-tinis inauditam vocem proscindit ius jinius apio , quum ea apud probatissimos Latinae linguae scriptores reperiatur. Idem ut soloecon in eo reprehendit, quod scripsisset, facere contumelian , quemadmodum dicimus Latine, facere iniuriam, quum apud Terentium, optimum, ni fallor, elegantiae Romanae autorem, ita loquatur Thais: Nam

66쪽

3 ERAs. ROTERO D. si ego digna hac continetia sim maxi=ne,

at tu indignus quifaceres tamen; op in orienim, tacite repeti contumeliam Idem

ab his vocibus novi si med novissimus ceu male Latinis abit inuit, quum eis non veriti incuti M. Cato de Salustius. Qua religione M. Tudium A. Gessius testatur usu in in aliis multis dictionibus, quibus autores bene Latini ante illum&post illum frequenter usi sunt. Fertur&geminum si scriptasse, quoties antecedebat longa vocalis, velut in caussa vi se remissi, pro causa vise, remisi. Num igitur totum Ciceronem imitantes abstinebimus ab his quae contra doctissimorum hominum sententiam uni Ciceroni non placuerunt, aut ea sequemur, quae nulli docti voluerunt imitari, ac nec excusa re potuerunt Hi p. Ist huc quidem a

mantium est , etiam naevos earum, quas

amant, exosculari. i. Age si totus erit exprimendus, num illius exemplo Musi se odine nullo scribemus Uer-jus 'Nos Carmen excipio. u. Ne tu bonam eruditionis parte excipis, dum carmen excipis. Caeterum quid vetat,

67쪽

uominiis utamur hac exceptione chis virtutibus, in quibus ab aliis peratur Cicero , quemadmodum in o toto genere multis est inferior, ne ldicam omnibus Quam multos versus id miscet scriptis suis ex Homero ἴ Eu-ipide, parum feliciter eis P, praeter r cor uin exemplum in Iambicis eam surpans libertatem , quam sibi Latini omoediarum scriptores permiserunt. usi quid simile voles facere , num aereberis ea felicius, si possis, ac mi-iore licentia vertere , ne sis parum Ci-

aeroni similis An non de honestat orationem solutam qui versiculos , quo Stertendo facit suos , parum reliquae lictioni congruentes admisceto Tum tuoniam identidem illis suis libris a

pergit versus Ennianos, Naevianos, Pa- uviano DLucilianos, horrida si illam inconditam antiquitatem resipien-

es tibi religio erit, similes, imo illi

ille versus , ex Virgilio, Horatio, iidio Lucano, Persio e proferre quO-ium lucubrationes, ut minus horroris, a plus habent tum elegantiae, tum e-

uditionis ξ An hic metues videri M. Tuu

68쪽

M. Tullio disimilis Nos Cei te nonnihil recesserimus ab eo, quem modis omnibus exprimere conamur. Tu. Atqquid est necesse, semper ac modis o-xmnibus esse similem , quum saepe potius sit esse parem , Quaterdum faci-ilius sit superare quam aequare, hoc est, meliora scribere, quam milia' ora Meliora Ciceronianis ne Musas qui-ldem ipsas dicturas opinor. Hi P. For-ltasse possent, si nermos intenderent, dc

noctu in coenata scriberent ad lucer-lnulam. u. Ne quaeso commoveare,

Nos pones semel stipulatus sum, impune dicendi qua viderentur, potesta-atem. Si quis sit usque adeo deditus ad-l dictusque Ciceroni, quemadmodum a

nos hactenus sumus, an non pericu luna sit, ne caecus amore vel pro vir a

tutibus admiretur vitia , vel sciensa quoque ipsa vitia effiagat ξNos hs ici elii Cicerone vitia Bu. Nulla nisi forteseloecismiuratium est apud alios pud Ciceronem non est At soloecismos, ut diximus, eruditi commoti strant in libris M. Tudii Nisi labi memoria vitium est in hoc commonstra

69쪽

tum est a doctis. Si vitium non est immoderata mentione propriarum laudum etiam illum gravare cui patrocinaris quod in Milonis defensione factum teliatur Asconius ad Lanus, de vix usquam non submolestus est iocassectu Cicero non sine causa, ut leganter inquit Sesacca, sed ne ne glorians. Et haud scio utra re sit intemperatior, de se gloriando, an alios in sellando. Quocunq; colore defenderimus haec, illud inliciari non poterimus, hac duntaxat parte , recitius exemplum ab aliis peti posse. Nos Miffum faciamus sermonem de moribustae viribus ac virtutibus eloquendi nobis instituta est disputatio. i. Ego vero lubens missum fecero , nisi rhetores ipsi contenderent , bonum oratorem e se non posse , qui non sit idem vir bonus. Veritara age, num

tibi videtur e si vitiosa compositio , si dictio sequens incipiat ab iisdem syllabis, in tuas desiit pr.ecedens , velut Echus ina aginem ludicram referens Quod genus, si dicas, ne mihi dona donato, ne ferm referas voces, ne per imperi-:os scriba scribas also. s. Fateor a ineptam

70쪽

inepta nain absurdam compositionem. Bu. Atqui talem proserunt ex amasio nostro Cicerone Ofortunatam natam me consule Romam. Nos Iam semel carmen excepi. Bu. Per me licebit, modo simul excipias illud , tot iam Ciceronem. Sed nondum elapsus es. En tibi nihilo meliorem compositionem ex oratione soluta refert ii intilianus: Res mihi invisa visa sunt, Brute. Aut si malis Ciceroniano sonare more, invij j sunt. Ne quid calumnier interim de duobus molostis in ausula. Nos . Ist huc excidit in epistola familiari. Bu . . Nihil repugno ; tantum quaero, num existimes imitandum λ Certe fateris aliquid posse dici melius. Nos . Nescio. Bu. Quid hic memorem de vocalium crebra collitione, qua reddit hiulca mi inamoenam orationem 3 An non hoc quoque notatum est a doctis in Ciceron Neglexit, inquies nihil recta . lno, modo fateamur quiddam esse, quod apud alios non sit, aut sit melius ιRursus ex te quaeram , ecquem novisti tscriptorem tam vigilantem tamque se licem, ut non alicubi dormitarit ZNos.

Quid