Graeco-barbara Novi Testamenti quae Orienti originem debent

81쪽

Novi Es TAMENTI. Trscribiturn, qui Hebr. Vii. Egregie vim vocis exprimit venerandus ille senex , quia Us M'ναγκαλισα- ος dicit σω et ργον Θεοῦ Salutare Dei Luc. II, 3O. Quoniam Divinitus nobis datus Esa LX, 6 IOh. II, Sed merito σωτηρ dicitur noster re Nam Graeci interpre

ρία - ω τέρμον reddunt Esai. XII, 2. est pro quo Theodotio dicit, σω ροὶ , errator meus: Habac. III , 3 ubi textus He braeus habet

aquila ad verbum reddit, εξῆλθs es

Quoniam autem gentibus 'in pronunciare difficile est, teste R. Esera, Aramaei illam ubique cli D dunt,

82쪽

VOCE GRAECo-BARB. dunc, tum quod dissiculter stera tur,tum euphoniae causa, hinc mutila pronunciatione pro is olim dixere quam de Iudaei, qui non crediderunt,m istum esse Servatorem, qua de realia in Thisbi am plexi sunt, eaque in blasphemiam Christi, Christianorum abus, dum interpretantur, quod siti an idio nu, imali schemo vesichro, deleatur nomen eis Memoria ejus. Caeterum4 Thalna udicis in more positum, ultimam elidere, qua ratione pro Hosea sive Hose dicunt IIo se, de pro Iesua Iesu, , quod

affrina Drusim praeterit.I.II. Hunc Iesum Arabes vocant E I si , ut in

epistola adi. Isba Magistrum synagogae scribiti Samuel Israhelita, quam allegat idem Drusius . iv sub

83쪽

Q δοξια Θεοῦ ete . Philip II, IO, II. In Annalibus Francorum a Pi

thaeo editis pro Iesu legitur asis;

Sic me Deus adjuvet asu patrocinia quae lectio orta est, partim ex usitata literarum A I permuta tione, partim ex eo, quod vulgo vicinus esset sinus literarum 4 Iconsent, judice viro celeberrimo Gerari Cusio de vitiis serm. .II. I. Gallis etenim, de quibus hoc loco mentio , levis est differentia inter pronunciationem I consoni V. K A WAΣ. - Iohan. I, 3. Nonnus Iohannis

Theologi metaphrastes το μεθερ-

84쪽

quam τ', φ M illustriorem fore, si dixisset, suspicatur Dan. Heinsius in Arista cho sacro De voce Πεπ γ cave, sdem adhibeas He uchio, caetera doetissimo Grammatico, apud quem

reperies Πέπο- ο ὶ λυων, ὀγνω-ων. Sic etiam habet Arator: Pet Hebraeo

nos ens sermone sonat. Eo procul dubio decepti sunt homines nimis creduli, quod putarint hanc vocem descendere ab Hebr.

ἴλλυειν, resolvere snterpretari Syrus non interpretatur, nam Κη- ψοις mere Aramaeum est, MAr di, nisi

85쪽

Novi Es TAMENTI. y addiderint. Erasmus uera per appellativum reddi int, quorum ille

habet Cephas, quod 3nat, si inter

preteris lapis hic vero verba Euan gelistaeivel si quis alius hanc interpretationem hoc loco aliis addi dito vertit; quod declaratur , petra. Danus reddit S et ex ud U I tectu ad marginem, si' i' cirus. uia gatus Arabs retinent proprium

nomen Petrus Tam proprium, quam appellativum est nomen Πε- et Ose,ut Syrorum Narea, quod Giae ca terminatione est Κηφάς, proprie

que designat magnum lapidem, qualis aedificiis pro fundamento

supponitur , a qua sententia non multum abhorret interpretatio Christi data Matth. x V I, 18. Συverba ad Pontificem Romanum, quem Petri succes rem tradunt, trahunt nonnulli, indeque talem sensum struunt: Tu rapetra, sive fa

86쪽

xum , super hanc petram, id est, super e , qui es petra saxum, ad cabo Eccissam meam. Caeterum hi sibi adversantes habent Patrum primos Hilarium, Gregorium issenum, Chrysi stomum in illum lexandrinum , quos alias magni faciunt 3 ex praevia Petri confessione liquet, non tam de Petro, quam confessione a Petro falla mentionem facere Christum; quamobrem

non persona suae, sed editis confessionis ratione se restectu Pium Adamentum Eccles a Christo appellatur, ut verba mutuari liceat a maximo Theologo D. Ca star Broch mand art de Eccles cap. V. cujus inscriptio est de Pontisc.Romano. Verum nec suffcit hoc, nec illud sat s esto praeter haec enim de Κη- nugantur Romanae Ecclesiae addicti,quod a Graeco κεφαλὴ possisit derivari hae Romanensium ineptiae vix dignae sunt, quae me morentur, quum addita interpretatio

87쪽

Novi Es TAMENTI. 79tatio Chaldaicum Syriacumve esse luce meridiana clarius evincat. Ab hoc Cepha diversum esse volunt, cui B. Apostolus se opposuit, ut notum ex epistol ad Galat. II capite : alium nimirum Christi e se ptuaginta Discipulum , qui commune cum Petro cognomen habuerit, cui sententiae faventi Ecu-1nenius, Caesariensisac Clemens lexandrinis. Fuit quidem S alius Cephas , Martialis dictus , Episco piis Lemovicensis, Galliarum, quem binarum pistolarum ad Burdegalenses Tolossanos, quae in sacrario Basilicae S. Petri in urbe Leonina inventa sunt, authorem judicant, cste Lud Badester. Vocem har a vel non tam e

tram, quam tetrae locum aliquem, ad quem tuto confugere , ibique latere licet, designare probat sum mus Chemnitiis ex Iobe, Ieremia, Targum, aliis interpretibus, pie

quidem Merudite , quem ad , si in placet,

88쪽

placet, harmon Euangelic cap

Tyriorum juramentum fuisse Κορ- Cois, ex Theophrasto de Legibus notat Hephus contra Apionem . Simplicissima autem commodissima hujus loci interpretatio videtur il la qua dicunt notari hoc loco bonorum denegationem, qua liberi parentibus subsidium petentibus responderint Δῶρον sive Κοροῶν num es, quo juvari a me posses, Deo enim sacrum est, ideoque revocari nequit est donum, eoque distinguitur P, quod hoc incruenta proprie significet munera, illud

autem

89쪽

Novi Trs TAMENTI. rautem non tantum incruenta, sed cruenta complectatur. Descen

dit 're, quod appropitiquare signi ficat, quia per sacrificia sive sacra

munera Deo appropinquamus,4 grati reddimur. Praeter sacros au tores Κος ζῆν δῶρον interpretatur Fl. Iosephus, quum mentionem facit eorum, qui se Deo consecrant; ubi enim Nazaraeorum mentionem absolvit, ita pergit; οἱ Κοροῶν τοῦτο σημ ώνιε βληνου γλωτ Eequi Κορύῶse nomi verunt Deo; ILgni catho autein donum in lingua Graeca, ita δοακῆ. χωολογίας lib. Iv. c.q. unde Mat.V, 23. 4ΠI,4 dici tu Syro is an quod in Graeco tex tu est δωρον. In specie autem Κορ-cῆν significat δύαο Θεοῦ lib. Α - - I. Hinc dicuntur ex abundantia injecisse aes Luc. XXI, q. Atque ita manifestum accipi tum pro dono ipso solummodo , tum pro thesauro ex D s donia

90쪽

81 Vocps GRAE co-BARB. donis colle sto. Haec qui novit, ignorare nequit, unde sit κοροανας, cujus Accusativus est Mat.XXVII, s. idemque significat, quod γαζοφυλακιον, nominaturque a Syro Ἀ- rabe domus oblatiniis, late sumpta voce domus. Sui ac Phavorin est Κ a Q. Κοῦρι est vox Aramaea adducta a Servatore Marc., qI. ubi filiam Iairi Ῥχσυναγωγου defunctam alloquitur hi, quod interpretatur sacra Euangelistae manu , λυμ, ον ἔγειρα, puella surge. Imperativus Kal, cimus radix est surgere consurgere. Vsurpatur autem tum alibi, tum Mich. Iv, 3 ubi Deus ita filiam Zion alloquitur; Surge, ct tritura. B. Lucas sensum verborum ad

duxisse sat sibi esse existimans, ita verba Christi profert s, γε -